ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με την ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων από τις χώρες της Αραβικής Άνοιξης που βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο
15.5.2013 - (2013/2612(RSP))
σύμφωνα με το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού
Willy Meyer, Patrick Le Hyaric, Marie-Christine Vergiat, Jacky Hénin, Sabine Lösing, Younous Omarjee, Alda Sousa, Marisa Matias, Paul Murphy εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL
B7‑0191/2013
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων από τις χώρες της Αραβικής Άνοιξης που βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με την ευρωπαϊκή πολιτική για τις γειτονικές χώρες, την Ένωση για τη Μεσόγειο και τις χώρες της νότιας γειτονίας, όπως την Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και το Μαρόκο,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά της Διαφθοράς, του 2003, που τέθηκε σε ισχύ το 2005 και στην οποία προσχώρησε η Ευρωπαϊκή Ένωση με την απόφαση του Συμβουλίου 2008/801/ΕΚ της 25ης Σεπτεμβρίου 2008,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα 19/38 του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών της 19ης Απριλίου 2012 σχετικά με τις αρνητικές για την άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιπτώσεις του μη επαναπατρισμού κεφαλαίων παράνομης προέλευσης στις χώρες προέλευσης και σχετικά με τη σημασία της βελτίωσης της διεθνούς συνεργασίας,
– έχοντας υπόψη την τελική έκθεση του Αραβικού Φόρουμ για την Ανάκτηση Περιουσιακών Στοιχείων της 13ης Σεπτεμβρίου 2012,
– έχοντας υπόψη τις νομικές αρχές σχετικά με τη διαγραφή παράνομων και απεχθών χρεών σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 10ης Μαΐου 2012, με τίτλο «Το εμπόριο στην υπηρεσία της αλλαγής: η εμπορική και επενδυτική στρατηγική της ΕΕ για τον Μεσογειακό Νότο μετά την Αραβική Άνοιξη[1], ιδιαίτερα την αιτιολογική σκέψη 6 αυτού,
– έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης ΕΕ-Αιγύπτου του 2007 και τη συμφωνία σύνδεσης ΕΕ-Αιγύπτου, η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουνίου 2004,
– έχοντας υπόψη τον κανονισμό (EE) αριθ. 270/2011 του Συμβουλίου της 21ης Μαρτίου 2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1099/2012 του Συμβουλίου που τον τροποποιεί,
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν οι συμπρόεδροι της Ειδικής Ομάδας ΕΕ-Αιγύπτου κατά τη συνεδρίαση της 14ης Νοεμβρίου 2012,
– έχοντας υπόψη την Ευρωμεσογειακή Συμφωνία σύνδεσης μεταξύ της ΕΕ και της Τυνησίας, η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Μαρτίου 1998, καθώς και το σχέδιο δράσης ΕΕ-Τυνησία, το οποίο τέθηκε σε ισχύ την 4η Ιουλίου 2005,
– έχοντας υπόψη τον κανονισμό (EE) αριθ. 101/2011 του Συμβουλίου της 4ης Φεβρουαρίου 2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Τυνησία και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1100/2012 του Συμβουλίου που τον τροποποιεί,
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν οι συμπρόεδροι της Ειδικής Ομάδας ΕΕ-Τυνησίας κατά τη συνεδρίαση της 28ης και 29ης Σεπτεμβρίου 2011,
– έχοντας υπόψη τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της ΕΕ και της Τυνησίας,
– έχοντας υπόψη τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία σύνδεσης ΕΕ - Λιβύης επί καθεστώτος Μουαμάρ Καντάφι, οι οποίες διακόπηκαν το 2011,
