Projekt rezolucji - B7-0276/2013Projekt rezolucji
B7-0276/2013

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie europejskich działań na rzecz walki z bezrobociem wśród osób młodych

10.6.2013 - (2013/2673(RSP))

złożonej w następstwie oświadczenia Rady i Komisji
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Rebecca Harms, Daniel Cohn-Bendit, Raül Romeva i Rueda, Karima Delli, Malika Benarab-Attou, Rui Tavares, Jean Lambert, Elisabeth Schroedter, Marije Cornelissen, Ana Miranda, Franziska Keller, Margrete Auken w imieniu grupy Verts/ALE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0270/2013

Procedura : 2013/2673(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0276/2013

B7‑0276/2013

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie europejskich działań na rzecz walki z bezrobociem wśród osób młodych

(2013/2673(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając porozumienie polityczne osiągnięte w Radzie w dniu 28 lutego 2013 r. dotyczące zalecenia Rady w sprawie ustanowienia gwarancji dla młodzieży,

–   uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej dotyczące Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych z dnia 7 lutego 2013 r.,

–   uwzględniając wniosek Komisji z dnia 5 grudnia 2012 r. w sprawie drugiego etapu konsultacji z partnerami społecznymi na szczeblu europejskim dotyczących ram jakości dla staży (COM(2012)0728),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 czerwca 2010 r. w sprawie wspierania dostępu młodzieży do rynków pracy, poprawy statusu osób odbywających staże i praktyki zawodowe,

–   uwzględniając swoją rezolucję ze stycznia 2013 r. w sprawie gwarancji dla młodzieży,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że obecnie 23,5% młodych ludzi w UE nie ma pracy, a w niektórych państwach członkowskich bezrobocie wśród osób młodych przekracza 55%, 8,3 miliona Europejczyków poniżej 25 roku życia to młodzież niekształcąca się, niepracująca ani nieszkoląca się (młodzież NEET), 15% dzieci porzuca naukę, nie ukończywszy szkoły średniej, zaś 10% obywateli UE żyje w gospodarstwach domowych bez osób pracujących; mając na uwadze, że taka sytuacja może pociągać za sobą poważne konsekwencje społeczne dla społeczeństwa i jednostek oraz mając na uwadze, że problemy te ciągle się nasilają, stwarzając ryzyko straconego pokolenia;

B.  mając na uwadze, że wskaźniki bezrobocia ludzi młodych i młodzieży NEET mają wpływ na prawa człowieka i pociągają za sobą konsekwencje związane z łamaniem praw człowieka; mając na uwadze, że w celu rozwiązania tego problemu niezbędne jest kierowanie się prawami;

C. mając na uwadze, że obecne środki kryzysowe ukierunkowane na ograniczenie wydatków publicznych w krajach objętych kryzysem ujawniły już bezpośredni negatywny wpływ na młodzież z powodu cięć wydatków na edukację, tworzenie miejsc pracy i usługi pomocnicze; mając na uwadze, że obecnie strategie polityczne dotyczące osób młodych tworzone są bez udziału samych zainteresowanych i ich przedstawicieli;

D. mając na uwadze, że strategie edukacyjne i szkoleniowe mogą odegrać podstawową rolę w zwalczaniu wysokiego poziomu bezrobocia wśród osób młodych i zasadniczo wesprzeć integrację i uczestnictwo; mając na uwadze, że niezbędne są większe inwestycje w kształcenie i szkolenie zawodowe, włączanie do struktur nauczania, szkolnictwa wyższego i badań; mając na uwadze, że podnoszenie kwalifikacji jest konieczne, aby przygotować jednostki do zatrudnienia na dobrych stanowiskach w sektorach charakteryzujących się wzrostem zatrudnienia, takich jak zielone miejsca pracy, sektor ICT i sektor opieki;

1.  wzywa państwa członkowskie, ich głowy państw i Komisję Europejską do

•    kierowania się prawami w kwestiach młodzieży i zatrudnienia,

•    zaangażowania przedstawicieli młodzieży w kształtowanie polityki,

•    określenia i zrezygnowania ze strategii kryzysowych, które powodują zwiększenie bezrobocia wśród osób młodych i ich wykluczenie,

