Projekt rezolucji - B8-0135/2014Projekt rezolucji
B8-0135/2014

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Libii

16.9.2014 - (2014/2844(RSP))

złożony w następstwie oświadczeń Rady i Komisji
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Marietje Schaake, Jozo Radoš, Marielle de Sarnez, Andrus Ansip, Robert Rochefort, Ramon Tremosa i Balcells, Johannes Cornelis van Baalen, Petras Auštrevičius, Ivan Jakovčić, Louis Michel w imieniu grupy ALDE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0111/2014

Procedura : 2014/2844(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-0135/2014
Teksty złożone :
B8-0135/2014
Debaty :
Teksty przyjęte :

B8‑0135/2014

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Libii

(2014/2844(RSP))

Parlament Europejski,

–       uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Libii,

–       uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych z dnia 15 sierpnia 2014 r. oraz konkluzje Rady Europejskiej z dnia 30 sierpnia 2014 r. w sprawie Libii,

–       uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 2174(2014) w sprawie Libii,

–       uwzględniając sprawozdanie misji ONZ ds. wspierania Libii (UNSMIL) z dnia 4 września 2014 r. zatytułowane „Naruszenia międzynarodowych praw człowieka i prawa humanitarnego w trakcie obecnych brutalnych wydarzeń w Libii”,

–       uwzględniając konwencje genewskie z 1949 r. i protokoły dodatkowe do nich z 1977 r. oraz zobowiązanie stron konfliktu zbrojnego do przestrzegania i dbania o przestrzeganie międzynarodowego prawa humanitarnego w każdych okolicznościach,

–       uwzględniając Konwencję w sprawie bezpieczeństwa ONZ i jego personelu oraz protokół fakultatywny do niej,

–       uwzględniając decyzję Rady z dnia 22 maja 2013 r. ustanawiającą misję pomocy granicznej Unii Europejskiej w Libii (EUBAM),

–        uwzględniając ratyfikację przez Libię w dniu 25 kwietnia 1981 r. konwencji Unii Afrykańskiej regulującej szczególne aspekty problemów uchodźców w Afryce,

–       uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.     mając na uwadze, że w ostatnich miesiącach nasiliły się starcia między wrogimi siłami bojowników, a walki o kontrolę nad Trypolisem i Bengazi przyczyniły się w szczególności do destabilizacji Libii i zakłócenia przemian demokratycznych, prowadząc do wzrostu liczby ofiar cywilnych, przesiedleńców wewnętrznych i uchodźców;

B.     mając na uwadze, że w ostatnich tygodniach doszło do znacznego pogorszenia sytuacji pod względem bezpieczeństwa i stabilności politycznej Libii;

C.     mając na uwadze, że w dniu 24 sierpnia 2014 r. bojówki islamistyczne przejęły kontrolę nad Trypolisem i lotniskiem cywilnym w tym mieście;

D.     mając na uwadze, że głównym zadaniem UNSMIL jest budowanie państwowości, a Unia Europejska koncentruje się na wspieraniu Libii poprzez EUBAM;

E.     mając na uwadze, że według doniesień w stosowanie przemocy w Libii angażują się podmioty zewnętrzne, w tym w formie działań militarnych oraz dostaw broni i amunicji;

F.     mając na uwadze, że rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2174 (2014) zezwala na wydanie zakazów wjazdu i zamrożenie aktywów wobec „osób i podmiotów prowadzących lub wspierających działania, które stanowią zagrożenie dla pokoju, stabilności lub bezpieczeństwa Libii, bądź też utrudniają lub uniemożliwiają pomyślne zakończenie transformacji politycznej tego kraju”;

1.      wzywa wszystkie strony, aby zgodziły się na natychmiastowe zawieszenie ognia i zaprzestanie walk, a także potępia nasilenie przemocy, zwłaszcza wobec ludności cywilnej i instytucji cywilnych;

2.      podkreśla, że dalsza trwała destabilizacja Libii stanowi ogromne zagrożenie dla regionu, społeczeństwa libijskiego i Unii Europejskiej;

