PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji humanitarnej w Sudanie Południowym
5.11.2014 - (2014/2922(RSP))
złożony zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Lola Sánchez Caldentey, Malin Björk, Merja Kyllönen, Patrick Le Hyaric, Miloslav Ransdorf, Marina Albiol Guzmán, Paloma López Bermejo, Ángela Vallina, Javier Couso Permuy, Kateřina Konečná w imieniu grupy GUE/NGL
B8‑0215/2014
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji humanitarnej w Sudanie Południowym
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie sytuacji w Sudanie i Sudanie Południowym,
– uwzględniając zmienioną umowę z Kotonu,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,
– uwzględniając Afrykańską kartę praw człowieka i ludów,
– uwzględniając oświadczenie Kristaliny GEORGIEVY, komisarz ds. współpracy międzynarodowej, pomocy humanitarnej i reagowania kryzysowego, z dnia 25 września 2014 r.,
– uwzględniając oświadczenie Międzyrządowego Organu ds. Rozwoju (IGAD) z dnia 20 października 2014 r.,
– uwzględniając Konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet i załączony do niej protokół fakultatywny,
– uwzględniając oenzetowską Konwencję o prawach dziecka i załączone do niej trzy protokoły fakultatywne,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Republika Sudanu Południowego mająca wieloetniczną populację, stała się niezależnym państwem w dniu 9 lipca 2011 r. w wyniku referendum przeprowadzonego na południu Sudanu;
B. mając na uwadze, że Sudan Południowy uzyskał niepodległość na ostatnim etapie sześcioletniego porozumienia pokojowego, po trwającej dekady wojnie domowej; mając również na uwadze, że po wewnętrznych tarciach w rządzącym Ludowym Ruchu Wyzwolenia Sudanu, w lipcu 2013 r. prezydent Salva Kiir Mayardit rozwiązał swój cały gabinet i usunął ze stanowiska wiceprezydenta Rieka Machara;
C. mając na uwadze, że problem braku bezpieczeństwa, zacofania i słabych rządów w regionie rozciągającym się od Sahelu aż po Róg Afryki można rozwiązać tylko, jeżeli położy się nacisk na podstawowe przyczyny takiego stanu rzeczy, czyli skrajne ubóstwo, zmianę klimatu, unijne międzynarodowe ingerencje i interesy geostrategiczne, niesprawiedliwy rozdział dóbr i nieuczciwą eksploatację zasobów;
D. mając na uwadze, że w walka o władzę ma ca celu stworzenie i wykorzystanie podziałów etnicznych, a zatem może się przeobrazić w wojnę etniczną, która może doprowadzić Sudan Południowy do skraju prawdziwej wojny domowej;
E. mając na uwadze, że fakt uzyskania przez Sudan Południowy niepodległości wydaje się nie mieć oczekiwanego oddziaływania na szeroko rozumianą ludność Sudanu;
F. mając na uwadze, że kluczowe kwestie, takie jak wytyczenie granic, podział dochodów z ropy naftowej i korzystanie z rurociągu północnego, nadal pozostają nierozwiązane;
G. mając na uwadze, że poważny wzrost cen żywności i wody, brak opieki zdrowotnej i infrastruktury medycznej, słabo funkcjonująca gospodarka, chroniczny brak bezpieczeństwa żywności oraz wysoki poziom poważnego niedożywienia, rodzą napięcia i prowadzą do przemocy;
H. mając na uwadze, że Sudan Południowy ma olbrzymie połacie żyznej ziemi uprawnej oraz zasoby naturalne, do których poza ropą zaliczają się ruda żelaza, miedź, diamenty i złoto;
I. mając na uwadze, że w konflikcie w Sudanie Południowym zginęło ponad 10 tys. osób, a co najmniej 1,8 mln musiało uciekać z domów;
