Projekt rezolucji - B8-1350/2015Projekt rezolucji
B8-1350/2015
Parlament Europejski

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie 20. rocznicy układu pokojowego z Dayton

14.12.2015 - (2015/2979(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Georg Mayer w imieniu grupy ENF

Procedura : 2015/2979(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-1350/2015
Teksty złożone :
B8-1350/2015
Debaty :
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

B8‑1350/2015

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie 20. rocznicy układu pokojowego z Dayton

(2015/2979(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając plan Cutileiro, plan Vance'a i Owena, plan Owena i Stoltenberga i plan grupy kontaktowej,

–  uwzględniając podpisane w dniu 1 marca 1994 r. porozumienie z Waszyngtonu[1],

–  uwzględniając układ pokojowy z Dayton oraz 12 załączników do niego, w szczególności załącznik 4 i 10, parafowany w dniu 21 listopada 1995 r. w Dayton i podpisany w dniu 14 grudnia 1995 r. w Paryżu[2],

–  uwzględniając konkluzje Rady ds. Zaprowadzania Pokoju z Bonn z dni 9 i 10 grudnia 1997 r.[3],

–  uwzględniając ust. 13 rezolucji nr 1384 Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z 2004 r.[4],

–  uwzględniając ust. 1 rezolucji nr 1592 Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z 2007 r.[5],

–  uwzględniając sprawozdanie specjalne wysokiego przedstawiciela Sekretarza Generalnego ONZ z dnia 4 września 2015 r. w sprawie realizacji ogólnej umowy ramowej na rzecz pokoju w Bośni i Hercegowinie[6],

–  uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie 20. rocznicy podpisania układu pokojowego z Dayton,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że po zakończeniu konfliktu wspólnota międzynarodowa oraz siły polityczne w Bośni i Hercegowinie(BiH) były świadome, że warunkiem utrzymania przez Bośnię i Hercegowinę tzw. granic Avnoj (Antyfaszystowska Rada Wyzwolenia Narodowego Jugosławii) jest radykalna decentralizacja,

B.  mając na uwadze, że układ pokojowy z Dayton oznaczał koniec wojny i był fundamentem pod zupełnie nową wewnętrzną organizację Bośni i Hercegowiny, zarówno jeśli chodzi o organizację wyborów, jak i sposób funkcjonowania instytucji zgodnie zasadami genewskimi i nowojorskimi z września 1995 r.;

C.  mając na uwadze, że w ciągu 20 lat po podpisaniu układu pokojowego z Dayton Konstytucja BiH została „doszczętnie zszargana” przez członków wspólnoty międzynarodowej i niektóre siły krajowe, w tym Wysokiego Przedstawiciela dla BiH, Trybunał Konstytucyjny BiH i Radę Bezpieczeństwa ONZ;

D.  mając na uwadze, że art. 3.5 i art. 3.3(a) Konstytucji BiH są stosowane przez Trybunał Konstytucyjny BiH oraz Biuro Wysokiego Przedstawiciela na quasi-prawnych podstawach w celu uzasadnienia nieuprawnionych naruszeń układu pokojowego z Dayton;

 

E.  mając na uwadze, że dokonano niezgodnego z prawem przeglądu załącznika 4 układu pokojowego z Dayton wbrew woli stron-sygnatariuszy i z pominięciem procedur określonych w Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów;

F.  mając na uwadze, że Biuru Wysokiego Przedstawiciela, utworzonemu jako międzynarodowa instytucja ad hoc, zabrakło autorytetu, że narzuciło ono centralizację szerokiej gamy funkcji wbrew Konstytucji BiH uchwalonej na mocy układu z Dayton, zgodnie z którą wszystkie uprawnienia, z nielicznymi wyjątkami, powierzone są częściom składowym BiH;

G.  mając na uwadze, że w wyniku przeprowadzonego przez Wysokiego Przedstawiciela przesunięcia uprawnień z poziomu części składowych BiH liczba instytucji w Bośni i Hercegowinie wzrosła z 7 wspólnych instytucji do 70 instytucji zatrudniających prawie 23 tys. osób;

H.  mając na uwadze, że decyzją z dnia 12 listopada 2000 r. Biuro Wysokiego Przedstawiciela narzuciło ustawę dotyczącą sądu krajowego BiH „do czasu, kiedy Zgromadzenie Parlamentarne Bośni i Hercegowiny przyjmie tę ustawę w należytej formie, bez zmian i bez dołączonych warunków”;

I.  mając na uwadze, że na początku roku 2000 Biuro Wysokiego Przedstawiciela zarządziło zwolnienie i wydało zakaz zatrudniania blisko 200 obywateli Bośni i Hercegowiny, w tym wybranych członków Prezydium, ustawodawców, sędziów i innych urzędników, rutynowo nakazując usuwanie polityków ze stanowiska, zakazując pełnienia przez nich funkcji publicznej, konfiskując dokumenty podróżne i zamrażając konta bankowe;

1.  przypomina, że potrzebni są lokalni liderzy polityczni, którzy przeprowadzą reformę nieskutecznych, nieudolnych i niespójnych praw i instytucji; podkreśla, że potrzebne są środki ochrony praw politycznych, obywatelskich i praw człowieka oraz apeluje o przywrócenie praworządności i zachęca liderów BiH do podjęcia należytych starań na rzecz wdrożenia systemu politycznego przewidzianego w układzie z Dayton;

2.  podkreśla, że Biuro Wysokiego Przedstawiciela jako niewybieralny organ polityczny musi zaprzestać narzucania praw bez możliwości odwołania się od nich ani interwencji ze strony niezależnych podmiotów; wzywa do potwierdzenia obowiązywania załącznika 10 do układu pokojowego z Dayton;

3.  wzywa do wdrożenia koniecznych środków gwarantujących przestrzeganie postanowień układu pokojowego z Dayton oraz do zaprzestania wszelkich prób zmiany czy relatywizacji międzynarodowego układu pokojowego z Dayton, w tym prób narzucenia uregulowań dotyczących sądu i urzędu prokuratora;

4.  wzywa Radę, Komisję i wiceprzewodniczącą/wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do poszanowania instytucji demokratycznych BiH, jej suwerenności oraz woli jej obywateli;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Prezydium oraz Parlamentowi Bośni i Hercegowiny.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności