PROJEKT REZOLUCJI w sprawie priorytetów Parlamentu Europejskiego w odniesieniu do programu prac Komisji na 2016 r.
1.7.2015 - (2015/2729(RSP))
zgodnie z art. 37 ust. 3 Regulaminu i z porozumieniem ramowym w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską
Enrique Guerrero Salom w imieniu grupy S&D
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0656/2015
B8‑0663/2015
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie priorytetów Parlamentu Europejskiego w odniesieniu do programu prac Komisji na 2016 r.
Parlament Europejski,
– uwzględniając komunikat Komisji pt. „Program prac Komisji na 2015 r. – Nowy początek” (COM(2014)0910) i załączniki 1–4 do niego,
– uwzględniając art. 37 ust. 3 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że wysokie bezrobocie, nierówność, ubóstwo i niskie standardy społeczne są nadal głównymi problemami, przed jakimi stoją obywatele europejscy;
B. mając na uwadze, że strategia „Europa 2020” pozostaje wiążącą podstawą tworzenia inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu w Europie i oczekuje się, że jej cele zostaną potwierdzone przed końcem 2015 r., jednak instrumenty jej realizacji wymagają aktualizacji i wzmocnienia;
C. mając na uwadze, że przyszły program prac Komisji powinien podejmować główne wyzwania XXI wieku, takie jak zmiana klimatu, niezależność energetyczna, oszczędne gospodarowanie zasobami, przekształcenie w społeczeństwo cyfrowe, konkurencja światowa, równość płci i wzrost nierówności, a jednocześnie uwzględniać koszty braku działań na poziomie europejskim;
D. mając na uwadze, że Unia Europejska jako koncepcja polityczna znajduje się w punkcie zwrotnym swej historii oraz mając na uwadze, że kryzys gospodarczy i finansowy pogrążył UE w kryzysie politycznym, a niemal we wszystkich państwach członkowskich nasila się ekstremizm;
1. biorąc pod uwagę, że głównym wyzwaniem, przed jakim stoi UE pozostaje odzyskanie wiary i zaufania obywateli, a Unia powinna być postrzegana jako źródło nadziei i siła napędowa trwałego wzrostu, zatrudnienia i większej spójności społecznej, wzywa Komisję, by korzystała ze wszystkich swych uprawnień, odgrywając przewodnią rolę w pogłębianiu integracji europejskiej, oraz by sporządziła program zapewniający większe ożywienie gospodarcze w Europie na bardziej sprawiedliwym i otwartym dla wszystkich jednolitym rynku, na którym powstaje więcej wysokiej jakości miejsc pracy i niwelowane są nierówności społeczne;
Konwergencja społeczna i gospodarcza w UE, wspieranie tworzenia trwałego wzrostu i miejsc pracy
2. podkreśla, że bezrobocie utrzymuje się na zbyt wysokim poziomie, szczególnie wśród młodzieży i kobiet, a ożywienie gospodarcze UE jest nadal słabe; z zadowoleniem przyjmuje wynik negocjacji w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) i nalega na jego pełną realizację; oczekuje, że EBI i państwa członkowskie dołożą wszelkich starań, aby jak najszybciej zatwierdzić szereg bardziej ryzykownych projektów inwestycyjnych, które przyczyniają się do rzeczywistego, solidnego ożywienia i wyważonego, trwałego wzrostu, co będzie sprzyjać konwergencji gospodarczej i integracji jednolitego rynku, zatrudnieniu i spójności społecznej oraz równości płci w całej UE; zwraca uwagę na swoje postulaty, w szczególności w zakresie przejrzystości, rozliczalności demokratycznej i zgodności z wytycznymi inwestycyjnymi; wzywa Komisję, by zajęła się zwłaszcza wpływem EFIS na konwergencję społeczną i regionalną w UE oraz warunkami przystąpienia do tego instrumentu – przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z sześcio- i dwupaku – przez kraje wymagające większych inwestycji; wzywa Komisję do uważnego monitorowania wpływu budżetowego EFIS po jego przyjęciu;
