Projekt rezolucji - B8-0069/2016Projekt rezolucji
B8-0069/2016

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie wykonywania układów o stowarzyszeniu / pogłębionych i kompleksowych umów o wolnym handlu zawartych z Gruzją, Mołdawią i Ukrainą

15.1.2016 - (2015/3032(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Cristian Dan Preda, Elmar Brok, Jacek Saryusz-Wolski, Andrej Plenković, Sandra Kalniete, Jerzy Buzek, David McAllister, Michael Gahler, Daniel Caspary, Iuliu Winkler, Andrzej Grzyb, Tunne Kelam, Jaromír Štětina, Alojz Peterle, Davor Ivo Stier, László Tőkés, Jarosław Wałęsa, Bogdan Andrzej Zdrojewski, Mariya Gabriel, Fernando Ruas, Siegfried Mureşan, Agnieszka Kozłowska-Rajewicz, Dariusz Rosati, Ramón Luis Valcárcel Siso w imieniu grupy PPE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0068/2016

Procedura : 2015/3032(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-0069/2016
Teksty złożone :
B8-0069/2016
Debaty :
Teksty przyjęte :

B8-0069/2016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wykonywania układów o stowarzyszeniu / pogłębionych i kompleksowych umów o wolnym handlu zawartych z Gruzją, Mołdawią i Ukrainą

(2015/3032(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając układy o stowarzyszeniu oraz pogłębione i kompleksowe umowy o wolnym handlu (AA/DCFTA) zawarte między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, Mołdawią i Ukrainą, z drugiej strony,

–  uwzględniając ratyfikację tych układów przez Parlament Europejski we wrześniu 2014 r. (z Ukrainą), listopadzie 2014 r. (z Mołdawią) i grudniu 2014 r. (z Gruzją),

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Gruzji, Mołdawii i Ukrainy, a także niedawne sprawozdanie na temat przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa (EPS) i Partnerstwa Wschodniego,

–  uwzględniając wspólną deklarację ze szczytu Partnerstwa Wschodniego, który odbył się w Rydze w dniach 21–22 maja 2015 r.,

–  uwzględniając wspólny komunikat Komisji i Wiceprzewodniczącej Komisji/ Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z dnia 18 listopada 2015 r. w sprawie przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa,

–  uwzględniając sprawozdania z dnia 18 grudnia 2015 r. z postępu prac w zakresie wykonania przez Gruzję i Ukrainę planu działania na rzecz liberalizacji reżimu wizowego,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że Gruzja, Mołdawia i Ukraina to kraje należące do Partnerstwa Wschodniego, które zdecydowały się na bliższe więzi polityczne i integrację gospodarczą z UE za pośrednictwem najbardziej zaawansowanej generacji układów o stowarzyszeniu, które wiążą się z tworzeniem pogłębionych i kompleksowych stref wolnego handlu (AA/DCFTA), jak również z programem reform opartych na wspólnych wartościach dotyczących demokracji, dobrych rządów, praworządności, praw człowieka i podstawowych wolności;

B.  mając na uwadze, że UE uznaje europejskie aspiracje tych trzech krajów i podkreśla wartość dodaną układów o stowarzyszeniu w ich procesach reform;

C.  mając na uwadze, że AA/DCFTA zawarte z Gruzją i Mołdawią są tymczasowo wykonywane od dnia 1 września 2014 r.;

D.  mając na uwadze, że tymczasowe wykonywanie układu o stowarzyszeniu rozpoczęło się w dniu 1 listopada 2014 r., a tymczasowe wykonywanie DCFTA z Ukrainą rozpoczęło się dopiero od dnia 1 stycznia 2016 r.;

E.  mając na uwadze, że ruch bezwizowy między UE a Mołdawią został wprowadzony w kwietniu 2014 r., zaś w ostatnich sprawozdaniach z grudnia 2015 r. Komisja wskazała, że Gruzja i Ukraina spełniają obecnie wymogi przewidziane w planach działania na rzecz liberalizacji reżimu wizowego;

