Parlament Europejski,

–       uwzględniając komunikat Komisji z dnia 16 grudnia 2014 r. pt. „Program prac Komisji na 2015 r. Nowy początek” (COM(2014)0910),

–       uwzględniając porozumienie ramowe w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską,

–       uwzględniając zobowiązania podjęte przez przewodniczącego Komisji Junckera przed posiedzeniem plenarnym Parlamentu w dniu 15 lipca 2014 r., a także zobowiązania podjęte przez wszystkich kandydatów na komisarzy podczas przesłuchań w Parlamencie,

–       uwzględniając art. 37 ust. 3 Regulaminu,

A.     mając na uwadze, że po zbyt wielu latach przymusowych oszczędności, rosnącej nierówności oraz pogłębiającego się ubóstwa, a także obniżania się standardów społecznych, UE zagraża długoterminowy spadek zaufania obywateli, bądź jego utrata;

B.     mając na uwadze, że UE jako koncepcja polityczna znajduje się w punkcie zwrotnym swej historii, a także to, że kryzys finansowy przyniósł ze sobą kryzys polityczny przejawiający się nasileniem się ekstremizmu niemal we wszystkich państwach członkowskich;

C.     mając na uwadze, że głównym priorytetem UE powinno być konsekwentne dążenie do odbudowania nadziei swych obywateli, zapewnienie trwałego wzrostu i dobrej jakości pracy, a także stworzenie podstaw nowego, trwałego modelu pokryzysowego, w którym zapewniony zostanie postęp gospodarczy, społeczny i środowiskowy i w którym dziedziny te będą się wzajemnie uzupełniać;

D.     mając na uwadze, że co do zasady prawa socjalne nie mogą zostać podporządkowane wolności gospodarczej, a postęp gospodarczy i społeczny muszą się ze sobą łączyć i wzajemnie uzupełniać się;

E.     mając na uwadze, że oszustwa podatkowe, uchylanie się od opodatkowania i unikanie opodatkowania przez przedsiębiorstwa i osoby prywatne, a także agresywne planowanie podatkowe ze strony rządów przyczyniają się do zniekształcenia rynku wewnętrznego oraz podważają spójność i solidarność;

F.     mając na uwadze, że niedawne zamachy terrorystyczne we Francji w bolesny sposób przypomniały Europie i całemu światu o znaczeniu tolerancji, wolności wypowiedzi, zrozumienia międzykulturowego, a także o tym, jak ważne jest podejmowanie wysiłków na rzecz zapobiegania wszelkiego rodzaju radykalizacji;

Ogólne kwestie polityczne

1.      zwraca uwagę, że program Komisji na rzecz zmian skupia się na tworzeniu miejsc pracy i wzroście, ubolewa jednak, że w nie uwzględniono w nim w dostateczny sposób obaw Parlamentu; wzywa zatem Komisję, aby w pełni wykorzystała przysługujące jej uprawnienia, przejęła inicjatywę i stworzyła podwaliny zrównoważonego rozwoju gospodarczego w celu redukcji bezrobocia, szczególnie wśród ludzi młodych; zachęca Komisję do podjęcia refleksji na temat wszystkich aspektów przyszłości Europy z myślą o stworzeniu prawdziwej unii politycznej, która odbuduje legitymację demokratyczną UE;

2.      wspiera program masowych inwestycji mający na celu zlikwidowanie ogromnej luki inwestycyjnej w Europie i zwiększenia potencjału jej wzrostu; wzywa Komisję do zagwarantowania, by podejmowano prywatne inwestycje również w rejonach UE, które dotkliwie odczuły skutki kryzysu gospodarczego; przypomina, jak wielkie znaczenie mają zasady budżetowe sprzyjające inwestycjom dla zachęcania państw członkowskich do partycypowania w Europejskim Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS), szczególnie poprzez neutralizację (w kontekście paktu stabilności i wzrostu) ich wpłaconego kapitału oraz współfinansowanie projektów inwestycyjnych z funduszy publicznych, również w przypadkach, gdy ma miejsce finansowanie z funduszy strukturalnych; nalega na potrzebę opracowania strategii inwestycyjnej EFIS opierającej się na ambitniejszych projektach i mającej na celu tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy, która realizowana będzie równocześnie z przechodzeniem na gospodarkę niskoemisyjną oraz zapewnianiem spójności społecznej i terytorialnej w UE;

3.      domaga się właściwego i opierającego się na wspólnocie zarządzania EFIS; zwraca się do Komisji, by wykorzystała wszystkie marginesy dostępne w ramach paktu stabilności i wzrostu, aby zapewnić inwestycje, wzrost i miejsca pracy;