3. zdecydowanie opowiada się za przywróceniem równowagi procesowi semestru europejskiego w 2016 r., aby zapewnić jego pełne wykorzystanie przy realizacji strategii „Europa 2020”; wzywa Komisję, by zaproponowała nowy pakt społeczny przewidujący skuteczniejsze stosowanie kluczowych wskaźników zatrudnienia i wskaźników społecznych podczas formułowania zaleceń dla poszczególnych krajów, zestaw minimalnych standardów społecznych pomocnych w stymulowaniu konwergencji strukturalnej oraz wznowienie trójstronnych wymian poglądów w sprawie zmian wynagrodzeń; wzywa Komisję, by przywróciła sprawozdania na temat stanu integracji jednolitego rynku, które powinny opierać się na wskaźnikach dla poszczególnych sektorów, by wprowadziła specjalny filar dotyczący równości kobiet i mężczyzn oraz włączyła aspekty płci do zaleceń dla poszczególnych krajów;
4. ponawia swój apel o ustalenie konkretnego harmonogramu i planu działania na rzecz lepszego godzenia życia zawodowego i prywatnego, zawierającego środki ustawodawcze i nieustawodawcze, takie jak dyrektywa w sprawie urlopów ojcowskich w wymiarze co najmniej 10 dni, przegląd dyrektywy o urlopie rodzicielskim z 2010 r. oraz środki nieustawodawcze promujące ustalenia dotyczące czasu pracy; ubolewa z powodu tego, że zaproponowana dyrektywa w sprawie urlopu macierzyńskiego może zostać wycofana i, w przypadku gdyby miało to nastąpić, apeluje o inicjatywę ustawodawczą mającą na celu przegląd dyrektywy Rady 92/85/EWG; wzywa również Komisję, by przyjęła nową odrębną strategię na rzecz praw kobiet i równości płci w Europie na lata 2015–2020, mającą na celu, wśród innych priorytetów, tworzenie równych szans, eliminowanie dyskryminacji, tworzenie miejsc pracy, zmniejszanie uwarunkowanych płcią różnic w wynagrodzeniach, poziomie ubóstwa i emeryturach, zwalczanie przemocy wobec kobiet dzięki ratyfikacji konwencji stambulskiej oraz propagowanie udziału kobiet w procesach decyzyjnych i przedsiębiorczości;
5. nalega na Komisję, by podjęła działania następcze po sprawozdaniu pięciu prezydentów oraz przedłożyła ambitny plan działania proponujący wszystkie środki niezbędne do zwiększenia odporności unii gospodarczej i walutowej (UGW) i przekształcenia jej w ramy służące lepszej koordynacji, konwergencji strukturalnej i solidarności, zdolne osiągnąć cele wyznaczone w art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), w tym mechanizm zdolności fiskalnej na szczeblu UGW i urzeczywistnienie unii bankowej; apeluje o szybkie wykonanie rezolucji w sprawie zarządzania gospodarczego, począwszy od usprawnienia europejskiego semestru i negocjacji porozumienia międzyinstytucjonalnego; z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym niedawne inicjatywy w sprawie ukończenia UGW i przywrócenia jej równowagi; apeluje o przyjęcie metody wspólnotowej w Europejskim Mechanizmie Stabilności (EMS), zastąpienie trojki wspólnotową strukturą monitorowania, zarządzanie długiem państwowym po przyjęciu dwupaku oraz pogłębienie koncepcji reformy strukturalnej, a także przyjęcie metod finansowania takich środków i włączenie ich do semestru; apeluje również o debatę na temat procesów, które pogłębiają podział na osi północ-południe w UE, zwłaszcza w unii walutowej, a także przeszkód utrudniających wzrost gospodarczy w Europie;
