PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Iraku i Syrii oraz ofensywy Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie (ISIS), w tym prześladowania mniejszości
16.9.2014 - (2014/2843(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Fabio Massimo Castaldo, Ignazio Corrao, Valentinas Mazuronis w imieniu grupy EFDD
B8‑0137/2014
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Iraku i Syrii oraz ofensywy Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie (ISIS), w tym prześladowania mniejszości
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 lipca 2014 r. w sprawie sytuacji w Iraku[1],
– uwzględniając oświadczenie rzecznika ESDZ z dnia 29 sierpnia 2014 r. w sprawie zatrzymania przez uzbrojonych bojowników 43 członków Sił Rozdzielająco-Obserwacyjnych ONZ na wzgórzach Golan,
– uwzględniając oświadczenie ESDZ z dnia 9 września 2014 r. w sprawie utworzenia nowego rządu w Iraku,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając Deklarację ONZ o prawach osób należących do mniejszości narodowych lub etnicznych, religijnych i językowych z dnia 18 grudnia 1992 r.,
– mając na uwadze wytyczne UE w sprawie propagowania i ochrony wolności wyznania lub przekonań, przyjęte w dniu 24 czerwca 2013 r.,
– uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2169 z dnia 30 lipca 2014 r. w sprawie Iraku (S/RES/2169/2014) oraz nr 2170 z dnia 15 sierpnia 2014 r. w sprawie zagrożenia, jakie stanowią dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa akty terroryzmu (S/RES/2170/2014),
– uwzględniając deklarację z Dżuddy z dnia 11 września 2014 r. w sprawie terroryzmu,
– uwzględniając oświadczenie prezydenta Stanów Zjednoczonych z dnia 10 września 2014 r. w sprawie ISIS,
– uwzględniając rezolucję Rady Praw Człowieka ONZ z dnia 1 września 2014 r. w sprawie stanu przestrzegania praw człowieka w Iraku w świetle nadużyć popełnianych przez tzw. Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie i powiązane z nim ugrupowania,
– uwzględniając ósme sprawozdanie niezależnej komisji śledczej ds. Syryjskiej Republiki Arabskiej z dnia 13 sierpnia 2014 r.,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w dniu 29 czerwca 2014 r. organizacja Państwo Islamskie ogłosiła powstanie „kalifatu”, czy też „państwa islamskiego” na terytoriach kontrolowanych przez nią w Iraku i Syrii oraz że od tego czasu na obszarze tym dochodzi do gwałtownej eskalacji przemocy;
B. mając na uwadze, że na obszarach kontrolowanych przez Państwo Islamskie regularnie dochodzi do egzekucji, zbrodni popełnianych na kobietach, w tym do porwań i gwałtów, obcinania członków i publicznych chłost; mając na uwadze, że celem szczególnie brutalnych prześladowań są mniejszości etniczne i religijne, gdyż Państwo Islamskie na kontrolowanych przez siebie obszarach z całą bezwzględnością prowadzi działania, które można uznać za czystki etniczne i wyznaniowe;
C. mając na uwadze prowadzone niedawno przez reżim syryjski naloty na pozycje Państwa Islamskiego, w których według doniesień zginęło co najmniej 60 cywilów; mając na uwadze, że w sprawozdaniu Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) podano niepodważalne dowody na „wielokrotne” użycie w Syrii broni w postaci trującej substancji chemicznej;
D. mając na uwadze, że ONZ szacuje liczbę syryjskich uchodźców na ponad trzy miliony, przy czym większość z nich przedostaje się do sąsiednich krajów, np. Libanu, Jordanii i Turcji, co stanowi olbrzymie obciążenie dla gospodarki krajów przyjmujących;
E. mając na uwadze, że wojsko USA przeprowadziło w Iraku ponad 150 nalotów, a prezydent USA Barack Obama ogłosił, że zamierza rozszerzyć kampanię w Syrii o systematyczne naloty wymierzone przeciwko Państwu Islamskiemu, a także zwiększyć wsparcie dla irackich, kurdyjskich i syryjskich sił opozycyjnych; mając na uwadze, że celem strategii USA jest utworzenie koalicji obejmującej wielu partnerów, którzy rozdzielą między siebie operacje przeciwko Państwu Islamskiemu;
F. mając na uwadze, że w dniu 8 września 2014 r. iracki parlament oficjalnie przyjął mianowanie Hajdara al-Abadiego na nowego premiera tego kraju i zatwierdził większość spośród proponowanych członków rządu;
G. mając na uwadze, że ruch kurdyjski w Syrii objął kontrolę nad większością terenów kurdyjskich w tym kraju, w wyniku czego powstał autonomiczny region (Rojava, czyli Kurdystan Zachodni) podzielony na trzy niezależne kantony, z których każdy posiada demokratyczny niezależny samorząd;
H. mając na uwadze, że samozwańczy autonomiczny region Rojava powstał w oparciu o Kartę umowy społecznej, czyli pluralistyczne demokratyczne porozumienie między poszczególnymi grupami etnicznymi, w którym ustalono zasady równowagi ekologicznej, wolności wyznania i przekonań oraz równości i niedyskryminacji ze względu na rasę, wyznanie, przekonania, wyznawane zasady czy płeć; mając na uwadze, że jak się wydaje, kobiety rzeczywiście zostały włączone w prace administracji autonomicznego regionu, ich pozycja została umocniona;
I. mając na uwadze, że w dniu 13 września 2014 r. Państwo Islamskie upubliczniło nagranie mające przedstawiać ścięcie brytyjskiego zakładnika Davida Hainesa;
