PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Egipcie
12.1.2015 - (2014/3017(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Cristian Dan Preda, Arnaud Danjean, Jacek Saryusz-Wolski, Elmar Brok, Andrej Plenković, David McAllister, Tunne Kelam, Mariya Gabriel, Eduard Kukan, Daniel Caspary, Davor Ivo Stier, Michael Gahler, Fernando Ruas, Claude Rolin, Traian Ungureanu, Dubravka Šuica, Barbara Matera, Giovanni La Via, Pascal Arimont, Monica Macovei, Ivana Maletić, Lara Comi w imieniu grupy PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0012/2015
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Egiptu,
– uwzględniając art. 19 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, będącego wiążącym traktatem ratyfikowanym przez Egipt w 1982 r.,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r. i europejską konwencję praw człowieka z 1950 r.,
– uwzględniając sprawozdanie z postępów Egiptu w realizacji europejskiej polityki sąsiedztwa, opublikowane 27 marca 2014 r.,
– uwzględniając nową konstytucję Egiptu przyjętą w wyniku referendum w dniu 15 stycznia 2014 r.,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że od czasu rewolucji w 2011 r. Egipt stał przed wieloma trudnymi wyzwaniami politycznymi oraz że kraj ten potrzebuje pomocy i wsparcia ze strony wspólnoty międzynarodowej, aby stawić czoła wyzwaniom gospodarczym, politycznym i związanych z bezpieczeństwem;
B. mając na uwadze, że konstytucja Egiptu przyjęta w 2014 r. jest istotnym krokiem naprzód w procesie demokratycznym; mając na uwadze, że w konstytucji zapisane są podstawowe prawa i wolności, w tym wolność wypowiedzi i zgromadzeń;
C. mając na uwadze, że od rewolucji w styczniu 2011 r., która doprowadziła do upadku Hosniego Mubaraka, egipscy sędziowie wielokrotnie nakładali surowe i kontrowersyjne kary na politycznych dysydentów;
D. mając na uwadze, że w dniu 2 grudnia 2014 r. Trybunał Karny w Gizie wydał wstępne wyroki śmierci na 188 obrońców oskarżonych o brutalne ataki na komisariat policji w miejscowości Kerdasa w dniu 14 sierpnia 2013 r.;
E. mając na uwadze, że w dniu 29 listopada 2014 r. w czasie ponownego procesu egipski sąd w Kairze oddalił zarzuty postawione byłemu prezydentowi Mubarakowi w związku z zabiciem przez policję w czasie powstania w 2011 r. 239 demonstrantów; mając na uwadze, że pierwszy proces z 2012 r. zakończył się wyrokiem dożywocia; mając na uwadze, że były prezydent odbędzie karę trzech lat więzienia w wyniku odrębnej sprawy o korupcję;
F. mając na uwadze, ze około 1200 wyroków śmierci zostało wydanych w marcu i w kwietniu 2014 r. w masowych procesach przeciwko członkom Stowarzyszenia Braci Muzułmanów oraz rzekomym zwolennikom obalonego prezydenta Mursiego, którym postawiono zarzuty od zakłócania porządku publicznego do sabotażu i udziału w zabójstwie funkcjonariuszy policji; mając na uwadze, że w dniu 2 października 2014 r. egipski sędzia biorący udział w wydawaniu wyroków śmierci w sprawach z al-Minji został usunięty ze stanowiska w sądownictwie w sprawach karnych;
G. mając na uwadze, że większość z tych wyroków śmierci, jednak nie wszystkie, została zamieniona na kary dożywocia;
H. mając na uwadze, że w 2014 r. niektórym dziennikarzom postawiono zarzuty narażania jedności narodowej i pokoju społecznego, rozpowszechniania nieprawdziwych wiadomości i współpracy ze Stowarzyszeniem Braci Muzułmanów; mając na uwadze, że trybunał kasacyjny w Kairze orzekł, że w procesie wystąpiły braki proceduralne oraz zarządził ponowny proces trzech dziennikarzy Al-Jazeery, którzy zostali skazani na karę pozbawienia wolności w wysokości od siedmiu do dziesięciu lat;