6. z zadowoleniem przyjmuje publikację nowego pakietu w sprawie polityki podatkowej i zwraca się do Komisji o przedstawienie ambitnego pakietu wniosków ustawodawczych mających na celu zapewnienie sprawiedliwego systemu opodatkowania opierającego się na zasadzie, że podatki należy płacić w kraju, w którym osiągane są zyski, co pozwala uniknąć zakłóceń rynku i nieuczciwej konkurencji; uważa, że taki pakiet powinien obejmować wnioski ustawodawcze dotyczące obowiązku prowadzenia sprawozdawczości przez korporacje wielonarodowe w rozbiciu na poszczególne kraje, europejskiego numeru identyfikacji podatkowej (TIN), definicji rajów podatkowych i ustalenia unijnej czarnej listy w celu ich eliminacji, a także wnioski niezbędne do osiągnięcia porozumienia w sprawie przepisów o wspólnej skonsolidowanej podstawie opodatkowania osób prawnych; uważa, że należy także dostosowywać i w zależności od warunków aktualizować unijny program rozwoju i współpracy, aby skutecznie zwalczać oszustwa podatkowe i uchylanie się od opodatkowania; wzywa Komisję, by z myślą o zapewnieniu sprawiedliwości podatkowej kierowała się zaleceniami Parlamentu przedstawionymi w sprawozdaniu dotyczącym inicjatywy ustawodawczej oraz sprawozdaniem z własnej inicjatywy komisji TAXE;
7. ponawia apel o wniosek dotyczący 14. dyrektywy w sprawie prawa spółek dotyczącej transgranicznego przeniesienia siedziby spółki, gwarantującej płacenie podatków w państwie członkowskim, w którym generowane są zyski, oraz zachowanie praw partycypacji pracowników;
8. wzywa Komisję do ponownej oceny i wzmocnienia mechanizmów i zasobów polityki konkurencji i pomocy państwa w takich dziedzinach jak unia bankowa, polityka podatkowa w UE oraz polityka regionalna;
9. popiera rozwój unii rynków kapitałowych, wskazując jednocześnie na potrzebę dopilnowania, by systemowe ryzyko finansowe nie zwiększało się, oraz wyposażenia jej w niezbędną infrastrukturę w celu promowania kredytów pozabankowych i zachęcania do inwestycji długoterminowych wspierających gospodarkę realną, zwłaszcza w tych państwach członkowskich, które najbardziej tego potrzebują; nalega na Komisję, by silniej poparła wprowadzenie podatku od transakcji finansowych w ramach wzmocnionej współpracy; apeluje o wzmocnienie europejskich organów nadzoru, w tym środków, jakimi dysponują, które powinny być współmierne do coraz większych zadań tych organów; oczekuje na sprawozdanie Komisji w sprawie stosowności utworzenia i możliwości wsparcia europejskiej agencji ratingowej; oczekuje na środki ustawodawcze, które poprawią przejrzystość pozagiełdowych instrumentów pochodnych;
10. oczekuje, że Komisja podejmie na początku 2016 r. merytoryczny, wszechstronny przegląd wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 oraz wdroży plan płatności, będący nadal przedmiotem negocjacji, aby rozwiązać obecne i nawracające problemy związane z zaległościami w regulowaniu niezapłaconych rachunków; zachęca Komisję do wyciągnięcia jak najbardziej ambitnych wniosków z oczekiwanych konkluzji grupy wysokiego szczebla ds. zasobów własnych, która ma zakończyć prace na początku 2016 r., oraz do przedłożenia konkretnych wniosków w czasie jej kadencji;
11. oczekuje, że Komisja dokona przeglądu umów w sprawie wyrobów tytoniowych; jest zdania, że należy utrzymać wniosek w sprawie kontrolera gwarancji proceduralnych w odniesieniu do Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF (2014/00173)), gdyż można go postrzegać jako jeden z podstawowych elementów w przygotowaniach do ustanowienia urzędu prokuratora europejskiego;
