Projekt rezolucji - B7-0080/2013/REV1Projekt rezolucji
B7-0080/2013/REV1

WNIOSEK DOTYCZĄCY DECYZJI W SPRAWIE ROZPOCZĘCIA NEGOCJACJI MIĘDZYINSTYTUCJONALNYCH I OKREŚLENIA MANDATU NEGOCJACYJNEGO  w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynków”)

11.2.2013 - (COM(2011)0626 – C7‑0339/2011 – (COM (2012)0535 – C7‑0310/2012 – 2011/0281(COD) – 2013/2529(RSP))

złożony zgodnie z art. 70 ust. 2 i art. 70a Regulaminu
Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi (*)

(*) Zespół negocjacyjny: przewodniczący, sprawozdawca i kontrsprawozdawcy


Procedura : 2011/0281(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji

B7‑0080/2013

Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego w sprawie rozpoczęcia negocjacji międzyinstytucjonalnych i określenia mandatu negocjacyjnego w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynków”)

(COM(2011)0626 – C7‑2011/0281 – 2011/0281(COD))
(COM(2012)0535 – C7‑0310/2012 – 2011/0281(COD)2013/2529(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

–   uwzględniając art. 70 ust. 2 oraz art. 70a Regulaminu,

–   mając na uwagę, że określona we wniosku ustawodawczym pula środków finansowych stanowi jedynie wskazówkę dla władzy ustawodawczej i nie może zostać uznana za ostateczną do momentu osiągnięcia porozumienia w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020;

postanawia rozpocząć negocjacje międzyinstytucjonalne w oparciu o poniższy mandat:

MANDAT

 

Poprawka  1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Odniesienie 3 a (nowe)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego1,

 

____________________

 

1 Dz.U. C … /Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

Or. en

 

Poprawka  2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Odniesienie 4 a (nowe)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

uwzględniając opinię Komitetu Regionów1,

 

____________________

 

1 Dz.U. C 225 z 27.7.2012

Or. en

 

Poprawka  3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 1 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt.: „WPR do 2020 r.: sprostać wyzwaniom przyszłości związanym z żywnością, zasobami naturalnymi oraz aspektami terytorialnymi” określa potencjalne wyzwania, cele i kierunki wspólnej polityki rolnej (WPR) po roku 2013. W świetle debaty na temat przedmiotowego komunikatu z dniem 1 stycznia 2014 r. należy wprowadzić reformę WPR. Przedmiotowa reforma powinna obejmować wszystkie najważniejsze instrumenty WPR, w tym rozporządzenie Rady (UE) nr [COM(2010)799] z dnia […] r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”). Ze względu na zakres reformy należy uchylić rozporządzenie (UE) nr [COM(2010)799] i zastąpić je nowym rozporządzeniem o jednolitej wspólnej organizacji rynków. Reforma powinna także, w miarę możliwości, ujednolicić, uspójnić i uprościć przepisy, w szczególności te, które obejmują więcej niż jeden sektor rolnictwa, w tym poprzez zapewnienie, że Komisja będzie mogła przyjmować inne niż istotne elementy środków w drodze aktów delegowanych.

(1) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt.: „WPR do 2020 r.: sprostać wyzwaniom przyszłości związanym z żywnością, zasobami naturalnymi oraz aspektami terytorialnymi” określa potencjalne wyzwania, cele i kierunki wspólnej polityki rolnej (WPR) po roku 2013. W świetle debaty na temat przedmiotowego komunikatu z dniem 1 stycznia 2014 r. należy wprowadzić reformę WPR. Przedmiotowa reforma powinna obejmować wszystkie najważniejsze instrumenty WPR, w tym rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”). Ze względu na zakres tych zmian należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 i zastąpić je nowym rozporządzeniem o jednolitej wspólnej organizacji rynku. Reforma powinna także, w miarę możliwości, ujednolicić, uspójnić i uprościć przepisy, w szczególności te, które obejmują więcej niż jeden sektor rolnictwa, w tym poprzez zapewnienie, że Komisja będzie mogła przyjmować inne niż istotne elementy środków w drodze aktów delegowanych. Ponadto reforma kontynuuje kierunek poprzednich reform, skupiając się na większej konkurencyjności i zorientowaniu w większym stopniu na rynek.

Or. en

 

Poprawka  4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 1 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(1a) Wdrożenie niniejszego rozporządzenia powinno być zgodne z celami współpracy na rzecz rozwoju określonymi w unijnych zasadach ramowych związanych z bezpieczeństwem żywnościowym (COM(2010)0127), mając w szczególności na uwadze zagwarantowanie, że środki WPR nie naruszą potencjału żywnościowego i długoterminowego bezpieczeństwa żywnościowego krajów rozwijających się oraz zdolności tych społeczeństw do samowyżywienia się, wypełniając jednocześnie cele wynikające z unijnej polityki w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju zgodnie z art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Or. en

 

Poprawka  5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 1 b preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(1b) Jednym z głównych celów wspólnej polityki rolnej powinna być gwarancja bezpieczeństwa żywnościowego i suwerenność żywnościowa w państwach członkowskich, co pociąga za sobą konieczność istnienia instrumentów regulacji i dystrybucji produkcji, które pozwolą krajom i regionom na rozwój produkcji w sposób umożliwiający, w miarę możliwości, zaspokojenie ich potrzeb. Ponadto sprawą kluczową jest przywrócenie równowagi sił w łańcuchu dostaw żywności dla umocnienia pozycji producentów.

Or. en

 

Poprawka  6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 2 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) Szczególnie ważne jest to, aby Komisja podczas prac przygotowawczych prowadziła odpowiednie konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów. W procesie przygotowywania i sporządzania aktów delegowanych Komisja powinna zagwarantować równoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(2) Aby zapewnić właściwe funkcjonowanie systemu określonego w niniejszym rozporządzeniu, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu, aby mogła ona uzupełniać lub zmieniać niektóre części, inne niż istotne, niniejszego rozporządzenia. Należy określić, wobec których elementów stosować będzie można wymienione uprawnienia, a także warunki, którym uprawnienia te będą podlegać. Szczególnie ważne jest to, aby Komisja podczas prac przygotowawczych prowadziła odpowiednie konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów. W procesie przygotowywania i sporządzania aktów delegowanych Komisja powinna zagwarantować równoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Or. en

 

Poprawka  7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 3 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3) Na podstawie art. 43 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Traktatu) Rada przyjmuje środki dotyczące ustalania cen, potrąceń, pomocy i limitów ilościowych. Dla jasności, w przypadkach gdy stosuje się art. 43 ust. 3 Traktatu, niniejsze rozporządzenie powinno wyraźne określać, że Rada przyjmie przedmiotowe środki na jego podstawie.

skreślony

Or. en

 

Poprawka  8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 4 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać wszystkie podstawowe elementy jednolitej wspólnej organizacji rynku. Ustalanie cen, potrąceń, pomocy i limitów ilościowych w niektórych przypadkach jest nierozerwalnie związane z tymi podstawowymi elementami.

(4) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać wszystkie podstawowe elementy jednolitej wspólnej organizacji rynku. Zgodnie z ogólną zasadą ustalanie cen, potrąceń, pomocy i limitów ilościowych jest nierozerwalnie związane z tymi podstawowymi elementami.

Or. en

 

Poprawka  9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(5a) Należy uwzględnić cele, które Komisja Europejska wytyczyła przyszłej wspólnej polityce rolnej w zakresie zrównoważonego gospodarowania zasobami naturalnymi, bezpieczeństwa żywnościowego, prowadzenia działalności rolniczej w całej Europie, harmonijnego rozwoju regionalnego, konkurencyjności wszystkich gałęzi rolnictwa europejskiego i uproszczenia WPR.

Or. en

 

Poprawka  10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 b preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(5b) Uproszczenie procedur administracyjnych dotyczących wdrażania wspólnej polityki rolnej jest szczególnie istotne dla rolników, a jego brak może prowadzić do nadmiernego ujednolicenia kryteriów nieuwzględniającego specyfiki lokalnej i regionalnej.

Or. en

 

Poprawka  11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 7 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7) Niniejsze rozporządzenie oraz inne akty przyjęte na podstawie art. 43 Traktatu zawierają odniesienia do opisu produktów i odesłania do pozycji lub podpozycji Nomenklatury scalonej. Poprawki do nomenklatury wspólnej taryfy celnej mogą wymagać związanych z nimi dostosowań technicznych tych rozporządzeń. Komisja powinna mieć możliwość przyjmowania środków wykonawczych, aby dokonywać takich dostosowań. W celu zapewnienia przejrzystości i uproszczenia rozporządzenie Rady (EWG) nr 234/79 z dnia 5 lutego 1979 r. w sprawie procedury dostosowania nomenklatury Wspólnej Taryfy Celnej używanej dla produktów rolnych, które aktualnie określa tę możliwość, należy uchylić a uprawnienia włączyć do niniejszego rozporządzenia.

(7) Niniejsze rozporządzenie zawiera odniesienia do opisu produktów i odesłania do pozycji lub podpozycji Nomenklatury scalonej. Poprawki do nomenklatury wspólnej taryfy celnej mogą wymagać związanych z nimi dostosowań technicznych niniejszego rozporządzenia. Należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu. W celu zapewnienia przejrzystości i uproszczenia rozporządzenie Rady (EWG) nr 234/79 z dnia 5 lutego 1979 r. w sprawie procedury dostosowania nomenklatury Wspólnej Taryfy Celnej używanej dla produktów rolnych, które aktualnie określa tę możliwość, należy uchylić a do niniejszego rozporządzenia włączyć nową procedurę dostosowania.

Or. fr

 

Poprawka  12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 11 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11) W celu uwzględnienia specyfiki sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do ustalania lat gospodarczych dla przedmiotowych produktów.

skreślony

Or. fr

 

Poprawka  13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 12 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(12a) Interwencja publiczna na rynku powinna stanowić środek nadzwyczajny stosowany wyłącznie w celu ustabilizowania wyjątkowo zmiennych cen wynikających z tymczasowej nadwyżki podaży na europejskim rynku. Nie może być ona wykorzystywana w celu stabilizacji nadwyżki strukturalnej produkcji.

Or. en

 

Poprawka  14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 13 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13) W celu zapewnienia jasności i przejrzystości przepisy powinny zostać objęte wspólną strukturą przy jednoczesnym zachowaniu założeń polityki dla każdego sektora. W tym celu należy dokonać rozróżnienia pomiędzy cenami referencyjnymi a cenami interwencyjnymi oraz zdefiniować ceny interwencyjne, w szczególności wyjaśniając, że tylko ceny interwencyjne w ramach interwencji publicznej odpowiadają stosowanym cenom administrowanym, o których mowa w pierwszym zdaniu ust. 8 załącznika 3 do porozumienia Światowej Organizacji Handlu w sprawie rolnictwa (m.in. wsparcie cen przy zastosowaniu różnicy). W tym kontekście oznacza to, że interwencja na rynku może przyjmować formę interwencji publicznej albo inne formy interwencji, które nie wykorzystują podawania cen ustalanych ex-ante.

(13) W celu zapewnienia jasności i przejrzystości przepisy powinny zostać objęte wspólną strukturą przy jednoczesnym zachowaniu założeń polityki dla każdego sektora. W tym celu należy dokonać rozróżnienia pomiędzy cenami referencyjnymi a cenami interwencyjnymi oraz zdefiniować ceny interwencyjne, w szczególności wyjaśniając, że tylko ceny interwencyjne w ramach interwencji publicznej odpowiadają stosowanym cenom administrowanym, o których mowa w pierwszym zdaniu ust. 8 załącznika 3 do porozumienia Światowej Organizacji Handlu w sprawie rolnictwa (m.in. wsparcie cen przy zastosowaniu różnicy). Należy też uwzględnić to, że interwencja na rynku może przyjmować formę interwencji publicznej lub dopłat do prywatnego przechowywania albo inne formy interwencji, które nie wykorzystują wcale lub częściowo podawania cen ustalanych ex-ante.

Or. en

 

Poprawka  15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 14 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14) W zależności od potrzeb każdego przedmiotowego sektora w świetle praktyk i doświadczeń w ramach poprzednich jednolitych organizacji rynku, system interwencji powinien być dostępny w pewnych okresach roku i w przedmiotowych okresach powinien albo być otwierany za każdym razem albo w zależności od cen rynkowych.

(14) W zależności od potrzeb każdego przedmiotowego sektora w świetle praktyk i doświadczeń w ramach poprzednich jednolitych organizacji rynku, system interwencji publicznej powinien być dostępny i otwarty zawsze gdy zaistnieje potrzeba jego uruchomienia, za każdym razem albo w zależności od cen rynkowych.

Or. en

 

Poprawka  16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 16 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) W niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć możliwość zbytu produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej. Działania te należy podjąć w taki sposób, aby zapobiec zakłóceniom na rynku oraz zapewnić równy dostęp do towarów i równe traktowanie nabywców.

(16) W niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć możliwość zbytu produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej. Działania te należy podjąć w taki sposób, aby zapobiec zakłóceniom na rynku, zapewnić równy dostęp do towarów i równe traktowanie nabywców oraz umożliwić udostępnienie produktów w ramach programu dystrybucji żywności wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii.

Or. en

 

Poprawka  17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 16 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(16a) Unijne skale klasyfikacji tusz w sektorach wołowiny i cielęciny, wieprzowiny oraz mięsa baraniego i koziego są niezbędne w celu rejestrowania cen oraz stosowania systemu interwencji w tych sektorach. Ponadto służą one realizacji celu, jakim jest poprawa przejrzystości rynku.

Or. en

 

Poprawka  18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 16 b preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(16b) Dopłaty do prywatnego przechowywania powinny przyczynić się do osiągnięcia celów dotyczących stabilizacji rynków i zapewnienia odpowiedniego poziomu życia rolników. Należy zatem uruchamiać to narzędzie nie tylko na podstawie wskaźników dotyczących cen rynkowych, lecz także w odpowiedzi na szczególnie trudną sytuację gospodarczą na rynkach, zwłaszcza gdy ma ona znaczący negatywny wpływ na marżę rolników.

Or. en

 

Poprawka  19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 22 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) W celu normalizacji prezentacji różnych produktów do celów poprawy przejrzystości rynku, notowania cen i stosowania systemu interwencji rynkowej w formie interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do unijnych skali klasyfikacji tusz w sektorach wołowiny i cielęciny, wieprzowiny oraz mięsa baraniego i koziego.

(22) W celu normalizacji prezentacji różnych produktów do celów poprawy przejrzystości rynku, notowania cen i stosowania systemu interwencji rynkowej w formie interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania, a także w celu uwzględnienia specyficznych uwarunkowań występujących w Unii, jak również postępu technicznego i potrzeb sektorów Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu dostosowania i zaktualizowania unijnych skali klasyfikacji tusz w sektorach wołowiny i cielęciny, wieprzowiny oraz mięsa baraniego i koziego.

Or. en

 

Poprawka  20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 23 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(23a) W celu wzmocnienia i uzupełnienia obecnych narzędzi zarządzania rynkiem oraz zapewnienia ich należytego działania należy wdrożyć instrument oparty na prywatnym zarządzaniu podażą i skoordynowaniu poszczególnych podmiotów gospodarczych. Za pośrednictwem tego instrumentu uznane organizacje producentów o istotnej wielkości w ramach rynku powinny mieć możliwość wycofania produktu w trakcie trwania roku gospodarczego.

Or. en

 

Poprawka  21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 23 b preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(23b) W celu uniknięcia sytuacji, w której wspomniany instrument miałby skutki sprzeczne z celami WPR lub szkodziłby należytemu działaniu rynku wewnętrznego, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu ustanowienia zasad działania tego instrumentu i jego uruchamiania. Ponadto w celu zapewnienia zgodności przedmiotowego instrumentu z prawodawstwem Unii należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do zasad dotyczących jego finansowania, także w przypadkach, w których Komisja uzna za stosowne przyznanie dopłat do prywatnego przechowywania.

Or. en

 

Poprawka  22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 25 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25) Należy zachęcać dzieci do spożywania owoców i warzyw oraz przetworów mlecznych, m.in. poprzez trwałe zwiększanie udziału przedmiotowych produktów w diecie dzieci na etapie, na którym kształtują się ich nawyki żywieniowe. W związku z tym należy wspierać pomoc Unii na finansowanie lub współfinansowanie dostarczania tego rodzaju produktów dzieciom uczęszczającym do placówek oświatowych.

(25) W celu skłonienia dzieci do przyjęcia zdrowych nawyków żywieniowych należy zachęcać je do spożywania owoców i warzyw oraz przetworów mlecznych, m.in. poprzez trwałe zwiększanie udziału przedmiotowych produktów w diecie dzieci na etapie, na którym kształtują się ich nawyki żywieniowe. W związku z tym należy wspierać pomoc Unii na finansowanie lub współfinansowanie dostarczania tego rodzaju produktów dzieciom uczęszczającym do placówek oświatowych, wychowania przedszkolnego i pozaszkolnego. Tego rodzaju programy powinny też przyczyniać się do osiągnięcia celów WPR, w tym do zwiększenia dochodów rolników, stabilizacji rynków i bezpieczeństwa dostaw, zarówno obecnie, jak i w przyszłości.

Or. en

 

Poprawka  23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 26 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26) W celu zagwarantowania należytego zarządzania budżetami programów należy wprowadzić odpowiednie przepisy. Pomocy Unii nie należy wykorzystywać do zastępowania finansowania jakichkolwiek istniejących krajowych programów dystrybucji owoców w szkołach. Ze względu na ograniczenia budżetowe państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość zastępowania swojego wkładu finansowego na rzecz programów środkami z sektora prywatnego. W celu zwiększenia skuteczności programu dystrybucji owoców w szkołach państwa członkowskie powinny określić środki towarzyszące, na które powinny mieć możliwość przyznawania pomocy krajowej.

(26) W celu zagwarantowania należytego zarządzania budżetami programów należy wprowadzić odpowiednie przepisy. Pomocy Unii nie należy wykorzystywać do zastępowania finansowania jakichkolwiek istniejących krajowych programów dystrybucji owoców, warzyw i przetworów mlecznych w szkołach. Ze względu na ograniczenia budżetowe państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość zastępowania ich wkładu finansowego na rzecz ewentualnych krajowych programów dystrybucji owoców i warzyw w szkołach środkami z sektora prywatnego. W celu zwiększenia skuteczności programu dystrybucji owoców i warzyw w szkołach państwa członkowskie powinny określić środki towarzyszące, na które powinny mieć możliwość przyznawania pomocy krajowej.

Or. en

 

Poprawka  24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 27 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27) W celu promowania zdrowych nawyków żywieniowych dzieci, zagwarantowania skutecznego i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich i propagowania wiedzy o programie Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do programu dystrybucji owoców w szkołach w zakresie: produktów, które nie kwalifikują się do programu; grupy docelowej programu; krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy, obejmujących środki towarzyszące; zatwierdzania i wyboru wnioskodawców występujących o pomoc; obiektywnych kryteriów rozdziału pomocy między państwa członkowskie, orientacyjnego rozdziału pomocy między państwa członkowskie oraz metody ponownego rozdziału pomocy między państwa członkowskie na podstawie otrzymanych wniosków, kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, obejmujące możliwość ustalenia ogólnego pułapu w odniesieniu do tych kosztów; i zobowiązania państw członkowskich uczestniczących w programie do rozpowszechniania informacji o dopłatach z programu.

(27) W celu dopilnowania, aby wdrożenie programu zapewniło skuteczne osiągnięcie wyznaczonych celów, zagwarantowania skutecznego i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich i propagowania wiedzy o programie pomocy Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do programu dystrybucji owoców i warzyw w szkołach w zakresie: produktów, które nie kwalifikują się do programu; grupy docelowej programu; krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy, obejmujących środki towarzyszące; zatwierdzania i wyboru wnioskodawców występujących o pomoc; dodatkowych kryteriów orientacyjnego rozdziału pomocy oraz metody ponownego rozdziału pomocy między państwa członkowskie na podstawie otrzymanych wniosków; kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, obejmujące możliwość ustalenia ogólnego pułapu w odniesieniu do tych kosztów; monitorowania i oceny; oraz określenia warunków, zgodnie z którymi państwa członkowskie rozpowszechniają informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii w ramach tego programu.

Or. en

 

Poprawka  25

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 28 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28) W celu uwzględnienia zmian modelu konsumpcji przetworów mlecznych oraz innowacji i rozwoju na rynku przetworów mlecznych, zagwarantowania, że do dopłat kwalifikować się będą odpowiedni beneficjenci i wnioskodawcy, oraz propagowania wiedzy o programie pomocy Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do programu dystrybucji mleka w szkołach w zakresie: produktów, które kwalifikują się do programu; krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy, grupy docelowej programu; warunków przyznawania pomocy; wnoszenia zabezpieczenia gwarantującego wywiązanie się z obowiązków w przypadku wypłaty zaliczki pomocy; monitorowania i oceny; oraz zobowiązania placówek oświatowych do rozpowszechniania informacji o dopłatach z programu.

(28) W celu dopilnowania, aby wdrożenie programu zapewniło skuteczne osiągnięcie wyznaczonych celów, zagwarantowania, że do dopłat kwalifikować się będą odpowiedni beneficjenci i wnioskodawcy, oraz propagowania wiedzy o programie pomocy Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do programu dystrybucji mleka w szkołach w zakresie: produktów, które kwalifikują się do programu; krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy; grupy docelowej programu; zatwierdzania i wyboru wnioskodawców występujących o pomoc; warunków przyznawania pomocy; wnoszenia zabezpieczenia gwarantującego wywiązanie się z obowiązków w przypadku wypłaty zaliczki pomocy; monitorowania i oceny; oraz określenia warunków, zgodnie z którymi państwa członkowskie rozpowszechniają informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii w ramach tego programu.

Or. en

 

Poprawka  26

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 28 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(28a) Komisja powinna rozważyć zaproponowanie programów służących propagowaniu spożywania w szkołach innych produktów niż owoce i warzywa oraz produkty mleczne.

Or. en

 

Poprawka  27

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 29 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(29) Program pomocy dla producentów chmielu stosowany jest tylko w jednym państwie członkowskim. W celu uzyskania elastyczności i ujednolicenia podejścia w tym sektorze z podejściem w pozostałych sektorach należy znieść ten program pomocy, umożliwiając jednocześnie wsparcie organizacji producentów w ramach środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich.

skreślony

Or. en

 

Poprawka  28

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 31 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(31) W celu zagwarantowania, że pomoc przydzielana organizacjom podmiotów gospodarczych w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych prowadzi do realizacji jej celu, a mianowicie poprawy jakości produkcji oliwy z oliwek i oliwek stołowych, oraz zagwarantowania wywiązywania się przez organizacje podmiotów gospodarczych w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych z ich obowiązków, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do warunków zatwierdzania organizacji przedsiębiorców do celów programu pomocy oraz zawieszania lub wycofywania takiego zatwierdzenia; środków kwalifikujących się do finansowania unijnego; przyznawania finansowania Unii na szczególne środki; działań i kosztów, które nie kwalifikują się do finansowania Unii; wyboru i zatwierdzania programów pracy oraz dotyczących wymogu wnoszenia zabezpieczenia.

(31) W celu zagwarantowania, że pomoc przydzielana organizacjom podmiotów gospodarczych w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych prowadzi do realizacji jej celu, a mianowicie poprawy jakości produkcji oliwy z oliwek i oliwek stołowych, oraz zagwarantowania wywiązywania się przez organizacje producentów lub organizacje międzybranżowe w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych z ich obowiązków, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do warunków zatwierdzania organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych do celów programu pomocy oraz odmowy, zawieszania lub wycofywania takiego zatwierdzenia; szczegółowych informacji dotyczących środków kwalifikujących się do finansowania unijnego; przyznawania finansowania Unii na szczególne środki; działań i kosztów, które nie kwalifikują się do finansowania Unii; wyboru i zatwierdzania programów pracy; oraz dotyczących wymogu wnoszenia zabezpieczenia.

Or. en

 

Poprawka  29

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 32 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32) Niniejsze rozporządzenie dokonuje rozróżnienia między owocami i warzywami (które obejmują owoce i warzywa przeznaczone do wprowadzenia do obrotu oraz przeznaczone do przetworzenia) a przetworzonymi owocami i warzywami. Przepisy dotyczące organizacji producentów, programów operacyjnych i pomocy finansowej Unii stosuje się jedynie do owoców i warzyw oraz owoców i warzyw przeznaczonych wyłącznie do przetworzenia.

(32) Niniejsze rozporządzenie dokonuje rozróżnienia między owocami i warzywami (które obejmują owoce i warzywa przeznaczone do wprowadzenia do obrotu jako świeże produkty oraz przeznaczone do przetworzenia) a przetworzonymi owocami i warzywami.

Or. en

 

Poprawka  30

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 33 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(33a) W celu zwiększenia skuteczności programów operacyjnych w sektorze owoców i warzyw, a zwłaszcza środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego, przedmiotowe programy i środki powinny być wdrażane przez struktury o istotnej wielkości w ramach rynku. Jest w związku z tym ważne, aby zachęcać zrzeszenia organizacji producentów do przedstawiania ogółu lub części programów operacyjnych oraz środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego oraz do zarządzania ogółem lub częścią tych programów i środków.

Or. en

 

Poprawka  31

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 35 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(35) Wsparcie na rzecz tworzenia grup producentów w odniesieniu do wszystkich sektorów i wszystkich państw członkowskich należy określić w ramach polityki rozwoju obszarów wiejskich, w związku z czym należy znieść szczególne wsparcie w sektorze owoców i warzyw.

(35) Wsparcie na rzecz tworzenia grup producentów w odniesieniu do wszystkich sektorów i wszystkich państw członkowskich należy określić w ramach polityki rozwoju obszarów wiejskich, w związku z czym należy znieść szczególne wsparcie na rzecz tworzenia takich grup w sektorze owoców i warzyw. Wsparcie to nie powinno zakłócać warunków konkurencji pomiędzy rolnikami i reprezentującymi ich organizacjami producentów na rynku wewnętrznym.

Or. en

 

Poprawka  32

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 40 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(40) Promocja i wprowadzanie do obrotu win Unii w państwach trzecich powinny stanowić jeden z głównych środków kwalifikujących się do krajowych programów wsparcia. Działania związane z restrukturyzacją i przekształcaniem powinny w dalszym ciągu być objęte wsparciem ze względu na ich pozytywny wpływ na sektor wina. Należy również udostępnić wsparcie dla tych inwestycji w sektorze wina, których celem jest poprawa wyników ekonomicznych przedsiębiorstw jako takich. Należy udostępnić wsparcie dla destylacji produktów ubocznych państwom członkowskim, które pragną korzystać z tego instrumentu, by zagwarantować jakość wina przy równoczesnej ochronie środowiska.

(40) Promocja i wprowadzanie do obrotu win Unii w Unii i w państwach trzecich powinny stanowić jeden z głównych środków kwalifikujących się do krajowych programów wsparcia. Należałoby też udostępnić pomoc na rzecz badań i rozwoju ze względu na ich znaczenie dla konkurencyjności europejskiego sektora wina. Działania związane z restrukturyzacją i przekształcaniem powinny w dalszym ciągu być objęte wsparciem ze względu na ich pozytywny wpływ na sektor wina. Należy również udostępnić wsparcie dla tych inwestycji w sektorze wina, których celem jest poprawa wyników ekonomicznych przedsiębiorstw jako takich. Należy udostępnić wsparcie dla destylacji produktów ubocznych państwom członkowskim, które pragną korzystać z tego instrumentu, by zagwarantować jakość wina przy równoczesnej ochronie środowiska.

Or. en

 

Poprawka  33

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 42 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42) Zatwierdzono ostatecznie przepisy w sprawie wsparcia dla plantatorów winorośli w drodze przyznawania im uprawnień do płatności zgodnie z wcześniejszą decyzją państw członkowskich. W związku z tym jedyne tego rodzaju wsparcie, jakiego można udzielić, to wsparcie, o którym zdecydują państwa członkowskie do dnia 1 grudnia 2011 r. na podstawie art. 137 rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799] na warunkach określonych w wymienionym przepisie.

skreślony

Or. en

 

Poprawka  34

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 43 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(43) W celu zapewnienia realizacji celów programów wsparcia na rzecz sektora wina i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przepisów: w zakresie odpowiedzialności za wydatki poniesione w okresie od dnia otrzymania programów wsparcia i zmian do programów wsparcia do dnia ich wejścia w życie; dotyczące kryteriów kwalifikowalności do środków wsparcia, rodzajów wydatków i działań kwalifikujących się do wsparcia, środków niekwalifikujących się do wsparcia oraz maksymalnego poziomu wsparcia na dany środek; dotyczące zmian programów wsparcia po ich wejściu w życie; dotyczące wymogów i progów do wypłaty zaliczek obejmujące wymóg wnoszenia zabezpieczenia w przypadku wypłaty zaliczki; zawierających przepisy ogólne i definicje do celów programów wsparcia; mających na celu zapobieganie niewłaściwemu wykorzystaniu środków wsparcia i podwójnemu finansowaniu projektów; na mocy których producenci wycofują produkty uboczne wyrobu wina, ustanawiających wyjątki od tego obowiązku mające na celu uniknięcie dodatkowego obciążenia administracyjnego oraz dotyczące dobrowolnej certyfikacji destylarni; ustanawiających wymogi dla państw członkowskich w celu wdrażania środków wsparcia, jak również ograniczania i kontrole w celu zapewnienia spójności z zakresem stosowania środków wsparcia; dotyczących płatności na rzecz beneficjentów, obejmujących płatności dokonywane przez pośredników ubezpieczeniowych.

(43) W celu zapewnienia realizacji celów programów wsparcia na rzecz sektora wina i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przepisów: w zakresie odpowiedzialności za wydatki poniesione w okresie od dnia otrzymania programów wsparcia i zmian do programów wsparcia do dnia ich wejścia w życie; dotyczące kryteriów kwalifikowalności do środków wsparcia, rodzajów wydatków i działań kwalifikujących się do wsparcia, środków niekwalifikujących się do wsparcia oraz maksymalnego poziomu wsparcia na dany środek; dotyczące zmian programów wsparcia po ich wejściu w życie; dotyczące wymogów i progów do wypłaty zaliczek obejmujące wymóg wnoszenia zabezpieczenia w przypadku wypłaty zaliczki; mających na celu zapobieganie niewłaściwemu wykorzystaniu środków wsparcia i podwójnemu finansowaniu projektów; na mocy których producenci wycofują produkty uboczne wyrobu wina, ustanawiających wyjątki od tego obowiązku mające na celu uniknięcie dodatkowego obciążenia administracyjnego oraz dotyczące dobrowolnej certyfikacji destylarni; ustanawiających wymogi dla państw członkowskich w celu wdrażania środków wsparcia, jak również ograniczania i kontrole w celu zapewnienia spójności z zakresem stosowania środków wsparcia; dotyczących płatności na rzecz beneficjentów, obejmujących płatności dokonywane przez pośredników ubezpieczeniowych.

Or. en

 

Poprawka  35

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 44 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(44) Sektor pszczelarski charakteryzuje się różnorodnością warunków produkcji i wielkości plonów oraz rozproszeniem i zróżnicowaniem podmiotów gospodarczych, zarówno na etapie produkcji, jak i wprowadzania do obrotu. Ponadto, w związku z rozprzestrzenianiem się warrozy w kilku państwach członkowskich w ostatnich latach oraz w związku z problemami, które choroba ta stwarza dla produkcji miodu, niezbędne jest podjęcie działań na poziomie Unii, ponieważ choroby tej nie można całkowicie wyeliminować, a do jej zwalczania należy stosować zatwierdzone produkty. Zważywszy na powyższe okoliczności oraz w celu usprawnienia produkcji i wprowadzania do obrotu produktów pszczelich w Unii, co trzy lata należy sporządzać programy krajowe w celu poprawy ogólnych warunków produkcji i wprowadzania do obrotu produktów pszczelich. Przedmiotowe programy krajowe powinny być częściowo finansowane przez Unię.

(44) Sektor pszczelarski charakteryzuje się różnorodnością warunków produkcji i wielkości plonów oraz rozproszeniem i zróżnicowaniem podmiotów gospodarczych, zarówno na etapie produkcji, jak i wprowadzania do obrotu. Ponadto, w związku z coraz częstszym występowaniem pewnych chorób rojów, a zwłaszcza z rozprzestrzenianiem się warrozy w kilku państwach członkowskich w ostatnich latach oraz w związku z problemami, które choroba ta stwarza dla produkcji miodu, niezbędne jest podjęcie skoordynowanych działań na poziomie Unii w ramach europejskiej polityki weterynaryjnej, ponieważ choroby tej nie można całkowicie wyeliminować, a do jej zwalczania należy stosować zatwierdzone produkty. Zważywszy na powyższe okoliczności oraz w celu poprawy zdrowia pszczół oraz usprawnienia produkcji i wprowadzania do obrotu produktów pszczelich w Unii, co trzy lata należy sporządzać programy krajowe w celu poprawy ogólnych warunków produkcji i wprowadzania do obrotu produktów pszczelich. Przedmiotowe programy krajowe powinny być częściowo finansowane przez Unię.

Or. en

 

Poprawka  36

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 45 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(45) W celu zagwarantowania właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy unijnych na pszczelarstwo Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do: środków, które mogą być włączone do programów pszczelarskich, przepisów dotyczących obowiązków związanych z treścią programów krajowych, ich opracowywaniem i powiązanych z nimi badań oraz warunków przyznawania wkładu finansowego Unii każdemu uczestniczącemu państwu członkowskiemu.

(45) W celu zagwarantowania właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy unijnych na pszczelarstwo Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do: szczegółowych informacji dotyczących środków, które mogą być włączone do programów pszczelarskich, przepisów dotyczących obowiązków związanych z treścią programów krajowych, ich opracowywaniem i powiązanych z nimi badań oraz warunków przyznawania wkładu finansowego Unii każdemu uczestniczącemu państwu członkowskiemu.

Or. en

 

Poprawka  37

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(48a) Promocja i wprowadzanie do obrotu unijnych produktów rolnych w Unii i w państwach trzecich powinny stanowić główny środek kwalifikujący się do krajowych programów wsparcia.

Or. en

Poprawka  38

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 50 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(50) W celu zagwarantowania, że wszystkie produkty są solidnej i właściwej jakości handlowej, oraz nie naruszając przepisów rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności , w odniesieniu do produktów nieobjętych normami handlowymi dla poszczególnych sektorów lub produktów należy ustanowić podstawową ogólną normę handlową przewidzianą w wyżej wymienionym komunikacie Komisji. Jeżeli produkty te są zgodne z obowiązującą normą międzynarodową, w stosownych przypadkach należy uznać je za zgodne z ogólną normą handlową.

(50) W celu zagwarantowania, że wszystkie produkty są solidnej i właściwej jakości handlowej, oraz nie naruszając przepisów rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności , w odniesieniu do produktów nieobjętych normami handlowymi dla poszczególnych sektorów lub produktów należy ustanowić podstawową ogólną normę handlową przewidzianą w wyżej wymienionym komunikacie Komisji. Jeżeli produkty te są zgodne z obowiązującą normą międzynarodową, w stosownych przypadkach należy uznać je za zgodne z ogólną normą handlową. Nie naruszając prawa Unii i należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego, państwa członkowskie powinny jednak zachować możliwość przyjęcia bądź utrzymania w mocy krajowych przepisów dotyczących sektorów lub produktów objętych ogólną normą handlową, albo dotyczących sektorów lub produktów objętych szczegółowymi normami handlowymi, w odniesieniu do elementów, które nie zostały wyraźnie zharmonizowane na mocy niniejszego rozporządzenia.

Or. en

 

Poprawka  39

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 53 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(53a) Należy dokonać wyraźnego podziału norm handlowych między przepisy obowiązkowe i określenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie. Określenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie powinny nadal wspierać cele norm handlowych, a więc ich zakres powinien być ograniczony do danych produktów wymienionych w załączniku I do Traktatów.

Or. en

 

Poprawka  40

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 53 b preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(53b) W świetle celów niniejszego rozporządzenia oraz dla zachowania przejrzystości niniejsze rozporządzenie powinno regulować odtąd kwestię stosowania obowiązujących określeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie.

Or. en

 

Poprawka  41

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 54 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(54) Uwzględniając zapotrzebowanie konsumentów na dokładne i jasne informacje na temat produktów, powinno być możliwe ustalenie miejsca produkcji dla każdego produktu z osobna i na odpowiednim poziomie geograficznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki niektórych sektorów, w szczególności w odniesieniu do przetworzonych produktów rolnych.

(54) Uwzględniając zapotrzebowanie konsumentów na dokładne i jasne informacje na temat produktów, powinno być możliwe ustalenie miejsca produkcji dla każdego produktu z osobna i na odpowiednim poziomie geograficznym, z uwzględnieniem wpływu, jaki niepełna i niepoprawna informacja może mieć dla struktury gospodarczo-produkcyjnej odnośnego regionu, i przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki niektórych sektorów na szczeblu regionalnym, w szczególności w odniesieniu do przetworzonych produktów rolnych.

Or. en

 

Poprawka  42

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 56 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(56) Należy ustanowić przepisy szczególne dotyczące produktów przywożonych z państw trzecich, jeżeli przepisy szczególne obowiązujące w państwach trzecich uzasadniają odstępstwa od norm handlowych, o ile zapewniona jest ich równorzędność z prawodawstwem unijnym.

(56) W odniesieniu do produktów przywożonych z państw trzecich należy przewidzieć przepisy szczególne, które byłyby przyjmowane zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu i określałyby warunki, na podstawie których produkty przywożone uważane są za spełniające w wystarczającym stopniu wymogi Unii dotyczące norm handlowych, dopuszczałyby środki stanowiące odstępstwo od zasady, na podstawie której do obrotu w Unii wprowadza się wyłącznie produkty zgodne z przedmiotowymi normami. Należy też określić zasady związane ze stosowaniem norm handlowych w przypadku produktów wywożonych z Unii.

Or. en

 

Poprawka  43

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 58 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(58) W celu zapewnienia odpowiedniej reakcji na zmiany sytuacji rynkowej, uwzględniając specyficzne uwarunkowania każdego sektora, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przyjmowania, zmieniania i wprowadzania odstępstw od wymogów dotyczących ogólnej normy handlowej, jak również zasad dotyczących spełniania przedmiotowych wymogów.

(58) W celu zapewnienia odpowiedniej reakcji na zmiany sytuacji rynkowej, uwzględniając specyficzne uwarunkowania każdego sektora, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przyjmowania szczegółowych przepisów dotyczących ogólnej normy handlowej oraz zmieniania i wprowadzania odstępstw od wymogów dotyczących ogólnej normy handlowej, jak również zasad dotyczących spełniania przedmiotowych wymogów.

Or. en

 

Poprawka  44

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 61 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(61) W celu uwzględnienia specyfiki handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, szczególnych cech niektórych produktów rolnych oraz specyfiki każdego sektora, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do tolerancji w odniesieniu do każdej normy handlowej, której przekroczenie powoduje, iż cała partia produktów uważana jest za niezgodną z daną normą, oraz w odniesieniu do przepisów określających warunki, na podstawie których produkty przywożone uważane są za spełniające w wystarczającym stopniu wymogi Unii dotyczące norm handlowych i dopuszczające środki stanowiące odstępstwo od zasady, na podstawie której do obrotu w Unii wprowadza się wyłącznie produkty zgodne z przedmiotowymi normami i określających zasady związane ze stosowaniem norm handlowych w przypadku produktów wywożonych z Unii.

(61) W celu uwzględnienia szczególnych cech niektórych produktów rolnych oraz specyfiki każdego sektora, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do tolerancji w odniesieniu do każdej normy handlowej, której przekroczenie powoduje, iż cała partia produktów uważana jest za niezgodną z daną normą.

Or. en

 

Poprawka  45

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 69 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(69) W celu uwzględnienia specyficznych uwarunkowań produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym, zapewnienia jakości i identyfikowalności produktów i zagwarantowania praw lub uzasadnionego interesu producentów lub podmiotów gospodarczych Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do zasad wyznaczania obszaru geograficznego, definicji, ograniczeń i odstępstw dotyczących produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym; warunków, na jakich specyfikacja produktu może zawierać dodatkowe wymogi; elementów specyfikacji produktu; charakteru wnioskodawcy, który może złożyć wniosek o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego; procedur, których należy przestrzegać w odniesieniu do wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, w tym wstępnych procedur krajowych, rozpatrywania wniosków przez Komisję, procedury zgłaszania sprzeciwu, procedur wprowadzania zmian, anulowania ochrony i zmian z chronionych nazw pochodzenia na chronione oznaczenia geograficzne; procedur dotyczących wniosków transgranicznych; procedur dotyczących wniosków odnoszących się do obszaru geograficznego w państwie trzecim; terminu, od jakiego stosuje się ochronę; procedur dotyczących poprawek do specyfikacji produktów; oraz terminu, od jakiego stosuje się zmianę dotyczącą ochrony.

(69) W celu uwzględnienia specyficznych uwarunkowań produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym, zapewnienia jakości i identyfikowalności produktów i zagwarantowania praw lub uzasadnionego interesu producentów lub podmiotów gospodarczych Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do dodatkowych szczegółowych informacji dotyczących wyznaczania obszaru geograficznego, ograniczeń i odstępstw dotyczących produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym; warunków, na jakich specyfikacja produktu może zawierać dodatkowe wymogi; elementów specyfikacji produktu; charakteru wnioskodawcy, który może złożyć wniosek o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego; procedur, których należy przestrzegać w odniesieniu do wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, w tym wstępnych procedur krajowych, rozpatrywania wniosków przez Komisję, procedury zgłaszania sprzeciwu, procedur wprowadzania zmian, anulowania ochrony i zmian z chronionych nazw pochodzenia na chronione oznaczenia geograficzne; procedur dotyczących wniosków transgranicznych; procedur dotyczących wniosków odnoszących się do obszaru geograficznego w państwie trzecim; terminu, od jakiego stosuje się ochronę; procedur dotyczących poprawek do specyfikacji produktów; oraz terminu, od jakiego stosuje się zmianę dotyczącą ochrony.

Or. en

 

Poprawka  46

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 70 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(70) W celu zapewnienia odpowiedniej ochrony i zagwarantowania, że podmioty gospodarcze i właściwe organy nie poniosą szkody w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do nazw win, które objęto ochroną przed dniem 1 sierpnia 2009 r., Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przyjmowania ograniczeń dotyczących chronionej nazwy oraz przepisów przejściowych dotyczących: nazw win, które państwa członkowskie uznały za nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficzne przed dniem 1 sierpnia 2009 r.; wstępnej procedury krajowej; win wprowadzonych do obrotu lub opatrzonych etykietą przed określoną datą; zmian do specyfikacji produktów.

skreślony

Or. en

 

Poprawka  47

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 74 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(74) W celu zagwarantowania zgodności z praktykami związanymi z etykietowaniem, zgodności z zasadami horyzontalnymi dotyczącymi etykietowania i prezentacji oraz uwzględnienia specyfiki sektora wina; w celu zagwarantowania skuteczności procedur certyfikacji, zatwierdzania i kontroli; uzasadnionego interesu podmiotów gospodarczych oraz, że podmioty gospodarcze nie poniosą szkody, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do wyjątkowych okoliczności, które uzasadniają brak odesłania do określeń „chroniona nazwa pochodzenia” lub „chronione oznaczenie geograficzne”; prezentacji i stosowania na etykietach innych danych szczegółowych niż określone w niniejszym rozporządzeniu; niektórych obowiązkowych danych szczegółowych; fakultatywnych danych szczegółowych oraz prezentacji; dotyczące etykietowania i prezentacji win opatrzonych chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym, których przedmiotowa nazwa pochodzenia lub przedmiotowe oznaczenie geograficzne spełnia konieczne wymogi; odnośnie do win wprowadzonych do obrotu i opatrzonych etykietą przed dniem 1 sierpnia 2009 r.; oraz w odniesieniu do odstępstw dotyczących etykietowania i prezentacji produktów.

(74) W celu zagwarantowania zgodności z praktykami związanymi z etykietowaniem, zgodności z zasadami horyzontalnymi dotyczącymi etykietowania i prezentacji oraz uwzględnienia specyfiki sektora wina; w celu zagwarantowania skuteczności procedur certyfikacji, zatwierdzania i kontroli; uzasadnionego interesu podmiotów gospodarczych oraz, że podmioty gospodarcze nie poniosą szkody, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do wyjątkowych okoliczności, które uzasadniają brak odesłania do określeń „chroniona nazwa pochodzenia” lub „chronione oznaczenie geograficzne”; prezentacji i stosowania na etykietach innych danych szczegółowych niż określone w niniejszym rozporządzeniu; niektórych obowiązkowych danych szczegółowych; fakultatywnych danych szczegółowych oraz prezentacji; dotyczące etykietowania i prezentacji win opatrzonych chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym, których przedmiotowa nazwa pochodzenia lub przedmiotowe oznaczenie geograficzne spełnia konieczne wymogi; odnośnie do win wprowadzonych do obrotu i opatrzonych etykietą przed dniem 1 sierpnia 2009 r.; oraz w odniesieniu do odstępstw dotyczących etykietowania przedmiotów wywozu i prezentacji produktów.

Or. en

 

 

Poprawka  48

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 77 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(77) Należy określić niektóre praktyki enologiczne i ograniczenia dotyczące produkcji wina, w szczególności odnośnie do kupażowania i stosowania niektórych rodzajów moszczu winogronowego, soku winogronowego i świeżych winogron pochodzących z państw trzecich. W celu przestrzegania międzynarodowych norm w dziedzinie przyszłych praktyk enologicznych Komisja powinna zasadniczo opierać się na praktykach enologicznych zalecanych przez Międzynarodową Organizację ds. Winorośli i Wina (OIV).

(77) Należy określić niektóre praktyki enologiczne i ograniczenia dotyczące produkcji wina, w szczególności odnośnie do kupażowania i stosowania niektórych rodzajów moszczu winogronowego, soku winogronowego i świeżych winogron pochodzących z państw trzecich. W celu przestrzegania międzynarodowych norm Komisja – przedstawiając wnioski w sprawie przyszłych praktyk enologicznych – powinna zasadniczo opierać się na praktykach enologicznych zalecanych przez Międzynarodową Organizację ds. Winorośli i Wina (OIV).

Or. en

 

Poprawka  49

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 82 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(82a) Z przyczyn gospodarczych, społecznych i dotyczących ochrony środowiska oraz mając na uwadze politykę zagospodarowania przestrzennego obszarów wiejskich o tradycji winiarskiej, wykraczając poza wymogi utrzymania kontroli, różnorodności, prestiżu i jakości europejskich produktów sektora wina, należy utrzymać obecny system praw do sadzenia w sektorze wina co najmniej do 2030 r.

Or. en

 

Poprawka  50

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 83 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(83) Po zniesieniu systemu kwotowego nadal będą konieczne szczególne instrumenty do zapewnienia odpowiedniej równowagi praw i obowiązków między przedsiębiorstwami cukrowniczymi a plantatorami buraków cukrowych. Należy zatem ustanowić przepisy ogólne regulujące porozumienia między nimi.

(83) W sektorze cukru konieczne są szczególne instrumenty do zapewnienia odpowiedniej równowagi praw i obowiązków między przedsiębiorstwami cukrowniczymi a plantatorami buraków cukrowych. Należy zatem ustanowić przepisy ogólne regulujące porozumienia między nimi.

Or. en

 

Poprawka  51

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 84 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(84) W celu uwzględnienia specyfiki sektora cukru i interesów wszystkich stron Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do tego rodzaju umów, w szczególności w odniesieniu do warunków regulujących zakup, dostawę i przejęcie buraków oraz zapłatę za nie.

(84) W celu uwzględnienia specyfiki sektora cukru i interesów wszystkich stron należy przewidzieć szereg zasad w odniesieniu do tego rodzaju umów, w szczególności w odniesieniu do warunków regulujących zakup, dostawę i przejęcie buraków oraz zapłatę za nie.

Or. en

 

Poprawka  52

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 84 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(84a) W celu umożliwienia producentom buraków pełnego dostosowania się do gruntownej reformy przeprowadzonej w 2006 r. w sektorze cukru i dalszego podejmowania rozpoczętych wówczas działań na rzecz konkurencyjności należy utrzymać do końca roku gospodarczego 2019/2020 obecny system kwot. W tym kontekście Komisja powinna mieć możliwość przyznania kwot produkcyjnych państwom członkowskim, które zrezygnowały ze wszystkich kwot w 2006 r.

Or. en

 

Poprawka  53

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 84 b preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(84b) Silne i powracające napięcia na europejskim rynku cukru wskazują na konieczność wprowadzenia mechanizmu umożliwiającego uwalnianie, dopóty, dopóki jest to konieczne, cukru pozakwotowego na rynek wewnętrzny z zastosowaniem tych samych warunków, które odnoszą się do cukru kwotowego. Mechanizm ten powinien jednocześnie umożliwiać dodatkowy przywóz z zerowym cłem w celu zapewnienia dostępności wystarczającej ilości surowców na unijnym rynku cukru oraz ochrony równowagi strukturalnej tego rynku.

Or. en

 

Poprawka  54

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 84 c preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(84c) W perspektywie ostatecznego zniesienia systemu kwot w 2020 r. Komisja powinna przedstawić Parlamentowi i Radzie do dnia 1 lipca 2018 r. sprawozdanie dotyczące odpowiednich procedur zakończenia stosowania obecnych ustaleń dotyczących kwot oraz przyszłości sektora po zniesieniu kwot w 2020 r., zawierające wszelkie wnioski niezbędne do przygotowania całego sektora na okres po 2020 r. Przed dniem 31 grudnia 2014 r. Komisja powinna także przedstawić sprawozdanie w sprawie funkcjonowania łańcucha dostaw w unijnym sektorze cukru.

Or. en

 

Poprawka  55

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 85 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(85) Organizacje producentów i ich zrzeszenia mogą pełnić użyteczną rolę w koncentracji podaży oraz propagowaniu najlepszych praktyk. Organizacje międzybranżowe mogą pełnić ważną rolę w umożliwianiu dialogu między podmiotami łańcucha dostaw oraz propagowaniu najlepszych praktyk i przejrzystości rynku. Istniejące przepisy w zakresie definicji i uznawania przedmiotowych organizacji i ich zrzeszeń obowiązujące w niektórych sektorach należy zatem ujednolicić, uspójnić i rozszerzyć w celu ustanowienia zasady uznawania w oparciu o wniosek na podstawie statutów określonego w prawie UE w odniesieniu do wszystkich sektorów.

(85) Organizacje producentów i ich zrzeszenia mogą pełnić użyteczną rolę w koncentracji podaży, poprawie wprowadzania do obrotu, korygowaniu braku równowagi w łańcuchu wartości oraz propagowaniu najlepszych praktyk, przede wszystkim w osiąganiu celów ustanowionych w art. 39 Traktatu, a zwłaszcza celu dotyczącego stabilizacji dochodów producentów, m.in. przez udostępnianie swoim członkom narzędzi zarządzania ryzykiem, poprawę wprowadzania do obrotu, koncentrację podaży i negocjowanie umów, a tym samym faktyczne wzmocnienie siły przetargowej producentów.

Or. en

 

Poprawka  56

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 85 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(85a) Organizacje międzybranżowe mogą pełnić ważną rolę w umożliwianiu dialogu między podmiotami łańcucha dostaw oraz propagowaniu najlepszych praktyk i przejrzystości rynku.

Or. en

 

Poprawka  57

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 85 b preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(85b) Istniejące przepisy w zakresie definicji i uznawania organizacji producentów, ich zrzeszeń oraz organizacji międzybranżowych obowiązujące w niektórych sektorach należy zatem ujednolicić, uspójnić i rozszerzyć w celu ustanowienia zasady uznawania w oparciu o wniosek na podstawie statutów określonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w odniesieniu do wszystkich sektorów. W szczególności ważne jest, by kryteria uznawania i statuty organizacji producentów ustanowione w ramach przepisów wspólnotowych zapewniały, że takie jednostki są tworzone rzeczywiście z inicjatywy rolników, którzy w sposób demokratyczny wyznaczają ogólną politykę organizacji i podejmują decyzje dotyczące jej wewnętrznego funkcjonowania.

 

Or. en

 

Poprawka  58

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 87 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(87) W odniesieniu do żywych roślin, wołowiny i cielęciny, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego, jaj oraz mięsa drobiowego należy wprowadzić przepis umożliwiający przyjmowanie pewnych środków na rzecz dostosowania podaży do wymogów rynku, które mogą przyczynić się do stabilizacji rynków oraz do zapewnienia odpowiedniego poziomu życia rolników.

(87) Należy wprowadzić przepis umożliwiający przyjmowanie pewnych środków na rzecz dostosowania podaży do wymogów rynku, które mogą przyczynić się do stabilizacji rynków oraz do zapewnienia odpowiedniego poziomu życia rolników.

Or. en

 

Poprawka  59

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 88 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(88) W celu zachęcenia organizacji producentów, ich zrzeszeń i organizacji międzybranżowych do podejmowania działań na rzecz dostosowania podaży do wymogów rynku, z wyjątkiem działań związanych z wycofywaniem z rynku, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do sektorów żywych roślin, wołowiny i cielęciny, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego, jaj oraz mięsa drobiowego, mających na celu poprawę jakości; mających na celu wsparcie lepszej organizacji produkcji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu; ułatwiających odnotowywanie tendencji w zakresie cen rynkowych i umożliwiających opracowywanie prognoz krótko- i długoterminowych na podstawie wykorzystywanych środków produkcji.

(88) W celu zachęcenia organizacji producentów, ich zrzeszeń i organizacji międzybranżowych do podejmowania działań na rzecz dostosowania podaży do wymogów rynku, z wyjątkiem działań związanych z wycofywaniem z rynku, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu celem poprawienia jakości; mających na celu wsparcie lepszej organizacji produkcji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu; ułatwiających odnotowywanie tendencji w zakresie cen rynkowych i umożliwiających opracowywanie prognoz krótko- i długoterminowych na podstawie wykorzystywanych środków produkcji.

Or. en

 

Poprawka  60

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 90 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(90) Wobec braku prawodawstwa Unii w sprawie formalnych umów pisemnych państwa członkowskie mogą wprowadzić obowiązek ich stosowania w ramach krajowych systemów prawa, pod warunkiem, że prawo Unii będzie przestrzegane i w szczególności z poszanowaniem właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego i wspólnej organizacji rynku. Zważywszy na różnorodność warunków w Unii, zgodnie z zasadą pomocniczości decyzja taka powinna należeć do państw członkowskich. Jednak w sektorze mleka i przetworów mlecznych w celu zapewnienia odpowiednich norm minimalnych dla tego rodzaju umów oraz dobrego funkcjonowania rynku wewnętrznego i wspólnej organizacji rynku niektóre warunki podstawowe stosowania tych umów należy ustanowić na poziomie Unii. W związku z tym, że statuty niektórych spółdzielni mleczarskich mogą zawierać przepisy o podobnym skutku, dla uproszczenia w takich przypadkach powinny być one zwolnione z wymogu stosowania umów. W celu zapewnienia skuteczności wszelkich tego rodzaju systemów należy stosować je również w przypadkach, gdy pośrednicy skupują mleko od rolników w celu przekazania go przetwórcom.

skreślony

Or. en

 

Poprawka  61

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 90 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(90a) Wykorzystywanie zawieranych przed dostawą ustandaryzowanych umów pisemnych, zawierających podstawowe elementy, nie jest powszechnie stosowaną praktyką. Takie umowy mogą jednak pomóc w zwiększeniu poczucia odpowiedzialności podmiotów gospodarczych, jak w przypadku łańcucha mleczarskiego, oraz w uświadomieniu potrzeby większego uwzględniania sygnałów płynących z rynku, ulepszenia transmisji cen i dostosowania podaży do popytu, a także pomóc w unikaniu niektórych nieuczciwych praktyk handlowych.

Or. en

 

Poprawka  62

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 90 b preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(90b) Ponieważ brak jest unijnych przepisów dotyczących tego rodzaju umów, państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzania obowiązku ich stosowania w ramach krajowych systemów prawa zobowiązań, pod warunkiem że będzie się to odbywać z poszanowaniem przepisów unijnych, a w szczególności odpowiedniego funkcjonowania rynku wewnętrznego i wspólnej organizacji rynków. Biorąc pod uwagę zróżnicowaną sytuację w Unii pod względem prawa zobowiązań, taka decyzja ze względu na zasadę pomocniczości powinna pozostać w zakresie kompetencji państw członkowskich. Do wszystkich dostaw na danym terytorium powinny mieć zastosowanie jednakowe warunki. W związku z tym, jeżeli państwo członkowskie zdecyduje, że na jego terytorium każda dostawa przez rolnika do przetwórcy powinna być uregulowana umową pisemną między stronami, obowiązek taki powinien obejmować także dostawy pochodzące z innych państw członkowskich, ale nie musi on dotyczyć dostawy do innych państw członkowskich. Zgodnie z zasadą pomocniczości należy pozostawić państwom członkowskim decyzję co do wprowadzenia obowiązku złożenia rolnikowi przez pierwszego skupującego pisemnej oferty zawarcia takiej umowy.

Or. en

 

Poprawka  63

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 91 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(91) Aby zapewnić racjonalny rozwój produkcji, a tym samym odpowiedni poziom życia producentom mleka, należy wzmocnić ich siłę przetargową wobec przetwórców, co przyczyni się do sprawiedliwszego podziału wartości dodanej na poszczególnych etapach łańcucha dostaw. W celu realizacji tych założeń WPR należy zatem, na podstawie art. 42 i art. 43 ust. 2 Traktatu, przyjąć przepis umożliwiający organizacjom producentów skupiającym producentów mleka lub ich zrzeszeniom negocjowanie z mleczarniami warunków umów, w tym cen, na dostawę części lub całości produkcji członków tej organizacji. W celu utrzymania skutecznej konkurencji na rynku mleczarskim możliwość tę należy objąć odpowiednimi limitami ilościowymi.

skreślony

Or. en

 

Poprawka  64

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 91 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(91a) Aby zapewnić opłacalny rozwój produkcji oraz odpowiedni poziom życia rolnikom, należy wzmocnić ich siłę przetargową wobec nabywców, co przyczyni się do sprawiedliwszego podziału wartości dodanej na poszczególnych etapach łańcucha dostaw. W celu realizacji tych celów wspólnej polityki rolnej należy wprowadzić przepis na podstawie art. 42 oraz zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu, który umożliwi organizacjom producentów skupiającym wyłącznie rolników lub zrzeszeniom tych organizacji wspólne negocjowanie z nabywcami warunków umów, w tym cen, w odniesieniu do części lub całości produkcji ich członków, tak aby zapobiec narzuceniu przez nabywców cen niższych od kosztów produkcji. Jednakże tylko organizacje producentów, które ubiegały się o uznanie przez państwa członkowskie i je uzyskały, powinny być uprawnione do korzystania z tego przepisu. Ponadto przepis ten nie powinien mieć zastosowania do spółdzielni. Ponadto istniejące organizacje producentów uznane na mocy prawa krajowego powinny kwalifikować się do uznania de facto na mocy niniejszego rozporządzenia.

Or. en

 

Poprawka  65

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 91 b preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(91b) Mając na uwadze istotne znaczenie chronionej nazwy pochodzenia (CHNP) oraz chronionego oznaczenia geograficznego (CHOG), w szczególności w przypadku słabszych regionów wiejskich, oraz aby zapewnić wartość dodaną i utrzymać jakość, w szczególności serów korzystających z CHNP lub CHOG, a także w kontekście wygasającego systemu kwot mlecznych, państwa członkowskie powinny mieć możliwość stosowania przepisów regulujących podaż takich serów wyprodukowanych na określonym obszarze geograficznym. Przepisy te powinny obejmować całą produkcję danego sera, a wniosek w tej sprawie powinna składać organizacja międzybranżowa, organizacja producentów lub grupa zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych. Taki wniosek powinien mieć poparcie znacznej większości producentów mleka odpowiedzialnych za produkcję znacznej większości mleka wykorzystywanego do produkcji danego sera, a w przypadku organizacji międzybranżowych i grup, przez znaczącą większość producentów sera, którzy reprezentują znaczną większość produkcji tego sera. Ponadto przepisy te powinny podlegać rygorystycznym warunkom, w szczególności aby uniknąć zakłóceń w handlu produktami na innych rynkach i chronić prawa mniejszości. Państwa członkowskie powinny niezwłocznie publikować przyjęte przepisy i powiadamiać o nich Komisję, zapewniać regularne kontrole i uchylić przepisy w razie ich niezgodności.

Or. en

 

Poprawka  66

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 91 c preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(91c) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 kwoty mleczne wygasną stosunkowo szybko po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. Po uchyleniu rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 odnośne przepisy należy zatem stosować do chwili wygaśnięcia tego systemu.

Or. en

 

Poprawka  67

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 91 d preambuły (nowy)

 

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(91d) Decyzji o zniesieniu kwot mlecznych towarzyszyło przyjęcie zobowiązania mającego na celu zapewnienie „miękkiego lądowania” w odniesieniu do sektora mleka i przetworów mlecznych. Rozporządzenie nr 261/20121 w sprawie stosunków umownych w sektorze mleka i przetworów mlecznych stanowi pierwszy krok w tym kierunku, należy jednak uzupełnić je o inne instrumenty. W tym kontekście należy upoważnić Komisję do przyznawania pomocy producentom mleka dobrowolnie ograniczającym produkcję w sytuacji poważnego zakłócenia równowagi na rynku mleczarskim, lecz także do nałożenia opłat na producentów mleka zwiększających produkcję w tym samym okresie i w tym samym stopniu.

 

____________________

 

1 Dz.U. L 94 z 30.3.2012, s. 38.

Or. en

 

Poprawka  68

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 93 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(93) W celu zagwarantowania, że cele i obowiązki organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów, organizacji międzybranżowych i organizacji podmiotów gospodarczych są jasno określone, przez co przyczyniają się do zwiększenia skuteczności ich działań, w celu uwzględnienia specyfiki każdego sektora i zapewnienia przestrzegania zasad konkurencji oraz dobrego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do: określonych celów, które mogą, powinny lub nie powinny być realizowane przez takie organizacje i zrzeszenia, obejmujące odstępstwa w ich zakresie wymienione w niniejszym rozporządzeniu; przepisów w zakresie zrzeszania się, uznawania, struktury, osobowości prawnej, członkostwa, wielkości, odpowiedzialności i działalności tych organizacji i zrzeszeń, skutków wynikających z uznania, wycofania uznania i łączenia się; międzynarodowych organizacji i zrzeszeń; outsourcingu działań i udzielania pomocy technicznej przez organizacje lub zrzeszenia; minimalnej wielkości lub wartości produkcji zbywalnej organizacji producentów i zrzeszeń; rozszerzenia niektórych przepisów dotyczących organizacji na producentów niebędących członkami i obowiązek płatności składek przez producentów niebędących członkami, w tym wykaz surowszych przepisów w zakresie produkcji, które mogą zostać rozszerzone, dalszych wymogów w odniesieniu do reprezentatywności, odnośnych obszarów gospodarczych, w tym kontroli przez Komisję ich określenia, minimalnych okresów, przez jakie przepisy muszą obowiązywać przed ich rozszerzeniem; osób lub organizacji, których dotyczą przepisy lub obowiązek płacenia składek i okoliczności, w jakich Komisja żądać odmowy lub wycofania rozszerzenia przepisów lub obowiązkowych składek.

(93) W celu zagwarantowania, że cele i obowiązki organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów, organizacji międzybranżowych i organizacji podmiotów gospodarczych są jasno określone, przez co przyczyniają się do zwiększenia skuteczności ich działań, w celu uwzględnienia specyfiki każdego sektora i zapewnienia przestrzegania zasad konkurencji oraz dobrego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do: określonych celów, które mogą, powinny lub nie powinny być realizowane przez takie organizacje i zrzeszenia, a w stosownym przypadku zostać dodane do celów wymienionych w niniejszym rozporządzeniu; przepisów w zakresie zrzeszania się organizacji innych niż organizacje producentów, szczególnych warunków mających zastosowanie do przepisów w zakresie zrzeszania się organizacji producentów w niektórych sektorach, struktury, osobowości prawnej, członkostwa, wielkości, odpowiedzialności i działalności tych organizacji i zrzeszeń, skutków wynikających z uznania, wycofania uznania i łączenia się; międzynarodowych organizacji i zrzeszeń, w tym zasad dotyczących świadczenia pomocy administracyjnej w przypadku współpracy transgranicznej; warunków outsourcingu działań i udzielania pomocy technicznej przez organizacje lub zrzeszenia; minimalnej wielkości lub wartości produkcji zbywalnej organizacji producentów i zrzeszeń; rozszerzenia niektórych przepisów dotyczących organizacji na producentów niebędących członkami i obowiązek płatności składek przez producentów niebędących członkami, w tym wykaz surowszych przepisów w zakresie produkcji, które mogą zostać rozszerzone, dalszych wymogów w odniesieniu do reprezentatywności, odnośnych obszarów gospodarczych, w tym kontroli przez Komisję ich określenia, minimalnych okresów, przez jakie przepisy muszą obowiązywać przed ich rozszerzeniem; osób lub organizacji, których dotyczą przepisy lub obowiązek płacenia składek i okoliczności, w jakich Komisja żądać odmowy lub wycofania rozszerzenia przepisów lub obowiązkowych składek; szczegółowych warunków wdrażania systemów umownych i konkretnych ilości mogących stanowić przedmiot negocjacji umownych.

Or. en

 

Poprawka  69

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 94 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(94) Stworzenie jednolitego rynku wymaga wprowadzenia systemu wymiany handlowej na zewnętrznych granicach Unii. System ten powinien obejmować należności celne przywozowe oraz refundacje wywozowe i powinien zasadniczo stabilizować rynek Unii. System wymiany handlowej powinien opierać się na zobowiązaniach podejmowanych na mocy wielostronnych negocjacji handlowych w ramach rundy urugwajskiej oraz umów dwustronnych.

(94) Stworzenie jednolitego rynku wymaga wprowadzenia systemu wymiany handlowej na zewnętrznych granicach Unii. System ten powinien obejmować należności celne przywozowe oraz refundacje wywozowe i powinien zasadniczo stabilizować rynek Unii, nie powodując zakłóceń na rynkach w krajach rozwijających się. System wymiany handlowej powinien opierać się na zobowiązaniach podejmowanych na mocy wielostronnych negocjacji handlowych w ramach rundy urugwajskiej oraz umów dwustronnych.

Or. en

 

Poprawka  70

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 94 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(94a) Przy wdrażaniu umów międzynarodowych należy jednak zachować zasadę wzajemności, zwłaszcza w odniesieniu do kwestii taryfowych, sanitarnych, fitosanitarnych, środowiskowych i dobrostanu zwierząt. Ponadto należy przy tym zapewnić ścisłe przestrzeganie mechanizmów cen wejścia, dodatkowych praw szczególnych i opłat wyrównawczych.

Or. en

 

Poprawka  71

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 96 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(96) W celu uwzględnienia zmian w handlu i rozwoju sytuacji na rynku, potrzeb odnośnych rynków oraz monitorowania w razie potrzeby przywozu lub wywozu Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do wykazu produktów sektorów objętych wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub wywóz; oraz przypadków i sytuacji, kiedy przedstawienie pozwolenia na przywóz lub pozwolenia na wywóz nie jest wymagane.

(96) W celu uwzględnienia zmian w handlu i rozwoju sytuacji na rynku, potrzeb odnośnych rynków oraz monitorowania w razie potrzeby przywozu lub wywozu Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu wprowadzania zmian i uzupełnień do wykazu produktów sektorów objętych wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub wywóz; oraz przypadków i sytuacji, kiedy przedstawienie pozwolenia na przywóz lub pozwolenia na wywóz nie jest wymagane.

Or. en

 

Poprawka  72

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 100 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(100) W celu zapewnienia skuteczności systemu cen wejścia Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do ustanowienia sprawdzania wartości celnej w porównaniu do wartości innej niż cena jednostkowa.

(100) W celu zapewnienia skuteczności systemu cen wejścia Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do ustanowienia sprawdzania wartości celnej w porównaniu do wartości jednostkowej lub, w stosownym przypadku, sprawdzania wartości celnej w porównaniu do standardowej wartości w przywozie. W każdym przypadku sprawdzanie wartości celnej nie powinno odbywać się na podstawie metody odliczeniowej, umożliwiającej ograniczenie lub uniknięcie stosowania dodatkowych praw szczególnych.

Or. en

 

Poprawka  73

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 103 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(103a) Aby ułatwić rozwój i wzrost gospodarki opartej na biotechnologii oraz zapobiegać mogącym wystąpić niekorzystnym skutkom dla unijnego rynku bioproduktów przemysłowych, należy podjąć środki mające na celu zapewnienie producentom wytwarzającym bioprodukty przemysłowe dostępu do gwarantowanych dostaw surowców rolnych po cenach konkurencyjnych w skali światowej. W przypadku przywożonych do Unii surowców rolnych zwolnionych z ceł przywozowych, które są wykorzystywane do wytwarzania bioproduktów przemysłowych, należy podjąć środki mające na celu zagwarantowanie, że surowce wykorzystywane są zgodnie z deklarowanym celem.

Or. en

 

Poprawka  74

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 105 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(105) System ceł umożliwia rezygnację ze wszystkich innych środków ochronnych na zewnętrznych granicach Unii. W wyjątkowych okolicznościach jednak funkcjonowanie rynku wewnętrznego i mechanizmu celnego może okazać się niewystarczające. W takich przypadkach, aby nie pozostawić rynku Unii bez ochrony przed możliwymi zakłóceniami, Unia powinna mieć możliwość bezzwłocznego podejmowania wszelkich niezbędnych środków. Takie środki powinny być zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii.

(105) System ceł umożliwia rezygnację ze wszystkich innych środków ochronnych na zewnętrznych granicach Unii. W wyjątkowych okolicznościach jednak funkcjonowanie rynku wewnętrznego i mechanizmu celnego może okazać się niewystarczające. W takich przypadkach, aby nie pozostawić rynku Unii bez ochrony przed możliwymi zakłóceniami, Unia powinna mieć możliwość bezzwłocznego podejmowania wszelkich niezbędnych środków. Takie środki powinny być zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii oraz z jej polityką w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju.

Or. en

 

Poprawka  75

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 107 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(107) Przepisy dotyczące przyznawania refundacji wywozowych z tytułu wywozu do państw trzecich na podstawie różnic między cenami w Unii Europejskiej i na rynku światowym, podlegające ograniczeniom wynikającym ze zobowiązań w ramach WTO, powinny służyć zabezpieczeniu możliwości udziału Unii w międzynarodowym handlu niektórymi produktami objętymi zakresem niniejszego rozporządzenia. Wywozy objęte refundacją powinny podlegać ograniczeniom pod względem wartości i ilości.

(107) Refundacje wywozowe z tytułu wywozu do państw trzecich na podstawie różnic między cenami w Unii Europejskiej i na rynku światowym, podlegające ograniczeniom wynikającym ze zobowiązań w ramach WTO, powinny być utrzymane jako instrument zarządzania kryzysowego w odniesieniu do niektórych produktów objętych zakresem niniejszego rozporządzenia, dopóki w ramach WTO i w oparciu o zasadę wzajemności nie zostanie podjęta decyzja o przyszłości tego instrumentu. Pozycja budżetowa dla refundacji wywozowych powinna być zatem tymczasowo ustalona na zero. Podczas wykorzystywania refundacji wywozowych powinny one podlegać ograniczeniom pod względem wartości i ilości oraz nie powinny zagrażać rozwojowi sektorów rolnych i gospodarek krajów rozwijających się.

Or. en

 

Poprawka  76

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 120 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(120) Na podstawie art. 42 Traktatu przepisy Traktatu dotyczące konkurencji mają zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi jedynie w zakresie ustalonym przez prawodawstwo Unii w ramach przepisów art. 43 ust. 2 i 3 Traktatu i zgodnie z przewidzianą w nich procedurą.

(120) Na podstawie art. 42 Traktatu przepisy Traktatu dotyczące konkurencji mają zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi jedynie w zakresie ustalonym przez prawodawstwo Unii w ramach przepisów art. 43 ust. 2 Traktatu i zgodnie z przewidzianą w nich procedurą.

Or. en

 

Poprawka  77

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 121 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(121a) Przy wdrażaniu przepisów unijnych mających zastosowanie w dziedzinie konkurencji należy lepiej uwzględnić specyfikę sektora rolnictwa, szczególnie by zapewnić, że zadania powierzane organizacjom producentów, zrzeszeniom organizacji producentów i organizacjom międzybranżowym będą mogły być wypełniane w poprawny i skuteczny sposób.

Or. en

 

Poprawka  78

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 121 b preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(121b) W celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia dotyczących prawa konkurencji, a tym samym przyczynienia się do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, Komisja powinna koordynować działania podejmowane przez poszczególne krajowe organy ds. konkurencji. W tym celu Komisja powinna publikować wytyczne i przewodniki dobrych praktyk stanowiące pomoc dla poszczególnych krajowych organów ds. konkurencji oraz przedsiębiorstw w sektorze rolnym i rolno-spożywczym.

Or. en

 

Poprawka  79

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 122 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(122) Szczególną uwagę należy poświęcić organizacjom rolniczym, organizacjom producentów lub zrzeszeniom organizacji producentów, które zajmują się w szczególności wspólną produkcją lub wspólnym wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych, lub korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji ani nie zagraża realizacji celów art. 39 Traktatu.

(122) Szczególną uwagę należy poświęcić organizacjom producentów lub zrzeszeniom organizacji producentów, które zajmują się w szczególności wspólną produkcją lub wspólnym wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych, lub korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji. Szczególnie istotne jest, by porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki tych organizacji były traktowane jako niezbędne do osiągnięcia celów WPR, o których mowa w art. 39 Traktatu, i by art. 101 ust. 1 Traktatu nie miał zastosowania do tych porozumień, chyba że miałoby to wykluczyć konkurencję. W takim wypadku powinny mieć zastosowanie postępowania przewidziane w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/20031, a w każdym postępowaniu w sprawie wykluczenia konkurencji ciężar dowodu powinien spoczywać na stronie lub organie zarzucającym naruszenie.

