PROJEKT REZOLUCJI w sprawie zabójstwa kenijskich studentów przez grupę terrorystyczną Al-Szabab
27.4.2015 - (2015/2661(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Charles Tannock, Geoffrey Van Orden, Ryszard Antoni Legutko, Ryszard Czarnecki, Tomasz Piotr Poręba, Angel Dzhambazki, Beatrix von Storch, Ruža Tomašić, Branislav Škripek, Anna Elżbieta Fotyga, Jana Žitňanská w imieniu grupy ECR
B8‑0383/2015
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie zabójstwa kenijskich studentów przez grupę terrorystyczną Al-Szabab
Parlament Europejski,
– uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel z dnia 3 kwietnia 2015 r. w sprawie zamachu w Garissie w Kenii;
– uwzględniając wnioski ze spotkania ministrów spraw zagranicznych grupy G7, które odbyło się w Lubece w Niemczech dnia 15 kwietnia 2015 r.;
– uwzględniając cele afrykańskiej architektury pokoju i bezpieczeństwa;
– uwzględniając wnioski konferencji „Nowy ład dla Somalii”, która odbyła się w Brukseli we wrześniu 2013 r.;
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Unia Europejska i Kenia od dawna współpracują na rzecz promowania rozwoju społeczno-gospodarczego Kenii oraz zwiększenia stabilności i pokoju w całym regionie;
B. mając na uwadze, że islamskie ugrupowanie Al-Szabab jest odpowiedzialne za liczne ataki w Somalii i otaczających ją krajach, w tym sąsiedniej Kenii, których celem jest narzucenie im ekstremistycznej islamskiej ideologii oraz obalenie rządów popieranych przez zachodnich darczyńców i afrykańskie siły pokojowe;
C. mając na uwadze, że grupa Al-Szabab kontrolowała kiedyś znaczną część Somalii, ale potem została wyparta z głównych ośrodków przez ofensywy wojskowe wszczęte w zeszłym roku przez armię somalijską oraz siły pokojowe Unii Afrykańskiej; mając na uwadze, że mimo to grupa Al-Szabab nadal stanowi poważne zagrożenie dla pokoju i stabilności w całym regionie;
D. mając na uwadze, że Al-Szabab jest nielegalną grupą terrorystyczną dążącą do surowego egzekwowania prawa szariatu na kontrolowanych przez siebie terytoriach; mając na uwadze, że zgodnie z szacunkami grupa może liczyć nawet 9 000 bojowników wywodzących się zarówno z sąsiednich państw, jak i z Europy i Stanów Zjednoczonych; mając na uwadze, że Al-Szabab prowadzi działalność rekrutacyjną w Kenii, zwłaszcza w okolicach Mombasy, miasta portowego o dużej populacji muzułmańskiej;
E. mając na uwadze, że Al-Szabab ma powiązania z innymi islamskimi grupami w Afryce, takimi jak Boko Haram w Nigerii czy Al-Kaida w Islamskim Maghrebie;
F. mając na uwadze, że zamach na uniwersytet w Garissie dnia 2 kwietnia 2015 r., w którym 147 studentów zginęło, a wielu zostało rannych, oraz poprzednie ataki na niewinnych cywilów przeprowadzone przez grupy ekstremistów podkopują wysiłki na rzecz wzmocnienia stabilności i wzrostu w Kenii; mając na uwadze, że zamachowcy podzielili studentów według wyznania, wypuścili muzułmanów, a chrześcijan zamordowali lub wzięli jako zakładników;
G. mając na uwadze, że zarówno na obszarach przygranicznych, gdzie wielu Kenijczyków pod względem etnicznym pochodzi z Somalii, jak i w Nairobi regularnie dochodzi do przypisywanych grupie Al-Szabab ataków z użyciem broni palnej i granatów;
H. mając na uwadze, że zamach w Garissie jest kolejnym krwawym przykładem tego, że brutalni ekstremiści usiłują pozbawić ludność Kenii prawa do życia w pokoju, bezpieczeństwa i wolności wyznania;
I. mając na uwadze, że sygnatariusze afrykańskiej architektury pokoju i bezpieczeństwa zobowiązali się do przyjęcia kompleksowego pakietu środków ochrony pokoju i bezpieczeństwa, w tym wczesnego ostrzegania i zapobiegania konfliktom, budowania pokoju i działań pokonfliktowych, wspierania i ochrony praw człowieka i demokracji, pomocy humanitarnej i zarządzania klęskami żywiołowymi;
1. wyraża ubolewanie w związku z zamachem na studentów uniwersytetu w Garissie przeprowadzonym dnia 2 kwietnia 2015 r. przez ekstremistów z grupy Al-Szabab oraz składa wyrazy współczucia rodzinom i bliskim zamordowanych i rannych; potępia również przeprowadzoną przez ekstremistów selekcję ofiar według wyznania;
2. uważa, że w społeczeństwie obywatelskim nie ma miejsca na takie barbarzyństwo i zobowiązuje się wspierać wszystkich, którzy zwalczają terroryzm, ekstremizm i nienawiść religijną;
3. jest przekonany, że zamach w Garissie to jeszcze jedna podjęta przez Al-Szabab próba wprowadzenia w Kenii podziałów między różnymi grupami wyznaniowymi, naruszenia stabilności i osłabienia wzrostu gospodarczego kraju oraz pozbawienia Kenijczyków perspektyw;
4. udziela ludności i władzom kenijskim niezachwianego wsparcia w ich wysiłkach mających na celu zwalczanie terroryzmu zarówno w Kenii, jak i w całym regionie oraz postawienie przed sądem sprawców zamachów;
5. popiera dążenia afrykańskiej architektury pokoju i bezpieczeństwa i z zadowoleniem przyjmuje dotychczasowe postępy poczynione przez Unię Afrykańską i organizacje regionalne w zapobieganiu kryzysom w Afryce i zarządzaniu nimi;
6. niezmiennie wspiera AMISOM, żołnierzy służących w ramach tej misji oraz somalijski rząd w walce z ugrupowaniem Al-Szabab oraz wysiłkach na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa w Somalii i całym regionie; podkreśla ponadto konieczność kontynuowania intensywnych dążeń do stworzenia skutecznych i trwałych krajowych sił bezpieczeństwa Somalii;
7. jest zaniepokojony tym, że Al-Szabab do walki po stronie ekstremistów rekrutuje rozczarowanych młodych ludzi z najuboższych rejonów Kenii;
8. wzywa kenijski rząd do zwalczania tego zagrożenia – przy współpracy z podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi – poprzez podejmowanie działań mających na celu poprawę sytuacji społecznej i ekonomicznej swoich obywateli;
9. popiera działania Kenii w zakresie zwalczania terroryzmu i uznaje prawo kenijskiego rządu do ochrony swoich obywateli przed terroryzmem, podkreślając jednak, że wszelkie tego typu działania muszą być prowadzone z poszanowaniem praw człowieka i praworządności;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, ESDZ, wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, parlamentom i rządom państw członkowskich oraz rządowi Kenii i Unii Afrykańskiej.