Projekt rezolucji - B7-0138/2013Projekt rezolucji
B7-0138/2013

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie zagrożenia jądrowego i praw człowieka w Korei Północnej

11.3.2013 - (2013/2565(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Tarja Cronberg, Gerald Häfner, Barbara Lochbihler, Rui Tavares, Amelia Andersdotter, Ulrike Lunacek, Raül Romeva i Rueda w imieniu grupy Verts/ALE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0132/2013

Procedura : 2013/2565(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0138/2013
Teksty złożone :
B7-0138/2013
Debaty :
Teksty przyjęte :

B7‑0138/2013

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie zagrożenia jądrowego i praw człowieka w Korei Północnej

(2013/2565(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 825 (1993), 1540 (2004), 1673 (2006), 1695 (2006), 1718 (2006), 1874 (2009), 1887 (2009), 2087 (2013) oraz w szczególności rezolucję 2094 z dnia 7 marca 2013 r., która nałożyła dodatkowe ograniczenia finansowe i wprowadziła obowiązkowy zakaz i nakaz inspekcji w odniesieniu do wszystkich podejrzanych statków i towarowców,

–   uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje: z dnia 26 lutego 2004 r.[1], 10 marca 2005 r.[2], 17 listopada 2005 r.[3] oraz 14 marca 2007 r.[4] w sprawie nierozprzestrzeniania broni jądrowej i rozbrojenia jądrowego, a także rezolucję z dnia 10 marca 2010 r.[5] w sprawie Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej,

–   uwzględniając strategię Unii Europejskiej przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (BMR), przyjętą przez Radę Europejską w dniu 12 grudnia 2003 r.,

–   uwzględniając oświadczenie Rady z dnia 8 grudnia 2008 r. w sprawie umocnienia bezpieczeństwa międzynarodowego, w szczególności pkt 6, 8 i 9 tego oświadczenia, które wyraża „determinację UE w przeciwdziałaniu rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia i sposobów jej dostarczania”,

–   uwzględniając konkluzje Rady Spraw Zagranicznych z dnia 18 lutego 2013 r. w sprawie Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej (KRLD),

–   uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel UE Catherine Ashton dotyczące wystrzelenia przez KRLD „satelity” w dniu 12 grudnia 2012,

–   uwzględniając odpowiednie rezolucje Rady Praw Człowieka ONZ, zwłaszcza przyjętą w drodze konsensu rezolucję z dnia 19 marca 2012 r. w sprawie sytuacji praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej,

–   uwzględniając sprawozdanie specjalnego sprawozdawcy ONZ Marzuki Darusmana z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej,

–   uwzględniając swe wcześniejsze rezolucje w sprawie Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, w szczególności rezolucję z 8 lipca 2010 r.[6],

–   uwzględniając powszechne sprawozdanie w sprawie Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej z dnia 7 listopada 2009 r. oraz zgodę KRLD, by odnieść się do 117 zaleceń zawartych w sprawozdaniu grupy roboczej nt. uniwersalnego mechanizmu oceny okresowej, przyjętym przez Radę Praw Człowieka dnia 18 marca 2010 r.,

–   uwzględniając inicjatywę Unii Europejskiej i Japonii w sprawie powołania nowej komisji ONZ ds. monitorowania naruszeń praw człowieka w KRLD, zgłoszoną na posiedzeniu Rady Praw Człowieka ONZ w dniu 27 lutego 2013 r.,

–   uwzględniając potępienie nieprzestrzegania praw człowieka w KRLD przez wysoką komisarz ONZ ds. praw człowieka Navi Pillay w styczniu 2013 r.,

–   uwzględniając Kartę Organizacji Narodów Zjednoczonych, Powszechną deklarację praw człowieka, międzynarodowe pakty praw człowieka oraz inne instrumenty prawne w zakresie praw człowieka,

–   uwzględniając Konwencję w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1984 r,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

Kwestia nierozprzestrzeniania broni jądrowej

A. mając na uwadze, że w dniu 11 lutego 2013 r. rząd KRLD oświadczył, że pomyślnie zakończył próbę jądrową, trzecią w przeciągu siedmiu lat, głowicy wystarczająco zminiaturyzowanej, by umieścić ją na czubku pocisku; mając na uwadze, że dwa miesiące później, w dniu 12 grudnia 2012 r., rząd wystrzelił pocisk balistyczny dalekiego zasięgu;

B.  mając na uwadze, że w dniu 7 marca 2013 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ jednomyślnie przyjęła rezolucję 2094 wzywającą do ostrzejszych nowych sankcji wobec KRLD;

C. mając na uwadze, że KRLD wycofała się z Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej w 2003 r. a w 2009 r. oficjalnie oświadczyła, że skonstruowała broń jądrową;