 

____________________

 

1 Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.

Or. en

 

Poprawka  80

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 124 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(124) Przyznanie pomocy krajowej mogłoby zagrozić właściwemu funkcjonowaniu jednolitego rynku. W związku z tym postanowienia Traktatu dotyczące pomocy państwa powinny zasadniczo mieć zastosowanie w odniesieniu do produktów rolnych. W niektórych okolicznościach należy zezwolić na wyjątki. W przypadkach, w których stosuje się takie wyjątki, Komisja powinna jednak mieć możliwość sporządzenia wykazu istniejących, nowych lub proponowanych mechanizmów pomocy krajowej, przekazania stosownych uwag państwom członkowskim oraz zaproponowania przedsięwzięcia odpowiednich środków.

(124) Przyznanie pomocy krajowej mogłoby zagrozić właściwemu funkcjonowaniu rynku wewnętrznego. W związku z tym postanowienia Traktatu dotyczące pomocy państwa powinny zasadniczo mieć zastosowanie w odniesieniu do produktów rolnych. W niektórych okolicznościach należy zezwolić na wyjątki. W przypadkach, w których stosuje się takie wyjątki, Komisja powinna jednak mieć możliwość sporządzenia wykazu istniejących, nowych lub proponowanych mechanizmów pomocy krajowej, przekazania stosownych uwag państwom członkowskim oraz zaproponowania przedsięwzięcia odpowiednich środków.

Or. en

 

Poprawka  81

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 129 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(129) Należy zezwolić państwom członkowskim na utrzymanie płatności krajowych na rzecz orzechów, obecnie określonych w ramach art. 120 rozporządzenia (WE) nr 73/2009, w celu złagodzenia skutków oddzielenia wsparcia poprzedniego programu pomocy Unii na rzecz orzechów od wielkości produkcji. Ponieważ przedmiotowe rozporządzenie ma zostać uchylone, omawiane płatności krajowe należy dla jasności określić w niniejszym rozporządzeniu.

(129) Należy zezwolić państwom członkowskim na utrzymanie płatności krajowych na rzecz orzechów, określonych w ramach art. 120 rozporządzenia (WE) nr 73/2009, w celu złagodzenia skutków oddzielenia wsparcia poprzedniego programu pomocy Unii na rzecz orzechów od wielkości produkcji. Ponieważ przedmiotowe rozporządzenie ma zostać uchylone, omawiane płatności krajowe należy dla jasności określić w niniejszym rozporządzeniu.

Or. en

 

Poprawka  82

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 131 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(131a) Dane gromadzone przez sieci danych rachunkowych gospodarstw rolnych powinny być uwzględniane przy opracowywaniu analiz i badań mających na celu zapobieganie ewentualnym kryzysom w różnych sektorach rolnych, ponieważ odzwierciedlają sytuację gospodarstw rolnych. Dane te powinny stanowić skuteczne narzędzie służące zapobieganiu kryzysom i zarządzaniu kryzysowemu.

Or. en

 

Poprawka  83

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 133 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(133) W celu sprawnego i skutecznego reagowania na groźbę wystąpienia zakłóceń na rynku spowodowane znaczącym wzrostem lub spadkiem cen na rynku wewnętrznym lub zewnętrznym lub innymi czynnikami mającymi wpływ na rynek, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do koniecznych środków w odniesieniu do danego sektora obejmujących, w stosownych przypadkach, możliwość rozszerzania lub zmiany zakresu, okresu stosowania lub innych aspektów pozostałych środków określonych w niniejszym rozporządzeniu lub całkowitego lub częściowego zawieszenia należności celnych przywozowych, w tym w odniesieniu do określonych ilości lub okresów.

(133) W celu sprawnego i skutecznego reagowania na zakłócenia na rynku spowodowane znaczącym wzrostem lub spadkiem cen na rynku wewnętrznym lub zewnętrznym, znaczącym wzrostem kosztów produkcji lub innymi czynnikami mającymi wpływ na rynek, jeżeli taka sytuacja może trwać nadal lub się pogorszyć, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do koniecznych środków w odniesieniu do danego sektora obejmujących, w stosownych przypadkach, możliwość rozszerzania lub zmiany zakresu, okresu stosowania lub innych aspektów pozostałych środków określonych w niniejszym rozporządzeniu lub całkowitego lub częściowego zawieszenia należności celnych przywozowych, w tym w odniesieniu do określonych ilości lub okresów.

Or. en

 

Poprawka  84

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 135 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(135) Podmioty gospodarcze, państwa członkowskie lub państwa trzecie mogą zostać zobowiązane do składania informacji do celów stosowania niniejszego rozporządzenia, monitorowania oraz analiz rynku produktów rolnych i zarządzania rynkiem produktów rolnych, zapewnienia przejrzystości rynku, prawidłowego funkcjonowania środków WPR, kontroli różnego szczebla, monitorowania, oceny i audytu środków WPR oraz wdrażania umów międzynarodowych obejmującego wymogi w zakresie przekazywania informacji w ramach przedmiotowych umów. Aby zagwarantować jednolite, sprawne i uproszczone podejście Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia wszelkich niezbędnych środków w zakresie przekazywania informacji. Komisja powinna uwzględniać przy tym potrzeby w zakresie danych oraz synergie między potencjalnymi źródłami danych.

(135) Podmioty gospodarcze, państwa członkowskie lub państwa trzecie mogą zostać zobowiązane do składania informacji do celów stosowania niniejszego rozporządzenia, monitorowania oraz analiz rynku produktów rolnych i zarządzania rynkiem produktów rolnych, zapewnienia przejrzystości rynku, prawidłowego funkcjonowania środków WPR, kontroli różnego szczebla, monitorowania, oceny i audytu środków WPR oraz wdrażania umów międzynarodowych obejmującego wymogi w zakresie przekazywania informacji w ramach przedmiotowych umów. Aby zagwarantować jednolite, sprawne i uproszczone podejście należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do niezbędnych środków w zakresie przekazywania informacji. Komisja powinna uwzględniać przy tym potrzeby w zakresie danych oraz synergie między potencjalnymi źródłami danych oraz dopilnować, aby przestrzegano zasady, zgodnie z którą danych osobowych nie wolno przetwarzać dalej w sposób niezgodny z pierwotnym celem, w jakim zostały zgromadzone, zgodnie z zaleceniem Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zawartym w opinii z dnia 14 grudnia 2011 r.1.

 

____________________

 

1 Dz.U. C 35 z 9.2.2012, s. 1.

Or. en

 

Poprawka  85

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 137 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(137) Zastosowanie mają przepisy Unii dotyczące ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych oraz swobodnego przepływu tych danych, w szczególności dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych i rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.

(137) Stosuje się przepisy Unii dotyczące ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych oraz swobodnego przepływu takich danych, w szczególności dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych1 oraz rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych2.

 

_____________________

 

1 Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

 

2 Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

Or. en

 

Poprawka  86

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 139 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(139) W celu płynnego przejścia od ustaleń określonych w rozporządzeniu (UE) nr [COM(2010)799] do przepisów niniejszego rozporządzenia Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do niezbędnych środków, w szczególności środków koniecznych do ochrony praw nabytych i uzasadnionych oczekiwań przedsiębiorstw.

(139) W celu płynnego przejścia od ustaleń określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007 do przepisów niniejszego rozporządzenia Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do niezbędnych środków, w szczególności środków koniecznych do ochrony praw nabytych i uzasadnionych oczekiwań przedsiębiorstw.

Or. en

 

Poprawka  87

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 140 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(140) Stosowanie trybu pilnego powinno być dopuszczalne wyłącznie w wyjątkowych przypadkach, kiedy zostanie wykazana taka konieczność, w celu skutecznego i efektywnego reagowania na groźbę wystąpienia zakłóceń na rynku lub w przypadkach, gdy takie zakłócenia już występują. Wybór trybu pilnego powinien być uzasadniony i należy określić, w jakich przypadkach ma on być stosowany.

(140) Tryb pilny powinien być stosowany w celu skutecznego i efektywnego reagowania na niektóre zakłócenia na rynku oraz na przypadki wystąpienia plag, chorób zwierząt i roślin, utraty zaufania konsumentów spowodowanej zagrożeniami dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub zdrowia roślin lub w celu rozwiązania określonych problemów.

Or. en

 

Poprawka  88

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 143 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(143) W przypadkach, gdy wymaga tego należycie uzasadniona pilna potrzeba, Komisja powinna przyjmować akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie w celu przyjęcia, zmiany lub uchylenia unijnych środków ochronnych, zawieszenia stosowania procedury uszlachetniania czynnego lub procedury uszlachetniania biernego, w razie potrzeby – natychmiastowego zareagowania na sytuację rynkową, rozwiązania konkretnych problemów w nagłych przypadkach, jeżeli rozwiązanie problemów wymaga natychmiastowego działania.

(143) W przypadkach, gdy wymaga tego należycie uzasadniona pilna potrzeba, Komisja powinna przyjmować akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie w celu przyjęcia, zmiany lub uchylenia unijnych środków ochronnych, zawieszenia stosowania procedury uszlachetniania czynnego lub procedury uszlachetniania biernego, w razie potrzeby – natychmiastowego zareagowania na sytuację rynkową.

Or. en

 

Poprawka  89

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 143 a preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(143a) Środki ochronne należy przyjąć w szczególności w przypadku gdy produkty z przywozu z państw trzecich nie gwarantują bezpieczeństwa żywnościowego ani identyfikowalności, ani nie spełniają wszystkich warunków sanitarnych, środowiskowych czy warunków dotyczących dobrostanu zwierząt, określonych dla rynku wewnętrznego, lub w przypadku stwierdzenia naruszenia warunków określonych w pozwoleniach na przywóz, czy to w zakresie ceny, jakości czy harmonogramu. Kontrola przestrzegania warunków przywozu produktów rolnych powinna być prowadzona za pośrednictwem zintegrowanego systemu nadzoru w czasie rzeczywistym przywozu do Unii.

Or. en

 

Poprawka  90

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 146 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(146) Na podstawie rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799] w odpowiednim czasie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia wygaśnie kilka sektorowych środków, m.in. dotyczących kwot mlecznych, kwot cukru oraz innych środków w odniesieniu do cukru oraz ograniczeń dotyczących sadzenia winorośli, a także niektórych form pomocy państwa. Po uchyleniu rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799] odnośne przepisy należy stosować do zakończenia przedmiotowych programów.

skreślony

Or. en

 

Poprawka  91

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 147 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(147) W celu zapewnienia płynnego przejścia od ustaleń określonych w rozporządzeniu (UE) nr [COM(2010)799] do przepisów niniejszego rozporządzenia Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia środków przejściowych.

skreślony

Or. fr

 

Poprawka  92

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 149 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(149) Odnośnie do stosunków umownych w sektorach mleka i przetworów mlecznych środki określone w niniejszym rozporządzeniu są uzasadnione w obecnej sytuacji gospodarczej na rynku przetworów mlecznych i przy aktualnej strukturze łańcucha dostaw. Należy je zatem stosować przez wystarczająco długi okres (zarówno przed zniesieniem kwot mlecznych, jak i po ich zniesieniu), aby mogły być w pełni skuteczne. Jednak z uwagi na ich daleko idące implikacje powinny one mieć charakter tymczasowy i podlegać przeglądowi. Komisja powinna przyjąć sprawozdania w sprawie rozwoju rynku mleka, które mają być przedstawione odpowiednio do dnia 30 czerwca 2014 r. oraz do dnia 31 grudnia 2018 r. i obejmować w szczególności ewentualne zachęty dla rolników do zawierania umów o wspólnej produkcji,

(149) Odnośnie do stosunków umownych w sektorach mleka i przetworów mlecznych środki określone w niniejszym rozporządzeniu są uzasadnione w obecnej sytuacji gospodarczej na rynku przetworów mlecznych i przy aktualnej strukturze łańcucha dostaw. Należy je zatem stosować przez wystarczająco długi okres (zarówno przed zniesieniem kwot mlecznych, jak i po ich zniesieniu), aby mogły być w pełni skuteczne. Jednak z uwagi na ich daleko idące implikacje powinny one mieć charakter tymczasowy i podlegać przeglądowi, mającemu na celu ocenę ich funkcjonowania i ustalenie, czy powinny one w dalszym ciągu mieć zastosowanie. Komisja powinna przyjąć sprawozdania w sprawie rozwoju rynku mleka, które mają być przedstawione odpowiednio do dnia 30 czerwca 2014 r. oraz do dnia 31 grudnia 2018 r. i obejmować w szczególności ewentualne zachęty dla rolników do zawierania umów o wspólnej produkcji,

Or. en

 

Poprawka  93

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 150 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(150a) Zmiany na rynkach międzynarodowych, wzrost liczby ludności świata i strategiczny charakter dostaw żywności po przystępnych cenach dla ludności w Unii wywrą ogromny wpływ na warunki rozwoju rolnictwa europejskiego. W związku z tym Komisja powinna przedstawić Parlamentowi i Radzie najpóźniej po upływie czterech lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia sprawozdania dotyczącego tendencji rynkowych i przyszłości narzędzi zarządzania rynkami rolnymi. Sprawozdanie to powinno zawierać analizę dostosowania istniejących narzędzi zarządzania rynkami do nowej sytuacji międzynarodowej i, ewentualnie, analizę możliwości utworzenia zapasów strategicznych. Powinny mu towarzyszyć wszelkie stosowne propozycje dotyczące długoterminowej unijnej strategii zmierzającej do osiągnięcia celów określonych w art. 39 Traktatu.

Or. en

 

Poprawka  94

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Produkty rolne, w rozumieniu ust. 1, dzieli się na następujące sektory wymienione w załączniku I:

2. Produkty rolne, w rozumieniu ust. 1, dzieli się na następujące sektory wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia:

Or. en

 

Poprawka  95

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 2 – litera j)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

j) przetworzonych owoców i warzyw, załącznik I część X;

j) produkty z przetworzonych owoców i warzyw, załącznik I część X;

Or. en

 

Poprawka  96

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 2 – litera m)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

m) żywych roślin, załącznik I część XIII;

m) drzew i innych roślin żywych, bulw, korzeni i tym podobnych, kwiatów ciętych i liści ozdobnych, załącznik I część XIII;

Or. en

 

Poprawka  97

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 2 – litera u)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

u) alkoholu etylowego, załącznik I część XXI;

u) alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, załącznik I część XXI;

Or. en

 

Poprawka  98

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 2 – litera v)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

v) pszczelarstwa, załącznik I część XXII;

v) produktów pszczelich, załącznik I część XXII;

Or. en

 

Poprawka  99

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Ze względu na specyfikę sektora ryżu Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 160 w celu aktualizacji definicji dotyczących sektora ryżu określonych w załączniku II część I.

skreślony

Or. en

 

Poprawka  100

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 4 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a. Do celów niniejszego rozporządzenia „niekorzystne zjawiska klimatyczne” należy rozumieć jako niekorzystne zjawiska pogodowe, które mogą być porównane do klęski żywiołowej, takie jak szron, grad, gołoledź, deszcz lub susza, powodujące zniszczenie lub spadek produkcji o ponad 30% w stosunku do średniej rocznej produkcji danego rolnika. Średnia roczna produkcja jest obliczana na podstawie trzech poprzednich lat lub na podstawie średniej wartości za okres trzech lat z pięciu poprzednich lat, wyłączając wartość najwyższą i najniższą.

Or. en

 

Poprawka  101

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 4 b (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4b. Do celów niniejszego rozporządzenia „zaawansowane systemy zrównoważonej produkcji”, „zaawansowane metody zrównoważonej produkcji” i „zaawansowane środki zrównoważonej produkcji” oznaczają praktyki rolnicze wykraczające poza zasady wzajemnej zgodności określone w Tytule VI rozporządzenia (UE) nr […] (rozporządzeniu horyzontalnym w sprawie wspólnej polityki rolnej) i stale rozwijane w celu poprawy gospodarowania organicznymi substancjami odżywczymi, usprawnienia obiegów wody i przepływów energii, tak aby ograniczyć szkody w środowisku i straty energii z nieodnawialnych źródeł oraz utrzymać wysoki poziom różnorodności upraw, hodowli zwierząt i naturalnej różnorodności w systemach produkcji.

Or. en

 

Poprawka  102

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja może – w drodze aktów wykonawczych – w przypadkach, gdy jest to konieczne ze względu na zmiany do Nomenklatury scalonej, dostosować opisy produktów i odesłania do pozycji lub podpozycji Nomenklatury scalonej w niniejszym rozporządzeniu lub innych aktach przyjętych na podstawie art. 43 Traktatu. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Komisji można przekazać uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 160 w celu dostosowania opisów produktów i odesłań do pozycji lub podpozycji Nomenklatury scalonej w niniejszym rozporządzeniu w przypadkach, gdy jest to konieczne ze względu na zmiany do Nomenklatury scalonej.

Or. en

 

Poprawka  103

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – litera a)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku w przypadku sektora bananów;

a) od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku w przypadku sektora owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz bananów;

Or. en

 

Poprawka  104

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Ze względu na specyfikę sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych, określających lata gospodarcze w odniesieniu do przedmiotowych produktów.

skreślony

Or. en

 

Poprawka  105

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 7

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 7

Artykuł 7

Ceny referencyjne

Ceny referencyjne

Ustala się następujące ceny referencyjne:

1. Do celów stosowania części II tytuł I rozdział I i części V rozdział I ustala się następujące ceny referencyjne:

a) w odniesieniu do sektora zbóż: 101,31 EUR za tonę – odnośnie do etapu sprzedaży hurtowej towarów dostarczonych do magazynu, przed ich wyładowaniem;

a) w odniesieniu do sektora zbóż: 101,31 EUR za tonę – odnośnie do etapu sprzedaży hurtowej towarów dostarczonych do magazynu, przed ich wyładowaniem;

b) w odniesieniu do ryżu niełuskanego: 150 EUR za tonę w przypadku ryżu standardowej jakości określonej w załączniku III pkt A – odnośnie do etapu sprzedaży hurtowej towarów dostarczonych do magazynu, przed ich wyładowaniem;

b) w odniesieniu do ryżu niełuskanego: 150 EUR za tonę w przypadku ryżu standardowej jakości określonej w załączniku III pkt A – odnośnie do etapu sprzedaży hurtowej towarów dostarczonych do magazynu, przed ich wyładowaniem;

c) w odniesieniu do cukru standardowej jakości określonej w załączniku III pkt B – odnośnie do cukru luzem, EXW:

c) w odniesieniu do cukru standardowej jakości określonej w załączniku III pkt B – odnośnie do cukru luzem, EXW:

(i) w odniesieniu do cukru białego: 404,4 EUR za tonę;

(i) w odniesieniu do cukru białego: 404,4 EUR za tonę;

(ii) w odniesieniu do cukru surowego: 335,2 EUR za tonę;

(ii) w odniesieniu do cukru surowego: 335,2 EUR za tonę;

d) w odniesieniu do sektora wołowiny i cielęciny: 2 224 EUR za tonę tusz bydła płci męskiej klasy R3 według unijnej skali klasyfikacji tusz bydła dorosłego zgodnie z art. 18 ust. 8;

d) w odniesieniu do sektora wołowiny i cielęciny: 2224 EUR za tonę tusz bydła płci męskiej klasy R3 według unijnej skali klasyfikacji tusz bydła dorosłego zgodnie z art. 9a;

e) w odniesieniu do sektora mleka i przetworów mlecznych:

e) w odniesieniu do sektora mleka i przetworów mlecznych:

i) w odniesieniu do masła: 246,39 EUR za 100 kg;

i) w odniesieniu do masła: 246,39 EUR za 100 kg;

(ii) w odniesieniu do odtłuszczonego mleka w proszku: 169,80 EUR za 100 kg;

(ii) w odniesieniu do odtłuszczonego mleka w proszku: 169,80 EUR za 100 kg;

f) w odniesieniu do wieprzowiny 1 509,39 EUR za tonę tusz wieprzowych standardowej jakości określonych pod względem masy i zawartości chudego mięsa na podstawie unijnej skali klasyfikacji tusz wieprzowych na podstawie art. 18 ust. 8:

f) w odniesieniu do wieprzowiny 1509,39 EUR za tonę tusz wieprzowych standardowej jakości określonych pod względem masy i zawartości chudego mięsa na podstawie unijnej skali klasyfikacji tusz wieprzowych na podstawie art. 9a:

(i) tusze ważące od 60 kg do mniej niż 120 kg: klasa E;

(i) tusze ważące od 60 kg do mniej niż 120 kg: klasa E;

(ii) tusze ważące od 120 kg do 180 kg: klasa R.

(ii) tusze ważące od 120 kg do 180 kg: klasa R.

 

fa) w odniesieniu do sektora oliwy z oliwek:

 

(i) 2388 EUR za tonę oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia;

 

(ii) 2295 EUR za tonę oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia;

 

(iii) 1524 EUR za tonę oliwy z oliwek typu lampante o kwasowości wynoszącej 2o, która to suma podlega obniżeniu o 36,70 EUR za tonę za każdy dodatkowy stopień kwasowości.

 

1a. Ceny referencyjne poddaje się przeglądowi w regularnych odstępach czasu, na podstawie obiektywnych kryteriów, w szczególności w świetle zmian w produkcji, zmian kosztów produkcji, zwłaszcza środków produkcji, i zmian sytuacji na rynku. W razie konieczności ceny referencyjne aktualizuje się zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu.

 

Okresy między kolejnymi przeglądami mogą się różnić w zależności od kategorii produktów, a przy ich określaniu bierze się pod uwagę wzorzec zmienności dla każdej kategorii produktów.

Or. en

 

Poprawka  106

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Pochodzenie produktów kwalifikowalnych

Pochodzenie produktów kwalifikowalnych

Do zakupu w ramach interwencji publicznej lub do przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania kwalifikują się produkty pochodzące z Unii. Dodatkowo, jeżeli produkty zostały wytworzone z upraw, uprawy te zebrano w Unii, a jeżeli zostały wytworzone z mleka, mleko to wyprodukowano w Unii.

Do zakupu w ramach interwencji publicznej lub do przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania kwalifikują się produkty pochodzące z Unii. Dodatkowo, jeżeli produkty zostały wytworzone z upraw, uprawy te zebrano w Unii, a jeżeli chodzi o produkty pochodzenia zwierzęcego, cały proces produkcji został realizowany w Unii

Or. en

 

Poprawka  107

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 9a

 

Unijne skale i kontrole

 

1. Unijne skale klasyfikacji tusz stosowane są na podstawie przepisów załącznika IIIa w odniesieniu do następujących sektorów:

 

a) wołowiny i cielęciny w odniesieniu do tusz bydła dorosłego;

 

b) wieprzowiny w odniesieniu do tusz świń niebędących świniami hodowlanymi.

 

W odniesieniu do sektora mięsa baraniego i koziego państwa członkowskie mogą stosować unijną skalę klasyfikacji tusz w przypadku tusz baranich zgodnie z przepisami określonymi w załączniku IIIa pkt C.

 

2. Kontrole na miejscu dotyczące klasyfikacji tusz bydła dorosłego i tusz baranich przeprowadzane są w imieniu Unii przez unijną komisję kontrolną złożoną z ekspertów wyznaczonych przez Komisję i z ekspertów wyznaczonych przez państwa członkowskie. Komisja ta składa sprawozdania z przeprowadzonych kontroli Komisji i państwom członkowskim.

 

Koszty przeprowadzanych kontroli ponosi Unia.

Or. en

 

Poprawka  108

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 10

Artykuł 10

Produkty kwalifikujące się do interwencji publicznej

Produkty kwalifikujące się do interwencji publicznej

Interwencję publiczną stosuje się w odniesieniu do następujących produktów podlegających warunkom ustanowionym w niniejszej sekcji oraz dodatkowym wymogom i warunkom, które określi Komisja – w drodze aktów delegowanych lub w drodze aktów wykonawczych – na podstawie art. 18 i 19:

Interwencję publiczną stosuje się w odniesieniu do następujących produktów zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszej sekcji oraz wszelkimi dodatkowymi wymogami i warunkami, które może określić Komisja – w drodze aktów delegowanych lub w drodze aktów wykonawczych – na podstawie art. 18 i 19:

a) pszenicy zwyczajnej, jęczmienia i kukurydzy;

a) pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, sorgo, jęczmienia i kukurydzy;

b) ryżu niełuskanego;

b) ryżu niełuskanego;

c) świeżej lub schłodzonej wołowiny i cielęciny objętych kodami CN 0201 10 00 oraz od 0201 20 20 do 0201 20 50;

c) świeżej lub schłodzonej wołowiny i cielęciny objętych kodami CN 0201 10 00 oraz od 0201 20 20 do 0201 20 50;

d) masła wyprodukowanego bezpośrednio i wyłącznie z pasteryzowanej śmietanki uzyskanej bezpośrednio i wyłącznie z mleka krowiego w zatwierdzonym przedsiębiorstwie w Unii, o minimalnej zawartości tłuszczu mlecznego w masie wynoszącej 82 % i maksymalnej zawartości wody w masie wynoszącej 16 %;

d) masła wyprodukowanego bezpośrednio i wyłącznie z pasteryzowanej śmietanki uzyskanej bezpośrednio i wyłącznie z mleka krowiego w zatwierdzonym przedsiębiorstwie w Unii, o minimalnej zawartości tłuszczu mlecznego w masie wynoszącej 82 % i maksymalnej zawartości wody w masie wynoszącej 16 %;

e) odtłuszczonego mleka w proszku najwyższej jakości wytworzonego z mleka krowiego metodą rozpyłową w zatwierdzonym przedsiębiorstwie w Unii, o minimalnej zawartości białka wynoszącej 34,0 % w odtłuszczonej masie suchej.

e) odtłuszczonego mleka w proszku najwyższej jakości wytworzonego z mleka krowiego metodą rozpyłową w zatwierdzonym przedsiębiorstwie w Unii, o minimalnej zawartości białka wynoszącej 34,0 % w odtłuszczonej masie suchej.

Or. en

 

Poprawka  109

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 10a

 

Zapasy strategiczne

 

Aby zapobiec powstawaniu poważnych braków równowagi na rynku oraz zapewnić ciągłość funkcjonowania sektorów hodowlanych ustanawia się zapasy strategiczne zasobów przeznaczonych na pasze dla inwentarza.

 

Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 160 w celu ustanowienia zapasów strategicznych, o których mowa w ust. 1, oraz w celu zapewnienia ich właściwego funkcjonowania.

Or. en

 

Poprawka  110

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 11

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 11

Artykuł 11

Okresy interwencji publicznej

Okresy interwencji publicznej

Interwencja publiczna jest dostępna:

Interwencja publiczna jest dostępna w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 10 przez cały rok.

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, jęczmienia i kukurydzy — od dnia 1 listopada do dnia 31 maja;

 

b) w odniesieniu do ryżu niełuskanego — od dnia 1 kwietnia do dnia 31 lipca;

 

c) w odniesieniu do wołowiny i cielęciny — przez cały rok gospodarczy;

 

d) w odniesieniu do masła i odtłuszczonego mleka w proszku — od dnia 1 marca do dnia 31 sierpnia,

 

Or. en

 

Poprawka  111

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 12

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 12

Artykuł 12

Otwieranie i zamykanie interwencji publicznej

Otwieranie i zamykanie interwencji publicznej

1. W okresach, o których mowa w art. 11, interwencja publiczna:

1. Interwencja publiczna:

a) zostaje otwarta dla pszenicy zwyczajnej, masła i odtłuszczonego mleka w proszku;

a) zostaje otwarta dla pszenicy zwyczajnej, masła i odtłuszczonego mleka w proszku;

b) może zostać otwarta przez Komisję – w drodze aktów wykonawczych – dla jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego (w tym szczególnych odmian lub rodzajów ryżu niełuskanego), jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2;

b) zostaje otwarta przez Komisję – w drodze aktów wykonawczych – dla pszenicy durum, sorgo, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego (w tym szczególnych odmian lub rodzajów ryżu niełuskanego), jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2;

c) może zostać otwarta przez Komisję dla wołowiny i cielęciny – w drodze innych aktów wykonawczych – jeżeli średnia cena rynkowa w reprezentatywnym okresie, ustalonym na podstawie art. 19 lit. a), w danym państwie członkowskim albo w danym regionie państwa członkowskiego, notowana na podstawie unijnej skali klasyfikacji tusz przyjętej na podstawie art. 18 ust. 8, jest niższa niż 1 560 EUR za tonę.

c) zostaje otwarta przez Komisję dla wołowiny i cielęciny – w drodze innych aktów wykonawczych przyjętych bez zastosowania art. 162 ust. 2 lub 3 – jeżeli średnia cena rynkowa w reprezentatywnym okresie, określona na podstawie art. 19 lit. a), w danym państwie członkowskim albo w danym regionie państwa członkowskiego, notowana na podstawie unijnej skali klasyfikacji tusz przyjętej na podstawie art. 9a, jest niższa niż 90% ceny referencyjnej ustanowionej w art. 7 ust. 1 lit. d).

2. Komisja może – w drodze aktów wykonawczych – zamknąć interwencję publiczną w sektorach wołowiny i cielęciny, jeżeli w reprezentatywnym okresie ustalonym na podstawie art. 19 lit. a) nie są już spełnione warunki określone w ust. 1 lit. c).

2. Komisja – w drodze aktów wykonawczych przyjętych bez zastosowania art. 162 ust. 2 lub 3 zamyka interwencję publiczną w sektorach wołowiny i cielęciny, jeżeli w reprezentatywnym okresie ustalonym na podstawie art. 19 lit. a) nie są już spełnione warunki określone w ust. 1 lit. c).

Or. en

 

Poprawka  112

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 13

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 13

Artykuł 13

Zakup po ustalonych cenach lub w drodze procedury przetargowej

Zakup po ustalonych cenach lub w drodze procedury przetargowej

1. W przypadku otwarcia interwencji publicznej na podstawie art. 12 ust. 1 lit. a) zakupu dokonuje się po ustalonych cenach w ramach następujących limitów dla każdego z okresów, o których mowa w art. 11:

1. W przypadku otwarcia interwencji publicznej na podstawie art. 12 ust. 1 lit. a) zakupu dokonuje się po ustalonych cenach, określonych w art. 14 ust. 2, w ramach następujących limitów dla każdego z okresów, o których mowa w art. 11:

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej – 3 mln ton;

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej – 3 mln ton;

b) w odniesieniu do masła – 30 000 ton;

b) w odniesieniu do masła – 70 000 ton;

c) w odniesieniu do odtłuszczonego mleka w proszku – 109 000 ton.

c) w odniesieniu do odtłuszczonego mleka w proszku – 109 000 ton.

2. W przypadku otwarcia interwencji publicznej na podstawie art. 12 ust. 1 zakupu dokonuje się w drodze procedury przetargowej, która służy określeniu maksymalnej ceny zakupu:

2. W przypadku otwarcia interwencji publicznej na podstawie art. 12 ust. 1 zakupu dokonuje się w drodze procedury przetargowej, która służy określeniu maksymalnej ceny zakupu:

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, masła i odtłuszczonego mleka w proszku – za ilości przekraczające limity, o których mowa w ust. 1,

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, masła i odtłuszczonego mleka w proszku – za ilości przekraczające limity, o których mowa w ust. 1,

b) w odniesieniu do jęczmienia, kukurydzy, ryżu niełuskanego, wołowiny i cielęciny.

b) w odniesieniu do pszenicy durum, sorgo, jęczmienia, kukurydzy, ryżu niełuskanego, wołowiny i cielęciny.

W szczególnych i odpowiednio uzasadnionych przypadkach Komisja – w drodze aktów wykonawczych – ogranicza procedury przetargowe do danego państwa członkowskiego lub danego regionu państwa członkowskiego lub, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2, ustala ceny zakupu w ramach interwencji publicznej dla poszczególnych państw członkowskich lub regionów państw członkowskich na podstawie notowanych średnich cen rynkowych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

W szczególnych i odpowiednio uzasadnionych przypadkach Komisja – w drodze aktów wykonawczych – ogranicza procedury przetargowe do danego państwa członkowskiego lub danego regionu państwa członkowskiego lub, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2, ustala ceny zakupu w ramach interwencji publicznej dla poszczególnych państw członkowskich lub regionów państw członkowskich na podstawie notowanych średnich cen rynkowych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Or. en

 

Poprawka  113

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 14

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 14

Artykuł 14

Ceny interwencyjne

Ceny interwencyjne

1. Cena interwencyjna oznacza:

1. Cena interwencyjna oznacza:

a) cenę zakupu produktów w ramach interwencji publicznej, w przypadku gdy zakup dokonywany jest po ustalonych cenach, lub

a) cenę zakupu produktów w ramach interwencji publicznej, w przypadku gdy zakup dokonywany jest po ustalonych cenach, lub

b) maksymalną cenę, za jaką produkty kwalifikujące się do interwencji publicznej mogą zostać zakupione w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej.

b) maksymalną cenę, za jaką produkty kwalifikujące się do interwencji publicznej mogą zostać zakupione w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej.

2. Poziom cen interwencyjnych:

2. Poziom cen interwencyjnych:

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy, ryżu niełuskanego i odtłuszczonego mleka w proszku jest równy odpowiednim cenom referencyjnym określonym w art. 7 w przypadku zakupu po ustalonych cenach, a w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej nie przekracza odpowiednich cen referencyjnych;

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, sorgo, jęczmienia, kukurydzy, ryżu niełuskanego i odtłuszczonego mleka w proszku jest równy odpowiednim cenom referencyjnym określonym w art. 7 w przypadku zakupu po ustalonych cenach, a w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej nie przekracza odpowiednich cen referencyjnych;

b) w odniesieniu do masła jest równy 90 % ceny referencyjnej określonej w art. 7 w przypadku zakupu po ustalonych cenach, a w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej nie przekracza 90 % ceny referencyjnej;

b) w odniesieniu do masła jest równy 90 % ceny referencyjnej określonej w art. 7 w przypadku zakupu po ustalonych cenach, a w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej nie przekracza 90 % ceny referencyjnej;

c) w odniesieniu do wołowiny i cielęciny nie przekracza ceny, o której mowa w art. 12 ust. 1 lit. c).

c) w odniesieniu do wołowiny i cielęciny nie przekracza 90% ceny referencyjnej określonej w art. 7 ust. 1 lit. d).

3. Ceny interwencyjne, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają wpływu na podwyżki ani obniżki cen pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego podyktowane względami jakości. Ponadto uwzględniając konieczność zapewnienia ukierunkowania produkcji na określone odmiany ryżu niełuskanego, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania podwyżek i obniżek cen interwencyjnych.

3. Ceny interwencyjne, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają wpływu na podwyżki ani obniżki cen pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, sorgo, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego podyktowane względami jakości.

Or. en

 

Poprawka  114

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 15

Artykuł 15

Zasady ogólne dotyczące zbytu publicznych zapasów interwencyjnych

Zasady ogólne dotyczące zbytu publicznych zapasów interwencyjnych

Zbyt produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej odbywa się w taki sposób, aby:

1. Zbyt produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej odbywa się w taki sposób, aby:

a) zapobiec jakimkolwiek zakłóceniom na rynku,

a) zapobiec jakimkolwiek zakłóceniom na rynku,

b) zapewnić równy dostęp do towarów i równe traktowanie nabywców, a także

b) zapewnić równy dostęp do towarów i równe traktowanie nabywców, a także

c) zapewnić zgodność ze zobowiązaniami wynikającymi z umów zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu.

c) zapewnić zgodność ze zobowiązaniami wynikającymi z umów zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu.

Zbyt produktów może odbyć się przez udostępnienie ich w ramach programu dystrybucji żywności wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii ustanowionego w rozporządzeniu (UE) nr […], jeśli przedmiotowy program tak stanowi. W takim przypadku wartość księgowa przedmiotowych produktów odpowiada poziomowi odpowiednich ustalonych cen interwencyjnych, o których mowa w art. 14 ust. 2.

2. Zbyt produktów może odbyć się przez udostępnienie ich w ramach programu dystrybucji żywności wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii ustanowionego w rozporządzeniu (UE) nr […]. W takim przypadku wartość księgowa przedmiotowych produktów odpowiada poziomowi odpowiednich ustalonych cen interwencyjnych, o których mowa w art. 14 ust. 2.

 

2a. Co roku Komisja podaje do wiadomości publicznej warunki, na podstawie których publiczne zapasy interwencyjne zostały zbyte w ciągu poprzedniego roku.

