ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με τα μέτρα κατά της τρομοκρατίας
4.2.2015 - (2015/2530(RSP))
σύμφωνα με το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού
Cornelia Ernst, Barbara Spinelli, Marie-Christine Vergiat, Marina Albiol Guzmán εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL
B8‑0124/2015
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τα μέτρα κατά της τρομοκρατίας
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
– έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3 και 6 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),
– έχοντας υπόψη τα σχετικά άρθρα της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 14ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με την αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ: βασικά επιτεύγματα και μελλοντικές προκλήσεις[1]
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 10ης Οκτωβρίου 2013 σχετικά με την εικαζόμενη μεταφορά και την παράνομη κράτηση ατόμων στις ευρωπαϊκές χώρες από τη CIA[2],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 27ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2012)[3] ,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα της 12ης Μαρτίου 2014 σχετικά με το πρόγραμμα παρακολούθησης της υπηρεσίας εθνικής ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ, τα όργανα παρακολούθησης σε διάφορα κράτη μέλη και τον αντίκτυπό τους στα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ, και με τη διατλαντική συνεργασία στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων[4],
– έχοντας υπόψη την οδηγία 2012/29/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων της εγκληματικότητας και για την αντικατάσταση της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ του Συμβουλίου[5],
– έχοντας υπόψη την έκθεση του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA), της 27ης Οκτωβρίου 2010, με τίτλο «Βίωση διακρίσεων, κοινωνικής περιθωριοποίησης και βίας: συγκριτική μελέτη σε νεαρούς μουσουλμάνους και μη μουσουλμάνους σε τρία κράτη μέλη της ΕΕ»,
– έχοντας υπόψη την απόφαση της 8ης Απριλίου 2014 του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) που ακυρώνει την οδηγία για τη διατήρηση δεδομένων,
– έχοντας υπόψη την πρόσφατη παραπομπή της συμφωνίας PNR (Passenger Name Record – Καταστάσεις ονομάτων επιβατών) μεταξύ ΕΕ και Καναδά στο ΔΕΕ,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 115 παράγραφος 5 και το άρθρο 110 παράγραφος 4 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών αποτελεί ουσιαστική παράμετρο για την επιτυχία των πολιτικών πάταξης της τρομοκρατίας·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσφατη άνοδος του ρατσισμού, συμπεριλαμβανομένης της ισλαμοφοβίας και του αντισημιτισμού, είναι άκρως ανησυχητική και δεν τροφοδοτεί εποικοδομητικό διάλογο για την αποφυγή του αποκλεισμού, αλλά αντιθέτως συμβάλλει μόνο στην περαιτέρω ενίσχυση της πόλωσης·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι έρευνες έχουν δείξει ότι η βίωση διακρίσεων και κοινωνικής περιθωριοποίησης αποτελεί έναν από τους κύριους παράγοντες που οδηγούν σε βίαιη συμπεριφορά· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το θρησκευτικό υπόβαθρο δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των παραγόντων που εξηγούν τη βίαιη συμπεριφορά[6]·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι χρειάζεται επειγόντως ένας σαφής νομικός ορισμός της έννοιας της «σκιαγράφησης του προφίλ» (profiling) που να βασίζεται στα αντίστοιχα θεμελιώδη δικαιώματα και πρότυπα προστασίας των δεδομένων, προκειμένου να μειωθεί η αβεβαιότητα ως προς το ποιες δραστηριότητες απαγορεύονται και ποιες όχι·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΔΕΕ πρόσφατα κήρυξε άκυρη την οδηγία για τη διατήρηση δεδομένων λόγω μη τήρησης της αρχής της αναλογικότητας, αναφέροντας στην απόφασή του σαφείς προϋποθέσεις τις οποίες πρέπει να πληροί κάθε μέτρο για μεγάλης κλίμακας συλλογή και διατήρηση δεδομένων προκειμένου να κρίνεται επιτυχής η δοκιμή νομιμότητας·
