PROJEKT REZOLUCJI w sprawie dwóch żołnierzy włoskiej piechoty morskiej
12.1.2015 - (2015/2512(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Lara Comi, Cristian Dan Preda, Barbara Matera, Raffaele Fitto, Antonio Tajani, Salvatore Cicu, Michael Gahler, Jacek Saryusz-Wolski, Andrej Plenković, Ivana Maletić, Elisabetta Gardini w imieniu grupy PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0006/2015
B8‑0006/2015
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie dwóch żołnierzy włoskiej piechoty morskiej
Parlament Europejski,
– uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając europejską Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz towarzyszące jej dodatkowe protokoły,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,
– uwzględniając Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza,
– uwzględniając wszystkie oświadczenia Komisji oraz wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w sprawie dwóch żołnierzy włoskiej piechoty morskiej Massimiliano Latorre i Salvatore Girone,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 maja 2012 r. w sprawie piractwa morskiego[1],
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w dniu 15 lutego 2012 r. doszło do incydentu na morzu u wybrzeży Indii, w wyniku którego zastrzelono dwóch lokalnych rybaków, oraz mając na uwadze, że dwóch oficerów włoskiej marynarki wojennej, Massimiliano Latorre i Salvatore Girone, uznano winnymi i następnie aresztowano; mając na uwadze, że dwóch żołnierzy znajdowało się na pokładzie włoskiego tankowca Enrica Lexie w ramach operacji antypirackiej;
B. mając na uwadze, że incydent ten urósł do rangi międzynarodowej i odznacza się wciąż całkowitym brakiem pewności co do losu dwóch obywateli Włoch, biorąc pod uwagę fakt, że prawie trzy lata od zdarzenia nadal nie postawiono formalnych zarzutów w związku ze strzelaniną;
C. mając na uwadze, że w dniu 12 września 2014 r. Indie pozwoliły Massimilianowi Latorre powrócić do Włoch na okres czterech miesięcy w celu leczenia po udarze przebytym w więzieniu; mając na uwadze, że w dniu 6 stycznia 2015 r. Massimiliano Latorre przebył operację serca w ramach leczenia dolegliwości neurologicznych, lecz wymaga dalszej opieki lekarskiej; mając na uwadze, że Salvatore Girone nadal przebywa w Indiach;
D. mając na uwadze, że w dniu 16 grudnia 2014 r. Sąd Najwyższy w New Delhi oddalił wnioski dwóch żołnierzy o złagodzenie warunków ich tymczasowego zwolnienia; mając na uwadze, że Massimiliano Latorre zwrócił się o przedłużenie jego pobytu we Włoszech w celach zdrowotnych, a Salvatore Girone zwrócił się o zgodę na spędzenie Świąt Bożego Narodzenia z rodziną;
E. mając na uwadze, że ogromne opóźnienia w postępowaniu oraz brak jakichkolwiek zarzutów wobec dwóch oficerów włoskiej marynarki wojennej stanowią pogwałcenie praw człowieka;
F. mając na uwadze, że rząd włoski zdecydowanie potępił działania władz indyjskich, oraz mając na uwadze, że w dniu 17 grudnia 2014 r. minister spraw zagranicznych Republiki Włoskiej Paolo Gentiloni poinformował o wezwaniu ambasadora Włoch w Indiach w trybie pilnym na konsultacje;
G. mając na uwadze, że w dniu 15 października 2014 r. wiceprzewodnicząca Komisji/wysoka przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Catherine Ashton potępiła działania władz indyjskich, zachęcając rząd Indii do szybkiego i zadowalającego rozwiązania konfliktu w zgodzie z Konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza i prawem międzynarodowym;
H. mając na uwadze, że w dniu 16 grudnia 2014 r. wiceprzewodnicząca Komisji/wysoka przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federica Mogherini podkreśliła, że sprawa ta może mieć wpływ na stosunki pomiędzy UE i Indiami;
I. mając na uwadze, że w dniu 10 maja 2012 r. Parlament przyjął rezolucję w sprawie piractwa morskiego, w której w ust. 30 stwierdzono, że „zgodnie z prawem międzynarodowym na pełnym morzu w każdym przypadku, także w działaniach podejmowanych w celu zwalczania piractwa, do danych statków i rozmieszczonego na pokładzie uzbrojonego personelu stosuje się jurysdykcję państwa bandery”;
J. mając na uwadze, że ci dwaj żołnierze piechoty morskiej to obywatele Unii Europejskiej, a także mając na uwadze, że w dniu 15 lutego 2012 r. prowadzili oni działania w ramach operacji antypirackiej;
K. mając na uwadze centralną rolę UE w zakresie poszanowania praw człowieka zarówno na terytorium Europy, jak i na szczeblu międzynarodowym;
1. ubolewa nad sposobem prowadzenia tej sprawy dotyczącej dwóch żołnierzy włoskiej piechoty morskiej przez władze Indii i uważa, że brak jakichkolwiek zarzutów wobec obu żołnierzy oraz ogromne opóźnienia w postępowaniu stanowią pogwałcenie praw człowieka;
2. wyraża głębokie zaniepokojenie brakiem pewności prawa panującym wokół sprawy dotyczącej dwóch żołnierzy włoskiej piechoty morskiej, którzy trzy lata po zdarzeniu nadal czekają na wyrok;
3. popiera wysiłki rządu włoskiego podejmowane z myślą o rozwiązaniu tej sprawy, lecz uważa, że również UE ma obowiązek zainterweniowania w obronie praw swoich obywateli;
4. zdecydowanie domaga się stałego powrotu dwóch żołnierzy włoskiej piechoty morskiej do Włoch oraz zastosowania krajowej jurysdykcji państwa bandery zgodnie z prawem międzynarodowym, o co Parlament apelował już w swojej rezolucji z dnia 10 maja 2012 r.;
5. wzywa wiceprzewodniczącą Komisji/wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federicę Mogherini do podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu ochrony dwóch żołnierzy włoskiej piechoty morskiej oraz pilnego znalezienia zadowalającego rozwiązania tej sprawy;
6. wzywa Komisję i Radę o absolutnie priorytetowe potraktowanie sprawy dwóch żołnierzy włoskiej piechoty morskiej w dwustronnych stosunkach z Indiami i – jeżeli to konieczne – o rozważenie środków ograniczających z myślą o znalezieniu rozwiązania tej sprawy;
7. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Indii.
- [1] Dz.U. C 261 E, 10.9.2013, s. 34.