Or. en

 

Poprawka  115

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Dopłaty do prywatnego przechowywania mogą być przyznawane w odniesieniu do następujących produktów podlegających warunkom ustanowionym w niniejszej sekcji oraz dodatkowym wymogomwarunkom, które przyjmuje Komisja – w drodze aktów delegowanych lub w drodze aktów wykonawczych – na podstawie art. 17-19:

Dopłaty do prywatnego przechowywania mogą być przyznawane w odniesieniu do następujących produktów zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszej sekcji oraz wszelkimi ewentualnymi dodatkowymi wymogami i warunkami, które przyjmuje Komisja – w drodze aktów delegowanych lub w drodze aktów wykonawczych – na podstawie art. 17-19:

Or. en

 

Poprawka  116

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 – litera b)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) oliwy z oliwek;

b) oliwy z oliwek i oliwek stołowych;

Or. en

 

Poprawka  117

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 – litera e a) (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ea) serów.

Or. en

 

Poprawka  118

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 17

Artykuł 17

Warunki przyznawania pomocy

Warunki przyznawania pomocy

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych, gdy jest to konieczne w celu zapewnienia przejrzystości rynku i określenia warunków, na jakich może podejmować decyzje o przyznaniu dopłat do prywatnego przechowywania produktów wymienionych w art. 16, uwzględniając notowane średnie ceny rynkowe w Unii oraz ceny referencyjne przedmiotowych produktów lub potrzebę zareagowania w szczególnie trudnej sytuacji na rynku lub na zmiany sytuacji gospodarczej sektora w jednym państwie członkowskim lub kilku państwach członkowskich.

1. Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych, gdy jest to konieczne w celu zapewnienia przejrzystości rynku i określenia warunków, na jakich może podejmować decyzje o przyznaniu dopłat do prywatnego przechowywania produktów wymienionych w art. 16, uwzględniając:

 

a) notowane średnie ceny rynkowe w Unii oraz ceny referencyjne i koszty produkcji przedmiotowych produktów i/lub

 

b) potrzebę zareagowania we właściwym czasie w szczególnie trudnej sytuacji na rynku lub na zmiany sytuacji gospodarczej i/lub takie, które mają istotny wpływ na marże zysku producentów sektora w jednym państwie członkowskim lub kilku państwach członkowskich i/lub

 

ba) szczególny charakter niektórych sektorów lub sezonowy charakter produkcji w niektórych państwach członkowskich.

2. Komisja – w drodze aktów wykonawczych – może podejmować decyzje w sprawie przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania produktów wymienionych w art. 16, uwzględniając warunki, o których mowa w niniejszym artykule ust. 1. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

2. Komisja – w drodze aktów wykonawczych – może podejmować decyzje w sprawie przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania produktów wymienionych w art. 16, uwzględniając warunki, o których mowa w niniejszym artykule ust. 1. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

3. Komisja – w drodze aktów wykonawczych – ustala wysokość dopłat do prywatnego przechowywania, określonego w art. 16, z wyprzedzeniem lub w ramach procedur przetargowych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

3. Komisja – w drodze aktów wykonawczych – ustala wysokość dopłat do prywatnego przechowywania, określonego w art. 16, z wyprzedzeniem lub w ramach procedur przetargowych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

4. Komisja – w drodze aktów wykonawczych – może ograniczyć przyznawanie dopłat do prywatnego przechowywania albo ustalić dopłaty do prywatnego przechowywania dla danego państwa członkowskiego lub danego regionu państwa członkowskiego na podstawie notowanych średnich cen rynkowych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

4. Komisja – w drodze aktów wykonawczych – może ograniczyć przyznawanie dopłat do prywatnego przechowywania albo ustalić dopłaty do prywatnego przechowywania dla danego państwa członkowskiego lub danego regionu państwa członkowskiego na podstawie notowanych średnich cen rynkowych i marż zysku wnioskodawców. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Or. en

 

Poprawka  119

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II – tytuł I – rozdział I – sekcja 3 a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

SEKCJA 3A

 

koordynacja operacji przejściowego wycofania produktów z rynku

 

Artykuł 17a

 

Koordynacja operacji przejściowego wycofania produktów z rynku

 

1. Aby uniknąć silnych zaburzeń równowagi na rynkach lub przywrócić normalne funkcjonowanie w przypadku poważnego zakłócenia, zrzeszenia organizacji producentów należące do jednego z sektorów, o których mowa w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, i uznane za reprezentatywne w rozumieniu art. 110 niniejszego rozporządzenia mogą wprowadzić i uruchomić system ustanawiający koordynację przeprowadzanych przez ich członków operacji przejściowego wycofania produktów z rynku.

 

Niniejsze przepisy są stosowane bez uszczerbku dla części IV niniejszego rozporządzenia i nie wchodzą w zakres stosowania art. 101 ust. 1 Traktatu.

 

2. W sytuacji gdy zrzeszenie organizacji producentów podejmuje decyzję o uruchomieniu takiego systemu, ma on zastosowanie w odniesieniu do wszystkich członków zrzeszenia.

 

3. Przedmiotowy system jest finansowany z następujących środków:

 

a) składek pochodzących od organizacji członkowskich i/lub od samego zrzeszenia organizacji producentów oraz, w stosownym przypadku,

 

b) unijnej pomocy finansowej, o której mowa w art. 8, na podstawie warunków określonych przez Komisję zgodnie z art. 18 ust. 9a lit. c), która to pomoc nie może w żadnym wypadku przekraczać 50% całkowitych kosztów.

 

4. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu zagwarantowania, że sposób, w jaki działa system, jest zgodny z celami WPR i nie narusza należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Or. en

 

Poprawka  120

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II – tytuł I – rozdział I – sekcja 4 – tytuł

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

SEKCJA 4

SEKCJA 4

PRZEPISY WSPÓLNE W ZAKRESIE INTERWENCJI PUBLICZNEJ I DOPŁAT DO PRYWATNEGO PRZECHOWYWANIA

PRZEPISY WSPÓLNE W ZAKRESIE INTERWENCJI PUBLICZNEJ, DOPŁAT DO PRYWATNEGO PRZECHOWYWANIA I SYSTEMU KOORDYNACJI OPERACJI PRZEJŚCIOWEGO WYCOFANIA PRODUKTÓW Z RYNKU

Or. en

 

Poprawka  121

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 18

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 18

Artykuł 18

Przekazane uprawnienia

Przekazane uprawnienia

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-9.

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-9.

2. Uwzględniając uwarunkowania różnych sektorów Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć wymogi i warunki, które mają spełniać produkty skupowane w ramach interwencji publicznej i przechowywane w ramach systemu przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania, w uzupełnieniu wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Przedmiotowe warunki i wymogi mają na celu zapewnienie kwalifikowalności i jakości skupowanych i przechowywanych produktów, w odniesieniu do grup jakości, klas jakości, kategorii, ilości, opakowań, w tym etykietowania, maksymalnego wieku, konserwowania, stanu produktów, do których odnosi się cena interwencyjna oraz dopłaty do prywatnego przechowywania.

2. Uwzględniając uwarunkowania różnych sektorów Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć wymogi i warunki, które mają spełniać produkty skupowane w ramach interwencji publicznej i przechowywane w ramach systemu przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania, w uzupełnieniu wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Przedmiotowe warunki i wymogi mają na celu zapewnienie kwalifikowalności i jakości skupowanych i przechowywanych produktów, w odniesieniu do grup jakości, klas jakości, kategorii, ilości, opakowań, w tym etykietowania, maksymalnego wieku, konserwowania, stanu produktów, do których odnosi się cena interwencyjna oraz dopłaty do prywatnego przechowywania.

3. Uwzględniając specyfikę sektorów zbóż i ryżu niełuskanego Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć podwyżki lub obniżki cen podyktowane względami jakości, o których mowa w art. 14 ust. 3, zarówno odnośnie do zakupu jaki i sprzedaży pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego.

3. Uwzględniając specyfikę sektorów zbóż i ryżu niełuskanego Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć podwyżki lub obniżki cen podyktowane względami jakości, o których mowa w art. 14 ust. 3, zarówno odnośnie do zakupu, jak i sprzedaży pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, sorgo, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego.

 

3a. Ze względu na szczególny sezonowy i/lub specyficzny charakter niektórych gospodarstw w niektórych państwach członkowskich lub regionach państw członkowskich Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych określających obiektywne odmienne warunki dotyczące czynników powodujących uruchomienie systemu prywatnego przechowywania.

4. Uwzględniając specyfikę sektora wołowiny i cielęciny Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć przepisy dotyczące obowiązku agencji płatniczych w zakresie odkostniania całej wołowiny po jej przejęciu i przed wprowadzeniem do miejsca przechowywania.

4. Uwzględniając specyfikę sektora wołowiny i cielęciny Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć przepisy dotyczące obowiązku agencji płatniczych w zakresie odkostniania całej wołowiny po jej przejęciu i przed wprowadzeniem do miejsca przechowywania.

5. Uwzględniając różnorodność sytuacji związanych z przechowywaniem zapasów interwencyjnych w Unii oraz w celu zapewnienia podmiotom gospodarczym odpowiedniego dostępu do interwencji publicznej, Komisja – w drodze aktów delegowanych – przyjmuje:

5. Uwzględniając różnorodność sytuacji związanych z przechowywaniem zapasów interwencyjnych w Unii oraz w celu zapewnienia podmiotom gospodarczym odpowiedniego dostępu do interwencji publicznej, Komisja – w drodze aktów delegowanych – przyjmuje:

a) wymogi, które muszą spełniać miejsca przechowywania interwencyjnego produktów zakupionych w ramach systemu, przepisy dotyczące minimalnych możliwości przechowywania miejsc przechowywania oraz wymogów technicznych koniecznych do przechowywania przejętych produktów w dobrym stanie oraz ich zbytu po zakończeniu okresu przechowywania;

a) wymogi, które muszą spełniać miejsca przechowywania interwencyjnego produktów zakupionych w ramach systemu, przepisy dotyczące minimalnych możliwości przechowywania miejsc przechowywania oraz wymogów technicznych koniecznych do przechowywania przejętych produktów w dobrym stanie oraz ich zbytu po zakończeniu okresu przechowywania;

b) przepisy dotyczące sprzedaży bardzo małych ilości pozostałych w miejscach przechowywania danego państwa członkowskiego, przeprowadzanej na ich odpowiedzialność z zastosowaniem tej samej procedury, jaką stosuje Unia; oraz przepisy dotyczące sprzedaży bezpośredniej ilości, które nie nadają się do ponownego zapakowania lub których stan uległ pogorszeniu;

b) przepisy dotyczące sprzedaży bardzo małych ilości pozostałych w miejscach przechowywania danego państwa członkowskiego, przeprowadzanej na ich odpowiedzialność z zastosowaniem tej samej procedury, jaką stosuje Unia; oraz przepisy dotyczące sprzedaży bezpośredniej ilości, które nie nadają się do ponownego zapakowania lub których stan uległ pogorszeniu;

c) przepisy dotyczące przechowywania produktów zarówno na terytorium państwa członkowskiego, które jest odpowiedzialne za produkty oraz ich traktowanie, jeżeli chodzi o należności celne i wszelkie inne kwoty przyznawane lub pobierane w ramach WPR, jak i poza nim.

c) przepisy dotyczące przechowywania produktów zarówno na terytorium państwa członkowskiego, które jest odpowiedzialne za produkty oraz ich traktowanie, jeżeli chodzi o należności celne i wszelkie inne kwoty przyznawane lub pobierane w ramach WPR, jak i poza nim.

 

ca) warunki, na podstawie których można podjąć decyzję o ponownym wprowadzeniu do obrotu lub o zbycie produktów objętych umowami prywatnego przechowywania;

6. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że dopłaty do prywatnego przechowywania wywierają pożądany wpływ na rynek, Komisja – w drodze aktów delegowanych:

6. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że dopłaty do prywatnego przechowywania wywierają pożądany wpływ na rynek, Komisja – w drodze aktów delegowanych:

a) przyjmuje przepisy dotyczące zmniejszania wypłacanej kwoty dopłat, w przypadkach gdy ilość przechowywana jest mniejsza od ilości przewidzianej w umowie,

a) przyjmuje przepisy dotyczące zmniejszania wypłacanej kwoty dopłat, w przypadkach gdy ilość przechowywana jest mniejsza od ilości przewidzianej w umowie,

b) może ustanowić warunki przyznawania zaliczek.

b) może ustanowić warunki przyznawania zaliczek.

7. Uwzględniając prawa i obowiązki podmiotów gospodarczych uczestniczących w środkach interwencji publicznej lub prywatnego przechowywania, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć przepisy dotyczące:

7. Uwzględniając prawa i obowiązki podmiotów gospodarczych uczestniczących w środkach interwencji publicznej lub prywatnego przechowywania, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć przepisy dotyczące:

a) stosowania procedur przetargowych gwarantujących równy dostęp do towarów i równe traktowanie podmiotów gospodarczych;

a) stosowania procedur przetargowych gwarantujących równy dostęp do towarów i równe traktowanie podmiotów gospodarczych;

b) kwalifikowalności podmiotów gospodarczych;

b) kwalifikowalności podmiotów gospodarczych;

c) obowiązku składania zabezpieczenia gwarantującego wywiązanie się podmiotu gospodarczego z jego obowiązków.

c) obowiązku składania zabezpieczenia gwarantującego wywiązanie się podmiotu gospodarczego z jego obowiązków.

 

7a. Uwzględniając rozwój techniczny i potrzeby poszczególnych sektorów, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dostosowujących i aktualizujących przepisy dotyczące klasyfikacji, identyfikacji i prezentacji tusz bydła dorosłego, tusz wieprzowych i tusz baranich określonych w załączniku IIIa.

 

7b. Uwzględniając potrzebę znormalizowania prezentacji poszczególnych produktów w celu poprawy przejrzystości rynku, notowania cen i stosowania systemu interwencji rynkowej w formie interwencji publicznej i prywatnego przechowywania odpowiednio w sektorach wołowiny i cielęciny, wieprzowiny i mięsa baraniego, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących:

 

a) określania przepisów w sprawie klasyfikacji, zaliczania do kategorii (w tym przy użyciu zautomatyzowanych technik zaliczania), prezentacji, zawartości chudego mięsa, identyfikacji i ważenia oraz znakowania tusz;

 

b) określania zasad obliczania średnich cen w Unii oraz obowiązków podmiotów gospodarczych w zakresie przekazywania informacji dotyczących tusz wołowych, wieprzowych i baranich, w szczególności odnośnie do rynku i reprezentatywnych cen.

 

7c. Uwzględniając specyficzne warunki wewnątrz Unii, Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących odstępstw od przepisów, w szczególności:

 

a) określania odstępstw, jakie państwa członkowskie mogą przyznawać ubojniom, w których dokonuje się uboju niewielkiej liczby sztuk bydła;

 

b) upoważniania państw członkowskich do niestosowania skali klasyfikacji tusz wieprzowych oraz do stosowania dodatkowych kryteriów oceny oprócz kryterium wagi i szacowanej zawartości chudego mięsa.

 

7d. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania osiągnięcia celów działań unijnej komisji kontrolnej, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych określających zakres odpowiedzialności tej komisji i jej skład.

8. Uwzględniając potrzebę normalizacji prezentacji różnych produktów dla poprawy przejrzystości rynku, notowania cen i stosowania systemu interwencji rynkowej w formie interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania, Komisja – w drodze aktów delegowanych – może przyjąć unijne skale klasyfikacji tusz w odniesieniu do następujących sektorów:

 

a) wołowiny i cielęciny;

 

b) wieprzowiny;

 

c) mięsa baraniego i koziego.

 

9. Uwzględniając potrzebę zapewnienia dokładności i wiarygodności klasyfikacji tusz, Komisja – w drodze aktów delegowanych – może dokonać przeglądu stosowania klasyfikacji tusz w państwach członkowskich przez unijną komisję złożoną z ekspertów wyznaczonych przez Komisję i z ekspertów wyznaczonych przez państwa członkowskie. Przepisy te mogą określać, że koszty przeprowadzanych kontroli ponosi Unia.

 

Or. en

 

Poprawka  122

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 18 – ustęp 9 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

9a. Ze względu na konieczność zapewnienia należytego działania systemu koordynacji operacji przejściowego wycofania produktów z rynku Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych określających wymogi, jakie powinien spełniać ten system, dotyczące:

 

a) ogólnych warunków uruchamiania i działania systemu;

 

b) warunków, jakie muszą spełnić zrzeszenia organizacji producentów w celu wdrożenia systemu;

 

c) przepisów dotyczących finansowania systemu, a zwłaszcza warunków, na podstawie których Komisja podejmuje decyzję o przyznaniu bądź nieprzyznaniu zrzeszeniom organizacji producentów środków wspólnotowych pochodzących z dopłat do prywatnego przechowywania;

 

d) przepisów umożliwiających zapewnienie, że uruchomienie systemu nie zablokuje dostępu do zbyt dużej części produktów normalnie dostępnych.

Or. en

 

 

Poprawka  123

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 19

Artykuł 19

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Komisja – w drodze aktów wykonawczych – przyjmuje środki niezbędne do zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego rozdziału w Unii. Przepisy te mogą w szczególności dotyczyć:

Komisja – w drodze aktów wykonawczych – przyjmuje środki niezbędne do zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego rozdziału w Unii. Przepisy te mogą w szczególności dotyczyć:

a) reprezentatywnych okresów, rynków i cen rynkowych niezbędnych do stosowania niniejszego rozdziału;

a) reprezentatywnych okresów, rynków, cen rynkowych i zmian marży zysku niezbędnych do stosowania niniejszego rozdziału;

b) procedur i warunków dostaw produktów, które mają być objęte zakupem w ramach interwencji publicznej, kosztów transportu, które mają być ponoszone przez oferenta, przejmowania produktów przez agencje płatnicze oraz płatności;

b) procedur i warunków dostaw produktów, które mają być objęte zakupem w ramach interwencji publicznej, kosztów transportu, które mają być ponoszone przez oferenta, przejmowania produktów przez agencje płatnicze oraz płatności;

c) różnych czynności związanych z procesem odkostniania w sektorze wołowiny i cielęciny;

c) różnych czynności związanych z procesem odkostniania w sektorze wołowiny i cielęciny;

d) wszelkich zezwoleń na przechowywanie poza terytorium państwa członkowskiego, w którym produkty zostały zakupione i były przechowywane;

d) wszelkich zezwoleń na przechowywanie poza terytorium państwa członkowskiego, w którym produkty zostały zakupione i były przechowywane;

e) warunków sprzedaży lub zbytu produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej, w szczególności, odnośnie do cen sprzedaży, warunków wycofania z przechowywania, dalszego wykorzystania lub przeznaczenia produktów wycofanych z przechowywania, obejmujących procedury dotyczące produktów udostępnianych do wykorzystania w ramach programu dystrybucji żywności wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii i przekazywania produktów między państwami członkowskimi;

e) warunków sprzedaży lub zbytu produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej, w szczególności, odnośnie do cen sprzedaży, warunków wycofania z przechowywania, dalszego wykorzystania lub przeznaczenia produktów wycofanych z przechowywania, obejmujących procedury dotyczące produktów udostępnianych do wykorzystania w ramach programu dystrybucji żywności wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii i przekazywania produktów między państwami członkowskimi;

f) zawierania i treści umów między właściwym organem państwa członkowskiego a wnioskodawcami;

f) zawierania i treści umów między właściwym organem państwa członkowskiego a wnioskodawcami;

g) wprowadzania do miejsca prywatnego przechowywania, prywatnego przechowywania oraz wycofania z przechowywania;

g) wprowadzania do miejsca prywatnego przechowywania, prywatnego przechowywania oraz wycofania z przechowywania;

h) długości okresu prywatnego przechowywania oraz warunków, na podstawie których okres ten, określony w umowie, może zostać skrócony lub wydłużony;

h) długości okresu prywatnego przechowywania oraz warunków, na podstawie których okres ten, określony w umowie, może zostać skrócony lub wydłużony;

(i) warunków, na podstawie których można podjąć decyzję o ponownym wprowadzeniu do obrotu lub o zbycie produktów objętych umowami prywatnego przechowywania;

 

j) przepisów dotyczących procedur, których należy przestrzegać przy zakupie po ustalonych cenach lub przy przyznawaniu dopłat do prywatnego przechowywania po ustalonych cenach;

j) przepisów dotyczących procedur, których należy przestrzegać przy zakupie po ustalonych cenach lub przy przyznawaniu dopłat do prywatnego przechowywania po ustalonych cenach;

k) stosowania procedur przetargowych zarówno do interwencji publicznej jak i do prywatnego przechowywania, w szczególności odnośnie do:

k) stosowania procedur przetargowych zarówno do interwencji publicznej jak i do prywatnego przechowywania, w szczególności odnośnie do:

(i) składania ofert lub ofert przetargowych i minimalnych ilości, w odniesieniu do których składa się wniosek lub ofertę; oraz

(i) składania ofert lub ofert przetargowych i minimalnych ilości, w odniesieniu do których składa się wniosek lub ofertę; oraz

(ii) wyboru ofert przy zapewnianiu pierwszeństwa tym, które są najkorzystniejsze dla Unii, a jednocześnie określających, że udzielenie zamówienia nie jest konieczne.

(ii) wyboru ofert przy zapewnianiu pierwszeństwa tym, które są najkorzystniejsze dla Unii, a jednocześnie określających, że udzielenie zamówienia nie jest konieczne.

 

ka) praktycznych zasad znakowania sklasyfikowanych tusz;

 

kb) stosowania unijnych skali klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i owczych, w szczególności w odniesieniu do:

 

(i) powiadamiania o wynikach klasyfikacji,

 

(ii) kontroli, sprawozdań z kontroli i działań następczych;

 

kc) kontroli na miejscu klasyfikacji tusz bydła dorosłego i tusz baranich oraz sprawozdawczości cenowej dla tych tusz, prowadzonych w imieniu Unii przez unijną komisję kontrolną;

 

kd) praktycznych zasad obliczania przez Komisję średniej ważonej ceny unijnej tusz wołowych, wieprzowych i owczych;

 

ke) procedur wyznaczania przez państwa członkowskie wykwalifikowanych klasyfikatorów tusz bydła dorosłego i tusz baranich.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Or. en

 

Poprawka  124

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II – tytuł I – rozdział II – sekcja 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Sekcja 1

Sekcja 1

Programy na rzecz poprawy dostępu do żywności

PROGRAMY NA RZECZ POPRAWY DOSTĘPU DO ŻYWNOŚCI I POPRAWY NAWYKÓW ŻYWIENIOWYCH DZIECI

 

Artykuł 20 a

 

Grupa docelowa

 

Programy wsparcia na rzecz poprawy dostępu do żywności i poprawy nawyków żywieniowych dzieci skierowane są do dzieci uczęszczających regularnie do szkół podstawowych lub średnich, jak również do żłobków i innych instytucji wychowania przedszkolnego i pozaszkolnego, zarządzanych lub zatwierdzonych przez właściwe organy państw członkowskich.

Or. en

 

Poprawka  125

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II – tytuł I – rozdział II – sekcja 1 – podsekcja 1 – tytuł

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

PODSEKCJA 1

PODSEKCJA 1

PROGRAM „OWOCE W SZKOLE”

PROGRAM „OWOCE I WARZYWA W SZKOLE”

Or. en

 

Poprawka  126

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 21

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 21

Artykuł 21

Dopłaty na dostarczanie dzieciom owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz produktów bananowych

Dopłaty na dostarczanie dzieciom owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz produktów bananowych

1. Na warunkach, które określa Komisja – w drodze aktów delegowanych i w drodze aktów wykonawczych – na podstawie art. 22 i 23, przyznaje się dopłaty Unii na:

1. Na warunkach, które określa Komisja – w drodze aktów delegowanych i w drodze aktów wykonawczych – na podstawie art. 22 i 23, przyznaje się dopłaty Unii na:

a) dostarczanie dzieciom w placówkach oświatowych, w tym w żłobkach, innych instytucjach wychowania przedszkolnego, szkołach podstawowych i średnich, produktów pochodzących z sektorów owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz bananów; oraz

a) dostarczanie dzieciom w placówkach, o których mowa w art. 20a, produktów pochodzących z sektorów owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz bananów; oraz

b) pokrycie niektórych związanych z tym kosztów logistyki i dystrybucji, sprzętu, reklamy, monitorowania, oceny i środków towarzyszących.

b) pokrycie niektórych związanych z tym kosztów logistyki i dystrybucji, sprzętu, reklamy, monitorowania, oceny i środków towarzyszących.

2. Państwa członkowskie, które chcą skorzystać z tego programu, muszą najpierw przygotować krajową strategię dotyczącą jego wdrażania na poziomie krajowym lub regionalnym. Zapewniają one również środki towarzyszące konieczne z punktu widzenia skuteczności programu.

2. Państwa członkowskie, które chcą skorzystać z tego programu, muszą najpierw przygotować krajową strategię dotyczącą jego wdrażania na poziomie krajowym lub regionalnym. Zapewniają one również środki towarzyszące, które mogą obejmować informacje o działaniach edukacyjnych na temat zdrowych nawyków żywieniowych, lokalnych łańcuchów żywnościowych i zwalczania marnotrawstwa żywności, konieczne z punktu widzenia skuteczności programu.

3. Opracowując swoje strategie, państwa członkowskie sporządzają wykaz produktów, które pochodzą z sektorów owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz sektora bananów, które będą kwalifikowały się do objęcia ich odpowiednim programem. Wykaz ten nie obejmuje jednak produktów wyłączonych zgodnie ze środkami przyjętymi przez Komisję – w drodze aktów delegowanych – na podstawie art. 22 ust. 2 lit. a). Państwa członkowskie dokonują wyboru swoich produktów na podstawie obiektywnych kryteriów, które mogą obejmować sezonowość, dostępność produktów lub kwestie dotyczące środowiska. Dokonując wyboru, państwa członkowskie mogą przyznawać pierwszeństwo produktom pochodzącym z Unii.

3. Opracowując swoje strategie, państwa członkowskie sporządzają wykaz produktów, które pochodzą z sektorów owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz sektora bananów, które będą kwalifikowały się do objęcia ich odpowiednim programem. Wykaz ten nie obejmuje jednak produktów wyłączonych zgodnie ze środkami przyjętymi przez Komisję – w drodze aktów delegowanych – na podstawie art. 22 ust. 2 lit. a). Państwa członkowskie dokonują wyboru swoich produktów na podstawie obiektywnych kryteriów, które mogą obejmować korzyści dla zdrowia i dla środowiska, sezonowość, różnorodność lub dostępność produktów, traktując w sposób priorytetowy lokalne łańcuchy żywnościowe. Dokonując wyboru, państwa członkowskie przyznają pierwszeństwo produktom pochodzącym z Unii.

4. Dopłaty Unii, o których mowa w ust. 1:

4. Dopłaty Unii, o których mowa w ust. 1:

a) nie przekraczają kwoty 150 mln EUR na rok szkolny; ani

a) nie przekraczają kwoty 150 mln EUR na rok szkolny; ani

b) nie przekraczają 75% kosztów dostaw i związanych z nimi kosztów, o których mowa w ust. 1, lub 90% takich kosztów w regionach słabiej rozwiniętych oraz w regionach najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu; ani

b) nie przekraczają 75% kosztów dostaw i związanych z nimi kosztów, o których mowa w ust. 1, lub 90% takich kosztów w regionach słabiej rozwiniętych oraz w regionach najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu, i na małych wyspach Morza Egejskiego w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006; ani

c) nie pokrywają kosztów innych niż koszty dostarczania i związane z nimi koszty, o których mowa w ust. 1.

c) nie pokrywają kosztów innych niż koszty dostarczania i związane z nimi koszty, o których mowa w ust. 1.

 

4a. Dopłaty Unii przewidziane w ust. 1 są przyznawane poszczególnym państwom członkowskim na podstawie obiektywnych kryteriów opierających się na odsetku dzieci w wieku od sześciu do dziesięciu lat objętych nauczaniem w placówkach oświatowych określonych w art. 20a. Niemniej jednak wszystkie państwa członkowskie uczestniczące w programie otrzymują minimalną kwotę dopłat Unii wynoszącą 175 tys. EUR. Co roku państwa członkowskie składają wniosek o dopłaty Unii na podstawie swojej strategii. Po otrzymaniu wniosków od państw członkowskich Komisja decyduje o ostatecznym rozdziale dostępnych w budżecie środków na zobowiązania.

5. Dopłat Unii określonych w ust. 1 nie wykorzystuje się do zastępowania finansowania jakichkolwiek bieżących krajowych programów dostarczania owoców do szkół lub innych obejmujących owoce programów dystrybucji w szkołach. Jeżeli jednak państwo członkowskie już utworzyło program, który kwalifikowałby się do otrzymania dopłat Unii na mocy niniejszego artykułu, oraz zamierza rozszerzyć jego zakres lub zwiększyć jego skuteczność, w tym w odniesieniu do docelowej grupy programu, jego czasu trwania lub produktów kwalifikowalnych, można przyznać dopłaty Unii, pod warunkiem że są przestrzegane limity przewidziane w ust. 4 lit. b) w zakresie stosunku dopłat Unii do całkowitego wkładu krajowego. W takim przypadku odnośne państwo członkowskie wskazuje w swojej strategii wdrażania, w jaki sposób zamierza rozszerzyć zakres swojego programu lub zwiększyć jego skuteczność.

5. Dopłat Unii określonych w ust. 1 nie wykorzystuje się do zastępowania finansowania jakichkolwiek bieżących krajowych programów dostarczania owoców i warzyw do szkół lub innych obejmujących owoce i warzywa programów dystrybucji w szkołach. Jeżeli jednak państwo członkowskie już utworzyło program, który kwalifikowałby się do otrzymania dopłat Unii na mocy niniejszego artykułu, oraz zamierza rozszerzyć jego zakres lub zwiększyć jego skuteczność, w tym w odniesieniu do docelowej grupy programu, jego czasu trwania lub produktów kwalifikowalnych, można przyznać dopłaty Unii, pod warunkiem że są przestrzegane limity przewidziane w ust. 4 lit. b) w zakresie stosunku dopłat Unii do całkowitego wkładu krajowego. W takim przypadku odnośne państwo członkowskie wskazuje w swojej strategii wdrażania, w jaki sposób zamierza rozszerzyć zakres swojego programu lub zwiększyć jego skuteczność.

6. W ramach uzupełniania dopłat Unii państwa członkowskie mogą przyznawać pomoc krajową zgodnie z art. 152.

6. W ramach uzupełniania dopłat Unii państwa członkowskie mogą przyznawać pomoc krajową zgodnie z art. 152.

7. Program Unii „Owoce w szkole” pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich innych, zgodnych z prawem Unii, krajowych programów dostarczania owoców do szkół.

7. Program Unii „Owoce i warzywa w szkole” pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich innych, zgodnych z prawem Unii, krajowych programów dostarczania owoców i warzyw do szkół.

8. Na podstawie art. 6 rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej Unia może również finansować środki dotyczące informowania, monitorowania i oceny związane z programem „Owoce w szkole”, w tym środki dotyczące podnoszenia świadomości społecznej na temat tego programu i związane z nim środki dotyczące tworzenia sieci kontaktów.

8. Na podstawie art. 6 rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej Unia może również finansować środki dotyczące informowania, monitorowania i oceny związane z programem „Owoce i warzywa w szkole”, w tym środki dotyczące podnoszenia świadomości społecznej na temat tego programu i związane z nim środki dotyczące tworzenia sieci kontaktów.

 

8a. Państwa członkowskie uczestniczące w programie rozpowszechniają w miejscach dystrybucji informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii w ramach tego programu.

Or. en

 

Poprawka  127

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 22

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 22

Artykuł 22

Przekazane uprawnienia

Przekazane uprawnienia

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-4.

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-4.

2. Uwzględniając potrzebę promowania zdrowych nawyków żywieniowych wśród dzieci, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć przepisy dotyczące:

2. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania skuteczności programu w realizacji określonych dla niego celów, Komisja – w drodze aktów delegowanych – może przyjąć przepisy dotyczące:

a) produktów, które nie kwalifikują się do programu, uwzględniając ich właściwości odżywcze;

a) produktów, które nie kwalifikują się do programu, uwzględniając ich właściwości odżywcze;

b) grupy docelowej programu;

b) grupy docelowej programu;

c) krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy, obejmujących środki towarzyszące;

c) krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy, obejmujących środki towarzyszące;

d) zatwierdzania i wyboru wnioskodawców.

d) zatwierdzania i wyboru wnioskodawców.

3. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania skutecznego i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć przepisy dotyczące:

3. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania skutecznego i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć przepisy dotyczące:

a) obiektywnych kryteriów rozdziału pomocy między państwa członkowskie, orientacyjnego rozdziału pomocy między państwa członkowskie oraz metody ponownego rozdziału pomocy między państwa członkowskie na podstawie otrzymanych wniosków,

a) dodatkowych kryteriów orientacyjnego rozdziału pomocy między państwa członkowskie i metody ponownego rozdziału pomocy między państwa członkowskie na podstawie otrzymanych wniosków o pomoc;

b) kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, obejmujące możliwość ustalenia ogólnego pułapu w odniesieniu do tych kosztów;

b) kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, obejmujące możliwość ustalenia ogólnego pułapu w odniesieniu do tych kosztów;

c) monitorowania i oceny.

c) monitorowania i oceny.

4. Uwzględniając potrzebę propagowania wiedzy o programie pomocy, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – zobowiązać uczestniczące w nim państwa członkowskie do rozpowszechniania informacji o roli programu.

4. Uwzględniając potrzebę propagowania wiedzy o programie pomocy, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – określić warunki, zgodnie z którymi państwa członkowskie rozpowszechniają informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii Europejskiej w ramach tego programu.

Or. en

 

Poprawka  128

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 23

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 23

Artykuł 23

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Komisja może – w drodze aktów wykonawczych – przyjmować wszystkie niezbędne środki związane z niniejszą podsekcją, w szczególności w odniesieniu do:

Komisja może – w drodze aktów wykonawczych – przyjmować niezbędne środki związane z niniejszą podsekcją w odniesieniu do:

a) ostatecznego rozdziału pomocy między uczestniczące państwa członkowskie w granicach środków dostępnych w budżecie;

a) ostatecznego rozdziału pomocy między uczestniczące państwa członkowskie w granicach środków dostępnych w budżecie;

b) wniosków o pomoc i płatności;

b) wniosków o pomoc i płatności;

c) metod rozpowszechniania informacji o programie i związanych z nim środków dotyczących tworzenia sieci kontaktów.

c) metod rozpowszechniania informacji o programie i związanych z nim środków dotyczących tworzenia sieci kontaktów.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Or. en

 

Poprawka  129

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 24

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 24

Artykuł 24

Dostawy przetworów mlecznych dla

Dopłaty na dostarczanie dzieciom mleka i przetworów mlecznych

1. Przyznaje się dopłaty Unii do określonych produktów sektora mleka i przetworów mlecznych dostarczanych dzieciom uczęszczającym do placówek oświatowych.

1. Na warunkach, które określa Komisja – w drodze aktów delegowanych i w drodze aktów wykonawczych – na podstawie art. 25 i 26, przyznaje się dopłaty Unii do mleka i przetworów mlecznych objętych kodami CN 0401, 0403, 0404 90 i 0406 lub kodem CN 2202 90, dostarczanych dzieciom uczęszczającym do placówek, o których mowa w art. 20a.

2. Państwa członkowskie, na poziomie krajowym lub regionalnym, które chcą skorzystać z tego programu, muszą najpierw przygotować krajową strategię dotyczącą jego wdrażania.

2. Państwa członkowskie, na poziomie krajowym lub regionalnym, które chcą skorzystać z tego programu, muszą najpierw przygotować krajową strategię dotyczącą jego wdrażania. Państwa członkowskie przewidują również środki towarzyszące, które mogą obejmować informacje o działaniach edukacyjnych na temat zdrowych nawyków żywieniowych, lokalnych łańcuchów żywnościowych i zwalczania marnotrawstwa żywności, konieczne z punktu widzenia skuteczności programu.

 

2a. Opracowując swoje strategie, państwa członkowskie sporządzają wykaz mleka i przetworów mlecznych, które będą kwalifikowały się do objęcia odpowiednim programem, zgodnie z przepisami przyjętymi przez Komisję na podstawie art. 25.

 

2b. Dopłat Unii określonych w ust. 1 nie wykorzystuje się do zastępowania finansowania jakichkolwiek bieżących krajowych programów dostarczania mleka i przetworów mlecznych do szkół lub innych obejmujących mleko i przetwory mleczne programów dystrybucji w szkołach. Jeżeli jednak państwo członkowskie już utworzyło program, który kwalifikowałby się do otrzymania dopłat Unii na mocy niniejszego artykułu, oraz zamierza rozszerzyć jego zakres lub zwiększyć jego skuteczność, w tym w odniesieniu do docelowej grupy programu lub jego czasu trwania, można przyznać dopłaty Unii. W takim przypadku odnośne państwo członkowskie wskazuje w swojej strategii wdrażania, w jaki sposób zamierza rozszerzyć zakres swojego programu lub zwiększyć jego skuteczność.

3. W ramach uzupełniania dopłat Unii państwa członkowskie mogą przyznawać pomoc krajową zgodnie z art. 152.

3. W ramach uzupełniania dopłat Unii państwa członkowskie mogą przyznawać pomoc krajową zgodnie z art. 152.

 

3a. Program Unii „Mleko w szkole” pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich innych, zgodnych z prawem Unii, krajowych programów dostarczania mleka i przetworów mlecznych do szkół.