12. ponawia apel o wszechstronny przegląd dyrektywy o delegowaniu pracowników; uważa ponadto, że najwyższym priorytetem powinno być zwalczanie niepewnych form zatrudnienia; apeluje do Komisji o prace nad dyrektywami w sprawie pracy nietypowej i restrukturyzacji; zdecydowanie podkreśla pogorszenie warunków pracy w sektorze transportu, zwłaszcza w transporcie drogowym i lotniczym, i zwraca się do Komisji o bezzwłoczne zajęcie się tą sprawą; ma nadzieję, że realizacja gwarancji dla młodzieży, w tym wsparcia w ramach inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, zacznie przynosić efekty oraz wyraża wolę poparcia każdej inicjatywy, w tym każdej inicjatywy finansowej, mającej na celu wzmocnienie tego programu UE; wzywa Komisję, by zaproponowała system gwarancji dla dzieci (podobny do gwarancji dla młodzieży), aby żadne dziecko nie było pominięte oraz aby każde dziecko żyjące w biedzie miało dostęp do bezpłatnej opieki zdrowotnej, bezpłatnej nauki, przyzwoitych warunków mieszkaniowych i odpowiedniego wyżywienia; wzywa Komisję, aby opracowała również wniosek w sprawie podstawowej ochrony socjalnej zapewniającej przyzwoity poziom ochrony socjalnej w ciągu całego życia osoby, zwłaszcza dzięki systemom dochodu minimalnego, dostępowi do kształcenia i przystępnych cenowo mieszkań, powszechnemu dostępowi do odpowiedniej opieki zdrowotnej i powszechnemu dostępowi do niedrogiej, wysokiej jakości opieki nad dzieckiem; utrzymuje, że istnieje konieczność zmiany obowiązującej dyrektywy o urlopie macierzyńskim;
13. wzywa Komisję, aby zadbała o utrzymanie kształcenia i szkolenia na szczycie listy priorytetów, skupiając się na dostępie i równości, modernizacji i propagowaniu wysokiej jakości unijnych systemów kształcenia i szkolenia, z naciskiem na najpilniejsze zagadnienia, takie jak realizacja celów i głównych inicjatyw strategii „Europa 2020”, nowe podejście do umiejętności potrzebnych na rynku pracy obecnie i w przyszłości, propagowanie kształcenia i szkolenia zawodowego oraz dualnego systemu kształcenia, wspieranie dobrych jakościowo staży i praktyk, program „Erasmus+”, uczenie się przez całe życie i powszechna umiejętność korzystania z mediów;
14. wzywa Komisję, aby nadal promowała branżę kultury i branżę twórczą oraz wspierała i propagowała ustanowienie Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego, a także oczekuje, że Komisja zaproponuje od dawna oczekiwaną zmianę dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych;
15. wzywa Komisję, aby przedstawiła konkretne wnioski z myślą o ustanowieniu unii energetycznej, która spowoduje transformację sektora energetycznego, co pobudzi wzrost i tworzenie miejsc pracy oraz zapewni Europie stabilną przyszłość; podkreśla, że podstawą unii energetycznej powinno być propagowanie efektywności energetycznej, energii ze źródeł odnawialnych i inteligentnej infrastruktury, co pozwoli Unii zmniejszyć uzależnienie energetyki od importu drogich paliw kopalnych, zwiększyć naszą niezależność geopolityczną, a w perspektywie długofalowej zapewnić wybór tańszej opcji, jeśli chodzi o oferowanie przystępnych cen energii dla gospodarstw domowych i przemysłu; uważa, że w centrum unii energetycznej powinni być obywatele oraz oczekuje komunikatu Komisji na temat ubóstwa energetycznego z załączonym planem działania;
