PROJEKT REZOLUCJI w sprawie ustawiania wyników meczów i korupcji w sporcie
11.3.2013 - (2013/2567(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Morten Løkkegaard, Hannu Takkula, Liam Aylward, Robert Rochefort, Nadja Hirsch, Jürgen Creutzmann w imieniu grupy ALDE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0130/2013
B7‑0139/2013
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie ustawiania wyników meczów i korupcji w sporcie
Parlament Europejski,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 23 października 2012 r. pt. „W stronę kompleksowych europejskich ram dla hazardu online” (COM(2012)0596) oraz towarzyszący mu dokument roboczy służb Komisji (SWD(2012)0345),
– uwzględniając „Deklarację z Nikozji w sprawie walki z ustawianiem wyników sportowych” z dnia 20 września 2012 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 18 stycznia 2011 r. pt. „Rozwijanie europejskiego wymiaru sportu” (COM(2011)0012),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 2 lutego 2012 r. w sprawie europejskiego wymiaru sportu[1],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 listopada 2011 r. w sprawie gier hazardowych oferowanych w internecie w obrębie rynku wewnętrznego[2],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 marca 2009 r. w sprawie uczciwości gier hazardowych online[3],
– uwzględniając białą księgę Komisji na temat sportu (COM(2007)0391),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 kwietnia 2005 r. w sprawie zwalczania dopingu w sporcie[4],
– uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Zwalczanie korupcji w UE” (COM(2011)0308),
– uwzględniając zalecenie Komisji dotyczące decyzji Rady upoważniającej Komisję Europejską do uczestnictwa w imieniu Unii Europejskiej w negocjacjach w sprawie międzynarodowej konwencji Rady Europy w celu walki z manipulowaniem wynikami sportowymi (COM(2012)0655),
– uwzględniając konwencję Rady Europy z dnia 19 sierpnia 1985 r. w sprawie przemocy i ekscesów widzów w czasie imprez sportowych, a także Konwencję antydopingową Rady Europy z dnia 16 listopada 1989 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że wspólny zespół dochodzeniowo-śledczy Europolu o kryptonimie „operacja veto” ujawnił powszechne ustawianie wyników meczów piłkarskich w ostatnich latach, przy czym za podejrzane uznano wyniki 680 meczów na całym świecie (w tym 380 w Europie), a także mając na uwadze, że zespół ten opisał działającą na szeroką skalę siatkę zajmującą się ustawianiem meczów, która uderzyła w podstawy sportu, oraz że podejrzanych jest 425 osób, a kolejne 50 zostało aresztowanych;
B. mając na uwadze, że dane te stanowią zaledwie wierzchołek góry lodowej;
C. mając na uwadze, że do ustawiania wyników meczów dochodziło w wielu państwach członkowskich, co stanowi powód do poważnych obaw, gdyż ustawianie wyników meczów wiąże się z przestępczością zorganizowaną i jest głównym źródłem zagrożeń dla środowiska sportowego w niemal wszystkich państwach członkowskich;
D. mając na uwadze, że ustawianie wyników meczów jest formą przestępczości przynoszącą wysokie dochody, a odnotowującą bardzo niskie wskaźniki wykrywalności i karalności, w związku z czym stanowi narzędzie wykorzystywane przez organizacje przestępcze w ich nielegalnej działalności, np. w praniu pieniędzy, handlu ludźmi i handlu narkotykami;
E. mając na uwadze, że organizacje przestępcze działają na szeroką skalę międzynarodową i mają powiązania na całym świecie, dlatego żadna instytucja, kraj ani organizacja nie byłaby w stanie w pojedynkę poradzić sobie z problemem ustawiania wyników meczów;
F. mając na uwadze, że omawiany problem może dotyczyć wszystkich dyscyplin sportowych, a wiarygodność sportu może lec w gruzach;
G. mając na uwadze, że przejrzystość, rozliczalność i demokracja – innymi słowy: dobre rządy – w organizacjach sportowych są warunkiem wstępnym jakiegokolwiek sukcesu środowiska sportowego w walce z ustawianiem meczów i oszustwami w sporcie;
H. mając na uwadze, że wiele organizacji sportowych już podjęło działania w tym obszarze, polegające na przykład na opracowaniu kodeksów postępowania i przyjęciu polityki „zero tolerancji”;
1. wzywa wszystkie główne zainteresowane strony, aby wzięły na siebie odpowiedzialność i przyjęły kompleksowe podejście, uzupełniając wzajemne wysiłki na rzecz zwalczania procederu ustawiania wyników zawodów sportowych;
2. zwraca się do Komisji, aby opracowała zharmonizowane podejście do zwalczania procederu ustawiania wyników meczów oraz przestępczości zorganizowanej, koordynując wysiłki organizacji sportowych, krajowych służb policji i organów sądowych oraz bukmacherów w tej dziedzinie oraz zapewniając platformę do dyskusji oraz wymiany informacji i najlepszych praktyk;
3. wzywa organizacje sportowe do przyjecia polityki „zero tolerancji” wobec korupcji, zarówno wewnętrznie, jak i na zewnątrz, aby zapobiec sytuacji, w której ich członkowie będą podatni na presję z zewnątrz;