•    skoncentrowania się na dostępie do zatrudnienia, kształcenia i szkolenia o wysokiej jakości;

podkreśla, że Parlament Europejski będzie pilnie monitorował postępy i obserwował, czy obiecane środki są wdrażane, zwłaszcza, jeśli chodzi o gwarancję dla młodzieży;

2.  wzywa Komisję, aby najpierw oceniła, a następnie wyeliminowała niespójne i czasami szkodliwe środki kryzysowe; podkreśla pilną potrzebę czegoś więcej niż publiczne zobowiązanie do zatrudnienia ludzi młodych; wzywa Komisję, aby z celów w zakresie poziomu deficytu wykluczyła inwestycje w obszarach ukierunkowanych na zatrudnienie ludzi młodych, takich jak tworzenie miejsc pracy, edukacja, szkolenia oraz badania i rozwój, ponieważ mają one kluczowe znaczenie dla trwałego wyjścia z kryzysu, ale także dla umocnienia gospodarki UE na drodze ku konkurencyjności i zrównoważonej wydajności;

3.  wzywa Komisję, aby we współpracy z państwami członkowskimi, w których bezrobocie wśród osób młodych w regionach przekracza 25%, opracowała roczny plan pomocy w celu zaradzenia bezrobociu wśród młodych ludzi w drodze utworzenia miejsc pracy dla przynajmniej 10% młodych osób dotkniętych bezrobociem;

4.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do kierowania się prawami w kwestiach młodzieży i zatrudnienia; podkreśla, że szczególnie w dobie nasilonego kryzysu nie można narażać na szwank jakościowego aspektu godziwej pracy dla osób młodych, a kluczowym elementem muszą być podstawowe normy pracy, a także inne normy związane z jakością pracy;

5.  ostrzega przed wciąganiem młodych ludzi do pracy wszelkimi środkami, co może wiązać się z ryzykiem lekceważenia jakości takiego zatrudnienia, a także praw młodych osób w pracy, a zwłaszcza prawa do godziwego wynagrodzenia; ostrzega przed postrzeganiem mobilności młodzieży jako uniwersalnego rozwiązania i przypomina nauczkę wyciągniętą w związku z drenażem mózgów i marnowaniem potencjału intelektualnego w krajach przystępujących i rozwijających się;

6.  wzywa państwa członkowskie, aby nie ograniczały się do składania gołosłownych deklaracji w sprawie reform kształcenia i szkolenia, ale zajęły się kwestią dostępu, inwestycji i jakości z myślą o długofalowych trwałych strategiach politycznych; przypomina, że zasadnicze znaczenie ma ukierunkowanie na przechodzenie między różnymi ścieżkami edukacyjnymi i szkoleniowymi oraz uznawanie kwalifikacji zdobytych w wyniku nauki nieformalnej i formalnej; podkreśla, że bezpieczeństwo dochodów i zaufanie do perspektyw na rynku pracy to zasadnicze warunki wstępne decyzji o kontynuacji nauki na poziomie wyższym i że ma to szczególne znaczenie dla młodych osób, w przypadku których istnieje większe ryzyko wykluczenia;

7.  domaga się, by państwa członkowskie podjęły zdecydowane działania w celu zwalczania bezrobocia i wczesnego wykluczenia osób młodych, w szczególności poprzez zapobieganie przedwczesnemu przerywaniu nauki, szkoleń lub praktyk (np. dzięki wdrożeniu systemu podwójnego kształcenia lub innych równie skutecznych programów ramowych);

8.  podkreśla, że młodzi ludzie powinni mieć możliwość zatrudnienia w swojej społeczności oraz że należy podjąć prace nad eliminowaniem nierówności geograficznych w Europie, jeśli chodzi o szanse młodzieży; wzywa Komisję Europejską i państwa członkowskie, by zapewniły strategie obejmujące środki ułatwiające powrót młodych ludzi do ich kraju pochodzenia, a tym samym zapobiegające drenażowi mózgów i utracie kapitału ludzkiego;