16. wzywa Komisję, by tworzyła rzeczywisty jednolity rynek cyfrowy i zaproponowała innowacyjną i otwartą dla wszystkich unię cyfrową; zwraca się do Komisji, by przedstawiła jasne priorytety i synergie w zintegrowanej strategii, zawierającej jasne zalecenia ustawodawcze oraz metody i środki finansowe, mającej na celu stworzenie gospodarki cyfrowej, w której Europa może przewodzić światu, przedsiębiorstwa mogą działać ponad granicami, prawa konsumentów i obywateli podlegają ochronie, a administracja publiczna może dążyć do modernizacji, efektywności i integracji; podkreśla konieczność wsparcia rozwoju sektora cyfrowego, który zagwarantuje dostęp każdego obywatela europejskiego do szybkich łączy internetowych, poradzi sobie z transformacją cyfrową w przemyśle i zadba o umiejętności cyfrowe, by to wykorzystać; zwraca się ponadto do Komisji, by dokonała przeglądu unijnych przepisów dotyczących praw autorskich i promowała bezpieczeństwo komunikacji elektronicznej i technologii sieciowej, zwłaszcza dla MŚP i mikroprzedsiębiorstw; wyraźnie przypomina Komisji, że ambitna unia cyfrowa nie będzie możliwa bez odpowiedniego mechanizmu pobudzającego inwestycje w terenie;
17. wzywa Komisję, by przedstawiła wnioski i środki służące wzmocnieniu rynku wewnętrznego UE, między innymi: nową strategię dotyczącą rynku wewnętrznego towarów i usług; wdrożenie dyrektywy usługowej, dyrektywy w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych oraz pakietu dotyczącego zamówień publicznych; analizę, ocenę i ewentualnie wniosek ustawodawczy dotyczący platform cyfrowych na jednolitym rynku; zakończenie tworzenia jednolitego rynku cyfrowego, w tym wnioski ustawodawcze dotyczące transgranicznych umów B2C i gospodarki dzielenia się; egzekwowanie praw konsumentów, w tym przegląd dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych i dyrektywy w sprawie reklamy wprowadzającej w błąd; nalega na Komisję, aby w unijnych strategiach handlowych konsekwentnie rozwijała wymiar zewnętrzny jednolitego rynku z myślą o zwiększeniu konkurencyjności UE i ochrony konsumentów, a jednocześnie zapobiegała nieuczciwej konkurencji ze strony towarów i produktów niespełniających unijnych norm bezpieczeństwa, norm środowiskowych i standardów społecznych;
18. oczekuje na działania następcze w związku z zieloną księgą Komisji w sprawie możliwego rozszerzenia unijnej ochrony oznaczeń geograficznych na produkty nierolne;
19. domaga się ambitnej polityki przemysłowej UE, pozwalającej na opracowywanie nowych towarów i usług oraz restrukturyzację procesów przemysłowych w drodze innowacji, z myślą o modernizacji przemysłu unijnego oraz przejściu na opartą na wiedzy niskoemisyjną, zasobooszczędną gospodarkę cyfrową;
20. podkreśla potrzebę ambitnego wniosku w sprawie zmiany unijnego systemu handlu emisjami (ETS 2021/30) w celu ustalenia ceny dwutlenku węgla na odpowiednim poziomie, a także konieczność przedstawienia wniosku ustawodawczego w celu wdrożenia ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 w sektorach nieobjętych ETS oraz apeluje o ambitny pakiet wniosków dotyczących energii ze źródeł odnawialnych;
21. wzywa Komisję, by zaproponowała środki w celu poprawy mobilności w miastach i zrównoważonego transportu dzięki innowacjom technologicznym i paliwom alternatywnym, a także w celu zapewnienia dostępności sprawnego transportu publicznego, opracowania inteligentnych i innowacyjnych rozwiązań oraz mobilizacji środków finansowych na rzecz infrastruktury ekologicznych systemów transportu miejskiego;
