Projekt rezolucji - B7-0140/2014Projekt rezolucji
B7-0140/2014

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji na Ukrainie

4.2.2014 - 2014/2547 (RSP)

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Libor Rouček, Ana Gomes, Marek Siwiec, Tonino Picula, Maria Eleni Koppa, Evgeni Kirilov, Pino Arlacchi, Liisa Jaakonsaari, Boris Zala, David Martin w imieniu grupy S&D

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0138/2014

Procedura : 2014/2547(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0140/2014
Teksty złożone :
B7-0140/2014
Debaty :
Teksty przyjęte :

B7‑0140/2014

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji na Ukrainie

2014/2547 (RSP)

Parlament Europejski,

–       uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Ukrainy, Partnerstwa Wschodniego i europejskiej polityki sąsiedztwa, zwłaszcza najnowsze rezolucje z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie sytuacji na Ukrainie[1], z dnia 12 września 2013 r. w sprawie nacisku, jaki Rosja wywiera na kraje Partnerstwa Wschodniego (w kontekście zbliżającego się szczytu Partnerstwa Wschodniego w Wilnie)[2] oraz z dnia 23 października 2013 r. w sprawie europejskiej polityki sąsiedztwa: dążenie do wzmocnienia partnerstwa. Stanowisko Parlamentu Europejskiego w sprawie sprawozdań za rok 2012[3],

–       uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie wyniku szczytu w Wilnie i przyszłości Partnerstwa Wschodniego, zwłaszcza w odniesieniu do Ukrainy[4],

–       uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady Europejskiej, które odbyło się w dniach 19–20 grudnia 2013 r.,

–       uwzględniając konkluzje Rady z dnia 20 stycznia 2014 r. w sprawie Ukrainy,

–       uwzględniając wspólne oświadczenie premierów państw Grupy Wyszehradzkiej w sprawie Ukrainy z dnia 29 stycznia 2014 r.,

–       uwzględniając rezolucję nr 1974 Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z dnia 30 stycznia 2014 r. w sprawie funkcjonowania instytucji demokratycznych na Ukrainie,

–       uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel UE Catherine Ashton z dnia 31 stycznia 2014 r. w sprawie Dmitrija Bułatowa,

–       uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A.     mając na uwadze, że manifestacje, które rozpoczęły się ponad dwa miesiące temu w następstwie decyzji prezydenta Janukowycza o niepodpisaniu układu o stowarzyszeniu z UE, wciąż trwają w stolicy, a niezadowolenie rozprzestrzenia się na inne miasta, w tym we wschodnich regionach Ukrainy;

B.     mając na uwadze, że przyjęcie w dniu 16 stycznia 2014 r. serii ustaw zakazujących protestów i znacznie ograniczających wolność wypowiedzi i zgromadzeń wywołało oburzenie na arenie międzynarodowej i brutalne starcia w Kijowie, gdzie odnotowano ofiary śmiertelne;

C.     mając na uwadze liczne doniesienia o znęcaniu się, porwaniach, torturach i innych przypadkach naruszania praw człowieka; mając na uwadze, że osoby odpowiedzialne za te naruszenia jak na razie unikają kary;

D.     mając na uwadze, że protestujący musieli zorganizować własne improwizowane szpitale, jako że ekipy karetek i lekarze zostali zobowiązani do zgłaszania protestujących zwracających się o pomoc medyczną;

E.     mając na uwadze, że delegacja ad hoc Parlamentu Europejskiego udała się do Kijowa w dniach 28–30 stycznia 2014 r., aby ocenić sytuację na miejscu;

F.     mając na uwadze, że prezydent Janukowycz nawiązał dialog z trzema liderami opozycji i poczynił szereg ustępstw; mając na uwadze, że ustępstwa te nie zadowoliły opozycji i protestujących na Majdanie; mając na uwadze, że najważniejsze jest teraz zobowiązanie się wszystkich stron do nawiązania prawdziwego dialogu i wypracowania kompromisu;

G.     mając na uwadze, że układ o stowarzyszeniu (AA/DCFTA) z UE wciąż jest możliwy, pod warunkiem że władze Ukrainy zobowiążą się do poszanowania wspólnych wartości europejskich; mając na uwadze, że zgodnie z art. 49 TUE Ukraina – jak każde inne państwo europejskie – może starać się o członkostwo w UE jedynie pod warunkiem przestrzegania zasad demokracji, poszanowania podstawowych wolności, praw człowieka i praw mniejszości oraz zapewnienia praworządności;

1.      zdecydowanie potępia niedawny wybuch przemocy na Ukrainie; apeluje do władz Ukrainy o pełne poszanowanie praw obywatelskich i podstawowych wolności obywateli i wzywa wszystkie zaangażowane strony do kontynuowania dialogu politycznego i wykazania się odpowiedzialnością, zmniejszając napięcia i ułatwiając bezzwłoczne pokojowe rozwiązanie kryzysu;

2.      wyraża nie mniejszą troskę nadmiernym i nieproporcjonalnym uciekaniem się do przemocy ze strony sił bezpieczeństwa oraz brutalnymi działaniami skrajnie prawicowych demonstrantów i innych prowokatorów;

3.      wspiera europejskie aspiracje ludności Ukrainy i ich prawo do walki o demokrację, praworządność i lepsze życie; niemniej jednak zdecydowanie zachęca manifestujących do kontynuowania tej walki za pomocą środków pokojowych oraz do wyraźnego zdystansowania się względem ekstremistycznych grup, które nie są ani demokratyczne, ani proeuropejskie; podkreśla w tym względzie specjalną odpowiedzialność ciążącą na wszystkich przywódcach opozycji;

