PROJEKT REZOLUCJI w sprawie nowej strategii na rzecz praw kobiet i równouprawnienia płci w Europie po roku 2015
27.1.2016 - (2016/2526(RSP))
zgodnie z art. 128 ust. 5 Regulaminu
Daniela Aiuto, Marco Zullo w imieniu grupy EFDD
B8-0148/2016
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie nowej strategii na rzecz praw kobiet i równouprawnienia płci w Europie po roku 2015
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 2 oraz art. 3 ust. 3 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) i art. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
– uwzględniając art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając deklarację pekińską i pekińską platformę działania, przyjęte podczas czwartej Światowej Konferencji w sprawie Kobiet w dniu 15 września 1995 r., oraz późniejsze dokumenty końcowe przyjęte na posiedzeniach specjalnych Organizacji Narodów Zjednoczonych Pekin +5 (2000 r.), Pekin +10 (2005 r.), Pekin +15 (2010 r.) i Pekin +20 (2015 r.),
- uwzględniając przygotowane przez Komisję sprawozdanie z badania pt. „Evaluation of the strengths and weaknesses of the strategy for equality between women and men 2010–2015” [Ocena mocnych i słabych stron strategii na rzecz równouprawnienia kobiet i mężczyzn 2010–2015],
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 5 marca 2010 r. pt. „Zwiększone zaangażowanie na rzecz równości między kobietami i mężczyznami, Karta Kobiet” (COM(2010)0078),
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 21 września 2010 r. pt. „Strategia na rzecz równości kobiet i mężczyzn 2010–2015” (COM(2010)0491),
– uwzględniając swą rezolucję z dnia 9 czerwca 2015 r. w sprawie strategii UE na rzecz równości kobiet i mężczyzn w okresie po 2015 r.[1],
– uwzględniając analizę konsultacji społecznych dotyczących równouprawnienia kobiet i mężczyzn w UE, opublikowaną w październiku 2015 r.,
– uwzględniając wynik posiedzenia Komitetu Doradczego ds. Równości Szans dla Kobiet i Mężczyzn przy Komisji Europejskiej, które odbyło się w dniu 26 listopada 2015 r.,
– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 3 grudnia 2015 r. zatytułowany „Strategic engagement for gender equality 2016–2019” [Strategiczne zaangażowanie na rzecz równouprawnienia płci w latach 2016–2019] (SWD(2015)0278),
– uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Ochrony Konsumentów w dniu 7 grudnia 2015 r., zwłaszcza pkt 35 tych konkluzji,
– uwzględniając pytanie skierowane do Komisji w sprawie nowej strategii na rzecz praw kobiet i równouprawnienia płci w Europie po 2015 r. (O-000006/2016 – B8-0103/2016),
– uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że równouprawnienie kobiet i mężczyzn to podstawowa wartość państw członkowskich; mając również na uwadze, że równouprawnienie płci jako cel strategiczny ma istotne znaczenie dla realizacji ogólnych celów wzrostu, zatrudnienia i integracji społecznej;
B. mając na uwadze, że prawo równego traktowania stanowi podstawowe prawo głęboko zakorzenione w społeczeństwie europejskim, że jest ono niezbędne dla jego dalszego rozwoju; mając również na uwadze, że prawo to powinno mieć zastosowanie w prawodawstwie, w praktyce, w orzecznictwie sądowym i w życiu codziennym;
C. mając na uwadze, że choć z historycznego punktu widzenia państwa członkowskie poczyniły duże kroki w kierunku umocnienia praw kobiet i równouprawnienia płci, w ostatnim dziesięcioleciu na szczeblu UE nastąpiło spowolnienie działań politycznych i reform w tej dziedzinie;
D. mając na uwadze, że poprzednia strategia Komisji na rzecz równouprawnienia kobiet i mężczyzn na lata 2010–2015 nie była odpowiednia ani wystarczająco kompleksowa, by przyczynić się do postępów w tej dziedzinie w wymiarze europejskim i międzynarodowym, a przewidziane w niej cele nie zostały skutecznie zrealizowane; mając na uwadze, że nowa strategia na okres po 2015 r. będzie musiała zapewnić nowy impuls i zaowocować konkretnymi działaniami na rzecz umocnienia praw kobiet i propagowania równouprawnienia płci;
E. mając na uwadze, że w swej rezolucji z dnia 9 czerwca 2015 r. Parlament wyraźnie zaapelował o przyjęcie nowej, odrębnej strategii na rzecz równouprawnienia płci i praw kobiet na okres po 2015 r.; mając na uwadze, że w wyniku konsultacji społecznych stwierdzono, iż 90% respondentów opowiada się za przyjęciem nowej strategii;
F. mając na uwadze, że według najnowszych statystyk Eurostatu wskaźnik zatrudnienia mężczyzn w państwach członkowskich w 2014 r. (70,1%) była nadal wyższy niż wskaźnik zatrudnienia kobiet (59,6%);
G. mając na uwadze, że prawie jedna trzecia kobiet (32,2%) pracowała w niepełnym wymiarze godzin w 2014 r.;
H. mając na uwadze, że różnica w poziomie przedsiębiorczości kobiet i mężczyzn jest nadal ogromna; mając na uwadze, że w 2012 r. kobiety stanowiły jedynie 31% osób prowadzących własną działalność gospodarczą, zaś tylko 10% kobiet pracujących było samozatrudnionych;
I. mając na uwadze, że kobiety nadal borykają się z wieloma formami dyskryminacji; mając również na uwadze, że nawet niedawno miały miejsce poważne przypadki agresji i przemocy;
1. przypomina, że równe traktowanie i równe szanse kobiet i mężczyzn to główny cel wszystkich państw członkowskich;
2. zwraca uwagę, że Komisja opowiedziała się w przeszłości za komunikatem w sprawie strategii na rzecz równouprawnienia kobiet i mężczyzn, który uzyskał poparcie wszystkich instytucji UE;
3. ubolewa, że w programie prac Komisji na 2016 r., opublikowanym w listopadzie 2015 r., nie wspomniano wprost o strategii UE na rzecz równouprawnienia płci na okres po 2015 r.;
4. z przykrością konstatuje, że w dniu 3 grudnia 2015 r. Komisja opublikowała jedynie dokument roboczy pt. „Strategic engagement for gender equality 2016-2019” [Strategiczne zaangażowanie na rzecz równouprawnienia płci w latach 2016–2019], tym samym nie tylko prezentując dokument niższej rangi, lecz także ograniczając horyzont czasowy swego działania;
5. ubolewa nad podejściem Komisji do zaangażowania strategicznego oraz brakiem postępów w wywiązywaniu się przez nią ze zobowiązań i wskaźników, których nie da się zmierzyć ani zrealizować;
6. odnotowuje porażkę strategii europejskiej w dziedzinie równouprawnienia kobiet i mężczyzn oraz zwraca się do państw członkowskich o zagwarantowanie, by zobowiązania w tej dziedzinie spełniono w sposób wyraźny i przejrzysty;
7. wzywa państwa członkowskie do podjęcia dalszych kroków na rzecz rozwiązania problemów dotyczących kwestii równouprawnienia, rozwiązania problemu przemocy wobec kobiet oraz zagwarantowania kobietom równego dostępu do zatrudnienia, opieki zdrowotnej, edukacji, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym, a także równych szans w tych dziedzinach;
8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i rządom państw członkowskich.
- [1] Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0218.