1. καταδικάζει κάθε τρομοκρατική επίθεση που συμβαίνει σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου· εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι και τη βαθιά του λύπη για τα θύματα της τρομοκρατίας, όχι μόνο στο Παρίσι αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο·
2. ζητεί από όλα τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν ορθά την οδηγία 2012/29/EΕ, της 25ης Οκτωβρίου 2012, για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων της εγκληματικότητας·
3. βεβαιώνει εκ νέου τη δέσμευσή του για στήριξη της ελευθερίας της έκφρασης, των θεμελιωδών δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας και του κράτους δικαίου, καθώς και άλλων βασικών αρχών που εκφράζονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και στο διεθνές δίκαιο·
4. ζητεί από όλα τα κράτη μέλη να διακόψουν την πολιτική, οικονομική ή στρατιωτική στήριξη προς καθεστώτα ή τρομοκρατικές ομάδες που συμμετέχουν σε τρομοκρατικές ενέργειες ή τις ανέχονται· τονίζει, ιδίως, ότι είναι αναγκαίο η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη μέλη και οι χώρες εταίροι της να βασίσουν τη στρατηγική τους για την πάταξη της διεθνούς τρομοκρατίας, καθώς και κάθε μορφής εγκληματικότητας, στο κράτος δικαίου και στον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων· υπογραμμίζει επίσης ότι οι εξωτερικές δράσεις της Ένωσης για την πάταξη της διεθνούς τρομοκρατίας θα πρέπει κατ’ αρχάς να στοχεύουν στην πρόληψη και σε μια πολιτική που εναντιώνεται σε κάθε είδους στρατιωτική παρέμβαση, με ριζική αναθεώρηση της θέσης της ΕΕ σε διεθνείς διαπραγματεύσεις, και τονίζει την ανάγκη προώθησης του διαλόγου, της ανεκτικότητας και της κατανόησης μεταξύ διαφορετικών πολιτιστικών αξιών και θρησκειών·
5. επισημαίνει ότι, όπως και σε προηγούμενες επιθέσεις, οι δράστες των επιθέσεων στο Παρίσι ήταν ήδη γνωστοί στις αρχές ασφαλείας και είχαν αποτελέσει αντικείμενο ερευνών και μέτρων επιτήρησης· επιμένει ότι αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον βαθμό στον οποίον οι εν λόγω αρχές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν καλύτερα τα δεδομένα που είχαν ήδη στην κατοχή τους σχετικά με τα άτομα αυτά·
6. επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την Επιτροπή και το Συμβούλιο για διεξαγωγή ολοκληρωμένης αξιολόγησης σχετικά με τα υφιστάμενα μέτρα κατά της τρομοκρατίας και μέτρα ασφαλείας της ΕΕ, ιδίως όσον αφορά το κατά πόσο σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες, όπως κατοχυρώνονται στις Συνθήκες, στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με χρησιμοποίηση της διαδικασίας που προβλέπεται δυνάμει του άρθρου 70 της ΣΛΕΕ, και για δημοσίευση της εν λόγω αξιολόγησης μαζί με την ευρωπαϊκή ατζέντα για την ασφάλεια·