– έχοντας υπόψη την απόφαση 2011/137/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 28ης Φεβρουαρίου 2011 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη και τις αποφάσεις 2011/625/ΚΕΠΠΑ και 2011/178/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου που την τροποποιούν, τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 204/2011 του Συμβουλίου της 2ας Μαρτίου 2011 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 965/2011 του Συμβουλίου που τον τροποποιεί, και έχοντας υπόψη τους εκτελεστικούς κανονισμούς (EE) αριθ. 364/2013 και αριθ. 50/2013 του Συμβουλίου για την εφαρμογή του άρθρου 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 204/2011 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη,
– έχοντας υπόψη την Ευρωμεσογειακή Συμφωνία Σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της αφενός και του Βασιλείου του Μαρόκου αφετέρου, ειδικότερα το άρθρο 2 της συμφωνίας,
– έχοντας υπόψη το προηγμένο καθεστώς που εκχωρήθηκε στο Μαρόκο τον Οκτώβριο του 2008,
– έχοντας υπόψη τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για μια ζώνη σφαιρικών και εις βάθος ελεύθερων συναλλαγών (DCFTA) μεταξύ της ΕΕ και του Μαρόκου, οι οποίες δρομολογήθηκαν την 1η Μαρτίου 2013,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαδικασία της Βαρκελώνης, που δρομολογήθηκε το 1995, οδήγησε σε συμφωνίες σύνδεσης μεταξύ της ΕΕ και σχεδόν μίας δωδεκάδας χωρών του Μεσογειακού Νότου· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο οδικός χάρτης του Ραμπάτ, που καταρτίστηκε το 2005, εστίαζε στην προώθηση της έγκρισης συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου και περαιτέρω ελευθέρωσης αντί της ισόρροπης ανάπτυξης της περιοχής χάριν των εργαζομένων και των φτωχών·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι σε πολλές χώρες του αφρικανικού Βορρά, της Μέσης Ανατολής και της Αραβικής Χερσονήσου έγιναν ή είναι σε εξέλιξη σημαντικές κινητοποιήσεις εργαζομένων και πολιτών για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και κατά της αδικίας, της ανεργίας και της διαφθοράς, προβάλλουν δε αιτήματα για περισσότερη δημοκρατία και δικαιώματα, κοινωνική δικαιοσύνη και τερματισμό της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και των πολέμων·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα διάφορα μέτρα διαρθρωτικής προσαρμογής (απελευθέρωση της τιμής των τροφίμων, ιδιωτικοποιήσεις, μέτρα λιτότητας) που έχουν επιβάλει εδώ και δεκαετίες το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και άλλοι διεθνείς οργανισμοί έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα της χώρας, όπως η ανεργία και η φτώχεια, τα οποία οδήγησαν στις λαϊκές εξεγέρσεις σε αυτές τις χώρες·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων από τις χώρες της Αραβικής Άνοιξης είναι μια ηθική επιταγή και ένα εξαιρετικά ευαίσθητο από πολιτική άποψη ζήτημα στις σχέσεις της ΕΕ με τους νότιους γείτονές της· λαμβάνοντας υπόψη ότι συνιστά επίσης σημαντικό οικονομικό ζήτημα για τους νότιους γείτονές μας λόγω του δυναμικού αυτών των περιουσιακών στοιχείων, εφόσον επιστραφούν και χρησιμοποιηθούν με διαφανή και αποτελεσματικό τρόπο στη στήριξη της οικονομικής ανάκαμψης των χωρών αυτών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων έχει ισχυρό αποτρεπτικό χαρακτήρα, καθώς στέλνει ισχυρό μήνυμα κατά της ατιμωρησίας όσων ενέχονται στη διαφθορά·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ, και ιδιαίτερα οι κυβερνήσεις ορισμένων κρατών μελών, καθώς και οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν στηρίξει επί δεκαετίες αντιδημοκρατικά καθεστώτα, φέρουν ιδιαίτερη ευθύνη για την κοινωνική και οικονομική κατάσταση που οδήγησε στις εξεγέρσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εξελίξεις στη Βόρεια Αφρική, στη Μέση Ανατολή και στην Αραβική Χερσόνησο έχουν αποκαλύψει τη θεμελιώδη αποτυχία της ενωσιακής πολιτικής έναντι των χωρών της Νότιας Μεσογείου· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αρχές της νέας Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ) είναι οι ίδιες με αυτές που οδήγησαν στην αποτυχία της προηγούμενης ΕΠΓ, όπως οι διαπραγματεύσεις των συμφωνιών για ζώνες σφαιρικών και εις βάθος ελεύθερων συναλλαγών και το άνοιγμα των οικονομιών των τρίτων χωρών·
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το χρέος είναι βασικός μοχλός επέμβασης ξένων και οικονομικών δυνάμεων, με τη συνενοχή των ντόπιων κυβερνητικών ελίτ, ο οποίος οδηγεί σε παραβιάσεις της εθνικής κυριαρχίας, γενική πτώχευση του λαού και άγρια υποβάθμιση των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού· λαμβάνοντας υπόψη ότι το απεχθές και το παράνομο χρέος χρησιμοποιήθηκε από δικτατορίες ως εργαλείο πολιτικής υποταγής και ως μηχανισμός για τη μεταφορά του εισοδήματος από τους εργαζομένους πρωτίστως στο παγκόσμιο κεφάλαιο· λαμβάνοντας υπόψη ότι σήμερα εξυπηρετεί κάποιους να διατηρείται η νεο-αποικιακή κυριαρχία στις οικονομίες των χωρών της Νότιας Μεσογείου·
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το διεθνές δίκαιο ορίζει το απεχθές χρέος με βάση τρία κριτήρια: την έλλειψη συναίνεσης εκ μέρους του λαού του χρεωμένου κράτους· το γεγονός ότι δεν προκύπτουν οφέλη για τον λαό του χρεωμένου κράτους· τέλος, την επίγνωση των δανειστών ότι τα δάνεια που έδωσαν δεν ωφελούν τον λαό ούτε τυγχάνουν της συναινέσεώς του· λαμβάνοντας υπόψη ότι το χρέος των χωρών του Νότου έχει ήδη εξοφληθεί στο πολλαπλάσιο· λαμβάνοντας υπόψη ότι στον Νότο όπως και στον Βορρά συνιστά ισχυρό μέσο μεταβίβασης παραγωγικού πλούτου στο κεφάλαιο·
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Αίγυπτος είναι παγιδευμένη σε πολιτική και οικονομική κρίση επί μήνες· λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά το 2012 πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρη την Αίγυπτο περισσότερες από 3.400 εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα, ως επί το πλείστον απεργίες και καταλήψεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Αίγυπτος έχει πληρώσει πάνω από 80 δισ. σε εξωτερικό χρέος και τόκους μεταξύ του 1981 και του 2012· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Αίγυπτος έχει πιεστεί να εγκρίνει μεταρρυθμίσεις με μέτρα λιτότητας ως όρο για δανειακή δέσμη 4,8 δισ. δολαρίων ΗΠΑ από το ΔΝΤ· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτά τα μέτρα λιτότητας για τον έλεγχο του ελλείμματος θα επιδεινώσουν τις εργασιακές, κοινωνικές συνθήκες και συνθήκες διαβίωσης του αιγυπτιακού πληθυσμού·