22. oczekuje od Komisji refleksji nad aktualnymi wyzwaniami w dziedzinie środowiska i zdrowia, gdzie stan środowiska wywiera negatywny wpływ na zdrowie ludzkie, a także przedstawienia wniosków w sprawie planowanych strategii, w szczególności uzasadnionych naukowo kryteriów horyzontalnych dotyczących substancji zaburzających gospodarkę hormonalną, o których mowa w 7. programie działań w zakresie środowiska, i tym samym wypełnienia przez Komisję bez dalszej zwłoki zaległych zobowiązań prawnych;
23. wzywa Komisję, aby doprowadziła do końca przegląd rozporządzenia w sprawie emisji CO2 z samochodów oraz przedstawiła ambitny wniosek zawierający cel na okres po 2020 r.; oczekuje ponadto przeglądu dyrektywy o jakości paliw z myślą o dekarbonizacji paliw transportowych w okresie po 2020 r., w tym wniosków w sprawie kryteriów zrównoważonego rozwoju dotyczących biomasy do celów energetycznych;
24. nalega na Komisję, by monitorowała i wdrażała programy operacyjne oraz by dokonała przeglądu strategii „Europa 2020”; uważa, że należy podjąć kroki w celu wykorzystania synergii między EFIS i innymi funduszami oraz że europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne oraz EFIS można usprawnić przez ich wzajemne wzmacnianie, a nie osłabianie, gdyż służą one podobnym celom; apeluje o zbadanie synergii między europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi i programem „Horyzont 2020”;
25. zwraca się do Komisji o wzmocnienie narzędzi zarządzania ryzykiem w różnych sektorach rolnych (np. sektorze mleka) oraz przedstawienie wniosku w sprawie walki z marnotrawstwem żywności; apeluje także o ściślejsze powiązania między badaniami, farmerami i przemysłem;
26. w odniesieniu do wspólnej polityki rybołówstwa wzywa Komisję, aby zaproponowała nowe ramy środków technicznych oraz wieloletnie plany zarządzania połowami, a także aby przedstawiła wniosek dotyczący zmiany rozporządzenia w sprawie kontroli rybołówstwa;
Kompleksowe podejście do migracji i azylu
27. z zadowoleniem przyjmuje niedawne wnioski Komisji mające na celu ustanowienie mechanizmów solidarności i podziału obciążeń, aby odpowiednio reagować na pilne wyzwania humanitarne oraz zdecydowanie popiera zamiar dogłębnego przeanalizowania wyzwań średnio- i długoterminowych;
28. wzywa Komisję, by kontynuowała prace nad wnioskami ustawodawczymi w sprawie mechanizmu przesiedleń oraz stałego mechanizmu relokacji, aby doprowadzić do sprawiedliwszego rozmieszczenia na terytorium UE osób potrzebujących ochrony; podkreśla znaczenie, jakie ma przestrzeganie praw człowieka i polityki powrotowej; oczekuje w związku z tym oceny i ewentualnie zmiany rozporządzenia Dublin III;
29. popiera ambitną i globalną wizję zgodnej z prawem migracji przedstawioną przez Komisję w planie działania podejmującym stojące przed Unią wyzwania gospodarcze i demograficzne oraz istniejące luki w rynku pracy i umiejętnościach; apeluje o podobny do programu w zakresie migracji plan działania obejmujący nowe wnioski ustawodawcze w sprawie migracji pracowników różnych sektorów, np. pracowników domowych; apeluje o zmianę dyrektywy w sprawie niebieskiej karty;
Wzmocnienie głosu UE na arenie światowej
30. przypomina swoją opinię, że w celu osiągnięcia wyników Komisja powinna wprowadzić zmienioną politykę sąsiedztwa przewidującą wszechstronne i spójne podejście, jeśli chodzi o działania zewnętrzne i politykę wewnętrzną; podkreśla w związku z tym, że polityka imigracyjna nie polega po prostu na kontroli granic, ale dotyczy również współpracy na rzecz rozwoju, bezpieczeństwa i praw człowieka, zważywszy na to, że często przyczynami leżącymi u źródeł konfliktów i nielegalnej migracji są nierówności społeczne i ubóstwo;