7. επαναλαμβάνει τη ρητή απαίτησή του για μηχανισμούς δημοκρατικής και δικαστικής εποπτείας και λογοδοσίας όσον αφορά τις πολιτικές κατά της τρομοκρατίας, τονίζοντας ότι μέτρα τα οποία αποδείχτηκαν, εκ των υστέρων, περιττά, αναποτελεσματικά και δυσανάλογα για την πάταξη της τρομοκρατίας πρέπει να καταργηθούν· τονίζει επίσης ότι οι παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων πρέπει να διερευνηθούν και να αποκατασταθούν, ενώ πρέπει να εκπονηθούν νέες μορφές δημοκρατικού ελέγχου βάσει των εξουσιών που εκχωρούνται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στα εθνικά κοινοβούλια δυνάμει της Συνθήκης της Λισαβόνας·
Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση κατά της ριζοσπαστικοποίησης και της τρομοκρατίας
8. πιστεύει ακράδαντα ότι, προκειμένου να προλαμβάνεται η βίαιη ριζοσπαστικοποίηση, κάθε κοινωνία πρέπει να έχει ως πρωταρχικό στόχο να εργάζεται για την αποφυγή του αποκλεισμού και για την αμοιβαία κατανόηση των πολιτιστικών, εθνοτικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων, ενισχύοντας έτσι την διαρκή ανεκτικότητα·
9. ζητεί από τα κράτη μέλη να επενδύσουν σε εκπαιδευτικά προγράμματα τα οποία εξασφαλίζουν ίσες ευκαιρίες περιορίζοντας τις κοινωνικές διακρίσεις από τα πρώτα σχολικά χρόνια, μεταξύ άλλων μέσω της κατάρτισης των δασκάλων σχετικά με τα κοινωνικά θέματα και την πολυμορφία·
10. προειδοποιεί ότι η έλλειψη προοπτικών σε βάθος χρόνου λόγω φτώχειας, ανεργίας και γκετοποίησης στα προάστια, καθώς και η αποξένωση ολόκληρων περιοχών στα προάστια, μπορεί να δημιουργήσει σε ορισμένα άτομα τέτοιο αίσθημα αδυναμίας που να τα ωθήσει να επιζητήσουν μια ολέθρια χειραφέτηση μέσω της προσχώρησης είτε σε οργανώσεις τζιχαντιστών είτε σε ακροδεξιά μορφώματα· ζητεί από τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους όσον αφορά τον περιορισμό της φτώχειας, μέσω της εξασφάλισης προοπτικών απασχόλησης, της ενδυνάμωσης και του σεβασμού του ατόμου, και θέτοντας τέλος στις περικοπές για την κοινωνική πρόνοια και τις δημόσιες υπηρεσίες, που έχουν επηρεάσει δραματικά τη δυνατότητα των τοπικών, περιφερειακών και κρατικών αρχών να προωθήσουν την επανένταξη στην κοινωνία και να παρέχουν τη δέουσα κοινωνική στήριξη σε άτομα και οικογένειες που ζουν στις πιο παραμελημένες προαστιακές περιοχές·
11. υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι διακρίσεις ενισχύουν τα πρότυπα ριζοσπαστικοποίησης και βίας· τονίζει ότι τα πρότυπα ισότητας και εξάλειψης των διακρίσεων πρέπει να συμπληρώνονται με ειδικές στρατηγικές πολιτικής για την αντιμετώπιση όλων των μορφών ρατσισμού, συμπεριλαμβανομένων του αντισημιτισμού και της ισλαμοφοβίας·
12. απορρίπτει κάθε χρήση φυλετικών, εθνοτικών και θρησκευτικών κριτηρίων για τη σκιαγράφηση του προφίλ προκειμένου να επισημαίνονται συγκεκριμένες ομάδες σε σχέση με τα μέτρα κατά της τρομοκρατίας, καθώς θεωρεί ότι έρχονται σε αντίθεση με τις βασικές δημοκρατικές αρχές της ισότητας ενώπιον του νόμου και της μη εισαγωγής διακρίσεων· επισημαίνει τις δυσανάλογες επιπτώσεις που είχαν στις μουσουλμανικές κοινότητες οι πρακτικές που υιοθετήθηκαν μετά την 11η Σεπτεμβρίου·
13. υποστηρίζει προγράμματα που χρηματοδοτούνται από κράτη σε συνεργασία με τοπικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, τα οποία ενισχύουν εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες προκειμένου αυτές να συμβάλλουν στη βελτίωση της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των αντίστοιχων κοινοτήτων τους τόσο μεσοπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα·
Κατάλληλα στοχευμένα μέτρα που σέβονται το κράτος δικαίου
14. απορρίπτει τον εσφαλμένο διαχωρισμό μεταξύ ασφάλειας και ελευθερίας· εκτιμά ότι οι ατομικές ελευθερίες και ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο και προϋπόθεση της ασφάλειας σε οποιαδήποτε κοινωνία·
