PROJEKT REZOLUCJI w sprawie protokołu ustaleń zawartego między UE a Ligą Państw Arabskich dotyczącego współpracy w zwalczaniu terroryzmu
4.3.2015 - (2015/2573(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Alyn Smith, Barbara Lochbihler, Judith Sargentini, Eva Joly w imieniu grupy Verts/ALE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0215/2015
B8‑0216/2015
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie protokołu ustaleń zawartego między UE a Ligą Państw Arabskich dotyczącego współpracy w zwalczaniu terroryzmu
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje dotyczące krajów Ligi Państw Arabskich (LPA),
– uwzględniając swoje rezolucje w sprawie udziału Europy w transporcie i nielegalnym przetrzymywaniu więźniów przez CIA,
– uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych dotyczące zwalczania terroryzmu, w szczególności z dnia 9 lutego 2015 r.,
– uwzględniając posiedzenia ministrów spraw zagranicznych Unii Europejskiej i Ligi Państw Arabskich, w szczególności posiedzenie, które odbyło się w Atenach w czerwcu 2014 r.,
– uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w sprawie walki z ekstremizmem i zwalczania terroryzmu;
– uwzględniając protokół ustaleń zawarty między Europejską Służbą Działań Zewnętrznych (ESDZ) a Sekretariatem Generalnym LPA podpisany w dniu 19 stycznia 2015 r. w Brukseli oraz oświadczenia wiceprzewodniczącej/wysokiej przedstawiciel po spotkaniu z sekretarzem generalnym LPA dr. Nabilem el-Arabim,
– mając na uwadze wytyczne UE w sprawach takich jak międzynarodowe prawo humanitarne, obrońcy praw człowieka, zwalczanie tortur i brutalnego traktowania oraz promowanie i ochrona wolności religii lub przekonań,
– mając na uwadze strategię UE na rzecz zwalczania terroryzmu/zagranicznych bojowników w Syrii i Iraku (przyjętą w dniu 20 października 2014 r.), szczególnie w odniesieniu do zagranicznych bojowników terrorystycznych, oraz komunikat UE o Maghrebie,
– uwzględniając wspólny komunikat w sprawie unijnej strategii regionalnej dla Syrii i Iraku oraz zagrożenie ze strony ISIS,
– uwzględniając oświadczenia członków Parlamentu Europejskiego, w szczególności przedstawione po nieformalnym posiedzeniu szefów państw i rządów w dniu 12 lutego 2015 r.
– uwzględniając stosowne rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ, w szczególności rezolucje nr 2170 i 2178 (2014),
– uwzględniając Arabską kartę praw człowieka przyjętą w 2004 r. i ratyfikowaną w 2008 r.,
– uwzględniając globalną strategię zwalczania terroryzmu przyjętą przez ONZ,
– uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2178 (2014) potępiającą brutalny ekstremizm,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że terroryzm i brutalny ekstremizm stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa i swobód na szczeblu globalnym;
B. mając na uwadze, że brak otwartych i demokratycznych rządów, szeroko rozpowszechnione naruszenia praw człowieka, wszechobecna korupcja i marginalizacja społeczno-ekonomiczna tworzą środowisko sprzyjające rozwojowi terroryzmu;
C. mając na uwadze, że celem zamachów terrorystycznych jest nie tylko bezpieczeństwo ludności, lecz także wolność słowa i różnorodność społeczeństw;
D. mając na uwadze, że poszanowanie praw podstawowych ma zasadnicze znaczenie dla powodzenia polityki zwalczania terroryzmu;
E. mając na uwadze, że w rezolucji z dnia 11 lutego 2015 r. w sprawie środków zwalczania terroryzmu Parlament wyraźnie „[podkreślił] w szczególności, że UE, jej państwa członkowskie i kraje partnerskie muszą opierać strategię przeciwdziałania terroryzmowi międzynarodowemu na zasadzie praworządności i poszanowania praw podstawowych”;
F. mając na uwadze, że warunki bezpieczeństwa w Europie w ostatnich latach uległy drastycznej zmianie z powodu nowych konfliktów i niepokojów społecznych w bezpośrednim sąsiedztwie UE, a także z powodu postępującej radykalizacji prowadzącej do przemocy i terroryzmu zarówno w UE, jak i w krajach z nią sąsiadujących oraz na szczeblu globalnym; mając na uwadze, że problem terroryzmu dotyka od dłuższego czasu niektóre kraje LPA;
