PROJEKT REZOLUCJI w sprawie eskalacji przemocy między Izraelem a Palestyną
15.7.2014 - (2014/2723(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Tamás Meszerics, Bodil Ceballos, Margrete Auken, Judith Sargentini, Alyn Smith, Ernest Urtasun, Jan Philipp Albrecht, Rebecca Harms, Bart Staes w imieniu grupy Verts/ALE
B8‑0072/2014
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie eskalacji przemocy między Izraelem a Palestyną
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie konfliktu izraelsko-palestyńskiego, w szczególności rezolucję z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie sytuacji w Gazie[1] oraz rezolucję z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie Arafata Dżaradata i sytuacji palestyńskich więźniów w izraelskich więzieniach[2],
– uwzględniając misję delegacji ad hoc dotyczącą przetrzymywania palestyńskich więźniów i zatrzymanych z marca 2014 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady UE do Spraw Zagranicznych w sprawie Bliskiego Wschodu z dnia 16 grudnia 2013 r.,
– uwzględniając oświadczenia rzecznika wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w sprawie sytuacji w Izraelu i Palestynie, w tym oświadczenia z dni 5 i 17 czerwca oraz 2 i 8 lipca 2014 r.,
– uwzględniając wytyczne UE dotyczące propagowania przestrzegania międzynarodowego prawa humanitarnego,
– uwzględniając oświadczenie prasowe Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 12 lipca 2014 r. oraz oświadczenie sekretarza generalnego ONZ Ban Ki-Moona z dnia 13 lipca 2014 r.,
– uwzględniając konwencje genewskie z 1949 r. i towarzyszące im protokoły dodatkowe,
– uwzględniając oenzetowskie konwencje praw człowieka, których stronami są Izrael i Palestyna,
– uwzględniając ostatnie raporty przyjęte przez Radę Praw Człowieka ONZ w sprawie okupowanych terytoriów palestyńskich,
– uwzględniając art.123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w dniu 8 lipca 2014 r. armia izraelska rozpoczęła operację wojskową w Strefie Gazy polegającą na zmasowanych nalotach powietrznych znad lądu i morza, w tym ukierunkowanych śmiertelnych atakach na członków Hamasu i innych bojowników islamskich oraz bombardowaniu licznych obiektów w całej Gazie, głównie na obszarach gęsto zaludnionych; mając na uwadze, że Izrael skoncentrował na granicy tysiące żołnierzy; mając na uwadze, że premier Netanyahu nie wykluczył możliwości operacji lądowej na pełną skalę; mając na uwadze, że w dniu 13 lipca 2014 r. izraelskie oddziały lądowe wtargnęły na terytorium Gazy;
B. mając na uwadze, że ta ofensywa wojskowa następuje po dramatycznym zaostrzeniu się konfliktu izraelsko-palestyńskiego po załamaniu się tzw. pokojowej inicjatywy Kerry’ego w kwietniu 2014 r., uprowadzeniu i zabójstwie trzech nastolatków izraelskich na Zachodnim Brzegu w dniu 12 czerwca, wynikłej z tego szeroko zakrojonej operacji na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie oraz zabójstwie w odwecie palestyńskiego nastolatka we Wschodniej Jerozolimie w dniu 2 lipca;
C. mając na uwadze, że według urzędników palestyńskich w ciągu trwającej ofensywy izraelskiej śmierć poniosło ponad 175 Palestyńczyków; mając na uwadze, że Organizacja Narodów Zjednoczonych ocenia, iż ponad 80% ofiar śmiertelnych stanowią osoby cywilne, z czego 20% to dzieci; mając na uwadze, że co najmniej 1 200 Palestyńczyków odniosło rany, a dwie trzecie rannych to kobiety i dzieci; mając na uwadze, że liczba poszkodowanych jest znacznie wyższa niż liczba ofiar po pierwszym tygodniu ofensywy „Filar Obrony” przeprowadzonej przez siły izraelskie w 2012 r.; mając na uwadze, że szpitale w Gazie nie mogą sobie poradzić z tą kryzysową sytuacją z powodu dużej liczby rannych i donoszą o dramatycznym braku lekarstw i wyposażenia medycznego;