F.  mając na uwadze, że współpraca UE z państwami Partnerstwa Wschodniego spotkała się z silnym oporem i wywołała agresywne reakcje ze strony Federacji Rosyjskiej, takie jak środki odwetowe wobec krajów stowarzyszonych; mając na uwadze, że pogłębione i kompleksowe umowy o wolnym handlu nie są wymierzone w interesy stron trzecich oraz mając na uwadze, że UE wykazała dużo dobrej woli i dołożyła wielu starań w celu rozwiania wszelkich wątpliwości dotyczących skutków wykonywania tych umów;

1.  z zadowoleniem przyjmuje postępy osiągnięte do tej pory w wykonywaniu AA/DCFTA; przypomina, że skrupulatne i terminowe wykonywanie tych AA/DCFTA i pokrewnych programów stowarzyszeniowych musi nadal być długoterminowym priorytetem UE i trzech krajów partnerskich; przypomina Komisji o konieczności dołożenia wszelkich starań na rzecz pełnego i skutecznego wykonywania AA/DCFTA we wszystkich trzech krajach;

2.  zwraca uwagę, że powodzenie wykonywania AA/DCFTA zależy od stabilnego otoczenia politycznego, konkretnych planów reformy polityki handlowej, zdolności instytucjonalnych z jasnym podziałem odpowiedzialności, myślenia strategicznego, zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego, a także międzynarodowego wsparcia finansowego i technicznego;

3.  zauważa, że wszystkie trzy kraje zmagają się z podobnymi wyzwaniami w zakresie ich integralności terytorialnej i mierzą się z wewnętrzną presją będącą wynikiem reform politycznych, społecznych i gospodarczych; podkreśla, że ich reformy strukturalne powinny koncentrować się na umacnianiu demokracji, zwalczaniu korupcji i wzmacnianiu państwa prawa;

4.  ponownie wyraża zdecydowane poparcie dla suwerenności i integralności terytorialnej wszystkich trzech krajów partnerskich w ramach ich granic uznanych przez społeczność międzynarodową;

5.  podkreśla, że kraje stowarzyszenia dobrowolnie podjęły decyzję o nawiązaniu pogłębionych stosunków z Unią Europejską, że należy w pełni uszanować ich wybór i że strony trzecie nie mogą wywierać na nie presji w tym względzie; celem tych stosunków jest wspieranie stabilności, modernizacji i dywersyfikacji gospodarki, dobrobytu i demokracji w tych krajach, w oparciu o poszanowanie praw człowieka, dobre rządy i praworządność;

6.  przyjmuje z zadowoleniem pozytywną ocenę Komisji dotyczącą liberalizacji wizowej w odniesieniu do Ukrainy i Gruzji, która została przedstawiona w ostatniej ocenie wdrażania planu działania na rzecz liberalizacji reżimu wizowego w tych dwóch krajach; oczekuje, że Rada i państwa członkowskie przyznają tym dwóm krajom system bezwizowy bez zbędnych opóźnień; wyraża przekonanie, że system bezwizowy będzie postrzegany przez obywateli tych dwóch krajów jako wymierna korzyść płynąca z ich europejskiego wyboru oraz przyczyni się do wspierania kontaktów międzyludzkich między przedsiębiorstwami UE, społeczeństwem obywatelskim i obywatelami i ich odpowiednikami w krajach Partnerstwa Wschodniego;

7.  podkreśla, że powszechna korupcja, a także upolitycznienie i brak niezawisłości wymiaru sprawiedliwości, które znacznie utrudniają rozwój społeczno-gospodarczy krajów stowarzyszonych, nadal stanowią wspólne wyzwanie dla zdecydowanych działań na rzecz reform w trzech krajach stowarzyszonych zgodnie z literą i duchem AA/DCFTA;

8.  podkreśla, że głównymi celami pogłębionych i kompleksowych stref wolnego handlu, w skali mikro, jest przyczynienie się do konkretnej i trwałej poprawy warunków życia zwykłych obywateli poprzez zapewnienie stabilności, tworzenie możliwości dla MŚP i tworzenie miejsc pracy oraz, w skali makro, generowanie wzrostu i wspieranie reform, w tym na rzecz zwalczania korupcji, poprawa warunków dla rozwoju handlu i inwestycji, promowanie zbliżania ram regulacyjnych i stopniowa integracja gospodarcza krajów partnerskich z rynkiem wewnętrznym UE, a także stworzenie korzystnych i przewidywalnych warunków dla przedsiębiorczości;

