PROJEKT REZOLUCJI w sprawie systematycznego masowego mordowania mniejszości religijnych przez ISIS
27.1.2016 - (2016/2529(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Miguel Urbán Crespo, Javier Couso Permuy, Patrick Le Hyaric, Neoklis Sylikiotis, Takis Hadjigeorgiou, Younous Omarjee, Fabio De Masi, Merja Kyllönen, Tania González Peñas, Lola Sánchez Caldentey, Xabier Benito Ziluaga, Estefanía Torres Martínez, Kostadinka Kuneva, Kostas Chrysogonos, Helmut Scholz, Stelios Kouloglou, Marie-Christine Vergiat w imieniu grupy GUE/NGL
B8-0156/2016
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie systematycznego masowego mordowania mniejszości religijnych przez ISIS
Parlament Europejski,
– uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2118 (2013) w sprawie Bliskiego Wschodu (S/RES/2118(2013)),
– uwzględniając swoje rezolucje z dni: 17 lipca 2014 r.[1] i 27 lutego 2014 r.[2] w sprawie sytuacji w Iraku,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie Iraku: sytuacja grup mniejszościowych, zwłaszcza irackich Turkmenów[3],
– uwzględniając swoje rezolucje z dni: 6 lutego 2014 r.[4], 12 września 2013 r. i 17 kwietnia 2014 r. w sprawie Syrii: sytuacja niektórych wspólnot znajdujących się w trudnym położeniu[5],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 lutego 2015 r. w sprawie kryzysu humanitarnego w Iraku i Syrii, zwłaszcza w kontekście Państwa Islamskiego (IS)[6],
– uwzględniając swoją wcześniejszą rezolucję w sprawie sytuacji w Iraku i Syrii od czasu wybuchu przemocy na tle wyznaniowym,
– uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych z dnia 16 marca 2015 r. w sprawie regionalnej strategii UE dotyczącej Syrii i Iraku oraz zagrożeń ze strony ISIL/Daiszu,
– uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej w sprawie Syrii z dni: 12 października 2015 r., 20 stycznia 2014 r. oraz 14 kwietnia 2014 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady w sprawie Iraku z dni: 14 grudnia 2015 r., 15 sierpnia 2014 r. i 23 czerwca 2014 r. oraz z lutego 2014 r.,
– uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 20 stycznia 2016 r. w sprawie masowego mordowania mniejszości religijnych przez ISIS,
– uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,
– uwzględniając konwencje genewskie dotyczące uchodźców,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że systematyczne ataki na cywilów, naruszanie praw człowieka oraz prawa międzynarodowego dokonywane przez ISIS, w tym na tle religijnym lub etnicznym, stanowi zagrożenie dla międzynarodowego pokoju;
B. mając na uwadze, ze interwencjonistyczna polityka USA i ich sprzymierzeńców na Bliskim Wschodzie przyczyniła się do niestabilności i głębokiego kryzysu w całym regionie, który obecnie stał się areną sporów między różnymi siłami próbującymi wywierać wpływ;
C. mając na uwadze, że w dniu 29 czerwca 2014 r. ISIS ogłosiło powstanie „kalifatu”, czy też „państwa islamskiego” na terytoriach kontrolowanych przez tę organizację w Iraku i Syrii; mając na uwadze, że przywódcę tej organizacji Abu Bakra al-Baghdadiego ogłoszono kalifem; mając na uwadze, że radykalni islamiści z ISIS kontrolują obecnie duże części Iraku i Syrii;
D. mając na uwadze, że konflikty w Iraku i Syrii oraz rozpad tych państw dały radykalnym siłom islamskim okazję do zajęcia dużych części terytorium obu państw i do utworzenia tzw. Państwa Islamskiego (ISIS);
E. mając na uwadze, że ISIS przeprowadziło czystki etniczne na północy Iraku; mając na uwadze, że celem systematycznie były osoby świeckie, wspólnoty nie-arabskie i nie-sunnickie, a także muzułmańscy sunnici niezgadzający się z barbarzyńską i fundamentalistyczną interpretacją religii przez ISIS, które zabiło lub porwało tysiące ludzi i zmusiło ponad milion do opuszczenia obszarów zajętych w Iraku i Syrii; mając na uwadze, że większość ofiar ISIS to muzułmanie;