D. mając na uwadze, że w reakcji na rezolucje 2094 Korea Północna oświadczyła, że porozumienie o zawieszeniu broni z 1953 r., które zakończyło wojnę koreańską, jest nieważne, zamknęła swoje gorące wojskowe linie telefoniczne ze Stanami Zjednoczonymi i Koreą Południową oraz zagroziła Stanom Zjednoczonym i Korei Południowej strajkiem jądrowym;

E.  mając na uwadze, że rozprzestrzenianie broni masowego rażenia i środki jej dostarczania zarówno podmiotom państwowym, jak i niepaństwowym, stanowią jedno z największych zagrożeń dla międzynarodowej stabilności i bezpieczeństwa;

F.  mając na uwadze, że należy umocnić Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT), który jest kamieniem węgielnym ogólnoświatowego systemu nierozprzestrzeniania, i uznać, że potrzebne jest odważne przywództwo polityczne oraz szereg postępowych i regularnych kroków, aby potwierdzić, że NPT jest prawomocny i ugruntować umowy, traktaty i agencje, które stanowią obecny system nierozprzestrzeniania i rozbrojenia;

G. mając na uwadze, że UE zobowiązała się zastosować wszelkie będące w jej zasięgu instrumenty, aby zapobiegać programom rozprzestrzeniania broni jądrowej, powstrzymywać, przerywać i, w miarę możliwości, likwidować te programy, które stanowią powód do niepokoju na poziomie ogólnoświatowym, co jasno wyrażono w strategii UE na rzecz przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia, którą Rada Europejska przyjęła w dniu 12 grudnia 2003 r.;

H. mając na uwadze, że ze swoją skoncentrowaną na zastosowaniach wojskowych gospodarką Korea Północna jest daleka od osiągnięcia wyznaczonego celu, jakim jest stworzenie silnego i zamożnego narodu, a wręcz przeciwnie w wyniku dążenia do budowy broni masowej zagłady doprowadza do coraz większej izolacji i ubóstwa swoich obywateli;

Prawa człowieka

I.   mając na uwadze, że rząd KRLD od lat nieprzerwanie narusza prawa obywateli, pozbawiając rzesze ludności pożywienia, stosując kary zbiorowe, pracę przymusową i publiczne egzekucje oraz zamykając ponad 200 000 osób w więzieniach i obozach „reedukacji”;

J.   mając na uwadze, że swoboda przemieszczania się i dostęp do informacji są surowo ograniczone a rząd nie zezwala na zorganizowanie opozycji politycznej, wolnych i uczciwych wyborów, wolnych mediów ani na wolność wypowiedzi czy stowarzyszania się;

K. mając na uwadze, że ludność KRLD od dziesięcioleci jest narażona na zacofanie, niski poziom opieki zdrowotnej i wysoki poziom niedożywienia matek i dzieci, w kontekście izolacji politycznej i gospodarczej, częstych klęsk żywiołowych oraz światowych podwyżek cen żywności i paliwa;

L.  mając na uwadze, że w listopadzie 2012 r. Światowy Program Żywnościowy oraz Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oszacowały, że 2,8 mln osób należących do najsłabszych grup społecznych, co stanowi nieco powyżej 10% wszystkich obywateli Korei Północnej, cierpi z powodu niedożywienia oraz braku w codziennej diecie tak niezbędnych składników żywnościowych, jak białko i tłuszcze;

M. mając na uwadze, że z powodu tego ubóstwa dziesiątki tysięcy obywateli Korei Północnej uciekło z kraju, pomimo narażenia – w razie odkrycia – na ogromne ryzyko zbiorowej kary i zniknięcia w obozach karnych;

N. mając na uwadze, że agenci rządowi uprowadzili na przestrzeni lat tysiące obcokrajowców, z których większość to obywatele Korei Południowej, a miejsce pobytu większości pozostaje nieznane;

Kwestia nierozprzestrzeniania broni jądrowej

1.  potępia próbę jądrową i działania związane z pociskami balistycznymi prowadzone przez KRLD oraz żąda powstrzymania się od dalszych prób w przyszłości;

2.  potępia oficjalne oświadczenie KRLD, że kraj ten zastrzega sobie prawo do zorganizowania ostrzegawczego strajku jądrowego; wzywa KRLD do przestrzegania Karty Narodów Zjednoczonych, która obliguje państwa członkowskie tej organizacji do powstrzymywania się od gróźb lub stosowania przemocy wobec innych państw;

3.  pilnie wzywa KRLD do ponownego przystąpienia do NPT oraz do ratyfikowania dodatkowego protokołu dotyczącego zabezpieczeń Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (MAEA); podkreśla, że wszystkie państwa będące stronami NPT muszą nadal stosować się do wszystkich aspektów wynikających z niego zobowiązań; wzywa KRLD do ponownego przyjęcia wcześniejszych zobowiązań wynikających z moratorium na próby broni rakietowej oraz podpisania i ratyfikowania Traktatu o całkowitym zakazie prób jądrowych (CTBT);

4.  wyraża głębokie zaniepokojenie rosnącymi napięciami na Półwyspie Koreańskim i agresywną retoryką władzy KRLD oraz wzywa zaangażowane strony do powstrzymania się od wszelkich działań mogących zwiększyć napięcia, w tym od ćwiczeń wojskowych;

