PROJEKT REZOLUCJI w sprawie powodzi w krajach Europy Środkowej
26.6.2013 - (2013/2683(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Elisabeth Schroedter, Rebecca Harms w imieniu grupy Verts/ALE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0319/2013
B7‑0320/2013
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie powodzi w krajach Europy Środkowej
Parlament Europejski,
– uwzględniając dyrektywę 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającą ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej,
– uwzględniając przegląd strategii zrównoważonego rozwoju – platforma działania (COM(2005)0658),
– uwzględniając dyrektywę 2007/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim,
– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji zatytułowany „Regiony 2020 – ocena przyszłych wyzwań dla regionów UE” (SEC(2008)2868),
– uwzględniając białą księgę Komisji zatytułowaną „Adaptacja do zmian klimatu: europejskie ramy działania” (COM(2009)0147),
– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 26 stycznia 2011 r. w sprawie wkładu polityki regionalnej w zrównoważony wzrost w ramach strategii Europa 2020, (SEC(2011)0017),
– uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1080/2006 w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
– uwzględniając przyjęty w dniu 11 lipca 2012 r. przez Komisję Rozwoju Regionalnego mandat upoważniający do podjęcia międzyinstytucjonalnych negocjacji w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
– uwzględniając przyjęty w dniu 11 lipca 2012 r. przez Komisję Rozwoju Regionalnego mandat upoważniający do podjęcia międzyinstytucjonalnych negocjacji w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie Funduszu Spójności,
– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2012/2002 z dnia 11 listopada 2002 r. ustanawiające Fundusz Solidarności Unii Europejskiej,
– uwzględniając komunikat Komisji w sprawie przyszłości Funduszu Solidarności Unii Europejskiej (COM(2011)0613),
– uwzględniając swoją rezolucję z dni 15 stycznia 2013 r. w sprawie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej – wdrożenia i stosowania[1],
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że silne deszcze w maju i czerwcu 2013 r. spowodowały jedne z najgroźniejszych powodzi w Europie Środkowej, w wyniku których wiele osób straciło życie, zniszczonych zostało wiele budynków, infrastruktury, zakładów produkcyjnych oraz tysiące hektarów ziemi;
B. mając na uwadze, że w wyniku wylesiania, intensywnego rolnictwa, dużych obiektów infrastruktury, urbanizacji i zasklepiania gleby wzdłuż koryt rzek i w dolinach, obszary górskie oraz obszary wzdłuż rzek i dolin straciły część swoich zdolności absorpcyjnych;
C. mając na uwadze, że obecny proces tworzenia prawa, prostowanie i pogłębianie koryt rzek dla potrzeb nawigacji i rolnictwa zwiększa ryzyko powodzi;
D. mając na uwadze, że zostało wykazane, iż działania zapobiegawcze, w tym odtwarzanie polderów i naturalnych rozlewisk, pomagają zredukować straty materialne spowodowane przez powodzie jeśli chodzi o budynki, infrastrukturę i działalność produkcyjną;
E. mając na uwadze, że finansowanie działań zapobiegawczych jest tańsze od finansowania odbudowy i odtwarzania zniszczonych dóbr;
F. mając na uwadze, że należy zwiększyć zdolność Unii Europejskiej do zapobiegania wszystkim rodzajom klęsk żywiołowych; należy również poprawić operacyjność i koordynację różnych instrumentów wspólnotowych, tak aby uzyskać trwałą zdolność zapobiegania klęskom żywiołowym;
G. mając na uwadze, że zmiana klimatu jest przyczyną ekstremalnych zdarzeń pogodowych i klęsk żywiołowych, takich jak powodzie, oraz powoduje nasilenie się tych zjawisk; mając również na uwadze, że liczba i skala powodzi w Europie, w tym w Europie Środkowej i Wschodniej, znacznie się zwiększyła;
