PROJEKT REZOLUCJI w sprawie zatrudnienia młodzieży
15.7.2014 - (2014/2713(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Laura Agea, Tiziana Beghin, Rolandas Paksas, Valentinas Mazuronis w imieniu grupy EFD
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie przygotowań do posiedzenia Rady Europejskiej (27–28 czerwca2013 r.) – europejskie działania na rzecz walki z bezrobociem wśród osób młodych[1],
– uwzględniając notę Komisji z dnia 8 maja 2014 r. zatytułowaną „Zatrudnienie młodzieży: omówienie działań UE” (Komisja Europejska – MEMO/14/338, 08/05/2014),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 lipca 2010 r. w sprawie wspierania dostępu młodzieży do rynków pracy, poprawy statusu osób odbywających staże i praktyki zawodowe[2],
– uwzględniając komunikat Komisji o wdrażaniu inicjatywy „Szanse dla młodzieży” (COM(2012)0727),
– uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dnia 7 lutego 2013 r. dotyczące Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych,
– uwzględniając wniosek Komisji z dnia 5 grudnia 2012 r. w sprawie zalecenia Rady w sprawie ustanowienia gwarancji dla młodzieży (COM(2012)0729),
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w czasie kryzysu gospodarczego ludzie młodzi – bardziej niż inne grupy – znajdują się w szczególnie niekorzystnej sytuacji; mając na uwadze, że dla wielu ludzi młodych obecne bezrobocie może przekształcić się w długotrwałe bezrobocie, które niesie ze sobą ryzyko wykluczenia społecznego;
B. mając na uwadze, że 22,8% młodych osób w UE jest obecnie bezrobotnych, a w niektórych państwach członkowskich bezrobocie młodych przekracza 50%, np. w Grecji i Hiszpanii;
C. mając na uwadze, że poziom bezrobocia młodzieży jest alarmujący: w UE-28 niemalże 5,4 mln ludzi młodych poniżej 25. roku życia pozostaje bez pracy; mając na uwadze, że średnie bezrobocie wśród młodzieży ponad dwukrotnie przewyższa poziom bezrobocia dorosłych w większości państw członkowskich (w marcu 2014 r. ogólna stopa bezrobocia w 28 państwach członkowskich UE wyniosła 10,5%);
D. mając na uwadze, że niewielki spadek bezrobocia w 2015 r. w porównaniu z rokiem ubiegłym nie zmniejszy znaczących rozbieżności pomiędzy poszczególnymi krajami;
E. mając na uwadze, że zobowiązanie UE podjęte w kontekście strategii lizbońskiej do podniesienia poziomu wykształcenia, ograniczenia odsetka osób przedwcześnie kończących naukę do poziomu poniżej 10% do roku 2020 oraz podwyższenia odsetka osób kończących studia wyższe lub ich ekwiwalent do poziomu co najmniej 40% wydaje się dalekie od realizacji;
F. mając na uwadze, że w 2011 r. koszt bezrobocia młodzieży wynosił 1,2% PKB UE, a najwyższy poziom – ponad 2% PKB – osiągnął w Bułgarii, na Cyprze, w Grecji, Irlandii, na Łotwie, w Polsce, we Włoszech i na Węgrzech;
G. mając na uwadze, że 7,5 mln ludzi młodych w przedziale wiekowym 15-24 nie pracuje, nie uczy się ani nie szkoli (tzw. NEET); mając na uwadze, że liczby te się nie spadają, co zagraża przyszłym pokoleniom;
1. zwraca uwagę na zatrważające skutki bezrobocia młodzieży oraz potrzebę natychmiastowego podjęcia działań zarówno na szczeblu unijnym, jak i krajowym;
2. wyraża przekonanie, że polityka oszczędnościowa to jedynie maska, pod którą oligarchie bankowe oraz przedstawiciele innych potężnych podmiotów bogacą się kosztem najsłabszych grup, w szczególności tych w państwach członkowskich borykających się z bardzo wysokim poziomem bezrobocia ludzi młodych;
3. uważa, że pomiędzy polityką oszczędnościową i bezrobociem młodzieży istnieje związek przyczynowy;
4. domaga się konkretnych czasowych odstępstw od paktu stabilności i wzrostu, tak aby inwestycje wspierające tworzenie miejsc pracy dla ludzi młodych były wyłączone z celu dotyczącego 3% deficytu;
5. podkreśla potrzebę tworzenia miejsc pracy, w szczególności w krajach Europy Południowej, gdzie bardzo wielu ludzi młodych stoi w obliczu wykluczenia społecznego i może być na celowniku organizacji przestępczych;
6. jest głęboko zaniepokojony koncepcją społeczeństwa, które porzuca wysiłki mające pomóc najmłodszym jego członkom w znalezieniu godziwej pracy;
7. podkreśla znaczenie wspierania małych i średnich przedsiębiorstw, które są podmiotami prywatnymi mogącymi dać młodym absolwentom konkretne godziwe zatrudnienie;
8. podkreśla potrzebę gruntownej reformy europejskiej polityki wobec bezrobocia młodzieży, która jak dotąd nie przyniosła oczekiwanych rezultatów;
9. ponownie zauważa, że ważne jest, aby działania podejmowane w różnych krajach europejskich brały pod uwagę niejednolity charakter europejskich społeczeństw, i podkreśla potrzebę dostosowania tych działań do charakterystyki i potrzeb tych młodych ludzi;
10. wzywa państwa członkowskie do sprawdzenia, czy najlepsze praktyki z innych państw członkowskich można zastosować na ich własnych rynkach pracy, oraz do skorzystania z tych instrumentów, które są odpowiednie do realizacji działań w ramach walki z bezrobociem młodzieży w ich kraju;
11. wzywa Komisję do przyjęcia odpowiedzialności za ochronę gospodarki europejskiej przez ułatwienie dostępu MŚP do kredytów; podkreśla znaczenie wspierania innowacyjnych nowo powstałych przedsiębiorstw, które będą mogły zatrudniać wykształconych młodych studentów;
12. wzywa państwa członkowskie do stworzenia zachęt podatkowych dla przedsiębiorstw w przypadku zatrudnienia ludzi młodych lub zmiany umowy czasowej na umowę stałą bez zmniejszenia tym samym zapewnionej ochrony;
13. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.
- [1] P7_TA(2013)0270.
- [2] Dz.U. C 351 E z 2.12.2011, s. 30.