5.  przyjmuje do wiadomości porozumienie pomiędzy członkami Rady Bezpieczeństwa ONZ w odpowiedzi na niedawną próbę jądrową KRLD i wzywa ich do podjęcia wspólnych i skoordynowanych działań politycznych i dyplomatycznych, aby położyć kres starciom zbrojnym na Półwyspie Koreańskim i znaleźć trwałe rozwiązania polityczne; sugeruje podjęcie nowej inicjatywy na rzecz zwiększania zaufania na poziomie regionalnym dla Półwyspu Koreańskiego, opartej na procesie helsińskim;

6.  apeluje do Chińskiej Republiki Ludowej – jako stałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ i głównego partnera handlowego KRLD – o pośredniczenie w złagodzeniu sytuacji;

7.  nalega, by wszyscy uczestnicy rozmów sześciostronnych nasilili starania w celu szybkiej i pełnej realizacji wspólnego oświadczenia z dnia 19 września 2005 r. wydanego przez Chiny, KRLD, Japonię, Republikę Korei, Federację Rosyjską oraz Stany Zjednoczone, z myślą o osiągnięciu możliwej do zweryfikowania pokojowej denuklearyzacji Półwyspu Koreańskiego;

8.  podkreśla w tym kontekście konieczność wzmożenia starań na rzecz rozbrojenia jądrowego, ponieważ ta przestarzała broń utraciła swoją funkcję odstraszającą w przypadku stałych członków Rady Bezpieczeństwa, stanowiąc jednocześnie rosnące zagrożenie proliferacją, oraz wzywa wszystkie państwa posiadające broń jądrową do dawania przykładu poprzez jednostronną redukcję swojego arsenału;

9.  wzywa do tymczasowych środków budowy zaufania, takich jak tworzenie stref wolnych od broni jądrowej, gwarancje nieużycia broni jądrowej, wymianę danych oraz zrezygnowanie z opcji broni pierwszego rażenia;

10. wzywa wszystkie zainteresowane strony, aby poczyniły postępy w realizacji celu, jakim jest pełne rozbrojenie jądrowe w oparciu międzynarodowy traktat w celu stopniowej eliminacji broni jądrowej na całym świecie, i ponownie wyraża sprzeciw wobec stosowania energii jądrowej do celów zarówno wojskowych, jak i cywilnych (z wyjątkiem zastosowań leczniczych), ze względu na nieodłącznie związane z tym ryzyko dwoistego wykorzystania;

Prawa człowieka

11. wyraża głębokie zaniepokojenie pogarszającą się sytuacją praw człowieka w KRLD, opisaną przez byłych i obecnych specjalnych sprawozdawców ONZ ds. Korei Północnej jako oddzielna kategoria – poważna, powszechna i systematyczna oraz prawdopodobnie zaliczająca się do zbrodni przeciwko ludzkości;

12. wzywa rząd KRLD do działania zgodnie z zaleceniami przedstawionymi w sprawozdaniu sprawozdawcy specjalnego ds. praw człowieka w tym kraju w trybie pilnym oraz do współpracy w ramach specjalnych procedur ONZ w celu poprawy sytuacji praw człowieka obywateli kraju;

13. uważa, że powaga sytuacji i brak odpowiedzi ze strony rządu północnokoreańskiego pilnie wymagają większej uwagi ze strony wszystkich członków ONZ oraz wzywa do ustanowienia specjalnej komisji śledczej ONZ do spraw sytuacji praw człowieka w KRLD; z zadowoleniem odnosi się do wspólnej inicjatywy UE i Japonii w Radzie Praw Człowieka ONZ;

14. wyraża szczególne zaniepokojenie powagą sytuacji żywnościowej, wobec jakiej stoi ten kraj, oraz jej wpływu na ekonomiczne, społeczne i kulturowe prawa ludności, podkreśla, że to państwo ma w pierwszym rzędzie zapewnić żywność swym obywatelom i musi podjąć wszystkie konieczne kroki w celu poprawy wad produkcyjnych i systemu dystrybucji, które przyczyniły się do niedoboru żywności; wzywa rząd KRLD do ograniczenia wydatków na zbrojenia oraz do zapewnienia sprawiedliwego rozdziału zasobów, aby móc skutecznie reagować na kryzys żywnościowy oraz podejmować działania w innych dziedzinach wymagających rozwoju;

15. wzywa Komisję do zachowania istniejących programów pomocy humanitarnej oraz kanałów pozwalających na porozumiewanie się z KRLD; wzywa rząd Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej do zapewnienia bezpiecznego i nieograniczonego dostępu do pomocy humanitarnej udzielanej bezstronnie wedle potrzeb i zgodnie z zasadami humanitarnymi;

16. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządowi Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, rządom członków Rady Bezpieczeństwa ONZ i Sekretarzowi Generalnemu ONZ.