15. υπενθυμίζει ότι οποιοδήποτε μέτρο ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων κατά της τρομοκρατίας, πρέπει να σχεδιάζεται με στόχο τη διασφάλιση της ατομικής ελευθερίας, πρέπει να συμμορφώνεται πλήρως με το κράτος δικαίου και να υπόκειται στις υποχρεώσεις σχετικά με τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με την ιδιωτικότητα και την προστασία δεδομένων, και πρέπει πάντοτε να διευκολύνει τα μέσα προσφυγής·
16. τονίζει ότι ο έλεγχος της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας κάθε μέτρου που περιορίζει τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες παίρνει τη μορφή νομικών απαιτήσεων τις οποίες επιβάλλει ο Χάρτης· αντιτίθεται, στο πλαίσιο αυτό, στην τάση της σφαιρικής δικαιολόγησης κάθε μέτρου ασφαλείας με τη γενική αναφορά της «χρησιμότητάς» του στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας ή των σοβαρών εγκλημάτων·
17. επαναλαμβάνει ότι κάθε μέτρο συλλογής δεδομένων πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά σε ένα συνεπές νομικό πλαίσιο προστασίας των δεδομένων που παρέχει δεσμευτικά από νομική άποψη πρότυπα προστασίας των προσωπικών δεδομένων, ιδίως όσον αφορά τον περιορισμό του σκοπού, την ελαχιστοποίηση των δεδομένων, τις πληροφορίες, την πρόσβαση, τη διόρθωση, τη διαγραφή και τα μέσα προσφυγής·
18. αντιτίθεται στο υφιστάμενο κλίμα της δημιουργίας παρανοϊκού φόβου προκειμένου να θεσπίζονται βιαστικά περισσότερα μέτρα κατά της τρομοκρατίας, όπως τα μέτρα για τα Μητρώα Ονομάτων Επιβατών (PNR) της ΕΕ, πριν από την αξιολόγηση της νομικής τους αναγκαιότητας ή την πραγματοποίηση αξιολόγησης του υφιστάμενου συνόλου μέτρων κατά της τρομοκρατίας· επισημαίνει το γεγονός ότι υπάρχει ήδη ένα σημαντικό σύνολο νομοθετικών πράξεων κατά της τρομοκρατίας και συναφή μέτρα σε κάθε κράτος μέλος, τα οποία περιλαμβάνουν:
– στοιχεία διαβατηρίου επιβατών, τα οποία ήδη έχουν ελεγχθεί σε αντιπαραβολή με βάσεις δεδομένων για γνωστούς εγκληματίες και ανεπιθύμητα άτομα·
– αρχές επιβολής του νόμου, οι οποίες έχουν πρόσβαση στις τηλεφωνικές και ταξιδιωτικές πληροφορίες για υπόπτους ή ακόμη και για ομάδες υπόπτων όταν εικάζεται σύνδεση με συγκεκριμένη απειλή·
– το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν, το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση ατόμων και την ταχεία σύλληψη και έκδοση αυτών όταν συνιστούν απειλή κατά της ασφάλειας ή προτίθενται να διαπράξουν έγκλημα·
19. υπογραμμίζει, ως εκ τούτου, το γεγονός ότι οι αρχές επιβολής του νόμου πρέπει να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες που υπάρχουν ήδη και να εντείνουν, κατά προτεραιότητα, τη συνεργασία τους·
20. θεωρεί ότι η πάταξη της παράνομης διακίνησης πυροβόλων όπλων πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα της ΕΕ στον αγώνα κατά του σοβαρού και οργανωμένου διεθνούς εγκλήματος· πιστεύει, ειδικότερα, ότι η συνεργασία πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω όσον αφορά τους μηχανισμούς ανταλλαγής πληροφοριών και τη δυνατότητα εντοπισμού και καταστροφής απαγορευμένων όπλων· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, την απαράδεκτη εφαρμογή της πρακτικής των δύο μέτρων και δύο σταθμών από αρκετά κράτη μέλη, τα οποία συμμετέχουν στην πώληση όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού σε συγκεκριμένες ομάδες σε ορισμένες περιοχές συγκρούσεων, ενώ την ίδια στιγμή καταδικάζουν τη χρήση βίας·
21. ζητεί την ταχεία εφαρμογή της πρόσφατα συμφωνηθείσας οδηγίας κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες·
