PROJEKT REZOLUCJI w sprawie rocznicy pożarów fabryk w Bangladeszu oraz w sprawie postępów w realizacji porozumienia na rzecz stałej poprawy praw pracowniczych i bezpieczeństwa w fabrykach w przemyśle konfekcyjno-dziewiarskim w Bangladeszu
27.4.2015 - (2015/2589(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Fernando Ruas, Tokia Saïfi, Daniel Caspary, Franck Proust, Davor Ivo Stier, Milan Zver, Ivo Belet, Lara Comi, Thomas Mann, Dubravka Šuica, József Nagy, Claude Rolin, Alessandra Mussolini, Barbara Matera, Raffaele Fitto, Giovanni Toti, Elisabetta Gardini, Ivana Maletić, Andrej Plenković w imieniu grupy PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0363/2015
B8‑0372/2015
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie rocznicy pożarów fabryk w Bangladeszu oraz w sprawie postępów w realizacji porozumienia na rzecz stałej poprawy praw pracowniczych i bezpieczeństwa w fabrykach w przemyśle konfekcyjno-dziewiarskim w Bangladeszu
Parlament Europejski,
– uwzględniając umowę o współpracy między Wspólnotą Europejską a Bangladeszem z 2001 r.,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Bangladeszu, a zwłaszcza rezolucję z dnia 23 maja 2013 r.[1],
– uwzględniając uaktualnione wytyczne OECD z 2011 r. dla przedsiębiorstw międzynarodowych,
– uwzględniając wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka,
– uwzględniając deklarację Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotyczącą podstawowych zasad i praw w pracy,
– uwzględniając inicjatywę Global Compact Organizacji Narodów Zjednoczonych, dotyczącą praw człowieka, standardów pracy, ochrony środowiska i zwalczania korupcji,
– uwzględniając porozumienie na rzecz stałej poprawy praw pracowniczych i bezpieczeństwa w fabrykach w przemyśle konfekcyjno-dziewiarskim w Bangladeszu,
– uwzględniając przyjętą w Johannesburgu deklarację ONZ w sprawie zrównoważonej konsumpcji i produkcji wspierającej rozwój społeczny i gospodarczy,
– uwzględniając wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka, w których wyznaczono rządom i przedsiębiorstwom ramy mające na celu ochronę i poszanowanie praw człowieka, a które Rada Praw Człowieka ONZ zatwierdziła w czerwcu 2011 r.,
– uwzględniając porozumienie na rzecz zrównoważoności służącej stałej poprawie praw pracowniczych i bezpieczeństwa w fabrykach w przemyśle konfekcyjno-dziewiarskim w Bangladeszu,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w dniu 24 kwietnia 2013 r. zginęły 1 134 osoby, a setki kolejnych odniosły rany, kiedy zawalił się budynek Rana Plaza w Szabharze w Bangladeszu;
B. mając na uwadze, że co najmniej 112 osób zginęło w pożarze, który wybuchł w dniu 24 listopada 2012 r. w fabryce Tazreen, położonej w Ashulii na przedmieściach Dhaki;
C. mając na uwadze, że co najmniej sześć osób zginęło, a ponad 60 odniosło rany w wyniku niedawnego zawalenia się dachu w niedokończonej fabryce cementu w Bangladeszu, a także mając na uwadze, że wiele osób poniosło śmierć w pożarach fabryk w latach 2006–2013;
D. mając na uwadze, że UE to największy partner handlowy Bangladeszu, a wywóz towarów z tego kraju do UE wynosi 10 % banglijskiego PKB, przy czym 90 % tego wywozu stanowi konfekcja w ilości odpowiadającej 60 % łącznego wywozu konfekcji z Bangladeszu i około 2,5 miliona miejsc pracy w tym kraju;
E. mając na uwadze, że Bangladesz należy do krajów najsłabiej rozwiniętych, w związku z czym zgodnie z inicjatywą „wszystko prócz broni” wszystkie towary z tego kraju korzystają z bezcłowego i bezkontyngentowego dostępu do rynku UE, gdzie trafia 55 % łącznego wywozu z Bangladeszu, w większości stanowiących odzież i tekstylia;