1. wyraża oburzenie z powodu brutalnych egzekucji wykonanych przez Państwo Islamskie na Davidzie Hainesie, Stevenie Sotloffie i Jamesie Foleyu; składa kondolencje i wyrazy głębokiego współczucia rodzinom tych ofiar oraz rodzinom wszystkich ofiar konfliktu;
2. jak najmocniej potępia systematyczne łamanie praw człowieka i okrucieństwa, jakich dopuszcza się Państwo Islamskie i inne powiązane z nim grupy zbrojne, w tym przemoc motywowaną przynależnością do grup wyznaniowych i etnicznych, a także przemoc wobec kobiet i dzieci; jest zdania, że akty te można uznać za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości, w związku z czym należy przeprowadzić dochodzenia i pociągnąć sprawców do odpowiedzialności;
3. jak najmocniej potępia kampanię przemocy prowadzoną przeciwko mieszkańcom Syrii przez reżim Baszszara al-Asada, którego nieodpowiedzialne działania doprowadziły do obecnego chaosu i zniszczenia kraju, a stosowany ucisk i akty przemocy na tle wyznaniowym stworzyły idealne warunki do umocnienia pozycji Państwa Islamskiego;
4. wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu doniesień o użyciu broni chemicznej w Syrii; apeluje do syryjskiego rządu pod przywództwem Baszszara al-Asada, by podjął działania zmierzające do całkowitego wypełnienia zobowiązań, jakie nakłada nań konwencja o zakazie broni chemicznej, rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2118 i decyzje Rady Wykonawczej OPCW;
5. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie do przyznania dodatkowych funduszy europejskich na przezwyciężanie kryzysu humanitarnego; zdecydowanie popiera ideę utworzenia humanitarnego mostu powietrznego do północnego Iraku w celu zapewnienia pomocy mieszkańcom, którzy znaleźli się w potrzebie; uważa, że UE wraz z partnerami międzynarodowymi powinna skupić się na koordynacji pomocy humanitarnej, co obejmuje możliwość utworzenia korytarzy humanitarnych umożliwiających niesienie pomocy zagrożonym społecznościom;
6. z zadowoleniem przyjmuje utworzenie nowego rządu irackiego; wzywa premiera Hajdara al-Abadiego do działania w duchu kompromisu i prawdziwego pluralizmu; przypomina mu, że tylko reprezentacja wszystkich wyznań umożliwi uniknięcie błędów z przeszłości;
7. z zadowoleniem przyjmuje wyniki posiedzenia ministerialnego w Dżuddzie, zwłaszcza decyzje o powstrzymaniu przepływu zagranicznych bojowników przez kraje sąsiednie oraz o zwalczaniu zjawiska finansowania Państwa Islamskiego i innych ekstremistów stosujących przemoc; z zaniepokojeniem odnotowuje decyzję o przyłączeniu się w stosownym przypadku do poszczególnych form skoordynowanej kampanii wojskowej przeciwko Państwu Islamskiemu; odnotowuje decyzję Turcji o niepodpisaniu wspólnej deklaracji;
8. z zadowoleniem przyjmuje decyzję Ligi Arabskiej o podjęciu wszelkich środków niezbędnych do stawienia czoła bojownikom Państwa Islamskiego oraz o współpracy ze wszystkimi podmiotami międzynarodowymi, regionalnymi i krajowymi w ich staraniach o zwalczanie grup bojowników; jest zdania, że Liga Arabska powinna zrobić wszystko, co w jej mocy, by powstrzymać przepływy środków finansowych Państwa Islamskiego i podobnych ugrupowań, ich działaniom rekrutacyjnym i kampaniom w mediach społecznościowych;
9. odnotowuje decyzję niektórych państw członkowskich o zbrojeniu kurdyjskich władz regionalnych, a także strategię USA polegającą na prowadzeniu nalotów przy równoczesnym zbrojeniu grup bojowników występujących przeciwko Państwu Islamskiemu; ze względu na niepewną sytuację w terenie wyraża obawę, że dostarczona broń mająca służyć do walki z Państwem Islamskim może łatwo zostać wykorzystana przez samo Państwo Islamskie lub inne radykalne ugrupowania stosujące przemoc; uważa, że wszelkie wsparcie powinno ograniczać się do środków umożliwiających wywiad, nadzór i rekonesans, sprzętu służącego do obrony oraz do usuwania lub rozbrajania min i min-pułapek;
10. jest zdania, że wszelkie operacje przeciwko Państwu Islamskiemu powinny być prowadzone pod auspicjami ONZ;
11. wyraża uznanie dla roli, jaką odegrały Liban, Jordania i Turcja, przyjmując uchodźców; apeluje do społeczności międzynarodowej o podjęcie wyzwania oraz o większą aktywność i gotowość do dzielenia się obciążeniami, a także o świadczenie państwom przyjmującym uchodźców bezpośredniego wsparcia finansowego;
12. jest zdania, że prowadzony w regionie Rojava postępowy eksperyment polegający na wprowadzeniu autonomicznego samorządu może być wzorem dla demokratycznej konfederacji na Bliskim Wschodzie; apeluje do UE i społeczności międzynarodowej o poparcie takiego modelu w ogóle, a w szczególności autonomicznego przedsięwzięcia regionu Rojava;
13. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, specjalnemu przedstawicielowi UE do spraw praw człowieka, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi i Izbie Reprezentantów Iraku, Lidze Arabskiej, regionalnemu rządowi Kurdystanu, sekretarzowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Radzie Praw Człowieka ONZ.
- [1] Teksty przyjęte, P8_TA(2014)0011.