PROJEKT REZOLUCJI w sprawie kryzysu w Egipcie
10.9.2013 - (2013/2820(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Charles Tannock, Adam Bielan, Sajjad Karim w imieniu grupy ECR
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0411/2013
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Egiptu, w szczególności rezolucję z dnia 4 lipca 2013 r.[1],
– uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej w sprawie arabskiej wiosny z dnia 8 lutego 2013 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych z dnia 27 lutego i 25 czerwca 2012 r., 31 stycznia i 8 lutego 2013 r. w sprawie Egiptu oraz z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie wsparcia UE dla trwałych zmian w społeczeństwach w trakcie transformacji,
– uwzględniając oświadczenia wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton z dnia 3 lipca 2013 r. w sprawie sytuacji w Egipcie oraz z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie demonstracji zaplanowanych w Egipcie w pierwszą rocznicę objęcia urzędu przez prezydenta Mursiego,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Parlamentu Europejskiego Martina Schulza z dnia 6 czerwca 2013 r. w sprawie skazania 43 pracowników organizacji pozarządowych w Egipcie, wspólne oświadczenie wysokiej przedstawiciel Unii Catherine Ashton i komisarza Štefana Fülego z dnia 5 czerwca 2013 r. w sprawie wyroków sądowych wobec egipskich organizacji pozarządowych oraz oświadczenie rzecznika wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton w sprawie nowej ustawy dotyczącej organizacji pozarządowych w Egipcie z dnia 2 czerwca 2013 r.,
– uwzględniając układ o stowarzyszeniu między UE a Egiptem z 2001 r., który wszedł w życie w 2004 r. i został umocniony planem działania z 2007 r., a także sprawozdanie Komisji z dnia 20 marca 2013 r. w sprawie postępów w jego wdrażaniu,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., którego stroną jest Egipt,
– uwzględniając oświadczenie generała Abdula Fataha Khalila al-Sisiego, przewodniczącego Najwyższej Rady Sił Zbrojnych Egiptu, z dnia 1 lipca 2013 r. oraz plan działań politycznych przedstawiony przez Ruch 6 kwietnia,
– uwzględniając oświadczenie wysokiego komisarza ONZ ds. praw człowieka z dnia 8 maja 2013 r. w sprawie projektu przepisów prawa dotyczących społeczeństwa obywatelskiego w Egipcie oraz oświadczenie sekretarza generalnego ONZ z dnia 5 czerwca 2013 r.,
– uwzględniając tymczasową opinię w sprawie projektu ustawy dotyczącej obywatelskich organizacji pracowników w Egipcie, przyjętą przez Europejską Komisję na rzecz Demokracji przez Prawo (komisję wenecką) na 95. sesji plenarnej w dniach 14-15 czerwca 2013 r.,
– uwzględniając oświadczenie 40 egipskich organizacji społeczeństwa obywatelskiego z dnia 30 maja 2013 r.,
– uwzględniając sprawozdanie specjalne Europejskiego Trybunału Obrachunkowego z dnia 18 czerwca 2013 r. w sprawie współpracy UE z Egiptem w dziedzinie zarządzania,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że latem kilka milionów ludzi wyszło na ulice Kairu i całego kraju; mając na uwadze, że doszło do szeregu brutalnych starć między wojskowym rządem Egiptu a osobami lojalnymi wobec byłego prezydenta Mursiego; mając na uwadze, że w wyniku tych starć około 850 osób straciło życie, inne odniosły obrażenia, w tym pracujący dla Sky News brytyjski kamerzysta Mick Deane czy brytyjska nastolatka Deqa Hassan, która straciła nogę w wybuchu będącym najprawdopodobniej zamachem samobójczym; mając na uwadze, że tysiące osób wymagały pomocy medycznej w związku z odniesionymi obrażeniami;
B. mając na uwadze, że Egipt nadal znajduje się na trudnym etapie przemian zmierzających ku prawdziwej demokracji; mając na uwadze, że kraj ten stoi przed fundamentalnymi przemianami w dziedzinie praworządności, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz sprawiedliwości społecznej;
C. mając na uwadze, że w dniu 14 sierpnia 2013 r. rząd tymczasowy ogłosił stan wyjątkowy w Egipcie, wprowadził w wielu miastach, w tym w Kairze, obowiązującą codziennie godzinę policyjną od godz. 19 do 6 rano; mając na uwadze, że w dniu 24 sierpnia 2013 r. godzinę policyjną skrócono i trwała ona od godz. 21 do 6 rano, a w międzyczasie skrócono ją o kolejne dwie godziny (od godz. 23 do 6 rano) jako przejaw poprawy stanu bezpieczeństwa;
