PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji na Ukrainie
15.7.2014 - (2014/2717(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Rebecca Harms, Ulrike Lunacek, Tamás Meszerics, Heidi Hautala, Benedek Jávor, Bas Eickhout, Ernest Maragall w imieniu grupy Verts/ALE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0025/2014
Parlament Europejski,
– uwzględniając swe poprzednie rezolucje w sprawie Ukrainy, w szczególności rezolucje z 27 lutego 2014 r. w sprawie sytuacji na Ukrainie[1], z 13 marca 2014 r. w sprawie rosyjskiej napaści na Ukrainę [2] i 17 kwietnia 2014 r. w sprawie nacisków Rosji na kraje Partnerstwa Wschodniego, a w szczególności destabilizacji wschodniej Ukrainy[3],
– uwzględniając wnioski z nadzwyczajnego posiedzenia Rady do Spraw Zagranicznych w sprawie Ukrainy, które odbyło się w dniu 3 marca 2014 r., oraz wnioski z posiedzeń Rady do Spraw Zagranicznych z 17 marca 2014 r., 14 kwietnia 2014 r., 12 maja 2014 r. i 23 czerwca 2014 r.,
– uwzględniając oświadczenie głów państw i szefów rządów w sprawie Ukrainy wydane na posiedzeniu Rady Europejskiej w dniu 6 marca 2014 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej w sprawie Ukrainy z 20 marca 2014 r. i 27 czerwca 2014 r.,
– uwzględniając oświadczenia o wstępnych ustaleniach i wnioskach międzynarodowej misji obserwacji wyborów OBWE/ODIHR z przyspieszonych wyborów prezydenckich na Ukrainie z dnia 25 maja 2014 r.,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że od kwietnia 2014 r. prorosyjskie grupy separatystów najpierw okupowały budynki regionalnej administracji państwowej oraz inne budynki publiczne, a następnie zorganizowały gwałtowne demonstracje w południowo-wschodniej Ukrainie; mając na uwadze, że w następnych dniach dobrze uzbrojeni, niezidentyfikowani bojownicy zajęli w serii skoordynowanych wypadów miasta Ukrainy wschodniej, szczególnie w rejonie Ługańska i Doniecka;
B. mając na uwadze, że prorosyjscy bojownicy ogłosili te regiony „republikami ludowymi”, a następnie przeprowadzili referenda, których celem jest wyrażenie wsparcia dla tych „niezawisłych republik”, mając na uwadze, że wysiłki ze strony władz kijowskich na rzecz nawiązania rzeczywistego dialogu z myślą o rozwiązaniu problemów w tym rejonie, w szczególności decentralizacji administracyjnej oraz odnośnych reform konstytucyjnych, zostały zniweczone przez osoby, które przejęły władzę;
C. mając na uwadze, że powstańcy wykorzystywali rosyjskie czołgi, pojazdy opancerzone, amunicję i broń, w tym nowoczesne wieloprowadnicowe wyrzutnie rakietowe, które przemycono przez granicę i graniczne punkty kontrolne; mając na uwadze, że niektórzy czołowi bojownicy z oddziałów separatystycznych to obywatele Rosji mający powiązania z rosyjskim wywiadem lub służbami bezpieczeństwa tego kraju, zaś inni pochodzą z Czeczenii, Krymu i Serbii; mając na uwadze, że w trakcie kryzysu Federacja Rosyjska gromadziła oddziały i sprzęt wojskowy na granicy z Ukrainą;
D. mając na uwadze, że dnia 25 maja 2014 r. na Ukrainie odbyły się przyspieszone wybory prezydenckie, które nadzorowała silna międzynarodowa misja obserwacji wyborów kierowana przez OBWE/ODIHR; mając na uwadze, że pomimo zewnętrznych i wewnętrznych prób dokonania sabotażu procesu wyborczego, międzynarodowi obserwatorzy ogólnie ocenili proces ten pozytywnie; mając na uwadze, że z uwagi na masowe pogróżki i przemoc ze strony separatystów w Donbasie w wyborach mogło wziąć udział zaledwie kilku obywateli;