I. mając na uwadze, że w dniu 24 października 2014 r. terroryści zaatakowali posterunki wojskowe na półwyspie Synaj zabijając 31 członków egipskich sił bezpieczeństwa; mając również na uwadze, że Egipt stoi przed rzeczywistą groźbą terroryzmu i brutalnego ekstremizmu; mając na uwadze, że po ataku terrorystycznym w październiku 2014 r. w północnej części półwyspu Synaj ogłoszono stan wyjątkowy; mając na uwadze, że w tym rejonie akty terroru są niemal codziennością;
J. mając na uwadze, że wybory prezydenckie w Egipcie w 2014 r. odbyły się w atmosferze poważnie ograniczonej przestrzeni dla wolności słowa oraz tłumienia wszelkich form sprzeciwu i krytyki, w tym zgłoszonych przez organizacje praw człowieka;
K. mając na uwadze, że wybory parlamentarne zostały oficjalnie zaplanowane na dni 21 marca i 25 kwietnia 2015 r.;
L. mając na uwadze, że egipskie media są krańcowo spolaryzowane (podzielone na frakcje za i przeciw Mursiemu), co zwiększa polaryzację społeczeństwa egipskiego;
M. mając na uwadze, że nowe proponowane przepisy jeszcze bardziej ograniczyłyby prace krajowych i zagranicznych organizacji pozarządowych, które w szczególności są zaniepokojone nowymi projektami prawa mającymi na celu uniemożliwienie dostarczania terrorystom i innym ugrupowaniom zbrojnym pieniędzy i materiałów, lecz które mogą zablokować dostęp do organizacji pozarządowych funduszy zagranicznych, od których zależy istnienie wielu z nich;
N. mając na uwadze, że władze Egiptu jeszcze bardziej ograniczyły wolność słowa i zgromadzeń, wprowadzając represyjne prawa, które ułatwiają rządowi uciszanie krytyki i tłumienie protestów;
O. mając na uwadze, że od stycznia 2014 r. przetrzymywanych jest co najmniej 16 tys. osób, w tym 1 000 protestujących, wielu z nich wyłącznie za wykonywanie ich prawa do wolności zgromadzeń, zrzeszania się i słowa oraz za rzekome związki ze Stowarzyszeniem Braci Muzułmanów;
P. mając na uwadze, że w dniu 3 stycznia 2015 r. islamscy bojownicy w Libii porwali w rejonie Sirte 20 egipskich chrześcijan; mając na uwadze, że nastąpiło to po zabójstwie pary egipskich Koptów z Sirte oraz porwaniu i zabiciu ich 18-letniej córki pod koniec 2014 r.;
Q. mając na uwadze, że władze Egiptu przekazały sądom wojskowym setki cywili na podstawie dekretu wydanego przez prezydenta Al-Sisiego w dniu 27 października 2014 r., który został zastosowany z mocą wsteczną przez prokuratorów cywilnych;
R. mając na uwadze, że poziom zaangażowania UE w Egipcie powinien opierać się na zachętach, zgodnie z zasadą „więcej za więcej” europejskiej polityki sąsiedztwa oraz powinien zależeć od postępów reform instytucji demokratycznych, praworządności i praw człowieka;
1. podkreśla znaczenie przywiązywane przez UE do współpracy z Egiptem jako ważnym sąsiadem i partnerem; podkreśla istotną rolę Egiptu jeśli chodzi o stabilność w regionie; podkreśla swoją solidarność z narodem egipskim oraz zobowiązuje się do dalszego wspierania Egiptu w procesie wzmacniania instytucji demokratycznych, poszanowania i ochrony praw człowieka oraz promowania sprawiedliwości społecznej i bezpieczeństwa;
2. zdecydowanie potępia ostatnie ataki terrorystyczne na półwyspie Synaj oraz wszystkie inne akty terroryzmu wymierzone w Egipt; podkreśla, że UE i wspólnota międzynarodowa muszą zająć zdecydowane stanowisko i współpracować z Egiptem w walce z terroryzmem;
3. podkreśla znaczenie Egiptu jako aktora na scenie międzynarodowej i wyraża nadzieję, że nadal będzie on odgrywał aktywną rolę w rozpoczęciu prawdziwych negocjacji pokojowych, które zakończą konflikt arabsko-izraelski; wierzy ponadto, że Egipt wniesie konstruktywny wkład w poszukiwanie stabilności w regionie Morza Śródziemnego, a teraz szczególnie w Libii i na Bliskim Wschodzie, które stoją obecnie przed olbrzymimi wyzwaniami i gdzie panuje otwarty konflikt; potwierdza gotowość UE do współpracy z Egiptem, jako partnerem w regionie, mającej na celu stawienie czoła tym poważnym zagrożeniom;