D. mając na uwadze ogólny pogląd, że przywództwu Stowarzyszenia Braci Muzułmanów nie udało się odwieść swoich frakcji politycznych od stosowania przemocy wobec policji i wojska ani poprowadzić Egiptu do prawdziwej demokracji;
E. mając na uwadze, że szczególnym celem ostatnich starć była społeczność chrześcijan koptyjskich; mając na uwadze, że latem napięcia polityczne między Stowarzyszeniem Braci Muzułmanów i społecznościami chrześcijańskimi nasiliły się w całym Egipcie; mając na uwadze, że zgłoszono szereg przypadków ostrzelania i podpalenia, których celem byli egipscy chrześcijanie i ich kościoły;
F. mając na uwadze, że Egipt boryka się stale z trudnościami gospodarczymi, którym nie pomaga tymczasowe zamknięcie niektórych popularnych ośrodków turystycznych; mając na uwadze, że dobrobyt gospodarczy kraju wymaga stabilizacji politycznej, solidnej polityki gospodarczej, zwalczania korupcji oraz międzynarodowego wsparcia; mając na uwadze, że sprawiedliwość społeczna i wyższa stopa życiowa obywateli to kluczowe aspekty przemian zmierzających ku otwartemu, stabilnemu, demokratycznemu, wolnemu i dobrze prosperującemu społeczeństwu Egiptu;
1. stanowczo potępia przemoc stosowaną przez wszystkie strony tego lata w całym Egipcie; wyraża solidarność z obywatelami Egiptu, a także przekazuje szczere wyrazy współczucia rodzinom ofiar;
2. podkreśla, że w Egipcie musi niezwłocznie nastąpić proces pojednania narodowego, w którym przywódcy powinni podejmować szczere działania, by w konstruktywny sposób przyczynić się do osiągnięcia prawdziwej demokracji, która popiera pokój i w której jest miejsce dla wszystkich obywateli; apeluje do osób na przywódczych stanowiskach, aby korzystały z doświadczeń dotyczących poprzednich rządów Egiptu, zwłaszcza rządu byłego prezydenta Mursiego;
3. wzywa rząd Egiptu do zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim obywatelom niezależnie od poglądów politycznych i przekonań religijnych oraz przynależności do partii politycznych i grup wyznaniowych; apeluje do rządu Egiptu, by przestrzegał praw człowieka i podstawowych wolności, chronił prawo do wolności zrzeszania się i wolności słowa oraz uznawał i realizował swoje zobowiązania międzynarodowe; wzywa wszystkie strony do odpowiedzialnego działania, aby uniknąć wszelkich aktów przemocy i prowokacji, które mogłyby naruszyć prawo obywateli do pokojowych demonstracji oraz swobodnego wyrażania woli i opinii lub które mogłyby utrudnić korzystanie z tego prawa;
4. jest zaniepokojony tym, że pogarszająca się sytuacja na półwyspie Synaj i nasilenie się ataków grup bojowników – w tym ataku z dnia 19 sierpnia 2013 r. , w którym dokonano natychmiastowej egzekucji co najmniej 24 egipskich policjantów – może mieć poważne konsekwencje dla Egiptu, Bliskiego Wschodu i całego regionu;
5. uważa, że przywódcy Egiptu muszą wykazać się wolą konsultacji z obywatelami na temat reformy nowej konstytucji, i wzywa ich do przeprowadzenia referendum w sprawie nowej konstytucji; oczekuje, że następnie odbędą się wolne i uczciwe wybory parlamentarne; przypomina, że osoby na przywódczych stanowiskach powinny korzystać z doświadczeń dotyczących poprzednich rządów Egiptu;
6. apeluje do rządu Egiptu, aby jednocześnie zajmował się kwestią braku stabilności gospodarczej i politycznej; jest zdania, że przywódcy Egiptu muszą zreformować gospodarkę kraju i działać na rzecz osiągnięcia przez Egipt stabilności demokratycznej w celu odbudowy sektora turystyki;
7. wzywa UE i jej państwa członkowskie do dalszego udzielania wsparcia i pomocy technicznej egipskim organizacjom pozarządowym oraz do wspólnej pracy nad umacnianiem świadomości społeczeństwa obywatelskiego, kultury cywilnego działania i działalności społeczeństwa obywatelskiego w tym kraju, co stanowi kluczowe elementy ugruntowanej i trwałej demokracji;
8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel, parlamentom i rządom państw członkowskich oraz parlamentowi i rządowi Egiptu.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0333.