D. mając na uwadze, że izraelskie ataki powietrzne trafiły w liczne obiekty cywilne, w tym centralny meczet w Gazie i muzułmański dom opieki dla niepełnosprawnych; mając na uwadze, że według doniesień ponad 940 domów uległo zniszczeniu lub zostało zburzonych; mając na uwadze, że po izraelskim ostrzeżeniu o zbliżających się nalotach 17 000 Palestyńczyków w północnej części Gazy szukało schronienia w placówkach ONZ; mając na uwadze, że w wyniku ataków zbrojnych 400 000 osób jest obecnie pozbawionych elektryczności, a ludność cierpi również z powodu braku wody oraz mając na uwadze, że pogarsza to już wyjątkowo niepewną sytuację stworzoną przez przeciągającą się blokadę terytorium przez Izrael i Egipt;
E. mając na uwadze, że urzędnicy izraelscy donieśli, że ze Strefy Gazy wystrzelono około 1 000 rakiet; mając na uwadze, że w dniu 13 lipca 2014 r. rakiety zostały wystrzelone również z Syrii i Libanu; mając na uwadze, że rakiety te dotarły podobno aż do Hajfy, Tel Awiwu i Jerozolimy; mając na uwadze, że według doniesień izraelska tarcza antyrakietowa „Żelazna Kopuła” przechwyciła dużą liczbę tych rakiet; mając na uwadze, że doniesienia mówią o czterech rannych Izraelczykach od początku ofensywy, ale braku zabitych; mając na uwadze, że władze Izraela oskarżają Hamas o to, że prowadzi ze Strefy Gazy bezładny ostrzał rakietowy obywateli izraelskich, a sam chowa się za własną ludnością, wykorzystując cywili jako żywe tarcze;
F. mając na uwadze, że sekretarz generalny ONZ Ban Ki-Moon wyraził poważne zaniepokojenie starciami w Gazie i ostrzegł, że izraelska ofensywa lądowa niewątpliwie spowodowałaby wzrost liczby ofiar śmiertelnych i nasiliła cierpienia osób cywilnych w Strefie Gazy; mając na uwadze, że Rada Bezpieczeństwa ONZ wezwała do zawieszenia ognia i wznowienia rozmów pokojowych; mając na uwadze, że Radzie Bezpieczeństwa nie udało się dotychczas uzgodnić rezolucji w sprawie bieżącego kryzysu;
G. mając na uwadze, że prezydent Palestyny Mahmud Abbas zwrócił się do Narodów Zjednoczonych o objęcie Palestyny międzynarodową ochroną z powodu pogarszającej się sytuacji w Gazie;
H. mając na uwadze, że po nadzwyczajnym posiedzeniu Ligi Państw Arabskich w Kairze w dniu 14 lipca prezydent Egiptu zaproponował zawieszenie ognia między Izraelem a ugrupowaniami palestyńskimi w Strefie Gazy; mając na uwadze, że nieznana jest jeszcze reakcja stron na tę inicjatywę; mając na uwadze, że sekretarz stanu USA J. Kerry udaje się we wtorek 15 lipca do Kairu [do aktualizacji];
I. mając na uwadze, że Karta Narodów Zjednoczonych, a w szczególności jej art. 51, jednoznacznie przewiduje prawo do indywidualnej lub zbiorowej samoobrony w przypadku napaści zbrojnej; mając na uwadze, że rakietowy ostrzał na oślep stanowi pogwałcenie prawa humanitarnego;
J. mając na uwadze, że Izrael obarczył Hamas odpowiedzialnością za uprowadzenie i zabicie trzech nastolatków izraelskich w pobliżu osiedli na północ od Hebronu w dniu 12 czerwca, ale nie przedstawił dowodów takiego powiązania; mając na uwadze, że Hamas nie przyznał się do tej zbrodni; mając na uwadze, że według doniesień w dniu 14 lipca 2014 r. trzech izraelskich Żydów przyznało się do zabójstwa palestyńskiego nastolatka we Wschodniej Jerozolimie Mohammeda Abu Khadaira w odwecie za zabicie trzech izraelskich nastolatków;
K. mając na uwadze, że izraelskie siły bezpieczeństwa były zaangażowane w brutalną operację na Zachodnim Brzegu przeprowadzoną w odpowiedzi na uprowadzenie, która obejmowała nielegalne użycie siły, niesłuszne aresztowania ponad 700 Palestyńczyków, z których 450 nadal przebywa w areszcie, a co najmniej 150 jest zatrzymanych administracyjnie, oraz wyburzenia domów w odwecie; mając na uwadze, że ta kampania przeciw Hamasowi została potępiona przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego jako mająca charakter kary zbiorowej; mając na uwadze, że w operacjach poszukiwawczych śmierć z ręki izraelskich sił bezpieczeństwa poniosło sześciu Palestyńczyków, w tym kilku w młodym wieku po starciach w obozach dla uchodźców; mając na uwadze, że w dniach 18 i 22 czerwca 2014 r. zaatakowano biura spółek medialnych Transmedia i Palmedia i zarekwirowano ich sprzęt z powodu ich roli w popieraniu rzekomego podżegania do przemocy; mając na uwadze, że Human Rights Watch ocenia, iż od dnia 12 czerwca 2014 r. izraelskie wojsko przeprowadziło 1 600 nalotów i rewizji w palestyńskich mieszkaniach, przedsiębiorstwach i innych obiektach;
