PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Iraku i Syrii oraz ofensywy Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie (ISIS), w tym prześladowania mniejszości
16.9.2014 - (2014/2843(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Charles Tannock, Jana Žitňanská, Ruža Tomašić, Anna Elżbieta Fotyga, Peter van Dalen, Ryszard Czarnecki, Ryszard Antoni Legutko, Tomasz Piotr Poręba, Geoffrey Van Orden, Bas Belder, Beatrix von Storch w imieniu grupy ECR
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0109/2014
B8‑0109/2014
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Iraku i Syrii oraz ofensywy Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie (ISIS), w tym prześladowania mniejszości
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji w Iraku, w tym rezolucję z dnia 17 lipca 2014 r.[1], jak również swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji w Syrii,
– uwzględniając konkluzje Rady ds. Stosunków Zewnętrznych z dnia 15 sierpnia 2014 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z nadzwyczajnego posiedzenia w dniu 30 sierpnia 2014 r.,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając Deklarację ONZ o prawach osób należących do mniejszości narodowych lub etnicznych, religijnych i językowych z dnia 18 grudnia 1992 r.,
– mając na uwadze wytyczne UE w sprawie propagowania i ochrony wolności wyznania lub przekonań, przyjęte w dniu 24 czerwca 2013 r.,
– uwzględniając rezolucję nr 2170 Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych z dnia 15 sierpnia 2014 r. w sprawie łamania praw człowieka przez ugrupowania ekstremistyczne w Iraku i Syrii oraz zatwierdzenie sankcji przeciw bojownikom z obu tych krajów,
– mając na uwadze dane dotyczące ofiar śmiertelnych w Iraku opracowane przez Misję Pomocową ONZ dla Iraku (UNAMI),
– mając na uwadze oświadczenie Rady Bezpieczeństwa ONZ nt. dostępu bojowników Państwa Islamskiego do pól naftowych i rurociągów w Syrii i Iraku oraz przejęcia nad nimi kontroli;
– uwzględniając uwagi specjalnego sprawozdawcy Narodów Zjednoczonych ds. praw człowieka uchodźców wewnętrznych Chaloki Beyaniego z dnia 25 lipca 2014 r.,
– uwzględniając uwagi Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka Zeida Ra’ada Al-Husseina z dnia 8 września 2014 r. w sprawie przemocy w Syrii i w Iraku,
– uwzględniając niedawne oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w sprawie przemocy w Iraku i w Syrii,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Parlamentu Europejskiego z dnia 11 sierpnia 2014 r. w sprawie sytuacji w Iraku,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że brak stabilności zatacza coraz szersze kręgi w regionie i jeżeli nie zostanie powstrzymany, może doprowadzić do tego, że duże obszary Bliskiego Wschodu staną się przystanią dla międzynarodowych terrorystów i ekstremistów;
B. mając na uwadze, że możliwość wkroczenia w nową erę stabilności i demokracji, jaka zrodziła się w wyniku zrywów arabskiej wiosny w 2010 r., zastąpił niespotykany dotychczas okres niestabilności i przemocy w regionie;
C. mając na uwadze, że długotrwała wojna domowa w Syrii umożliwiła Państwu Islamskiemu zwiększenie swojej obecności zarówno tam, jak i w Iraku;
D. mając na uwadze, że według doniesień do walki po stronie Państwa Islamskiego włączyły się setki bojowników spoza Iraku, z których wielu pochodzi z państw członkowskich UE; mając na uwadze, że ci unijni obywatele są uznawani przez rządy państw członkowskich UE za zagrożenie dla bezpieczeństwa;
E. mając na uwadze, że według ostatnich szacunków Państwo Islamskie może mieć w swoich szeregach nawet 31 tysięcy bojowników w Iraku i Syrii, czyli trzy razy więcej, niż się dotychczas obawiano;