G. mając na uwadze, że niedawne zamachy terrorystyczne w Europie oraz umacniającą się pozycję ISIS w południowym sąsiedztwie UE należy postrzegać jako nową falę terroryzmu, po zamachach terrorystycznych z 11 września w USA, lecz także tych w Madrycie i Londynie;
H. mając na uwadze, że środki zwalczania terroryzmu wprowadzone po 11 września doprowadziły do licznych poważnych naruszeń praw człowieka i prawa humanitarnego, które to naruszenia popełniały lub ułatwiały europejskie rządy i służby specjalne, co ujawniono w kontekście działań tymczasowej komisji Parlamentu Europejskiego ds. rzekomego wykorzystywania państw europejskich przez CIA do transportu i nielegalnego przetrzymywania więźniów, a także podobnych działań śledczych prowadzonych przez Radę Europy;
I. mając na uwadze, że stosunki zewnętrzne UE muszą także przyczyniać się do przeciwdziałania globalnemu zagrożeniu terrorystycznemu; mając na uwadze, że strategie zwalczania terroryzmu powinny opierać się na wszechstronnym podejściu zmierzającym bezpośrednio do przeciwdziałania przygotowywaniu zamachów na terytorium UE, ale także do uwzględnienia konieczności zwalczania podstawowych przyczyn terroryzmu;
J. mając na uwadze, że w lutym 2015 r. Rada do Spraw Zagranicznych UE postanowiła w trybie pilnym zintensyfikować działania zewnętrzne w dziedzinie zwalczania terroryzmu, w szczególności w regionie Morza Śródziemnego, na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej; mając na uwadze, że Rada do Spraw Zagranicznych podjęła także decyzję o szeregu inicjatyw, obejmujących wprowadzenie lub intensyfikację dialogu związanego z bezpieczeństwem i przeciwdziałaniem terroryzmowi oraz planów działania w zakresie zwalczania terroryzmu wspólnie z licznymi państwami w regionie;
K. mając na uwadze, że w dniu 19 stycznia 2015 r. podpisano protokół ustaleń zawarty między ESDZ a Sekretariatem Generalnym LPA zmierzający m.in. do wzmocnienia współpracy w kwestiach polityki i bezpieczeństwa w obszarach takich jak szybkie ostrzeganie i reagowanie kryzysowe, zwalczanie terroryzmu i międzynarodowej przestępczości zorganizowanej oraz przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia; mając na uwadze, że ten protokół ustaleń nie jest dostępny publicznie;
L. mając na uwadze, że Komisja i państwa członkowskie udzielają obecnie licznym członkom LPA pomocy w dziedzinie zwalczania terroryzmu i reformy wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych; mając na uwadze, że państwa członkowskie są zaangażowane w świadczenie usług w zakresie więziennictwa bądź innych usług związanych z bezpieczeństwem lub też składają oferty na świadczenie takich usług na rzecz krajów znanych z systematycznego stosowania brutalnego traktowania lub z tego, że odpowiadają za szereg naruszeń praw człowieka, czego przykładem jest niedawna oferta złożona przez brytyjskie Ministerstwo Sprawiedliwości służbie więziennej Arabii Saudyjskiej; mając na uwadze, że współpraca ta nadal nie jest przejrzysta dla obywateli;
M. mając na uwadze, że UE stoi w obliczu poważnego i nasilającego się zagrożenia ze strony tzw. „zagranicznych bojowników UE”, tj. osób, które udają się do państwa innego niż ich państwo zamieszkania lub obywatelstwa, aby popełniać lub planować akty terrorystyczne bądź uczestniczyć w szkoleniach terrorystów w charakterze strony szkolącej lub szkolonej, również w związku z konfliktami zbrojnymi; mając na uwadze, że około 3000 obywateli UE opuściło domy, aby zostać zagranicznymi bojownikami w następstwie wybuchu wojny i przemocy w Syrii, Iraku i Libii, stwarzając dodatkowe zagrożenie dla bezpieczeństwa obywateli UE; mając na uwadze, że niedawnych zamachów w Paryżu i Kopenhadze dokonali obywatele UE;