4. Środki ustalania dopłat Unii do wszystkich rodzajów mleka określa Rada zgodnie z art. 43 ust. 3 Traktatu.

 

5. Dopłaty Unii określone w ust. 1 przyznawane są do maksymalnej ilości 0,25 litra ekwiwalentu mleka na jedno dziecko na jeden dzień nauki szkolnej.

5. Dopłaty Unii określone w ust. 1 przyznawane są do maksymalnej ilości 0,25 litra ekwiwalentu mleka na jedno dziecko na jeden dzień nauki szkolnej.

 

5a. Państwa członkowskie uczestniczące w programie rozpowszechniają w miejscach dystrybucji informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii w ramach tego programu.

Or. en

 

Poprawka  130

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 25

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 25

Artykuł 25

Przekazane uprawnienia

Przekazane uprawnienia

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-4.

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-4.

2. Uwzględniając zmiany modelu konsumpcji przetworów mlecznych, innowacje i rozwój na rynku przetworów mlecznych oraz właściwości odżywcze, Komisja – w drodze aktów delegowanych – określa produkty, które kwalifikują się do programu, i przyjmuje przepisy odnośnie do krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z dopłat, oraz grupy docelowej przedmiotowego programu.

2. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania skuteczności programu w realizacji określonych dla niego celów, Komisja – w drodze aktów delegowanych – może przyjąć przepisy dotyczące:

 

a) produktów, które kwalifikują się do programu, zgodnie z przepisami określonymi w art. 24 ust. 1 i z uwzględnieniem ich właściwości odżywczych;

 

b) grupy docelowej programu;

 

c) krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z dopłat, obejmujących środki towarzyszące;

 

d) zatwierdzania i wyboru wnioskodawców występujących o pomoc;

 

e) monitorowania i oceny.

3. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że do dopłat kwalifikować się będą odpowiedni beneficjenci i wnioskodawcy, Komisja – w drodze aktów delegowanych – przyjmuje warunki przyznawania dopłat.

3. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że do dopłat kwalifikować się będą odpowiedni beneficjenci i wnioskodawcy, Komisja – w drodze aktów delegowanych – przyjmuje warunki przyznawania dopłat.

Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że wnioskodawcy będą wywiązywać się ze swoich obowiązków Komisja – w drodze aktów delegowanych – przyjmuje środki odnośnie do wnoszenia zabezpieczenia gwarantującego wywiązanie się z obowiązków w przypadku wypłaty zaliczki pomocy.

Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że wnioskodawcy będą wywiązywać się ze swoich obowiązków Komisja – w drodze aktów delegowanych – przyjmuje środki odnośnie do wnoszenia zabezpieczenia gwarantującego wywiązanie się z obowiązków w przypadku wypłaty zaliczki pomocy.

4. Uwzględniając potrzebę propagowania wiedzy o programie pomocy, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – wprowadzić wymóg informowania przez placówki oświatowe o dopłatach z programu.

4. Uwzględniając potrzebę propagowania wiedzy o programie, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – określić warunki, zgodnie z którymi państwa członkowskie rozpowszechniają informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii Europejskiej w ramach tego programu.

Or. en

 

Poprawka  131

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 26

Artykuł 26

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Komisja może – w drodze aktów wykonawczych – przyjmować wszystkie niezbędne środki, w szczególności w odniesieniu do:

Komisja może – w drodze aktów wykonawczych – przyjmować niezbędne środki związane z niniejszą podsekcją w odniesieniu do:

a) procedur w celu zapewnienia przestrzegania maksymalnej ilości kwalifikującej się do dopłat;

a) procedur w celu zapewnienia przestrzegania maksymalnej ilości kwalifikującej się do dopłat;

b) zatwierdzania wnioskodawców, wniosków o dopłaty i ich wypłacania;

b) wniosków o dopłaty i wypłacania;

c) metod rozpowszechniania informacji o programie.

c) metod rozpowszechniania informacji o programie;

 

ca) określenia dopłat do poszczególnych rodzajów mleka i przetworów mlecznych z uwzględnieniem konieczności zapewnienia wystarczającego wsparcia na rzecz dostaw przetworów mlecznych do placówek, o których mowa w art. 20a.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Or. en

 

Poprawka  132

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 26 a

 

Program dopłat do spożycia oliwy z oliwek i oliwek stołowych w szkołach

 

Do dnia…* Komisja Europejska rozważa złożenie wniosku w sprawie programu dopłat do spożycia oliwy z oliwek i oliwek stołowych podobnego do programów propagujących spożycie produktów mlecznych oraz owoców i warzyw w szkołach. Państwa członkowskie powinny móc dobrowolnie zdecydować, czy przyłączą się do takiego programu, a tym samym czy będą korzystały z finansowania unijnego z tego samego tytułu co istniejące programy.

 

__________________

 

* Dz.U.: Proszę wstawić datę: rok od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Or. en

 

Poprawka  133

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 27

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 27

Artykuł 27

Dopłaty dla organizacji podmiotów gospodarczych

Programy wsparcia dla sektora oliwy z oliwek i oliwek stołowych

1. Unia finansuje trzyletnie programy prac, które będą przygotowane przez organizacje podmiotów gospodarczych, jak określono w art. 109, w przynajmniej jednej z następujących dziedzin:

1. Unia finansuje trzyletnie programy prac, które będą przygotowane przez organizacje producentów uznawane na podstawie art. 106 lub organizacje międzybranżowe uznawane na podstawie art. 108 w przynajmniej jednej z następujących dziedzin:

 

-a) monitorowanie rynku i zarządzanie rynkiem w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych;

a) poprawa sytuacji w zakresie oddziaływania uprawy oliwek na środowisko;

a) poprawa sytuacji w zakresie oddziaływania uprawy oliwek na środowisko;

 

aa) poprawa konkurencyjności uprawy oliwek poprzez modernizację i restrukturyzację;

b) poprawa jakości produkcji oliwy z oliwek oraz oliwek stołowych;

b) poprawa jakości produkcji oliwy z oliwek oraz oliwek stołowych;

c) system identyfikowalności, certyfikacja i ochrona jakości oliwy z oliwek oraz oliwek stołowych, w szczególności monitorowanie jakości oliwy z oliwek sprzedawanej konsumentom końcowym, pod zwierzchnictwem administracji krajowych.

c) system identyfikowalności, certyfikacja i ochrona jakości oliwy z oliwek oraz oliwek stołowych, w szczególności monitorowanie jakości oliwy z oliwek sprzedawanej konsumentom końcowym, pod zwierzchnictwem administracji krajowych.

 

ca) rozpowszechnianie informacji dotyczących działań prowadzonych przez organizacje producentów lub organizacje międzybranżowe w celu poprawy jakości oliwy z oliwek i oliwek stołowych.

2. Wkład finansowy Unii w programy prac, o których mowa w ust. 1, wynosi:

2. Wkład finansowy Unii w programy prac, o których mowa w ust. 1, wynosi:

a) 11 098 000 EUR rocznie dla Grecji;

a) 11 098 000 EUR rocznie dla Grecji;

b) 576 000 EUR rocznie dla Francji; oraz

b) 576 000 EUR rocznie dla Francji; oraz

c) 35 991 000 EUR rocznie dla Włoch.

c) 35 991 000 EUR rocznie dla Włoch.

 

2a. Państwa członkowskie inne niż wymienione w ust. 2 mogą wykorzystać część lub całość maksymalnej kwoty określonej w art. 14 rozporządzenia [XXXX/XXXX] Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników w celu finansowania programów prac, o których mowa w ust. 1.

3. Maksymalne finansowanie przez Unię programów prac, o których mowa w ust. 1, jest równe kwotom zatrzymanym przez państwa członkowskie. Maksymalne finansowanie kosztów kwalifikowalnych wynosi:

3. Maksymalne finansowanie przez Unię programów prac, o których mowa w ust. 1, jest równe kwotom zatrzymanym przez państwa członkowskie. Maksymalne finansowanie kosztów kwalifikowalnych wynosi:

a) 75 % z tytułu działalności w dziedzinie, o której mowa w ust. 1 lit. a);

a) 75% z tytułu działalności w dziedzinach, o których mowa w ust. 1 lit. –a), a) i aa);

b) 75 % z tytułu inwestycji w aktywa trwałe oraz 50 % z tytułu innej działalności w dziedzinie, o której mowa w ust. 1 lit. b);

b) 75 % z tytułu inwestycji w aktywa trwałe oraz 50 % z tytułu innej działalności w dziedzinie, o której mowa w ust. 1 lit. b);

c) 75 % z tytułu programów prac zrealizowanych w co najmniej trzech państwach trzecich lub państwach członkowskich niebędących producentami przez zatwierdzone organizacje podmiotów gospodarczych z co najmniej dwóch państw członkowskich będących producentami w dziedzinach, o których mowa w ust. 1 lit. c), oraz 50 % z tytułu innej działalności w tych dziedzinach.

c) 75% z tytułu programów prac zrealizowanych w co najmniej trzech państwach trzecich lub państwach członkowskich niebędących producentami przez zatwierdzone organizacje podmiotów gospodarczych z co najmniej dwóch państw członkowskich będących producentami w dziedzinach, o których mowa w ust. 1 lit. c) oraz ca) oraz 50% z tytułu innej działalności w tych dziedzinach.

Państwo członkowskie zapewnia finansowanie uzupełniające do wysokości 50 % kosztów niepokrytych w drodze finansowania Unii.

Państwo członkowskie zapewnia finansowanie uzupełniające do wysokości 50 % kosztów niepokrytych w drodze finansowania Unii.

Or. en

 

Poprawka  134

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 28

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 28

Artykuł 28

Przekazane uprawnienia

Przekazane uprawnienia

1. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że pomoc określona w art. 27 prowadzi do realizacji jej celu, a mianowicie poprawy jakości produkcji oliwy z oliwek i oliwek stołowych, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

1. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że pomoc określona w art. 27 prowadzi do realizacji jej celu, a mianowicie poprawy jakości produkcji oliwy z oliwek i oliwek stołowych, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

a) warunków zatwierdzania organizacji przedsiębiorców do celów programu pomocy oraz zawieszania lub wycofywania takiego zatwierdzenia;

 

b) środków kwalifikujących się do finansowania Unii;

b) informacji na temat środków kwalifikujących się do finansowania Unii;

c) przyznawania finansowania Unii na środki szczególne;

c) przyznawania finansowania Unii na środki szczególne;

d) działań i kosztów, które nie kwalifikują się do finansowania Unii;

d) działań i kosztów, które nie kwalifikują się do finansowania Unii;

e) wyboru i zatwierdzania programów prac.

e) wyboru i zatwierdzania programów prac.

2. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że podmioty gospodarcze będą się wywiązywać ze swoich obowiązków, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu nałożenia obowiązku wnoszenia zabezpieczenia w przypadkach wypłaty zaliczki pomocy.

2. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że podmioty gospodarcze będą się wywiązywać ze swoich obowiązków, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu nałożenia obowiązku wnoszenia zabezpieczenia w przypadkach wypłaty zaliczki pomocy.

Or. en

 

Poprawka  135

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 30

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 30

Artykuł 30

Fundusze operacyjne

Fundusze operacyjne

1. Organizacje producentów działające w sektorze owoców i warzyw mogą utworzyć fundusz operacyjny. Fundusz ten jest finansowany z(-e):

1. Organizacje producentów i/lub ich zrzeszenia działające w sektorze owoców i warzyw mogą utworzyć fundusz operacyjny na okres trzech do pięciu lat. Fundusz ten jest finansowany z(-e):

a) składek pochodzących od członków lub danej organizacji producentów;

a) składek pochodzących od:

 

(i) członków organizacji producentów i/lub danej organizacji producentów; lub

 

(ii) zrzeszeń organizacji producentów ze składek opłacanych przez członków tych zrzeszeń;

b) pomocy finansowej Unii, która może zostać przyznana organizacjom producentów, na podstawie warunków określonych w aktach delegowanych i wykonawczych przyjętych przez Komisję na podstawie art. 35 i 36.

b) pomocy finansowej Unii, która może zostać przyznana organizacjom producentów lub ich zrzeszeniom, w sytuacji gdy przedstawiają one program operacyjny lub częściowy program operacyjny, zarządzają nim i go wdrażają, na podstawie warunków określonych w aktach delegowanych i wykonawczych przyjętych przez Komisję na podstawie art. 35 i 36.

2. Fundusz operacyjny wykorzystywany jest wyłącznie do finansowania programów operacyjnych przedłożonych państwom członkowskim i zatwierdzonych przez nie.

2. Fundusz operacyjny wykorzystywany jest wyłącznie do finansowania programów operacyjnych przedłożonych państwom członkowskim i zatwierdzonych przez nie.

Or. en

 

Poprawka  136

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 31

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 31

Artykuł 31

Programy operacyjne

Programy operacyjne

1. Programy operacyjne w sektorze owoców i warzyw mają co najmniej dwa spośród celów, o których mowa w art. 106 lit. c), lub celów wymienionych poniżej:

1. Programy operacyjne w sektorze owoców i warzyw mają co najmniej dwa spośród celów, o których mowa w art. 106 lit. c), lub dwa z celów wymienionych poniżej:

a) planowanie produkcji,

a) planowanie produkcji,

b) poprawa jakości produktów,

b) poprawa jakości produktów świeżych bądź przetworzonych,

c) podwyższenie wartości handlowej produktów,

c) podwyższenie wartości handlowej produktów,

d) promocja produktów – świeżych lub przetworzonych,

d) promocja produktów – świeżych lub przetworzonych,

e) środki ochrony środowiska i metody produkcji bezpieczne dla środowiska, w tym rolnictwo ekologiczne,

e) środki ochrony środowiska, zwłaszcza w dziedzinie wody, i metody produkcji, obsługi, wytwarzania lub przetwarzania bezpieczne dla środowiska, w tym rolnictwo ekologiczne i zintegrowana produkcja,

f) zapobieganie sytuacjom kryzysowym i zarządzanie kryzysowe.

f) zapobieganie sytuacjom kryzysowym i zarządzanie kryzysowe.

Programy operacyjne przedstawia się państwom członkowskim w celu zatwierdzenia.

Programy operacyjne przedstawia się państwom członkowskim w celu zatwierdzenia.

 

1a. Zrzeszenia organizacji producentów mogą zastępować swoich członków w celach zarządzania programami operacyjnymi, ich przetwarzania, wdrażania i przedstawiania.

 

Zrzeszenia te mogą też przedstawiać częściowe programy operacyjne, obejmujące działania zidentyfikowane w ramach programów operacyjnych organizacji członkowskich, lecz przez nie niezrealizowane. Te częściowe programy operacyjne podlegają tym samym zasadom co pozostałe programy operacyjne i są rozpatrywane w tym samym czasie, co programy operacyjne organizacji członkowskich.

 

W tym celu państwa członkowskie dopilnowują, aby:

 

a) działania w ramach częściowych programów operacyjnych były w całości finansowane ze składek organizacji członkowskich danego zrzeszenia, a przeznaczone na nie środki pochodziły z funduszy operacyjnych organizacji członkowskich;

 

b) działania i przeznaczone na nie środki finansowe były określone w programach operacyjnych poszczególnych organizacji członkowskich;

 

c) uniknięto podwójnego finansowania.

2. Zapobieganie sytuacjom kryzysowym oraz zarządzanie kryzysowe, o których mowa w ust. 1 lit. f), związane są z unikaniem kryzysów i postępowaniem w sytuacjach kryzysowych na rynkach owoców i warzyw i w tym kontekście obejmują:

2. Zapobieganie sytuacjom kryzysowym oraz zarządzanie kryzysowe, o których mowa w ust. 1 lit. f), związane są z unikaniem kryzysów i postępowaniem w sytuacjach kryzysowych na rynkach owoców i warzyw i w tym kontekście obejmują:

a) wycofywanie z rynku;

a) prognozowanie i monitorowanie produkcji i spożycia;

b) zielone zbiory lub niezbieranie owoców i warzyw;

b) inwestycje umożliwiające skuteczniejsze zarządzanie ilościami wprowadzonymi do obrotu;

c) promowanie i informowanie;

c) działania szkoleniowe, wymianę najlepszych praktyk i wzmacnianie zdolności strukturalnych;

d) działania szkoleniowe;

d) promowanie i informowanie czy to z myślą o zapobieganiu, czy w okresie kryzysu;

e) ubezpieczanie zbiorów;

e) wsparcie w związku z kosztami administracyjnymi poniesionymi na utworzenie funduszy wspólnego inwestowania;

f) wsparcie na rzecz kosztów administracyjnych poniesionych na rozwój funduszy wzajemnego inwestowania.

f) pomoc na karczowanie w celu przekształcenia sadów;

 

g) wycofywanie z rynku, również w odniesieniu do produktów przetworzonych przez organizacje producentów;

 

h) zielone zbiory lub niezbieranie owoców i warzyw;

 

i) ubezpieczanie zbiorów.

Środki zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego, w tym spłata kapitału i odsetek, o których mowa w akapicie trzecim, nie przekraczają jednej trzeciej wydatków w ramach programu operacyjnego.

Środki zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego, w tym spłata kapitału i odsetek, o których mowa w akapicie czwartym, nie przekraczają 40% wydatków w ramach programu operacyjnego.

 

Środki ubezpieczania zbiorów obejmują działania przyczyniające się do ochrony dochodów producentów i do pokrycia strat rynkowych organizacji producentów i/lub jej członków w przypadku klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych, chorób lub epidemii szkodników. Beneficjenci muszą udowodnić, że przedsięwzięli niezbędne środki zapobiegania ryzyku.

Organizacje producentów mogą zaciągać kredyty na warunkach komercyjnych na finansowanie środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego. W takim przypadku spłata kapitału i odsetek od tych pożyczek może stanowić część programu operacyjnego i, jako taka, kwalifikować się do pomocy finansowej Unii na mocy art. 32. Jakiekolwiek szczególne działanie w ramach zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego jest finansowane albo z tych kredytów albo bezpośrednio, ale nie jednocześnie z obu tych źródeł.

Organizacje producentów mogą zaciągać kredyty na warunkach komercyjnych na finansowanie środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego. W takim przypadku spłata kapitału i odsetek od tych pożyczek może stanowić część programu operacyjnego i, jako taka, kwalifikować się do pomocy finansowej Unii na mocy art. 32. Jakiekolwiek szczególne działanie w ramach zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego może być finansowane z tych kredytów i/lub bezpośrednio przez organizacje producentów.

 

2a. Do celów niniejszej sekcji:

 

a) „zielone zbiory” oznaczają całkowite lub częściowe zbiory nienadających się do sprzedaży produktów na danym obszarze, przeprowadzane przed rozpoczęciem normalnych zbiorów. Przedmiotowe produkty nie mogą być uszkodzone przed rozpoczęciem zielonych zbiorów z powodu warunków klimatycznych, choroby lub z innych powodów.

 

b) „niezbieranie” oznacza sytuację, w której na danym obszarze w całości lub w części nie pozyskuje się żadnej produkcji handlowej w czasie normalnego cyklu produkcyjnego. Zniszczenie produktów w wyniku niekorzystnych zjawisk klimatycznych lub chorób nie jest uważane za niezbieranie.

3. Państwa członkowskie dopilnowują, by:

3. Państwa członkowskie dopilnowują, by:

a) programy operacyjne zawierały co najmniej dwa działania na rzecz ochrony środowiska; lub

a) programy operacyjne zawierały co najmniej dwa działania na rzecz ochrony środowiska; lub

b) co najmniej 10 % wydatków poniesionych w ramach programów operacyjnych przeznaczanych było na działania na rzecz ochrony środowiska.

b) co najmniej 10 % wydatków poniesionych w ramach programów operacyjnych przeznaczanych było na działania na rzecz ochrony środowiska.

Działania na rzecz ochrony środowiska są zgodne z wymogami dotyczącymi płatności rolnośrodowiskowych określonych w art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

Działania na rzecz ochrony środowiska są zgodne z wymogami dotyczącymi płatności rolnośrodowiskowych określonych w art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

W przypadkach, gdy co najmniej 80 % będących producentami członków organizacji producentów zobowiązanych jest do dotrzymania jednego lub kilku identycznych zobowiązań wynikających z art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), każde z tych zobowiązań liczy się jako oddzielne działanie na rzecz ochrony środowiska, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a).

W przypadkach, gdy co najmniej 80 % będących producentami członków organizacji producentów zobowiązanych jest do dotrzymania jednego lub kilku identycznych zobowiązań wynikających z art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), każde z tych zobowiązań liczy się jako oddzielne działanie na rzecz ochrony środowiska, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a).

Wsparcie działań w zakresie ochrony środowiska, o którym mowa w akapicie pierwszym, obejmuje dodatkowe koszty i utracone dochody wynikające z danego działania.

Wsparcie działań w zakresie ochrony środowiska, o którym mowa w akapicie pierwszym, obejmuje dodatkowe koszty i utracone dochody wynikające z danego działania.

4. Państwa członkowskie dopilnowują, aby inwestycje zwiększające negatywny wpływ na środowisko były dopuszczane wyłącznie w przypadku zapewnienia skutecznych zabezpieczeń mających na celu ochronę środowiska przed tym wpływem.

4. Państwa członkowskie dopilnowują, aby inwestycje zwiększające negatywny wpływ na środowisko były dopuszczane wyłącznie w przypadku zapewnienia skutecznych zabezpieczeń mających na celu ochronę środowiska przed tym wpływem.

Or. en

 

Poprawka  137

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 32

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 32

Artykuł 32

Pomoc finansowa Unii

Pomoc finansowa Unii

1. Pomoc finansowa Unii jest równa faktycznie wpłaconej kwocie składek, o których mowa w art. 30 ust. 1 lit. a), i jest ograniczona do 50 % faktycznie poniesionych wydatków.

1. Pomoc finansowa Unii jest równa faktycznie wpłaconej kwocie składek, o których mowa w art. 30 ust. 1 lit. a), i jest ograniczona do 50% faktycznie poniesionych wydatków lub 75% w przypadku regionów słabiej rozwiniętych i regionów najbardziej oddalonych.

2. Pomoc finansowa Unii jest ograniczona do 4,1 % wartości produkcji sprzedanej każdej organizacji producentów.

2. Pomoc finansowa Unii jest ograniczona do 4,1% wartości produktów świeżych lub przetworzonych sprzedanych przez każdą organizację producentów i/lub ich zrzeszenie.

Ta wielkość procentowa może jednak zostać zwiększona do 4,6 % wartości produkcji sprzedanej, o ile wielkość przekraczająca 4,1 % wartości produkcji sprzedanej jest wykorzystywana wyłącznie na potrzeby środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego.

Ta wielkość procentowa może jednak zostać zwiększona do 4,6% wartości produktów świeżych lub przetworzonych sprzedanych przez organizację producentów, o ile wielkość przekraczająca 4,1% wartości sprzedanych produktów świeżych lub przetworzonych jest wykorzystywana wyłącznie na potrzeby środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego.

 

Ta wielkość procentowa może natomiast zostać zwiększona do 5% wartości produktów świeżych i przetworzonych sprzedanych przez zrzeszenie lub przez jego członków, pod warunkiem że wielkość przekraczająca 4,1% wartości sprzedanych produktów świeżych lub przetworzonych jest wykorzystywana przez dane zrzeszenie organizacji producentów w imieniu jego członków wyłącznie na potrzeby środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego.

3. Na wniosek organizacji producentów limit 50 % określony w ust. 1 podwyższa się do 60 %, w przypadku gdy program operacyjny lub jego część spełniają co najmniej jeden z następujących warunków:

3. Na wniosek organizacji producentów limit 50 % określony w ust. 1 podwyższa się do 60 %, w przypadku gdy program operacyjny lub jego część spełniają co najmniej jeden z następujących warunków:

a) został przedstawiony przez kilka unijnych organizacji producentów działających w różnych państwach członkowskich w ramach programów transnarodowych;

a) został przedstawiony przez kilka unijnych organizacji producentów działających w różnych państwach członkowskich w ramach programów transnarodowych;

b) został przedstawiony przez jedną lub kilka organizacji producentów zaangażowanych w programy realizowane na zasadzie międzybranżowej;

b) został przedstawiony przez jedną lub kilka organizacji producentów zaangażowanych w programy realizowane na zasadzie międzybranżowej;

c) obejmuje wyłącznie szczególne wsparcie produkcji wyrobów ekologicznych objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 834/2007;

c) obejmuje wyłącznie szczególne wsparcie produkcji wyrobów ekologicznych objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 834/2007;

d) jest to pierwszy program lub jego część przedstawione przez uznaną organizację producentów, która połączyła się z inną uznaną organizacją producentów;

d) jest to pierwszy program lub jego część przedstawione przez uznaną organizację producentów, która połączyła się z inną uznaną organizacją producentów;

 

da) został przedstawiony przez kilka uznanych organizacji producentów zgrupowanych w ramach wspólnego podmiotu zajmującego się wprowadzaniem do obrotu;

e) został po raz pierwszy przedstawiony przez uznane zrzeszenie organizacji producentów;

e) został po raz pierwszy przedstawiony przez uznane zrzeszenie organizacji producentów;

f) został przedstawiony przez organizacje producentów w państwach członkowskich, w których organizacje producentów wprowadzają do obrotu mniej niż 20 % wyprodukowanych owoców i warzyw;

f) został przedstawiony przez organizacje producentów w państwach członkowskich, w których organizacje producentów wprowadzają do obrotu mniej niż 20 % wyprodukowanych owoców i warzyw;

g) został przedstawiony przez organizację producentów w jednym z najbardziej oddalonych regionów Unii, o których mowa w art. 349 Traktatu;

g) został przedstawiony przez organizację producentów w jednym z najbardziej oddalonych regionów Unii, o których mowa w art. 349 Traktatu, lub na małych wyspach Morza Egejskiego w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006;

h) obejmuje wyłącznie szczególne wsparcie działań promujących spożycie owoców i warzyw wśród dzieci w placówkach edukacyjnych.

 

4. Limit 50 % określony w ust. 1 podwyższa się do 100 % w przypadku wycofania z rynku owoców i warzyw, których ilość nie przekracza 5 % wielkości produkcji sprzedanej każdej organizacji producentów oraz których zbyt odbywa się w drodze:

4. Limit 50 % określony w ust. 1 podwyższa się do 100 % w przypadku wycofania z rynku owoców i warzyw, których ilość nie przekracza 5 % wielkości produkcji sprzedanej każdej organizacji producentów oraz których zbyt odbywa się w drodze:

a) bezpłatnej dystrybucji wśród organizacji charytatywnych i fundacji, zatwierdzonych w tym celu przez państwa członkowskie, do wykorzystania w ich działalności służącej pomocy osobom, których prawo do otrzymywania pomocy społecznej jest uznane w prawie krajowym, w szczególności w związku z tym, że osoby te nie posiadają środków utrzymania;

a) bezpłatnej dystrybucji wśród organizacji charytatywnych i fundacji, zatwierdzonych w tym celu przez państwa członkowskie, do wykorzystania w ich działalności służącej pomocy osobom, których prawo do otrzymywania pomocy społecznej jest uznane w prawie krajowym, w szczególności w związku z tym, że osoby te nie posiadają środków utrzymania;

b) bezpłatnej dystrybucji w zakładach karnych, szkołach i instytucjach szkolnictwa publicznego, na obozach wypoczynkowych dla dzieci oraz w szpitalach i domach spokojnej starości wyznaczonych przez państwa członkowskie, które podejmują wszelkie niezbędne kroki dla zagwarantowania, że dystrybuowane w ten sposób ilości produktów stanowią uzupełnienie ilości normalnie kupowanych przez placówki tego rodzaju.

b) bezpłatnej dystrybucji w zakładach karnych, szkołach i placówkach, o których mowa w art. 20a, na obozach wypoczynkowych dla dzieci oraz w szpitalach i domach spokojnej starości wyznaczonych przez państwa członkowskie, które podejmują wszelkie niezbędne kroki dla zagwarantowania, że dystrybuowane w ten sposób ilości produktów stanowią uzupełnienie ilości normalnie kupowanych przez placówki tego rodzaju.

Or. en

 

Poprawka  138

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 34

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 34

Artykuł 34

Ramy krajowe i strategia krajowa programów operacyjnych

Ramy krajowe i strategia krajowa programów operacyjnych

1. Państwa członkowskie ustanawiają ramy krajowe w celu sporządzenia ogólnych warunków w odniesieniu do działań na rzecz ochrony środowiska, o których mowa w art. 31 ust. 3. Ramy te gwarantują w szczególności, że takie działania spełniają odpowiednie wymogi, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr […] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), w szczególności wymogi dotyczące spójności określone w art. 6 wymienionego rozporządzenia.

1. Państwa członkowskie ustanawiają ramy krajowe w celu sporządzenia ogólnych warunków w odniesieniu do działań na rzecz ochrony środowiska, o których mowa w art. 31 ust. 3. Ramy te gwarantują w szczególności, że takie działania spełniają odpowiednie wymogi, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr […] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), w szczególności wymogi dotyczące spójności określone w art. 6 wymienionego rozporządzenia.

Proponowane przez siebie ramy państwa członkowskie przedstawiają Komisji, która – w drodze aktów wykonawczych – w terminie trzech miesięcy może wystąpić o wprowadzenie zmian, jeżeli uzna, że propozycja nie przyczynia się do realizacji celów określonych w art. 191 Traktatu oraz w siódmym unijnym programie działań w zakresie środowiska naturalnego. Inwestycje w gospodarstwach indywidualnych wspierane w ramach programów operacyjnych również uwzględniają te cele.

Proponowane przez siebie ramy państwa członkowskie przedstawiają Komisji, która może przyjąć akty wykonawcze bez zastosowania art. 162 ust. 2 lub 3 wymagając wprowadzenia zmian w terminie trzech miesięcy, jeżeli uzna, że propozycja nie przyczynia się do realizacji celów określonych w art. 191 Traktatu oraz w siódmym unijnym programie działań w zakresie środowiska naturalnego. Inwestycje w gospodarstwach indywidualnych wspierane w ramach programów operacyjnych również uwzględniają te cele.

2. Każde państwo członkowskie ustanawia strategię krajową na rzecz stałych programów operacyjnych na rynku owoców i warzyw. Strategia taka obejmuje:

2. Każde państwo członkowskie ustanawia strategię krajową na rzecz stałych programów operacyjnych na rynku owoców i warzyw. Strategia taka obejmuje:

a) analizę sytuacji pod kątem mocnych i słabych stron oraz potencjału rozwoju;

a) analizę sytuacji pod kątem mocnych i słabych stron oraz potencjału rozwoju;

b) uzasadnienie wybranych priorytetów;

b) uzasadnienie wybranych priorytetów;

c) cele programów operacyjnych i instrumentów oraz wskaźniki wykonania;

c) cele programów operacyjnych i instrumentów oraz wskaźniki wykonania;

d) ocenę programów operacyjnych;

d) ocenę programów operacyjnych;

e) obowiązki organizacji producentów w zakresie sprawozdawczości.

e) obowiązki organizacji producentów w zakresie sprawozdawczości.

Strategia krajowa uwzględnia również ramy krajowe, o których mowa w ust. 1.

Strategia krajowa uwzględnia również ramy krajowe, o których mowa w ust. 1.

3. Ustępów 1 i 2 nie stosuje się do państw członkowskich, w których nie działają uznane organizacje producentów.

3. Ustępów 1 i 2 nie stosuje się do państw członkowskich, w których nie działają uznane organizacje producentów.

Or. en

 

Poprawka  139

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 34 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 34a

 

Sieć krajowa

 

1. Państwa członkowskie mogą ustanowić krajową sieć owocową i warzywną, łączącą organizacje producentów, zrzeszenia organizacji producentów i organy uczestniczące we wdrażaniu strategii krajowej.

 

2. Sieć finansowana jest z opłaty w maksymalnej wysokości 0,5% kwoty przeznaczanej przez UE na finansowanie funduszy operacyjnych.

 

3. Celem tej sieci jest zarządzanie siecią, analizowanie dobrych praktyk, którymi można się dzielić, oraz zbieranie odpowiednich informacji, organizowanie konferencji i seminariów dla osób zaangażowanych w zarządzanie strategią krajową, realizacja programów monitorowania i oceny strategii krajowej, a także prowadzenie innych działań określonych w strategii krajowej.

Or. en

 

Poprawka  140

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 35

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 35

Artykuł 35

Przekazane uprawnienia

Przekazane uprawnienia

Uwzględniając potrzebę zapewnienia właściwie ukierunkowanego i skutecznego wykorzystania wsparcia na rzecz organizacji producentów w sektorze owoców i warzyw, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających przepisy dotyczące:

Uwzględniając potrzebę zapewnienia właściwie ukierunkowanego i skutecznego wykorzystania wsparcia na rzecz organizacji producentów w sektorze owoców i warzyw, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających przepisy dotyczące:

a) funduszy operacyjnych i programów operacyjnych w zakresie:

a) funduszy operacyjnych i programów operacyjnych w zakresie:

(i) szacowanych wielkości, finansowania i wykorzystywania funduszy operacyjnych;

(i) szacowanych wielkości, finansowania i wykorzystywania funduszy operacyjnych;

(ii) treści, okresu obowiązywania, zatwierdzania i zmian programów operacyjnych;

(ii) treści, okresu obowiązywania, zatwierdzania i zmian programów operacyjnych;

(iii) kwalifikowalności środków, działań i wydatków w ramach programów operacyjnych i odpowiednich krajowych przepisów uzupełniających w tym zakresie;

(iii) kwalifikowalności środków, działań i wydatków w ramach programów operacyjnych, przepisów dotyczących inwestycji w gospodarstwach indywidualnych i odpowiednich krajowych przepisów uzupełniających w tym zakresie;

(iv) związku między programami operacyjnymi a programami rozwoju obszarów wiejskich;

(iv) związku między programami operacyjnymi a programami rozwoju obszarów wiejskich;

(v) programów operacyjnych zrzeszeń organizacji producentów;

(v) programów operacyjnych zrzeszeń organizacji producentów;

 

(va) szczególnych przepisów mających zastosowanie w sytuacji, w której zrzeszenia organizacji producentów zastępują całkowicie lub częściowo swoich członków w celach zarządzania programami operacyjnymi, ich przetwarzania, wdrażania i przedstawiania;

b) struktury i treści ram krajowych i strategii krajowej;

b) struktury i treści ram krajowych i strategii krajowej;

c) pomocy finansowej Unii w zakresie:

c) pomocy finansowej Unii w zakresie:

(i) podstawy obliczania pomocy finansowej Unii, w szczególności wartość produkcji sprzedanej organizacji producentów;

(i) podstawy obliczania pomocy finansowej Unii, w szczególności wartość produkcji sprzedanej organizacji producentów;

(ii) okresów referencyjnych obowiązujących do celów obliczania pomocy;

(ii) okresów referencyjnych obowiązujących do celów obliczania pomocy;

(iii) zmniejszania kwot pomocy finansowej w przypadkach zbyt późnego złożenia wniosku o przyznanie pomocy;

(iii) zmniejszania kwot pomocy finansowej w przypadkach zbyt późnego złożenia wniosku o przyznanie pomocy;

(iv) przepis dotyczący zaliczek oraz wnoszenia i przepadku zabezpieczeń w przypadku wypłaty zaliczek;

(iv) przepis dotyczący zaliczek oraz wnoszenia i przepadku zabezpieczeń w przypadku wypłaty zaliczek;

 

(iva) szczególnych przepisów mających zastosowanie do finansowania programów operacyjnych zrzeszeń organizacji producentów, zwłaszcza przepisów dotyczących wielkości procentowych, o których mowa w art. 32 ust. 2;

d) środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego dotyczących:

d) środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego dotyczących:

(i) wyboru środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego;

(i) wyboru środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego;

(ii) definicji wycofywania z rynku;

(ii) warunków, na jakich uruchamiane są operacje wycofywania z rynku;

(iii) przeznaczenia wycofanych produktów;

(iii) przeznaczenia wycofanych produktów;

(iv) maksymalnego wsparcia z tytułu wycofywania z rynku;

(iv) maksymalnego wsparcia z tytułu wycofywania z rynku;

(v) uprzedniego powiadamiania w przypadku wycofywania z rynku;

(v) uprzedniego powiadamiania w przypadku wycofywania z rynku;

(vi) obliczania wielkości produkcji sprzedanej w przypadkach wycofania;

(vi) obliczania wielkości produkcji sprzedanej w przypadkach wycofania;

(vii) umieszczania symbolu Unii Europejskiej na opakowaniach produktów przeznaczonych do bezpłatnej dystrybucji;

(vii) umieszczania symbolu Unii Europejskiej na opakowaniach produktów przeznaczonych do bezpłatnej dystrybucji;

(viii) warunków odnoszących się do odbiorców wycofanych produktów;

(viii) warunków odnoszących się do odbiorców wycofanych produktów;

(ix) definicji zielonych zbiorów oraz niezbierania;

 

(x) warunków stosowania zielonych zbiorów oraz niezbierania;

(x) warunków stosowania zielonych zbiorów oraz niezbierania;

(xi) celów ubezpieczania zbiorów;

(xi) warunków wdrażania mających zastosowanie do ubezpieczania zbiorów;

(xii) definicji niekorzystnych zjawisk klimatycznych;

 

(xiii) warunków wsparcia na rzecz kosztów administracyjnych poniesionych na rozwój funduszy wspólnego inwestowania;

(xiii) warunków wsparcia na rzecz kosztów administracyjnych poniesionych na rozwój funduszy wspólnego inwestowania;

e) krajowej pomocy finansowej w zakresie:

e) krajowej pomocy finansowej w zakresie:

(i) stopnia zorganizowania producentów;

(i) stopnia zorganizowania producentów;

(ii) zmian programów operacyjnych;

(ii) zmian programów operacyjnych;

(iii) zmniejszania kwot pomocy finansowej w przypadkach zbyt późnego złożenia wniosku o przyznanie pomocy finansowej;

(iii) zmniejszania kwot pomocy finansowej w przypadkach zbyt późnego złożenia wniosku o przyznanie pomocy finansowej;

(iv) wnoszenia, zwalniania i przepadku zabezpieczeń w przypadku wypłaty zaliczek;

(iv) wnoszenia, zwalniania i przepadku zabezpieczeń w przypadku wypłaty zaliczek;

(v) maksymalnego odsetka zwrotu krajowej pomocy finansowej ze środków Unii.