E. mając na uwadze, że w mowie inauguracyjnej wygłoszonej dnia 7 czerwca 2014 r. nowo wybrany prezydent Petro Poroszenko przedstawił 15-punktowy plan pokojowego rozwiązania sytuacji w regionach wschodnich, zakładający zwolnienie z odpowiedzialności karnej osób, które się poddały i nie popełniły poważnych zbrodni, stworzenie kontrolowanych korytarzy dla wycofujących się rosyjskich najemników oraz nawiązanie pluralistycznego dialogu z pokojowo nastawionymi obywatelami;
F. mając na uwadze, że prezydent Poroszenko ogłosił zawieszenie broni, które jednostronnie wydłużono do dnia 30 czerwca br., aby ułatwić realizację planu pokojowego; mając na uwadze, że zawieszenie broni jest stale naruszane, głównie przez separatystów;
G. mając na uwadze, że zgodnie z szybką oceną, jakiej dokonał UNICEF, ok. 50% dzieci w obwodzie donieckim jest świadkami przemocy i cierpi na poważne problemy psychospołeczne; mając na uwadze, że władze publiczne, w szczególności policja i organy sądownicze, nie są w stanie zagwarantować praworządności ani minimum bezpieczeństwa publicznego; mając na uwadze poważne pogorszenie się usług w wielu rejonach obwodu donieckiego i ługańskiego, a mianowicie przerwy w dostawach wody, cięcia płatności socjalnych oraz zakłócenia w funkcjonowaniu opieki zdrowotnej; mając na uwadze fakt, że z obszarów objętych konfliktem do innych części kraju i do Rosji ewakuowano ponad 100 000 osób;
H. mając na uwadze, że w dniu 2 lipca 2014 r. ministrowie spraw zagranicznych Niemiec, Francji, Rosji i Ukrainy spotkali się w Berlinie i zawarli porozumienie w sprawie szeregu środków mających na celu osiągnięcie trwałego rozejmu w Ukrainie wschodniej;
I. mając na uwadze, że po podpisaniu w dniu 21 marca 2014 r. postanowień politycznych układu o stowarzyszeniu UE i Ukraina oficjalnie podpisały w dniu 27 czerwca 2014 r. pozostałą część układu, która obejmuje pogłębioną i kompleksową umowę o wolnym handlu;
J. mając na uwadze, że w dniu 27 czerwca 2014 r. Rada do Spraw Zagranicznych potwierdziła analizę Komisji, że Ukraina zrealizowała wszystkie wymogi przewidziane na pierwszym etapie planu działania na rzecz liberalizacji reżimu wizowego i przeszła do drugiego etapu realizacji tego planu;
K. mając na uwadze, że w dniu 25 czerwca 2014 r. rosyjska Rada Federacji zatwierdziła decyzję prezydenta Putina o uchyleniu zezwolenia na wysłanie rosyjskich sił zbrojnych na terytorium Ukrainy;
L. mając na uwadze, że w kontekście braku konkretnych kroków zmierzających do rozładowania napięcia, UE rozszerzyła zakres sankcji dotyczących sytuacji na Ukrainie, zwiększając liczbę kryteriów umożliwiających wprowadzenie zakazu wydawania wiz i zamrażanie aktywów, a także obejmując tymi środkami więcej osób i dwa podmioty; mając na uwadze, że te ograniczone i ukierunkowane sankcje już przyniosły efekty;
M. mając na uwadze, że nie osiągnięto porozumienia dotyczącego długotrwałego sporu pomiędzy Ukrainą a Rosją w sprawie dostaw gazu;
N. mając na uwadze, że niezbędne są zdecydowane międzynarodowe działania dyplomatyczne na wszystkich szczeblach, aby załagodzić sytuację i zapobiec wymknięciu się kryzysu spod kontroli; mając na uwadze, że UE musi skutecznie zareagować, aby umożliwić Ukrainie i innym krajom Partnerstwa Wschodniego pełne korzystanie z suwerenności bez nacisków z zewnątrz;
1. wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że utrzymujący się konflikt wyniszcza wschodnią część Ukrainy pociągając za sobą setki ofiar śmiertelnych, stając się przyczyną zniszczenia domów i własności, a także zmuszając wiele tysięcy cywili do ucieczki z obszarów objętych konfliktem w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia;
2. uznaje przyrodzone prawo Ukrainy do samoobrony określone w art. 51 Karty Narodów Zjednoczonych; uważa niemniej jednak, że tylko realne, polityczne rozwiązanie kryzysu może utorować drogę do pełnego pojednania stron i wzmocnić jedność kraju; wzywa ukraińskie służby bezpieczeństwa, by prowadząc tzw. operacje walki z terroryzmem w pełni szanowały międzynarodowe prawo humanitarne oraz międzynarodowe prawo dotyczące praw człowieka; podkreśla potrzebę ochrony ludności cywilnej;
3. podkreśla implikacje, wpływ i konsekwencje tego kryzysu dla stabilności i bezpieczeństwa całego regionu, a także dla obecnych i przyszłych stosunków UE-Rosja; wzywa Rosję, by powstrzymała się od jakiejkolwiek jednostronnej interpretacji faktów i wydarzeń, która mogłaby utorować drogę siłom rosyjskim do bezpośredniej interwencji w konflikt;
4. w tym kontekście wspiera plan pokojowy zaproponowany przez prezydenta Poroszenkę i domaga się kolejnego spotkania trójstronnej grupy roboczej w sprawie rozwiązania konfliktu w Ukrainie południowo–wschodniej, którego celem byłoby doprowadzenie do natychmiastowego zawieszenia broni pod nadzorem ze strony OBWE oraz zapewnienie ukraińskiej straży granicznej oraz personelowi OBWE dostępu do punktów granicznych po stronie rosyjskiej w celu nadzorowania sytuacji na obszarach, gdzie ukraińskie punkty graniczne zostały zajęte przez grupy separatystów;
5. wzywa strony konfliktu do zaprzestania wszelkiej walki, co pozwoliłoby na załagodzenie kryzysu, dostarczenie pomocy humanitarnej oraz zapewnienie bezpiecznych korytarzy dla uchodźców i przesiedleńców, stworzenie warunków prawdziwego dialogu oraz znalezienie realnego rozwiązania, które zapewni stabilizację sytuacji; ponadto wzywa powstańców do natychmiastowego uwolnienia wszystkich jeńców;
6. jest głęboko przekonany, że OBWE powinna odegrać podstawową role operacyjną w zażegnaniu kryzysu na Ukrainie z uwagi na jej doświadczenie w dziedzinie rozwiązywania konfliktów zbrojnych oraz wychodzenia z sytuacji kryzysowych, a także z uwagi na fakt, że zarówno Rosja, jak i Ukraina są członkami tej organizacji; wzywa państwa członkowskie UE, wysokiego przedstawiciela UE do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz Komisję Europejską do dalszego umocnienia roli OBWE w konflikcie na Ukrainie; wzywa do wyasygnowania znaczniejszych zasobów finansowych na specjalną misję obserwacyjną OBWE oraz zapewnienie jej większej liczby personelu, co umożliwiłoby silniejsze zaznaczenie obecności OBWE na granicy rosyjskiej i wszędzie tam, gdzie miały lub mają miejsce walki; domaga się, by OBWE podawała do wiadomości publicznej jak najwięcej informacji na temat krwawych incydentów politycznych w celu ograniczenia wpływu dezinformacji oraz kampanii propagandowych; ponadto wzywa OBWE do skoncentrowania się na wszystkich osobach, które zaginęły w ostatnich tygodniach i do zapewnienia ich uwolnienia;
