PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji na Ukrainie
4.2.2014 - 2014/2547 (RSP)
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Elmar Brok, Mairead McGuinness, Jacek Saryusz-Wolski, Laima Liucija Andrikienė, Roberta Angelilli, Elena Băsescu, Ivo Belet, Jerzy Buzek, Arnaud Danjean, Mário David, Mariya Gabriel, Michael Gahler, Andrzej Grzyb, Gunnar Hökmark, Elisabeth Jeggle, Tunne Kelam, Andrey Kovatchev, Eduard Kukan, Vytautas Landsbergis, Krzysztof Lisek, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Monica Luisa Macovei, Francisco José Millán Mon, Nadezhda Neynsky, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Ria Oomen-Ruijten, Alojz Peterle, Andrej Plenković, Bernd Posselt, Cristian Dan Preda, Jacek Protasiewicz, György Schöpflin, Salvador Sedó i Alabart, Bogusław Sonik, Davor Ivo Stier, Inese Vaidere, Paweł Zalewski, Marietta Giannakou w imieniu grupy PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0138/2014
B7‑0158/2014
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji na Ukrainie
2014/2547 (RSP)
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie wyniku szczytu w Wilnie i przyszłości Partnerstwa Wschodniego, zwłaszcza w odniesieniu do Ukrainy[1],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 października 2013 r. pt. „Europejska polityka sąsiedztwa: dążenie do wzmocnienia partnerstwa – stanowisko Parlamentu Europejskiego w sprawie sprawozdań za rok 2012[2],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 września 2013 r. w sprawie nacisku, jaki Rosja wywiera na kraje Partnerstwa Wschodniego (w kontekście zbliżającego się szczytu Partnerstwa Wschodniego w Wilnie)[3],
– uwzględniając wspólne oświadczenie przyjęte podczas szczytu Partnerstwa Wschodniego w Wilnie w dniu 29 listopada 2013 r.,
– uwzględniając pogarszającą się sytuację na Ukrainie, powstałą po decyzji prezydenta Ukrainy Wiktora Janukowycza o niepodpisaniu układu o stowarzyszeniu podczas szczytu w Wilnie w dniach 28–29 listopada 2013 r., co spowodowało wybuch masowych demonstracji popierających europejski wybór Ukrainy, które mają miejsce na Euromajdanie w Kijowie i w miastach na całej Ukrainie oraz które przekształciły się w ruch przeciwko władzom po brutalnym zaatakowaniu protestujących przez oddziały prewencyjne milicji Berkut;
– uwzględniając ustąpienie premiera Mykoły Azarowa i jego rządu w dniu 28 stycznia 2014 r.;,
– uwzględniając niedopuszczalną sytuację, w której ustawa o amnestii uchwalona 29 stycznia 2014 r. zrobiła z ofiar zakładników, bez gwarancji pełnego i bezwarunkowego zwolnienia wszystkich osób uwięzionych i zatrzymanych;
– uwzględniając wizytę delegacji PE ad hoc w Kijowie w dniach 28–30 stycznia 2014 r., która spotkała się z władzami i przedstawicielami Euromajdanu, opozycją polityczną i przywódcami kościołów oraz szczegółowo i gruntownie przeanalizowała sytuację na Ukrainie;
– uwzględniając szczyt UE-Rosja z dnia 28 stycznia 2014 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w ostatnich tygodniach sytuacja polityczna na Ukrainie nadal i coraz szybciej się pogarszała, co doprowadziło do eskalacji przemocy;
B. mając na uwadze, że pomimo międzynarodowej presji władze ukraińskie nadal prowadzą politykę represji i przemocy wobec protestujących, co spowodowało obrażenia u ponad 2000 osób, uprowadzenia wielu ludzi i śmierć co najmniej pięciu osób;
C. mając na uwadze, że masowe rozruchy na Ukrainie objęły większość regionów i że protestujący przejęli kontrolę nad budynkami administracji w dziesięciu regionach;
D. mając na uwadze, że prezydent Janukowycz, jego administracja i rząd odpowiadają za przypadki śmierci i obrażeń na Euromajdanie;
E. mając na uwadze, że wszelki siłowy atak lub ogłoszenie stanu wyjątkowego zostanie uznane za przestępstwo i naruszenie podstawowych praw, co wywoła poważne konsekwencje na arenie międzynarodowej;
F. mając na uwadze, że ustąpienie premiera Azarowa i jego rządu jest pierwszym pozytywnym krokiem, ale tylko zasadnicza zmiana polityki nowego rządu dowiedzie zaangażowania w znalezienie rozwiązania dla obecnego kryzysu;
1. z zadowoleniem przyjmuje demokratycznego ducha i determinację obywateli Ukrainy po dwóch miesiącach odważnych protestów, które spotkały się z brutalną reakcją władz, oraz wyraża solidarność i popiera starania obywateli o wolną, demokratyczną, niezależną Ukrainę i jej europejską perspektywę;
2. stanowczo potępia eskalację przemocy wobec pokojowo nastawionych obywateli, dziennikarzy, studentów, działaczy społeczeństwa obywatelskiego, polityków opozycji i duchownych oraz przekazuje szczere kondolencje rodzinom ofiar przemocy na Ukrainie;
