PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Egipcie
12.1.2015 - (2014/3017(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Charles Tannock, Geoffrey Van Orden, Ruža Tomašić, Valdemar Tomaševski, Ryszard Czarnecki w imieniu grupy ECR
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0012/2015
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji w Egipcie, w tym rezolucję z dnia 6 lutego 2014 r.[1],
– uwzględniając europejską politykę sąsiedztwa i najnowsze sprawozdanie w sprawie postępów dotyczące Egiptu z marca 2014 r.,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., którego stroną jest Egipt,
– uwzględniając konstytucję Egiptu, przyjętą w referendum krajowym w styczniu 2014 r.,
– uwzględniając układ o stowarzyszeniu między UE a Egiptem z 2004 r.,
– uwzględniając konkluzje 3. posiedzenia ministrów spraw zagranicznych Unia Europejska–Liga Państw Arabskich, które odbyło się w Atenach (Grecja) w czerwcu 2014 r.,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Egipt jest od dawna strategicznym partnerem Unii Europejskiej, podzielającym cele budowania stabilności, pokoju i dobrobytu w regionie Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu; mając na uwadze, że Egipt jest jednym z głównych beneficjentów pomocy udzielanej przez UE;
B. mając na uwadze, że Egipt i UE są stronami prawnie wiążącego układu o stowarzyszeniu, który wszedł w życie w 2004 r.;
C. mając na uwadze, że po optymizmie zrodzonym podczas arabskiej wiosny i upadku reżimu Mubaraka nastąpiła polityczna i społeczna polaryzacja oraz przemoc;
D. mając na uwadze, że w dniu 25 stycznia 2015 r. przypada 4. rocznica rewolucji, która obaliła prezydenta Mubaraka;
E. mając na uwadze, że w maju 2014 r. Abd al-Fattah as-Sisi został wybrany na prezydenta, co otworzyło ostatni etap zmian politycznych w Egipcie po odsunięciu od władzy prezydenta Muhammada Mursiego w lipcu 2013 r.;
F. mając na uwadze, że parlament egipski jest rozwiązany a wybory do Izby Reprezentantów mają przebiegać w dwóch turach, rozpoczynając się w dniu 22/23 marca 2015 r.;
G. mając na uwadze, że po odsunięciu od władzy prezydenta Mursiego nastąpiły brutalne represje, doszło do śmierci ok. 1000 osób i zdelegalizowano Stowarzyszenie Braci Muzułmanów;
H. mając na uwadze rosnące obawy co do sytuacji praw człowieka w Egipcie, zwłaszcza w dziedzinie wolności słowa i zgromadzeń;
I. mając na uwadze, że niedawne ożywienie działalności gospodarczej w Egipcie musi jeszcze wpłynąć na bezrobocie i stopień ubóstwa, które utrzymują się na wysokim poziomie;
J. mając na uwadze, że od 2011 r. wzrosła przemoc na Synaju i ponad 500 pracowników aparatu bezpieczeństwa poniosło śmierć w następstwie usunięcia prezydenta Mursiego w 2013 r.; mając na uwadze, że ta fala przemocy grozi destabilizacją sytuacji w całym regionie;
K. mając na uwadze, że setki cywilów są sądzone przez sądy wojskowe w następstwie dekretu prezydenta as-Sisiego, który znacznie rozszerzył ich kompetencje; mając na uwadze doniesienia o tym, że umożliwia to prokuratorom sądów cywilnych do kierowania spraw cywilnych z efektem wstecznym do zbadania i osądzenia przez jurysdykcje wojskowe;
L. mając na uwadze, że w dniu 2 grudnia 2014 r. sąd w Gizie wydał wstępne wyroki śmierci na aż 188 oskarżonych o brutalny atak na komisariat policji rok wcześniej;
M. mając na uwadze, że w dniu 1 stycznia 2015 r. najwyższy sąd w Egipcie nakazał ponowny proces trzech dziennikarzy Al-Dżaziry uwięzionych pod zarzutem rozpowszechniania fałszywych wiadomości i współpracy z zakazanym Stowarzyszeniem Braci Muzułmanów po obaleniu prezydenta Mursiego przez wojsko w 2013 r.;
N. mając na uwadze, że zgodnie ze zmienioną europejską polityką sąsiedztwa, a zwłaszcza z podejściem „więcej za więcej”, poziom i zakres zaangażowania Unii w Egipcie opiera się na systemie zachęt, jest zatem uzależniony od postępów Egiptu w wypełnianiu zobowiązań podjętych w odniesieniu do zasad demokracji, praworządności, praw człowieka i równouprawnienia płci;
O. mając na uwadze, że po upadku prezydenta Mursiego ataki na egipskich koptyjskich chrześcijan i ich dyskryminowanie przybrało na sile, tak jak i niszczenie licznych kościołów;
