PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Sudanie Południowym
13.1.2014 - (2014/2512(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Sabine Lösing, Willy Meyer, João Ferreira, Inês Cristina Zuber, Sabine Wils, Marie-Christine Vergiat w imieniu grupy GUE/NGL
B7‑0022/2014
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Sudanie Południowym
Parlament Europejski,
– uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając konwencje ONZ dotyczące uchodźców,
– uwzględniając kompleksowe porozumienie pokojowe, podpisane w dniu 9 stycznia 2005 r.,
– uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ORZ nr 1990 (2011), 1996 (2011), 1997 (2011) oraz 1999 (2011),
– uwzględniając deklarację Unii Afrykańskiej z dnia 31 stycznia 2011 r.,
– uwzględniając mandat misji ONZ w Sudanie Południowym (UNMISS),
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Sudan Południowy, mający wieloetniczną populację, stał się niezależnym państwem w lipcu 2011 r. w wyniku kompleksowego porozumienia pokojowego z 2005 r. i referendum, które odbyło się tylko na południu Sudanu;
B. mając na uwadze, że w wyniku wewnętrznych sporów w Ludowym Ruchu Wyzwolenia Sudanu prezydent Salva Kiir Mayardit rozwiązał swój cały gabinet i odwołał wiceprezydenta Rieka Machara z urzędu w lipcu 2013 r.;
C. mając na uwadze, że doszło do konfliktu w kwestii tego, kto rządzi krajema mianowanie na ważne stanowiska stało się sposobem gromadzenia bogactwa dzięki wysokim pensjom i dostępowi do nieograniczonych przywilejów i usług;
D. mając na uwadze, że odwołany wiceprezydent próbował w grudniu 2013 r. dokonać zamachu stanu, po którym aresztowano 11 polityków lojalnych wobec Rieka Machara; mając również na uwadze, że prezydent nalegał, że powinni oni stanąć przed wymiarem sprawiedliwości;
E. mając na uwadze, że do Ludowej Armii Wyzwolenia Sudanu przystąpiły byłe bojówki, lecz te ostatnie nadal równolegle utrzymują swoją byłą strukturę i przywództwo; mając na uwadze, że wydatki wojskowe w 2012 r. wyniosły 10,32% PKB, co stanowi największy odsetek na świecie;
F. mając na uwadze, że w walka o władzę ma ca celu stworzenie i wykorzystanie podziałów etnicznych, a zatem może się przeobrazić w wojnę etniczną, która może doprowadzić Sudan Południowy do skraju prawdziwej wojny domowej;
G. mając na uwadze, że społeczeństwo obywatelskie żąda pokojowego rozwiązania konfliktu;
H. mając na uwadze, że zgodnie z doniesieniami od 15 grudnia 2013 r. liczba ofiar, głównie cywilów, znacznie przekroczyła 1000 osób, a w wielu miejscach kraju powstały masowe groby; mając na uwadze, ze około 400 tys. osób stało się przesiedleńcami wewnętrznymi, z czego niektórzy już się przenoszą do sąsiednich krajów, a ONZ oskarżyła zarówno rząd, jak i rebeliantów, o spowodowanie kryzysu humanitarnego;
I. mając na uwadze, że obszar w największym stopniu objęty zamieszkami – Dżunkali– znajduje się przy granicy z Etiopią; mając na uwadze, że kryzys w Sudanie Południowym, do którego dołączają się doniesienia o udziale w konflikcie sił z Ugandy i Sudanu po stronie prezydenta Kiira, grozi destabilizacją dużej części Afryki Wschodniej;
J. mając na uwadze, że mediatorzy na rzecz utworzenia wschodnioafrykańskiego regionalnego bloku IGAD (Międzyrządowy Organ ds. Rozwoju) prowadzą obecnie w Addis Abebie rozmowy z udziałem przedstawicieli dwóch skłóconych stron;