L. mając na uwadze, że mimo międzynarodowych apeli od 2007 r. trwa izraelska blokada Strefy Gazy, a głęboki kryzys humanitarny dotyka 1,7 mln mieszkańców Strefy;
M. mając na uwadze, że negocjacje między obiema stronami w celu wszechstronnego uregulowania konfliktu izraelsko-palestyńskiego zostały zawieszone na czas nieokreślony w następstwie wycofania się przez rząd izraelski w kwietniu 2014 r. ze zobowiązania do uwolnienia ostatniej grupy palestyńskich więźniów; mając na uwadze, że trwa rozbudowa osiedli izraelskich na Zachodnim Brzegu, co niedawno skrytykowała wiceprzewodnicząca/wysoka przedstawiciel w oświadczeniu z dnia 5 czerwca 2014 r.; mając na uwadze, że według prawa międzynarodowego izraelskie osiedla na terytoriach okupowanych są nielegalne i narażają na szwank wysiłki pokojowe oraz wykonalność rozwiązania dwupaństwowego;
N. mając na uwadze, że w wyniku oceny współpracy UE z okupowanymi terytoriami palestyńskimi i poparcia dla narodu palestyńskiego, przeprowadzonej w imieniu Komisji w maju 2014 r., stwierdzono, że obecny model współpracy wyczerpał się z powodu braku równoległego działania politycznego ze strony UE w celu usunięcia przeszkód stwarzanych przez izraelską politykę okupacji i osadnictwa oraz polityczny podział Zachodniego Brzegu i Gazy;
1. zdecydowanie potępia nową spiralę przemocy w Strefie Gazy i wokół niej oraz ohydne ataki na osoby cywilne; wzywa do zakończenia operacji wojskowych i nalega na wszystkie strony, aby niezwłocznie zgodziły się na zawieszenie ognia;
2. jest głęboko wstrząśnięty z powodu tragicznej śmierci Palestyńczyków, w tym wielu dzieci, oraz zniszczenia infrastruktury cywilnej w wyniku ataków izraelskich sił zbrojnych; solidaryzuje się z ofiarami oraz apeluje o zwiększone wysiłki w celu niesienia pomocy humanitarnej dla obleganej ludności Gazy dotkniętej konfliktem;
3. ostrzega, że kolejna inwazja Izraela na Strefę Gazy może mieć poważne konsekwencje na całym Bliskim Wschodzie i pogorszyć już i tak dramatyczną sytuację w tym regionie;
4. z zadowoleniem przyjmuje wszelkie dążenia do wynegocjowania trwałego rozejmu między stronami i apeluje do wiceprzewodniczącej/wysokiej przedstawiciel i państw członkowskich o nasilenie presji dyplomatycznej, aby wesprzeć te działania;
5. uważa, że samego wezwania do przestrzegania zawieszenia ognia wynegocjowanego po izraelskiej ofensywie przeciwko Gazie w 2012 r. zdecydowanie nie można uznać za konstruktywną i długofalową reakcję; wzywa do natychmiastowego zakończenia blokady Gazy, zwłaszcza z myślą o umożliwieniu niezakłóconych dostaw i dystrybucji pomocy humanitarnej w całej Gazie; wyraża w związku z tym zaniepokojenie z powodu niewystarczających środków finansowych UE przeznaczonych w 2015 r. na UNRWA oraz postuluje, aby wsparcie było współmierne do kluczowych potrzeb w terenie;
6. podkreśla, że poszanowanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego przez wszystkie strony i niezależnie od okoliczności stanowi konieczny warunek wstępny do osiągnięcia sprawiedliwego i trwałego pokoju na Bliskim Wschodzie; podkreśla odpowiedzialność Izraela jako okupanta za przestrzeganie międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka oraz wykazywanie się maksymalną powściągliwością;
7. przypomina, że prawo do indywidualnej lub zbiorowej samoobrony w przypadku napaści zbrojnej musi być proporcjonalne i w żadnych okolicznościach nie może polegać na ślepych akcjach odwetowych, które prowadzą w praktyce do zbiorowego wymierzania kary; uważa, że kontynuowanie ostrzału obszarów cywilnych po ewentualnym jednostronnym zawieszeniu ognia jest nie do przyjęcia;
