Projekt rezolucji - B8-0237/2015Projekt rezolucji
B8-0237/2015

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Wenezueli

5.3.2015 - (2015/2582(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Ernest Urtasun, Barbara Lochbihler, Igor Šoltes, Jordi Sebastià, Josep-Maria Terricabras, Ernest Maragall w imieniu grupy Verts/ALE

Procedura : 2015/2582(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-0237/2015
Teksty złożone :
B8-0237/2015
Debaty :
Teksty przyjęte :

B8‑0237/2015

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Wenezueli

(2015/2582(RSP))

Parlament Europejski,

–       uwzględniając oświadczenie rzeczniczki wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel Federiki Mogherini dotyczące sytuacji w Wenezueli,

–       uwzględniając komunikat sekretarza generalnego UNASUR, byłego prezydenta Kolumbii Ernesta Sampera, dotyczący sytuacji w Wenezueli,

–       uwzględniając debatę, która odbyła się w trakcie minisesji plenarnej w dniu 25 lutego 2015 r.,

–       uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Wenezueli,

–       uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.     mając na uwadze, że rosnąca polaryzacja polityczna, kryzys gospodarczy i niedobór produktów w Wenezueli budzą najwyższy niepokój i stawiają pod dużym znakiem zapytania utrzymanie stabilności w kraju i jego pokojową przyszłość;––

B.     mając na uwadze, że przemoc – bez względu na to, kto ją stosuje – jest zupełnie niedopuszczalnym narzędziem osiągania politycznych celów w demokratycznym państwie; mając na uwadze, że próby zakłócenia przemocą porządku konstytucjonalnego są jawnym naruszeniem praworządności;

C.     mając na uwadze, że aresztowanie i przetrzymywanie burmistrza Caracas i przywódcy opozycji Antonio Ledezmy, a także zarzuty o zastraszanie w ubiegłych tygodniach politycznych przeciwników są niepokojące i jeszcze bardziej zaogniają i tak już napiętą sytuację w kraju;

D.     mając na uwadze, że każde aresztowanie, a zwłaszcza aresztowanie wybranego funkcjonariusza państwowego, musi być poparte wyraźnym nakazem sądowym, opierać się na wiarygodnych zarzutach, a jeżeli zostaje przedłużone, musi po nim nastąpić rzetelny proces sądowy; mając na uwadze, że domniemanie niewinności jest niezbędnym wymogiem rzetelnego procesu sądowego;

E.     mając na uwadze, że demokratyczne państwo nie może traktować przywódców politycznej opozycji jak przestępców i że musi zapewnić wszystkim sektorom społeczeństwa udział w życiu politycznym kraju oraz korzystanie z praw człowieka tym, którzy sami określają się jako członkowie opozycji, jak oświadczyła w dniu 24 lutego 2015 r. organizacja pozarządowa Human Rights Watch;

F.     mając na uwadze, że zarzut o przygotowanie zamachu stanu, tzw. operacji Jerycho, jest bardzo poważnym oskarżeniem oraz że właściwe organy każdego państwa muszą wyjaśnić i udaremnić taką operację;

G.     mając na uwadze, że dochodzenie w sprawie zarzutów o przygotowanie zamachu musi być przeprowadzone szybko i bezstronnie, a winni muszą zostać skazani, bez względu na to, jakie stanowisko zajmują i jakie mają poglądy polityczne;

H.     mając na uwadze, że podobne zajścia uliczne w 2014 r. miały bardzo wysoki koszt: zginęły w nich 43 osoby, w tym 33 cywilów i 10 członków policji, wojska lub innych służb publicznych, zaś 878 osób zostało rannych, przy czym liczba ofiar była podobna zarówno wśród cywilów, jak i członków sił bezpieczeństwa lub innych służb publicznych;

I.      mając na uwadze, że Kluivert Roa, czternastoletni chłopiec, który według jego ojca był przypadkowym widzem demonstracji w mieście San Cristóbal w zachodniej Wenezueli i nie był ani zwolennikiem, ani przeciwnikiem rządu, został zabity strzałem w głowę w dniu 24 lutego 2015 r. oraz że jest to pierwsza ofiara śmiertelna w kontekście aktów przemocy związanych z protestami od kiedy ministerstwo obrony przyjęło w styczniu rezolucję 8610 zezwalającą siłom bezpieczeństwa na użycie broni śmiercionośnej w trakcie nadzorowania demonstracji publicznych;

J.      mając na uwadze, że UNASUR, najważniejsza organizacja regionalna, obserwowało zmiany sytuacji w Wenezueli i zapowiedziało, że wyśle do tego kraju delegację złożoną z ministrów spraw zagranicznych Brazylii, Kolumbii i Ekwadoru, a następnie zorganizuje nadzwyczajne posiedzenie ministrów spraw zagranicznych państw należących do tej organizacji;

1.      solidaryzuje się z wszystkimi ofiarami ostatnich aktów przemocy i polaryzacji politycznej, a także ofiarami aktów przemocy, do których doszło po wydarzeniach z dnia 12 lutego 2014 r., i składa kondolencje ich rodzinom;

2.      wzywa do szybkiego i bezstronnego zbadania wszystkich nierozwiązanych spraw, w szczególności związanych z zarzutami kierowanymi wobec burmistrza Caracas; domaga się jego natychmiastowego uwolnienia, jeżeli prokurator nie postawi mu formalnego oskarżenia zgodnie z przepisami prawa, a zarzuty okażą się bezpodstawne lub nie zostaną potwierdzone w bezstronnym procesie przeprowadzonym przy pełnym przestrzeganiu praworządności;

3.      podkreśla, że należy powstrzymać eskalację przemocy w Wenezueli, a zmniejszenie napięć politycznych, zahamowanie niepokojów politycznych oraz mediacja we wszystkich aspektach obecnych napięć w Wenezueli mają zasadnicze znaczenie, aby znaleźć pokojowe rozwiązanie dla całego kraju i jego ludności;

4.      powtarza, że nie będzie można znaleźć rozwiązania, jeżeli praworządność i porządek konstytucjonalny nie zostaną utrzymane;

5.      zauważa, że po śmierci Kluiverta Roy prokurator postawił jednemu z funkcjonariuszy policji zarzut umyślnego zabójstwa, oraz domaga się procesu zgodnie z zasadami sprawiedliwości proceduralnej; zauważa, że członkowie rządu Wenezueli potępili to zabójstwo; podkreśla, że siły bezpieczeństwa nigdy nie powinny używać broni śmiercionośnej do kontrolowania demonstracji publicznych;

6.      pokłada wiarę w bliską współpracę ministrów spraw zagranicznych państw UNASUR-u i ich propozycję otwarcia kolejnych kanałów współpracy;

7.      z zadowoleniem przyjmuje propozycję mediacji wysunięta przez UNASUR i regionalnych partnerów Wenezueli; pokłada wiarę w bliską współpracę i konstruktywny dialog nawiązany przez ministrów spraw zagranicznych państw UNASUR-u oraz w ich propozycje otwarcia kolejnych kanałów współpracy; ponownie wyraża nadzieję, że okres przedwyborczy będzie miał charakter pokojowy, a wybory odbędą się w Wenezueli zgodnie z przewidywaniami w bieżącym roku;

 

8.      zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, Boliwariańskiej Republice Wenezueli i sekretariatowi UNASUR-u.