F. mając na uwadze, że przemysł odzieżowy napędza w Bangladeszu zrównoważony wzrost, który w minionych dwóch dziesięcioleciach przyczynił się do obniżenia liczby osób żyjących w ubóstwie z 60 % do 30 % mieszkańców kraju, a także mając na uwadze, że w sektorze tym zatrudnione są 4 miliony osób, z czego 80 % to kobiety;
G. mając na uwadze, że ponad 5 000 osób będących uprzednio na utrzymaniu ofiar i osób ocalałych z katastrofy w budynku Rana Plaza otrzymało jak dotąd tylko 40 % należnych odszkodowań, a także mając na uwadze, że chociaż poczyniono już ustalenia dotyczące wypłacenia dalszych 30 % łącznych roszczeń, to wypłata ostatniej części odszkodowań nie jest możliwa, gdyż zebrano na ten cel o 9 mln USD mniej, niż wynosi niezbędna kwota;
H. mając na uwadze, że w rezolucji z dnia 18 września 2014 r.[2] Parlament Europejski wyraził ubolewanie, iż dobrowolne ustalenia w sprawie odszkodowań wypłacanych za pośrednictwem funduszu powierniczego nie doprowadziły do osiągnięcia wyznaczonego celu, i zaznaczył, że dla ocalałych i dla ofiar rodzin korzystniejszy byłby mechanizm obowiązkowy;
I. mając na uwadze, że MOP popiera krajową inicjatywę rządu Bangladeszu polegającą na prowadzeniu inspekcji dotyczących stanu konstrukcji oraz bezpieczeństwa pożarowego i elektrycznego w około 1 800 fabryk sektora odzieżowego, z których wiele to zaadaptowane budynki handlowe lub mieszkalne;
J. mając na uwadze, że w ramach porozumienia w sprawie bezpieczeństwa pożarowego i bezpieczeństwa budynków w Bangladeszu oraz sojuszu na rzecz bezpieczeństwa pracowników w Bangladeszu przeprowadzono inspekcje w 1 687 fabrykach pracujących na zlecenie spółek będących stronami tego porozumienia i sojuszu;
K. mając na uwadze poważne braki pod względem przejrzystości i identyfikowalności w globalnym łańcuchu dostaw oraz fakt, że godne warunki pracy w globalnych łańcuchach dostaw będą ważnym punktem programu konferencji MOP, która odbędzie się w 2016 r.;
L. mając na uwadze, że inicjatywa Komisji dotycząca zawarcia porozumienia na rzecz stałej poprawy praw pracowniczych i bezpieczeństwa w fabrykach w przemyśle konfekcyjno-dziewiarskim w Bangladeszu odegrała kluczową rolę w poprawie warunków pracy w przemyśle konfekcyjnym w Bangladeszu, jednak potrzebne są dalsze postępy w jej realizacji;
1. pamięta o ofiarach katastrofy w budynku Rana Plaza i pożaru fabryki Tazreen, i głęboko ubolewa, że tyle osób poniosło śmierć; podkreśla, że ofiar tych można było uniknąć, gdyby stosowano inne, lepsze systemy bezpieczeństwa w miejscu pracy;
2. apeluje do odpowiedzialnych międzynarodowych firm, rządu Bangladeszu i przedstawicieli banglijskiego przemysłu, by szybko uzupełnili ustalone i należne odszkodowania dla ocalałych oraz dla rodzin ofiar wspomnianych katastrof;
3. wzywa Komisję, by zachęcała międzynarodowe spółki tekstylne z siedzibą w UE do wniesienia wkładu w fundusz powierniczy;
4. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę UE, z udziałem rządu Bangladeszu, UE, USA i MOP (tzw. partnerzy porozumienia na rzecz zrównoważoności), by rozpocząć od nowa starania o zapewnienie bezpieczeństwa i higieny pracy, odpowiednich warunków pracy i poszanowania praw pracowniczych oraz by propagować odpowiedzialność przedsiębiorstw w przemyśle konfekcyjnym w Bangladeszu;
