PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji humanitarnej w Sudanie Południowym
5.11.2014 - (2014/2922(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Ignazio Corrao, Fabio Massimo Castaldo w imieniu grupy EFDD
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0213/2014
B8‑0219/2014
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji humanitarnej w Sudanie Południowym
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Sudanu Południowego, w szczególności rezolucję z dnia 10 grudnia 2013 r. w sprawie wysiłków społeczności międzynarodowej na rzecz rozwoju i budowania państwowości Sudanu Południowego[1] i z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie sytuacji w Sudanie Południowym[2],
– uwzględniając całościowe porozumienie pokojowe dla Sudanu (CPA) z 2005 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 20 stycznia i 17 marca 2014 r. w sprawie Sudanu Południowego,
– uwzględniając oświadczenia rzecznika wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa dotyczące sytuacji w Sudanie Południowym, wydane w dniu 28 sierpnia 2014 r.,
– uwzględniając oświadczenie Kristaliny GEORGIEVY, komisarz ds. współpracy międzynarodowej, pomocy humanitarnej i reagowania kryzysowego, z dnia 25 września 2014 r.,
– uwzględniając oświadczenie sekretarza generalnego ONZ Ban Ki-Moona z dnia 30 października 2014 r.,
– uwzględniając plan działania dla Sudanu i Sudanu Południowego z kwietnia 2012 r.,
– uwzględniając Afrykańską kartę praw człowieka i ludów, Powszechną deklarację praw człowieka i umowę z Kotonu,
– uwzględniając oświadczenie Międzyrządowego Organu ds. Rozwoju (IGAD) z dnia 20 października 2014 r.,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że konflikt polityczny rozpoczął się po tym, jak Salva Kiir, prezydent kraju i członek grupy etnicznej Dinków, oskarżył odwołanego przez siebie wiceprezydenta Rieka Machara, który należy do grupy etnicznej Nuerów, o szykowanie przeciw niemu zamachu stanu; mając na uwadze, że Riek Machar zaprzeczył, jakoby planował zamach stanu;
B. mając na uwadze, że od dnia 15 grudnia 2013 r. na północy i wschodzie kraju trwa tak naprawdę wojna domowa, która spowodowała, że ponad 1,7 miliona osób musiało opuścić swoje miejsce zamieszkania: 1,3 miliona osób pozostało w kraju, z czego około 100 tysięcy przebywa w przepełnionych ośrodkach ochrony ludności cywilnej w bazach misji ONZ w Sudanie Południowym (UNMISS), żyjąc w warunkach poniżej minimalnych standardów humanitarnych, podczas gdy przeszło 452 tysiące uchodźców znalazło schronienie w sąsiednich krajach (w Etiopii, Kenii, Sudanie i Ugandzie);
C. mając na uwadze, że według szacunków liczba osób zmuszonych do migracji wewnątrz kraju lub poza jego granicami wyniesie 2,3 miliona do końca 2014 r.;
D. mając na uwadze, że Sudan Południowy ciągle nękają kryzysy, które spowodowały ogromne zapotrzebowanie na pomoc humanitarną; mając na uwadze, że bezpośrednią konsekwencją walk jest poważny kryzys związany z bezpieczeństwem żywnościowym i żywnością w Sudanie Południowym; mając na uwadze, że 7 milionów ludzi jest zagrożonych brakiem bezpieczeństwa żywnościowego, a w przypadku 3,9 miliona osób ryzyko to ma charakter bezpośredni, oraz że wiodące światowe agencje pomocy ostrzegały, iż w przypadku wznowienia walk niektórym częściom Sudanu Południowego grozi fala głodu na początku przyszłego roku;
E. mając na uwadze, że potrzebna jest pomoc humanitarna głównie w postaci żywności, czystej wody, opieki zdrowotnej, urządzeń sanitarnych, zapewnienia dachu nad głową i bezpieczeństwa;
F. mając na uwadze, że konflikt zniszczył życie milionów ludzi, odciskając szczególne piętno na dzieciach; mając na uwadze, że jeżeli usługi żywieniowe nie zostaną niezwłocznie zwiększone, 50 tysiącom dzieci poniżej piątego roku życia grozi śmierć; mając na uwadze, ze ponad 9 tysięcy dzieci zostało wcielonych do sił zbrojnych, a około 11 tysięcy odczuło na własnej skórze ataki na szkoły i ich okupację przez uzbrojone grupy;
G. mając na uwadze, że pomimo początku pory zbiorów sytuacja 1,5 miliona osób pod względem bezpieczeństwa żywnościowego będzie najprawdopodobniej nadal kryzysowa lub wręcz dramatyczna; mając na uwadze, że perspektywy na 2015 r. są ponure, zwłaszcza dla obszarów dotkniętych konfliktem, gdzie skala wymuszonej migracji jest olbrzymia, a uprawa ziemi i zbiory są niemal niemożliwe;
