PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Sudanie Południowym
13.1.2014 - (2014/2512(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Isabelle Durant, Judith Sargentini, Barbara Lochbihler, Jean-Jacob Bicep, Nicole Kiil-Nielsen, Raül Romeva i Rueda, Jean Lambert, Iñaki Irazabalbeitia Fernández w imieniu grupy Verts/ALE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0018/2014
B7‑0019/2014
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Sudanie Południowym
Parlament Europejski,
– uwzględniając całościowe porozumienie pokojowe dla Sudanu (CPA) z 2005 r.,
– uwzględniając decyzję Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 24 grudnia 2013 r. o niemal podwojeniu liczby członków sił pokojowych w tym kraju – z 7 000 do 12 500,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych przyjęty w 1966 r.,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych przyjęty w 1966 r.,
– uwzględniając Afrykańską kartę praw człowieka i ludów przyjętą w 1981 r.,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że napięcia polityczne między wysokimi rangą przywódcami politycznymi Ludowego Ruchu/Ludowej Armii Wyzwolenia Sudanu (SPLM/A) prezydentem Salvą Kiirem i byłym wiceprezydentem Riekiem Macharem doprowadziły do gwałtownego konfliktu zbrojnego, który spowodował śmierć tysięcy osób;
B. mając na uwadze, że walki rozpoczęły się w dniu 15 grudnia 2013 r., gdy w koszarach w Dżubie wybuchły starcia między dwoma frakcjami, oraz mając na uwadze, że prezydent Salva Kiir uznał incydent za nieudaną próbę zamachu stanu, o którą obwinił swojego byłego wiceprezydenta Rieka Machara, czemu ten zaprzeczył;
C. mając na uwadze, że rząd Sudanu Południowego aresztował 11 wysokich rangą polityków, w tym byłego ministra finansów i byłego sekretarza generalnego partii SPLM, pod zarzutem przygotowywania zamachu stanu przeciw prezydentowi Kiirowi;
D. mając na uwadze, że w Addis Abebie toczą się rozmowy pokojowe zaaranżowane przez regionalny Międzyrządowy Organ ds. Rozwoju (IGAD);
E. mając na uwadze, że korzenie obecnego konfliktu, który nabrał również charakteru etnicznego, tkwią w rozłamie SPLM/A w 1991 r. na frakcję Garanga, zmarłego przywódcy SPLM/A popieranego przez Salvę Kiira, i frakcję Rieka Machara podważającego przywództwo Garanga;
F. mając na uwadze, że należy znaleźć pokojowe rozwiązanie obecnego konfliktu i utorować drogę do powstania demokratycznie uzgodnionych instytucji, aby budować nowe państwo powołane do życia w wyniku referendum w sprawie niepodległości;
G. przypominając, że trwająca 22 lata wojna domowa między Północą a Południem kosztowała życie wielu ludzi i spowodowała wiele zniszczeń i cierpień;
H. mając na uwadze, że sytuacja humanitarna jest alarmująca oraz mając na uwadze, że OCHA szacuje liczbę osób wewnętrznie przesiedlonych na 201 000, a dostęp organizacji humanitarnych utrudniają działania wojenne i ataki na pracowników pomocy humanitarnej i mienie;
I. mając na uwadze, że organizacje pozarządowe świadczą około 80% całej opieki zdrowotnej i podstawowych usług w Sudanie Południowym;
J. mając na uwadze, że większość ludności żyje w powszechnym ubóstwie, mimo tego że państwo to obfituje w ropę naftową i surowce naturalne, przy czym wpływy z eksportu ropy naftowej stanowią ponad 70% PKB i około 90% dochodów rządowych;
1. z zadowoleniem przyjmuje negocjacje pokojowe pod auspicjami IGAD we wschodniej Afryce i wzywa obie strony do osiągnięcia kompleksowego porozumienia pokojowego;
2. wzywa prezydenta Salvę Kiira i byłego wiceprezydenta Rieka Machara do zaprzestania działań zbrojnych i rozwiązania sporów politycznych w drodze kompleksowego porozumienia wypracowanego w szczerych, demokratycznych i pokojowych negocjacjach;
3. wzywa do uwolnienia wszystkich więźniów politycznych, a w szczególności 11 wysokich rangą polityków, których przetrzymywanie stanowi przeszkodę w negocjacjach pokojowych;
4. wzywa wszystkie strony do przyjęcia środków, które zapobiegną łamaniu praw człowieka i nadużyciom wobec osób cywilnych, oraz uważa, że przywódcy Sudanu Południowego, zwłaszcza prezydent Kiir i Riek Machar, powinni uczynić wszystko, co w ich mocy, aby powstrzymać żołnierzy będących pod ich kontrolą od popełniania takich nadużyć wobec narodu;
5. wzywa do powołania niezależnej komisji śledczej, wspieranej przez ONZ, do zbadania zabójstw i popełnionych przestępstw oraz w celu postawienia osób winnych tych nadużyć przed sądem i położenia kresu bezkarności;
6. wzywa rząd Sudanu Południowego do ratyfikacji Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych oraz Afrykańskiej karty praw człowieka i ludów, obejmujących prawo do życia i nietykalności fizycznej, wolność zrzeszania się i wolność zgromadzeń;
7. uważa, że niezwykle istotne znaczenie ma powołanie komisji prawdy i pojednania, która zajęłaby się nadużyciami związanymi z przemocą, prawami ofiar i ułatwiłaby transformację kraju w demokratyczne państwo, oparte na poszanowaniu praw człowieka, praworządności i rozliczalności, aby zapewnić godziwe warunki życia ludności;
8. wzywa strony negocjacji do uwzględnienia w porozumieniu pokojowym kwestii przejrzystości i kontroli publicznej sektora naftowego w taki sposób, by umożliwić wykorzystywanie dochodów pochodzących z tego sektora na trwały rozwój kraju i poprawę życia ludności
9. wzywa UE do nasilenia działań służących niesieniu pomocy humanitarnej wewnętrznym przesiedleńcom oraz uchodźcom z Sudanu Południowego w państwach ościennych;
10. wzywa wszystkie strony do przestrzegania międzynarodowego prawa humanitarnego i zagwarantowania organizacjom humanitarnym bezpiecznego dostępu, aby umożliwić im zaspakajanie potrzeb ludności;
11. zobowiązuje swojego współprzewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej /wysokiej przedstawiciel, specjalnemu przedstawicielowi UE ds. Sudanu Południowego, rządowi Sudanu, rządowi Sudanu Południowego, Narodom Zjednoczonym, IGAD i Unii Afrykańskiej.