PROJEKT REZOLUCJI w sprawie rocznego sprawozdania Komitetu Nadzoru OLAF za rok 2014
3.6.2015 - (2015/2699(RSP))
zgodnie z art. 128 ust. 5 Regulaminu
Marco Valli, Rolandas Paksas w imieniu grupy EFDD
B8‑0540/2015
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie rocznego sprawozdania Komitetu Nadzoru OLAF za rok 2014
Parlament Europejski
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999[1],
– uwzględniając swoją decyzję z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2013, sekcja 3 – Komisja i agencje wykonawcze[2],
– uwzględniając swoją decyzję z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012, sekcja 3 – Komisja i agencje wykonawcze[3],
– uwzględniając roczne sprawozdanie z działalności Komitetu Nadzoru OLAF (zwanego dalej „KN”) za rok 2014,
– uwzględniając sprawozdanie KN nr 1/2014 zatytułowane „Zagwarantowanie niezależności OLAF w prowadzeniu dochodzeń”,
– uwzględniając sprawozdanie KN nr 2/2014 zatytułowane „Wykonanie przez OLAF zaleceń Komitetu Nadzoru”,
– uwzględniając opinię KN nr 1/2014 zatytułowaną „Priorytety polityki dochodzeniowej OLAF”,
– uwzględniając opinię KN nr 2/2014 zatytułowaną „Wybór spraw w OLAF”,
– uwzględniając sprawozdanie KN nr 3/2014 zatytułowane „Wszczynanie postępowań w OLAF w 2012 r.”,
– uwzględniając opinię KN nr 4/2014 zatytułowaną „Kontrola czasu trwania dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych”,
– uwzględniając opinię KN nr 5/2014 zatytułowaną „Sprawozdawczość zewnętrzna OLAF w zakresie czasu trwania dochodzeń”,
– uwzględniając odpowiedź OLAF na sprawozdanie KN nr 3/2014,
– uwzględniając odpowiedź OLAF na opinię KN nr 4/2014,
– uwzględniając odpowiedź OLAF na opinię KN nr 5/2014,
– uwzględniając komunikat KN w sprawie dokonanej przez Komitet Nadzoru analizy projektu priorytetów polityki dochodzeniowej OLAF na rok 2015,
– uwzględniając uzgodnienia dotyczące współpracy KN z OLAF,
– uwzględniając pytania skierowane do Komisji dotyczące rocznego sprawozdania Komitetu Nadzoru OLAF za rok 2014 (O-000060/2015 – B8‑0553/2015, O-000061/2015 – B8-0554/2015 i O-000066/2015 – B8‑0555/2015),
– uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że OLAF nie został zaproszony na posiedzenie w dniu 4 maja 2015 r., na którym Komitet Nadzoru OLAF przedstawił parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej roczne sprawozdanie z działalności za rok 2014;
B. mając na uwadze, że odpowiedzi OLAF na opinie oraz inne dokumenty zawarte w sprawozdaniu KN z działalności za rok 2014 nie zostały włączone do oficjalnej dokumentacji przygotowanej na obrady Komisji Kontroli Budżetowej;
C. mając na uwadze, że w trakcie pierwszej połowy mandatu KN wydał 50 zaleceń dla OLAF, z których – według KN – tylko osiem zostało wykonanych w całości, sześć zostało wykonanych częściowo, jedno jest w toku, a 20 nie zostało wykonanych, oraz mając na uwadze, że KN twierdzi, iż w 15 przypadkach nie był w stanie zweryfikować wykonania z powodu braku wystarczających informacji;
D. mając na uwadze, że zadaniem KN jest nadzorowanie niezależności OLAF, jego funkcji dochodzeniowej, stosowania gwarancji proceduralnych i czasu trwania dochodzeń;
E. mając na uwadze, że OLAF kilkakrotnie proponował dokonanie nowego przeglądu uzgodnień dotyczących współpracy, aby osiągnąć zadowalające praktyczne porozumienie między oboma organami;
F. mając na uwadze, że KN przy kilku okazjach apelował do instytucji UE o zwiększenie jego prawa pełnego wglądu do akt spraw prowadzonych przez OLAF;
G. mając na uwadze, że w opinii nr 5/2014 zatytułowanej „Sprawozdawczość zewnętrzna OLAF w zakresie czasu trwania dochodzeń” KN stwierdził, iż poprawa wyników dochodzeń OLAF wynika z wprowadzenia nowych metod obliczania czasu;
1. zdecydowanie ubolewa nad faktem, że OLAF nie został oficjalnie zaproszony na prezentację w parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej rocznego sprawozdania KN z działalności za rok 2014;
2. podkreśla znaczenie publicznej polemiki między OLAF a KN na temat odpowiedzi OLAF na opinie oraz inne dokumenty zawarte w rocznym sprawozdaniu KN z działalności za rok 2014;
3. ubolewa, że nie udało się zaplanować posiedzenia Komisji Kontroli Budżetowej z udziałem OLAF i KN przed skierowaniem do Komisji pytania wymagającego odpowiedzi ustnej na temat rocznego sprawozdania KN z działalności za rok 2014;
4. zauważa, że w odniesieniu do większości działań, w przypadku których KN opatrzył działania następcze OLAF uwagą „nie można było zweryfikować”, OLAF zarzuca KN, że ten nawet nie próbował przeprowadzić weryfikacji i przed opublikowaniem sprawozdania KN nie zwrócił się do OLAF z zapytaniem o stan wykonania; ubolewa z powodu tego, że w wielu przypadkach KN wydał zalecenia dotyczące konkretnych czynności dochodzeniowych z przeszłości lub zaproponował działania dotyczące przeszłości, których OLAF nie może zrealizować retroaktywnie;
5. nalega na Komisję, aby w celu zmiany uzgodnień dotyczących współpracy, polegającej na sprecyzowaniu roli KN i zakresu jego działania, ułatwiła negocjacje między OLAF a KN;
6. podkreśla fakt, że dochodzenia trwające ponad 12 miesięcy uznawane są za „dochodzenia w toku” i podlegają ścisłym zasadom poufności i wymogom ochrony danych; przypomina, że w celu dochowania zasad prowadzenia dochodzeń i ochrony danych OLAF nie może automatycznie przekazywać KN informacji, które nie zostały wyraźnie przewidziane w rozporządzeniu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że OLAF i KN dążą do porozumienia w celu lepszego przekazywania informacji o dochodzeniach trwających ponad 12 miesięcy, które OLAF może udostępnić KN;
7. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.
- [1] Dz.U. L 248 z 18.8.2013, s. 1.
- [2] Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0118.
- [3] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0287.