9.  podkreśla, że inwestycje społeczne na rzecz młodzieży NEET pozwoliłyby zmniejszyć obecne straty gospodarcze spowodowane brakiem uczestnictwa młodych ludzi w rynku pracy, które Eurofound szacuje na 153 miliardy EUR, co odpowiada 1,2% PKB UE[1];

10. zauważa, że inwestycje społeczne na rzecz młodzieży mogą przybrać wiele różnych form, np.: rozwoju współpracy pomiędzy szkołami, ośrodkami doskonalenia zawodowego i lokalnymi lub regionalnymi przedsiębiorstwami; zapewniania wysokiej jakości specjalistycznych programów szkoleniowych oraz wysokiej jakości praktyk dla młodzieży; programów szkoleń zawodowych we współpracy z przedsiębiorstwami; programów przyuczania do zawodu z udziałem starszych pracowników, tak by zatrudnić i przeszkolić młodych ludzi na konkretnych stanowiskach lub zapewnić sprawniejsze przechodzenie ze szkół do zakładów pracy; zachęcania młodych ludzi do uczestnictwa w życiu społecznym oraz promowania dobrowolnej mobilności na szczeblu regionalnym, europejskim i międzynarodowym dzięki dalszym wysiłkom na rzecz wzajemnego uznawania kwalifikacji i umiejętności; podkreśla też, że inwestycje społeczne mogą być realizowane równolegle ze skutecznymi zachętami, takimi jak dofinansowanie zatrudnienia lub składki na ubezpieczenie dla młodych ludzi, które zapewnią godne warunki życia i pracy, aby zachęcić pracodawców publicznych i prywatnych do zatrudniania młodych ludzi, do inwestowania zarówno w tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy dla młodych ludzi, jak i w stałe szkolenie i podnoszenie umiejętności w trakcie zatrudnienia, oraz do wspierania przedsiębiorczości wśród młodzieży;

11. wzywa do niezwłocznego skoncentrowania na wstępie środków w wysokości 6 miliardów EUR, przeznaczonych na nową Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, w pierwszych latach wieloletnich ram finansowych, aby zaradzić bezrobociu wśród młodych ludzi i wprowadzić gwarancje dla młodzieży; podkreśla, że MOP szacuje koszty wprowadzenia gwarancji dla młodzieży w krajach strefy euro na 21 miliardów EUR; apeluje zatem, aby w kontekście przeglądu wieloletnich ram finansowych zwiększyć kwotę przeznaczoną na ten cel; z zadowoleniem przyjmuje fakt rozszerzenia grupy uprawnionej do gwarancji dla młodzieży na osoby poniżej trzydziestego roku życia;

12. powiadamia państwa członkowskie, że Parlament Europejski zamierza pilnie monitorować wszystkie działania państw członkowskich służące urzeczywistnieniu gwarancji dla młodzieży oraz zwraca się do organizacji młodzieżowych, aby na bieżąco informowały Parlament Europejski o ich analizach działań państw członkowskich;

13. przypomina, że daleko jeszcze do osiągnięcia dwóch ogólnych celów strategii na rzecz młodzieży (stworzenia młodym ludziom równych szans na rynku pracy i wspierania włączenia społecznego) oraz nalega na Komisję i państwa członkowskie, by zdały sobie sprawę z ogromnego wpływu kryzysu na uczestnictwo młodych ludzi w życiu społecznym;

14. podkreśla, że wszelkie działania w celu zaradzenia bezrobociu wśród osób młodych podejmowane przez państwa członkowskie i instytucje europejskie powinny być co najmniej dwutorowe: określenie i zrezygnowanie ze strategii przynoszących skutki odwrotne do zamierzonych oraz przedstawienie strategii dotyczących uczestnictwa i zatrudnienia młodzieży przy zaangażowaniu osób, do których te środki są adresowane;

15. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.