3.      jest poważnie zaniepokojony doniesieniami o udziale regionalnych podmiotów w stosowaniu przemocy w Libii;

4.      potępia wszelkie formy przemocy i zastraszania, takie jak morderstwo, gwałt, napaść na tle seksualnym, rozbój przy użyciu broni, uprowadzenie, branie zakładników, porwanie, prześladowanie, a także nielegalne aresztowanie i przetrzymywanie;

5.      wspiera wysiłki misji ONZ ds. wspierania Libii (UNSMIL) oraz specjalnego wysłannika ONZ ds. Libii;

6.      wzywa społeczność międzynarodową do podjęcia działań z uwagi na sytuację w Libii, za pośrednictwem Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz misji ONZ ds. wspierania Libii;

7.      wzywa wysoką przedstawiciel do rewizji mandatu misji pomocy granicznej Unii Europejskiej z myślą o ustanowieniu nowej misji w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, która uwzględni rozwój wypadków w Libii, zwłaszcza w odniesieniu do pilnej potrzeby budowania państwowości, wzmocnienia instytucji i reformy sektora bezpieczeństwa;

8.      uważa, że wysoka przedstawiciel i Europejska Służba Działań Zewnętrznych mogą odegrać zasadniczą rolę w inicjowaniu zawieszenia broni w Libii i opracowaniu mechanizmu jego monitorowania;

9.      zwraca się do wysokiej przedstawiciel o zbadanie możliwości podjęcia środków wobec konkretnych osób zaangażowanych w przedłużanie stosowania przemocy i łamiących w ten sposób prawa człowieka;

10.    pozostaje zaniepokojony rozprzestrzenianiem broni, amunicji i ładunków wybuchowych w Libii, które stwarza zagrożenie dla stabilności kraju i jego mieszkańców;

11.    dostrzega kluczową rolę, jaką odegrały kobiety w przemianach w Libii, i podkreśla znaczenie pełnego uczestnictwa kobiet w procesie podejmowania decyzji w Libii oraz w tworzeniu instytucji krajowych na wszystkich szczeblach;

12.    z zadowoleniem przyjmuje rozszerzenie środków skierowanych przeciwko niektórym osobom zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2174 (2014); wzywa wysoką przedstawiciel do zbadania możliwości podjęcia środków przeciwko osobom uznanym za wchodzące w zakres tej definicji;

13.    podkreśla, że rząd centralny musi zarządzać wydobyciem i sprzedażą ropy, i wzywa społeczność międzynarodową, by powstrzymała się od wszelkich transakcji z innymi podmiotami;

14.    podkreśla konieczność przestrzegania przez wszystkie strony zbrojnego konfliktu zasad człowieczeństwa, neutralności, bezstronności i niezależności, aby zapewnić niesienie pomocy humanitarnej, bezpieczeństwo osób cywilnych otrzymujących pomoc i bezpieczeństwo personelu humanitarnego;

15.    przypomina, że ataki celowo wymierzone przeciwko personelowi niosącemu pomoc humanitarną lub misjom pokojowym na mocy Karty Narodów Zjednoczonych są uznawane według Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego za zbrodnię wojenną;

16.    wzywa wszystkie kraje, zwłaszcza te sąsiadujące z Libią, by zaostrzyły kontrolę swoich granic, w tym w portach morskich i na lotniskach, oraz by przeprowadzały drobiazgowe kontrole wszystkich ładunków wwożonych do Libii i wywożonych z tego kraju;

17.    jest głęboko zaniepokojony nasilającą się w Libii obecnością grup terrorystów i pojedynczych osób powiązanych z Al-Kaidą oraz potwierdza konieczność zwalczania wszelkimi środkami zagrożeń dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa spowodowanych aktami terrorystycznymi, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych i prawem międzynarodowym, w tym z obowiązującym międzynarodowym prawem praw człowieka, prawem uchodźczym i prawem humanitarnym;

18.    zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządowi Libii i Powszechnemu Kongresowi Narodowemu, sekretarzowi generalnemu ONZ, Lidze Państw Arabskich i Unii Afrykańskiej.