(v) maksymalnego odsetka zwrotu krajowej pomocy finansowej ze środków Unii.

Or. en

 

Poprawka  141

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 38

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 38

Artykuł 38

Zgodność i spójność

Zgodność i spójność

1. Programy wsparcia są zgodne z prawem Unii i spójne z działaniami, polityką oraz priorytetami Unii.

1. Programy wsparcia są zgodne z prawem Unii i spójne z działaniami, polityką oraz priorytetami Unii.

2. Państwa członkowskie ponoszą odpowiedzialność za programy wsparcia i dopilnowują, aby były wewnętrznie spójne oraz sporządzane i realizowane w sposób obiektywny, uwzględniając sytuację ekonomiczną odnośnych producentów oraz konieczność unikania nieuzasadnionego nierównego traktowania producentów.

2. Państwa członkowskie ponoszą odpowiedzialność za programy wsparcia i dopilnowują, aby były wewnętrznie spójne oraz sporządzane i realizowane w sposób obiektywny, uwzględniając sytuację ekonomiczną odnośnych producentów oraz konieczność unikania nieuzasadnionego nierównego traktowania producentów.

3. Nie przyznaje się wsparcia:

3. Nie przyznaje się wsparcia:

a) na projekty badawcze i działania wspierające projekty badawcze, nie naruszając przepisów art. 43 ust. 3 lit. d) i e);

 

b) na środki, które są ujęte w krajowych programach państw członkowskich dotyczących rozwoju obszarów wiejskich na podstawie rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

b) na środki, które są ujęte w krajowych programach państw członkowskich dotyczących rozwoju obszarów wiejskich na podstawie rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

Or. en

 

Poprawka  142

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 39

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 39

Artykuł 39

Przedstawienie programów wsparcia

Przedstawienie programów wsparcia

1. Każde państwo członkowskie będące producentem wymienione w załączniku IV przedstawia Komisji projekt pięcioletniego programu wsparcia, uwzględniający co najmniej jeden z środków kwalifikowalnych określonych w art. 40.

1. Każde państwo członkowskie będące producentem wymienione w załączniku IV przedstawia Komisji projekt pięcioletniego programu wsparcia, uwzględniający co najmniej jeden z środków kwalifikowalnych określonych w art. 40.

 

1a. Środki wsparcia w programach wsparcia ustanawia się na takim szczeblu geograficznym, jaki zainteresowane państwo członkowskie uzna za najwłaściwszy. Zanim program wsparcia zostanie przedstawiony Komisji, podlega on konsultacjom z właściwymi organami i organizacjami odpowiedniego szczebla podziału terytorialnego.

 

1b. Każde państwo członkowskie przedstawia jeden projekt programu wsparcia, który może uwzględniać zróżnicowanie regionalne.

2. Programy wsparcia zaczynają obowiązywać po upływie trzech miesięcy od ich przedstawienia Komisji.

2. Programy wsparcia zaczynają obowiązywać po upływie trzech miesięcy od ich przedstawienia Komisji.

Jeżeli Komisja – w drodze aktów wykonawczych – uzna przedstawiony program wsparcia za niezgodny z przepisami określonymi w niniejszej sekcji, powiadamia o tym dane państwo członkowskie. W takim przypadku państwo członkowskie przedstawia Komisji zmieniony program wsparcia. Zmieniony program wsparcia zaczyna obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od chwili jego zgłoszenia, chyba że nadal występuje brak zgodności, w którym to przypadku stosuje się niniejszy akapit.

Jeżeli Komisja – w drodze aktów wykonawczych – uzna przedstawiony program wsparcia za niezgodny z przepisami określonymi w niniejszej sekcji, powiadamia o tym dane państwo członkowskie. W takim przypadku państwo członkowskie przedstawia Komisji zmieniony program wsparcia. Zmieniony program wsparcia zaczyna obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od chwili jego zgłoszenia, chyba że nadal występuje brak zgodności, w którym to przypadku stosuje się niniejszy akapit.

3. Ustęp 2 stosuje się odpowiednio do zmian wprowadzanych do programów wsparcia przedstawionych przez państwa członkowskie.

3. Ustęp 2 stosuje się odpowiednio do zmian wprowadzanych do programów wsparcia przedstawionych przez państwa członkowskie.

Or. en

 

Poprawka  143

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 39 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 39a

 

Treść programów wsparcia

 

Programy wsparcia składają się z następujących elementów:

 

a) szczegółowego opisu zaproponowanych środków wraz z odpowiadającymi im celami przedstawionymi w ujęciu ilościowym;

 

b) wyników przeprowadzonych konsultacji;

 

c) oceny pokazującej oczekiwane efekty techniczne, gospodarcze, środowiskowe i społeczne;

 

d) harmonogramu wprowadzania tych środków w życie;

 

e) ogólnego zestawienia zasobów finansowych, które należy uruchomić, oraz przewidywanego orientacyjnego podziału tych zasobów na poszczególne środki zgodnie z pułapami przewidzianymi w załączniku IV;

 

f) kryteriów i wskaźników ilościowych na potrzeby monitorowania i oceny oraz działań podjętych w celu odpowiedniej i skutecznej realizacji programów wsparcia; oraz

 

g) informacji wskazujących właściwe organy i jednostki odpowiedzialne za realizację programu wsparcia.

Or. en

 

Poprawka  144

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 40

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 40

Artykuł 40

Środki kwalifikowalne

Środki kwalifikowalne

Programy wsparcia mogą obejmować jeden lub kilka spośród następujących środków:

Programy wsparcia mogą obejmować jeden lub kilka spośród następujących środków:

a) wsparcie w ramach systemu płatności jednolitych zgodnie z art. 42;

 

b) promocję zgodnie z art. 43;

b) promocję zgodnie z art. 43;

c) restrukturyzację i przekształcanie winnic zgodnie z art. 44;

c) restrukturyzację i przekształcanie winnic zgodnie z art. 44;

d) zielone zbiory zgodnie z art. 45;

d) zielone zbiory zgodnie z art. 45;

e) fundusze wspólnego inwestowania zgodnie z art. 46;

e) fundusze wspólnego inwestowania zgodnie z art. 46;

f) ubezpieczanie zbiorów zgodnie z art. 47;

f) ubezpieczanie zbiorów zgodnie z art. 47;

g) inwestycje zgodnie z art. 48;

g) inwestycje zgodnie z art. 48;

h) destylację produktów ubocznych zgodnie z art. 49.

h) destylację produktów ubocznych na podstawie art. 49;

 

ha) badania i rozwój zgodnie z art. 43a;

 

hb) program wsparcia dla obszarów położonych na zboczach o dużym nachyleniu zgodnie z art. 44a.

Or. en

 

Poprawka  145

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 42

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 42

skreślony

System płatności jednolitych i wsparcie dla plantatorów winorośli

 

Programy wsparcia mogą obejmować tylko wsparcie dla plantatorów winorośli w drodze decyzji podejmowanych przez państwa członkowskie do dnia 1 grudnia 2012 r. w sprawie przydzielania im uprawnień do płatności na podstawie art. 137 rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799] zgodnie z warunkami ustalonymi przedmiotowym artykule.

 

Or. en

 

Poprawka  146

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 43

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 43

Artykuł 43

Działania promocyjne w państwach trzecich

Działania promocyjne

1. Wsparcie udzielane w ramach niniejszego artykułu obejmuje działania informacyjne lub promocyjne dotyczące win Unii, prowadzone w państwach trzecich, a co za tym idzie, zwiększające ich konkurencyjność w tych państwach.

1. Wsparcie udzielane w ramach niniejszego artykułu obejmuje działania informacyjne lub promocyjne dotyczące win Unii, prowadzone przede wszystkim w państwach trzecich, lecz także na rynku wewnętrznym, a co za tym idzie, zwiększające ich konkurencyjność.

2. Działania, o których mowa w ust. 1, stosuje się do win posiadających chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne lub win o podanej nazwie odmiany winorośli.

2. Działania, o których mowa w ust. 1, stosuje się do win posiadających chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne lub win o podanej nazwie odmiany winorośli.

3. Działania, o których mowa w ust. 1, mogą mieć wyłącznie postać:

3. Działania, o których mowa w ust. 1, mogą mieć wyłącznie postać:

a) działań PR, promocyjnych lub reklamowych, w szczególności podkreślających zalety produktów Unii, zwłaszcza pod względem jakości, bezpieczeństwa żywności i przyjazności dla środowiska;

a) działań PR, promocyjnych lub reklamowych, w szczególności podkreślających zalety produktów Unii, zwłaszcza pod względem jakości, bezpieczeństwa żywności i norm dotyczących środowiska;

b) uczestnictwa w wydarzeniach, targach lub wystawach o randze międzynarodowej;

b) uczestnictwa w wydarzeniach, targach lub wystawach o randze międzynarodowej;

c) kampanii informacyjnych, w szczególności dotyczących unijnych systemów obejmujących nazwy pochodzenia, oznaczenia geograficzne i produkcję ekologiczną;

c) kampanii informacyjnych, w szczególności dotyczących unijnych systemów obejmujących nazwy pochodzenia, oznaczenia geograficzne i produkcję ekologiczną;

d) badań nowych rynków, koniecznych do rozszerzenia rynków zbytu;

d) badań nowych rynków, koniecznych do rozszerzenia rynków zbytu;

e) badań w celu oceny wyników działań promocyjnych i informacyjnych.

e) badań w celu oceny wyników działań promocyjnych i informacyjnych.

4. Wkład Unii w koszty działań promocyjnych, o których mowa w ust. 1, nie przekracza 50 % kwoty wydatków kwalifikowalnych.

4. Wkład Unii w koszty działań promocyjnych, o których mowa w ust. 1, nie przekracza 50 % kwoty wydatków kwalifikowalnych.

Or. en

 

Poprawka  147

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 43 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 43a

 

Badania naukowe i rozwój

 

Wsparcie na rzecz badań i rozwoju umożliwia finansowanie działań badawczych zmierzających zwłaszcza do poprawy jakości produktów, ograniczenia wpływu produkcji na środowisko oraz zwiększenia bezpieczeństwa sanitarnego w sektorze wina.

Or. en

 

Poprawka  148

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 43 b (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 43b

 

Wymiana najlepszych praktyk w dziedzinie zaawansowanych systemów zrównoważonej produkcji

 

1. Wsparcie na podstawie niniejszego artykułu obejmuje wspomaganie wymiany najlepszych praktyk w dziedzinie zaawansowanych systemów zrównoważonej produkcji i umożliwianie w ten sposób rolnikom nabywania nowych umiejętności.

 

2. Środki, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie do uprawy winorośli i do systemów produkcji wina, które zwiększają pokrywę glebową, znacząco zmniejszają zużycie pestycydów i nawozów chemicznych lub zwiększają różnorodność gatunkową i które wykraczają poza wymogi wzajemnej zgodności określone w tytule VI rozporządzenia (UE) nr […] [rozporządzenia horyzontalnego w sprawie wspólnej polityki rolnej].

 

3. Środki, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować:

 

a) wybór, opis i upowszechnianie najlepszych praktyk w dziedzinie zaawansowanych praktyk zrównoważonej uprawy winorośli;

 

b) oferowanie szkoleń rolniczych i zwiększanie kompetencji w zakresie zaawansowanych systemów zrównoważonego rolnictwa.

Or. en

 

Poprawka  149

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 44

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 44

Artykuł 44

Restrukturyzacja i przekształcanie winnic

Restrukturyzacja i przekształcanie winnic

1. Celem działań dotyczących restrukturyzacji i przekształcania winnic jest wzrost konkurencyjności producentów wina.

1. Celem działań dotyczących restrukturyzacji i przekształcania winnic jest wzrost konkurencyjności producentów wina.

2. Restrukturyzacja i przekształcanie winnic uzyskują wsparcie, jeżeli państwo członkowskie przedstawiło wykaz ich potencjału produkcyjnego zgodnie z art. 102 ust. 3.

2. Restrukturyzacja i przekształcanie winnic uzyskują wsparcie, jeżeli państwo członkowskie przedstawiło wykaz ich potencjału produkcyjnego zgodnie z art. 102 ust. 3.

3. Wspieranie restrukturyzacji i przekształcania winnic może obejmować wyłącznie jedno lub kilka następujących działań:

3. Wspieranie restrukturyzacji i przekształcania winnic może obejmować wyłącznie jedno lub kilka następujących działań:

a) konwersję odmian, w tym konwersję przez przeszczepiania;

a) konwersję odmian, w tym konwersję przez przeszczepiania;

b) przeniesienie winnic;

b) przeniesienie winnic;

c) poprawę jakości zarządzania winnicą.

c) poprawę jakości zarządzania winnicą.

 

ca) zmniejszanie zużycia pestycydów;

 

cb) przesadzanie ze względów zdrowotnych, gdy nie jest dostępne rozwiązanie techniczne na rzecz utrzymania produkcji na miejscu.

Wsparcie nie obejmuje zwykłej odnowy winnic po zakończeniu ich naturalnego cyklu eksploatacji.

Wsparcie nie obejmuje zwykłej odnowy winnic – tj. ponownego sadzenia tej samej odmiany na tej samej działce rolnej i zgodnie z tą samą metodą uprawy winorośli – po zakończeniu ich naturalnego cyklu eksploatacji.

 

Państwa członkowskie mogą określić dodatkowe wymogi, szczególnie w zakresie wieku winnic podlegających odnowie.

4. Wsparcie restrukturyzacji i przekształcania winnic może być udzielane wyłącznie w następującej formie:

4. Wsparcie usprawnienia systemów produkcji wina oraz restrukturyzacji i przekształcania winnic może być udzielane wyłącznie w następującej formie:

a) rekompensaty dla producentów za uszczuplenie dochodów spowodowane wdrożeniem środka;

a) rekompensaty dla producentów za uszczuplenie dochodów spowodowane wdrożeniem środka;

b) wkład w koszty restrukturyzacji i przekształcenia.

b) wkład w koszty restrukturyzacji i przekształcenia.

5. Rekompensaty dla producentów za uszczuplenie dochodów, o których mowa w ust. 4 lit. a), mogą pokrywać do 100 % odnośnego uszczuplenia i przybierać jedną z następujących form:

5. Rekompensaty dla producentów za uszczuplenie dochodów, o których mowa w ust. 4 lit. a), mogą pokrywać do 100 % odnośnego uszczuplenia i przybierać jedną z następujących form:

a) niezależnie od przepisów części II tytuł I rozdział III sekcja V podsekcja II rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799] określających przejściowy system praw do sadzenia, zgody na współistnienie starych i nowych winorośli przez ustalony okres, który nie jest dłuższy niż trzy lata, do końca okresu przejściowego;

a) niezależnie od przepisów części II tytuł I rozdział III sekcja V podsekcja II rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 określających przejściowy system praw do sadzenia, zgody na współistnienie starych i nowych winorośli przez ustalony okres, który nie jest dłuższy niż trzy lata, do końca okresu przejściowego;

b) rekompensaty finansowej.

b) rekompensaty finansowej.

6. Wkład Unii w faktyczne koszty restrukturyzacji i przekształcenia nie może przekroczyć 50 % tych kosztów. W regionach słabiej rozwiniętych wkład Unii w koszty restrukturyzacji i przekształcania nie przekracza 75 %.

6. Wkład Unii w faktyczne koszty restrukturyzacji i przekształcenia nie może przekroczyć 50 % tych kosztów. W regionach słabiej rozwiniętych wkład Unii w koszty restrukturyzacji i przekształcania nie przekracza 75 %.

Or. en

 

Poprawka  150

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 44 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 44a

 

Program wsparcia dla obszarów położonych na zboczach o dużym nachyleniu

 

Środki programu wsparcia dla obszarów położonych na zboczach o dużym nachyleniu mają na celu zachowanie w dłuższej perspektywie czasowej uprawy winorośli na trudnych w użytkowaniu obszarach położonych na stokach, mocno nachylonych zboczach i tarasach rolnych poprzez poprawę ich konkurencyjności.

 

Wsparcie może być przyznane w formie zryczałtowanej dopłaty do hektara, której wysokość ustala dane państwo członkowskie, lub w zróżnicowanej wysokości w zależności od stopnia nachylenia stoku.

Or. en

 

Poprawka  151

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 45

                             

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 45

Artykuł 45

Zielone zbiory

Zielone zbiory

1. Do celów niniejszego artykułu termin zielone zbiory oznacza całkowite zniszczenie lub usunięcie jeszcze niedojrzałych kiści winogron, i zredukowanie w ten sposób do zera plonów z danego obszaru.

1. Do celów niniejszego artykułu termin zielone zbiory oznacza całkowite zniszczenie lub usunięcie jeszcze niedojrzałych kiści winogron, i zredukowanie w ten sposób do zera plonów z danego obszaru.

 

Pozostawienie winogron o jakości handlowej na sadzeniaku pod koniec normalnego cyklu produkcyjnego (niezbieranie) nie jest uznawane za zielone zbiory.

2. Wsparcie na rzecz zielonych zbiorów przyczynia się do przywrócenia równowagi między podażą a popytem na rynku wina w Unii, tak aby zapobiegać kryzysom rynkowym.

2. Wsparcie na rzecz zielonych zbiorów przyczynia się do poprawy jakości winogron i do przywrócenia równowagi między podażą a popytem na rynku wina w Unii, tak aby zapobiegać kryzysom rynkowym.

3. Wsparcie na rzecz zielonych zbiorów może być przyznane jako rekompensata w formie zryczałtowanej dopłaty do hektara, której wysokość ustala dane państwo członkowskie.

3. Wsparcie na rzecz zielonych zbiorów może być przyznane jako rekompensata w formie zryczałtowanej dopłaty do hektara, której wysokość ustala dane państwo członkowskie.

Dopłata ta nie może przekroczyć 50 % sumy bezpośrednich kosztów zniszczenia lub usunięcia kiści winogron i związanego z tym zniszczeniem lub usunięciem uszczuplenia dochodów.

Dopłata ta nie może przekroczyć 50 % sumy bezpośrednich kosztów zniszczenia lub usunięcia kiści winogron i związanego z tym zniszczeniem lub usunięciem uszczuplenia dochodów.

4. Państwa członkowskie ustalają oparty na obiektywnych kryteriach system, tak aby wykluczyć sytuację, w której działanie polegające na zielonych zbiorach powoduje, że poszczególni producenci wina otrzymują rekompensatę przekraczającą pułapy, o których mowa w ust. 3 akapit drugi.

4. Państwa członkowskie ustalają oparty na obiektywnych kryteriach system, tak aby wykluczyć sytuację, w której działanie polegające na zielonych zbiorach powoduje, że poszczególni producenci wina otrzymują rekompensatę przekraczającą pułapy, o których mowa w ust. 3 akapit drugi.

Or. en

 

Poprawka  152

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 47

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 47

Artykuł 47

Ubezpieczenie zbiorów

Ubezpieczenie zbiorów

1. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów przyczynia się do zabezpieczenia dochodów producentów, którzy ponieśli szkody w następstwie klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych, chorób lub epidemii szkodników.

1. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów przyczynia się do zabezpieczenia dochodów producentów oraz do pokrycia strat rynkowych organizacji producentów i/lub ich członków, którzy ponieśli szkody w następstwie klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych, chorób lub epidemii szkodników.

 

Od beneficjentów wymaga się dowodów na to, że przedsięwzięli niezbędne środki zapobiegania ryzyku.

2. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów może być przyznane w formie finansowego wkładu Unii w koszty, który nie przekracza:

2. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów może być przyznane w formie finansowego wkładu Unii w koszty, który nie przekracza:

a) 80 % kosztów składek ubezpieczeniowych opłaconych przez producentów tytułem ubezpieczenia od strat powstałych w wyniku niekorzystnych zjawisk klimatycznych, które można zaliczyć do klęsk żywiołowych;

a) 80 % kosztów składek ubezpieczeniowych opłaconych przez producentów, organizacje producentów i/lub spółdzielnie tytułem ubezpieczenia od strat powstałych w wyniku niekorzystnych zjawisk klimatycznych, które można zaliczyć do klęsk żywiołowych;

b) 50 % kosztów składek ubezpieczeniowych opłaconych przez producentów tytułem ubezpieczenia od:

b) 50 % kosztów składek ubezpieczeniowych opłaconych przez producentów tytułem ubezpieczenia od:

(i) strat, o których mowa w lit. a), oraz innych strat spowodowanych niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi;

(i) strat, o których mowa w lit. a), oraz innych strat spowodowanych niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi;

(ii) strat spowodowanych przez zwierzęta, choroby roślin lub epidemie szkodników.

(ii) strat spowodowanych przez zwierzęta, choroby roślin lub epidemie szkodników.

3. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów może być przyznane w sytuacji, gdy odnośne ubezpieczenie nie kompensuje więcej niż 100 % utraconych dochodów, uwzględniając jednocześnie wszelkie rekompensaty uzyskane przez producentów w ramach innych programów wsparcia związanych z przedmiotowym ubezpieczeniem.

3. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów może być przyznane w sytuacji, gdy odnośne ubezpieczenie nie kompensuje więcej niż 100 % utraconych dochodów, uwzględniając jednocześnie wszelkie rekompensaty uzyskane przez producentów w ramach innych programów wsparcia związanych z przedmiotowym ubezpieczeniem.

4. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów nie zakłóca konkurencji na rynku ubezpieczeń.

4. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów nie zakłóca konkurencji na rynku ubezpieczeń.

Or. en

 

Poprawka  153

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 48

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 48

Artykuł 48

Inwestycje

Inwestycje

1. Można udzielać wsparcia dla inwestycji materialnych i niematerialnych w zakresie urządzeń przetwórczych, infrastruktury do produkcji wina i wprowadzania do obrotu wina, które pozytywnie wpływają na całościowe wyniki finansowe przedsiębiorstwa oraz dotyczą jednego lub kilku spośród następujących czynników:

1. Można udzielać wsparcia dla inwestycji materialnych i niematerialnych w zakresie urządzeń przetwórczych, infrastruktury do produkcji wina, gorzelni, a także struktur i narzędzi wprowadzania do obrotu, w tym rejestracji wspólnych znaków towarowych. Te inwestycje mają na celu poprawę całościowych wyników finansowych przedsiębiorstwa i jego dostosowanie do popytu na rynku, a także zwiększają jego konkurencyjność na rynku wewnętrznym i na rynkach państw trzecich, oraz dotyczą jednego lub kilku spośród następujących czynników:

a) produkcji lub wprowadzania do obrotu produktów sektora wina, o których mowa w załączniku VI część II;

a) produkcji lub wprowadzania do obrotu produktów sektora wina, o których mowa w załączniku VI część II;

b) opracowywania nowych produktów, procesów i technologii związanych z produktami, o których mowa w załączniku VI część II.

b) opracowywania nowych produktów, procesów i technologii związanych z produktami, o których mowa w załączniku VI część II.

 

ba) rozwoju zaawansowanych agronomicznych środków zrównoważonej produkcji;

 

bb) przetwarzania i unieszkodliwiania produktów ubocznych powstających w gorzelniach lub inwestycji, które przyczyniają się do poprawy charakterystyki energetycznej tych zakładów.

2. Maksymalną stawkę wsparcia na mocy ust. 1 stosuje się tylko do mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie definicji mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw.

2. Maksymalną stawkę wsparcia na mocy ust. 1 stosuje się tylko do organizacji producentów i do mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie definicji mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego maksymalną stawkę można stosować w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw z regionów najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu, i mniejszych wysp Morza Egejskiego w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006. Dla przedsiębiorstw, które nie są objęte tytułem I art. 2 pkt 1 załącznika do zalecenia 2003/361/WE, zatrudniających mniej niż 750 pracowników, lub których obrót nie przekracza 200 mln EUR, maksymalna intensywność pomocy jest zmniejszana o połowę.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego maksymalną stawkę można stosować w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw z regionów najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu, i mniejszych wysp Morza Egejskiego w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006. Dla przedsiębiorstw, które nie są objęte tytułem I art. 2 pkt 1 załącznika do zalecenia 2003/361/WE, zatrudniających mniej niż 750 pracowników, lub których obrót nie przekracza 200 mln EUR, maksymalna intensywność pomocy jest zmniejszana o połowę.

Wsparcia nie udziela się przedsiębiorstwom przeżywającym trudności w rozumieniu wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw.

Wsparcia nie udziela się przedsiębiorstwom przeżywającym trudności w rozumieniu wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw.

3. Z wydatków kwalifikowalnych wyłącza się koszty niekwalifikowalne, o których mowa w art. 59 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr [COM(2011)615].

3. Z wydatków kwalifikowalnych wyłącza się koszty niekwalifikowalne, o których mowa w art. 59 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr [COM(2011)615].

4. Do wkładu Unii mają zastosowanie następujące maksymalne stawki pomocy związane z kosztami kwalifikowalnymi inwestycji:

4. Do wkładu Unii mają zastosowanie następujące maksymalne stawki pomocy związane z kosztami kwalifikowalnymi inwestycji:

a) 50 % w regionach słabiej rozwiniętych;

a) 50 % w regionach słabiej rozwiniętych;

b) 40 % w regionach innych niż regiony słabiej rozwinięte;

b) 40 % w regionach innych niż regiony słabiej rozwinięte;

c) 75 % w regionach najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu;

c) 75 % w regionach najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu;

d) 65 % na mniejszych wyspach Morza Egejskiego w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006.

d) 65 % na mniejszych wyspach Morza Egejskiego w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006.

5. Do wsparcia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, stosuje się odpowiednio art. 61 rozporządzenia (UE) nr [COM(2011)615].

5. Do wsparcia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, stosuje się odpowiednio art. 61 rozporządzenia (UE) nr [COM(2011)615].

Or. en

 

Poprawka  154

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 49

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 49

Artykuł 49

Destylacja produktów ubocznych

Destylacja produktów ubocznych

1. Można przyznać wsparcie dla dobrowolnej lub obowiązkowej destylacji produktów ubocznych powstających podczas produkcji wina, która to destylacja została przeprowadzona na podstawie warunków określonych w załączniku VII część II sekcja D.

1. Można przyznać wsparcie dla dobrowolnej lub obowiązkowej destylacji produktów ubocznych powstających podczas produkcji wina, która to destylacja została przeprowadzona na podstawie warunków określonych w załączniku VII część II sekcja D.

Kwotę wsparcia ustala się w odniesieniu do procentowej zawartości alkoholu i liczby hektolitrów. Nie wypłaca się żadnej pomocy dla zawartości alkoholu w produktach ubocznych przeznaczonych do destylacji, która przekracza 10 % w stosunku do zawartości alkoholu w wyprodukowanym winie.

Kwotę wsparcia ustala się w odniesieniu do procentowej zawartości alkoholu i liczby hektolitrów. Nie wypłaca się żadnej pomocy dla zawartości alkoholu w produktach ubocznych przeznaczonych do destylacji, która przekracza 10 % w stosunku do zawartości alkoholu w wyprodukowanym winie.

 

1b. Pomoc wypłacana jest gorzelniom przetwarzającym produkty dostarczone w celu destylacji z przeznaczeniem na produkcję surowego alkoholu o minimalnej zawartości alkoholu wynoszącej 92%.

 

Państwa członkowskie mogą uwarunkować przyznanie wsparcia wniesieniem zabezpieczenia przez beneficjenta.

2. Maksymalne poziomy wsparcia ustala Komisja – w drodze aktów wykonawczych – na podstawie kosztów zbiorów i przetwórstwa na podstawie art. 51.

2. Maksymalne poziomy wsparcia ustala Komisja – w drodze aktów wykonawczych – na podstawie kosztów zbiorów i przetwórstwa na podstawie art. 51.

 

2a. Stosowna pomoc obejmuje zryczałtowaną kwotę przeznaczoną na zrekompensowanie kosztów zbierania tych produktów, które muszą zostać przekazane przez gorzelnię producentowi, jeżeli koszty te ponosi ten ostatni.

3. Alkohol będący wynikiem destylacji, o której mowa w ust. 1 i na którą przyznano wsparcie, stosuje się wyłącznie do celów przemysłowych lub energetycznych, by uniknąć zakłócania konkurencji.

3. Alkohol będący wynikiem destylacji, o której mowa w ust. 1 i na którą przyznano wsparcie, stosuje się wyłącznie do celów przemysłowych lub energetycznych, by uniknąć zakłócania konkurencji.

 

3a. W celu uniknięcia podwójnego wsparcia destylacji, w przypadku alkoholu, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się preferencji, o której mowa w art. 21 ust. 2 dyrektywy 2009/28/WE, dotyczącej uznawania za dwukrotnie większy wkładu biopaliw wytwarzanych z odpadów do realizacji wskaźnika końcowego zużycia energii ze źródeł odnawialnych w transporcie.

Or. en

 

Poprawka  155

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 50

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 50

Artykuł 50

Przekazane uprawnienia

Przekazane uprawnienia

Ze względu na potrzebę zapewnienia realizacji celów programów wsparcia i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających przepisy:

Ze względu na potrzebę zapewnienia realizacji celów programów wsparcia i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających przepisy:

a) w zakresie odpowiedzialności za wydatki poniesione w okresie od dnia otrzymania programów wsparcia i zmian do programów wsparcia do dnia ich wejścia w życie;

a) w zakresie odpowiedzialności za wydatki poniesione w okresie od dnia otrzymania programów wsparcia i zmian do programów wsparcia do dnia ich wejścia w życie;

b) dotyczące kryteriów kwalifikowalności do środków wsparcia, rodzajów wydatków i działań kwalifikujących się do wsparcia, środków niekwalifikujących się do wsparcia oraz maksymalnego poziomu wsparcia na dany środek;

b) dotyczące kryteriów kwalifikowalności do środków wsparcia, rodzajów wydatków i działań kwalifikujących się do wsparcia, środków niekwalifikujących się do wsparcia oraz maksymalnego poziomu wsparcia na dany środek;

c) dotyczące zmian programów wsparcia po ich wejściu w życie;

c) dotyczące zmian programów wsparcia po ich wejściu w życie;

d) dotyczące wymogów i progów do wypłaty zaliczek obejmujące wymóg wnoszenia zabezpieczenia w przypadku wypłaty zaliczki;

d) dotyczące wymogów i progów do wypłaty zaliczek obejmujące wymóg wnoszenia zabezpieczenia w przypadku wypłaty zaliczki;

e) zawierające przepisy ogólne i definicje do celów niniejszej sekcji;

 

f) mających na celu zapobieganie niewłaściwemu wykorzystaniu środków wsparcia i podwójnemu finansowaniu projektów;

f) mających na celu zapobieganie niewłaściwemu wykorzystaniu środków wsparcia i podwójnemu finansowaniu projektów;

g) na mocy których producenci wycofują produkty uboczne wyrobu wina i wyjątki od tego obowiązku mające na celu uniknięcie dodatkowego obciążenia administracyjnego, oraz zasady dotyczące dobrowolnej certyfikacji destylarni;

g) na mocy których producenci wycofują produkty uboczne wyrobu wina i wyjątki od tego obowiązku mające na celu uniknięcie dodatkowego obciążenia administracyjnego, oraz zasady dotyczące dobrowolnej certyfikacji destylarni;

h) ustanawiające wymogi dla państw członkowskich w celu wdrażania środków wsparcia, jak również ograniczenia w celu zapewnienia spójności z zakresem stosowania środków wsparcia;

h) ustanawiające wymogi dla państw członkowskich w celu wdrażania środków wsparcia, jak również ograniczenia w celu zapewnienia spójności z zakresem stosowania środków wsparcia;

i) w odniesieniu do płatności na rzecz beneficjentów i płatności przez pośredników ubezpieczeniowych w przypadku wsparcia na rzecz ubezpieczenia zbiorów określonego w art. 47.

i) w odniesieniu do płatności na rzecz beneficjentów i płatności przez pośredników ubezpieczeniowych w przypadku wsparcia na rzecz ubezpieczenia zbiorów określonego w art. 47.

Or. en

 

Poprawka  156

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 52

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 52

Artykuł 52

Krajowe programy i finansowanie krajowe

Krajowe programy i finansowanie krajowe

1. Państwa członkowskie mogą opracować krajowe programy na rzecz sektora pszczelarstwa obejmujące okres trzech lat.

1. Państwa członkowskie mogą opracować krajowe programy na rzecz sektora pszczelarstwa obejmujące okres trzech lat. Programy te opracowuje się we współpracy z reprezentatywnymi organizacjami i spółdzielniami z sektora pszczelarstwa.

2. Wkład finansowy Unii w programy pszczelarskie nie przekracza 50 % wydatków ponoszonych przez państwa członkowskie.

2. Wkład finansowy Unii w programy pszczelarskie nie przekracza 60 % wydatków ponoszonych przez państwa członkowskie.

3. Aby kwalifikować się do finansowania Unii, określonego w art. 2, państwa członkowskie przeprowadzają analizę struktur produkcji i wprowadzania do obrotu w sektorze pszczelarskim na swoim terytorium.

3. Aby kwalifikować się do finansowania Unii, określonego w art. 2, państwa członkowskie ustanawiają wiarygodny system identyfikacji, który umożliwia przeprowadzanie okresowego spisu rojów pszczelich, i przeprowadzają analizę struktur produkcji i wprowadzania do obrotu w sektorze pszczelarskim na swoim terytorium.

 

3a. Do programów pszczelarskich mogą być włączone następujące środki:

 

a) pomoc techniczna skierowana do pszczelarzy i organizacji pszczelarzy;

 

b) zwalczanie drapieżników i chorób pszczół, w szczególności warozy;

 

c) racjonalizacja sezonowego przenoszenia uli;

 

d) środki wspierające laboratoria przeprowadzające analizy produktów pszczelarskich w celu ułatwiania pszczelarzom wprowadzania do obrotu i podnoszenia wartości swoich produktów;

 

e) monitorowanie rojów pszczelich w Unii oraz wparcie na rzecz odnowy populacji;

 

f) współpraca z wyspecjalizowanymi organami w zakresie wdrażania stosowanych programów naukowo-badawczych w dziedzinie pszczelarstwa i produktów pszczelarskich;

 

g) monitorowanie rynku;

 

h) poprawa jakości produktów, tak aby skuteczniej wykorzystywać potencjał produktów na rynku;

 

i) obowiązkowe oznaczanie etykietą z nazwą kraju pochodzenia produktów pszczelarskich wwożonych do Unii lub w niej produkowanych, a w przypadku mieszanek lub produktów o różnych krajach pochodzenia – obowiązkowe podawanie proporcji składników z każdego kraju pochodzenia.

 

3b. W przypadku rolników, którzy są także pszczelarzami, do programów pszczelarskich mogą być włączone następujące środki:

 

a) środki zapobiegawcze, w tym służące poprawie zdrowia pszczół i zmniejszaniu negatywnego wpływu na nie, dzięki zastosowaniu alternatywnych wobec stosowania pestycydów biologicznych metod kontroli i zintegrowanej ochronie przed szkodnikami;

 

b) szczególne środki mające na celu zwiększenie różnorodności flory w gospodarstwie, szczególnie roślin miododajnych w pszczelarstwie.

Or. en

 

Poprawka  157

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 53

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 53

Artykuł 53

Przekazane uprawnienia

Przekazane uprawnienia

Uwzględniając potrzebę zagwarantowania właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy unijnych na pszczelarstwo, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

Uwzględniając potrzebę zagwarantowania właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy unijnych na pszczelarstwo, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

a) środków, które mogą być włączone do programów pszczelarskich,

a) dodatkowych wymogów odnoszących się do środków, które mogą być włączone do programów pszczelarskich,

b) przepisów w sprawie sporządzania i treści programów krajowych i analiz, o których mowa w art. 52 ust. 3; oraz

b) przepisów w sprawie sporządzania i treści programów krajowych i analiz, o których mowa w art. 52 ust. 3; oraz

c) warunków przyznawania wkładu finansowego Unii każdemu uczestniczącemu państwu członkowskiemu, między innymi w oparciu o łączną liczbę uli w Unii.

c) warunków przyznawania wkładu finansowego Unii każdemu uczestniczącemu państwu członkowskiemu, między innymi w oparciu o łączną liczbę uli w Unii.