9.   wzywa Komisję do corocznego przedstawiania szczegółowych informacji na temat wykonywania pogłębionych i kompleksowych umów o wolnym handlu z Gruzją, Mołdawią i Ukrainą, w szczególności dotyczących mechanizmu przeciwdziałającego obchodzeniu ceł w przypadku Gruzji i mechanizmu przeciwdziałającego obchodzeniu ceł i klauzuli ochronnej w przypadku Mołdawii;

10.  podkreśla znaczenie postanowień AA/DCFTA dotyczących współpracy w dziedzinie energii w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii oraz rozwoju konkurencyjnych, przejrzystych i niedyskryminujących rynków energii zgodnie z przepisami i normami UE, a także zapewnienia energii ze źródeł odnawialnych oraz efektywności energetycznej; popiera zamiar wspierania przez UE pełnej integracji rynku energii z Mołdawią, Ukrainą i Gruzją za pośrednictwem Wspólnoty Energetycznej;

11.  wskazuje, że ważne jest objaśnienie obywatelom krajów stowarzyszonych korzyści płynących z wykonywania AA/DCFTA i obalenie wszelkich mitów; wzywa Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) do wspierania wysiłków podejmowanych przez społeczeństwo obywatelskie i media w tym względzie i wyraża zadowolenie z pracy wykonanej przez zespół ds. komunikacji strategicznej dot. Wschodu (ang. StratCom East Team) w tym zakresie;

Gruzja

12.  podkreśla konieczność zagwarantowania spokojnego i opartego na szacunku otoczenia oraz zapewnienia pełnego poszanowania niezależności i skuteczności instytucji gwarantujących demokrację, rządy prawa i poszanowanie praw człowieka w Gruzji; podkreśla, że istnienie skutecznej opozycji politycznej ma ogromne znaczenie dla stworzenia zrównoważonego i dojrzałego systemu politycznego; potępia wszelkie zgłoszone akty przemocy wobec członków każdej partii politycznej i podkreśla, że wszelkie takie akty powinny być natychmiast dokładnie zbadane;

13.  uważa, że prześladowanie byłego prezydenta Gruzji Micheila Saakaszwili oraz przetrzymywanie i więzienie urzędników, którzy pracowali dla poprzedniego rządu, a także członków obecnej opozycji są jawnymi przykładami wybiórczej sprawiedliwości; wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu wykorzystywania systemu sądowego do osłabiania przeciwników politycznych, co podważa europejskie dążenia Gruzji i niweluje wysiłki władz gruzińskich w dziedzinie reform demokratycznych; przypomina sprawę byłego burmistrza Tbilisi, Giorgiego Ugulavy, który został aresztowany w ciągu 23 godzin po zwolnieniu z więzienia, po tym, jak Trybunał Konstytucyjny uznał jego tymczasowe aresztowanie za niezgodne z konstytucją i nielegalne; wzywa gruzińskie elity polityczne do skupienia się na przyszłości ich kraju i do łagodzenia antagonizmów politycznych;

14.  podkreśla, że wszelkie postępowania sądowe muszą być przejrzyste, bezstronne, oparte na dowodach, proporcjonalne i wolne od motywacji politycznej, a także zgodne z zasadami rzetelnego dochodzenia i procesu sądowego oraz prowadzone z pełnym poszanowaniem zasad sprawiedliwego procesu, zgodnie z postanowieniami europejskiej konwencji praw człowieka;

15.  wyraża niepokój w związku z niedawną próbą zmiany struktury własnościowej i polityki redakcyjnej najpopularniejszego niezależnego kanału telewizji gruzińskiej Rustavi 2; wzywa do zaprzestania tego politycznie motywowanego zastraszania; podkreśla, że jest to szczególnie niepokojące w kontekście pogarszającej się wolności mediów i stanowi poważne naruszenie ducha i litery AA/DCFTA, a ponadto szkodzi gruzińskiej drodze do Europy;