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, όταν ο Τυνήσιος δικτάτορας Ζινέ Ελ Αμπιντινέ Μπεν Αλί εκδιώχθηκε από την εξουσία, η χώρα βαρυνόταν με δημόσιο εξωτερικό χρέος ύψους 14,4 δισ. δολαρίων ΗΠΑ, πράγμα που αποτελεί μεγάλο εμπόδιο στην ανάπτυξη του τυνησιακού λαού· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με στοιχεία της κεντρικής τράπεζας της Τυνησίας, από το 1970 ώς το 2009 η Τυνησία κατέβαλε 2,47 δισ. δολάρια ΗΠΑ παραπάνω από όσα δανείστηκε· λαμβάνοντας υπόψη ότι χρέος τέτοιου ύψους δεν βελτίωσε τις συνθήκες διαβίωσης του λαού και ότι ο πλούτος που συγκέντρωσαν οι άνθρωποι του Μπεν Αλί μετά από 23 χρόνια εξουσίας είναι απόδειξη της συνενοχής ορισμένων δανειστών·
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κυβερνήσεις που ήρθαν στην εξουσία στην Τυνησία και στην Αίγυπτο μετά την εκδίωξη των δικτατόρων Μπεν Αλί και Χόσνι Μουμπάρακ επωμίστηκαν και οι ίδιες νέο χρέος, το οποίο ευνοεί πολύ περισσότερο του δανειστές από ό,τι τον λαό, προκειμένου να πληρώσουν τα απεχθή χρέη που κληρονόμησαν από τα προηγούμενα δικτατορικά καθεστώτα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Τυνησία και η Αίγυπτος αυτή τη στιγμή διαπραγματεύονται νέες ρυθμίσεις με το ΔΝΤ, πράγμα που χρησιμοποιείται για να πιεστούν να συνεχίσουν την εξόφληση του κληρονομημένου απεχθούς χρέους·
ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η λιβυκή οικονομία δεν έχει συνέλθει από τον πόλεμο, με εξαίρεση τον πετρελαϊκό τομέα· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο πολιτικός και οικονομικός διχασμός της χώρας επικράτησε σε μεγάλο βαθμό χάριν των ξένων επενδυτών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η νέα κυβέρνηση επαναλαμβάνει τη διαδικασία περαιτέρω φιλελευθεροποίησης της χώρας, η οποία είχε ξεκινήσει από το 2003·
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Μαρόκο είναι ο μεγαλύτερος λήπτης ενισχύσεων από την ΕΕ μεταξύ των χωρών της Νότιας Μεσογείου· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο βασιλιάς του Μαρόκου, Μοχάμεντ ΣΤ', είναι κάτοχος πλειοψηφικού μεριδίου στη Société Nationale d’Investissement (SNI ήτοι Εθνική Εταιρεία Επενδύσεων), τη μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρεία χαρτοφυλακίου· λαμβάνοντας υπόψη ότι πάνω από το 50% των εταιρειών που περιλαμβάνονται στο χρηματιστήριο της Καζαμπλάνκας συνδέονται με τη βασιλική οικογένεια του Μαρόκου· λαμβάνοντας υπόψη ότι το δημόσιο χρέος του Μαρόκου το 2012 έφθασε στο 71% του ΑΕγχΠ του· λαμβάνοντας υπόψη ότι μεταξύ του 1983 και του 2011 το Μαρόκο πλήρωσε πάνω από 115 δισ. δολάρια ΗΠΑ για εξωτερικό χρέος, ποσό οκταπλάσιο από το αρχικό χρέος, και οφείλει ακόμη 23 δισ. δολάρια ΗΠΑ· λαμβάνοντας υπόψη ότι το Μαρόκο ασκεί παράνομη κατοχή στη Δυτική Σαχάρα·
ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρ’ όλο που δεν έχει γίνει καμία καθεστωτική αλλαγή ώς τώρα στο Μαρόκο ή στο Μπαχρέιν, και οι δύο χώρες αποτελούν παραδείγματα του πώς η ΕΕ δανείζει χρήματα σε αυταρχικά και καταπιεστικά καθεστώτα που καταστέλλουν με αγριότητα όσους διαμαρτύρονται·
1. τονίζει ότι, πέρα από την οικονομική σημασία του εγχειρήματος, η επιστροφή στις χώρες της Αραβικής Άνοιξης περιουσιακών τους στοιχείων που εκλάπησαν από προηγούμενους και τωρινούς δικτάτορες και τα καθεστώτα τους είναι ηθική επιταγή, δεδομένου ότι συμβολίζει την αποκατάσταση της δικαιοσύνης και της λογοδοσίας υπό το πνεύμα της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου· θεωρεί ωστόσο το ζήτημα του χρέους αυτών των χωρών ουσιώδες και την επιστροφή περιουσιακών στοιχείων μέρος του προβλήματος του απεχθούς και παράνομου χρέους·