Or. en

 

Poprawka  158

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II – tytuł I – rozdział II – sekcja 5 a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Sekcja 5a

 

Dopłaty w sektorze chmielu

 

Artykuł 54a

 

Dopłaty dla organizacji producentów

 

1. Unia finansuje płatności dla organizacji producentów w sektorze chmielu, uznanych na podstawie art. 106, przeznaczone na cele, o których mowa w art. 106 lit. c) ppkt (i), (ii) lub (iii).

 

2. W odniesieniu do Niemiec roczne finansowanie przez Unię płatności dla organizacji producentów określonych w ust. 1 wynosi 2 277 000 EUR.

 

Artykuł 54b

 

Przekazane uprawnienia

 

W celu zapewnienia finansowania z dopłat celów, o których mowa w art. 106, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

 

a) wniosków o przyznanie dopłaty, w tym przepisów dotyczących terminów i dokumentów towarzyszących;

 

b) uprawnień do dopłaty, w tym przepisów dotyczących kwalifikowalnych obszarów uprawy chmielu i obliczania kwot, które mają być wypłacone każdej organizacji producentów;

 

c) kar stosowanych w przypadku nienależnych płatności.

 

Artykuł 54c

 

Uprawnienia wykonawcze

 

Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające niezbędne środki związane z niniejszą sekcją dotyczące:

 

a) wypłaty dopłaty,

 

b) kontroli i inspekcji.

 

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Or. en

 

Poprawka  159

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 55

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 55

Artykuł 55

Zakres stosowania

Zakres stosowania

Bez uszczerbku dla innych przepisów stosowanych do produktów rolnych, jak również bez uszczerbku dla przepisów przyjętych w sektorze weterynaryjnym, fitosanitarnym i spożywczym w celu zagwarantowania, że produkty spełniają normy higieniczne i zdrowotne, oraz ochrony zdrowia zwierząt, roślin i ludzi, w niniejszej sekcji ustanawia się przepisy dotyczące ogólnej normy handlowej oraz norm handlowych w odniesieniu do poszczególnych sektorów lub produktów w odniesieniu do produktów rolnych.

Bez uszczerbku dla innych przepisów stosowanych do produktów rolnych, jak również bez uszczerbku dla przepisów przyjętych w sektorze weterynaryjnym, fitosanitarnym i spożywczym w celu zagwarantowania, że produkty spełniają normy higieniczne i zdrowotne, oraz ochrony zdrowia zwierząt, roślin i ludzi, w niniejszej sekcji ustanawia się przepisy dotyczące ogólnej normy handlowej oraz norm handlowych w odniesieniu do poszczególnych sektorów lub produktów w odniesieniu do produktów rolnych. Przepisy te dzielą się na normy obowiązkowe i oznaczenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie.

Or. en

 

Poprawka  160

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 56

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 56

Artykuł 56

Zgodność z ogólną normą handlową

Zgodność z ogólną normą handlową

1. Do celów niniejszego rozporządzenia, produkt spełnia wymogi „ogólnej normy handlowej”, jeżeli jest solidnej i właściwej jakości handlowej.

1. Do celów niniejszego rozporządzenia, produkt spełnia wymogi „ogólnej normy handlowej”, jeżeli jest solidnej i właściwej jakości handlowej.

2. W przypadku gdy nie ustanowiono norm handlowych, o których mowa w podsekcji 3 oraz dyrektywach Rady 2000/36/WE, 2001/112/WE, 2001/113/WE, 2001/114/WE, 2001/110/WE, 2001/111/WE, produkty rolne, które przygotowane są do sprzedaży lub dostawy do końcowego konsumenta, jak określono w art. 3 pkt 7 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, mogą zostać wprowadzone do obrotu tylko jeżeli spełniają wymogi ogólnej normy handlowej.

2. W przypadku gdy nie ustanowiono norm handlowych, o których mowa w podsekcji 3 oraz dyrektywach Rady 2000/36/WE, 2001/112/WE, 2001/113/WE, 2001/114/WE, 2001/110/WE, 2001/111/WE, produkty rolne, które przygotowane są do sprzedaży lub dostawy do końcowego konsumenta, jak określono w art. 3 pkt 7 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, mogą zostać wprowadzone do obrotu tylko jeżeli spełniają wymogi ogólnej normy handlowej.

3. Produkt uznaje się za spełniający wymogi ogólnej normy handlowej, jeżeli produkt, który ma zostać wprowadzony do obrotu, jest zgodny z obowiązującą normą przyjętą przez którąkolwiek z organizacji międzynarodowych wymienionych w załączniku V.

3. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych wymogów unijnych w dziedzinie warunków sanitarnych, handlu, zasad etycznych lub innej produkt uznaje się za spełniający wymogi ogólnej normy handlowej, jeżeli produkt, który ma zostać wprowadzony do obrotu, jest zgodny z obowiązującą normą przyjętą przez którąkolwiek z organizacji międzynarodowych wymienionych w załączniku V.

 

3a. Niniejsze rozporządzenie nie uniemożliwia państwom członkowskim przyjmowania lub utrzymywania w mocy przepisów krajowych dotyczących aspektów handlowych, które nie zostały zharmonizowane w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać w mocy krajowe przepisy dotyczące norm handlowych obowiązujące dla sektorów lub produktów, do których zastosowanie ma ogólna norma handlowa, pod warunkiem że przepisy te są zgodne z prawem unijnym i z zasadami funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Or. en

 

Poprawka  161

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 57

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 57

Artykuł 57

Przekazane uprawnienia

Przekazane uprawnienia

Uwzględniając potrzebę odpowiedniej reakcji na zmiany sytuacji rynkowej i specyficzne uwarunkowania każdego sektora, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu przyjęcia i zmian wymogów w zakresie ogólnej normy handlowej, o których mowa w art. 56 ust. 1 oraz wprowadzania odstępstw od nich, jak również zasad dotyczących spełniania przedmiotowych wymogów, o których mowa w art. 56 ust. 3.

1. Uwzględniając potrzebę odpowiedniej reakcji na zmiany sytuacji rynkowej i specyficzne uwarunkowania każdego sektora, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu przyjęcia szczegółowych przepisów dotyczących ogólnej normy handlowej i zmian wymogów w zakresie ogólnej normy handlowej, o których mowa w art. 56 ust. 1 oraz wprowadzania odstępstw od nich.

 

2. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 160 akty delegowane ustanawiające warunki dostosowywania się do wymogów, o których mowa w art. 56 ust. 3, i warunków kontroli spełniania tych wymogów, biorąc pod uwagę to, że nie można obniżać ogólnej normy handlowej w sposób, który mógłby prowadzić do obniżania jakości produktów europejskich.

Or. en

 

Poprawka  162

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 59

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 59

Artykuł 59

Ustanawianie i treść

Ustanawianie i treść

1. Uwzględniając oczekiwania konsumentów oraz potrzebę poprawy warunków ekonomicznych produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rolnych oraz ich jakości, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących norm handlowych, o których mowa w art. 55, na wszystkich etapach wprowadzania produktu do obrotu, jak również odstępstw i wyłączeń od stosowania takich norm, w celu dostosowania do ciągle zmieniających się warunków rynkowych, zmieniających się wymagań konsumentów oraz w celu uwzględnienia rozwoju odpowiednich norm międzynarodowych i zapobiegania powstawaniu przeszkód dla tworzenia innowacyjnych produktów.

1. Uwzględniając oczekiwania konsumentów oraz potrzebę poprawy warunków ekonomicznych produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rolnych oraz ich jakości, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących norm handlowych, o których mowa w art. 55, na wszystkich etapach wprowadzania produktu do obrotu, jak również odstępstw i wyłączeń od stosowania takich norm, tylko na określony czas i w wyjątkowych przypadkach, w celu dostosowania do ciągle zmieniających się warunków rynkowych, zmieniających się wymagań konsumentów oraz w celu uwzględnienia rozwoju odpowiednich norm międzynarodowych i zapobiegania powstawaniu przeszkód dla tworzenia innowacyjnych produktów.

 

Wprowadzone w ten sposób odstępstwa lub wyłączenia nie mogą oznaczać kosztów dodatkowych, które byłyby ponoszone wyłącznie przez rolników.

 

1a. Uprawnienia Komisji do wprowadzania zmian w odstępstwach i wyłączeniach od obowiązujących norm handlowych nie mają jednak zastosowania do treści załącznika VII.

2. Normy handlowe, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć:

2. Normy handlowe, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć jednego lub kilku następujących elementów:

a) definicji, oznaczeń lub nazw handlowych innych niż określone w niniejszym rozporządzeniu oraz wykazów tusz wieprzowych oraz ich części, do których stosuje się załącznik VI;

a) definicji, oznaczeń lub nazw handlowych innych niż określone w niniejszym rozporządzeniu oraz wykazów tusz wieprzowych oraz ich części, do których stosuje się załącznik VI, z wyłączeniem produktów sektora wina;

b) kryteriów klasyfikacji takich jak podział na klasy, masa, wielkość, wiek i kategoria;

b) kryteriów klasyfikacji takich jak podział na klasy, masa, wielkość, wiek i kategoria;

c) odmiany roślin, rasy zwierząt lub typu handlowego;

c) gatunku, odmiany roślin, rasy zwierząt lub typu handlowego;

d) prezentacji, opisów handlowych, etykietowania związanego z obowiązkowymi normami handlowymi, opakowania, zasad stosowanych w stosunku do zakładów pakowania, oznakowania, pakowania, roku zbioru oraz użycia szczególnych określeń;

d) prezentacji, nazw handlowych, etykietowania związanego z obowiązkowymi normami handlowymi, opakowania, zasad stosowanych w stosunku do zakładów pakowania, oznakowania, pakowania, roku zbioru oraz użycia szczególnych określeń, z wyłączeniem produktów sektora wina;

e) kryteriów takich jak wygląd, konsystencja, budowa, właściwości produktu;

e) kryteriów takich jak wygląd, konsystencja, budowa, właściwości produktu;

f) specyficznych substancji użytych w produkcji, części składowych lub składników, włączając w to ich zawartość ilościową, czystość i tożsamość;

f) specyficznych substancji użytych w produkcji, części składowych lub składników, włączając w to ich zawartość ilościową, czystość i tożsamość;

g) rodzaju działalności rolnej i metod produkcji, w tym praktyk enologicznych i powiązanych przepisów administracyjnych, oraz cyklu produkcyjnego;

g) rodzaju działalności rolnej i metod produkcji, w tym agronomicznych i zaawansowanych systemów zrównoważonej produkcji i powiązanych przepisów administracyjnych, oraz cyklu produkcyjnego;

h) kupażowania moszczu winogronowego i wina, w tym jego definicji, mieszania i jego ograniczeń;

 

i) metody konserwowania i temperatury;

i) metody konserwowania i temperatury;

j) miejsca produkcji lub pochodzenia;

j) miejsca produkcji lub pochodzenia;

k) częstotliwości odbioru, dostaw, konserwowania i przygotowania;

k) częstotliwości odbioru, dostaw, konserwowania i przygotowania;

l) identyfikacji lub rejestracji producenta lub infrastruktury przemysłowej, w ramach której produkt został przygotowany lub przetworzony;

l) identyfikacji lub rejestracji producenta lub infrastruktury przemysłowej, w ramach której produkt został przygotowany lub przetworzony;

m) procentowej zawartości wody;

m) procentowej zawartości wody;

n) ograniczeń w odniesieniu do używania niektórych substancji lub praktyk

n) ograniczeń w odniesieniu do używania niektórych substancji lub praktyk

o) szczególnego wykorzystania;

o) szczególnego wykorzystania;

p) dokumentów handlowych, dokumentów towarzyszących i prowadzonych rejestrów;

p) dokumentów handlowych, dokumentów towarzyszących i prowadzonych rejestrów;

q) przechowywania, transportu;

q) przechowywania, transportu;

r) procedury certyfikacji;

r) procedury certyfikacji;

s) warunków regulujących zbyt, posiadanie, obrót i wykorzystywanie produktów niespełniających norm handlowych przyjętych na podstawie ust. 1 lub definicji, oznaczeń i opisów handlowych, o których mowa w art. 60, jak również warunków regulujących zbyt produktów ubocznych;

s) warunków regulujących zbyt, posiadanie, obrót i wykorzystywanie produktów niespełniających norm handlowych przyjętych na podstawie ust. 1 lub definicji, oznaczeń i nazw handlowych, o których mowa w art. 60, jak również warunków regulujących zbyt produktów ubocznych;

t) terminów.

t) terminów.

3. Normy handlowe w odniesieniu do sektorów i produktów przyjęte na podstawie ust. 1 ustanawia się, nie naruszając przepisów tytułu IV rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)733] w sprawie systemów zapewniania jakości produktów rolnych, i uwzględniają one:

3. Normy handlowe w odniesieniu do sektorów i produktów przyjęte na podstawie ust. 1 ustanawia się, nie naruszając przepisów dotyczących oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie, o których mowa w art. 65a i w załączniku VIIa, i uwzględniają one:

a) specyfikę odnośnego produktu;

a) specyfikę odnośnego produktu;

b) konieczność zapewnienia warunków do płynnego wprowadzenia produktów do obrotu;

b) konieczność zapewnienia warunków do płynnego wprowadzenia produktów do obrotu;

c) interes konsumentów polegający na otrzymywaniu adekwatnej i przejrzystej informacji na temat produktu, w tym miejsca produkcji ustalonego dla każdego produktu z osobna i na odpowiednim poziomie geograficznym;

c) interes producentów polegający na przekazywaniu informacji o właściwościach ich produktów i interes konsumentów polegający na otrzymywaniu adekwatnej i przejrzystej informacji na temat produktu, w tym miejsca produkcji ustalonego dla każdego produktu z osobna i na odpowiednim poziomie geograficznym, po przeprowadzeniu oceny skutków, uwzględniającej w szczególności koszty i obciążenia administracyjne dla podmiotów gospodarczych oraz korzyści dla producentów i konsumenta końcowego;

d) metody użyte do określenia cech fizycznych, chemicznych i organoleptycznych produktów;

d) metody użyte do określenia cech fizycznych, chemicznych i organoleptycznych produktów;

e) standardowe zalecenia przyjęte przez organy międzynarodowe.

e) standardowe zalecenia przyjęte przez organy międzynarodowe.

 

ea) potrzebę związaną z zachowaniem naturalnych i podstawowych właściwości produktów oraz unikaniem wprowadzania istotnych zmian w składzie danego produktu;

 

eb) potencjalne ryzyko dla konsumentów, którzy mogą zostać wprowadzeni w błąd ze względu na dobrze ugruntowane postrzeganie produktu oraz związane z tym oczekiwania, z uwzględnieniem dostępności i skuteczności środków informacyjnych umożliwiających wykluczenie takiego ryzyka.

Or. en

 

Poprawka  163

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 59 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 59a

 

Dodatkowe wymogi związane z wprowadzaniem do obrotu produktów sektora owoców i warzyw

 

1. Produkty sektora owoców i warzyw przeznaczone do sprzedaży konsumentom jako produkty świeże mogą być wprowadzone do obrotu tylko wtedy, gdy opatrzone są informacją o kraju pochodzenia.

 

2. Normy handlowe, o których mowa w art. 59 ust. 1, oraz wszelkie normy handlowe obowiązujące w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw mają zastosowanie do wszystkich etapów wprowadzania do obrotu, w tym przywozu i wywozu, chyba że Komisja postanowi inaczej, i obejmują przepisy dotyczące jakości, klasyfikacji, wagi, wielkości, pakowania, opakowań, przechowywania, transportu, prezentacji i wprowadzania do obrotu.

 

3. Posiadacz produktów sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw objętych normami handlowymi może wystawiać te produkty, oferować je na sprzedaż, dostarczać i wprowadzać do obrotu na terenie Unii wyłącznie zgodnie z tymi normami i jest odpowiedzialny za zapewnienie takiej zgodności.

 

4. Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów, które Komisja może przyjąć zgodnie z art. 160, w szczególności w odniesieniu do spójnego przeprowadzania w państwach członkowskich kontroli zgodności, państwa członkowskie dokonują w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw selektywnej kontroli zgodności danych produktów z odnośnymi normami handlowymi, opartej na analizie ryzyka. Kontrole te obejmują etap poprzedzający wysyłkę z obszarów produkcji, kiedy to produkty podlegają pakowaniu lub załadunkowi. W przypadku produktów pochodzących z państw trzecich kontrole prowadzone są przed dopuszczeniem ich do swobodnego obrotu.

Or. en

 

Poprawka  164

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 59 b (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 59b

 

Certyfikacja chmielu

 

1. Produkty sektora chmielu pochodzące ze zbiorów lub wytworzone w Unii podlegają procedurze certyfikacji.

 

2. Świadectwa można wydawać wyłącznie dla produktów spełniających minimalne wymagania jakościowe obowiązujące na danym etapie wprowadzania do obrotu. W przypadku mączki chmielowej, mączki chmielowej z podwyższoną zawartością lupuliny, ekstraktu z szyszek chmielowych oraz mieszanych produktów chmielowych świadectwo może zostać wydane wyłącznie pod warunkiem, że zawartość alfa-kwasów w tych produktach nie jest mniejsza od zawartości w chmielu, z którego zostały one wytworzone.

 

3. Świadectwa zawierają co najmniej informacje o:

 

a) miejscu (miejscach) produkcji chmielu;

 

b) roku lub latach zbiorów; oraz

 

c) odmianie lub odmianach.

 

4. Produkty sektora chmielu można wprowadzać do obrotu bądź wywozić wyłącznie jeżeli wydane zostało świadectwo, o którym mowa w ust. 1, 2 i 3.

 

W przypadku przywożonych produktów sektora chmielu zaświadczenie, o którym mowa w art. 129a, uważa się za równoważne takiemu świadectwu.

 

5. Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających środki stanowiące odstępstwo od ust. 4:

 

a) w celu spełnienia wymogów handlowych niektórych państw trzecich; lub

 

b) w odniesieniu do produktów przeznaczonych do zastosowań specjalnych.

 

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym:

 

a) pozostają bez uszczerbku dla zwykłego obrotu produktami, dla których zostało wydane świadectwo;

 

b) zawierają gwarancje mające na celu uniknięcie wszelkich pomyłek ze wspomnianymi produktami.

Or. en

 

Poprawka  165

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 60

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 60

Artykuł 60

Definicje, oznaczenia i opisy handlowe dotyczące niektórych sektorów i produktów

Definicje, oznaczenia i nazwy handlowe dotyczące niektórych sektorów i produktów

1. Definicje, oznaczenia i opisy handlowe określone w załączniku VI stosuje się do następujących sektorów lub produktów:

1. Definicje, oznaczenia i nazwy handlowe określone w załączniku VI stosuje się do następujących sektorów lub produktów:

a) sektora oliwy z oliwek i oliwek stołowych;

a) sektora oliwy z oliwek i oliwek stołowych;

b) wina;

b) wina;

c) wołowiny i cielęciny;

c) wołowiny i cielęciny;

d) mleka i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi;

d) mleka i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi;

e) mięso drobiowe;

e) mięsa drobiowego i jaj;

f) tłuszczów do smarowania przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

f) tłuszczów do smarowania przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

2. Definicje, oznaczenia lub opisy handlowe określone w załączniku VI mogą być używane w Unii wyłącznie w celu wprowadzenia na rynek produktu spełniającego odpowiednie wymogi ustanowione w przedmiotowym załączniku.

2. Definicje, oznaczenia lub nazwy handlowe określone w załączniku VI mogą być używane w Unii wyłącznie w celu wprowadzenia na rynek produktu spełniającego odpowiednie wymogi ustanowione w przedmiotowym załączniku.

3. Uwzględniając potrzebę dostosowania się do zmieniających się wymagań konsumentów i uwzględnienia rozwoju technicznego, oraz aby zapobiec powstawaniu przeszkód dla tworzenia innowacyjnych produktów, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w sprawie zmian, odstępstw i wyłączeń w odniesieniu do definicji i opisów handlowych określonych w załączniku VI.

3. Uwzględniając potrzebę dostosowania się do zmieniających się wymagań konsumentów i uwzględnienia rozwoju technicznego, oraz aby zapobiec powstawaniu przeszkód dla tworzenia innowacyjnych produktów, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w sprawie zmian, odstępstw i wyłączeń w odniesieniu do definicji i nazw handlowych określonych w załączniku VI.

Or. en

 

Poprawka  166

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 61

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 61

Artykuł 61

Tolerancja

Tolerancja

Uwzględniając specyfikę każdego sektora, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących tolerancji dla każdej normy, której przekroczenie powoduje, iż cała partia produktów uważana jest za niezgodną z przedmiotową normą.

1. Uwzględniając specyfikę każdego sektora, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących tolerancji dla każdej normy szczegółowej, której przekroczenie powoduje, iż cała partia produktów uważana jest za niezgodną z przedmiotową normą.

 

Tolerancja ta, zdefiniowana w postaci progów, nie zmienia swoistych cech produktu i ma zastosowanie jedynie do takich kryteriów jak waga, wielkość lub inne drugorzędne kryteria.

 

2. Państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy dodatkowe ustawodawstwo krajowe dotyczące produktów objętych unijną normą handlową, pod warunkiem że jego przepisy są spójne z prawem Unii, a w szczególności nie naruszają zasady swobodnego przepływu towarów.

Or. en

 

Poprawka  167

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 62

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 62

Artykuł 62

Praktyki enologiczne i metody analizy

Praktyki enologiczne i metody analizy

1. W produkcji i konserwowaniu produktów wymienionych w załączniku VI część II w Unii stosuje się wyłącznie praktyki enologiczne zatwierdzone na podstawie załącznika VII i określone w art. 59 ust. 2 lit. g) oraz art. 65 ust. 2 i 3.

1. W produkcji i konserwowaniu produktów wymienionych w załączniku VI część II w Unii stosuje się wyłącznie praktyki enologiczne zatwierdzone na podstawie załącznika VII i określone w art. 65 ust. 2 i 3.

 

Przepisów akapitu pierwszego nie stosuje się do:

Przepisów akapitu pierwszego nie stosuje się do:

a) soku winogronowego oraz zagęszczonego soku winogronowego;

a) soku winogronowego oraz zagęszczonego soku winogronowego;

b) moszczu winogronowego i zagęszczonego moszczu winogronowego przeznaczonego do przygotowania soku winogronowego.

b) moszczu winogronowego i zagęszczonego moszczu winogronowego przeznaczonego do przygotowania soku winogronowego.

Dozwolone praktyki enologiczne są stosowane tylko do celów zapewnienia właściwej fermentacji winiarskiej, odpowiedniego konserwowania lub właściwego dojrzewania produktu.

Dozwolone praktyki enologiczne są stosowane tylko do celów zapewnienia właściwej fermentacji winiarskiej, odpowiedniego konserwowania lub właściwego dojrzewania produktu.

Produkty wymienione w załączniku VI część II wytwarzane są w Unii zgodnie z przepisami ustanowionymi w załączniku VII.

Produkty wymienione w załączniku VI część II wytwarzane są w Unii zgodnie z przepisami ustanowionymi w załączniku VII.

Produktów wymienionych w załączniku VI część II nie wprowadza się do obrotu w Unii, jeżeli:

Produktów wymienionych w załączniku VI część II nie wprowadza się do obrotu w Unii, jeżeli:

a) zostały poddane praktykom enologicznym niedozwolonym w Unii, lub

a) zostały poddane praktykom enologicznym niedozwolonym w Unii, lub

b) zostały poddane praktykom enologicznym niedozwolonym w danym państwie, lub

b) zostały poddane praktykom enologicznym niedozwolonym w danym państwie, lub

c) nie są zgodne z przepisami ustanowionymi w załączniku VII.

c) nie są zgodne z przepisami ustanowionymi w załączniku VII.

 

Produkty, które nie nadają się do obrotu zgodnie z akapitem piątym, niszczy się. Na zasadzie odstępstwa od tego przepisu państwa członkowskie mogą jednak zezwolić na wykorzystanie niektórych produktów o określonych przez nich cechach w gorzelniach i wytwórniach octu lub do użytku przemysłowego, pod warunkiem że takie zezwolenie nie staje się zachętą do produkcji z użyciem niedozwolonych praktyk enologicznych.

2. W przypadku zatwierdzania praktyk enologicznych dla wina, o których mowa w art. 59 ust. 2 lit. g), Komisja:

2. Przedstawiając wnioski dotyczące praktyk enologicznych dla wina, o których mowa w ust. 1, Komisja:

a) opiera się na praktykach enologicznych i metodach analizy zalecanych i opublikowanych przez OIV oraz na wynikach eksperymentalnego stosowania dotychczas niedozwolonych praktyk enologicznych;

a) uwzględnia praktyki enologiczne i metody analizy zalecane i opublikowane przez OIV oraz wyniki eksperymentalnego stosowania dotychczas niedozwolonych praktyk enologicznych;

b) uwzględnia kwestię ochrony zdrowia człowieka;

b) uwzględnia kwestię ochrony zdrowia człowieka;

c) uwzględnia potencjalne ryzyko dla konsumentów, którzy mogą zostać wprowadzeni w błąd ze względu na swoje oczekiwania i wrażenia, biorąc pod uwagę dostępność i skuteczność środków informacyjnych, które wykluczą takie ryzyko;

c) uwzględnia potencjalne ryzyko dla konsumentów, którzy mogą zostać wprowadzeni w błąd ze względu na dobrze ugruntowane postrzeganie produktu oraz związane z tym oczekiwania, biorąc pod uwagę dostępność i skuteczność środków informacyjnych, które wykluczą takie ryzyko;

d) pozwala na zachowanie naturalnych i podstawowych właściwości wina i niewprowadzanie istotnych zmian w składzie danego produktu;

d) pozwala na zachowanie naturalnych i podstawowych właściwości wina i niewprowadzanie istotnych zmian w składzie danego produktu;

e) zapewnia akceptowalny minimalny poziom troski o środowisko;

e) zapewnia akceptowalny minimalny poziom troski o środowisko;

f) przestrzega ogólnych zasad dotyczących praktyk enologicznych i zasad określonych w załączniku VII.

f) przestrzega ogólnych zasad dotyczących praktyk enologicznych i zasad określonych w załączniku VII.

3. W stosownych przypadkach Komisja – w drodze aktów wykonawczych – przyjmuje metody, o których mowa w art. 59 ust. 3 lit. d) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku VI część II. Podstawą przedmiotowych metod są wszelkie odpowiednie metody zalecane i opublikowane przez OIV, chyba że byłyby one nieskuteczne lub niewłaściwe w kontekście zgodnego z prawem, wyznaczonego celu. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

3. Metody, o których mowa w art. 59 ust. 3 lit. d) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku VI część II przyjmuje się zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu. Podstawą przedmiotowych metod są wszelkie odpowiednie metody zalecane i opublikowane przez OIV, chyba że byłyby one nieskuteczne lub niewłaściwe w kontekście celu wyznaczonego przez Unię.

W oczekiwaniu na przyjęcie takich przepisów należy stosować metody dozwolone w danym państwie członkowskim.

W oczekiwaniu na przyjęcie takich przepisów należy stosować metody i zasady dozwolone w danym państwie członkowskim

Or. en

 

Poprawka  168

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 65

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 65

Artykuł 65

Przepisy krajowe dotyczące niektórych produktów i sektorów

Przepisy krajowe dotyczące niektórych produktów i sektorów

1. Niezależnie od przepisów art. 59 ust. 1, państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać przepisy krajowe ustanawiające różne poziomy jakości dla tłuszczów do smarowania. Przedmiotowe przepisy powinny umożliwiać przeprowadzenie oceny poziomów jakości na podstawie kryteriów odnoszących się przede wszystkim do zastosowanych surowców, organoleptycznych cech tych produktów oraz ich stabilności fizycznej i mikrobiologicznej.

1. Niezależnie od przepisów art. 59 ust. 1, państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać przepisy krajowe ustanawiające różne poziomy jakości dla tłuszczów do smarowania. Przedmiotowe przepisy powinny umożliwiać przeprowadzenie oceny poziomów jakości na podstawie kryteriów odnoszących się przede wszystkim do zastosowanych surowców, organoleptycznych cech tych produktów oraz ich stabilności fizycznej i mikrobiologicznej.

Państwa członkowskie korzystające z możliwości przewidzianej w akapicie pierwszym gwarantują, że w odniesieniu do produktów innych państw członkowskich, które spełniają kryteria ustanowione w przedmiotowych przepisach krajowych, można na niedyskryminujących warunkach używać określeń, które potwierdzają, że przedmiotowe kryteria zostały spełnione.

Państwa członkowskie korzystające z możliwości przewidzianej w akapicie pierwszym gwarantują, że w odniesieniu do produktów innych państw członkowskich, które spełniają kryteria ustanowione w przedmiotowych przepisach krajowych, można na niedyskryminujących warunkach używać określeń, które potwierdzają, że przedmiotowe kryteria zostały spełnione.

2. Państwa członkowskie mogą ograniczyć stosowanie niektórych praktyk enologicznych lub zakazać ich stosowania i wprowadzić surowsze zasady w odniesieniu do win dozwolonych na mocy prawa unijnego produkowanych na ich terytorium, aby przyczynić się do zachowania istotnych właściwości win o chronionej nazwie pochodzenia lub o chronionym oznaczeniu geograficznym i win musujących oraz win likierowych.

2. Państwa członkowskie mogą ograniczyć stosowanie niektórych praktyk enologicznych lub zakazać ich stosowania i wprowadzić surowsze zasady w odniesieniu do win dozwolonych na mocy prawa unijnego produkowanych na ich terytorium, aby przyczynić się do zachowania istotnych właściwości win o chronionej nazwie pochodzenia lub o chronionym oznaczeniu geograficznym i win musujących oraz win likierowych.

3. Państwa członkowskie mogą zezwolić na eksperymentalne użycie niedozwolonych praktyk enologicznych zgodnie z warunkami określonymi przez Komisję – w drodze aktów delegowanych, przyjętych na podstawie ust. 4.

3. Państwa członkowskie mogą zezwolić na eksperymentalne użycie niedozwolonych praktyk enologicznych zgodnie z warunkami określonymi przez Komisję – w drodze aktów delegowanych, przyjętych na podstawie ust. 4.

4. Ze względu na potrzebę zapewnienia poprawnego i przejrzystego stosowania Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych, określających warunki stosowania ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, jak również warunki posiadania, obrotu i wykorzystywania produktów uzyskanych za pomocą praktyk eksperymentalnych, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

4. Ze względu na potrzebę zapewnienia poprawnego i przejrzystego stosowania Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych, określających warunki stosowania ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, jak również warunki posiadania, obrotu i wykorzystywania produktów uzyskanych za pomocą praktyk eksperymentalnych, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

 

4a. Państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać w mocy normy handlowe dotyczące sektorów lub produktów, pod warunkiem że środki te są zgodne z prawem Unii.

Or. en

 

Poprawka  169

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II – tytuł II – rozdział I – sekcja 1 – podsekcja 3 a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

PODSEKCJA 3a

 

OZNACZENIA ZASTRZEŻONE STOSOWANE FAKULTATYWNIE

 

Artykuł 65a

 

Zakres stosowania

 

Ustanawia się system oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie, którego celem jest wspieranie producentów produktów rolnych posiadających cechy i właściwości stanowiące wartość dodaną w informowaniu o tych cechach i właściwościach na rynku wewnętrznym, a w szczególności wspieranie i uzupełnianie szczegółowych norm handlowych.

 

Artykuł 65b

 

Istniejące oznaczenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie

 

1. Oznaczenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie objęte wspomnianym systemem z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wymieniono w załączniku VIIa do niniejszego rozporządzenia wraz z aktami ustanawiającymi te oznaczenia i z warunkami ich stosowania.

 

2. Oznaczenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie, o których mowa w ust. 1, nadal obowiązują do czasu ich zmiany, chyba że zostaną unieważnione na mocy art. 65c.

 

Artykuł 65c

 

Rezerwowanie, zmiana i unieważnienie oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie

 

Aby uwzględnić oczekiwania konsumentów, postęp naukowy i techniczny, sytuację na rynku oraz rozwój norm handlowych i międzynarodowych, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

 

a) zarezerwowania dodatkowego oznaczenia zastrzeżonego stosowanego fakultatywnie, z określeniem warunków jego stosowania;

 

b) zmiany warunków stosowania oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie; lub

 

c) unieważnienia oznaczenia zastrzeżonego stosowanego fakultatywnie.

 

Artykuł 65d

 

Dodatkowe oznaczenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie

 

1. Dane oznaczenie kwalifikuje się do zarezerwowania jako dodatkowe oznaczenie zastrzeżone stosowane fakultatywnie pod warunkiem, że spełnia następujące kryteria:

 

a) oznaczenie odnosi się do właściwości produktu lub cech charakterystycznych produkcji rolnej lub procesu przetwarzania i nawiązuje do normy handlowej, w kontekście indywidualnego traktowania poszczególnych sektorów;

 

b) stosowanie oznaczeń przyczynia się do zwiększenia wartości dodanej danego produktu w porównaniu z produktami podobnego rodzaju; oraz

 

c) konsumenci w kilku państwach członkowskich zostali poinformowani o cechach lub właściwościach, o których mowa w lit. a), w momencie wprowadzania produktu na rynek.

 

Komisja uwzględnia wszelkie stosowne normy międzynarodowe oraz obecne oznaczenia zarezerwowane dla danych produktów lub sektorów.

 

2. Oznaczenia stosowane fakultatywnie, które opisują techniczne właściwości produktu do celów wdrożenia obowiązkowych norm handlowych, a nie po to, by informować konsumentów o właściwościach tych produktów, nie są rezerwowane na mocy niniejszego systemu.

 

3. Aby uwzględnić specyficzne uwarunkowania niektórych sektorów oraz oczekiwania konsumentów, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających szczegółowe zasady dotyczące kryteriów tworzenia dodatkowych oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie, o których mowa w ust. 1.

 

Artykuł 65e

 

Ograniczenia w stosowaniu oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie

 

1. Oznaczenie zastrzeżone stosowane fakultatywnie może być stosowane jedynie w odniesieniu do produktów, które spełniają odpowiednie warunki stosowania.

 

2. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki służące dopilnowaniu, by etykietowanie produktu nie prowadziło do niejasności związanych z oznaczeniem zastrzeżonym stosowanym fakultatywnie.

 

3. Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających zasady stosowania oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie.

Or. en

 

Poprawka  170

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 66

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 66

Artykuł 66

Przepisy ogólne

Przepisy ogólne

Uwzględniając specyfikę handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, oraz szczególne cechy niektórych produktów rolnych, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających warunki, na podstawie których uznaje się, że produkty przywożone wykazują równoważny poziom zgodności z wymogami Unii dotyczącymi norm handlowych, oraz warunki, które umożliwiają odstępstwo od art. 58, jak również do określania przepisów dotyczących stosowania norm handlowych w odniesieniu do produktów wywożonych z Unii.

Uwzględniając specyfikę handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, szczególne cechy niektórych produktów rolnych oraz potrzebę dopilnowania, by konsumenci nie byli wprowadzani w błąd ze względu na dobrze ugruntowane postrzeganie produktu oraz związane z tym oczekiwania, możliwe jest przyjęcie – zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu – środków określających warunki, na podstawie których uznaje się, że produkty przywożone wykazują równoważny poziom zgodności z wymogami Unii dotyczącymi norm handlowych, jak również do określania przepisów dotyczących stosowania norm handlowych w odniesieniu do produktów wywożonych z Unii.

Or. en

 

Poprawka  171

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 67

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 67

Artykuł 67

Przepisy szczególne dotyczące przywozu wina

Przepisy szczególne dotyczące przywozu wina

1. Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w porozumieniach zawartych na podstawie art. 218 Traktatu, przepisy dotyczące nazwy pochodzenia i oznaczeń geograficznych oraz etykietowania wina określone w niniejszym rozdziale sekcja 2 oraz definicje, oznaczenia i opisy handlowe, o których mowa w art. 60 niniejszego rozporządzenia, stosuje się do produktów objętych kodami CN 2009 61, 2009 69, i 2204, przywożonych do Unii.

1. Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w porozumieniach zawartych na podstawie art. 218 Traktatu, przepisy dotyczące nazwy pochodzenia i oznaczeń geograficznych oraz etykietowania wina określone w niniejszym rozdziale sekcja 2 oraz definicje, oznaczenia i nazwy handlowe, o których mowa w art. 60 niniejszego rozporządzenia, stosuje się do produktów objętych kodami CN 2009 61, 2009 69 i 2204, przywożonych do Unii.

2. Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w porozumieniach zawartych na podstawie art. 218 Traktatu, produkty, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, produkowane są zgodnie z praktykami enologicznymi zalecanymi i opublikowanymi przez OIV lub dozwolonymi przez Unię na podstawie niniejszego rozporządzenia.

2. Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w porozumieniach zawartych na podstawie art. 218 Traktatu, produkty, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, produkowane są zgodnie z praktykami enologicznymi dozwolonymi przez Unię na podstawie niniejszego rozporządzenia.