H. mając na uwadze, że w wielu miejscach wskaźniki ostrego niedożywienia (poważnego ostrego niedożywienia i ogólnego ostrego niedożywienia) przekraczają progi kryzysowe, a najwyższe odnotowuje się wśród dotkniętych konfliktem społeczności Nuerów;
I. mając na uwadze, że w październiku 2014 r. Komisja europejska zwiększyła fundusze na pomoc humanitarną ze 100 do 120 milionów euro w celu zaspokojenia pilnych potrzeb uchodźców z Sudanu Południowego przebywających w sąsiednich krajach; mając na uwadze, że UE – jej państwa członkowskie i Komisja – udzieliła dotychczas w 2014 r. pomocy o wartości przeszło 245 milionów euro, co stanowi ponad jedną trzecią wszystkich środków na pomoc humanitarną;
J. mając na uwadze, że Sudan Południowy jest najmłodszym i najbardziej niestabilnym państwem na świecie oraz jednym z krajów najsłabiej rozwiniętych; mając na uwadze, że według ONZ w Sudanie Południowym panuje trzeci – najwyższy – stopień kryzysu humanitarnego, a w opracowywanym przez DG ds. Pomocy Humanitarnej i Ochrony Ludności światowym wykazie państw najbardziej narażonych w przypadku katastrofy i znajdujących się w kryzysie zajmuje drugie miejsce;
K. mając na uwadze, że powtarzają się przypadki skrajnej przemocy i umyślnych ataków na ludność cywilną, a w wielu przypadkach powodem agresji jest pochodzenie etniczne lub przynależność polityczna;
L. mając na uwadze, że obecny kryzys jest w dużej mierze wynikiem konfliktu zbrojnego, a ludność pada ofiarą brutalnej agresji; mając na uwadze, że uzbrojone grupy, dysponujące poparciem politycznym, dopuszczają się bardzo często przemocy wobec ludności cywilnej, zabójstw członków konkretnych grup etnicznych, wykorzystywania seksualnego kobiet, oraz że powszechna jest przemoc wobec dzieci; mając na uwadze, że placówki medyczne zostały zniszczone, pacjenci padali ofiarą gwałtów lub byli mordowani w swoich łóżkach;
M. mając na uwadze, że Sudan Południowy odczuwa skutki dziesięcioleci konfliktu i zaniedbań połączonych z licznymi klęskami żywiołowymi i epidemiami;
N. mając na uwadze, że trwa epidemia cholery i nasilają się inne choroby (malaria, czarna gorączka, żółtaczka itp.), częściowo z powodu pory deszczowej, ale również dlatego że wymuszona migracja dodatkowo osłabia ludność;
O. mając na uwadze, że konflikt i powtarzające się klęski żywiołowe odciskają swoje piętno również na i tak już słabej gospodarce kraju, ponieważ powodzie, susze i wymuszone migracje zakłócają zbiory i powodują zmniejszenie produkcji żywności;
P. mając na uwadze, że pomoc humanitarna jest dostarczana w wyjątkowo trudnych warunkach, ponieważ akty wrogości i agresji przeciw pracownikom organizacji humanitarnych poważnie ograniczają dostęp do potrzebujących, podczas gdy przejmowanie towarów i inne bezprawne utrudnienia dodatkowo utrudniają pracę organizacji humanitarnych;
1. potępia wcześniejsze naruszenia porozumienia w sprawie zaprzestania działań wojennych i wzywa wszystkie strony do przestrzegania porozumienia i niewznawiania walk;
2. jest głęboko zaniepokojony sytuacją w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego w Sudanie Południowym spowodowaną przez konflikt i pogorszoną przez powtarzające się klęski żywiołowe;
3. potwierdza swoje oddanie idei suwerenności, niepodległości, jedności i integralności terytorialnej Sudanu i Sudanu Południowego oraz przypomina o znaczeniu zasad stosunków dobrosąsiedzkich, nieingerowania w wewnętrzne sprawy innych państw oraz współpracy regionalnej;
4. z zadowoleniem przyjmuje wkład UE w rozwiązywanie kryzysu humanitarnego w Sudanie Południowym i wzywa państwa członkowskie do znalezienia – zgodnie z ich zobowiązaniami międzynarodowymi – sposobu na finansowanie działań pozwalających uporać się z rosnącą liczbą konfliktów;
5. wzywa społeczność międzynarodową do wywiązania się ze zobowiązań finansowych wobec Sudanu Południowego i całego regionu oraz do uruchomienia środków w celu natychmiastowego zareagowania na pogarszającą się sytuację humanitarną w Sudanie Południowym;