16.  apeluje do rządu Gruzji, zwłaszcza w kontekście wyborów parlamentarnych w 2016 r., o stworzenie warunków sprzyjających wolnym mediom, które będą wspierały wolność słowa i pluralizm mediów, a także o umożliwienie mediom niezależnego i obiektywnego informowania, bez presji politycznej czy ekonomicznej;

17.  wzywa Komisję i ESDZ do wysłania misji ekspertów złożonej z doradców wysokiego szczebla i obejmującej emerytowanych sędziów Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w celu nadzorowania toczącej się sprawy dotyczącej Rustavi 2;

18.  ponownie wyraża swoje zdecydowane poparcie dla niepodległości, suwerenności i integralności terytorialnej Gruzji w jej granicach uznanych na arenie międzynarodowej i ponownie wyraża zaniepokojenie dalszym zajmowaniem przez siły rosyjskie gruzińskich terytoriów Abchazji i Cchinwali / Osetii Południowej; zdecydowanie potępia kontynuowanie i nasilenie prowadzonego przez Rosję procesu budowania płotu granicznego (tzw. borderyzacji) wzdłuż granicy administracyjnej, mającego poważne skutki humanitarne; zachęca Gruzję do kontynuowania wysiłków na rzecz dotarcia do społeczności na całym swoim terytorium;

Mołdawia

19.  wyraża poważne zaniepokojenie faktycznym systemowym brakiem stabilności politycznej, utrzymującym się od czasu ostatnich wyborów parlamentarnych z dnia 30 listopada 2014 r.; wyraża ubolewanie, że parlament mołdawski i partie polityczne w nim reprezentowane nie zdołały dotychczas stworzyć nowego rządu, od czasu gdy wotum nieufności w dniu 29 października 2015 r. doprowadziło do dymisji rządu z premierem Valeriu Strelețem na czele; zwraca uwagę na nieudane próby utworzenia nowego rządu w dniu 4 i 13 stycznia;

20.  uważa, że obecny impas polityczny w Mołdawii osiągnął punkt krytyczny i że grozi on dalszą destabilizacją kraju i jego już i tak słabych instytucji oraz zagraża gospodarce, zwłaszcza poprzez spadek bezpośrednich inwestycji zagranicznych i dochodów podatkowych;

21.  wzywa wszystkie proeuropejskie partie polityczne w Mołdawii, aby odłożyły na bok dzielące je różnice i wypełniły swoje obowiązki, aby poważnie włączyły się do negocjacji i zakończyły ten kryzys oraz aby znalazły większość pozwalającą na utworzenie stabilnego rządu, który będzie funkcjonował do końca bieżącej kadencji parlamentu i przystąpi bez zwłoki do energicznego wdrożenia wszystkich niezbędnych reform, charakteryzujących się jasno określonymi zakładanymi wynikami i dokładnym harmonogramem ich realizacji;

22.  wzywa partie proeuropejskie do przyjęcia do wiadomości, że jeśli ich wysiłki w zakresie utworzenia nowego rządu w terminie wyznaczonym w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego, tj. do dnia 29 stycznia 2016 r., zakończą się porażką, będzie to miało tragiczne konsekwencje geopolityczne i doprowadzi do przedterminowych wyborów; podkreśla potencjalne negatywne skutki, jakie przedterminowe wybory mogłyby mieć na pozycję partii proeuropejskich, jak również możliwą/realistyczną zmianę kierunku geopolitycznego i dalszą destabilizację kraju;

23.  podkreśla, że konieczne reformy w Mołdawii wiążą się ze zlikwidowaniem korupcji systemowej i korupcji politycznej, stworzeniem niezależnego, bezstronnego i odpolitycznionego sądownictwa, ustabilizowaniem gospodarki zgodnie z wymogami Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) i zapewnieniem skutecznego nadzoru nad sektorem bankowym; ubolewa nad faktem, że z uwagi na brak stabilności politycznej, niemożność wypełnienia obietnic ze strony mołdawskich instytucji i brak porozumienia z MFW, pomoc finansowa UE została zawieszona od początku 2015 r.; zwraca uwagę na ryzyko niewykonania zobowiązania na początku 2016 r. w przypadku utrzymania się obecnego kryzysu politycznego;