5. podkreśla, że partnerzy porozumienia odnotowali poprawę sytuacji od chwili zainicjowania porozumienia w sprawie poszanowania praw pracowniczych, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz odpowiedzialności przedsiębiorstw, o czym wspomniano w sprawozdaniu z przeglądu wdrażania i podsumowania osiągniętych postępów z dnia 20 października 2014 r.;
6. przyznaje, że odnotowana poprawa wymaga dalszych działań, ponieważ w wielu dziedzinach potrzebne są kolejne środki na rzecz pełnego wdrożenia zapisów porozumienia, zwłaszcza jeśli chodzi o poszanowanie praw pracowniczych, inspekcje pracy, godne zarobki, stan konstrukcji budynków, bezpieczeństwo i higienę pracy oraz odpowiedzialność przedsiębiorstw;
7. apeluje do partnerów porozumienia, by zajęli się tymi konkretnymi sprawami oraz dalej wdrażali zobowiązania zapisane w porozumieniu i realizowali działania wskazane w koordynacji z innymi darczyńcami i zainteresowanymi stronami;
8. jest głęboko przekonany, że wszystkie spółki działające w sektorze konfekcyjnym w Bangladeszu powinny przestrzegać norm pracy w całym łańcuchu dostaw, zgodnie z uznanymi na arenie międzynarodowej zasadami odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw, i prowadzić dialog z przedstawicielami pracowników;
9. z zadowoleniem przyjmuje istotne zobowiązania i wynikłe z nich konkretne działania podjęte przez rząd Bangladeszu w reakcji na opisywane tragedie, zwłaszcza zatrudnienie 153 inspektorów pracy, modernizację departamentu ds. inspekcji fabryk, podniesienie minimalnych płac dla pracowników sektora konfekcyjnego, przyjęcie w Bangladeszu kodeksu pracy z 2013 r. w celu poprawy praw pracowniczych oraz środki dotyczące systemu ubezpieczenia od trwałej utraty zdolności do pracy;
10. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w ramach Europejskiego Roku na rzecz Rozwoju, za jaki ogłoszono rok 2015, Komisja zamierza wystąpić z inicjatywą dotyczącą odpowiedzialności w łańcuchach dostaw w sektorze konfekcyjnym z udziałem wszystkich odpowiednich zainteresowanych stron;
11. wzywa rząd Bangladeszu, by w pełni zrealizował wspomniane reformy i wdrożył je należycie oraz by kontynuował prace na rzecz dalszych reform w systemie prawa pracy, mających na celu zajęcie się pozostałymi dziedzinami, w których oczekiwane są dalsze postępy; podkreśla z naciskiem, że konwencje MOP nr 87 i 98 muszą być w pełni przestrzegane, a ich zakres musi być rozszerzony na wszystkich pracowników, w tym na osoby pracujące w strefach produkcji eksportowej, gdzie nadal obowiązuje zakaz działalności związków zawodowych i wiadomo, że warunki pracy i standardy bhp są skrajnie złe;
12. apeluje do rządu Bangladeszu o zwalczanie korupcji, która może szkodzić skuteczności wielu inicjatyw ustawodawczych dotyczących zapewnienia w tym kraju bezpieczeństwa w miejscu pracy;
13. wyraża nadzieję, że ta ważna inicjatywa z lipca 2013 r. może być przyjęta i rozszerzona na inne kraje świata i inne sektory przedsiębiorczości, by zapobiegać dalszym tragediom i zwiększać bezpieczeństwo w miejscu pracy; w tym kontekście wzywa Komisję do zbadania możliwości podjęcia z naszymi głównymi partnerami handlowymi podobnych inicjatyw, w ramach których MOP, różne sektory przedsiębiorczości i rządy mogłyby pracować wspólnie na rzecz poprawy bezpieczeństwa w miejscu pracy i ogólnych warunków pracy;
14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej/ Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, Specjalnemu Przedstawicielowi UE ds. Praw Człowieka, rządom i parlamentom państw członkowskich, Radzie Praw Człowieka ONZ oraz rządowi i parlamentowi Bangladeszu.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0230.
- [2] Teksty przyjęte, P8_TA(2014)0024.