6. wzywa wszystkich sąsiadów Sudanu Południowego i regionalne potęgi do ścisłej współpracy na rzecz poprawy bezpieczeństwa w kraju i regionie, a także do znalezienia sposobu pokojowego, trwałego politycznego rozwiązania obecnego kryzysu;
7. ubolewa nad tym, że pomimo stałych wysiłków IGAD jako mediatora w rozmowach pokojowych mających na celu ustanowienie tymczasowego rządu jedności narodowej, nie poczyniono istotnych postępów; popiera jednak kontynuowanie mediacji prowadzonych przez IGAD i jego starania, aby przygotować warunki do prowadzenia wielostronnego dialogu politycznego, wzywa też UE do dalszego wspierania IGAD zarówno pod względem merytorycznym, jak i finansowym oraz do dalszego udostępniania pracowników w ramach mechanizmu weryfikacji i monitorowania zawieszenia broni;
8. podkreśla konieczność skutecznego monitorowania przestrzegania praw człowieka, w tym wszelkich aktów przemocy seksualnej i przemocy ze względu na płeć, a także naruszeń i nadużyć w stosunku do dzieci;
9. wzywa do wdrożenia wszystkich zaległych kwestii zapisanych w całościowym porozumieniu pokojowym;
10. jest poważnie zaniepokojony etnicznym wymiarem konfliktu; podkreśla, że dochodzenie do władzy za pomocą przemocy lub podziałów etnicznych jest sprzeczne z demokratyczną zasadą praworządności i stanowi naruszenie prawa międzynarodowego; jest również zaniepokojony rozprzestrzenianiem się konfliktu i jego destabilizacyjnym wpływem na już i tak niestabilny region, w szczególności w wyniku rosnącej liczby uchodźców w sąsiednich krajach;
11. przypomina, że pomoc humanitarna ma wielkie znaczenie, jednak nie może ona rozwiązać problemu politycznego czy zaprowadzić pokoju, zapewnić bezpieczeństwa i stabilności; jest zdania, że dialog i współpraca między stronami oraz wykonanie wszystkich warunków porozumienia o zawieszeniu broni mają zasadnicze znaczenie nie tylko dla pokoju, bezpieczeństwa i stabilności, lecz również dla trwałego rozwiązania dla obywateli Sudanu Południowego; podkreśla, że w negocjacjach pokojowych kluczowe znaczenie ma udział społeczeństwa obywatelskiego;
12. potępia fakt, że docieranie pomocy humanitarnej jest nadal utrudnione wskutek walk i ataków dokonywanych przez obie strony na pracowników organizacji humanitarnych, sprzęt i infrastrukturę; wzywa wszystkie strony konfliktu do zapewnienia personelowi organizacji humanitarnych pełnego, bezpiecznego i nieograniczonego dostępu do ludności cywilnej potrzebującej pomocy oraz do wszystkich obiektów niezbędnych w ich działalności zgodnie z prawem międzynarodowym, w tym obowiązującym międzynarodowym prawem humanitarnym, i z wytycznymi ONZ dotyczącymi pomocy humanitarnej;
13. apeluje o programy ochrony dzieci, obejmujące poszukiwanie członków rodziny i łączenie rodzin oraz zapobieganie przemocy ze względu na płeć i odpowiednie postępowanie w jej przypadku; monitorowanie ochrony i pomoc potrzebującym w indywidualnych przypadkach; zmniejszenie zagrożeń związanych z przemocą, np. poziom oświetlenia w osadach;
14. ubolewa nad faktem, że konflikt zakłócił świadczenie wielu podstawowych usług społecznych i że setki tysięcy dzieci nie chodzą do szkoły; jest zaniepokojony faktem, że dzieci najdotkliwiej odczuwają przemoc, doświadczając cierpień psychologicznych i braku dostępu do usług, w tym do edukacji; apeluje do stron konfliktu, aby zaprzestały wcielania dzieci do sił zbrojnych i wykorzystywania ich do walki, a także innych poważnych aktów przemocy wobec dzieci;
15. apeluje, aby bezpieczeństwo żywnościowe pozostało jednym z głównych sektorów interwencji, aby usprawniono kwestię wyboru beneficjentów i skuteczności udzielanej humanitarnej pomocy żywnościowej oraz aby beneficjenci byli wybierani w zależności od stopnia ich podatności na niekorzystne czynniki;
16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi Sudanu Południowego, komisarzowi Sudanu Południowego ds. praw człowieka, Narodowemu Zgromadzeniu Ustawodawczemu Sudanu Południowego, instytucjom Unii Afrykańskiej, Międzyrządowemu Organowi ds. Rozwoju, współprzewodniczącym Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE oraz sekretarzowi generalnemu ONZ.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0546.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0042.