K. mając na uwadze, że decyzja rządu Sudanu Południowego z 2012 r. o zaprzestaniu produkcji ropy naftowej na północy kraju doprowadziła do pogorszenia sytuacji gospodarczej i gwałtownego spadku PKB, przy czym realny wzrost oszacowano na 47,6%; mając na uwadze, że w wyniku starć produkcja ropy naftowej w stanie Unity spadła prawie do zera;
L. mając na uwadze, że konflikt obnaża nieumiejętność radzenia sobie z najpilniejszymi problemami, z jakimi zmagają się ludzie;
M. mając na uwadze, że Republika Sudanu Południowego jest jednym z najbiedniejszych i najmniej rozwiniętych krajów na świecie, w którym 50% populacji żyje poniżej granicy ubóstwa, z najwyższym wskaźnikiem umieralności okołoporodowej matek na świecie i jednym z najwyższych wskaźników umieralności niemowląt, analfabetyzmem w granicach 75% i gdzie tylko jedna trzecia populacji ma dostęp do czystej wody;
N. mając na uwadze, że Sudan Południowy ma olbrzymie połacie żyznej ziemi rolnej oraz zasoby naturalne, do których poza ropą zaliczają się ruda żelaza, miedź, diamenty i złoto;
O. mając na uwadze, że w dniu 9 lipca 2011 r. misję Organizacji Narodów Zjednoczonych w Sudanie (UNMIS) zastąpiła misja ONZ w Sudanie Południowym (UNMISS), w której uczestniczy do 7 tys. członków personelu wojskowego;
P. mając na uwadze, że od chwili powstania Sudan Południowy jest w dużej mierze uzależniony od pomocy finansowej ze strony innych państw, przede wszystkim Stanów Zjednoczonych Ameryki i Wielkiej Brytanii;
1. wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu narastającego konfliktu, w którym ginie ludność cywilna, i wzywa do natychmiastowego zawieszenia broni między walczącymi stronami; opowiada się za bezstronną mediacją, których celem byłoby zagwarantowanie szybkiego osiągnięcia porozumienia;
2. wyraża poparcie dla żądań społeczeństwa obywatelskiego znalezienia pokojowego politycznego rozwiązania konfliktu; wzywa do politycznego niesiłowego rozwiązania kwestii problemów wewnętrznych oraz do rozbrojenia/likwidacji bojówek;
3. wzywa do zwiększenia pomocy humanitarnej dla ludności cywilnej, która padła ofiarą konfliktu oraz dla uchodźców z obszaru objętego walkami; wzywa obie strony konfliktu do zagwarantowania swobodnego dostępu dla agencji ONZ niosących takie wsparcie;
4. wzywa UE i jej państwa członkowskie do zwiększenia funduszy na rzecz krajów sąsiadujących, aby wesprzeć te kraje w przyjmowaniu uchodźców; wzywa UE i jej państwa członkowskie do otworzenia granic dla uchodźców uciekających przed konfliktem w Sudanie Południowym;
5. wzywa kraje sąsiadujące oraz inne siły do powstrzymania się od interwencji zbrojnych w tym kraju; w szczególności wzywa państwa członkowskie do zaprzestania wysyłania do Sudanu Południowego broni czy sprzętu wojskowego oraz do zaprzestania wszelkiego eksportu broni do tego regionu;
6. zwraca uwagę na potrzebę kontroli państwa nad zasobami naturalnymi, w szczególności produkcją ropy naftowej, oraz wykorzystania tych zasobów przez państwo na rzecz całego społeczeństwa, dobrobytu kraju oraz w celu zwalczania głodu i ubóstwa;
7. podkreśla, że rząd Sudanu Południowego powinien wykorzystać przyznane mu fundusze do rozwiązania źródłowych przyczyn tragicznej sytuacji gospodarczej w tym kraju, braku równości i skrajnego ubóstwa;
8. zwraca uwagę na fakt, że sytuacja może ulec poprawie, jeżeli rząd będzie respektował obywatelskie, ekonomiczne, socjalne i demokratyczne prawa ludności;
9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządowi Sudanu Południowego, rządowi Sudanu, rządowi Etiopii, rządowi Ugandy i Unii Afrykańskiej.