F. mając na uwadze, że mniejszości etniczne i religijne – asyryjscy chrześcijanie, szyiccy Turkmeni, szyiccy Szabakowie, jazydzi, jarsanici, sabejscy mandejczycy – od wieków żyją razem w prowincji Niniwa (której duża część jest obecnie pod kontrolą ISIS); mając na uwadze, że w prowincji tej ci, którym nie udało się uciec, zanim bojownicy ISIS zajęli obszar, znajdują się pod groźbą śmierci, jeśli nie przejdą na islam;
G. mając na uwadze, że tysiące jazydów, z których większość to kobiety i dzieci z okolic Sindżar (Irak), zostało porwanych podczas ucieczki przed okupacją przez ISIS w sierpniu 2014 r.; mając na uwadze, że doniesiono o wielu masowych mordach, w tym w Kocho, Qiniyeh i Jdali; mając na uwadze, że ostatnie doniesienia mówią o brutalnych masakrach i potwierdzają, że odkryto wiele zbiorowych grobów z ciałami prawdopodobnie setek jazydów; mając na uwadze, że ONZ określiła ten atak na jazydów jako możliwe ludobójstwo;
H. mając na uwadze, że mężczyźni, kobiety i dzieci systematycznie stanowią cel z powodu przynależności etnicznej, religijnej lub wyznaniowej; mając na uwadze, że takie celowe ataki na mniejszości są połączone ze strasznymi naruszeniami praw człowieka, jak np. ukierunkowane zabójstwa, przymusowe nawrócenia, uprowadzenia, niewolnictwo, przestępstwa seksualne, przymusowy nabór i niszczenie miejsc kultu;
I. mając na uwadze, że chrześcijanom żyjącym na obszarach kontrolowanych przez ISIS i chcącym tam pozostać dano do wyboru trzy możliwości: przejście na islam, płacenie podatku od innowierców lub śmierć; mając na uwadze, że w powszechnej opinii od czasu inwazji USA na Irak w 2003 r. co najmniej połowa irackich chrześcijan opuściła kraj;
J. mając na uwadze, że przymusowe przesiedlenia irackich mniejszości etnicznych i religijnych to historyczna tragedia, powodująca nie tylko ofiary śmiertelne, ale także nieodwracalne szkody w społeczeństwie irackim, co w konsekwencji jest pożywką dla międzyetnicznych, wyznaniowych i religijnych napięć w tym regionie i poza nim;
K. mając na uwadze, że ISIS zapewniło sobie źródła znacznych dochodów, grabiąc banki i przedsiębiorstwa na kontrolowanym przez siebie terytorium oraz przejmując ważne pola naftowe w Syrii i Iraku; mając na uwadze, że ISIS otrzymało środki finansowe od darczyńców, zwłaszcza z Arabii Saudyjskiej, Kataru, Kuwejtu i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, które to kraje są dobrze znane z poważnych naruszeń praw człowieka;
L. mając na uwadze, że znaczna część z ponad pół miliona zarejestrowanych uchodźców palestyńskich w Syrii stała się uchodźcami po raz drugi, ponieważ musieli oni uciekać z syryjskich miast i obozów dla uchodźców, zajętych i okupowanych przez grupy zbrojne z pogwałceniem neutralności uchodźców;
1. surowo potępia masowe zabójstwa oraz inne naruszenia praw człowieka dokonywane przez ISIS, we wszystkich przypadkach i niezależnie od pochodzenia etnicznego ofiar lub przynależności do mniejszości religijnej; składa kondolencje i wyrazy głębokiego współczucia rodzinom ofiar oraz apeluje o uwolnienie zakładników przetrzymywanych przez grupy terrorystyczne;
2. wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu wzrostu przemocy i systematycznych naruszeń praw człowieka przez ISIS, co powoduje liczne ofiary śmiertelne wśród ludności cywilnej oraz przesiedlenia tysięcy osób;
3. podkreśla, że wszyscy winni przestępstw takich jak ludobójstwo, zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne muszą zostać postawieni przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości, co przewiduje statut rzymski oraz obowiązujące prawo międzynarodowe;
4. apeluje o polityczne rozwiązanie angażujące wszystkie podmioty polityczne i społeczne w celu stawienia czoła wyzwaniu, jakim jest walka z ISIS zgodnie z długoterminową strategią spójną z wartościami demokratycznymi i poszanowaniem praw człowieka; z zadowoleniem przyjmuje negocjacje Genewa II mające na celu znalezienie rozwiązania dla wojny w Syrii; kładzie nacisk na konieczność wspierania demokracji jako podstawowej drogi prowadzącej do położenia kresu ISIS; przypomina, że większość ofiar ISIS to muzułmanie, a więc to lokalne społeczności są najbardziej dotknięte;