3. domaga się w szczególności, by prezydent Janukowycz położył kres haniebnej praktyce oddziałów prewencyjnych milicji Berkut i innych sił bezpieczeństwa, polegającej na uprowadzaniu, nękaniu, torturowaniu, biciu i poniżaniu osób popierających Euromajdan;
4. żąda natychmiastowego uwolnienia i politycznej rehabilitacji protestujących na Euromajdanie i więźniów politycznych, w tym Julii Tymoszenko;
5. przypomina o gotowości UE do podpisania z Ukrainą umowy o stowarzyszeniu / pogłębionej i kompleksowej strefie wolnego handlu, skoro tylko zostanie przezwyciężony kryzys polityczny i spełnione zostaną odpowiednie wymogi określone przez Radę do Spraw Zagranicznych w dniu 10 grudnia 2012 r. i poparte w rezolucji Parlamentu z 13 grudnia 2012 r.;
6. z zadowoleniem przyjmuje, że antydemokratyczne i dyskryminacyjne ustawy uchwalone 16 stycznia br. przez Radę Najwyższą w farsowej procedurze zostały odwołane 28 stycznia br., jednak przypomina, że trzy z tych dwunastu ustaw wciąż oficjalnie pozostają w mocy i mogą nadal naruszać demokratyczny system;
7. z zadowoleniem przyjmuje dialog nawiązany między prezydentem Janukowyczem i przywódcami opozycji z Euromajdanu, co daje nadzieję, że doprowadzi on do rychłego i pokojowego zakończenia kryzysu;
8. jest zdania, że prezydent Janukowycz będzie osobiście odpowiedzialny przed narodem ukraińskim i wspólnotą międzynarodową, jeżeli nie przestanie stosować autorytarnych metod nie zaradzi obecnemu kryzysowi;
9. przypomina, że Ukraina w pełni odpowiada za swój los, oraz ponownie podkreśla, że UE jest gotowa do zaangażowania w ułatwienie rozwiązania obecnego kryzysu politycznego w zakresie potrzebnym i żądanym przez obywateli Ukrainy dzięki mediacji, która może wypełnić całkowity brak zaufania między obiema stronami;
10. wzywa Radę Bezpieczeństwa ONZ, by zebrała się pilnie w celu rozpatrzenia sytuacji na Ukrainie;
11. wzywa instytucje UE i państwa członkowskie do podjęcia natychmiastowych działań, w tym wywarcia większej presji dyplomatycznej, i do wprowadzenia spersonalizowanych i nakierowanych środków (sankcji na podróżowanie i zamrożenia aktywów i własności) w odniesieniu do tych wszystkich ukraińskich polityków, posłów i ich sponsorów ze środowiska biznesu (oligarchów), którzy są odpowiedzialni za tłumienie demonstracji i śmierć protestujących;
12. wzywa UE, USA, MFW, Bank Światowy, EBOR i EBI, by nadal przygotowywały długoterminowy pakiet konkretnego wsparcia finansowego, aby pomóc Ukrainie w poprawie pogarszającej się sytuacji finansowej oraz udzielić gospodarczego wsparcia w celu uruchomienia procesu koniecznych, głębokich i rozległych reform ukraińskiej gospodarki; wzywa rząd Ukrainy, by przygotował się na takie reformy;
13. uważa, że w razie spełnienia niezbędnych warunków należy przygotować krótkoterminowy pakiet wsparcia Ukrainy i zaoferować go wiarygodnemu rządowi tymczasowemu, żeby złagodzić obecną napiętą sytuację w zakresie płatności;
14. jest zdania, że jednym z istotnych rozwiązań dla kryzysu na Ukrainie jest powrót do konstytucji z 2004 r., którą trybunał konstytucyjny uchylił bezprawnie w 2010 r. z pominięciem ukraińskiego parlamentu, oraz powołanie rządu tymczasowego i przyspieszone wybory;
15. apeluje do unijnych instytucji oraz do państw członkowskich UE, aby zobowiązały się do szerokiego otwarcia na społeczeństwo ukraińskie, w szczególności dzięki szybkiemu osiągnięciu porozumienia w sprawie ruchu bezwizowego, ściślejszej współpracy badawczej, szerszej wymianie młodzieży oraz większej dostępności stypendiów;
16. jest zdania, że należy radykalnie obniżyć opłaty wizowe dla młodych Ukraińców;
17. wzywa Rosję, by nie mieszała się w sprawy wewnętrzne Ukrainy, stosując przymus polityczny, gospodarczy lub innego rodzaju, co narusza akt końcowy z Helsinek oraz przyjęte w 1994 r. w Budapeszcie memorandum w sprawie bezpieczeństwa Ukrainy; uważa, że nieprzyczynianie się do pozbawionego przemocy rozwiązania zaszkodzi duchowi pokoju, dialogu i pojednania na olimpiadzie w Soczi;
18. zobowiązuje swego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, państwom członkowskim, prezydentowi Ukrainy, rządowi Ukrainy, Radzie Najwyższej Ukrainy, Zgromadzeniu Parlamentarnemu Euronest, Zgromadzeniu Parlamentarnemu Rady Europy oraz Zgromadzeniu Parlamentarnemu Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0595.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0446.
- [3] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0383.