N. mając na uwadze, że żadne z państw członkowskich LPA z wyjątkiem Tunezji nie zostało uznane za „wolny kraj” w raporcie organizacji pozarządowej Freedom House na temat wolności na świecie opublikowanym w 2015 r.; mając na uwadze, że w regionie LPA stale dochodzi do poważnych i systematycznych naruszeń praw człowieka, w tym takich jak drastyczne ograniczenia wolności wypowiedzi, masowa inwigilacja ze strony państwa oraz nękanie obrońców praw człowieka i działaczy opozycyjnych, nadużycia w egzekwowaniu prawa, brak niezależnego sądownictwa i sprawiedliwości proceduralnej;
O. mając na uwadze, że zwalczanie terroryzmu jest szeroko wykorzystywane w krajach LPA jako pretekst do tłumienia opozycji i zgodnych z prawem działań służących obronie praw człowieka i działaczy politycznych, jak np. w Egipcie i Bahrajnie; mając na uwadze, że lokalne i międzynarodowe organizacje na rzecz praw człowieka regularnie donoszą o poważnych naruszeniach praw człowieka, których to naruszeń dopuszczają się organy bezpieczeństwa krajów LPA w ramach operacji antyterrorystycznych; mając na uwadze, że operacje antyterrorystyczne wiążące się z nadużyciami często sprzyjają wzmacnianiu się czynników prowadzących do terroryzmu;
P. mając na uwadze w najlepszym przypadku znacznie ograniczony charakter publicznej kontroli nad służbami bezpieczeństwa i innymi organami ścigania w krajach LPA;
Q. mając na uwadze, że wciąż nie osiągnięto globalnego konsensusu dotyczącego zakresu i stosowania prawodawstwa antyterrorystycznego;
1. jest silnie przekonany, że niedawne zamachy terrorystyczne w Paryżu i Kopenhadze uwypuklają potrzebę poprawy bezpieczeństwa wszystkich obywateli UE i potrzebę wzmocnienia działań antyterrorystycznych, w tym za pomocą inicjatyw dwu- i wielostronnych na szczeblu globalnym, w szczególności w regionie arabskim;
2. z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym działania na rzecz wzmocnienia dialogu między UE i LPA w sprawach dotyczących polityki i bezpieczeństwa; odnotowuje podpisanie protokołu ustaleń zawartego między ESDZ a Sekretariatem Generalnym LPA w dniu 19 stycznia 2015 r., mającego na celu wzmocnienie dialogu i współpracy z myślą o wspieraniu strategicznego dialogu UE-LPA, m.in. w zakresie zwalczania terroryzmu i międzynarodowej przestępczości zorganizowanej;
3. podkreśla, że wzmocnienie współpracy UE-LPA w zakresie zwalczania terroryzmu musi być oparte na praworządności i przestrzeganiu praw podstawowych;
4. wzywa Radę, aby wraz z państwami członkowskimi LPA podjęła prace nad ujednoliconą, jednoznaczną definicją terroryzmu;
5. podkreśla potrzebę zapobiegania powtórzeniu poważnych błędów w podejściu do zwalczania terroryzmu popełnionych po 11 września, w szczególności takich jak współpraca i współudział w torturach, nielegalnym wydawaniu więźniów, porwaniach i egzekucjach pozasądowych, co w poważny sposób narusza podstawowe wartości i normy UE, w tym prawa człowieka, praworządność oraz zasady poszanowania prywatności i prawa humanitarnego;
6. podkreśla, że w ramach międzynarodowych działań UE mających na celu zwalczanie terroryzmu należy właściwie zidentyfikować głębokie, podstawowe przyczyny społeczno-gospodarcze, kulturowe i polityczne tego zjawiska oraz na nich się skupić, co powinno także wiązać się z promowaniem otwartych, odpowiedzialnych i demokratycznych rządów oraz wspieraniem rozstrzygnięcia przedłużających się konfliktów w okolicznych krajach, zwłaszcza jeśli chodzi o okupację Palestyny i wojnę w Syrii, a także uwzględniać interesy wszystkich dotkniętych nimi grup ludności;
7. przestrzega przed pokusą powrotu do poprzednich, krótkowzrocznych i nieskutecznych praktyk polegających na zmowie z reżimami autorytarnymi w regionie w imię bezpieczeństwa i stabilności; wzywa UE do zdecydowanej zmiany strategii dotyczącej południowego regionu Morza Śródziemnego w ramach trwającego przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa oraz do skupienia się na wspieraniu tych krajów i podmiotów, które rzeczywiście podzielają wspólne wartości i zobowiązały się do przeprowadzenia reform, w szczególności Tunezji;