24.  wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby udostępniły w szerszym zakresie wszelką niezbędną wiedzę techniczną i wsparcie finansowe dla przyszłego rządu Mołdawii, idąc za przykładem unijnej grupy wsparcia dla Ukrainy, w tym poprzez oddelegowanie ekspertów i urzędników z Brukseli i stolic państw członkowskich i włączenie ich do administracji mołdawskiej, tak aby mogli oni dzień po dniu wspierać i monitorować wdrażanie reform na miejscu;

25.  ponownie stwierdza potrzebę nieszczędzenia wysiłków oraz wykazania politycznej woli i odwagi w należytym zbadaniu skandalu korupcyjnego, który doprowadził do kradzieży ok. 1 mld EUR (co stanowi w przybliżeniu 18% tamtejszego PKB) z sektora bankowego, oraz potrzebę postawienia osób odpowiedzialnych przed wymiarem sprawiedliwości i odzyskania ukradzionych środków; wszystkie powyższe działania stanowiłyby istotny krok ku odzyskaniu przez klasę polityczną zaufania społeczeństwa;

Ukraina

26.  przyjmuje z zadowoleniem wejście w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. pogłębionej i kompleksowej umowy o wolnym handlu (DFCTA) między UE a Ukrainą; potępia jednak fakt, że Federacja Rosyjska jednostronnie zawiesiła swoją umowę o wolnym handlu z Ukrainą, wprowadziła drastyczne ograniczenia handlowe dotyczące przywozu towarów ukraińskich do Rosji i utrudnia przewóz towarów do państw trzecich, naruszając porozumienie WTO i inne dwustronne porozumienia handlowe ze szkodliwym skutkiem dla gospodarki ukraińskiej i jej handlu zagranicznego; wzywa Radę do podjęcia działań zachęcających Rosję do skorygowania i zniesienia tych środków; wyraża zamiar bacznego śledzenia kwestii DCFTA między UE a Ukrainą za pośrednictwem właściwych organów Parlamentu Europejskiego;

27.  podkreśla niespotykaną otwartość i starania czynione przez półtora roku przez Komisję w celu rozwiania wszelkich wątpliwości strony rosyjskiej co do skutków wdrożenia DCFTA oraz w celu znalezienia praktycznych rozwiązań; ubolewa nad tym, że strona rosyjska nie była w stanie podać konkretnych przykładów, w jaki sposób rosyjski rynek i handel mogłyby ucierpieć z powodu wejścia w życie DCFTA; ponownie podkreśla potencjalne korzyści z wdrożenia AA/DCFTA dla Rosji w postaci zwiększenia aktywności handlowej i gospodarczej oraz bardziej stabilnego sąsiedztwa;

28.  ponownie zdecydowanie potępia agresywną i ekspansjonistyczną politykę Rosji, która stanowi zagrożenie dla jedności, integralności terytorialnej i niepodległości Ukrainy oraz dla samej Unii Europejskiej, oraz jej interwencję wojskową i okupację terytorium Ukrainy, w tym bezprawną aneksję Krymu, która stanowi naruszenie prawa międzynarodowego i zobowiązań samej Rosji wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, aktu końcowego Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) z Helsinek i memorandum budapeszteńskiego z dnia 5 grudnia 1994 r.;

29.  wyraża poważne obawy co do wykonania porozumienia z Mińska w pierwotnie uzgodnionym terminie 31 grudnia 2015 r.; przypomina, że władze rosyjskie ponoszą szczególną odpowiedzialność w tej sprawie; ponownie stwierdza, że od połowy października coraz liczniejsze są przypadki naruszenia zawieszenia broni, członkowie specjalnej misji obserwacyjnej OBWE nadal mają ograniczoną swobodę poruszania się, nie nastąpiło odzyskanie przez Ukrainę kontroli nad jej granicą z Rosją w całej jej rozciągłości, nie osiągnięto porozumienia co do zasad przeprowadzenia wyborów lokalnych w czasowo okupowanych obwodach ługańskim i donieckim, a także nie wszyscy jeńcy i bezprawnie przetrzymywane osoby takie jak Nadia Sawczenko czy Oleg Sencow zostali zwolnieni;