H. mając na uwadze, że regiony zagrożone powodziami są szczególnie narażone na wpływ zmiany klimatu; mając również na uwadze, że zgodnie z ustaleniami Komisji zmiana klimatu jest jednym z kluczowych wyzwań dla zrównoważonego rozwoju regionów;
I. mając na uwadze, że należy dołożyć starań na rzecz poprawy zarówno metod prognozowania, jak i sposobów ostrzegania ludności cywilnej;
1. wyraża solidarność z mieszkańcami obszarów w UE zniszczonych przez ekstremalne zjawiska powodowe;
2. zauważa też, że części szkód wyrządzonych przez powodzie można było uniknąć oraz że powinny one stanowić bodziec do rozwoju i realizacji polityki prewencyjnej oraz odpowiedniego prawodawstwa dotyczącego ochrony rzek oraz właściwego użytkowania gruntów, włączając w to zrównoważone praktyki hodowlane i leśne, ustalenia w zakresie odszkodowań oraz skuteczne zarządzanie ryzykiem, w tym na szczeblu międzyregionalnym i transgranicznym;
3. wzywa państwa członkowskie do przyjęcia polityki i prawodawstwa na rzecz prawdziwie zrównoważonego użytkowania gruntów, do zachowania istniejących rozlewisk w ich naturalnym stanie lub do odtwarzania byłych rozlewisk, do finansowania i wpierania środków przekształcania na rzecz ekosystemów rzek i dolin, do ochrony krajobrazu i lasów oraz do ochrony ekosystemów na obszarach narażonych na powodzie wzdłuż rzek i w dolinach; podkreśla, że szczególną uwagę należy poświęcić ochronie i tworzeniu rozlewisk w górnym biegu rzek;
4. zwraca uwagę na potrzebę dostosowania prowadzonych w ramach funduszy strukturalnych działań na rzecz zapobiegania klęskom żywiołowym i usuwania ich skutków oraz skoordynowania takich działań z innymi obowiązującymi wspólnotowymi instrumentami, tak aby UE mogła reagować w sposób spójny i zrównoważony; przypomina, że redestrybucja dostępnych środków pomiędzy różnymi funduszami powinna odbywać się w sposób wystarczająco elastyczny, aby poprawić ich operacyjność w przypadku klęski żywiołowej;
5. domaga się, by inwestycje w działania na rzecz zapobieganie klęskom żywiołowym odbywały się zgodnie z podejściem ekosystemowym; podkreśla ponadto, że fundusze nie mogą być przeznaczane na działania prowadzące do dalszego pogarszania się stanu rzek i dolin, takie jak prostowanie lub pogłębianie koryt rzek lub pozwalanie na tworzenie nowej infrastruktury na terenie rozlewisk;
6. uważa, że szkody spowodowane ostatnimi powodziami dodatkowo uwypuklają fakt, iż zrównoważone zapobieganie klęskom jest mniej kosztowne niż usuwanie ich skutków; wzywa Komisję do rozważenia i oceny ustaleń w zakresie odszkodowań za zniszczenie własności;
7. przypomina o potrzebie dostosowania się do zmiany klimatu i przeciwdziałania jej jako priorytet przyszłej polityki spójności;
8. wzywa państwa członkowskie do niezwłocznego i całkowitego wypełnienia wymogów unijnej dyrektywy powodziowej i jej wdrożenia; domaga się, aby mapy zagrożenia powodziowego były uwzględniane w planach zagospodarowania przestrzennego; podkreśla, że skuteczne zapobieganie powodziom musi się opierać na strategiach transgranicznych;
9. przypomina, że należy wprowadzić krajowe i regionalne oceny ryzyka na potrzeby usuwania skutków klęsk żywiołowych; oceny te muszą uwzględniać dostosowanie do zmian klimatycznych, warunek ex-ante przyszłego finansowania;
10. jest zaniepokojony niepewną sytuacją związaną ze środkami w budżecie Unii na rok 2013 r., które, ze względu na przeszłe i obecne zobowiązania, mogą być niewystarczające, aby udzielić odpowiedniego wsparcia państwom członkowskim i regionom dotkniętym powodziami;
11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich oraz władzom regionalnym i lokalnym na obszarach dotkniętych klęską.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0003.