4.      wyraża poważne zaniepokojenie faktem, że w programie prac Komisji brak istotnego wymiaru społecznego, co dowodzi braku zrozumienia skutków kryzysu w wielu państwach członkowskich; wzywa Komisję do wyeliminowania tego niedociągnięcia poprzez podjęcie działań oraz wysunięcie wniosków uzupełniających program prac w trakcie 2015 r.; przyjmuje do wiadomości zasadę braku kontynuacji politycznej, jednak wyraża zaniepokojenie, że jeżeli zasada ta nie będzie stosowana w sposób umiejętny i pragmatyczny, może ona doprowadzić do osłabienia lub zaniechania realizacji niektórych ważnych celów bez odpowiedniej debaty politycznej; podkreśla, że dorobek prawny w dziedzinie spraw socjalnych i środowiska nie powinien paść ofiarą programu sprawności i wydajności regulacyjnej;

5.      jest zdania, że niezbędnym reformom strukturalnym powinna przyświecać wizja postępu (przykładowo przez oferowanie edukacji i ustawicznego kształcenia w szerszym zakresie, jako że przyczyniają się one do generowania wyników gospodarczych, lub za pomocą ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych stanowiących bufor dla osób dotkniętych kryzysem) i reformy te nie mogą pogarszać sytuacji ludności lub prowadzić do deflacji; jest zdania, że reformy powinny prowadzić do konwergencji polityki społecznej i fiskalnej w celu redukowania nieuczciwej konkurencji pomiędzy pracownikami UE i państwami członkowskimi;

6.      nawołuje do skutecznej zmiany unijnej polityki podatkowej oraz wzywa Komisję do walki z oszustwami podatkowymi, unikaniem i uchylaniem się od opodatkowania oraz agresywnym planowaniem podatkowym na szczeblu UE i na poziomie światowym; z zadowoleniem przyjmuje zamiar uruchomienia przez Komisję planu działania i oczekuje jak najszybszego podjęcia odważnych i szybkich działań; wzywa Komisję do przygotowania dodatkowych wniosków ustawodawczych dotyczących kluczowych dziedzin, w tym prawodawstwa dotyczących stosowania sprawozdawczości w rozbiciu na poszczególne kraje przez przedsiębiorstwa transgraniczne we wszystkich sektorach gospodarki i we wszystkich krajach, w których prowadzą one działalność;

7.      wzywa Komisję do przygotowania wniosków ustawodawczych dotyczących unii energetycznej, której podstawą będą efektywność energetyczna, energia ze źródeł odnawialnych oraz inteligentna infrastruktura, a unijny sektor przemysłu będzie zrównoważony i konkurencyjny;

8.      zwraca się do Komisji, by wysunęła konkretne wnioski w sprawie bardziej aktywnej i elastycznej unijnej polityki migracyjnej umożliwiającej tworzenie i zapewnianie uchodźcom, osobom ubiegającym się o azyl oraz osobom migrującym z przyczyn ekonomicznych legalnych dróg do UE, a także reagowanie na wyzwania w dziedzinie migracji, jakie stwarzają UE przemytnicy i handlarze ludźmi;

9.      zgłasza stanowczy sprzeciw wobec ogłoszonego przez Komisję zamiaru wycofania szeregu wniosków ustawodawczych, w szczególności przepisów dotyczących jakości powietrza (mając na uwadze, że każdego roku z powodu zanieczyszczenia powietrza w Europie umiera 400 000 osób) oraz pakietu dotyczącego odpadów, nad którymi współprawodawcy dopiero co zaczęli prace; zdecydowanie sprzeciwia się wycofaniu dyrektywy w sprawie urlopów macierzyńskich;

10.    potwierdza, że jeżeli z biegiem czasu aktualnie omawiane wnioski ustawodawcze zostaną odrzucone lub ich wprowadzenie opóźnione, powinny one zostać przeanalizowane pod kątem ich europejskiej wartości dodanej, a także zostać poddane szczegółowej analizie politycznej trudności napotkanych w ich realizacji, a następnie w terminie sześciu miesięcy powinny zostać wysunięte wnioski alternatywne; jest zdania, że Komisja nie przestrzega Traktatu, zgłaszając wnioski w sprawie wycofania lub zastąpienia inicjatyw, jeżeli w określonym czasie nie zostanie w ich sprawie osiągnięte porozumienie (tak było np. w przypadku wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie produkcji i znakowania produktów ekologicznych oraz wniosku w sprawie systemu dostarczania owoców i warzyw oraz mleka do szkół);