30.  przyjmuje z zadowoleniem decyzję Rady z dnia 21 grudnia 2015 r. o rozszerzeniu sankcji gospodarczych wobec Federacji Rosyjskiej w związku z niewypełnieniem przez nią porozumień mińskich; ponownie stwierdza, że warunkiem wstępnym zawieszenia sankcji jest pełne wykonanie porozumień mińskich;

31.  składa gratulacje Ukrainie w związku z pozytywnym sprawozdaniem końcowym z postępów w realizacji planu działania na rzecz liberalizacji systemu wizowego, które zostało opublikowane przez Komisję w grudniu 2015 r.; oczekuje od przywódców Ukrainy wywiązania się ze zobowiązań antykorupcyjnych w pierwszym kwartale 2016 r.; przyjmuje z zadowoleniem nieustanne wysiłki władz ukraińskich wkładane w realizację planu działania na rzecz liberalizacji systemu wizowego; ufa, że szybkie wprowadzenie systemu bezwizowego będzie postrzegane przez przeważającą większość obywateli ukraińskich jako namacalna korzyść z ich proeuropejskiego wyboru; oczekuje od Komisji konkretnego wniosku ustawodawczego wymieniającego Ukrainę wśród państw trzecich, których obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego;

32.  podkreśla, że największym wyzwaniem dla działań reformatorskich jest powszechna korupcja; wzywa władze ukraińskie do zobowiązania się do wykorzenienia korupcji w tym kraju; przyjmuje z zadowoleniem podjęte dotychczas decyzje, takie jak ustanowienie przepisów, instytucji (krajowe biuro antykorupcyjne, krajowa agencja ds. zapobiegania korupcji, specjalny prokurator ds. korupcji) i mechanizmów antykorupcyjnych; usilnie zachęca do zachowania politycznej niezależności, a także do zadbania o wystarczające zasoby finansowe i inne umożliwiające instytucjom wykonywanie ich zadań, a tym samym sprostanie w pełni oczekiwaniom zarówno społeczności międzynarodowej, jak i przede wszystkim obywateli Ukrainy; podkreśla w szczególności, że instytucje antykorupcyjne muszą być politycznie niezależne i wyposażone w dostateczne uprawnienia i zasoby, by faktycznie realizować swój mandat; nalega na władze, by w żaden sposób nie narażały na szwank swojej reputacji w tej dziedzinie i by walczyły z partykularnymi interesami, gdyż zarówno społeczność międzynarodowa zaangażowana we wspieranie Ukrainy, jak i jej obywatele oczekują szybkich, namacalnych rezultatów walki z korupcją; postępy będą mierzone wyłącznie na podstawie uzyskanych wyników, a nie dobrych chęci;

33.  oczekuje od władz ukraińskich szybkiego i rygorystycznego wdrożenia postanowień DCFTA i programu stowarzyszeniowego; wyraża zrozumienie, że stan wojny na wschodzie Ukrainy stanowi znaczną przeszkodę dla tych starań; wyraźnie stwierdza jednak, że powodzenie i odporność Ukrainy na działania wszelkich wrogów zewnętrznych zależy od kondycji jej gospodarki i ram prawnych, dobrze prosperującej demokracji oraz wzrostu dobrobytu;

34.  powtarza, że pełne wdrożenie AA/DCFTA przyniesie większą stabilność, trwały wzrost, dostęp do nowych rynków i zbliżenie z przepisami i standardami UE, na czym skorzysta środowisko gospodarcze, a proces podejmowania decyzji stanie się bardziej przejrzysty np. w ramach procedur udzielania zamówień, odchodząc w ten sposób od postsowieckich praktyk oligarchicznych polegających na zakulisowych układach gospodarczych; przyniesie ono wymierne rezultaty zwykłym obywatelom, dając im zatrudnienie i umożliwiając im funkcjonowanie w kraju posiadającym zdrowe i silne instytucje oraz przywracając tym zwykłym ludziom szacunek i godność;

