PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji humanitarnej w Sudanie Południowym
5.11.2014 - (2014/2922(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Charles Goerens, Louis Michel, Ivo Vajgl w imieniu grupy ALDE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0213/2014
B8‑0222/2014
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji humanitarnej w Sudanie Południowym
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Sudanu Południowego,
– uwzględniając oświadczenia rzecznika wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa dotyczące sytuacji w Sudanie Południowym, wydane w dniu 28 sierpnia 2014 r.,
– uwzględniając plan działania dla Sudanu i Sudanu Południowego przyjęty w dniu 24 kwietnia 2012 r.,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że według ONZ w Sudanie Południowym panuje trzeci – najwyższy – stopień kryzysu humanitarnego;
B. mając na uwadze, że Sudan Południowy jest najmłodszym i najbardziej niestabilnym państwem na świecie oraz że w opracowanym przez Komisję światowym wykazie państw najbardziej narażonych w przypadku katastrofy i znajdujących się w kryzysie humanitarnym zajmuje drugie miejsce;
C. mając na uwadze, że od początku 2014 r. pomoc humanitarna dotarła do 2,4 mln ludzi w Sudanie Południowym;
D. mając na uwadze, że w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2155 (2014) wyrażono głębokie zaniepokojenie przesiedleniami ludności na wielką skalę i pogłębieniem się kryzysu humanitarnego;
E. mając na uwadze, że według szacunków 3,8 mln mieszkańców Sudanu Południowego potrzebuje pomocy humanitarnej, 1,4 mln zostało przesiedlonych wewnątrz Sudanu Południowego, a ponad 450 000 poszukuje schronienia w sąsiednich państwach;
F. mając na uwadze, że 7 mln ludzi jest zagrożonych brakiem bezpieczeństwa żywnościowego, a w przypadku 3,9 mln osób ryzyko to ma charakter bezpośredni, oraz że wiodące światowe agencje pomocowe ostrzegały, iż w przypadku wznowienia walk niektórym częściom Sudanu Południowego grozi fala głodu na początku przyszłego roku;
G. mając na uwadze, że główne potrzeby humanitarne to żywność, czysta woda, opieka zdrowotna, schronienie, urządzenia sanitarne, higiena, reakcja w przypadku epidemii (np. cholery) oraz bezpieczeństwo;
H. mając na uwadze, że nawrót cholery w okręgu Lopa-Lafon daje powody do obaw;
I. mając na uwadze, że w dniu 20 października 2014 r. Komisja zwiększyła swój przydział środków w wysokości 100 mln EUR na pomoc humanitarną o 20 mln EUR, w wyniku czego łączne finansowanie unijnej pomocy humanitarnej przeznaczonej na ten kryzys przekroczyło 245 mln EUR w 2014 r., co stanowi więcej niż jedną trzecią międzynarodowych wkładów;
J. mając na uwadze, że dostęp do osób znajdujących się w potrzebie wciąż jest utrudniany przez działania wojenne i przemoc, które wymierzone są również przeciwko pracownikom organizacji niosących pomoc oraz darom; mając na uwadze, że w Sudanie Południowym ponad 80% całej opieki zdrowotnej i usług podstawowych świadczonych jest przez organizacje pozarządowe;
K. mając na uwadze, że dystrybucja dostaw podstawowych artykułów żywnościowych jest potrzebna szczególnie w miastach Bor i Bentiu;
L. mając na uwadze, że UE przeprogramowała „umowę na rzecz budowania państwowości” − początkowo przewidzianą jako wsparcie z budżetu − na partnerstwo z organizacjami pozarządowymi i międzynarodowymi mające na celu zajęcie się potrzebami w zakresie edukacji i zdrowia;
M. mając na uwadze, że po tym jak ONZ wystosowała wniosek o pomoc, w dniu 4 stycznia 2014 r. uruchomiono unijny mechanizm ochrony ludności w celu udzielenia pomocy Sudanowi Południowemu;
N. mając na uwadze, że zasoby humanitarne osiągają kres swych możliwości w wyniku wielu przedłużających się kryzysów na świecie;
O. mając na uwadze, że istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się tego kryzysu humanitarnego na znacznie większy obszar, na którym już teraz brakuje stabilności;
P. mając na uwadze, że przemoc ze względu na płeć jest głęboko zakorzeniona w Sudanie Południowym;
Q. mając na uwadze, że negocjacje pokojowe przyniosły niewielki postęp, a koordynator ds. pomocy humanitarnej ONZ zaznaczył, że szanse na trwały pokój na szczeblu politycznym i między społecznościami nie są duże;
1. wyraża głębokie zaniepokojenie sytuacją humanitarną i związaną z bezpieczeństwem żywnościowym w Sudanie Południowym, która uległa pogorszeniu w wyniku powtarzających się klęsk żywiołowych; podkreśla, że kraj ten jest szczególnie osłabiony i niestabilny, oraz jest głęboko zaniepokojony faktem, że kryzys zdrowia publicznego w Sudanie Południowym pociągnie za sobą dalsze ofiary;
2. wzywa społeczność międzynarodową do wywiązania się ze zobowiązań finansowych i uruchomienia środków w celu natychmiastowego zareagowania na pogarszającą się sytuację humanitarną;
3. potępia pogorszenie się stosunków pomiędzy wspólnotą humanitarną a rządem, w szczególności nielegalne opodatkowanie pomocy oraz bezkarne nękanie, a nawet zabójstwa pracowników organizacji humanitarnych;
4. wzywa rząd i wszystkie zainteresowane strony do poszanowania międzynarodowego prawa w zakresie praw człowieka, udzielenia dostępu i przyznania ochrony agencjom humanitarnym niosącym pomoc cierpiącej ludności cywilnej oraz do otwarcia korytarzy humanitarnych dla dostaw prowiantu i sprzętu; zauważa, że część zagranicznych agencji pomocowych już wycofała się z Sudanu Południowego;
5. zachęca UE do przeprogramowania swej pomocy rozwojowej w celu zaspokojenia najpilniejszych potrzeb ludności Sudanu Południowego i wspierania przemian na rzecz pokoju i stabilności;
6. potępia odnotowane przypadki naruszania praw człowieka i nadużyć oraz wzywa wszystkie strony do natychmiastowego zaprzestania łamania praw człowieka, w tym również w przypadku uchodźców i przesiedleńców, kobiet i osób należących do grup najbardziej wrażliwych oraz dziennikarzy, a także apeluje o pociągnięcie do odpowiedzialności osób odpowiedzialnych za naruszenia praw człowieka;
7. potępia wcześniejsze naruszenia porozumienia w sprawie zaprzestania działań wojennych i wzywa wszystkie strony do przestrzegania porozumienia i niewznawiania walk;
8. przypomina, że pełna realizacja porozumienia o zawieszeniu broni i szybkie wznowienie rozmów prowadzących do sformowania tymczasowego rządu jedności narodowej to jedyne długofalowe rozwiązanie dla ludności Sudanu Południowego; wyraża szczególne zaniepokojenie etnicznym wymiarem konfliktu;
9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi Sudanu Południowego, komisarzowi Sudanu Południowego ds. praw człowieka, Narodowemu Zgromadzeniu Ustawodawczemu Sudanu Południowego, instytucjom Unii Afrykańskiej, Międzyrządowemu Organowi ds. Rozwoju, współprzewodniczącym Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE oraz sekretarzowi generalnemu ONZ.