F. mając na uwadze, że rosnące w ostatnim czasie zagrożenie ze strony Państwa Islamskiego dodatkowo zwiększa zapotrzebowanie na pomoc humanitarną dla osób, które już były zmuszone opuścić swoje domy i szukać schronienia w Iraku i Syrii; mając na uwadze, że przemoc ta stanowi też dodatkowe obciążenie dla sąsiednich państw, które zapewniły schronienie osobom uciekającym przed przemocą i konfliktem, zanim wybuchło ostatnie powstanie Państwa Islamskiego; mając na uwadze, że liczba uchodźców zapewne jeszcze wzrośnie z powodu okrucieństwa bojowników Państwa Islamskiego;
G. mając na uwadze, że Narody Zjednoczone i inne organizacje międzynarodowe informują o powszechnym łamaniu praw człowieka przez Państwo Islamskie w Iraku i Syrii, w tym o zabójstwach członków mniejszości etnicznych i wyznaniowych; mając na uwadze rosnące obawy o los osób przebywających nadal na terenach kontrolowanych przez siły Państwa Islamskiego;
H. mając na uwadze, że według szacunków Biura ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA) 1,8 miliona Irakijczyków było zmuszonych opuścić swoje domy od początku roku, z czego niemal połowa to dzieci; mając na uwadze, że prawie 11 milionów ludzi w Syrii potrzebuje pomocy humanitarnej, a trzy miliony uciekły do sąsiednich państw;
I. mając na uwadze, że w ramach Światowego Programu Żywnościowego Narodów Zjednoczonych po raz pierwszy od maja 2014 r. wznowiono dostawy pomocy żywnościowej do niektórych części Iraku, skierowanej do 76 tysięcy osób będących częścią „masowego uchodźctwa” rodzin przed walkami;
J. mając na uwadze, że według Amnesty International Państwo Islamskie prowadzi systematyczne czystki etniczne w północnym Iraku, obejmujące np. masowe pospieszne zabójstwa i uprowadzenia członków mniejszości etnicznych i wyznaniowych; mając na uwadze, że ofiarą sił Państwa Islamskiego padają chrześcijanie, mniejszość szyicka, Szabakowie, Turkmeni, jazydzi i inni;
K. mając na uwadze, że po przejęciu przez Państwo Islamskie kontroli nad miastem Sindżar tysiące rodzin jazydów nie zdołały dotrzeć do bezpiecznego miejsca i musiały szukać schronienia w górach Sindżar; mając na uwadze, że według szacunków w górach istnieje od 8 do 30 tysięcy domostw, w których ludzie żyją w tragicznych warunkach;
L. mając na uwadze, że w odpowiedzi na coraz większe potrzeby Unia Europejska zwiększa pomoc humanitarną dla Iraku o dodatkowe 5 milionów euro, przeznaczając łącznie dla tego kraju w 2014 r. 17 milionów euro;
1. zdecydowanie potępia akty terroryzmu dokonywane na obywatelach Iraku i Syrii przez Państwo Islamskie i inne ugrupowania zbrojne; ubolewa ponadto z powodu ataków na cele cywilne i potępia bez wyjątku wszystkie przypadki egzekucji, tortur i przemocy seksualnej, jakie mają miejsce w czasie konfliktu;
2. wyraża poważne zaniepokojenie faktem, że niedawne walki doprowadziły do zaostrzenia kryzysu humanitarnego, i zwraca uwagę na masowe opuszczanie domów przez ludność cywilną zarówno w Syrii, jak i w Iraku; ponadto zauważa z zaniepokojeniem, że w całym regionie zamieszkiwanym przez Kurdów eskalacji konfliktu zbrojnego w Iraku, zwłaszcza na północy kraju, towarzyszy opuszczanie domów przez tysiące osób, które uciekają przed postępującymi siłami Państwa Islamskiego;
3. ubolewa nad masowymi zabójstwami i naruszeniami praw człowieka przez Państwo Islamskie i inne ugrupowania terrorystyczne, w tym nad takimi aktami skierowanymi przeciw mniejszości chrześcijańskiej oraz innym mniejszościom wyznaniowym i etnicznym;
4. wyraża ubolewanie w związku z niedawnym zamordowaniem przez bojowników Państwa Islamskiego amerykańskich dziennikarzy Jamesa Foley'a i Stevena Sotloffa oraz brytyjskiego pracownika organizacji humanitarnej Davida Hainesa, jest też głęboko zaniepokojony stanem bezpieczeństwa innych osób pozostających w rękach ekstremistów;
5. popiera wszystkich, którzy uczestniczą w walce przeciw terroryzmowi Państwa Islamskiego i przeciw innym ugrupowaniom zbrojnym/terrorystycznym; ponadto apeluje do wszystkich podmiotów i rządów w regionie o pełną współpracę w walce z zagrożeniem, jakie stanowi Państwo Islamskie; podkreśla, że taka współpraca ma zasadnicze znaczenie dla całego regionu;