8. jest głęboko zaniepokojony całkowitym brakiem w protokole ustaleń ESDZ-LPA odniesienia do podstawowych europejskich i uniwersalnych norm i wartości, takich jak prawa człowieka, w związku z planowanym wzmocnieniem wymiany doświadczeń, informacji i wzorcowych praktyk; przypomina o silnie autorytarnym charakterze reżimów większości krajów LPA i podkreśla, że zdecydowanie potępia stałe i rozpowszechnione łamanie praw człowieka i inne naruszenia popełniane przez wiele z tych krajów, często pod pretekstem walki z terroryzmem;
9. jest równie zaniepokojony tym, że przewidywane przekazywanie know-how i informacji w dziedzinie bezpieczeństwa między UE a LPA stwarza ryzyko dalszego pogarszania się sytuacji organizacji społecznych, dziennikarzy, działaczy opozycyjnych i innych podmiotów w tych krajach;
10. przypomina państwom członkowskim i agencjom UE, w tym Europolowi i Eurojustowi, o zobowiązaniach wynikających z Karty praw podstawowych i międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka oraz o celach polityki zewnętrznej UE, które zakazują im przekazywać dane wywiadowcze mogące prowadzić do naruszeń praw człowieka w kraju trzecim lub wykorzystywać informacje uzyskane w wyniku tortur poza UE; podkreśla, że gdy państwa członkowskie lub agencje UE przekazują informacje o osobie podejrzanej krajowi trzeciemu, muszą rzeczywiście śledzić dalsze losy takiej osoby, aby zapobiec jej zatrzymaniu bez prawa kontaktu lub poddaniu torturom;
11. podkreśla, że w stanowisku przyjętym w pierwszym czytaniu w związku z rozporządzeniem o Europolu Parlament zażądał, by „nie przetwarzano żadnych informacji, które wyraźnie zostały otrzymane przez państwo trzecie, organizację międzynarodową lub podmiot prywatny z naruszeniem praw człowieka”;
12. kładzie nacisk na fakt, że projekty Komisji i państw członkowskich oraz krajów LPA dotyczące wspierania walki z terroryzmem muszą być zgodne z prawami człowieka, a także – w stosownych przypadkach – z międzynarodowym prawem humanitarnym, zwłaszcza w odniesieniu do odpowiednich wymogów procesowych, tak aby uniknąć ewentualnego udziału UE w działaniach naruszających prawa człowieka;
13. przypomina zobowiązanie powzięte przez ESDZ i Komisję we wspólnym komunikacie z dnia 6 lutego 2015 r. w sprawie strategii UE dotyczącej ISIS do „uwzględniania zdolności krajów partnerskich do osiągnięcia poziomów referencyjnych w zakresie praw człowieka oraz swobód obywatelskich i politycznych” przy udzielaniu przez UE wsparcia na rzecz budowania zdolności w dziedzinie zwalczania terroryzmu; wzywa wiceprzewodniczącą/wysoką przedstawiciel Federicę Mogherini do doprecyzowania tych poziomów referencyjnych i konsekwencji ich nieosiągnięcia;
14. wzywa UE i państwa członkowskie do zagwarantowania, że programy pomocy dla krajów LPA w dziedzinie reformy wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych będą przyczyniać się do prowadzenia dochodzeń i do ścigania przestępstw z poszanowaniem praw człowieka; ubolewa nad brakiem przejrzystości niektórych programów realizowanych w tej dziedzinie przez UE i państwa członkowskie oraz wzywa UE i państwa członkowskie do publicznego udostępnienia informacji na temat tego, jakie działania zostały podjęte, aby zagwarantować, że europejskie wsparcie dla takich programów nie będzie przyczyniać się do naruszeń praw człowieka w krajach docelowych, oraz do opublikowania tekstów porozumień dwustronnych takich jak protokół ustaleń pomiędzy ESDZ a LPA, a także między ministrem sprawiedliwości Wielkiej Brytanii a jego partnerami w Arabii Saudyjskiej;