35.  aby przywrócić pełną wiarę obywateli ukraińskich w autentyczność wysiłków reformatorskich obecnych władz ukraińskich, za długoterminowy priorytet należy uznać reformę sądownictwa i prokuratury; dzięki tym reformom powinno zostać wyłonione nowe pokolenie niezależnych fachowców obejmujących urząd na podstawie bezstronnych, konkursowych procedur naboru; podkreśla, że prokurator generalny powinien odzyskać zaufanie społeczeństwa dzięki postawieniu przed wymiarem sprawiedliwości osób odpowiedzialnych za śmierć demonstrantów na Euromajdanie; wielkie znaczenie mają niezawisłość sądownictwa, przejrzyste procedury i odpolitycznienie; konieczne jest ustanowienie prawdziwej i skutecznej praworządności; podkreśla, że postępy zaczną być widoczne wówczas, gdy nastąpi radykalne zerwanie z przeszłością i zwykli ludzie poczują, że sprawiedliwość jest po ich stronie, a nie po stronie tych, którzy mogą ją sobie kupić, tak jak to było przez ostatnich dwadzieścia lat;

35.  przyjmuje z zadowoleniem przeprowadzaną obecnie reformę konstytucyjną w zakresie decentralizacji i sądownictwa; przypomina, że Komisja Wenecka Rady Europy wydała pozytywne opinie co do obu pakietów poprawek konstytucyjnych; podkreśla, że przyjęcie poprawek dotyczących sądownictwa utoruje drogę całościowej reformie systemu sądowego, a zatem z zadowoleniem przyjmuje podjętą ostatnio przez parlament Ukrainy decyzję o skierowaniu tych poprawek do Trybunału Konstytucyjnego; podkreśla fakt, że poprawki dotyczące decentralizacji – oprócz odzwierciedlenia wymogu zawartego w porozumieniach mińskich –zdecydowanie przyczynią się do modernizacji kraju; wzywa zatem parlament Ukrainy do szybkiego przyjęcia tych poprawek w drugim czytaniu;

36.  wyraża niepokój o stan ukraińskiej gospodarki oraz o ogólną sytuację finansową kraju; zauważa odnotowane nieznaczne postępy w stabilizowaniu wyników gospodarczych; pochwala przełomowe porozumienie co do umorzenia długu uzyskane przez Ukrainę z jej wierzycielami we wrześniu 2015 r.; przypomina, że społeczność międzynarodowa, a zwłaszcza UE, międzynarodowe instytucje finansowe mające siedzibę w Europie, MFW i indywidualni darczyńcy krajowi obiecali bezprecedensową kwotę ok. 20 mld EUR; jej wydatkowanie musi być ściśle powiązane z wymiernymi postępami w realizacji reform, wskaźnikami i terminami ich wdrażania; priorytetem powinna pozostać deregulacja i demonopolizacja gospodarki, jak również dalsze reformy regulacyjne, prawdziwa prywatyzacja, reformy budżetowe, zwiększenie przejrzystości i stworzenie klimatu sprzyjającego inwestycjom; przyjmuje z zadowoleniem powołanie Urzędu ds. Lepszego Stanowienia Prawa, który ma służyć temu celowi; apeluje o aktywne zaangażowanie ukraińskiego środowiska ekspertów, a także ekspertów z UE, aby uczestniczyli w pracach poprzez dostarczanie niezależnych fachowych analiz oraz monitorowanie procesu wdrażania reform;

37.  docenia efektywne i intensywne prace Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia UE-Ukraina polegające na monitorowaniu sytuacji politycznej, gospodarczej i sytuacji w zakresie bezpieczeństwa Ukrainy, jak również jej zaangażowanie i wsparcie na rzecz usprawnienia ogólnych proeuropejskich procesów reformatorskich podejmowanych przez władze ukraińskie; przypomina podpisany w 2015 r. przez Parlament Europejski i Radę Najwyższą Ukrainy protokół ustaleń ustanawiający wspólne ramy wspierania i budowania potencjału parlamentarnego między oboma parlamentami; przypomina, że trwa obecnie misja oceny potrzeb mająca na celu ustalenie warunków wsparcia, jakiego Parlament Europejski zamierza udzielić Radzie Najwyższej Ukrainy;

