PROJEKT REZOLUCJI w sprawie niedawnych powodzi w Europie
26.6.2013 - (2013/2683(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Lambert van Nistelrooij, Richard Seeber, Ildikó Gáll-Pelcz, Marie‑Thérèse Sanchez-Schmid, Tamás Deutsch, Jan Olbrycht, Markus Pieper, Zofija Mazej Kukovič, Hermann Winkler, Joachim Zeller, Marian-Jean Marinescu w imieniu grupy PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0319/2013
B7‑0323/2013
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie niedawnych powodzi w Europie
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 191 i 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia ustanawiającego Fundusz Solidarności Unii Europejskiej (COM(2005)0108) oraz stanowisko Parlamentu z dnia 18 maja 2006 r.[1],
– uwzględniając następujące rezolucje: z dnia 5 września 2002 r. w sprawie powodzi w Europie[2], z dnia 8 września 2005 r. w sprawie tegorocznych katastrof naturalnych (pożarów i powodzi) w Europie[3], z dnia 18 maja 2006 r. w sprawie klęsk żywiołowych (pożary, susze i powodzie) – aspekty związane z rolnictwem, aspekty związane z rozwojem regionalnym i aspekty związane z ochroną środowiska naturalnego[4], z dnia 7 września 2006 r. w sprawie pożarów lasów oraz powodzi[5] oraz z dnia 17 czerwca 2010 r. w sprawie powodzi w krajach Europy Środkowej, w szczególności w Polsce, w Republice Czeskiej, na Słowacji, na Węgrzech, w Rumunii i we Francji[6],
– uwzględniając białą księgę Komisji zatytułowaną „Adaptacja do zmian klimatu: europejskie ramy działania” (COM(2009)0147) oraz komunikat Komisji w sprawie wspólnotowego podejścia do zapobiegania klęskom żywiołowym oraz katastrofom spowodowanym przez człowieka (COM(2009)0082),
– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji zatytułowany „Regiony 2020 – ocena przyszłych wyzwań dla regionów UE” (SEC(2008)2868),
– uwzględniając oświadczenie Komisji z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie poważnej klęski żywiołowej w autonomicznym regionie Madery oraz swą rezolucję z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie rozległych klęsk żywiołowych w autonomicznym regionie Madery oraz w sprawie skutków nawałnicy Xynthia w Europie[7],
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w krajach Europy Środkowej miała miejsce rozległa klęska żywiołowa w postaci powodzi, która szczególnie dotknęła Niemcy, Austrię, Czechy, Węgry i Słowację oraz Francję i Hiszpanię;
B. mając na uwadze, że choć jesienią 2012 r. w Słowenii, Chorwacji i Austrii wystąpiły obfite opady deszczu, a później powodzie, Rada do dziś nie przyjęła stanowiska w sprawie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej (FSUE);
C. mając na uwadze, że klęska ta spowodowała poważne szkody, w tym w infrastrukturze, przedsiębiorstwach i na gruntach rolnych, zniszczyła też elementy dziedzictwa naturalnego i kulturowego oraz stworzyła prawdopodobnie zagrożenie dla zdrowia publicznego,
D. mając na uwadze, że konieczna jest zrównoważona odbudowa zniszczonych lub uszkodzonych przez żywioł obszarów, aby nadrobić straty ekonomiczne i społeczne,
E. mając na uwadze, że częstotliwość występowania klęsk żywiołowych i katastrof spowodowanych przez człowieka, ich dotkliwość, złożoność i rozmiary ich skutków gwałtownie wzrosły w ostatnich latach w całej Europie;
1. wyraża współczucie dla mieszkańców regionów Europy dotkniętych klęską i solidaryzuje się z nimi, ma na uwadze ewentualne poważne skutki gospodarcze i oddaje hołd pamięci ofiar;
2. docenia niesłabnący wysiłek jednostek obrony cywilnej, aby ratować życie i ograniczyć zakres szkód na obszarach dotkniętych klęską;
3. pochwala działania podjęte przez państwa członkowskie w celu zapewnienia pomocy obszarom dotkniętym klęską, gdyż udzielanie sobie wzajemnej pomocy w trudnych sytuacjach jest przykładem solidarności europejskiej;
4. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by poprawiły zdolności zapobiegania powodziom i ochrony przed nimi, a także infrastruktury osuszania w celu ograniczenia zakresu szkód powstałych wskutek gwałtownych opadów deszczu;
5. apeluje do Komisji, aby po przedstawieniu przez organy krajowe i regionalne odnośnych planów odbudowy natychmiast podjęła działania w celu zagwarantowania jak najszybszego, sprawnego i elastycznego wypłacenia niezbędnych środków finansowych z FSUE;
6. podkreśla pilny charakter wypłaty pomocy finansowej poprzez FSUE krajom dotkniętym tą klęską żywiołową; wzywa Radę, by w trybie pilnym przyjęła stanowisko w tej sprawie, o czym wyraźnie mowa w art. 4 protokołu nr 1 do traktatu;
7. nalega, by Komisja opracowała nowe, uproszczone rozporządzenia FSUE, które umożliwiłoby zainteresowanym państwom członkowskim wstępne sfinansowanie planów odbudowy, jeżeli takowe okazałoby się potrzebne;
8. wzywa państwa członkowskie i regiony do pracy nad transgranicznymi strategiami zarządzania ryzyka, przy wsparciu funduszy strukturalnych w ramach celu europejskiej współpracy terytorialnej; zwraca się do zainteresowanych państw członkowskich i regionów, by priorytetowo potraktowały zarządzanie ryzykiem w kolejnym okresie programowania, który jest właśnie przedmiotem negocjacji;
9. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by zwróciły szczególną uwagę na planowanie i przegląd polityki zrównoważonego gospodarowania gruntami, zdolności absorpcyjnych ekosystemów i godnych naśladowania praktyk w świetle rosnącego zagrożenia powodziami spowodowanego sposobem gospodarowania gruntami, siedliskami i systemami osuszania; zwraca się również do Komisji i państw członkowskich, by poprawiły zdolności zapobiegania powodziom i ochrony przed nimi, a także infrastruktury osuszania w celu ograniczenia zakresu szkód powstałych wskutek gwałtownych opadów deszczu; podkreśla, że skuteczne zapobieganie powodziom musi opierać się na strategiach transgranicznych;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich oraz władzom regionalnym i lokalnym na obszarach dotkniętych klęską.