11.    podkreśla potrzebę połączenia polityki wewnętrznej UE z wyzwaniami światowymi w zakresie zmiany klimatu oraz zrównoważonego rozwoju (rok 2015 r. jest Europejskim Rokiem Rozwoju) oraz wspierania debaty politycznej na temat negocjacji handlowych ze Stanami Zjednoczonymi (w sprawie transatlantyckiego partnerstwa handlowo-inwestycyjnego); przypomina, że rok 2015 jest rokiem, w którym UE powinna podjąć aktywne działania w kierunku wznowienia procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie;

12.    wyraża oburzenie z powodu niedawnych zamachów terrorystycznych we Francji oraz zagrożenia wolności wypowiedzi; solidaryzuje się z ofiarami tych zamachów; nalega, aby wnioski Komisji dotyczące poprawy bezpieczeństwa obywateli charakteryzowały się wartością dodaną oraz uwzględniały potrzebę utrzymania jedności i zachowania praw podstawowych oraz europejskich wartości: demokracji, solidarności i tolerancji; wzywa Komisję, by zaproponowała środki dalszego wzmocnienia współpracy pomiędzy organami ścigania w celu skuteczniejszego zapobiegania przestępczości, a także działania mające na celu zapobieganie wszelkiego rodzaju radykalizacji oraz poprawę porozumienia międzykulturowego i społeczno-gospodarczą integrację mniejszości w Europie;

Wymiar społeczny

13.    jest zdania, że główną ambicją nowej Komisji powinno być ugruntowanie europejskiego modelu socjalnego, sposobu życia, w którym Europa jest światowym liderem, a także wzmocnienia go i uczynienia trwałym w długiej perspektywie czasowej;

14.    przypomina, że 25 mln Europejczyków, w tym 5 mln ludzi młodych, pozostaje bez pracy oraz że ubóstwo i marginalizacja społeczna osiągnęły niewyobrażalny wręcz rozmiar, przyczyniając się do cierpienia najsłabszych grup społecznych, szczególnie kobiet, młodzieży, dzieci, a także osób starszych i niepełnosprawnych; wzywa Komisję, aby pilnie i w pierwszej kolejności zajęła się kwestią coraz większego braku równości w państwach członkowskich i ich regionach oraz pomiędzy nimi, dyskryminacją na rynku pracy, niepewnymi formami zatrudnienia, pogłębiającym się ubóstwem osób pracujących oraz dzieci, dumpingiem socjalnym, które są sprzeczne z wartościami europejskimi oraz podważają potencjał wzrostu i konkurencyjności Europy;

15.    zachęca Komisję, aby zasady praw pracowniczych, dialogu socjalnego, ochrony socjalnej, godziwego wynagrodzenia, zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy, sprawiedliwego opodatkowania i równych warunków dla wszystkich, niezależnie od płci bądź pochodzenia etnicznego uczyniła filarami swego programu prac; zwraca się do Komisji o wprowadzenie obowiązkowej oceny wszystkich wniosków ustawodawczych pod kątem ich wpływu społecznego; ubolewa, że w programie prac Komisji nie uwzględniono faktu, że równe szanse oraz równouprawnienie płci mają w tym kontekście kluczowe znaczenie, w szczególności w kwestii urlopu macierzyńskiego oraz składu zarządów przedsiębiorstw pod kątem parytetu płci;

16.    ostrzega przed zagrożeniem dumpingiem socjalnym oraz równaniem w dół wśród pracowników europejskich i w europejskich systemach socjalnych, domaga się, by Komisja przedstawiła spójną i trwałą koncepcje unijnego prawa spółek, a także wywiązała się ze zobowiązania, jakie zaciągnęła podczas przesłuchań w Parlamencie, podczas których zatwierdzano nominacje jej członków, polegającego na przedstawieniu wniosku w sprawie całkowitego przeglądu dyrektywy o delegowaniu pracowników;

Wyzwania gospodarcze, budżetowe i środowiskowe

17.    jest zdania, że w przedstawionym przez nową Komisję planie inwestycyjnym dla Europy (obejmującym Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych będący jednym z rozwiązań potrzebnych, aby poradzić sobie z katastrofalną sytuacją gospodarczą w UE) głównymi priorytetami powinny być infrastruktura transportowa, energetyczna, sektor cyfrowy, branża kultury i branża twórcza, infrastruktura telekomunikacyjna, edukacja, szkolenia zawodowe, badania naukowe, nauka i innowacje, powinno się również położyć szczególny nacisk na efektywność energetyczną oraz dekarbonizację gospodarki; oczekuje, że Komisja, w bliskiej współpracy ze współprawodawcami, opracuje szczegółowy projekt planu inwestycyjnego w taki sposób, aby zmaksymalizować jego wpływ na inteligentne inwestycje, przy zapewnieniu wyraźnej społeczno-gospodarczej wartości dodanej oraz wspieraniu przedsiębiorczości, wzrostu oraz tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy; domaga się oceny realizacji planu inwestycyjnego dwa razy do roku;

18.    przypomina ambitne cele strategii „Europa 2020” i podkreśla potrzebę wysuwania ambitnych wniosków ustawodawczych umożliwiających realizację pakietu klimatyczno-energetycznego ’2030, w szczególności w zakresie integracyjnego wzrostu oraz przechodzenia na zrównoważoną i energooszczędną gospodarkę; wzywa Komisję do opracowania nowej unijnej strategii inwestycyjnej w oparciu o te cele; w świetle zbliżającego się przeglądu śródokresowego strategii oczekuje, by w większym stopniu uwzględniano w niej priorytety polityki społecznej i środowiskowej oraz by traktowano je na równi z kwestiami gospodarczymi i finansowymi, a także by uspójniono strategię oraz nowy plan inwestycyjny pod względem politycznym i operacyjnym; pragnie, by UE odegrała przewodnią rolę podczas negocjacji w sprawie klimatu COP21, które odbędą się pod koniec 2015 r. w Paryżu;

19.    oczekuje od Komisji szybkich wyników w kwestii wyższych cen węgla w unijnym systemie handlu uprawnieniami do emisji, aby wspierać i gwarantować długoterminowe inwestycje prywatne w dekarbonizację inwestycji prywatnych, a także aby ograniczyć liczbę wyjątków w systemie przyznawania bezpłatnych uprawnień do emisji sektorom przemysłu narażonym na tzw. ucieczkę emisji, co ma służyć wspieraniu inwestycji w nowy model zrównoważonej energii;

20.    podkreśla swą wybiegającą daleko w przyszłość rezolucję w sprawie pakietu klimatyczno-energetycznego ’2030 i wzywa Komisję do formułowania wniosków ustawodawczych wokół trzech wiążących celów w zakresie emisji CO2, efektywności energetycznej oraz produkcji energii ze źródeł odnawialnych;

21.    domaga się ambitnej unijnej polityki przemysłowej pozwalającej na opracowywanie nowych towarów i usług oraz restrukturyzację procesów przemysłowych w drodze innowacji, z myślą o modernizacji przemysłu unijnego oraz przejściu na opartą na wiedzy niskoemisyjną, zasobooszczędną gospodarkę cyfrową; zwraca się do Komisji, aby wzmocniła środki wspierające utworzenie europejskiej przestrzeni badawczej, przełożyła wyniki badań na komercyjne towary i usługi oraz wspierała transformację cyfrową;

22.    wzywa Komisję do dołożenia starań, by zasada zrównoważonego rozwoju, przedstawiona w Traktatach oraz uwzględniona w zakresie obowiązków pierwszego wiceprzewodniczącego Komisji, znalazła właściwe odzwierciedlenie w programie prac Komisji oraz została poparta konkretnymi wnioskami ustawodawczymi;

23.    podkreśla ogromny potencjał pakietu dotyczącego odpadów oraz dyrektywy w sprawie jakości powietrza w zakresie wywierania dalekosiężnego i długotrwałego wpływu na zrównoważony rozwój i tworzenie miejsc pracy, a także w zakresie korzyści zdrowotnych i środowiskowych; przypomina Komisji, że wnioski z zakresu gospodarki o obiegu zamkniętym powinny zajmować czołowe miejsce w programie prac i być dalej realizowane, m.in. w drodze określania wiążących celów w zakresie efektywnej gospodarki zasobami oraz wprowadzania wskaźników dotyczących śladu węglowego i użytkowania terenu, zużycia wody oraz wykorzystania materiałów; przypomina Komisji, że cały pakiet dotyczący jakości powietrza, w tym wniosek dotyczący nowej dyrektywy w sprawie krajowych poziomów emisji, ma ogromne znaczenie i przyniesie obywatelom znaczące korzyści zdrowotne, gospodarcze i środowiskowe;

24.    wzywa Komisję do refleksji nad aktualnymi wyzwaniami w dziedzinie środowiska i zdrowia, gdzie stan środowiska wywiera negatywny wpływ na zdrowie ludzkie, a także do przedstawienia planowanych strategii, w szczególności strategii dotyczącej substancji zaburzających gospodarkę hormonalną, o których mowa w 7. programie działań w zakresie środowiska;

25.    ubolewa nad brakiem wymiaru oświatowego i kulturowego programu prac Komisji, który podkreślałby kreatywny wymiar wzrostu, zatrudnienia oraz konkurencyjności systemu i przemysłu europejskiego; wzywa Komisję do przyjęcia bardziej zdecydowanego podejścia międzysektorowego do wspierania branży cyfrowej i sektora kultury z myślą o rozwoju praw człowieka oraz kreatywności, kulturze i edukacji obywateli UE;

26.    uważa, że ogromne znaczenie ma kontynuowanie przez Komisję prac rozpoczętych w poprzedniej kadencji, dotyczących roli i uznania gospodarki i przedsiębiorczości społecznej w UE oraz dalsza praca nad wnioskami ustawodawczymi; nalega, by Komisja przedstawiła wnioski w sprawie europejskiego statutu towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, a także zmienionego wniosku w sprawie statutu spółdzielni europejskiej oraz utrzymała wniosek w sprawie statutu fundacji europejskiej;

27.    wspiera zamiar Komisji zaprojektowania unijnego systemu gwarantującego płatność podatków w kraju, w którym generowany jest zysk; uważa, że sprawiedliwe opodatkowanie nada impetu gospodarce realnej i gospodarce zrównoważonej, przyczyniając się do wzrostu i tworzenia miejsc pracy, przypomina również, że walka z uchylaniem się od opodatkowania i z unikaniem go powinna być powiązana z budżetami krajowymi, a także być częścią dyskusji na temat zasobów własnych UE; wzywa Komisję do przejęcia inicjatywy w opracowywaniu wspólnych unijnych środków walki z rajami podatkowymi, w tym wniosku dotyczącego 14. dyrektywy w sprawie prawa spółek, w której wyraźnie wyklucza podział stanowisk w przedsiębiorstwach, definiuje raje podatkowe, tworzy unijną czarną listę oraz wprowadza konkretne środki mające na celu likwidację rajów podatkowych;

28.    podkreśla, że nowy system opodatkowania przedsiębiorstw jest nie tylko środkiem sprawiedliwości fiskalnej, ale ma również na celu gromadzenie nowych zasobów w dążeniu do wzmocnienia zdolności fiskalnych UE; przypomina, że obecne ograniczenia i słabość budżetu unijnego zmusiły do wyrzeczeń jeżeli chodzi o priorytety Parlamentu Europejskiego w czasach, gdy potrzebne są wystarczające środki na realizację unijnego planu stymulacji;

29.    wyraża zaniepokojenie utrzymującym się kryzysem płatności w budżecie UE oraz stale rosnącą liczbą niezapłaconych rachunków; wzywa Komisję do wysunięcia konkretnego wniosku w sprawie przywrócenia stabilności budżetu UE, obejmującego w szczególności reformę systemu zasobów własnych UE w celu zmniejszenia zależności unijnych zasobów finansowych od sporów krajowych;

30.    przypomina, że konieczny jest niezwłoczny przegląd wieloletnich ram finansowych w celu przeprowadzenia rzeczywistych reform oraz uzyskania większych zasobów na realizację proponowanego planu inwestycyjnego, przegląd ten powinno się skoordynować z przeglądem śródokresowym strategii „Europa 2020” oraz z planem inwestycyjnym;

31.    zwraca się do Komisji z wnioskiem o przeprowadzenie oceny wpływu potencjalnych korzyści płynących z systemu ubezpieczenia na wypadek bezrobocia na szczeblu europejskim lub na poziomie strefy euro;

32.    wzywa Komisję do zagwarantowania niezbędnego pogłębienia koordynacji społeczno-gospodarczej w ramach unii gospodarczej i walutowej (UGW), choćby po to, aby zniwelować pogłębiające się rozbieżności pomiędzy członkami strefy euro, które podkopują stabilność UGW; oczekuje pełnego zaangażowania Parlamentu w ten proces, możliwie w drodze porozumienia międzyinstytucjonalnego; przypomina, że realizacja UGW musi również prowadzić do znacznego wzmocnienia jej wymiaru demokratycznego;

33.    podkreśla potrzebę stworzenia unii bankowej w drodze wprowadzenia przyjętych już zasad dotyczących jednolitego mechanizmu nadzorczego i jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, szczególnie w drodze wprowadzania niezbędnych ustaleń mających zagwarantować odpowiednią zdolność kredytową jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków; w tym kontekście oczekuje na dalsze inicjatywy, w szczególności inicjatywy dotyczące europejskiego mechanizmu gwarantowania depozytów;

34.    podkreśla znaczenie dalszego wzmacniania ram regulacyjnych dotyczących usług finansowych i bankowych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na równoległe systemy bankowe;

35.    domaga się, by uproszczenie środków technicznych ochrony organizmów morskich odbywało się w drodze regionalizacji, ostrzega jednak, że nie powinno ono oznaczać kroku w tył w procesie krajowego podejmowania decyzji; nalega, by Komisja nie tylko dokonała oceny wpływu rozporządzenia w sprawie kontroli rybołówstwa na nowo przyjętą wspólną politykę rybołówstwa, ale także by dążyła do jego przekształcenia do końca 2015 r.;

36.    wzywa Komisję do zaproponowania środków mających na celu zagwarantowanie równowagi rynku mleka po zniesieniu systemu kwot mlecznych w dniu 31 marca 2015 r., aby zapobiec negatywnym skutkom społecznym i gospodarczym tego zabiegu, a także zagrożeniom długoterminowych inwestycji w sektor;

Migracja i sprawiedliwość, prawa podstawowe, konsumenci, Europa cyfrowa

37.    domaga się, by Komisja przyjęła całościowe podejście do migracji i polityki azylu poprzez stworzenie niezawodnych systemów solidarności i podziału obowiązków finansowych i innych przez państwa członkowskie; spodziewa się, że Komisja nie tylko udoskonali istniejące już instrumenty europejskie, ale również zbada i zaproponuje nowe sposoby zapewnienia bezpiecznego i legalnego wjazdu do UE; jest zdania, że polityka musi się opierać na partnerstwie z krajami trzecimi, aby wspierać bezpieczną mobilność, procesy demokratyzacji, wspólne zarządzanie granicami, walkę z przemytem i handlem ludźmi oraz wspólną ochronę osób znajdujących się w sytuacji zagrożenia;

38.    jest zaniepokojony brakiem reakcji Komisji na coraz poważniejsze zagrożenia demokracji i praw podstawowych w niektórych państwach członkowskich; domaga się działań na tym polu, w szczególności nadzorowania przestrzegania praw podstawowych w państwach członkowskich, wolności mediów oraz praworządności w całej UE; spodziewa się, że Komisja przedstawi inicjatywy, które umożliwią dalszą walkę z dyskryminacją ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, orientację lub tożsamość seksualną, religię lub światopogląd, upośledzenie lub wiek;

39.    uważa, że nie do przyjęcia jest fakt, że sytuacja europejskiej wspólnoty Romów stale się pogarsza; domaga się konkretnego planu działania określającego sposoby zmniejszenia marginalizacji społecznej Romów przez resztę społeczeństwa przy jednoczesnej większej ich integracji; podkreśla zapotrzebowanie na europejską strategię w sprawie Romów, która wykraczałaby poza obecne strategie krajowe; domaga się gruntownego przeglądu krajowych strategii dotyczących Romów, aby określić dla nich oparte na poziomach odniesienia cele w zakresie poziomu antycyganizmu i jego skutków we wszystkich państwach członkowskich oraz uwzględnić w nich rzeczywiste parametry pomiaru poziomu tego zjawiska;

40.    wzywa Komisję do zintensyfikowania wysiłków na rzecz zapewnienia jak najszybszego przystąpienia do europejskiej konwencji praw człowieka w sposób, który byłby spójny z prawami podstawowymi i wartościami europejskimi określonymi w Traktatach;

41.    ubolewa, że w programie prac Komisji tak niewiele miejsca poświęcono obywatelom UE jako konsumentom; zwraca uwagę, że cyfrowa Europa to pojęcie znacznie szersze niż tylko jednolity rynek cyfrowy oraz że wszystkie wnioski muszą gwarantować ochronę konsumenta i danych, z uwzględnieniem wymiaru społecznego, ogólnego dostępu, włączenia wszystkich grup ludności, neutralności sieci oraz różnorodności kulturowej; przypomina potrzebę wprowadzenia skutecznego mechanizmu dochodzenia roszczeń przez konsumentów w UE oraz zapobiegania nadużyciom i oszustwom podatkowym w kontekście działalności cyfrowej;

42.    wzywa Komisję do opracowania kompleksowej europejskiej reakcji dotyczącej problemów społeczności LGBTI w formie unijnej strategii lub programu działania przeciw homofobii i dyskryminacji na tle orientacji seksualnej i tożsamości płciowej, do czego wielokrotnie nawoływał Parlament i państwa członkowskie;

Europejska Służba Działań Zewnętrznych, rozszerzenie, polityka sąsiedztwa

43.    przyjmuje do wiadomości wysiłki organizacyjne w obrębie nowej Komisji, które powinny zapewnić jej wiceprzewodniczącemu/wysokiemu przedstawicielowi Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa uprawnienia wykraczające poza wspólną politykę zagraniczna i bezpieczeństwa, a także zapewnić lepszą integrację zewnętrznego wymiaru polityki UE z doświadczeniem Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych; domaga się lepszej koordynacji polityki handlowej i polityki sąsiedztwa oraz zwraca się do Komisji, by zagwarantowała formułowanie polityki migracyjnej z uwzględnieniem polityki rozwoju;

44.    wyraża przekonanie, że Komisja powinna wykazać się zaangażowaniem na rzecz podtrzymywania polityki rozszerzenia poprzez podejmowanie wysiłków na rzecz otwarcia pewnych rozdziałów negocjacji z Turcją, Czarnogórą i Serbią oraz właściwą reakcję na wyzwania w Bośni i Hercegowinie, byłej jugosłowiańskiej republice Macedonii, Albanii i Kosowie, aby kraje te poczyniły w 2015 r. konkretne postępy na drodze do włączenia ich do UE;

45.    odnotowuje, że Komisja rozpocznie w styczniu 2015 r. ocenę krajowych programów reform gospodarczych krajów ubiegających się członkostwo w Unii Europejskiej, której celem będzie dostosowanie ich zarządzania gospodarczego do zmieniającego się modelu europejskiego; ostrzega Komisję przed popełnieniem w krajach kandydujących błędu wprowadzenia polityki oszczędnościowej osłabiającej wzrost gospodarczy;

46.    wzywa Komisję do większego zaangażowania się w stosunki z sąsiadami ze Wschodu oraz do udzielenia pomocy takim krajom, jak Ukraina, Mołdawia i Gruzja w zakresie stabilizacji poprzez rozszerzenie sfery demokracji oraz sprawiedliwości społecznej; podkreśla, że tylko demokratyczne i integracyjne rządy mogą zbudować poczucie obywatelstwa, które jest niezbędne w celu uodpornienia ich na próby osłabienia ich suwerenności;

47.    domaga się zintensyfikowania wysiłków UE na rzecz zakończenia konfliktu na Ukrainie oraz wznowienia dialogu z Moskwą; jest w związku z tym zdania, że należy wprowadzić sankcje wobec rządu Rosji w celu nakłonienia go do zmiany polityki; uważa, że utrzymanie, zaostrzenie lub odwrócenie sankcji zależy od stosunku Rosji oraz od sytuacji na Ukrainie;

48.    wyraża pełne poparcie dla wysiłków wiceprzewodniczącego/wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w zakresie wypracowania wspólnego unijnego podejścia do uznania państwa palestyńskiego; wzywa wiceprzewodniczącego/wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do wypełnienia swych obowiązków wynikających z jego wpływowej pozycji i podjęcia odważnej i kompleksowej inicjatywy pokojowej na rzecz regionu Bliskiego Wschodu, w szczególności w oparciu o arabską inicjatywę pokojową;

49.    wzywa wiceprzewodniczącego/wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do aktywnego zaangażowania wszystkich zainteresowanych podmiotów regionalnych i międzynarodowych (w szczególności Iranu i Rosji) mających wpływ na strony konfliktu w Syrii w pokonanie terrorystów Państwa Islamskiego oraz doprowadzenie do zakończenia konfliktu w Syrii;

50.    z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie wiceprzewodniczącego/wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do poświęcenia więcej uwagi południowemu regionowi Morza Śródziemnego; przypomina o ważnym wymiarze polityki sąsiedztwa południowego; jeszcze raz podkreśla, że polityka musi opierać się na wspólnym rozwoju, aby możliwe było wspieranie stabilności i dobrobytu w regionie; podkreśla potrzebę wzmocnienia współpracy politycznej i gospodarczej; wzywa Komisję do wsparcia demokratycznych aspiracji społeczeństwa obywatelskiego;

51.    jest przekonany, że wiceprzewodniczący/wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa powinien wzmocnić rolę UE w Ameryce Łacińskiej oraz rozszerzyć i ulepszyć umowy polityczne i handlowe z krajami tego regionu, a także wzmocnić odbywające się aktualnie regionalne i międzyregionalne procesy integracyjne;

52.    wzywa Komisję, by zachęcała do tworzenia prawdziwej polityki zagranicznej bezpieczeństwa i obrony w celu walki z konfliktami, brakiem stabilności politycznej i korupcją, a także wspierała bezpieczeństwo, poszanowanie praw człowieka, stabilność oraz rozwiązywanie konfliktów, wzywa ją do tworzenia takiej polityki;

Handel, prawa człowieka i polityka rozwoju

53.    podziela poglądy Komisji dotyczące konieczności wypracowania wyważonego porozumienia handlowego z USA będącego narzędziem stymulującym rozwój i tworzenie miejsc pracy, przy jednoczesnym zabezpieczeniu unijnych standardów w zakresie zdrowia, środowiska, ochrony danych oraz standardów społecznych, jak również różnorodności kulturowej UE; jest przekonany, że transatlantyckie partnerstwo handlowo-inwestycyjne (TTIP) może zapewnić znaczący dostęp do rynku oraz wspieranie wysokich standardów środowiskowych i norm społecznych; uważa, że umowa nie powinna przewidywać mechanizmu rozstrzygania sporów pomiędzy inwestorami a państwem;

54.    ubolewa, że program prac Komisji nie obejmuje reform unijnego systemu eksportu produktów podwójnego zastosowania; wzywa Komisję do przedstawienia dokumentu strategicznego zarysowującego szerzej cele unijnej polityki handlowej wykraczające poza TTIP; domaga się, by wszystkie umowy handlowe zawierały wiążące klauzule dotyczące norm pracy i norm środowiskowych;

55.    przypomina, że prawa człowieka to jeden z podstawowych priorytetów działalności wiceprzewodniczącego/wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa; ponownie podkreśla potrzebę współpracy ze wszystkimi komisarzami w zakresie uwzględniania praw człowieka w pozostałych dziedzinach polityki, w szczególności w polityce dotyczącej migracji, rozwoju, środowiska, zarządzania internetem, handlu, inwestycji, technologii i biznesu;

56.    wyraża poważne zaniepokojenie sytuacją humanitarną uchodźców z Syrii; przypomina, że polityka azylowa i pomoc uchodźcom to kluczowe instrumenty praw człowieka, szczególnie w przypadku osób uciekających przed konfliktami; wzywa Komisję do zainicjowania wspólnej europejskiej strategii mającej na celu zagwarantowanie niezbędnej pomocy uchodźcom z Syrii za pomocą europejskiego planu udzielania schronienia i proporcjonalnego rozdziału uchodźców do państw członkowskich;

57.    zachęca Komisję do skorzystania z okazji, jaką stwarza ogłoszenie roku 2015 rokiem rozwoju dla rozwoju międzynarodowego, by zapewnić pełną spójność polityki rozwojowej w całym programie prac; domaga się od Komisji spójnego i poważnego podejścia do zobowiązania walki z epidemią eboli, zwracając uwagę na pilną potrzebę przedstawienia i wdrożenia programu działania na rzecz zdrowia na świecie;

58.    jest poważnie zaniepokojony ograniczeniami, szczególnie budżetowymi, z jakimi boryka się Komisja w walce z niemającą dotąd precedensu liczbą występujących jednocześnie kryzysów humanitarnych, domaga się niezwłocznego podjęcia działań następczych w związku z unijnym planem działania w sprawie europejskiego konsensusu w sprawie pomocy humanitarnej;

Przejrzystość oraz stosunki robocze pomiędzy Parlamentem a Komisją

59.    przypomina przewodniczącemu Komisji o złożonym przezeń zobowiązaniu do współpracy z Parlamentem opartej na zasadzie przejrzystości i prowadzonej w duchu lojalności, wzajemnego zaufania i współpracy, a także do równego traktowania obu współprawodawców unijnych;

60.    wyraża rozczarowanie z powodu sposobu komunikowania się przez Komisję, w szczególności w okresie poprzedzającym przedstawienie przez nią programu prac na posiedzeniu plenarnym w dniu 16 grudnia 2014 r.; ubolewa nad brakiem przejrzystości ze strony Komisji oraz nad zamętem i brakiem odpowiednich informacji poprzedzającymi publikację i prezentację programu prac Komisji; w związku z tym wzywa Komisję do odbudowania zaufania Parlamentu, które zostało niestety nadszarpnięte;

61.    z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie stworzenia obowiązkowego rejestru lobbystów w oparciu o porozumienie międzyinstytucjonalne i wyraża chęć rozpoczęcia negocjacji, przypomina jednak żądanie ze swej strony, aby Komisja przedstawiła wniosek legislacyjny dotyczący stworzenia obowiązkowego rejestru na podstawie art. 352 TFUE oraz wysunęła wniosek pozwalający na stworzenie obowiązkowego rejestru zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą;

62.    zobowiązuje swego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji i Radzie.