7. zwraca uwagę na niedawne sprawozdanie Amnesty International i zdecydowanie potępia porwania, przypadki dotkliwego pobicia, tortury, morderstwa, zabójstwa pozasądowe oraz inne poważne naruszenia praw człowieka i prawa humanitarnego aktywistów, protestujących, dziennikarzy oraz wielu innych obywateli niebiorących aktywnego udziału w konflikcie w Ukrainie wschodniej, które miały miejsce w ciągu ostatnich trzech lat i których winni są głównie zbrojni separatyści, a w niektórych przypadkach również siły rządowe; wspiera wezwanie rządu Ukrainy do stworzenia jednego, regularnie aktualizowanego rejestru zgłoszonych przypadków porwań, a także do dokładnego i bezstronnego zbadania wszystkich zarzutów nadużywania siły, brutalnego traktowania i tortur;
8. wzywa Moskwę do natychmiastowego ograniczenia liczebności oddziałów przy granicy z Ukrainą i ich wycofania, a także do zaprzestania wszelkich działań, infiltracji, dostaw broni oraz ukrytego wspierania powstańców walczących w Ukrainie wschodniej, które stanowią długo oczekiwane, konkretne działania dowodzące, że Rosja poważnie traktuje kwestię załagodzenia kryzysu;
9. podkreśla, że od aneksji Krymu Rosja narusza swe zobowiązania prawne jako sygnatariusz memorandum budapeszteńskiego z 1994 r. oraz umowy o przyjaźni, współpracy i partnerstwie z 1997 r., w których strony uzgodniły, że powstrzymają się od gróźb lub użycia siły przeciwko nienaruszalności terytorialnej lub niezależności politycznej Ukrainy;
10. głęboko ubolewa nad faktem, że Francja kontynuuje przygotowania do wywozu dwóch śmigłowcowców Mistral do Rosji, rozpoczynając szkolenie dla 400 żołnierzy piechoty morskiej w porcie Saint-Nazaire; przypomina, że ten konkretny wywóz w znaczny sposób wzmocni rosyjską marynarkę wojenną pod względem strategicznym i powoli na bardzo szybkie działania ofensywne w takich rejonach, jak Morze Bałtyckie i Morze Czarne; przypomina również, że wywóz ten przyczynia się do wyścigu zbrojnego w regionie; jest głęboko przekonany, że wywóz ten stanowi duże bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa Europy i narusza wspólne stanowisko UE nr 944/2008 w sprawie wywozu broni, w szczególności ustalenia, które zakazują wywozu do kraju lub regionu, w których panuje napięta sytuacja i w których nie przestrzega się prawa międzynarodowego oraz zobowiązań międzynarodowych, takich jak memorandum budapeszteńskie z 1994 r., a także bezpieczeństwa sąsiadujących państw członkowskich UE; wzywa wszystkie państwa członkowskie UE do natychmiastowego wprowadzenia embarga na broń, które powinno również obejmować technologie nadzoru;
11. wyraża zaniepokojenie oświadczeniami sekretarza generalnego NATO Andersa Fogha Rasmussena na temat konieczności znacznego podniesienia poziomu wydatków na obronę w krajach NATO z uwagi na rolę, jaką Rosja odgrywa w kryzysie ukraińskim; wyraża również zaniepokojenie ogłoszeniami prezydenta USA o inwestycjach rzędu miliarda dolarów w zbrojenia we wschodniej części Europy; przypomina, że zarówno wywóz francuskich Mistrali, jak i inwestycje USA w tym rejonie Europy nie są jednie częścią niebezpiecznej i nieodpowiedzialnej gry, której koszty zniwelują zdobycze, ale również wyraźnym sygnałem toczącego się wyścigu zbrojeń; uważa, że działania zmierzające do dalszej militaryzacji planowane przez decydentów z Francji, USA i NATO w znacznym stopniu osłabią podejście cywilne Unii Europejskiej oparte na sankcjach i negocjacjach lub zagrożą mu; podkreśla ponadto, że mające miejsce wywozy broni stoją w rażącej sprzeczności ze wspólnymi stanowiskami UE oraz odnośnymi sankcjami gospodarczymi;
12. wzywa Radę Europejską do przyjęcia spójniejszej i bardziej zdecydowanej strategii w stosunku do kryzysu ukraińskiego, a w szczególności wobec zachowania rządu rosyjskiego; z zadowoleniem przyjmuje decyzję UE o wprowadzeniu ukierunkowanych sankcji, w tym ograniczeń w podróżowaniu i zamrożenia aktywów, w odniesieniu do osób odpowiedzialnych za akty nietolerancji i nienawiści, w tym za nawoływanie do wojny, lub za działania mogące zaszkodzić lub zagrozić nienaruszalności terytorialnej, suwerenności i niepodległości Ukrainy, wyraża jednak ubolewanie z powodu decyzji o niewprowadzaniu trzeciej fazy sankcji mimo eskalacji kryzysu; wzywa do wprowadzenia trzeciej fazy sankcji, w tym embarga na broń;
13. wzywa władze Ukrainy do zaangażowania się w otwarty, przejrzysty i pluralistyczny dialog; w związku z tym, a także uwzględniając fakt, że konflikt nadal się toczy, wzywa je ponadto, by nie opóźniały niezbędnych i spodziewanych reform konstytucyjnych, politycznych i gospodarczych; jest ponadto zdania, że reformy konstytucyjne na Ukrainie powinny być przedmiotem szeroko zakrojonej i szczegółowej dyskusji z udziałem wszystkich grup społeczeństwa ukraińskiego, a następnie – przedmiotem referendum;
14. z zadowoleniem przyjmuje przyspieszone wybory parlamentarne zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami demokratycznymi, pomimo walk we wschodniej części kraju; podkreśla ogólnie pozytywną ocenę misji obserwacyjnej OBWE/ODIHR, której członkowie zwrócili uwagę na poprawę w stosunku do wcześniejszych konsultacji oraz wzywa władze ukraińskie do zajęcia się pozostałymi kwestiami wskazanymi we wstępnych ustaleniach i wnioskach;
15. wspiera prezydenta Poroszenkę w zamiarze zorganizowania przyspieszonych wyborów parlamentarnych na jesieni;
16. podkreśla, że podpisanie układu o stowarzyszeniu między UE a Ukrainą w dniu 27 czerwca 2014 r. stanowi podstawowy krok na drodze do pogłębienia stosunków pomiędzy obiema stronami, a także włączenia Ukrainy w europejski proces integracji; oczekuje przyjęcia planu działania na rzecz wdrożenia umowy i wzywa Komisję do rozszerzenia zakresu udzielanej pomocy technicznej i finansowej, aby zagwarantować pomyślną realizację tego planu; przypomina, że układ ten nie jest ostatecznym celem stosunków UE–Ukraina; ponadto zwraca uwagę, że zgodnie z art. 49 TUE Ukraina, podobnie jak wszystkie państwa europejskie, ma możliwość integracji z UE i może starać się o przystąpienie do niej pod warunkiem przestrzegania zasad demokracji, poszanowania podstawowych wolności oraz praw człowieka i praw mniejszości, a także zapewnienia praworządności; podkreśla, że układ o stowarzyszeniu i pogłębiona i kompleksowa umowa o wolnym handlu z Unią Europejską nie mają związku z przystąpieniem do NATO;
17. pozytywnie odnosi się do pierwszego spotkania na wysokim szczeblu w sprawie Ukrainy, które odbyło się w Brukseli w dniu 8 lipca 2014 r.; w spotkaniu tym wzięli udział przedstawiciele UE i jej państw członkowskich, Ukrainy, innych krajów będących darczyńcami, przedstawiciele organizacji międzynarodowych, międzynarodowych instytucji finansowych oraz społeczeństwa obywatelskiego, i którego celem była koordynacja wsparcia międzynarodowego dla tego kraju; podkreśla, jak ważne jest, by społeczność międzynarodowa wspierała stabilizację gospodarczą i polityczną oraz reformy na Ukrainie, w szczególności w ramach powiązań politycznych i integracji gospodarczej Ukrainy z UE, a także wiarygodny awaryjny plan odbudowy i rozwoju regionów dotkniętych konfliktem oraz udzielanie pomocy humanitarnej uchodźcom i osobom wysiedlonym;
18. przyjmuje do wiadomości odbycie pierwszego spotkania trójstronnego pomiędzy UE, Federacją Rosyjską a Ukrainą w dniu 11 lipca 2014 r., które dotyczyło wdrożenia układu o stowarzyszeniu, a także potencjalnego wpływu podpisania tego układu na Rosję; jest przekonany, że UE nie powinna pozwolić Rosji zaszkodzić i osłabić ten układ lub układy zawarte z Gruzją i Mołdawią ani też zawetować tych układów; podkreśla, że UE i Rosja wypracowały w przeszłości silne stosunku gospodarcze, a także to, że tylko powrót Rosji na łono prawa międzynarodowego stworzy warunki dla skutecznej współpracy i dobrych stosunków w przyszłości;
19. apeluje do rządu ukraińskiego, by przeprowadził szereg ambitnych, przejrzystych i wszechstronnych reform strukturalnych, w których priorytetowo potraktowane zostanie umacnianie praworządności, likwidacja korupcji dzięki przyjęciu i egzekwowaniu niezbędnych przepisów, wprowadzenie wyważonego i sprawnie działającego systemu sprawowania rządów w oparciu o podział władzy i zgodnie z europejskimi standardami, przeprowadzenie dogłębnej reformy sądownictwa i ordynacji wyborczej, a także dostosowanie przepisów antydyskryminacyjnych do standardów europejskich; uważa ponadto, że sprawą najwyższej wagi jest rozpoczęcie stopniowej decentralizacji polegającej na przekazywaniu uprawnień władzy centralnej na szczebel administracji regionalnej i gminnej, bez naruszania wewnętrznej równowagi sił i bez zagrożenia dla skutecznego funkcjonowania państwa; z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym decyzję Komisji o utworzeniu grupy wsparcia dla Ukrainy, mającej pracować nad wdrożeniem „europejskiego programu reform”;
20. z zadowoleniem przyjmuje opracowany przez Radę plan rozpoczęcia reformy sektora bezpieczeństwa cywilnego w kontekście WPBiO; podkreśla potrzebę przeprowadzenia głębokiej reformy sektora policji i wymiaru sprawiedliwości, aby poprawić przejrzystość, wzmocnić odpowiedzialność oraz zaostrzyć demokratyczną i parlamentarną kontrolę policji;
21. zwraca uwagę, że ograniczony charakter środków przyjętych przez UE w reakcji na rosyjską napaść na Ukrainę wynika również z silnej zależności UE od dostaw energii z Federacji Rosyjskiej; w związku z tym za sprawę najwyższej wagi uważa ograniczenie zależności UE od Moskwy i innych reżimów autorytarnych oraz rozważenie możliwości całkowitego bojkotu przy jednoczesnym wprowadzeniu konkretnych rozwiązań alternatywnych, mających pomóc tym państwom członkowskim UE, które nie mają obecnie innych źródeł zaopatrzenia w energię niż Rosja; dlatego też wzywa Komisję do pracy nad pełnym wdrożeniem trzeciego pakietu energetycznego, który sprawi, że większa przepustowość gazociągu, takiego jak Gazociąg Południowy, będzie niepotrzebna, a także do skutecznego zdywersyfikowania źródeł energii poprzez rozwój energii ze źródeł odnawialnych; nalega, by państwa członkowskie nie angażowały swych przedsiębiorstw publicznych w przedsięwzięcia z przedsiębiorstwami rosyjskimi, takie jak budowa Gazociągu Południowego, bo pogłębia to podatność Europy na zagrożenia i prowadzi do izolowania Ukrainy; w związku z tym wzywa również Radę Europejską do przyjęcia do 2030 r. wiążących celów krajowych w zakresie energii odnawialnej i efektywności energetycznej, które obniżą zależność UE od importu kopalin;