4.      zwraca się do prezydenta Ukrainy, rządu i Rady Najwyższej o podjęcie natychmiastowych kroków w celu położenia kresu bezkarności poprzez prowadzenie dochodzeń i karanie winnych aktów przemocy wobec pokojowych demonstrantów; jest szczególnie zaniepokojony doniesieniami o torturach i podkreśla międzynarodowe zobowiązania Ukrainy w tym względzie; zwraca uwagę na najnowszy przypadek Dmitrija Bułatowa, lidera „Automajdanu”, którego uprowadzili i torturowali nieznani agenci; jest zdania, że w przypadku dalszej eskalacji przemocy UE powinna rozważyć przyjęcie ukierunkowanych środków wobec osób bezpośrednio lub pośrednio odpowiedzialnych za łamanie praw człowieka, obejmujących zakazy wydawani wiz i zamrażanie ich aktywów finansowych w Europie, w oparciu o dogłębną ocenę skuteczności tych środków i ich ewentualnego wkładu w pokojowe wyjście z kryzysu;

5.      ostrzega, że dalsza eskalacja może naruszyć jedność i ogólną stabilność kraju, sprzeniewierzając jego niezależność i europejską przyszłość, oraz zagrozić pokojowi i stabilności w regionie;

6.      podkreśla znaczenie zajęcia się głównymi przyczynami kryzysu, zagwarantowania w pełni wolność wypowiedzi i zgromadzeń oraz przywrócenia zaufania ludności do polityki i instytucji; uważa, że wymaga to reform konstytucyjnych i strukturalnych mających na celu utworzenie skutecznego systemu kontroli i równowagi, prawdziwie niezależnego i bezstronnego sądownictwa oraz praworządności, wolnych i uczciwych wyborów oraz rzeczywistych starań na rzecz zwalczania korupcji systemowej; podkreśla konieczność zaangażowania w te działania szerszego społeczeństwa obywatelskiego, Komisji Weneckiej i OBWE;

7.      z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady Najwyższej o uchyleniu ustaw ograniczających prawo do protestów i zatwierdzenie jej przez prezydenta Janukowycza, co jest pozytywnym krokiem ku politycznemu rozwiązaniu kryzysu; żałuje jednak, że dnia 29 stycznia przyjęto ustawę o amnestii bez zgody opozycji; jest zdania, że bezwarunkowe uwolnienie protestujących w dużym stopniu ułatwiłoby rozmowy i uspokoiło nastroje społeczne;

8.      podkreśla zaangażowanie UE na rzecz ułatwienia pokojowego wyjścia z kryzysu i wyraża uznanie dla działań podejmowanych w tym względzie przez europejskiego komisarza ds. rozszerzenia i polityki sąsiedztwa Štefana Fülego oraz wysoką przedstawiciel Catherine Ashton;

9.      apeluje do wszystkich odnośnych sił o kontynuowanie negocjacji z myślą o osiągnięciu kompromisu politycznego spełniającego europejskie aspiracje ludności Ukrainy; uważa, że tymczasowe rozwiązanie zakładające podział uprawnień w połączeniu z wiarygodną reformą konstytucyjną mogłoby stanowić realną podstawę do unormowania sytuacji, szykując grunt pod wolne i uczciwe wybory;

10.    zwraca uwagę na liczne apele zwyczajnych obywateli, działaczy i polityków ukraińskich o powołanie stałej misji Parlamentu Europejskiego, aby ułatwić znalezienie rozwiązania politycznego i monitorowanie wdrażania porozumień osiągniętych w tym względzie, na wzór misji monitorującej Cox-Kwaśniewski; zwraca się do Konferencji Przewodniczących o jak najszybsze rozważenie takiej możliwości;

11.    wyraża ubolewanie w związku z tym, że Rosja wciąż wywiera na Ukrainę presję gospodarczą i dyplomatyczną; zwraca się do niej, aby raczej wykorzystała swoje wpływy pozytywnie; wzywa UE do zaangażowania Rosji w pokojowe przezwyciężenie aktualnego kryzysu politycznego; zwraca uwagę, że zarówno UE, jak i Rosja mają obowiązek przyczynić się aktywnie do zapewnienia pokoju i dobrobytu we wspólnym sąsiedztwie; ponownie zaznacza, że współpraca w zakresie realizacji tego celu jest jedyną możliwą opcją;

12.    wzywa UE i państwa członkowskie do zintensyfikowania starań na rzecz uzyskania pożyczki MFW na lepszych warunkach dla Ukrainy i jej ludności, do rozważenia praktycznych środków o natychmiastowym oddziaływaniu, jak wsparcie makrofinansowe ze strony UE, projekty EBI, dotacje na kształcenie oraz sprawne wdrożenie systemu bezwizowego, a także do zwiększenia wsparcia dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego i związków zawodowych;

13.    apeluje do UE i jej państw członkowskich o potwierdzenie wyraźnej i wiarygodnej europejskiej perspektywy dla Ukrainy, w oparciu o art. 49 Traktatu o Unii Europejskiej, pod warunkiem poszanowania przez Ukrainę wspólnych europejskich wartości;

14.    zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, państwom członkowskim UE oraz prezydentowi, rządowi i parlamentowi Ukrainy.