6. uważa, że jeśli chodzi o walkę z zagrożeniem, jakie stanowi Państwo Islamskie, należy brać pod uwagę wszystkie opcje i nie wolno wykluczać żadnej możliwości; ponadto apeluje do Unii Europejskiej, jej państw członkowskich i innych podmiotów międzynarodowych o ścisłą współpracę na rzecz opracowania szybkiej i kompleksowej reakcji na zagrożenie, jakie stanowi Państwo Islamskie;
7. z zadowoleniem przyjmuje niedawne poparcie ze strony państw regionu, które wyraziły chęć przyłączenia się do prowadzonej przez USA koalicji przeciw Państwu Islamskiemu; docenia wysiłki sekretarzy stanu USA Johna Kerry'ego i Chucka Hagela na rzecz budowania tej międzynarodowej koalicji;
8. bezwarunkowo odrzuca oświadczenie przywódców Państwa Islamskiego o utworzeniu kalifatu na kontrolowanych przez nich obecnie obszarach i uznaje je za nielegalne; odrzuca także możliwość jakiejkolwiek, przeprowadzonej przy użyciu siły, jednostronnej zmiany granic uznanych na arenie międzynarodowej; uważa ponadto, że utworzenie takiego kalifatu, jego ideologia i przemoc o charakterze ekstremistycznym stanowią bezpośrednie zagrożenie dla Unii Europejskiej;
9. wyraża zaniepokojenie doniesieniami, że do rebeliantów Państwa Islamskiego dołączyły setki bojowników spoza Iraku, wśród których są obywatele państw członkowskich UE; ponadto apeluje o współpracę międzynarodową prowadzącą do podjęcia odpowiednich kroków prawnych przeciw osobom podejrzewanym o udział w działaniach terrorystycznych;
10. z zadowoleniem przyjmuje niedawną zapowiedź zwołania szczytu Rady Bezpieczeństwa ONZ w dniu 25 września 2014 r. w celu zwrócenia uwagi społeczności międzynarodowej na „rosnące i niebezpieczne zjawisko” zagranicznych terrorystów-bojowników;
11. uważa, że brak stabilności i konflikt w Syrii, spowodowane wojną reżimu prezydenta Assada przeciw własnemu narodowi, stworzyły warunki sprzyjające rozwojowi Państwa Islamskiego i doprowadziły do rozprzestrzenienia się braku stabilności i przemocy w regionie; wzywa do niezwłocznego podjęcia przez społeczność międzynarodową nowych działań służących znalezieniu trwałego, pokojowego i politycznego rozwiązania tego konfliktu;
12. z zadowoleniem przyjmuje utworzenie nowego pluralistycznego rządu w Iraku i wzywa wszystkich jego członków do wspólnej pracy w interesie stabilności politycznej i pokoju oraz na rzecz walki z bojownikami Państwa Islamskiego;
13. uważa, że Unia Europejska ma obowiązek dalszego wspierania suwerenności Iraku oraz udzielania wszelkiej możliwej pomocy humanitarnej, aby ulżyć cierpieniu wszystkich tych, którzy znaleźli się w ogniu walk w Iraku i Syrii; uważa ponadto, że Unia Europejska ma do odegrania rolę w udzielaniu wsparcia tym sąsiednim krajom, które zapewniają schronienie uchodźcom uciekającym przed konfliktem i przemocą ze strony Państwa Islamskiego;
14. jest głęboko zaniepokojony doniesieniami o tym, że pola naftowe i związana z nimi infrastruktura dostały się w ręce sił Państwa Islamskiego, ponieważ może to stanowić cenne źródło funduszy pozwalających na finansowanie ich terrorystycznej działalności; wzywa wszystkie kraje, aby nie uczestniczyły w handlu ropą naftową pochodzącą z Syrii i Iraku, który – bezpośrednio lub pośrednio – może przynieść korzyści Państwu Islamskiemu;
15. apeluje, aby przeprowadzono dogłębne dochodzenie w sprawie zarzutów o łamanie praw człowieka w Iraku i Syrii oraz aby oskarżeni zostali osądzeni zgodnie z prawem międzynarodowym;
16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, specjalnemu przedstawicielowi UE do spraw praw człowieka, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi i Izbie Reprezentantów Iraku, sekretarzowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Radzie Praw Człowieka ONZ.
- [1] Teksty przyjęte, P8_TA(2014)0011.