22. z zadowoleniem przyjmuje decyzję rządu Bułgarii o zatrzymaniu prac nad przedsięwzięciem budowy Gazociągu Południowego; wyraża jednak głębokie zaniepokojenie decyzją rządu Austrii w sprawie dalszych inwestycji w to przedsięwzięcie, a także decyzją rządu Węgier dotyczącą podpisania umowy w sprawie energii jądrowej z Rosją; jest przekonany, że niedawna wizyta prezydenta Putina w Wiedniu oraz podpisanie powiązanej z budową Gazociągu Południowego umowy pomiędzy OMV a Gazpromem stanowi znaczący krok wstecz jeżeli chodzi o cel wypracowania spójnego europejskiego podejścia do kryzysu na Ukrainie, a mianowicie europejskiej polityki w zakresie bezpieczeństwa energetycznego;
23. z zadowoleniem przyjmuje wstępne środki przyjęte przez Komisję, by umożliwić Ukrainie zażegnanie kryzysu energetycznego w razie odcięcia rosyjskich dostaw gazu, oraz wzywa Radę i Komisję, by pomagały Kijowowi i wspierały go w staraniach o rozwiązanie utrzymującego się sporu gazowego z Moskwą;
24. zwraca uwagę na dramatyczną sytuację społeczną w kraju; wzywa rząd Ukrainy do ujawnienia wszystkich warunków porozumienia z MFW i apeluje o zastosowanie środków towarzyszących mających złagodzić obecną sytuację, zwłaszcza w odniesieniu do grup społecznych najbardziej podatnych na zagrożenia; jest zdania, że warunki MFW mogą nasilić napięcia wewnętrzne i doprowadzić do szybkiego spadku płac i liczby stanowisk w administracji publicznej, czego skutkiem ubocznym będzie wzrost korupcji; zwraca uwagę na rosnące zagrożenie chorobami zakaźnymi na Ukrainie, jako że kraj ten cierpi na poważne braki szczepionek wynikające z opóźnień w przeprowadzaniu procedur udzielania zamówień oraz dużych podwyżek cen w związku ze spadkiem wartości lokalnej waluty;
25. domaga się niezależnego i bezstronnego dochodzenia w sprawie tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w Odessie w dniu 2 maja 2014 r., a także w sprawie innych zbrodni przeciw ludzkości, które miały miejsce od listopada 2013 r., z udziałem silnej grupy podmiotów międzynarodowych i pod nadzorem Rady Europy, oraz postawienia osób odpowiedzialnych przed sądem; jest przekonany, że tylko skuteczne dochodzenie w sprawie tych zbrodni pomoże społeczeństwu Ukrainy, a także rodzinom i przyjaciołom ofiar odzyskać zaufanie do instytucji publicznych;
26. z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez Komisję 4. sprawozdania z postępów Ukrainy we wdrażaniu planu działania na rzecz liberalizacji reżimu wizowego oraz decyzję Rady o przejściu do drugiego etapu realizacji tego planu; domaga się szybkiego wprowadzenia ruchu bezwizowego pomiędzy UE a Ukrainą, co będzie konkretną reakcją na europejskie aspiracje ludzi, którzy demonstrowali na Majdanie; ponownie apeluje, by w oczekiwaniu na wprowadzenie tego systemu niezwłocznie zastosować przejściowe, bardzo proste i niedrogie procedury wizowe;
27. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, prezydentowi, rządowi i parlamentowi Ukrainy, Radzie Europy, OBWE oraz prezydentowi, rządowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0170.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0248.
- [3] Texts adopted, P7_TA(2014)0457.