4. wzywa organizacje sportowe do opracowania kodeksu postępowania dla wszystkich pracowników i członków (zawodników, trenerów, sędziów, personelu medycznego i technicznego oraz przewodniczących klubów i związków sportowych), który będzie przedstawiał zagrożenia związane z ustawianiem wyników meczów, przewidywał kary za uczestnictwo w tym procederze, zawierać (poparty sankcjami) zakaz obstawiania wyników meczów ze swoim udziałem oraz obowiązek zgłaszania wszelkich informacji na temat ustawiania meczów, w połączeniu z odpowiednim mechanizmem ochrony informatorów;
5. podkreśla znaczenie edukacji dla ochrony uczciwości w sporcie; w związku z tym wzywa państwa członkowskie i federacje sportowe do odpowiedniego informowania i wychowywania sportowców i konsumentów, zaczynając od najmłodszych, na wszystkich szczeblach, zarówno w sporcie amatorskim, jak i zawodowym;
6. zachęca organizacje sportowe do przygotowania kompleksowych programów prewencyjnych, nakładających jasno określone obowiązki na kluby, ligi i federacje, a także do utworzenia organu dyscyplinarnego zajmującego się walką z ustawianiem meczów i korupcją;
7. zachęca organizacje sportowe do stosowania wysokich i przekonujących standardów zarządzania;
8. wzywa te organizacje sportowe, które już prowadzą politykę „zero tolerancji” i stosują kodeksy postępowania, do dokonywania regularnych przeglądów tych działań i dopilnowania, by realizowały one założone cele;
9. zwraca uwagę, że nie wszystkie państwa członkowskie uznały ustawianie meczów za niezgodne z prawem i wprowadziły odnośne sankcje w swoim prawie krajowym, a także zauważa, że problemy w ściganiu sprawców ustawiania wyników meczów są raczej natury operacyjnej niż prawnej; wzywa Komisję, aby wspierała wymianę informacji i najlepszych praktyk między państwami członkowskimi w celu lepszego egzekwowania przepisów zwalczających proceder ustawiania wyników meczów;
10. wzywa Komisję do dokonania oceny różnic, jeżeli chodzi o sankcje i kary nakładane za ustawianie meczów, oraz w stosownych przypadkach do zbadania możliwości wprowadzenia wspólnych standardów minimalnych;
11. z zadowoleniem przyjmuje toczącą się dyskusję na temat ewentualnej konwencji Rady Europy w sprawie zwalczania procederu manipulowania wynikami sportowymi, która zapewni krajowym systemom niezbędne narzędzia, specjalistyczną wiedzę i zasoby do walki z tym zagrożeniem; wzywa państwa członkowskie do sprawnego przyjęcia tego międzynarodowego instrumentu prawnego;
12. wzywa państwa członkowskie do utworzenia wyspecjalizowanej jednostki śledczej zajmującej się walką z ustawianiem meczów, która służyłaby również za punkt komunikacyjny i centrum współpracy z głównymi zainteresowanymi stronami, a także do nałożenia na bukmacherów wymogu informowania tej wyspecjalizowanej jednostki i organizacji sportowych o nielegalnych metodach obstawiania zakładów w celu prowadzenia dalszych dochodzeń i kierowania spraw do organów ścigania;
13. wzywa państwa członkowskie do zacieśnienia współpracy w zakresie egzekwowania prawa dzięki wspólnym zespołom śledczym i współpracy między organami ścigania; podkreśla potrzebę działań mających na celu zwalczanie nielegalnych stron internetowych oferujących zakłady sportowe oraz anonimowego obstawiania zakładów;
14. wzywa państwa członkowskie do powołania krajowych (rządowych) organów regulacyjnych (na wzór Komisji ds. Hazardu w Wielkiej Brytanii) w celu zwalczania nielegalnych działań hazardowych i korupcji; podkreśla konieczność ścisłej współpracy z innymi organami regulacyjnymi, w tym z organami wydającymi licencje oraz z policją;
15. podkreśla pilną potrzebę powołania wielopodmiotowego organu, którego celem będzie gromadzenie, wymiana, analiza i rozpowszechnianie dowodów na ustawianie wyników meczów, oszustw sportowych i innych form korupcji w sporcie, zarówno w Europie, jak i poza nią; jest zdania, ze organ ten powinien także opracować najlepsze praktyki w walce z korupcją w sporcie oraz promować koncepcje dobrego zarządzania w sporcie; zauważa, że pierwszą okazją do przedyskutowania tej kwestii może być Piąta Międzynarodowa Konferencja Ministrów i Wysokich Urzędników Odpowiedzialnych za Wychowanie Fizyczne i Sport (MINEPS), która odbędzie się w maju 2013 r. w Berlinie;
16. wzywa Komisję do prowadzenia dialogu oraz nawiązania współpracy z krajami trzecimi w celu zwalczania przestępczości zorganizowanej związanej z ustawianiem wyników meczów;
17. wzywa Komisję do zidentyfikowania krajów, z którymi wiążą się pewne kwestie związane z ustawianiem meczów w kontekście zakładów sportowych odnoszących się do wydarzeń sportowych odbywających się na terenie UE, oraz do zacieśnienia współpracy z tymi krajami w walce z ustawianiem meczów;
18. wzywa Komisję do utworzenia światowego forum przeciwko ustawianiu meczów, w ramach którego dochodziłoby do spotkań zainteresowanych podmiotów, wymiany informacji i koordynacji działań;
19. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz europejskim, międzynarodowym i krajowym organizacjom sportowym.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0025.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0492.
- [3] Dz.U. C 87 E z 1.4.2010, s. 30.
- [4] Dz.U. C 33 E z 9.2.2006, s. 590.