31. jest przekonany, że rozszerzenie UE powinno pozostać w programie prac przez nadanie pierwszoplanowego znaczenia reformom w krajach kandydujących i obiektywne monitorowanie ich w celu podtrzymania motywacji tych państw i zdolności UE do upowszechniania jej wartości;
32. uwypukla fakt, że w Europejskim Roku na rzecz Rozwoju Komisja musi osiągnąć wymierne wyniki w Afryce i wzywa Komisję do opracowania i przedstawienia planu działań w następstwie Konsensusu europejskiego w sprawie pomocy humanitarnej, aby zapewnić spójność i stałe wspólne wypełnianie zobowiązań dotyczących humanitarnych zasad człowieczeństwa, bezstronności, neutralności i niezależności; wzywa do przyjęcia zmienionego planu działania w sprawie równości płci w kontekście współpracy na rzecz rozwoju;
33. podkreśla znaczenie zajmowanej przez UE od blisko dwudziestu lat pozycji na czele międzynarodowych negocjacji w sprawie klimatu oraz konieczność objęcia przez UE silnego przywództwa w zbliżających się negocjacjach, przed konferencją COP21 w Paryżu, oraz stworzenia atmosfery sprzyjającej osiągnięciu solidnego, powszechnego, uczciwego i prawnie wiążącego porozumienia; wzywa Komisję, by zadbała o odpowiednie działania następcze po posiedzeniu w Paryżu oraz przedstawiła wnioski ustawodawcze zapewniające terminową ratyfikację porozumienia;
34. przypomina swój pogląd, że wyważone umowy handlowe mogą kształtować zasady odnoszące się do globalizacji; wzywa zatem Komisję do dopilnowania, aby standardy europejskie nie były zagrożone oraz podkreśla, że handel musi odrywać swoją rolę w zwalczaniu ubóstwa i wspieraniu rozwoju zagranicą;
35. oczekuje, że Komisja należycie uwzględni stanowisko Parlamentu w sprawie TTIP; wzywa Komisję, by przyspieszyła zmianę rozporządzenia w sprawie ustaleń przejściowych dotyczących dwustronnych umów inwestycyjnych, przewidzianą na 2020 r., w celu stworzenia instrumentów niezbędnych do podjęcia dodatkowych działań przy opracowywaniu polityki inwestycyjnej UE w oparciu o dokument koncepcyjny „Investment, TTIP and beyond”;
36. podkreśla znaczenie, jakie ma przegląd rozporządzenia dotyczącego produktów podwójnego zastosowania, w szczególności w celu uwzględnienia wywozu technologii inwigilacyjnych, które w przeszłości służyły naruszaniu praw człowieka, oraz odblokowanie reformy instrumentów ochrony handlu i instrumentu dotyczącego udzielania zamówień publicznych w kontekście międzynarodowym;
Bardziej demokratyczna, otwarta i rozliczalna UE
37. wzywa Komisję, aby przedstawiła wniosek ustawodawczy ustalający tabelę wyników UE w zakresie demokracji, praworządności i praw podstawowych w celu corocznej oceny sytuacji w dziedzinie praw podstawowych i przestrzegania wartości UE zapisanych w art. 2 TUE w każdym państwie członkowskim;
38. wzywa Komisję, aby przedstawiła wniosek w sprawie reformy europejskiego nakazu aresztowania obejmujący sprawdzenie proporcjonalności, znormalizowaną procedurę konsultacji, lepsze definicje przestępstw kryminalnych, obowiązkowe powody odstąpienia od wykonania, skuteczne środki odwoławcze oraz poszanowanie gwarancji proceduralnych;
