Projekt rezolucji - B7-0319/2013Projekt rezolucji
B7-0319/2013

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie powodzi w krajach Europy Środkowej, w Austrii, Republice Czeskiej, Niemczech, na Węgrzech, w Polsce i na Słowacji

26.6.2013 - (2013/2683 (RSP))

złożonej w odpowiedzi na oświadczenia Rady i Komisji
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Oldřich Vlasák, Tomasz Piotr Poręba, Ryszard Czarnecki, Lajos Bokros, Paweł Robert Kowal w imieniu grupy ECR

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0319/2013

Procedura : 2013/2683(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0319/2013
Teksty złożone :
B7-0319/2013
Teksty przyjęte :

B7‑0319/2013

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie powodzi w krajach Europy Środkowej, w Austrii, Republice Czeskiej, Niemczech, na Węgrzech, w Polsce i na Słowacji

2013/2683 (RSP)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 191 i 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia ustanawiającego Fundusz Solidarności Unii Europejskiej (COM(2005)0108) oraz stanowisko Parlamentu w sprawie tego wniosku z dnia 18 maja 2006 r.[1],

–   uwzględniając swe rezolucje: z dnia 5 września 2002 r. w sprawie powodzi w Europie[2], z dnia 8 września 2005 r. w sprawie katastrof naturalnych (pożarów i powodzi) w Europie[3], z dnia 18 maja 2006 r. w sprawie klęsk żywiołowych (pożary, susze i powodzie) – aspekty związane z rolnictwem, aspekty związane z rozwojem regionalnym i aspekty związane z ochroną środowiska naturalnego[4], z dnia 7 września 2006 r. w sprawie pożarów lasów oraz powodzi[5] oraz z dnia 16 czerwca 2010 r. w sprawie powodzi w krajach Europy Środkowej, w szczególności w Polsce, w Republice Czeskiej, na Słowacji i na Węgrzech[6],

–   uwzględniając białą księgę Komisji zatytułowaną „Adaptacja do zmian klimatu: europejskie ramy działania” (COM(2009)0147) oraz komunikat Komisji w sprawie wspólnotowego podejścia do zapobiegania klęskom żywiołowym oraz katastrofom spowodowanym przez człowieka (COM(2009)0082),

–   uwzględniając dokument roboczy służb Komisji zatytułowany „Regiony 2020 – ocena przyszłych wyzwań dla regionów UE” (SEC(2008)2868),

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że kilka państw członkowskich Unii Europejskiej – a szczególnie Austrię, Czechy, Niemcy, Węgry, Polskę i Słowację – dotknęła klęska żywiołowa w postaci powodzi;

B.  mając na uwadze, że dziesiątki ludzi straciły życie wskutek wystąpienia rzek z brzegów, zaś tysiące ludzi musiały opuścić swoje domy i gospodarstwa;

C. mając na uwadze, że powodzie wyrządziły ogromne szkody w dużych i małych miastach oraz na wsiach, zniszczeniu uległa infrastruktura, przedsiębiorstwa, a także gospodarstwa rolne i obszary wiejskie (przykładowo tylko w Czechach zalaniu uległo ok. 700 miejscowości, w Polsce natomiast pond 100 000 gospodarstw rolnych oraz 600 000 ha terenów rolnych);

D. mając na uwadze, że w niektórych stolicach europejskich, takich jak Praga i Warszawa, a także w innych miastach europejskich powodzie i burze wyrządziły wiele szkód, wiele osób zostało uwięzionych w swych domach i samochodach, powodzie spowodowały paraliż publicznych usług transportowych;

E.  mając na uwadze, że konieczna jest zrównoważona odbudowa zniszczonych lub uszkodzonych przez klęski obszarów, aby nadrobić straty ekonomiczne i społeczne;

1.  wyraża współczucie dla mieszkańców wszystkich krajów, regionów i gmin Europy Środkowej dotkniętych klęską i solidaryzuje się z nimi; ma na uwadze potencjalne poważne skutki gospodarcze powodzi;

2.  docenia niesłabnący wysiłek ekip ratunkowych i jednostek obrony cywilnej w zakresie ratowania życia i minimalizowania szkód na dotkniętych klęską obszarach;

3.  pochwala działania podjęte przez państwa członkowskie i regiony w celu zapewnienia pomocy obszarom dotkniętym klęską, jako że wzajemna pomoc w trudnych sytuacjach jest przykładem solidarności europejskiej;

4.  jest przekonany, że podjęte w ostatnich latach działania w ramach polityki ratownictwa i zapobiegania katastrofom pozwoliły na złagodzenie skutków powodzi; uznaje rolę mechanizmu ochrony ludności UE w pomocy państwom członkowskim pod względem współpracy i minimalizowania skutków tej wyjątkowych rozmiarów katastrofy; wzywa Komisję i państwa członkowskie do dalszego uproszczenia zasad uruchamiania mechanizmu;

5.  domaga się poprawy zdolności kontroli powodziowej i infrastruktury osuszania w celu ograniczania szkód powodowanych ekstremalnymi warunkami pogodowymi, szczególnie w regionach przygranicznych, gdzie istnieje ogromny potencjał wprowadzenia wzmocnionej reakcji w sytuacji nadzwyczajnej, by umożliwić koordynację działań prowadzonych przez poszczególne regiony;

6.  podkreśla, że rządy krajowe państw członkowskich muszą wprowadzić programy przeciwpowodziowe za pomocą kompleksowych strategii prewencyjnych; podkreśla, że polityka ratownictwa, w tym zapobieganie sytuacjom nadzwyczajnym i działanie w tych sytuacjach, wymaga większego zaangażowania regionów, miast i społeczności lokalnych, które powinno się motywować do włączania polityki ratownictwa do swych strategii;

7.  podkreśla, że inwestycje w zapobieganie powodziom w ramach odnośnych krajowych programów operacyjnych wymagają odpowiednich zasobów finansowych, jako że stanowią one ważne narzędzie pozwalające państwom członkowskim rozwijać infrastrukturę przeciwpowodziową w celu ochrony ludzi, a także dziedzictwa naturalnego i kulturowego przed powodziami;

8.  wzywa Komisję, by po otrzymaniu wszystkich niezbędnych wniosków od państw członkowskich podjęła natychmiast niezbędne działania w celu szybkiego zapewnienia środków finansowych z FSUE w możliwie największej wysokości;

9.  wzywa Komisję, by sporządziła projekt nowego, uproszczonego rozporządzenia w sprawie FSUE, które pozwoliłoby państwom dotkniętym powodziami na szybkie uwolnienie funduszy na działania nadzwyczajne po wystąpieniu katastrofy;

10. wyraża pogląd, że skutki katastrof mają negatywny wpływ na korzystanie z funduszy UE; domaga się maksymalnej elastyczności przeprogramowania w państwach członkowskich w celu wsparcia odbudowy obszarów dotkniętych powodzią i doboru najodpowiedniejszych przedsięwzięć; domaga się złagodzenia zasad umarzania zobowiązań na obszarach dotkniętych klęską;

11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich oraz władzom regionalnym i lokalnym na obszarach dotkniętych klęską.