1. wyraża swoją głęboką solidarność z narodem egipskim i oferuje stałe wsparcie dla dążenia do zapewnienia pokojowych, demokratycznych przemian obejmujących przeprowadzenie politycznych, gospodarczych i społecznych reform;
2. potwierdza swoje zobowiązania w stosunku do Egiptu jako kluczowego partnera strategicznego w regionie; ponadto nalega na rząd Egiptu, by wypełniał swoje zobowiązania międzynarodowe jako główne mocarstwo w południowej części regionu Morza Śródziemnego;
3. wyraża przekonanie, że prawa człowieka są integralnym elementem tworzenia stabilnego, prosperującego i demokratycznego Egiptu oraz wzywa wszystkie podmioty do ochrony odnośnych zasad;
4. z mocą popiera integrujący proces polityczny, w którym udział wezmą wszystkie demokratyczne podmioty, aby dopilnować, by reformy polityczne, gospodarcze, sądownicze i społeczne przeprowadzone zostały w interesie wszystkich obywateli Egiptu;
5. jest przekonany, że przemiana Egiptu w państwo demokratyczne może stać się wzorcem dla wielu innych krajów w regionie;
6. wyraża rosnące zaniepokojenie pogarszającą się sytuacją na Synaju; ponownie potępia stosowanie przemocy i zastraszania w każdej postaci oraz wzywa wszystkie podmioty do wykazania się maksymalną powściągliwością, aby nie dopuścić do dalszych ofiar śmiertelnych lub rannych;
7. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie prezydenta Abd al-Fattaha as-Sisiego do budowania państwa szanującego prawa i wolności, w tym praworządności i wolności słowa dla wszystkich; ponownie zachęca rząd Egiptu do pełnego wdrażania podstawowych praw i wolności;
8. potępia zwiększone wykorzystywanie sądów wojskowych do sądzenia osób cywilnych; ponownie wzywa egipskie organy sądowe do zapewnienia oskarżonym prawa do terminowego i sprawiedliwego procesu opartego na jasnych zarzutach i niezależnym śledztwie, a także prawa dostępu do adwokata i członków rodziny oraz kontaktu z nimi, a także do przeprowadzania rzetelnego procesu;
9. domaga się natychmiastowego uwolnienia dziennikarzy Al-Dżaziry Petera Greste'a, Mohameda Fahmy'ego i Bahera Mohameda, którzy oczekują na ponowny proces w związku z zarzutami rozpowszechniania fałszywych wiadomości i współpracy z zakazanym Stowarzyszeniem Braci Muzułmanów; wzywa ponadto do unieważnienia wyroków wydanych na ich koleżankę, dziennikarkę Al-Dżaziry Sue Turton i dwóch innych zagranicznych korespondentów skazanych zaocznie pod podobnymi zarzutami;
10. wyraża przekonanie, że wszyscy dziennikarze muszą mieć możliwość informowania o sytuacji w Egipcie, nie narażając się na prześladowanie, więzienie, zastraszanie czy ograniczenia wolności słowa lub wypowiedzi;
11. wzywa egipski rząd do dopilnowania, by krajowe i międzynarodowe organizacje społeczeństwa obywatelskiego i niezależne związki zawodowe mogły swobodnie działać w kraju, bez ingerencji lub zastraszania ze strony rządu;
12. z zadowoleniem odnosi się do starań rządu Egiptu na rzecz osiągnięcia pojednania Izraela i Palestyny;
13. z zadowoleniem przyjmuje również starania rządu Egiptu na rzecz pomocy uchodźcom z Syrii i Iraku, gdzie toczą się walki;
14. potępia ciągłe ataki na grupy mniejszości religijnych w Egipcie i wzywa rząd Egiptu do ścigania przeprowadzających takie ataki;
15. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że egipski prezydent Abd al-Fattaha as-Sisi stał się pierwszym prezydentem uczestniczącym w mszy w kościele w Kairze w koptyjską wigilię Bożego Narodzenia i wyraża przekonanie, że stanowi to ważną, symboliczną manifestację w wysiłkach na rzecz zbudowania jedności w egipskim społeczeństwie;
16. z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź, że wybory parlamentarne odbędą się w dwóch turach, rozpoczynając się w dniach 22/23 marca 2015 r.;
17. wzywa rząd Egiptu do zwrócenia się o wysłanie unijnej misji obserwacji wyborów w celu monitorowania nadchodzących wyborów parlamentarnych;
18. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, ESDZ, wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej/ wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, parlamentom i rządom państw członkowskich oraz prezydentowi i rządowi Egiptu.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0100.