PROJEKT REZOLUCJI w sprawie nowej strategii na rzecz praw kobiet i równouprawnienia płci w Europie po roku 2015
27.1.2016 - (2016/2526(RSP))
zgodnie z art. 128 ust. 5 Regulaminu
Maria Arena, Maria Noichl, Biljana Borzan, Vilija Blinkevičiūtė, Nessa Childers, Viorica Dăncilă, Doru-Claudian Frunzulică, Iratxe García Pérez, Evelyne Gebhardt, Liisa Jaakonsaari, Kashetu Kyenge, Linda McAvan, Pina Picierno, Josef Weidenholzer w imieniu grupy S&D
Angelika Mlinar, Catherine Bearder, Izaskun Bilbao Barandica, Sophia in ’t Veld w imieniu grupy ALDE
Malin Björk, Eleonora Forenza, Stefan Eck, Marie-Christine Vergiat, Merja Kyllönen, Patrick Le Hyaric, Ángela Vallina, Sofia Sakorafa, Cornelia Ernst, Paloma López Bermejo, Josu Juaristi Abaunz, Martina Anderson, Lynn Boylan, Matt Carthy, Liadh Ní Riada, Kostadinka Kuneva, Dimitrios Papadimoulis, Tania González Peñas, Miguel Urbán Crespo, Lola Sánchez Caldentey, Xabier Benito Ziluaga, Estefanía Torres Martínez, Lidia Senra Rodríguez w imieniu grupy GUE/NGL
Terry Reintke, Ernest Urtasun w imieniu grupy Verts/ALE
B8-0150/2016
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie nowej strategii na rzecz praw kobiet i równouprawnienia płci w Europie po roku 2015
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 2 oraz art. 3 ust. 3 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) i art. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
– uwzględniając art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając deklarację pekińską i pekińską platformę działania, przyjęte podczas czwartej Światowej Konferencji w sprawie Kobiet w dniu 15 września 1995 r., oraz późniejsze dokumenty końcowe przyjęte na posiedzeniach specjalnych Organizacji Narodów Zjednoczonych Pekin +5 (2000 r.), Pekin +10 (2005 r.), Pekin +15 (2010 r.) i Pekin +20 (2015 r.),
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 21 lutego 1996 r. pt. „Uwzględnianie aspektu równych szans dla kobiet i mężczyzn we wszystkich obszarach polityki i działaniach Wspólnoty” (COM(96) 67), w którym Komisja zobowiązała się do propagowania równości kobiet i mężczyzn we wszystkich swoich działaniach i obszarach polityki na wszystkich szczeblach, praktycznie ustanawiając tym samym zasadę uwzględniania aspektu płci,
– uwzględniając europejski pakt na rzecz równości płci (2011–2020), przyjęty przez Radę Unii Europejskiej w marcu 2011 r.,
– uwzględniając przygotowane przez Komisję sprawozdanie z badania pt. „Ocena mocnych i słabych stron strategii na rzecz równości kobiet i mężczyzn 2010–2015”,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 5 marca 2010 r. pt. „Zwiększone zaangażowanie na rzecz równości między kobietami i mężczyznami, Karta Kobiet” (COM(2010) 78),
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 21 września 2010 r. pt. „Strategia na rzecz równości kobiet i mężczyzn 2010–2015” (COM(2010) 491),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 czerwca 2015 r. w sprawie strategii UE na rzecz równości kobiet i mężczyzn w okresie po 2015 r.[1],
– uwzględniając analizę konsultacji społecznych dotyczących równości kobiet i mężczyzn w UE, opublikowaną w październiku 2015 r.,
– uwzględniając wynik posiedzenia Komitetu Doradczego ds. Równości Szans dla Kobiet i Mężczyzn przy Komisji Europejskiej, które odbyło się w dniu 26 listopada 2015 r.,
– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 3 grudnia 2015 r. zatytułowany „Strategic engagement for gender equality 2016–2019” [Strategiczne zaangażowanie na rzecz równouprawnienia płci w latach 2016–2019] (SWD(2015)0278),
– uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Ochrony Konsumentów (EPSCO) w dniu 7 grudnia 2015 r., zwłaszcza pkt 35 tych konkluzji,
– uwzględniając deklarację trzech kolejnych prezydencji UE w sprawie równouprawnienia płci z dnia 7 grudnia 2015 r., wydaną przez Niderlandy, Słowację i Maltę,
– uwzględniając pytanie skierowane do Komisji w sprawie nowej strategii na rzecz praw kobiet i równouprawnienia płci w Europie po 2015 r. (O-000006/2016 – B8-0103/2016),
– uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że równouprawnienie płci stanowi podstawą wartość UE – zapisaną w traktatach i Karcie praw podstawowych – którą UE zobowiązała się uwzględniać we wszystkich swoich działaniach, a także mając na uwadze, że równouprawnienie płci ma istotne znacznie – jako cel strategiczny – dla realizacji ogólnych celów strategii „Europa 2020”, a mianowicie pobudzenia wzrostu gospodarczego, tworzenia nowych miejsc pracy i zapewnienia włączenia społecznego;