22. υπογραμμίζει το γεγονός ότι στοχευμένοι έλεγχοι μπορούν ήδη να πραγματοποιούνται σε άτομα που ασκούν το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας, κατά τη διέλευσή τους από εξωτερικά σύνορα σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, σε συγκεκριμένες διαδρομές ή για συγκεκριμένα σημεία διέλευσης των συνόρων, ανάλογα με το επίπεδο της απειλής· επιμένει ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να αξιοποιήσουν καλύτερα και ολοκληρωμένα το υπάρχον πλαίσιο Σένγκεν, αντί να προσπαθούν να επαναφέρουν τους συνοριακούς ελέγχους υπερβαίνοντας τις δυνατότητες που ήδη υπάρχουν·
23. ζητεί από την Επιτροπή να αναθεωρήσει επίσημα την πρόταση σχετικά με το σύστημα της ΕΕ για τις καταστάσεις με τα ονόματα των επιβατών (PNR) με βάση τα κριτήρια για την αναγκαιότητα και την αναλογικότητα που όρισε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην απόφασή του σχετικά με την οδηγία για τη διατήρηση δεδομένων· αναθέτει στη νομική του υπηρεσία να διεξαγάγει παρόμοια αναθεώρηση εντός έξι εβδομάδων από την έγκριση του παρόντος ψηφίσματος·
24. υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι δεν υπάρχει κοινός ορισμός για την τρομοκρατία, γεγονός που ενισχύει περαιτέρω την ασάφεια των προτεινόμενων μέτρων κατά της τρομοκρατίας·
Ασφάλεια των τεχνολογιών της πληροφορίας (ΤΠ)
25. υπενθυμίζει ότι τα μέτρα που περιορίζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα στο διαδίκτυο, με σκοπό την πάταξη της τρομοκρατίας, πρέπει να είναι αναγκαία και αναλογικά· τονίζει ότι οποιαδήποτε διαγραφή εικαζόμενου εγκληματικού περιεχομένου θα πρέπει να διενεργείται μόνο βάσει σαφών κριτηρίων που ορίζονται στη νομοθεσία, κατόπιν δικαστικής έγκρισης και σύμφωνα με τις κατάλληλες διαδικαστικές εγγυήσεις, και όχι μέσω ιδιωτικής αστυνόμευσης από τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου· υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, το δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης που προβλέπεται στον Χάρτη και την επικίνδυνη χρήση της λογοκρισίας σε τρίτες χώρες και σε κράτη μέλη, η οποία πιθανότατα οδηγεί στη δημιουργία κλίματος φόβου όσον αφορά την ελεύθερη και ανοιχτή, δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών·
26. υπογραμμίζει το γεγονός ότι η χρήση κρυπτογράφησης από κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και πολίτες αποτελεί σημαντικό πυλώνα της ευρωπαϊκής ασφάλειας των ΤΠ· ζητεί από την Επιτροπή, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να μην αποδυναμώσουν την ασφάλεια των ΤΠ μέσω της ρύθμισης της χρήσης κρυπτογράφησης· τονίζει ότι η απαγόρευση της χρήσης κρυπτογράφησης ενέχει τον κίνδυνο μείωσης του επιπέδου ασφάλειας και αύξησης της ευπάθειας σε κυβερνοεπιθέσεις·
27. υπογραμμίζει τη σημασία του ελεύθερου λογισμικού ανοικτής πηγής, στο πλαίσιο της ασφάλειας των ΤΠ, μέσω του οποίου μπορεί να πραγματοποιηθεί με ευκολία και ανεξαρτησία ο έλεγχος πηγαίου κώδικα που είναι δημόσια διαθέσιμος·
28. υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ και των κρατών μελών της για την εφαρμογή της αρχής της προστασίας της ιδιωτικής ζωής ήδη από το στάδιο του σχεδιασμού στη νομοθεσία περί προστασίας δεδομένων·
29. ζητεί την ταχεία έγκριση της δέσμης μέτρων για την προστασία δεδομένων, μεταξύ άλλων μέσω της έγκρισης μιας γενικής προσέγγισης στο Συμβούλιο που θα σέβεται τα ελάχιστα πρότυπα που ορίζονται στην οδηγία 95/46/ΕΕ·
Δικαστική διάσταση