2. πιστεύει ότι η διεθνής κοινότητα πρέπει να δημιουργήσει ένα στέρεο σύστημα διεθνών συμφωνιών και προτύπων που θα ασχολείται με τη διαφθορά, το ξέπλυμα χρήματος και την επιβολή του νόμου, με ιδιαίτερη έμφαση στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά της Διαφθοράς του 2003· καλεί τη διεθνή κοινότητα να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για τον εντοπισμό και το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων που προέρχονται από διαφθορά στην Τυνησία, στην Αίγυπτο, στη Λιβύη και στο Μαρόκο·
3. καταδικάζει τη στήριξη που έχουν παράσχει επί δεκαετίες σε αυτά τα καθεστώτα η ΕΕ και ιδιαίτερα ορισμένες κυβερνήσεις των κρατών μελών· εφιστά την προσοχή στην ανοχή και τη συνενοχή των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τις οποίες επωφελήθηκαν αυτά τα καθεστώτα με πρόφαση την προστασία από τον ισλαμισμό·
4. υπενθυμίζει την αιτιολογική σκέψη 6 του ψηφίσματός του με ημερομηνία 10 Μαΐου 2012, στο οποίο δηλώνει ότι θεωρεί το εξωτερικό χρέος των χωρών της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής απεχθές χρέος, δεδομένου ότι είχε σωρευθεί από δικτατορικά καθεστώτα, κυρίως εξαιτίας του προσωπικού πλουτισμού πολιτικών και οικονομικών ελίτ και της αγοράς όπλων, σε πολλές δε περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε για την καταπίεση των ίδιων των πληθυσμών αυτών των χωρών· ζητεί κατά συνέπεια να επανεξεταστεί αυτό το χρέος, και στον βαθμό που σχετίζεται με εξοπλιστικές δαπάνες·
5. στηρίζει κάθε έλεγχο του χρέους που καθοδηγείται από πολίτες προκειμένου να εντοπιστεί και να διαγραφεί άνευ όρων κάθε απεχθές και παράνομο χρέος· απορρίπτει γι’ αυτό κάθε είδος ανταλλαγών ή μετατροπών του χρέους που χρησιμοποιούνται για τη νομιμοποίηση αυτού του χρήματος· πιστεύει ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να ζητήσουν από τους δανειστές τους να λογοδοτήσουν για τις παράνομες πράξεις τους και να ζητήσουν επανορθώσεις για τη ζημία που προκάλεσαν· προτρέπει όλες τις κυβερνήσεις τόσο στον Βορρά όσο και στον Νότο να ασχοληθούν με αυτού του είδους τον έλεγχο χρέους, όπως έκαναν η Νορβηγία και ο Ισημερινός το 2006·
6. ζητεί την άμεση αναστολή της εξόφλησης χρέους προς την ΕΕ εκ μέρους της Τυνησίας και της Αιγύπτου (με πάγωμα των επιτοκίων) και τη διενέργεια ελέγχου σε αυτό το χρέος, στην οποία πρέπει να λάβει μέρος η κοινωνία των πολιτών, διότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να χυθεί άπλετο φως στους λόγους για τους οποίους έγινε ο δανεισμός, τις συνθήκες υπό τις οποίες υπογράφηκαν οι δανειακές συμβάσεις, τους όρους που τέθηκαν και τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές τους επιπτώσεις· τονίζει τη σημασία της διενέργειας ελέγχου σε τέτοιο χρέος, καθώς τούτο θα επιτρέψει και τον εντοπισμό του παράνομου μέρους του τυνησιακού και αιγυπτιακού χρέους και θα αποτρέψει νέο κύκλο παράνομου και μη βιώσιμου χρέους και θα τονίσει την ευθύνη των Ευρωπαίων δανειστών και των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στα οποία τα κράτη μέλη της ΕΕ παίζουν εξέχοντα ρόλο·