39. spodziewa się, że Komisja przedstawi inicjatywy, które umożliwią nasilenie walki z dyskryminacją ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, orientację lub tożsamość seksualną, religię lub światopogląd, niepełnosprawność lub wiek; zwraca się do Komisji, aby w szczególności wywarła nacisk na Radę w celu odblokowania dyrektywy w sprawie niedyskryminacji, o co niejednokrotnie apelowano; wzywa Komisję, aby przedłożyła plan działania w sprawie praw LGBTI oraz przedstawiła nowy wniosek ustawodawczy w sprawie niedyskryminacji i integracji Romów w państwach członkowskich;
40. przypomina, że reforma ochrony danych musi opierać się na podejściu pakietowym, zwraca się do Komisji i Rady o kontynuację prac nad porozumieniem dotyczącym zarówno dyrektywy, jak i rozporządzenia oraz ponawia apel o uchylenie umowy o tzw. bezpiecznej przystani;
41. odnotowuje opublikowanie nowej agendy bezpieczeństwa przygotowanej przez Komisję, ale postuluje, aby przed wprowadzeniem jakichkolwiek nowych środków bezpieczeństwa dokonać wszechstronnej oceny wykorzystania i wartości istniejących środków;
42. nalega na Komisję, by trzymała się swych planów i przedstawiła wniosek w sprawie uznawania treści dokumentów urzędowych, aby propagować swobodny przepływ obywateli europejskich oraz uwzględnić małżeństwa osób tej samej płci, co zapowiadano przy wcześniejszych okazjach;
43. wzywa Komisję, by nasiliła działania w celu przystąpienia UE do europejskiej konwencji praw człowieka, przy uwzględnieniu argumentów prawnych podniesionych ostatnio przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości;
44. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie lepszego stanowienia prawa, który stanowi ważny instrument służący podejmowaniu we właściwym czasie rozsądnych decyzji politycznych; podziela pogląd, że dzięki lepszemu stanowieniu prawa można zadbać o to, aby środki były oparte na dowodach i dobrze zaplanowane, aby przynosiły wymierne i trwałe korzyści obywatelom, przedsiębiorstwom i całemu społeczeństwu, a także aby osiągnięte zostały cele w zakresie konkurencyjności, wzrostu i zatrudnienia; oczekuje, że Komisja będzie jednakowo traktować oba organy władzy ustawodawczej, jeśli chodzi o udostępnianie informacji i dokumentów w trakcie całej procedury ustawodawczej;
45. przypomina swoją opinię, że lepszego stanowienia prawa nie należy postrzegać jako narzędzia deregulacji lub nadawania niższego priorytetu niektórym obszarom takim jak ochrona socjalna i ochrona środowiska oraz prawa podstawowe, a także że nie powinno ono prowadzić do tworzenia uciążliwych mechanizmów ani pozwalać, aby oceny techniczne brały górę nad decyzjami politycznymi;
46. z zadowoleniem przyjmuje uznanie przez Komisję prawa partnerów społecznych do zawierania konwencji (stosunków umownych i umów), jak przewiduje art. 155 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, co nie powinno podlegać dalszym konsultacjom z zainteresowanymi stronami ani ocenie skutków;
47. wzywa Komisję, aby dotrzymała obietnicy i odpowiadała na wnioski o przekazanie informacji dotyczących petycji w ciągu trzech miesięcy lub aby przedstawiała powody, dla których dotrzymanie terminu jest niemożliwe, a także aby zbadała, w jaki sposób mogłaby pomóc parlamentarnej Komisji Petycji w kontaktach z władzami krajowymi, tak aby państwa członkowskie szybciej i we właściwszy sposób odpowiadały na petycje; oczekuje od Komisji podjęcia środków w celu propagowania europejskiej inicjatywy obywatelskiej, aby stała się ona cennym narzędziem dialogu politycznego;
48. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji.