PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Egipcie

6.3.2013 - (2013/2542(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Charles Tannock, Peter van Dalen w imieniu grupy ECR

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0095/2013

B7‑0097/2013

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Egipcie

2013/2542 (NLE)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Egiptu, w szczególności rezolucję z dnia 15 lutego 2012 r.,

–   uwzględniając konkluzje Rady z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie wsparcia UE dla trwałych zmian w społeczeństwach w trakcie transformacji[1],

–   uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel Unii/wiceprzewodniczącej Komisji z dnia 25 grudnia 2012 r. w sprawie referendum w Egipcie,

–   uwzględniając oświadczenie rzecznika wysokiej przedstawiciel Unii/wiceprzewodniczącej Komisji z dnia 25 stycznia 2013 r. w sprawie zabójstw w Port Saidzie,

–   uwzględniając wyniki pierwszego posiedzenia grupy zadaniowej UE-Egipt w dniach 13–14 listopada 2012 r.,

–   uwzględniając decyzję Rady z dnia 26 listopada 2012 r. w sprawie ułatwień w odzyskiwaniu mienia,

–   uwzględniając art. 110 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że Egipt jest największym krajem arabskiej wiosny, centralnym krajem w regionie Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, ważnym partnerem handlowym UE i jednym z głównych beneficjentów pomocy udzielanej przez UE;

 

B.  mając na uwadze, że UE po rozpoczęciu arabskiej wiosny wzmogła starania na rzecz wykorzystania swoich wpływów w Egipcie, m.in. poprzez wizyty wysokiej przedstawiciel Unii/wiceprzewodniczącej Komisji, przewodniczącego Rady Europejskiej, przewodniczącego Komisji oraz szefów państw i rządów jej państw członkowskich, a także poprzez różne szczyty i inicjatywy oraz wydatkowanie pomocy;

 

C. mając na uwadze, że w dniu 22 listopada 2012 r. prezydent Morsi wydał deklarację konstytucyjną w szczególności w celu wyłączenia swoich decyzji spod kontroli organów sądowych; mając na uwadze, że kilka dni później prezydent anulował tę deklarację, lecz trwały już wtedy nasilające się demonstracje;

 

D. mając na uwadze, że 30 listopada 2012 r. zdominowane przez islamistów Zgromadzenie Konstytucyjne przyjęło projekt konstytucji i przedstawiło go prezydentowi;

 

E.  mając na uwadze, że w dniach 15 i 22 grudnia 2012 r. w Egipcie odbyło się referendum konstytucyjne; mając na uwadze, że większość zagłosowała za projektem konstytucji, a frekwencja wyborcza wyniosła 33%;

 

F.  mając na uwadze, że 26 stycznia 2013 r. kairski sąd skierował do Wielkiego Muftiego sprawy 21 oskarżonych z Port Saidu w celu ratyfikowania wydanych na nich wyroków śmierci;

 

G. mając na uwadze, że po tej informacji tysiące osób, krewni oskarżonych, członkowie organizacji kibiców „Ultras” z Port Saidu i inni sympatycy, którzy zgromadzili się w pobliżu więzienia w Port Saidzie, ruszyli w kierunku budynku więzienia;

 

H. mając na uwadze, że niektórzy protestujący posiadali broń palną, zaś inni rzucali kamieniami i koktajlami Mołotowa; mając na uwadze, że siły bezpieczeństwa odpowiedziały natychmiast przez zmasowane użycie gazu łzawiącego i broni palnej;

 

I.   mając na uwadze, że w wyniku aktów przemocy, do których doszło później głównie w Port Saidzie, ale także w innych miastach w Egipcie, zginęły dziesiątki osób, a setki zostały ranne;

 

J.   mając na uwadze, że druga seria wyroków ma zostać wydana 9 marca 2013 r.

 

K. mając na uwadze, że nieprzerwanie trwają demonstracje na kairskim Placu Tahrir i poza nim; mając jednak na uwadze, że wyjątkowo niebezpieczna stała się w szczególności sytuacja protestujących kobiet w związku z codziennymi doniesieniami o napaściach na tle seksualnym;

 

L.  mając na uwadze, że 26 listopada 2012 r. Rada podjęła działania mające na celu ułatwienie zwrotu władzom Egiptu i Tunezji sprzeniewierzonych środków;

 

M. mając na uwadze, że UE zobowiązała się udzielić pożyczek i dotacji o wartości 5 mld euro w latach 2012–2013, które zostaną przekazane przez Komisję, Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) i Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOiR);

 

N. mając na uwadze, że UE wysłała dwóch ekspertów ds. wyborów na wybory prezydenckie i zaproponowała wysłanie misji obserwacji wyborów na egipskie wybory parlamentarne, jeżeli zostanie o to poproszona przez Egipt;

 

1.  ponawia poprzednie wezwania do dialogu między wszystkimi stronami w Egipcie, aby poczynić dalsze postępy w kierunku głębokiej i trwałej demokracji; wzywa wszystkie strony, a w szczególności prezydenta, do zwiększenia wysiłków w tym względzie; ponownie przypomina również o swej solidarności z narodem egipskim w tym krytycznym okresie transformacji i nadal popiera uzasadnione demokratyczne aspiracje;

 

2.  wzywa władze Egiptu do zapewnienia właściwej reprezentacji wszystkich Egipcjan za pomocą odpowiednich instytucji demokratycznych i konstytucji oraz do czuwania nad przestrzeganiem praw człowieka w odniesieniu do wszystkich obywateli, niezależnie od wyznania, płci czy wszelkich innych względów, zgodnie z międzynarodowym prawem dotyczącym praw człowieka;