J. mając na uwadze, że Sudan Południowy przyjmuje również uchodźców z krajów sąsiadujących, w tym z Demokratycznej Republiki Konga, Etiopii i Republiki Środkowoafrykańskiej;
K. mając na uwadze, że połowę populacji Sudanu Południowego stanowią dzieci;
1. ubolewa nad ofiarami śmiertelnymi konfliktu i jest głęboko zaniepokojony rozwojem konfliktu, w którym ginie wielu cywilów; wzywa do natychmiastowego zawieszenia broni między walczącymi stronami oraz wyraża poparcie dla bezstronnych/neutralnych mediacji mających na celu szybkie osiągnięcie trwałego porozumienia;
2. wzywa do wypracowania sprawiedliwego i trwałego rozwiązania, które pozwoli przywódcom Sudanu Południowego na pokojowe i demokratyczne uregulowanie kwestii spornych, oraz do procesu pojednania narodowego w interesie szeroko pojętej ludności Sudanu;
3. wzywa społeczność międzynarodową do podjęcia zdecydowanych kroków demokratycznych w celu przekonania obu stron konfliktu do zakończenia walk i rozpoczęcia negocjacji dotyczących pokojowego, sprawiedliwego i trwałego rozstrzygnięcia konfliktu;
4. wzywa do natychmiastowego przerwania dostaw broni i amunicji do Sudanu Południowego i do całego regionu; z zadowoleniem przyjmuje obowiązujące unijne embargo na broń dla Sudanu Południowego;
5. wzywa organizacje międzynarodowe, w tym Unię Europejską, do przyjęcia kompleksowego podejścia obejmującego wyłącznie czysto cywilne i pokojowe wsparcie dla procesu zaprowadzania pokoju i pojednania w Sudanie;
6. popiera udział społeczeństwa obywatelskiego w negocjacjach pokojowych i uważa, że jest on niezbędny;
7. podkreśla, że rząd Sudanu Południowego powinien wykorzystać przyznane mu fundusze do rozwiązania źródłowych przyczyn tragicznej sytuacji gospodarczej w tym kraju, braku równości i skrajnego ubóstwa;
8. zwraca uwagę na potrzebę kontroli państwa nad zasobami naturalnymi, w szczególności produkcją ropy naftowej, oraz wykorzystania tych zasobów przez państwo na rzecz całego społeczeństwa;
9. wzywa Komisję Europejską i państwa członkowskie do zwiększenia pomocy humanitarnej i dostarczenia ludności Sudanu Południowego żywności, czystej wody, opieki zdrowotnej i poprawy warunków sanitarnych;
10. wzywa wszystkie strony konfliktu do ochrony ludności cywilnej, w szczególności kobiet i dzieci, oraz do ochrony infrastruktury medycznej, szkół i obozów dla uchodźców;
11. wzywa władze Południowego Sudanu, aby bardziej zdecydowanie zwalczały bezkarność, szkoląc wymiar sprawiedliwości i organy ścigania z wykorzystaniem narzędzi mających powstrzymać wszelkie formy przemocy wobec kobiet i dziewcząt;
12. wzywa Komisję, państwa członkowskie i władze Sudanu Południowego, by współpracowały ze społecznościami i organizacjami broniącymi praw kobiet, w celu promowania dostępu do wysokiej jakości kształcenia, praw reprodukcyjnych i seksualnych oraz dostępu do służby zdrowia dla dziewcząt i kobiet, w tym do antykoncepcji i testów na HIV/AIDS oraz leczenia tej choroby;
13. wzywa społeczność międzynarodową, by zapobiegła śmierci z głodu i na cholerę 50 tys. dzieci – zgodnie z szacunkami agencji pomocy;
14. wzywa społeczność międzynarodową do wywiązania się z zobowiązań finansowych wobec Sudanu Południowego i całego regionu oraz do uruchomienia dodatkowych środków w celu natychmiastowego zareagowania na pogarszającą się sytuację humanitarną w Sudanie Południowym;
15. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządowi Sudanu Południowego, Unii Afrykańskiej, współprzewodniczącym Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE oraz Sekretarzowi Generalnemu ONZ.