7. επιβεβαιώνει την αλληλεγγύη του στους αγώνες και τις λαϊκές εξεγέρσεις στη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Αραβική Χερσόνησο για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, για κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα και για την ελευθερία και τη δημοκρατία·
8. επισημαίνει ότι οι εξεγέρσεις αυτές αποδεικνύουν την αποτυχία της ευρωπαϊκής πολιτικής για τις γειτονικές χώρες και την επείγουσα ανάγκη να αναθεωρηθεί η εξωτερική πολιτική της ΕΕ· καλεί την ΕΕ να θεσπίσει νέο πλαίσιο σχέσεων με τις χώρες και τις περιοχές αυτές, στη βάση της μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις και του σεβασμού της κυριαρχίας τους και με στόχο την υποστήριξη της ανάπτυξης των γειτονικών περιοχών και την προώθηση της απασχόλησης και της εκπαίδευσης, αντί για "συμφωνίες εταιρικής σχέσης" που επικεντρώνονται κυρίως στη δημιουργία περιοχών ελεύθερου εμπορίου από τις οποίες επωφελούνται τα επιχειρηματικά συμφέροντα της ευρωπαϊκής πλευράς·
9. είναι κατηγορηματικά αντίθετο στους όρους που συνοδεύουν το δάνειο του ΔΝΤ, δεδομένου ότι οι προϋποθέσεις αυτές θα επιδεινώσουν τις συνθήκες ζωής των εργαζομένων και των πιο ευάλωτων στρωμάτων της κοινωνίας, ιδίως των γυναικών, ο ρόλος των οποίων ήταν αποφασιστικός για τη μετάβαση αυτών των χωρών στη δημοκρατία·
10. επαναλαμβάνει την καταδίκη της στρατιωτικής επέμβασης στη Λιβύη στην οποία ηγήθηκαν η Γαλλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ· τονίζει ότι οι πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές διεκδικήσεις που οδήγησαν στη λαϊκή κινητοποίηση κατά του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι κάθε άλλο παρά έχουν ικανοποιηθεί· εκφράζει επίσης την ανησυχία του για τη σημερινή οικονομική και πολιτική διαίρεση της χώρας, η οποία επιδεινώνει την ευάλωτη θέση του πληθυσμού, επιβεβαιώνει δε τη στήριξή του στο αναφαίρετο δικαίωμα των λαών στην πρόσβαση και τον έλεγχο στους πόρους της χώρας του·
11. θεωρεί ότι το καθεστώς του Μαρόκου είναι διεφθαρμένο και καταπιεστικό, παρόμοιο με τα καθεστώτα του Μουμπάρακ και του Μπεν Αλί· στηρίζει τον αγώνα γυναικών του Μαρόκου κατά των αυθαιρεσιών οργανώσεων χρηματοδότησης μικρής κλίμακας που χρηματοδοτούνται από το ΔΝΤ· επαναλαμβάνει ότι η κυριαρχία του Μαρόκου επί της Δυτικής Σαχάρας δεν έχει αναγνωριστεί ποτέ από το διεθνές δίκαιο· απαιτεί να αναστείλουν η Επιτροπή και το Συμβούλιο τη συμφωνία σύνδεσης μεταξύ της ΕΕ και του Βασιλείου του Μαρόκου καθώς και το προηγμένο καθεστώς που εκχωρήθηκε στο Μαρόκο, μέχρι να συμμορφωθεί το εν λόγω βασίλειο με το διεθνές δίκαιο, ιδίως με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ που ζητούν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αυτοδιάθεση της Δυτικής Σαχάρας και την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποαποικιοποίησης, ώστε να τεθεί τέλος στη μαροκινή κατοχή·
12. επικρίνει έντονα το μεγάλης κλίμακας εμπόριο όπλων που διεξήγαγαν κράτη μέλη της ΕΕ με τη Λιβύη, την Αίγυπτο και άλλα καταπιεστικά καθεστώτα, όπως το Μαρόκο, το Μπαχρέιν και τη Σαουδική Αραβία·
13. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ένωσης για τη Μεσόγειο, στην Αφρικανική Ένωση, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια της Αιγύπτου, της Τυνησίας, της Λιβύης και του Μαρόκου.
- [1] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0201.