8. potępia ohydne zabójstwa czterech nastolatków w Hebronie i Jerozolimie, które spotkały się z powszechnym potępieniem; podkreśla, że reakcją na tak makabryczne zbrodnie nie może być dalsze sianie paniki, podżeganie do nienawiści czy zbiorowe karanie;
9. nalega na wszystkie strony, aby na serio wznowiły rozmowy pokojowe; ponownie stwierdza, że nie ma alternatywy dla wszechstronnego uregulowania konfliktu drogą negocjacji, prowadzącego do rozwiązania dwupaństwowego – utworzenia Izraela i państwa palestyńskiego współistniejących obok siebie w bezpiecznych i uznanych na szczeblu międzynarodowym granicach w oparciu o ustalenia z 1967 r.; w związku z tym ponownie wzywa do wstrzymania budowy wszystkich osiedli izraelskich na Zachodnim Brzegu, aby w ten sposób umożliwić wznowienie konstruktywnych i poważnych negocjacji między stronami;
10. przypomina w tym kontekście, że mianowanie Tony’ego Blaira specjalnym wysłannikiem kwartetu bliskowschodniego (Stany Zjednoczone, Narody Zjednoczone, Unia Europejska i Rosja) było niefortunnym posunięciem, na które cieniem położyły się konflikty interesów, należy zatem zakończyć ten mandat; wzywa do przeprowadzenia dogłębnej analizy roli i znaczenia kwartetu; podkreśla, jak ważne jest, by ONZ odgrywała skuteczną rolę w dążeniu do wznowienia rozmów pokojowych;
11. z zadowoleniem przyjmuje zachęcające kroki w kierunku pojednania między Palestyńczykami i utworzenia rządu technokratycznego, osiągnięte przed izraelską ofensywą zbrojną; apeluje do wszystkich sił palestyńskich o wznowienie wysiłków w kierunku pojednania; potępia próby podważenia tego potencjalnie historycznego procesu i wzywa władze Izraela do uwolnienia wszystkich osób aresztowanych od 12 czerwca w reakcji na uprowadzenie i zabójstwo trzech izraelskich nastolatków lub do przedstawienia zatrzymanym zarzutów popełnienia przestępstwa;
12. wzywa do wprowadzenia przez ONZ kompleksowego embarga na dostawy broni dla wszystkich stron w regionie, aby zapobiec dalszemu gwałceniu międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka;
13. popiera apel Amnesty International o przeprowadzenie z upoważnienia ONZ międzynarodowego śledztwa w sprawie naruszeń prawa przez obie strony;
14. wzywa UE do wypełnienia jej obowiązków jako wpływowego podmiotu i podjęcia wyraźnej i wszechstronnej inicjatywy pokojowej w regionie, z wykorzystaniem wszystkich wpływów, jakimi dysponuje, zwłaszcza wpływów prawnych, ekonomicznych i dyplomatycznych, aby wspierać skuteczne przestrzeganie międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka;
15. potwierdza, że poprawa stosunków między UE a Izraelem musi być zdecydowanie uwarunkowana rygorystycznym przestrzeganiem międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka, w tym natychmiastowym zniesieniem blokady Strefy Gazy, całkowitym zaprzestaniem budowy jakichkolwiek osiedli na Zachodnim Brzegu, w tym we Wschodniej Jerozolimie, oraz rzeczywistymi zobowiązaniami i działaniami mającymi na celu wszechstronne pokojowe uregulowanie konfliktu;
16. wyraża zaniepokojenie, że projekty rozwojowe w Gazie finansowane przez UE i państwa członkowskie mogły zostać zniszczone lub uszkodzone w wyniku ofensywy izraelskiej oraz zwraca się do wiceprzewodniczącej/wysokiej przedstawiciel, aby zdała sprawozdanie z oceny szkód przez służby Komisji i, w razie ich potwierdzenia, poinformowała o planowanej reakcji na powtarzające się niszczenie przez Izrael projektów finansowanych przez UE;
17. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu ONZ, wysłannikowi kwartetu bliskowschodniego, rządowi Izraela, Knesetowi, przewodniczącemu Autonomii Palestyńskiej, Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej i organom Eurośródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego.