PROJEKT REZOLUCJI w sprawie wolności słowa w Turcji – niedawne aresztowania dziennikarzy i dyrektorów mediów oraz systematyczne wywieranie nacisków na media
12.1.2015 - (2014/3011(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Ignazio Corrao, Fabio Massimo Castaldo, Marco Affronte, Daniela Aiuto, Dario Tamburrano, Kristina Winberg, Peter Lundgren, Rolandas Paksas w imieniu grupy EFDD
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0036/2015
B8‑0040/2015
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wolności słowa w Turcji – niedawne aresztowania dziennikarzy i dyrektorów mediów oraz systematyczne wywieranie nacisków na media
Parlament Europejski,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji dotyczące postępów Turcji w 2014 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 16 października 2013 r. pt. „Strategia rozszerzenia i najważniejsze wyzwania na lata 2013–2014” (COM(2013)0700),
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Turcji, w szczególności rezolucję z dnia 13 czerwca 2013 r. w sprawie sytuacji w Turcji[1] i rezolucję z dnia 12 marca 2014 r.[2] w sprawie sprawozdania dotyczącego postępów Turcji w 2013 r.,
– uwzględniając ramy negocjacyjne przyjęte dla Turcji w dniu 3 października 2005 r.,
– uwzględniając decyzję Rady 2008/157/WE z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie zasad, priorytetów i warunków ujętych w partnerstwie dla członkostwa zawartym z Republiką Turcji („partnerstwo dla członkostwa”), jak również wcześniejsze decyzje Rady w sprawie partnerstwa dla członkostwa z 2001, 2003 i 2006 r.,
– uwzględniając instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA);
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 16 grudnia 2014 r. w sprawie rozszerzenia oraz procesu stabilizacji i stowarzyszenia,
– uwzględniając wspólne oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini oraz komisarza do spraw europejskiej polityki sąsiedztwa i negocjacji w sprawie rozszerzenia Johannesa Hahna z dnia 14 grudnia 2014 r. w sprawie nalotów policji i aresztowań przedstawicieli mediów w Turcji,
– uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając oświadczenie komisarza Rady Europy ds. praw człowieka z dnia 15 grudnia 2014 r.,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że odpowiedź rządu na zarzuty o korupcję w grudniu 2013 r. wywołała poważne obawy dotyczące niezawisłości sądów i rozdziału władzy;
B. mając na uwadze, że w niedzielę 14 grudnia 2014 r. podczas nalotów policji w całej Turcji aresztowano 32 dziennikarzy, w tym starszych dziennikarzy, dyrektorów mediów i scenarzystów pod zarzutem formowania i prowadzenia zbrojnej organizacji terrorystycznej oraz bycia członkiem takiej organizacji;
C. mając na uwadze, że środki masowego przekazu otwarcie krytykujące obecny rząd Turcji są celem działań podejmowanych przez tureckie organy ścigania;
D. mając na uwadze, że wolność mediów to znany problem w Turcji, który już w 2011 r. doprowadził do fali aresztowań dziennikarzy oraz do zakazu Twittera i aresztowań użytkowników mediów społecznościowych;
E. mając na uwadze, że urzędnicy państwowi w dalszym ciągu wypowiadają się w sposób odbierany przez media jako zastraszanie;
F. mając na uwadze, że demonstranci w Turcji coraz częściej wyrażają obawy wobec odczuwanego braku reprezentacji grup mniejszościowych, autorytarnych rządów oraz braku praworządności, dobrych rządów, a także uczciwych i sprawiedliwych procesów sądowych w Turcji;
G. mając na uwadze, że poprawki do ustawy internetowej ograniczyły wolność słowa w ramach tego medium; mając na uwadze, że próby zakazania działalności mediów społecznościowych, ukrócone później przez Trybunał Konstytucyjny, oraz naciski wywierane na prasę prowadzące do powszechnej autocenzury świadczą o restrykcyjnym podejściu do wolności słowa;
H. mając na uwadze, że wolność mediów, rzetelny proces sądowy i niezależność wymiaru sprawiedliwości to kluczowe elementy każdej zdrowej demokracji, które zapisano również w konstytucji Turcji, zwłaszcza w jej art. 26, który gwarantuje wolność słowa, a także w art. 27 i 28, które gwarantują „wolność” wypowiedzi oraz „niezakłócone rozpowszechnianie idei”;
I. mając na uwadze, że Turcja jako kraj kandydujący do UE ma obowiązek szanować i wspierać demokrację, a także wzmacniać prawa demokratyczne, prawa człowieka oraz swobody obywatelskie; mając na uwadze, że obowiązki te powinny być postrzegane jako okazja dla Turcji do kontynuowania procesu modernizacji;
J. mając na uwadze, że w 2013 r. Turcja otrzymała środki w wysokości 902,9 mln EUR w ramach instrumentu pomocy przedakcesyjnej na wsparcie reform politycznych i gospodarczych, które mają torować drogę dla praw i obowiązków wynikających z członkostwa w UE;
K. mając na uwadze, że wolność słowa i wolność prasy to podstawowe zasady UE;
L. mając na uwadze, że wprowadzając dalsze ograniczenia wolności słowa online, Turcja łamie przepisy zawarte w rozdziale 10 układu o stowarzyszeniu między UE a Turcją;
1. wyraża głębokie zaniepokojenie aresztowaniami dziennikarzy i pracowników mediów; uważa, że działania te stanowią niedające się zaakceptować ukrócenie wolności mediów w tym kraju; jest zaniepokojony dużą liczbą więzionych dziennikarzy oraz licznymi toczącymi się procesami dziennikarzy i działaczy mediów społecznościowych;
2. ubolewa, że środki podejmowane przez władze Turcji są niewspółmierne i zbędne w nowoczesnej pluralistycznej demokracji; uważa, że środki te osłabiają demokratyczne podstawy samej Turcji, prawdopodobnie doprowadzą do polaryzacji tureckiego społeczeństwa i jeszcze bardziej pogłębią brak zaufania opinii publicznej do państwa i jego zdolności do ochrony praw człowieka;
3. apeluje o natychmiastowe uwolnienie wszystkich dziennikarzy, działaczy mediów społecznościowych i pracowników mediów, którzy są obecnie przetrzymywani; wnosi o stosowanie zasady domniemania niewinności; apeluje o niezależne i przejrzyste dochodzenia oraz domaga się, aby wszyscy przetrzymywani mieli nieograniczony dostęp do zaufanych prawników;
4. jest zaniepokojony poważnym pogorszeniem się sytuacji w zakresie wolności prasy w całym kraju oraz systematyczną cenzurą w mediach tureckich, w tym również w mediach internetowych; wzywa rząd Turcji do ochrony zasady wolności prasy; podkreśla, że prawdziwa wolność słowa, niezależna prasa oraz wolny i pozbawiony cenzury Internet to zasadnicze elementy prawdziwie demokratycznego, wolnego i pluralistycznego społeczeństwa;
5. wzywa władze Turcji do gwarantowania i przestrzegania praw człowieka i podstawowych wolności, zwłaszcza wolności słowa i wolności prasy, a także do zagwarantowania uczestniczącej kultury politycznej, w której uwzględnia się głos opozycji, mniejszości, społeczeństwa obywatelskiego i kobiet w procesie podejmowania decyzji, dzięki czemu powstaje rzeczywiście demokratyczna kultura polityczna umożliwiająca poszanowanie różnych poglądów i opinii;
6. w związku z tym zwraca uwagę na istotną rolę sądownictwa w ochronie i promowaniu wolności prasy i mediów; przypomina o decydującej roli, jaką w nowoczesnym państwie demokratycznym powinien odgrywać rozdział władzy; wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu ingerencji rządu w działania podejmowane przez wymiar sprawiedliwości; wzywa władze Turcji do zagwarantowania rzeczywistej równowagi między władzą wykonawczą, ustawodawczą i sądowniczą;
7. apeluje do UE o podjęcie konkretnych działań w odpowiedzi na ataki na media, nadmierne używanie siły przez turecką policję w stosunku do protestujących, a także powszechne przeniesienia i zwolnienia funkcjonariuszy policji, sędziów i prokuratorów po zarzutach korupcji skierowanych przeciwko ważnym członkom rządu; wzywa UE do wstrzymania negocjacji akcesyjnych z Turcją, dopóki w kraju tym nie będzie się przestrzegać praworządności i szanować podstawowych wolności;
8. wzywa rząd Turcji do współpracy ze wszystkimi podmiotami politycznymi w celu promowania wolności mediów i pluralizmu politycznego w instytucjach państwowych oraz do postępowania w zgodzie z zasadą praworządności i z poszanowaniem praw człowieka; ponawia apel o nową ustawę medialną, która mogłaby zagwarantować wolność słowa i pluralizm w mediach;
9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, sekretarzowi generalnemu Rady Europy, przewodniczącemu Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Republiki Turcji.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0277.
- [2] Teksty przyjęte, P(_TA(2014)0235.