 

Środki stanowiące odstępstwo od niniejszego ustępu przyjmuje się zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu.

3. Przywóz produktów, o których mowa w ust. 1, podlega obowiązkowi przedstawienia:

3. Przywóz produktów, o których mowa w ust. 1, podlega obowiązkowi przedstawienia:

a) zaświadczenia o zgodności z przepisami, o których mowa w ust. 1 i 2, wystawionego przez właściwy organ w państwie pochodzenia produktu, figurujący w wykazie, który zostanie publicznie udostępniony przez Komisję;

a) zaświadczenia o zgodności z przepisami, o których mowa w ust. 1 i 2, wystawionego przez właściwy organ w państwie pochodzenia produktu, figurujący w wykazie, który zostanie publicznie udostępniony przez Komisję;

b) sprawozdania z analiz przygotowanego przez organ lub departament wyznaczony przez państwo pochodzenia produktu, w zakresie, w jakim produkt przeznaczony jest do bezpośredniego spożycia przez ludzi.

b) sprawozdania z analiz przygotowanego przez organ lub departament wyznaczony przez państwo pochodzenia produktu, w zakresie, w jakim produkt przeznaczony jest do bezpośredniego spożycia przez ludzi.

Or. en

 

Poprawka  172

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 67 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 67a

 

Przekazane uprawnienia

 

Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających:

 

a) przepisy dotyczące interpretacji i wdrażania definicji i nazw handlowych określonych w załączniku VI;

 

b) przepisy dotyczące procedur krajowych regulujących wycofywanie i niszczenie produktów winiarskich, które nie spełniają wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Or. en

 

Poprawka  173

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 68

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 68

Artykuł 68

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Komisja może – w drodze aktów wykonawczych – przyjmować konieczne środki związane z niniejszą sekcją, dotyczące w szczególności:

Komisja może – w drodze aktów wykonawczych – przyjmować konieczne środki związane z niniejszą sekcją, dotyczące:

a) wdrażania ogólnej normy handlowej;

 

b) wdrażania definicji i opisów handlowych określonych w załączniku VI;

 

c) sporządzenia wykazu mleka i przetworów mlecznych, o których mowa w załączniku VI część III pkt 5 akapit drugi, i tłuszczów do smarowania, o których mowa w załączniku VI część VI akapit szósty lit. a), na podstawie orientacyjnych wykazów produktów, które państwa członkowskie uznają za odpowiadające na ich terytoriach tym przepisom, i które to wykazy państwa członkowskie przesyłają do Komisji;

c) sporządzenia wykazu mleka i przetworów mlecznych, o których mowa w załączniku VI część III pkt 5 akapit drugi, i tłuszczów do smarowania, o których mowa w załączniku VI część VI akapit szósty lit. a), na podstawie orientacyjnych wykazów produktów, które państwa członkowskie uznają za odpowiadające na ich terytoriach tym przepisom, i które to wykazy państwa członkowskie przesyłają do Komisji;

d) wdrażania norm handlowych w odniesieniu do poszczególnych sektorów lub produktów, w tym szczegółowe zasady dotyczące pobierania próbek oraz metod analizy służących określaniu składu produktów;

d) wdrażania norm handlowych w odniesieniu do poszczególnych sektorów lub produktów, w tym szczegółowe zasady dotyczące pobierania próbek oraz metod analizy służących określaniu składu produktów;

e) ustalania, czy produkty zostały poddane procesom niezgodnym z zatwierdzonymi praktykami enologicznymi;

e) ustalania, czy produkty zostały poddane procesom niezgodnym z zatwierdzonymi praktykami enologicznymi;

f) ustalania poziomu tolerancji;

f) ustalania poziomu tolerancji;

g) wdrażania art. 66.

g) wdrażania art. 66.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Or. en

 

Poprawka  174

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 69

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 69

Artykuł 69

Zakres

Zakres

1. Przepisy dotyczące nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i określeń tradycyjnych określone w niniejszej sekcji mają zastosowanie do produktów, o których mowa w załączniku VI część II pkt 1, 3-6, 8, 9, 11, 15 i 16.

1. Przepisy dotyczące nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i określeń tradycyjnych określone w niniejszej sekcji mają zastosowanie do produktów, o których mowa w załączniku VI część II pkt 1, 36, 8, 9, 11, 15 i 16.

2. Podstawą przepisów, o których mowa w ust. 1, jest:

2. Podstawą przepisów, o których mowa w ust. 1, jest:

a) ochrona uzasadnionych interesów konsumentów i producentów;

a) ochrona uzasadnionych interesów konsumentów i producentów;

b) zagwarantowanie sprawnego funkcjonowania wewnętrznego rynku przedmiotowych produktów; oraz

b) zagwarantowanie sprawnego funkcjonowania wewnętrznego rynku przedmiotowych produktów; oraz

c) promocja produktów wysokiej jakości przy zezwoleniu na krajowe środki wspierające politykę jakości.

c) promocja produktów objętych systemami jakości przy zezwoleniu na krajowe środki wspierające politykę jakości.

Or. en

 

Poprawka  175

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 70

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 70

Artykuł 70

Definicje

Definicje

1. Do celów niniejszej sekcji stosuje się następujące definicje:

1. Do celów niniejszej sekcji stosuje się następujące definicje:

a) „nazwa pochodzenia” oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, państwa, która to nazwa służy do opisu produktu, o którym mowa w art. 69 ust. 1, spełniającego następujące wymogi:

a) „nazwa pochodzenia” oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, państwa, która to nazwa służy do opisu produktu, o którym mowa w art. 69 ust. 1, spełniającego następujące wymogi:

(i) jakość i właściwości produktu są zasadniczo lub wyłącznie związane ze szczególnym środowiskiem geograficznym z właściwymi dla niego czynnikami przyrodniczymi oraz ludzkimi;

(i) jakość i właściwości produktu są zasadniczo lub wyłącznie związane ze szczególnym środowiskiem geograficznym z właściwymi dla niego czynnikami przyrodniczymi oraz ludzkimi;

(ii) winogrona, z których produkt jest produkowany, pochodzą wyłącznie z przedmiotowego obszaru geograficznego;

(ii) winogrona, z których produkt jest produkowany, pochodzą wyłącznie z przedmiotowego obszaru geograficznego;

(iii) jego produkcja odbywa się na przedmiotowym obszarze geograficznym; oraz

(iii) jego produkcja odbywa się na przedmiotowym obszarze geograficznym; oraz

(iv) produkt otrzymywany jest z odmian winorośli należących do Vitis vinifera;

(iv) produkt otrzymywany jest z odmian winorośli należących do Vitis vinifera;

b) „oznaczenie geograficzne” oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, państwa, która to nazwa służy do opisu produktu, o którym mowa w art. 69 ust. 1, spełniającego następujące wymogi:

b) „oznaczenie geograficzne” oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, państwa, która to nazwa służy do opisu produktu, o którym mowa w art. 69 ust. 1, spełniającego następujące wymogi:

(i) posiada szczególną jakość, reputację lub inne właściwości, które można przypisać temu pochodzeniu geograficznemu;

(i) posiada szczególną jakość, reputację lub inne właściwości, które można przypisać temu pochodzeniu geograficznemu;

(ii) przynajmniej 85 % winogron, z których jest produkowany, pochodzi wyłącznie z przedmiotowego obszaru geograficznego;

(ii) przynajmniej 85 % winogron, z których jest produkowany, pochodzi wyłącznie z przedmiotowego obszaru geograficznego;

(iii) jego produkcja odbywa się na przedmiotowym obszarze geograficznym; oraz

(iii) jego produkcja odbywa się na przedmiotowym obszarze geograficznym; oraz

(iv) otrzymywany jest z odmian winorośli należących do Vitis vinifera lub z krzyżówki tych gatunków z innymi gatunkami rodzaju Vitis.

(iv) otrzymywany jest z odmian winorośli należących do Vitis vinifera lub z krzyżówki tych gatunków z innymi gatunkami rodzaju Vitis.

 

1a. Do celów stosowania ust. 1 lit. a) ppkt (iii) i lit. b) ppkt (iii) „produkcja” oznacza wszystkie wykonane operacje – począwszy od zbioru winogron po zakończenie procesu wytwarzania wina, z wyjątkiem procesów poprodukcyjnych.

 

Do celów stosowania ust. 1 lit. b) ppkt (ii) maksymalnie 15% winogron, które mogą pochodzić spoza wyznaczonego obszaru geograficznego, pochodzi z danego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym znajduje się wyznaczony obszar.

 

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) ppkt (iii) i lit. b) ppkt (iii) oraz pod warunkiem, że jest to przewidziane w specyfikacji produktu określonej w art. 71 ust. 2, produkt objęty chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym może być przetworzony na wino:

 

a) na obszarze położonym w bezpośrednim sąsiedztwie danego wyznaczonego obszaru;

 

b) na obszarze położonym w obrębie tej samej jednostki administracyjnej lub w obrębie sąsiedniej jednostki administracyjnej, jak określono w przepisach krajowych;

 

c) w przypadku transgranicznej nazwy pochodzenia lub transgranicznego oznaczenia geograficznego, bądź jeżeli istnieje porozumienie w sprawie środków kontroli zawarte między co najmniej dwoma państwami członkowskimi lub między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim, na obszarze położonym w bezpośrednim sąsiedztwie danego wyznaczonego obszaru.

 

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) ppkt (iii) oraz pod warunkiem, że jest to przewidziane w specyfikacji produktu określonej w art. 71 ust. 2, produkt może być przetworzony na wino musujące lub wino półmusujące objęte chronioną nazwą pochodzenia poza obszarem położonym w bezpośrednim sąsiedztwie danego wyznaczonego obszaru, jeżeli taka praktyka była stosowana przed dniem 1 marca 1986 r.

2. Niektóre tradycyjne używane nazwy stanowią nazwę pochodzenia, w przypadku gdy:

2. Niektóre tradycyjne używane nazwy stanowią nazwę pochodzenia, w przypadku gdy:

a) oznaczają wino;

a) oznaczają wino;

b) odnoszą się do nazwy geograficznej;

b) odnoszą się do nazwy geograficznej;

c) spełniają wymogi, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i)–(iv); oraz

c) spełniają wymogi, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i)–(iv); oraz

d) podlegają procedurze obejmowania ochroną nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, o których mowa w niniejszej podsekcji;

d) podlegają procedurze obejmowania ochroną nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, o których mowa w niniejszej podsekcji;

3. Nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne, w tym odnoszące się do obszarów geograficznych w państwach trzecich, kwalifikują się do ochrony w Unii na podstawie przepisów określonych w niniejszej podsekcji.

3. Nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne, w tym odnoszące się do obszarów geograficznych w państwach trzecich, kwalifikują się do ochrony w Unii na podstawie przepisów określonych w niniejszej podsekcji.

Or. en

 

Poprawka  176

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 71

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 71

Artykuł 71

Wnioski o objęcie ochroną

Wnioski o objęcie ochroną

1. Wnioski o objęcie ochroną nazw jako nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych obejmują dokumentację techniczną zawierającą:

1. Wnioski o objęcie ochroną nazw jako nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych obejmują dokumentację techniczną zawierającą:

a) nazwę, która ma być chroniona;

a) nazwę, która ma być chroniona;

b) nazwę i adres wnioskodawcy;

b) nazwę i adres wnioskodawcy;

c) specyfikację produktu, o której mowa w ust. 2; oraz

c) specyfikację produktu, o której mowa w ust. 2; oraz

d) jednolity dokument streszczający specyfikację produktu, o której mowa w ust. 2.

d) jednolity dokument streszczający specyfikację produktu, o której mowa w ust. 2.

2. Specyfikacja produktu umożliwia zainteresowanym stronom kontrolę odpowiednich warunków produkcji objętej nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym.

2. Specyfikacja produktu umożliwia zainteresowanym stronom kontrolę odpowiednich warunków produkcji objętej nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym.

 

Taka specyfikacja produktu zawiera co najmniej:

 

a) nazwę, która ma być chroniona;

 

b) opis wina (win), a w szczególności:

 

(i) w przypadku win z nazwą pochodzenia – ich najważniejsze właściwości analityczne i charakterystyczne cechy organoleptyczne;

 

(ii) w przypadku win z oznaczeniem geograficznym – ich najważniejsze analityczne cechy charakterystyczne oraz ocenę lub oznaczenie ich organoleptycznych cech charakterystycznych;

 

c) w stosownych przypadkach: szczególne praktyki enologiczne stosowane przy produkcji wina/win, jak i stosowne ograniczenia obowiązujące w przypadku produkcji tego wina / tych win;

 

d) wytyczenie granic danego obszaru geograficznego;

 

e) maksymalną wydajność z hektara;

 

f) wskazanie odmiany lub odmian winorośli, z których otrzymywane jest wino / są wina;

 

g) szczegółowe informacje świadczące o spełnieniu wymogów, o których mowa w art. 70 ust. 1 lit. a) lub, w zależności od przypadku, w art. 70 ust. 1 lit. b) ppkt (i);

 

h) wszelkie obowiązujące wymogi dotyczące wytwarzania produktu z ChNP lub ChOG, określone w prawie Unii lub w prawie krajowym lub, jeżeli tak przewidziały państwa członkowskie, przez organizację zarządzającą chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym;

 

(i) nazwę i adres organów lub jednostek dokonujących kontroli zgodności z wymogami specyfikacji produktu oraz ich szczegółowe zadania.

 

Wymagania, o których mowa w akapicie drugim lit. h) są obiektywne, niedyskryminacyjne i zgodne z prawem Unii.

3. W przypadku gdy wniosek o objęcie ochroną dotyczy obszaru geograficznego w państwie trzecim, oprócz elementów określonych w ust. 1 i 2 zawiera on dowód, że przedmiotowa nazwa jest chroniona w jego państwie pochodzenia.

3. W przypadku gdy wniosek o objęcie ochroną dotyczy obszaru geograficznego w państwie trzecim, oprócz elementów określonych w ust. 1 i 2 zawiera on dowód, że przedmiotowa nazwa jest chroniona w jego państwie pochodzenia.

Or. en

 

Poprawka  177

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 73

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 73

Artykuł 73

Wstępna procedura krajowa

Wstępna procedura krajowa

1. Wnioski o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, o których mowa w art. 71, dotyczące win pochodzących z Unii są przedmiotem wstępnej procedury krajowej.

1. Wnioski o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, o których mowa w art. 71, dotyczące win pochodzących z Unii są przedmiotem wstępnej procedury krajowej.

 

1a. Wniosek o ochronę składa się w państwie członkowskim, z którego terytorium pochodzi nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne.

 

Państwo członkowskie sprawdza, czy wniosek o ochronę spełnia warunki określone w niniejszej podsekcji.

 

Państwo członkowskie zapewnia odpowiednią publikację wniosku na szczeblu krajowym oraz przewiduje okres co najmniej dwóch miesięcy od daty publikacji na zgłoszenie pisemnego sprzeciwu wobec zaproponowanej ochrony. Taki sprzeciw ma formę odpowiednio uzasadnionego oświadczenia i może być złożony przez dowolną osobę fizyczną lub prawną mającą uzasadniony interes, której miejsce zamieszkania lub siedziba znajduje się na terytorium tego państwa członkowskiego.

2. Jeśli państwo członkowskie uważa, że nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne nie spełnia odpowiednich wymagań lub jest niezgodne z prawem Unii, wówczas odrzuca wniosek.

2. Jeśli państwo członkowskie uważa, że nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne nie spełnia warunków określonych w niniejszej podsekcji lub jest niezgodne z prawem Unii, wówczas odrzuca wniosek.

3. Jeśli państwo członkowskie uważa, że wymagania są spełnione, przeprowadza procedurę krajową, zapewniając odpowiednią publikację specyfikacji produktu przynajmniej w internecie.

3. Jeśli państwo członkowskie uważa, że warunki określone w niniejszej podsekcji są spełnione:

 

a) zapewnia odpowiednią publikację, przynajmniej w internecie, specyfikacji produktu, o której mowa w art. 71 ust. 1 lit. d);

 

b) przedkłada Komisji wniosek o ochronę zawierający następujące informacje:

 

(i) nazwę i adres wnioskodawcy;

 

(ii) jednolity dokument, o którym mowa w art. 71 ust. 1 lit. d);

 

(iii) deklarację państwa członkowskiego stwierdzającą, że wniosek złożony przez wnioskodawcę spełnia wymagane warunki; oraz

 

(iv) odniesienie do publikacji dokonanej zgodnie z lit. a).

 

Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), przekazywane są w jednym z języków urzędowych Unii lub dołącza się do nich uwierzytelnione tłumaczenie na jeden z tych języków.

Or. en

 

Poprawka  178

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 79

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 79

Artykuł 79

Związek ze znakami towarowymi

Związek ze znakami towarowymi

1. Jeśli nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne objęte ochroną na podstawie niniejszego rozporządzenia, wniosek o rejestrację znaku towarowego, którego stosowanie podlega art. 80 ust. 2, i dotyczący produktu należącego do jednej z kategorii wymienionych w załączniku VI część II jest odrzucany, jeżeli złożenie wniosku o rejestrację znaku towarowego nastąpiło po dacie przedłożenia Komisji wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego i nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne zostały następnie objęte ochroną.

1. Wniosek o rejestrację znaku towarowego, który zawiera nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne objęte ochroną na podstawie niniejszego rozporządzenia bądź jest utworzony z takiej nazwy lub oznaczenia, którego stosowanie podlega art. 80 ust. 2, i dotyczący produktu należącego do jednej z kategorii wymienionych w załączniku VI część II jest odrzucany, jeżeli złożenie wniosku o rejestrację znaku towarowego nastąpiło po dacie przedłożenia Komisji wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego i nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne zostały następnie objęte ochroną.

Znaki towarowe zarejestrowane z naruszeniem akapitu pierwszego są unieważniane.

Znaki towarowe zarejestrowane z naruszeniem akapitu pierwszego są unieważniane.

2. Nie naruszając przepisów art. 78 ust. 2, znak towarowy, którego stosowanie podlega art. 80 ust. 2 i którego dotyczy wniosek, zarejestrowany lub ustanowiony poprzez używanie, jeżeli taka możliwość dopuszczona jest przez odnośne prawodawstwo, na terytorium Unii przed datą przedłożenia Komisji wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, może pozostać w użyciu, a jego okres stosowania może zostać przedłużony niezależnie od ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, pod warunkiem że brak jest podstaw do jego unieważnienia lub cofnięcia, jak określono w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych lub w rozporządzeniu Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.

2. Nie naruszając przepisów art. 78 ust. 2, znak towarowy, którego stosowanie podlega art. 80 ust. 2 i którego dotyczy wniosek, zarejestrowany lub uzyskany poprzez używanie w dobrej wierze, jeżeli taka możliwość dopuszczona jest przez odnośne prawodawstwo, na terytorium Unii, albo przed datą rozpoczęcia ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego w państwie pochodzenia, albo przed dniem 1 stycznia 1996 r., może pozostać w użyciu niezależnie od ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, pod warunkiem że brak jest podstaw do jego unieważnienia lub cofnięcia, jak określono w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych lub w rozporządzeniu Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.

W takich przypadkach dozwolone jest stosowanie nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego równolegle do stosowania odpowiednich znaków towarowych.

W takich przypadkach dozwolone jest stosowanie nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego równolegle do stosowania odpowiednich znaków towarowych.

Or. en

 

Poprawka  179

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 82

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 82

Artykuł 82

Zmiany do specyfikacji produktu

Zmiany do specyfikacji produktu

1. Wnioskodawca spełniający warunki ustanowione na podstawie art. 86 ust. 4 lit. b) może wystąpić o zatwierdzenie zmiany do specyfikacji produktu o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, w szczególności aby uwzględnić rozwój wiedzy naukowo-technicznej lub korektę granic przedmiotowego obszaru geograficznego. Wnioski zawierają opis i uzasadnienie zmian, o które się występuje.

1. Wnioskodawca spełniający warunki ustanowione w art. 72 może wystąpić o zatwierdzenie zmiany do specyfikacji produktu o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, w szczególności aby uwzględnić rozwój wiedzy naukowo-technicznej lub korektę granic obszaru geograficznego, o którym mowa w art. 71 ust. 2 akapit drugi lit. d). Wnioski zawierają opis i uzasadnienie zmian, o które się występuje.

 

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 również państwo członkowskie lub państwo trzecie bądź ich właściwe organy mogą wystąpić o zatwierdzenie zmiany do specyfikacji produktu dla istniejących chronionych nazw win zgodnie z art. 84 ust. 1.

 

1a. W przypadku gdy proponowana zmiana obejmuje jedną lub kilka zmian do jednolitego dokumentu, o którym mowa w art. 71 ust. 1 lit. d), art. 73–76 stosuje się odpowiednio do wniosku o zmianę specyfikacji. Jeżeli jednak proponowana zmiana jest niewielka, Komisja przyjmuje akty wykonawcze zawierające decyzję o tym czy zatwierdzić wniosek bez stosowania procedury ustanowionej w art. 74 ust. 2 i art. 75, a w przypadku zatwierdzenia przystępuje do publikacji elementów, o których mowa w art. 74 ust. 3. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

 

1b. W przypadku gdy proponowana zmiana nie pociąga za sobą żadnych zmian jednolitego dokumentu, stosuje się następujące zasady:

 

a) jeśli przedmiotowy obszar geograficzny znajduje się w danym państwie członkowskim, to państwo członkowskie podejmuje decyzję w sprawie zmiany oraz, jeśli zgadza się na tę zmianę, publikuje zmienioną specyfikację produktu i informuje Komisję o zatwierdzonych zmianach i ich powodach;

 

b) jeśli przedmiotowy obszar geograficzny znajduje się w państwie trzecim, Komisja – w drodze aktów wykonawczych – podejmuje decyzję, czy zatwierdzić proponowaną zmianę. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Or. en

 

Poprawka  180

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 84

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 84

Artykuł 84

Istniejące chronione nazwy win

Istniejące chronione nazwy win

1. Nazwy win chronione zgodnie z art. 51 i 54 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 i art. 28 rozporządzenia Komisji (WE) nr 753/2002 są automatycznie chronione na mocy niniejszego rozporządzenia. Komisja odnotowuje je w rejestrze określonym w art. 81 niniejszego rozporządzenia.

1. Nazwy win, o których mowa w art. 51 i 54 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 i art. 28 rozporządzenia Komisji (WE) nr 753/2002, są automatycznie chronione na mocy niniejszego rozporządzenia. Komisja odnotowuje je w rejestrze określonym w art. 81 niniejszego rozporządzenia.

2. Komisja podejmuje – w drodze aktów wykonawczych – odpowiednie kroki formalne w celu usunięcia z rejestru określonego w art. 81 nazw win, do których stosuje się art. 191 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799].

2. Komisja może przyjąć akty wykonawcze w celu usunięcia z rejestru określonego w art. 81 nazw win, do których stosuje się art. 118s ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

3. Artykułu 83 nie stosuje się do istniejących chronionych nazw win, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Artykułu 83 nie stosuje się do istniejących chronionych nazw win, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Do dnia 31 grudnia 2014 r. Komisja może z własnej inicjatywy – w drodze aktów wykonawczych – podjąć decyzję o unieważnieniu ochrony istniejących chronionych nazw win, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jeśli nie spełniają one warunków ustanowionych w art. 70.

Do dnia 31 grudnia 2014 r. Komisja może z własnej inicjatywy – w drodze aktów wykonawczych – podjąć decyzję o unieważnieniu ochrony istniejących chronionych nazw win, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jeśli nie spełniają one warunków ustanowionych w art. 70.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

4. W odniesieniu do Chorwacji, nazwy win opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej są chronione na mocy niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem pozytywnego wyniku procedury sprzeciwu. Komisja odnotowuje je w rejestrze przewidzianym w art. 81.

4. W odniesieniu do Chorwacji, nazwy win opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej są chronione na mocy niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem pozytywnego wyniku procedury sprzeciwu. Komisja odnotowuje je w rejestrze przewidzianym w art. 81.

Or. en

 

Poprawka  181

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 86

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 86

Artykuł 86

Przekazane uprawnienia

Przekazane uprawnienia

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-5.

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-5.

2. Uwzględniając specyficzne uwarunkowania produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym, Komisja – w drodze aktów delegowanych – może przyjąć:

2. Uwzględniając specyficzne uwarunkowania produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym, Komisja – w drodze aktów delegowanych – może przyjąć:

a) zasady wyznaczania obszaru geograficznego; oraz

a) dodatkowe ustalenia szczegółowe dotyczące wyznaczania obszaru geograficznego; oraz

b) definicje, ograniczenia i odstępstwa dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym.

b) ograniczenia i odstępstwa dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3. Uwzględniając potrzebę zapewnienia jakości i identyfikowalności produktów, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć warunki, na jakich specyfikacja produktu może zawierać dodatkowe wymogi.

3. Uwzględniając potrzebę zapewnienia jakości i identyfikowalności produktów, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć warunki, na jakich specyfikacja produktu może zawierać dodatkowe wymogi.

4. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania praw i uzasadnionego interesu producentów lub podmiotów gospodarczych, Komisja – w drodze aktów delegowanych – może przyjąć przepisy dotyczące:

4. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania praw i uzasadnionego interesu producentów lub podmiotów gospodarczych, Komisja – w drodze aktów delegowanych – może przyjąć przepisy dotyczące:

a) elementów specyfikacji produktu;

 

b) charakteru wnioskodawcy, który może złożyć wniosek o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego;

b) charakteru wnioskodawcy, który może złożyć wniosek o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego;

c) warunków, które muszą być spełnione w odniesieniu do wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, wstępnych procedur krajowych, rozpatrywania wniosków przez Komisję, procedury zgłaszania sprzeciwu, procedur wprowadzania zmian, anulowania ochrony i zmiany z chronionej nazwy pochodzenia na chronione oznaczenie geograficzne;

c) warunków, które muszą być spełnione w odniesieniu do wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, rozpatrywania wniosków przez Komisję, procedury zgłaszania sprzeciwu, procedur wprowadzania zmian, anulowania ochrony i zmiany chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego;

d) warunków dotyczących wniosków transgranicznych;

d) warunków dotyczących wniosków transgranicznych;

e) warunków dotyczących wniosków w odniesieniu do obszaru geograficznego w państwie trzecim;

e) warunków dotyczących wniosków w odniesieniu do obszaru geograficznego w państwie trzecim;

f) terminu, od jakiego stosuje się ochronę lub zmianę dotyczącą ochrony;

f) terminu, od jakiego stosuje się ochronę lub zmianę dotyczącą ochrony;

g) warunków dotyczących zmian do specyfikacji produktów.

g) warunków dotyczących zmian do specyfikacji produktów i warunków, na jakich daną zmianę należy uznać za niewielką w rozumieniu art. 82 ust. 1a.

5. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania odpowiedniej ochrony, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć ograniczenia dotyczące chronionej nazwy.

5. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania odpowiedniej ochrony, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć ograniczenia dotyczące chronionej nazwy.

6. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że podmioty gospodarcze i właściwe organy nie poniosą szkody w związku ze stosowaniem niniejszej podsekcji w odniesieniu do nazw win, które objęto ochroną przed dniem 1 sierpnia 2009 r. lub w odniesieniu do których wnioski o objęcie ochroną złożono przed tą datą, Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjąć przepisy przejściowe dotyczące:

 

a) nazw win, które państwa członkowskie uznały za nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficzne przed dniem 1 sierpnia 2009 r. i nazw win, w odniesieniu do których wnioski o objęcie ochroną złożono przed tą datą;

 

b) wstępnej procedury krajowej;

 

c) win wprowadzonych do obrotu lub opatrzonych etykietą przed określoną datą; oraz

 

d) zmian do specyfikacji produktów.

 

Or. en

 

Poprawka  182

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 – ustęp 1 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Określenia tradycyjne są uznawane, definiowane i chronione przez Komisję.

Or. en

 

Poprawka  183

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 – ustęp 1 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Tradycyjne określenia są chronione, wyłącznie w języku i w odniesieniu do kategorii produktów winiarskich wskazanych we wniosku, przed:

 

a) wszelkim niewłaściwym stosowaniem, nawet w razie uzupełnienia chronionego określenia zwrotami takimi jak: „w rodzaju”, „typu”, „według metody”, „na sposób”, „imitacja”, „o smaku”, „podobne do” lub podobnymi;

 

b) wszelkim innym nieprawdziwym lub wprowadzającym w błąd wskazaniem rodzaju, charakterystyki lub zasadniczych cech produktu, umieszczonym na wewnętrznym lub zewnętrznym opakowaniu, w materiałach reklamowych lub dokumentach dotyczących danego produktu;

 

c) wszelkimi innymi praktykami mogącymi wprowadzić konsumenta w błąd, w szczególności powodującymi mylne wyobrażenie, że wino objęte jest chronionym określeniem tradycyjnym.

Or. en

 

Poprawka  184

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 – ustęp 1 b (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1b. Jeżeli określenie tradycyjne jest chronione zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, to rejestrację znaku towarowego, którego stosowanie naruszałoby przepisy art. 89c, ocenia się zgodnie z dyrektywą 2008/95/WE lub z rozporządzeniem (WE) nr 207/2009.

 

Znaki towarowe zarejestrowane z naruszeniem przepisów akapitu pierwszego ogłasza się, na wniosek, za nieważne zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami określonymi w dyrektywie 2008/95/WE lub w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009.

 

Znak towarowy odpowiadający jednej z sytuacji, o których mowa w art. 89c niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do którego złożono wniosek, który został zarejestrowany lub utwierdzony zwyczajowo – jeżeli odnośne prawodawstwo dopuszcza taką możliwość – na terytorium Unii przed dniem 4 maja 2002 r. lub przed datą przedłożenia Komisji wniosku o objęcie ochroną określenia tradycyjnego, może pozostać w użyciu i być przedłużony niezależnie od ochrony określenia tradycyjnego. W takich przypadkach dozwolone jest używanie równocześnie określenia tradycyjnego i znaku towarowego.

 

Żadna nazwa nie jest chroniona jako określenie tradycyjne, jeżeli w świetle reputacji i renomy znaku towarowego taka ochrona mogłaby wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwej tożsamości, rodzaju, cech charakterystycznych i jakości wina.

Or. en

 

Poprawka  185

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 – ustęp 1 c (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1c. Określenie, w sprawie którego złożono wniosek – a które jest w pełni lub częściowo homonimiczne z określeniem tradycyjnym, chronionym już zgodnie z niniejszym rozdziałem – jest chronione z należytym uwzględnieniem miejscowych i tradycyjnych zwyczajów oraz ryzyka pomyłki. Określenie homonimiczne wprowadzające konsumentów w błąd co do rodzaju, jakości lub prawdziwego pochodzenia produktów nie jest rejestrowane, nawet jeśli jest ono ścisłe.

 

Stosowanie chronionego określenia homonimicznego uzależnione jest od wystarczającego rozróżnienia w praktyce między określeniem homonimicznym chronionym później, a już chronionym określeniem tradycyjnym, z uwzględnieniem konieczności sprawiedliwego traktowania zainteresowanych producentów i niewprowadzania konsumenta w błąd.

Or. en

 

Poprawka  186

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 – ustęp 1 d (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1d. W terminie dwóch miesięcy od daty opublikowania wniosku przez Komisję dowolne państwo członkowskie lub państwo trzecie lub dowolna osoba fizyczna lub prawna mająca uzasadniony interes może zgłosić sprzeciw wobec zaproponowanego uznania, składając wniosek zawierający ten sprzeciw.

Or. en

 

Poprawka  187

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 – ustęp 1 e (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1e. Wnioskodawca może złożyć wniosek o zmianę określenia tradycyjnego, wskazanego języka, danego wina lub danych win bądź skróconej definicji lub warunków stosowania danego określenia tradycyjnego.

Or. en

 

Poprawka  188

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 – ustęp 1 f (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1f. Na należycie uzasadniony wniosek państwa członkowskiego, państwa trzeciego lub osoby fizycznej lub prawnej mającej uzasadniony interes Komisja może przyjąć akty wykonawcze zawierające decyzję o odwołaniu ochrony określenia tradycyjnego, jeżeli przestało ono być zgodne z definicją określoną w art. 89.

 

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Or. en

 

Poprawka  189

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 89a

 

Warunki używania określenia tradycyjnego

 

1. Określenie, które ma być objęte ochroną, jest wyrażone:

 

a) w języku urzędowym (językach urzędowych), języku regionalnym (językach regionalnych) państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, z którego wywodzi się określenie; lub

 

b) w języku używanym w handlu dla tego określenia.

 

2. Określenie stosowane w danym języku odnosi się do konkretnych produktów, o których mowa w art. 69 ust. 1.

 

3. Określenie rejestruje się w pisowni oryginalnej.

Or. en

 

Poprawka  190

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 b (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 89b

 

Warunki ważności

 

1. Dopuszcza się uznanie określenia tradycyjnego, jeżeli:

 

a) określenie składa się wyłącznie z:

 

(i) nazwy tradycyjnie stosowanej w handlu na znacznej części terytorium Wspólnoty lub zainteresowanego państwa trzeciego dla rozróżnienia szczególnych kategorii produktów winiarskich, o których mowa w art. 69 ust. 1; lub

 

(ii) znanej nazwy tradycyjnie stosowanej w handlu co najmniej na terytorium zainteresowanego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego dla rozróżnienia szczególnych kategorii produktów winiarskich, o których mowa w art. 69 ust. 1;

 

b) określenie spełnia następujące wymogi:

 

(i) nie jest nazwą rodzajową;

 

(ii) jest zdefiniowane i uregulowane w ustawodawstwie państwa członkowskiego; lub

 

(iii) podlega warunkom stosowania przewidzianym w przepisach mających zastosowanie do producentów wina w zainteresowanym państwie trzecim, w tym w przepisach ustanowionych przez przedstawicielskie organizacje zawodowe.

 

2. Do celów ust. 1 lit. a) „tradycyjne stosowanie” oznacza:

 

a) stosowanie przez co najmniej pięć lat w przypadku określeń w języku (językach), o którym (których) mowa w art. 89a ust. 1 lit. a);

 

b) stosowanie przez co najmniej piętnaście lat w przypadku określeń zgłoszonych w języku (językach), o którym (których) mowa w art. 89a ust. 1 lit. b).

 

3. Do celów ust. 1 lit. b) ppkt (i) „rodzajowy” oznacza nazwę określenia tradycyjnego, która mimo że dotyczy szczególnej metody produkcji lub metody leżakowania bądź jakości, barwy, rodzaju miejsca lub też wydarzenia związanego z historią produktu winiarskiego, stała się pospolitą nazwą danego produktu winiarskiego w Unii.

 

4. Warunek wymieniony w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu nie ma zastosowania do określeń tradycyjnych, o których mowa w art. 89 lit. b).

Or. en

 

Poprawka  191

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 c (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 89c

 

Wnioskodawcy

 

1. Właściwe organy państwa członkowskiego lub państwa trzeciego bądź przedstawicielskie organizacje zawodowe mające siedzibę w państwach trzecich mogą przedłożyć Komisji wniosek o objęcie ochroną określeń tradycyjnych w rozumieniu art. 89.

 

2. „Przedstawicielska organizacja zawodowa” oznacza organizację producentów lub stowarzyszenie organizacji producentów, którzy przyjęli te same zasady uprawy winorośli, prowadzą działalność na danym obszarze lub na kilku obszarach objętych nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym, jeżeli zrzeszają co najmniej dwie trzecie producentów z obszaru (obszarów) objętego (objętych) nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym, na którym (których) prowadzą działalność, a ich produkcja stanowi co najmniej dwie trzecie produkcji pochodzącej z tego obszaru (tych obszarów). Przedstawicielska organizacja zawodowa może złożyć wniosek o objęcie ochroną tylko w odniesieniu do win, które produkuje.

Or. en

 

Poprawka  192

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 d (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 89d

 

Procedura uznawania

 

Komisja podejmuje decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu wniosku o uznanie danego określenia tradycyjnego na podstawie dostępnych elementów. Komisja bada, czy spełnione są warunki, o których mowa w art. 89, 89a i 89b, bądź warunki przewidziane w art. 90a ust. 3 lub w art. 90b.

 

Decyzję o odrzuceniu wniosku przekazuje się zgłaszającemu sprzeciw i organom państwa członkowskiego lub państwa trzeciego bądź przedstawicielskiej organizacji zawodowej mającej siedzibę w danym państwie trzecim.

Or. en

 

Poprawka  193

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 91 – ustęp 3 – litera a)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) wnioskodawców, którzy mogą ubiegać się o ochronę określenia tradycyjnego;

skreślona

Or. en

 

Poprawka  194

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 91 – ustęp 3 – litera c)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) podstawy sprzeciwu wobec zaproponowanego uznania określenia tradycyjnego;

skreślona

Or. en

 

Poprawka  195

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 91 – ustęp 3 – litera d)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) zakres ochrony, związek ze znakami towarowymi, chronionymi określeniami tradycyjnymi, chronionymi nazwami pochodzenia lub chronionymi oznaczeniami geograficznymi, homonimami lub niektórymi nazwami winorośli;

skreślona

Or. en

 

Poprawka  196

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 91 – ustęp 3 – litera e)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e)