B. mając na uwadze, że prawo do równego traktowania jest prawem podstawowym, uznanym w unijnych traktatach i głęboko zakorzenionym w europejskim społeczeństwie, które jest nieodzowne dla dalszego rozwoju tego społeczeństwa i które powinno być stosowane w ustawodawstwie, praktyce, orzecznictwie i w życiu codziennym;
C. mając na uwadze, że chociaż z historycznego punktu widzenia UE poczyniła ważne kroki w kierunku zwiększenia praw kobiet i równości płci, to w ostatnim dziesięcioleciu na szczeblu UE nastąpiło spowolnienie działań politycznych i reform na rzecz równouprawnienia płci; mając na uwadze, że poprzednia strategia Komisji na rzecz równości kobiet i mężczyzna na lata 2010–2015 nie była wystarczająco kompleksowa, by przyczynić się do równouprawnienia płci w wymiarze europejskim i międzynarodowym, a przewidziane w niej cele nie zostały skutecznie zrealizowane; mając na uwadze, że nowa strategia na okres po 2015 r. będzie musiała zapewnić nowy impuls i zaowocować konkretnymi działaniami na rzecz umocnienia praw kobiet i propagowania równości płci;
D. mając na uwadze, że z oceny strategii na lata 2010–2015 oraz stanowisk zainteresowanych stron, którą zawarto w przygotowanym przez Komisję sprawozdaniu z badania pt. „Ocena mocnych i słabych stron strategii na rzecz równości kobiet i mężczyzn 2010–2015”, jednoznacznie wynika potrzeba dalszego wzmacniania podejścia strategicznego przyjętego w 2010 r.;
E. mając na uwadze, że w swojej rezolucji z dnia 9 czerwca 2015 r. Parlament wyraźnie zaapelował o przyjęcie odrębnej strategii na rzecz równouprawnienia płci i praw kobiet na okres po 2015 r.; mając na uwadze, że z konsultacji społecznych wynika, że 90% respondentów opowiada się za przyjęciem nowej strategii;
F. mając na uwadze, że w swoich konkluzjach z dnia 7 grudnia 2015 r. (pkt 35) Rada EPSCO wezwała Komisję do przyjęcia – w formie komunikatu – nowej strategii na rzecz równouprawnienia płci na okres po 2015 r.; mając na uwadze, że w swojej deklaracji z dnia 7 grudnia 2015 r. trzy kolejne prezydencje UE zobowiązały się do przekazania Radzie EPSCO projektu konkluzji Rady w sprawie strategii UE na rzecz równouprawnienia płci na okres po 2015 r.;
1. przypomina, że postanowienia art. 2 TUE i Karty praw podstawowych zobowiązują Komisję do podejmowania działań na rzecz równouprawnienia płci;
2. zauważa, że w przeszłości Komisja stanowczo opowiadała się za przyjęciem jasnego, przejrzystego, zasadnego i publicznego komunikatu w sprawie strategii na rzecz równości kobiet i mężczyzn, cieszącego się poparciem wszystkich instytucji UE na najwyższym szczeblu politycznym;
3. ubolewa, że w programie prac Komisji na 2016 r., opublikowanym w listopadzie 2015 r., nie wspomniano wprost o strategii UE na rzecz równouprawnienia płci na okres po 2015 r.; z przykrością przyjmuje fakt, że w dniu 3 grudnia 2015 r. Komisja opublikowała dokument roboczy służb Komisji pt. „Strategiczne zaangażowanie na rzecz równouprawnienia płci w latach 2016–2019”, tym samym nie tylko prezentując dokument niższej rangi, lecz także ograniczając horyzont czasowy swojego działania;
4. z zadowoleniem przyjmuje sformułowane w wyżej wspomnianym dokumencie podejście Komisji do strategicznego zaangażowania na rzecz równouprawnienia płci, ubolewa jednak nad brakiem konkretnych wskaźników referencyjnych i przydzielonych środków z budżetu, bez czego pomiar stanu realizacji założonych celów i wskaźników i ich osiągnięcie nie będą możliwe;
5. wzywa Komisję do podjęcia działań uwzględniających wyniki konsultacji społecznych oraz stanowisko Parlamentu i Rady poprzez niezwłoczne przyjęcie komunikatu w sprawie nowej strategii na rzecz równouprawnienia płci i praw kobiet na lata 2016–2020, w którym podjęta zostanie problematyka równouprawnienia płci w kontekście przemocy wobec kobiet, czasu pracy, procesu podejmowania decyzji, ochrony zdrowia, edukacji, mediów i stosunków zewnętrznych i który będzie zgodny z założeniami inicjatyw międzynarodowych, a mianowicie dokumentem końcowym Pekin +20 z 2015 r. i nowym dokumentem ramowym pt. „Równouprawnienie płci i wzmocnienie pozycji kobiet: odmiana losu dziewcząt i kobiet w kontekście stosunków zewnętrznych UE (2016–2020)”; wzywa Komisję do zaproponowania w swoim programie prac inicjatyw ustawodawczych z myślą o wyeliminowaniu nierówności pomiędzy kobietami i mężczyznami, które nadal istnieją w UE;
6. wzywa Komisję do współpracy z Parlamentem i Radą oraz apeluje o zorganizowanie unijnego szczytu poświęconego równouprawnieniu płci i prawom kobiet z myślą o zewidencjonowaniu dotychczasowych postępów i podjęciu nowych zobowiązań w perspektywie mającego się odbyć w marcu 2016 r. posiedzenia Rady EPSCO;
7. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i rządom państw członkowskich.
- [1] Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0218.