5. podkreśla konieczność odcięcia źródeł finansowania oraz przerwania linii zaopatrzenia logistycznego, które wspierają ISIS; przypomina w tym kontekście, że większość sprzętu wojskowego wykorzystywanego przez ISIS jest wyprodukowana na Zachodzie, tak więc podstawowe znaczenie ma natychmiastowe zakończenie sprzedaży broni dla obszarów objętych konfliktem; wzywa wszystkie podmioty zagraniczne, by zaprzestały wszelkiego eksportu i dostaw broni w regionie; apeluje w szczególności do samych państw i do krajów zachodnich, by zaprzestały finansowania jakichkolwiek oddziałów bojówek, a przede wszystkim by nie kupowały ropy z pól naftowych kontrolowanych przez ISIS i przewożonej ciężarówkami przez terytorium Turcji;
6. wyraża zaniepokojenie z powodu kryzysu humanitarnego w Iraku i Syrii, który pogłębiły działania ISIS, zmuszając setki tysięcy ludzi do uchodźctwa i ucieczki z własnych domów; zachęca Radę, Komisję i wysoką przedstawiciel do udostępnienia wszelkich niezbędnych środków finansowych i zasobów ludzkich w celu wsparcia uchodźców; podkreśla konieczność dostarczenia stosownej pomocy humanitarnej przesiedleńcom oraz zapewnienia pełnej odpowiedniej ochrony społecznościom narażonym na zagrożenie;
7. wyraża pełne poparcie dla politycznego rozwiązania konfliktu w Syrii, które zachowa suwerenność tego kraju i zagwarantuje prawa człowieka i podstawowe wolności wszystkim Syryjczykom, bez względu na pochodzenie etniczne czy religijne;
8. uważa, że inwazja na Irak, polityka wyznaniowa rządu Al Malikiego oraz wojna w Syrii stworzyły grunt pod rozwój ISIS; apeluje o konieczność zakończenia wojen zarówno w Syrii, jak i w Iraku; przypomina, że misje pokojowe i stabilizacyjne mogą być realizowane wyłącznie na podstawie powszechnego porozumienia w ramach ONZ; ponawia swój sprzeciw wobec jakiejkolwiek zewnętrznej interwencji wojskowej w Syrii, podkreślając wspólną konieczność zaangażowania się w pokojowy i obejmujący wszystkie strony dialog polityczny, aby rozpocząć pojednanie i pomóc przywrócić stabilność w tym kraju oraz regionie;
9. podkreśla pogarszającą się sytuację kobiet w Iraku, zachodzącą równolegle z niszczeniem ich kraju przez ostatnie trzydzieści lat, kiedy to kobiety nie miały stosownego miejsca w społeczeństwie irackim, a sytuacja ta pogorszyła się jeszcze wraz z nastaniem ISIS i jego interpretacją prawa, skazującą kobiety na ostracyzm;
10. przypomina, że cały ten region przeżywa historyczne przesiedlenia oraz że to regionalne podmioty mają do odegrania kluczową rolę w próbach poradzenia sobie z tym wyzwaniem; uważa, że trwałe i długoterminowe rozwiązanie musi być oparte na dialogu z udziałem wszystkich społeczności i grup mniejszościowych, które historycznie zawsze żyły obok siebie, stanowiąc chlubny przykład różnorodności kulturowej i pokojowego współistnienia;
11. wzywa Radę UE do przejęcia inicjatywy i zwołania międzynarodowej konferencji w sprawie zakazu broni masowego rażenia, w tym broni jądrowej, chemicznej i bakteriologicznej, oraz zniszczenia całego jej światowego arsenału w sposób ekologiczny;
12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji przewodniczącemu Rady Europejskiej, przewodniczącemu Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, szefowej delegatury UE w Iraku, przewodniczącym parlamentów państw członkowskich, rządowi i Radzie Reprezentantów Republiki Iraku, rządowi i parlamentowi Syryjskiej Republiki Arabskiej, sekretarzowi generalnemu Unii dla Śródziemnomorza oraz Lidze Państw Arabskich.
- [1] Teksty przyjęte, P8_TA(2014)0011.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0171.
- [3] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0101.
- [4] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0099.
- [5] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0461.
- [6] Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0040.