4. z zadowoleniem przyjmuje i wspiera kroki podjęte przez rząd Egiptu na rzecz poszanowania praw i wolności wspólnot religijnych; przypomina o art. 235 konstytucji Egiptu, który stanowi, że nowo wybrany parlament w czasie pierwszej kadencji musi uregulować kwestię budowy i odnowy kościołów w sposób gwarantujący swobodę wykonywania praktyk religijnych przez chrześcijan;
5. przypomina rządowi Egiptu, że długoterminowy sukces Egiptu i jego obywateli zależy od ochrony powszechnych praw człowieka oraz ustanowienia i umocowania demokratycznych i przejrzystych instytucji, również zaangażowanych w ochronę podstawowych praw obywateli; wzywa zatem władze Egiptu do pełnego wdrożenia zasad międzynarodowych konwencji;
6. powtarza, że zgodnie z ustaleniami unijnej misji obserwacji wyborów wybory prezydenckie, które odbyły się w 2014 r., nie były zgodne z międzynarodowymi standardami i nie odbyły się przy pełnym poszanowaniu praw podstawowych zapisanych w nowoprzyjętej konstytucji, ze względu na, przede wszystkim, ograniczenie wolności słowa i zgromadzeń oraz niewystarczające przepisy dotyczące finansowania kampanii, prawa do startowania w wyborach oraz prawa do głosowania;
7. wzywa rząd Egiptu do uniknięcia błędów popełnionych w wyborach prezydenckich w trakcie przygotowań do wyborów parlamentarnych zapowiedzianych na dni 21 marca i 25 kwietnia 2015 r.;
8. wyraża poważne zaniepokojenie z powodu przeprowadzania przez egipskie sądy masowych procesów oraz dużej liczby wyroków śmierci wydanych przez te sądy; wzywa egipskie organy wymiaru sprawiedliwości do utrzymania i poszanowania Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, którego stroną jest Egipt, a w szczególności jego art. 14 w sprawie prawa do terminowego i sprawiedliwego procesu opartego na jasnych zarzutach i gwarantującego poszanowanie praw oskarżonych;
9. ponownie wyraża sprzeciw UE wobec stosowania kary śmierci i czyni zniesienie tej kary priorytetem polityki praw człowieka;
10. przyjmuje do wiadomości powtórzenie procesu trzech dziennikarzy Al-Jazeery, jednak wyraża zaniepokojenie z powodu coraz poważniejszych ograniczeń nałożonych na media i polityczną opozycję w Egipcie; apeluje do władz Egiptu, aby bezzwłocznie uwolniły wszystkich dziennikarzy więzionych za prowadzenie zgodnej z prawem działalności reporterskiej i korzystanie z podstawowych praw człowieka, oraz inne osoby przetrzymywane wyłącznie za korzystanie z prawa do wolności słowa i pokojowych zgromadzeń;
11. podkreśla istotną rolę odgrywaną przez media i społeczeństwo obywatelskie w procesie demokratycznym; wzywa rząd Egiptu, aby dopilnował, by przepisy dotyczące zrzeszania się oraz powiązane z wolnością słowa, wolnością zgromadzeń i wyznania były w pełni zgodne z międzynarodowymi normami i międzynarodowym prawem humanitarnym; podkreśla, że tylko pluralistyczne i integracyjne społeczeństwo może zagwarantować długoterminową stabilność i bezpieczeństwo w Egipcie;
12. wzywa władze Egiptu do podjęcia konkretnych kroków w celu zadbania o to, by przepisy nowej konstytucji dotyczące podstawowych praw i wolności, w tym wolności słowa i zgromadzeń, zostały w pełni wdrożone, pokazując, że przestrzegają praw człowieka i zasad państwa prawa oraz rozpoczynając od natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia więźniów sumienia;
13. przypomina władzom Egiptu o ich krajowych i międzynarodowych obowiązkach prawnych oraz wzywa je do nadania priorytetowego znaczenia ochronie i wspieraniu praw człowieka oraz zagwarantowaniu odpowiedzialności za łamanie praw człowieka, w tym dzięki niezawisłemu i bezstronnemu wymierzaniu sprawiedliwości;
14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie i Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi Egiptu, parlamentowi Egiptu, sekretarzowi generalnemu ONZ oraz Radzie Praw Człowieka ONZ.