38.  podkreśla potrzebę wzmocnienia ukraińskiego społeczeństwa obywatelskiego, tak by mogło doradzać władzom i wspierać je w realizacji obiecanych reform oraz skutecznie działać jako czujny obserwator i demaskator; przyjmuje z zadowoleniem owocną współpracę społeczności ekspertów z Najwyższą Radą nad realizacją reform i wdrażaniem AA/DCFTA; wyraża zadowolenie z faktu, że priorytety Najwyższej Rady są ustalane w kompleksowym dialogu ze społeczeństwem obywatelskim; apeluje o bardziej zdecydowane podejście do informowania kręgów biznesowych, a zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw, o konkretnych możliwościach oferowanych przez AA/DCFTA; zachęca inne instytucje państwowe do nawiązania partnerskich relacji ze społeczeństwem obywatelskim, gdyż wdrażanie AA/DCFTA wymaga prawdziwego wsparcia i aprobaty ze strony społeczeństwa, które można uzyskać jedynie dzięki dialogowi i wymianie poglądów;

39.  wyraża głębokie zaniepokojenie przypadkami naruszenia praw człowieka we wschodniej Ukrainie i na Krymie bezprawnie zaanektowanym przez Federację Rosyjską, gdzie krymscy Tatarzy i inne mniejszości, a szczególnie mniejszości religijne, padają ofiarą celowych naruszeń praw człowieka w wyniku panującego tam bezprawia i całkowitego braku porządku publicznego;

40.  podkreśla, że UE wraz z władzami ukraińskimi powinna poświęcić więcej uwagi kryzysowi humanitarnemu na Ukrainie oraz podjąć działania w celu poprawy katastrofalnej sytuacji humanitarnej, w szczególności sytuacji uchodźców wewnętrznych; pochwala wysiłki podjęte w tym celu przez władze ukraińskie, Komisję, państwa członkowskie i całą społeczność międzynarodową; ponawia swoje wcześniejsze apele do Komisji o zwiększenie widoczności unijnej pomocy humanitarnej i podkreśla, że jest to konkretny sposób zdobycia serc i umysłów ludzi żyjących na odnośnych obszarach; podkreśla potrzebę dalszej pomocy finansowej UE dla Ukrainy, aby zaradzić temu głębokiemu kryzysowi humanitarnemu;

41.  wyraża głębokie zaniepokojenie atmosferą wokół zbliżającego się holenderskiego referendum konsultacyjnego nad AA/DCFTA między UE a Ukrainą; ufa, że holenderskie społeczeństwo podejmie decyzję na podstawie zalet umowy, uznając wymierne skutki, jakie będzie ona miała dla UE i dla Niderlandów w szczególności; oczekuje od rządu Niderlandów jasnej informacji o działaniach następczych, które zamierza on podjąć po poznaniu wyniku referendum;

°

°  °

42.  podkreśla, że podpisanie i ratyfikacja układów o stowarzyszeniu nie stanowią ostatecznego celu w stosunkach UE–Gruzja, UE–Mołdawia i UE–Ukraina, i zwraca uwagę, że zgodnie z art. 49 TUE Gruzja, Mołdawia i Ukraina − tak jak każde inne państwo europejskie − mają możliwość integracji z UE i mogą starać się o przystąpienie do Unii Europejskiej pod warunkiem przestrzegania zasad demokracji, poszanowania podstawowych wolności i praw człowieka oraz praw mniejszości, a także zapewnienia praworządności;

43.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji prezydentom, premierom i przewodniczącym parlamentu Gruzji, Mołdawii i Ukrainy, przewodniczącemu Rady Europejskiej, przewodniczącemu Komisji Europejskiej, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz ministrowi spraw zagranicznych Niderlandów.