15. przypomina o utrwalonym stanowisku UE w sprawie kary śmierci oraz wzywa UE i państwa członkowskie do zdecydowanego powstrzymania się od udzielania jakiejkolwiek pomocy zagranicznym organom sądowym, jeśli mogłoby to przyczynić się do przyspieszenia wydania wyroków śmierci za akty terroryzmu; wzywa do zawieszenia wszelkich aktualnych programów Komisji mających na celu zwiększenie zdolności systemów sprawiedliwości w sprawach karnych do prowadzenia dochodzeń i do ścigania przestępstw w sprawach związanych z terroryzmem, w szczególności w krajach Maghrebu, do czasy, gdy kraje będące beneficjentami wprowadzą moratorium na wykonywanie kary śmierci;
16. podkreśla konieczność skupienia się na zapobieganiu i przeciwdziałaniu radykalizacji w planach działań i dialogach politycznych z udziałem UE i krajów partnerskich należących do LPA, w tym poprzez zacieśnienie współpracy międzynarodowej, wykorzystywanie istniejących programów i potencjału oraz współpracę z podmiotami społeczeństwa obywatelskiego w krajach będących przedmiotem zainteresowania, jeśli chodzi o zwalczanie terroryzmu i radykalnej propagandy szerzonej w internecie i innych środkach łączności;
17. podkreśla znaczenie upowszechniania udziału społeczeństwa obywatelskiego w europejsko-arabskim dialogu jako niezbędnej przeciwwagi dla zacieśnionej współpracy między rządami UE i LPA; wyraża głębokie zaniepokojenie tym, że niezależne organizacje społeczeństwa obywatelskiego są przedmiotem nasilającego się zastraszania przez funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa w wielu państwach członkowskich LPA, a zwłaszcza w Egipcie; przypomina, że niezależne i silne społeczeństwo obywatelskie jest niezwykle istotne dla wzmocnienia instytucji państwowych;
18. przypomina, że większość zewnętrznych działań i programów antyterrorystycznych Unii jest opracowywana i wdrażana na mocy art. 5 Instrumentu na rzecz przyczyniania się do stabilności i pokoju (IcSP), który wszedł w życie w dniu 1 stycznia 2014 r.; przypomina, że art. 10 rozporządzenia ustanawiającego IcSP zobowiązuje Komisję do opracowania wytycznych operacyjnych zapewniających uwzględnianie praw człowieka w projektach związanych ze zwalczaniem terroryzmu; głęboko ubolewa nad tym, że Komisja i ESDZ nadal nie wdrożyły art. 10 IcSP, niemal rok po wejściu w życie rozporządzenia ustanawiającego ten instrument (15 marca 2014 r.); wyraża poważne obawy z powodu niezawarcia gwarancji przestrzegania podstawowych praw człowieka w projektach zwalczania terroryzmu przewidzianych w poprzednim Instrumencie na rzecz stabilności i obecnie obowiązującym Instrumencie na rzecz przyczyniania się do stabilności i pokoju realizowanych wraz z takimi instytucjami jak Afrykańskie Centrum Studiów i Badań nad Terroryzmem (ACSRT/CAERT) w Algierze i Centrum Doskonałości „Hedayah” w Abu Zabi;
19. wzywa wiceprzewodniczącą/wysoką przedstawiciel, aby przedstawiła sprawozdania z ocen ex ante i ex post przeprowadzonych przez służby Komisji, odnoszących się do wpływu jej programów antyterrorystycznych realizowanych wraz z krajami LPA na przestrzeganie praw człowieka, a także do zakładanych w tych programach gwarancji przestrzegania norm dotyczących praw człowieka;
20. postanawia ocenić gwarancje dotyczące praw człowieka oraz wytyczne stosowane przez UE i jej państwa członkowskie w projektach dotyczących zwalczania terroryzmu, zwłaszcza w krajach regionu arabskiego; postanawia zorganizować – wspólnie z parlamentami i podmiotami społeczeństwa obywatelskiego z regionu Morza Śródziemnego – wysłuchanie w sprawie parlamentarnej kontroli działań i przepisów w zakresie zwalczania terroryzmu;
21. przypomina Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, Koordynatorowi UE ds. Zwalczania Terroryzmu oraz państwom członkowskim o ich zobowiązaniu – w ramach Planu działania UE dotyczącego praw człowieka i demokracji, przyjętego w czerwcu 2012 r. – do zagwarantowania poruszania kwestii praw człowieka we wszystkich rodzajach dialogu na temat walki z terroryzmem prowadzonego z krajami trzecimi;
22. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządom i parlamentom Ligi Państw Arabskich.