30. ζητεί από τα κράτη μέλη να εντείνουν την μεταξύ τους δικαστική συνεργασία βάσει των διαθέσιμων μέσων της ΕΕ, όπως το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου (ECRIS), το Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης και η Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας, και παράλληλα να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας και τα θεμελιώδη δικαιώματα· ζητεί από τα κράτη μέλη να συμφωνήσουν άμεσα σχετικά με όλα τα προτεινόμενα μέτρα, σύμφωνα με τον χάρτη πορείας για τα δικονομικά δικαιώματα, και στη συνέχεια να λάβουν αποφάσεις σχετικά με την προφυλάκιση και τις συνθήκες κράτησης στις φυλακές·
31. εκφράζει την πεποίθησή του ότι σκοπός του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης της ΕΕ πρέπει να είναι η αναμόρφωση των κρατουμένων, ούτως ώστε να μην αποτελούν πλέον κίνδυνο για την κοινωνία όταν επιστρέφουν σε αυτήν· ζητεί από τα κράτη μέλη να πραγματοποιήσουν τις αναγκαίες επενδύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό προκειμένου να βοηθήσουν στην αναμόρφωση και στην επανένταξη των ατόμων που έχουν εκτίσει την ποινή τους·
32. ζητεί από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να καθιερώσουν ή να ενισχύσουν προγράμματα προστασίας των καταγγελόντων, ιδίως στον τομέα της εθνικής ασφάλειας και των δραστηριοτήτων των υπηρεσιών πληροφοριών·
Εξωτερική διάσταση
33. προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να υποκύψουμε στον πειρασμό της επιστροφής στις παλαιότερες, κοντόφθαλμες και αναποτελεσματικές πρακτικές της σύμπραξης με αυταρχικά καθεστώτα στο όνομα της ασφάλειας, της σταθερότητας και του αγώνα κατά του βίαιου εξτρεμισμού·
34. επικρίνει έντονα τον ρόλο των διαφόρων δυτικών παρεμβάσεων τα τελευταία χρόνια στη στήριξη της ριζοσπαστικοποίησης των ατόμων, ιδίως στη Μέση Ανατολή και στις χώρες της νότιας γειτονίας· τονίζει ότι τέτοιες πολιτικές προωθούν, αντί να πατάσσουν, την τρομοκρατία και πρέπει, επομένως, να εγκαταλειφθούν·
35. εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι οι στρατιωτικές «λύσεις» βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος όσον αφορά τις πολιτικές της ΕΕ κατά της τρομοκρατίας, με αποτέλεσμα την κατάρτιση πολυάριθμων προγραμμάτων αποστολής στρατιωτικής βοήθειας σε αυταρχικά καθεστώτα που έχουν στόχο την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεών τους και, ως εκ τούτου, τη στήριξη των κατασταλτικών πολιτικών των καθεστώτων αυτών·
36. επισημαίνει ότι η ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στο εσωτερικό της χώρας απαγορεύεται γενικότερα σε διάφορα κράτη μέλη· τονίζει ότι δεν πρέπει να γίνεται επίκληση της ρήτρας αλληλεγγύης (άρθρο 222 της ΣΛΕΕ) προκειμένου να παρακάμπτονται τέτοιοι εθνικοί περιορισμοί· επισημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί η ρήτρα αλληλεγγύης ως μέσο για την ανάπτυξη στρατευμάτων σε ένα κράτος μέλος με το πρόσχημα της πάταξης της τρομοκρατίας για την αντιμετώπιση «ανθρωπογενών καταστροφών», οι οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να αφορούν διαδηλωτές, κλπ.· τονίζει ότι μια τέτοια ερμηνεία της ρήτρας αλληλεγγύης πρέπει να απορριφθεί κατηγορηματικά·
37. θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να αναθεωρήσει ριζικά την εξωτερική της πολιτική, ιδίως δε τη στρατηγική της όσον αφορά τη νότια Μεσόγειο, στο πλαίσιο της εν εξελίξει αναθεώρησης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ), διότι έχει αποτύχει· ζητεί από την ΕΕ να θεσπίσει ένα νέο πλαίσιο σχέσεων με αυτές τις χώρες και περιοχές βάσει της μη παρέμβασης στις εσωτερικές τους υποθέσεις και τον σεβασμό της κυριαρχίας τους και έχοντας ως στόχο τη στήριξη της ανάπτυξης των γειτονικών περιφερειών και την προώθηση της απασχόλησης και της εκπαίδευσης, και όχι βάσει «συμφωνιών σύνδεσης» που επικεντρώνονται κυρίως στη δημιουργία ζωνών ελεύθερων συναλλαγών από τις οποίες επωφελούνται τα εταιρικά συμφέροντα της ευρωπαϊκής πλευράς·
38. επαναλαμβάνει ότι τα κράτη μέλη και, κατά περίπτωση, η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσουν τα βαθύτερα αίτια του βίαιου εξτρεμισμού αντιμετωπίζοντας τον θρησκευτικό εξτρεμισμό με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο και όχι ενθαρρύνοντας ή στηρίζοντας καταπιεστικά καθεστώτα ή ομάδες στις χώρες αυτές·
39. επιμένει ότι η συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας - από την ανταλλαγή πληροφοριών έως το κράτος δικαίου και τη δικαστική μεταρρύθμιση και από τα προγράμματα ποινικής δικαιοσύνης έως την εξωτερίκευση της πολιτικής στον τομέα του ασύλου, όπως στη διαδικασία του Χαρτούμ - πρέπει να ευθυγραμμίζεται αυστηρά με το διεθνές δίκαιο·
40. πιστεύει ακράδαντα ότι στον τομέα της ασφάλειας, η ΕΕ πρέπει να αυτοπεριοριστεί σε προγράμματα συνεργασίας που επικεντρώνονται στις αποριζοσπαστικοποίηση και την αντιμετώπιση του βίαιου εξτρεμισμού, όπου κρίνεται απαραίτητο, αλλά να μην επιβάλλει τις οικονομικές ή πολιτικές ιδέες της σε κυρίαρχα κράτη μέσω των εξωτερικών πολιτικών της·
41. υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι έχει απορρίψει τη συμφωνία σύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ, εξαιτίας του διπλού ρόλου που διαδραματίζει η ΕΕ και πολλά από τα κράτη μέλη της στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης, γεγονός που εξακολουθεί να ενισχύει την άποψη περί εφαρμογής δύο μέτρων και δύο σταθμών και ατζέντας κατά των μουσουλμάνων και των Αράβων·
42. ζητεί αυξημένο επίπεδο διαφάνειας και λογοδοσίας σε αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής που σχετίζονται με την πάταξη της τρομοκρατίας· υπογραμμίζει την ανάγκη κατάλληλων δικαστικών διαδικασιών για άτομα ή οργανώσεις, ούτως ώστε να είναι σε θέση να ζητούν τη δικαστική επανεξέταση οποιασδήποτε απόφασης τους αφορά και εντάσσεται στο πλαίσιο της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας·
43. αντιτίθεται ρητά στη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών για εξωδικαστικές εκτελέσεις υπόπτων για τρομοκρατικές ενέργειες και ζητεί την απαγόρευση της χρήσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών για παρακολούθηση και αστυνόμευση πολιτών·
44. ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ερευνήσουν πιο διεξοδικά την ευρωπαϊκή συμμετοχή στο πρόγραμμα βασανιστηρίων και παράδοσης που έχει καταρτιστεί από τις ΗΠΑ και να καταστήσουν γνωστό στους πολίτες το επίπεδο συμμετοχής και συνέργειας των κυβερνήσεων τους σε αυτές τις φρικτές και παράνομες πρακτικές, σύμφωνα με το παράδειγμα που έθεσε η έκθεση της επιτροπής πληροφοριών της αμερικανικής Γερουσίας·
45. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών.
- [1] ΕΕ C 168 E της 14.6.2013, σ. 45.
- [2] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0418.
- [3] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0173.
- [4] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0230.
- [5] ΕΕ L 315 της 14.11.12, σ. 57.
- [6] Βλ. την έκθεση του FRA με τίτλο «Βίωση διακρίσεων, κοινωνικής περιθωριοποίησης και βίας: συγκριτική μελέτη σε νεαρούς μουσουλμάνους και μη μουσουλμάνους σε τρία κράτη μέλη της ΕΕ»,