 

3.  domaga się szybkiego ustanowienia demokracji parlamentarnej oraz aby prezydent Morsi dołożył wszelkich starań w celu przezwyciężenia podziałów i zobowiązał się wobec całego narodu w następstwie referendum konstytucyjnego;

 

4.  wyraża ubolewanie w związku z faktem, że ludność cywilna może być nadal sądzona przez sądy wojskowe na podstawie art. 189 nowej konstytucji; podkreśla, że bezstronne sądownictwo cywilne i prawo do rzetelnego procesu są podstawowymi wartościami każdego demokratycznego państwa;

 

5.  uważa, że należy położyć nacisk na zapewnienie wszystkim obywatelom Egiptu wolności sumienia, wypowiedzi i przekonań; sądzi, że do rządu egipskiego należy zagwarantowanie wolności religijnej chrześcijan mieszkających w Egipcie; jest zdania, że należy podjąć starania na rzecz zatrzymania fali emigracji chrześcijan z Egiptu, która zagraża dalszemu istnieniu jednej z najstarszych społeczności Egiptu, a także szkodzi egipskiej gospodarce w związku z opuszczaniem kraju przez wyszkolonych specjalistów;

 

6.  zwraca się do policji egipskiej oraz organów sądowych, aby przeprowadziły wyczerpujące, niezależne i gruntowne dochodzenie w sprawie aktów przemocy, które miały miejsce po ogłoszeniu wyroku sądowego w dniu 26 stycznia 2013 r. oraz postawiły sprawców tych czynów przed wymiarem sprawiedliwości;

 

7.  z zadowoleniem przyjmuje zagwarantowanie wolności zgromadzeń w art. 50 nowej konstytucji, lecz jest nadal zaniepokojony aktami przemocy, które towarzyszą protestom w całym Egipcie;

 

8.  przekazuje kondolencje krewnym osób zabitych w niedawnych starciach w Kairze i Port Saidzie oraz domaga się przeprowadzenia dochodzenia w sprawie doniesień o torturach i maltretowaniu ze strony siły bezpieczeństwa; wzywa do zachowania spokoju w związku z demonstracjami po ogłoszeniu wyroku w sprawie osób zatrzymanych po meczu piłkarskim w Port Saidzie, w szczególności w kontekście pozostałych wyroków, które mają zostać wydane 9 marca; zwraca się do UE i jej państw członkowskich, aby zaoferowały Egiptowi pomoc w zreformowaniu służb policyjnych tak, aby lepiej pilnowały porządku podczas demonstracji;

 

9.  domaga się, aby władze egipskie zajęły się problemem aktów przemocy wobec kobiet; potępia napaści na tle seksualnym na kobiety protestujące na Placu Tahrir i w innych miejscach;

 

10. domaga się, aby organizacje pozarządowe mogły swobodnie wykonywać swoje zgodne z prawem działania, w tym badania dotyczące praw człowieka oraz kwestii prawno-konstytucyjnych; jest zdania, że nie należy stanowić prawa, które ogranicza działania tych organizacji do działalności humanitarnej i społecznej, czy też ogranicza ich współdziałanie z „podmiotami zagranicznymi”; potępia w związku z tym pismo wystosowane przez egipskie Ministerstwo Ubezpieczeń i Spraw Społecznych do organizacji pozarządowej „Egipska Organizacja Praw Człowieka” informujące ją o nowych ograniczeniach;

 

11. z zadowoleniem przyjmuje porozumienie osiągnięte w wyniku wizyty prezydenta Morsiego w Brukseli w sprawie wznowienia dwustronnych kontaktów za pośrednictwem struktur układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską a Egiptem, oraz w sprawie ponownego rozpoczęcia negocjacji z myślą o nowym planie działania w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa;

 

12. z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie w listopadzie 2012 r. grupy zadaniowej UE-Egipt; przyjmuje do wiadomości wyniki pierwszego posiedzenia grupy zadaniowej w dniu 13 i 14 listopada; jest zdania, że Komisja, EBI i EBOiR powinny uzależnić deklaracje udzielenia pożyczek i dotacji od rygorystycznych wymogów w zakresie praw człowieka, których dotrzymywanie byłoby ściśle monitorowane;

 

13. z zadowoleniem przyjmuje stworzenie przez EBOiR specjalnej inicjatywy na rzecz bezpieczeństwa żywnościowego, która powinna umożliwić Egiptowi – największemu na świecie importerowi pszenicy – zapewnienie ludności stałych dostawy żywności;

 

14. z zadowoleniem przyjmuje decyzję o zbadaniu sposobów zwiększenia wymiany handlowej i inwestycji między Egiptem i UE; jest zdania, że pogłębiona i kompleksowa umowa o wolnym handlu oparta na wzajemnym poszanowaniu praw człowieka byłaby najlepszym sposobem na podniesienie poziomu dobrobytu i ograniczenie ubóstwa w Egipcie;

 

15. wyraża entuzjazm w związku z dyskusjami dotyczącymi współpracy i koordynacji działań odnośnie do zwrotu sprzeniewierzonych aktywów zagrabionych przez poprzedni reżim, które są zamrożone od marca 2011 r.; domaga się ukończenia zapowiedzianego planu działania mającego na celu wzmocnienie współpracy między UE a Egiptem w tej kwestii;

 

16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wysokiej przedstawiciel Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Egiptu.

 

 

 

• [1]  http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/EN/foraff/135130.pdf