PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Jemenie
27.1.2016 - (2016/2515(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Fabio Massimo Castaldo, Ignazio Corrao, Rolandas Paksas w imieniu grupy EFDD
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0151/2016
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Jemenu,
– uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini z dnia 26 marca 2015 r. w sprawie sytuacji w Jemenie,
– uwzględniając wspólne oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini i komisarza ds. pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego Christosa Stylianidesa z dnia 1 kwietnia 2015 r. w sprawie skutków walk w Jemenie,
– uwzględniając wspólne oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini i komisarza ds. pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego Christosa Stylianidesa z dnia 11 maja 2015 r. w sprawie proponowanego rozejmu w Jemenie,
– uwzględniając wspólne oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini i komisarza ds. pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego Christosa Stylianidesa z dnia 3 lipca 2015 r. w sprawie kryzysu w Jemenie,
– uwzględniając wspólne oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini i komisarza ds. pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego Christosa Stylianidesa z dnia 2 października 2015 r. w sprawie Jemenu,
– uwzględniając konkluzje Rady z dni 20 kwietnia i 16 listopada 2015 r. w sprawie Jemenu,
– uwzględniając oświadczenia rzecznika ESDZ z dni 26 października, 6 i 15 grudnia 2015 r.,
– uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 2014 (2011), 2051 (2012), 2140 (2014), 2201 (2015) i 2216 (2015),
– uwzględniając oświadczenie współprzewodniczących 24. posiedzenia Wspólnej Rady i spotkania ministerialnego Rady Współpracy Państw Zatoki i Unii Europejskiej (RWPZ–UE) z dnia 24 maja 2015 r.,
– uwzględniając komunikaty prasowe Rady Bezpieczeństwa ONZ z dni 25 czerwca, 23 października i 23 grudnia 2015 r. w sprawie sytuacji w Jemenie,
– uwzględniając rezolucję z dnia 2 października 2015 r. przyjętą przez Radę Praw Człowieka w sprawie pomocy technicznej i budowania potencjału dla Jemenu w dziedzinie praw człowieka,
– uwzględniając sprawozdanie Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka na temat sytuacji w zakresie praw człowieka w Jemenie, wydane w dniu 7 września 2015 r.,
– uwzględniając porozumienie w sprawie pokoju i partnerstwa narodowego z dnia 21 września 2014 r., dokument zawierający wyniki konferencji dialogu narodowego z dnia 25 stycznia 2014 r. oraz inicjatywę Rady Współpracy Państw Zatoki z dnia 21 listopada 2011 r.,
– uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że koalicja pod przywództwem Arabii Saudyjskiej nie zdołała ustabilizować sytuacji w Jemenie, a liczba osób zabitych w wojnie domowej przekracza już 6 000;
B. mając na uwadze, że siły ekstremistyczne powiązane z Daisz i AQAP nadal walczą w południowym Jemenie oraz w szczególności w okolicach Adenu;
C. mając na uwadze, że mimo iż miejscowe bojówki w sojuszu z południowym ruchem separatystycznym odparły kilkukrotnie Daisz i AQAP, to koalicja pod przywództwem Arabii Saudyjskiej nie zdołała udzielić wsparcia tym siłom zgrupowanym na południu, umożliwiając siłom ekstremistycznym powrót na uprzednio zajmowane pozycje;
D. mając na uwadze, że Jemen jest obecnie praktycznie podzielony między klany i grupy o różnych wyznaniach religijnych, a koalicja pod przywództwem Arabii Saudyjskiej nadal lekceważy realia i działa we własnym regionalnym interesie zamiast w interesie narodu jemeńskiego;
E. mając na uwadze, że koalicja pod przywództwem Arabii Saudyjskiej nie zdołała podjąć konstruktywnych rozmów z lokalnymi przywódcami w celu wypracowania trwałego rozwiązania, a sytuacja pogarsza się w szybkim tempie z uwagi na brak przekonania u toczących walki w terenie o możliwości zabrania głosu w sprawie przyszłości Jemenu;
F. mając na uwadze, że poważne ograniczenia przywozowe, spowodowane głównie blokadą morską wprowadzoną przez siły koalicyjne w trakcie konfliktu, doprowadziły do znacznego pogorszenia sytuacji humanitarnej, w tym do spadku przywozu paliw w celach handlowych koniecznych do zasilania infrastruktury krajowej, w tym szpitali, do jedynie 1 % miesięcznych potrzeb, a niedobór przywozów żywności jest powodem głodu wśród 21 milionów mieszkańców stanowiących ponad 80 % ludności zależnej obecnie od różnych form pomocy humanitarnej w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb;
G. mając na uwadze, że wiele krajów europejskich w sposób nieodpowiedzialny dokonywało wywozu broni i amunicji do Arabii Saudyjskiej; mając na uwadze, że wywóz tego rodzaju jest sprzeczny z Traktatem o handlu bronią i wspólnym stanowiskiem Rady 2008/944/WPZiB w sprawie kontroli wywozu uzbrojenia, a tym samym z prawem Unii i prawem międzynarodowym; mając na uwadze, że Stany Zjednoczone Ameryki wsparły koalicję pod przywództwem Arabii Saudyjskiej, udzielając wsparcia logistycznego i wywiadowczego oraz umożliwiając niezwykle istotne tankowanie w powietrzu, namierzanie celów i realizację zamówień na uzbrojenie wartych miliardy dolarów;
H. mając na uwadze, że kilka stron, w tym Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka, Zeid Ra’ad Zeid Al Hussein, specjalny doradca ONZ ds. zapobiegania zbrodniom ludobójstwa i obowiązku ochrony, organizacje humanitarne, jak i Parlament Europejski w swojej poprzedniej rezolucji, zaleciły ustanowienie niezależnego i bezstronnego międzynarodowego mechanizmu na rzecz prowadzenia dochodzeń w sprawach rzekomych naruszeń praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego w Jemenie;
I. mając na uwadze, że projekt rezolucji przedłożony przez Holandię zawierający wezwanie do wysłania do Jemenu misji ONZ w celu udokumentowania naruszeń popełnionych przez wszystkie strony i przedłożenia ich Radzie Praw Człowieka ONZ, został wycofany w dniu 30 września 2015 r. pod dużym naciskiem ze strony Arabii Saudyjskiej oraz z powodu niewystarczającego wsparcia ze strony niektórych kluczowych krajów, w tym państw członkowskich UE; mając na uwadze, że zamiast niego zatwierdzono rezolucję nie zawierającą jakiegokolwiek odniesienia do niezależnego dochodzenia ONZ;
1. wyraża głębokie zaniepokojenie pogarszającą się sytuacją humanitarną w Jemenie, niszczeniem infrastruktury, w tym szkół i szpitali, w wyniku ataków powietrznych i bombardowań przeprowadzanych przez koalicję pod przywództwem Arabii Saudyjskiej i buntowników Huti, a także brakiem podstawowej pomocy medycznej dla ludności, niezwykle złymi warunkami sanitarnymi oraz brakiem żywności i wody, na skutek czego ponad 80 % ludności potrzebuje pilnej pomocy humanitarnej;
2. wzywa do natychmiastowego przerwania ataków na placówki medyczne oraz domaga się od wszystkich stron, by zgodnie z międzynarodowym prawem humanitarnym i międzynarodowym prawem dotyczącym praw człowieka jednoznacznie zobowiązały się do unikania ataków, których celem jest ludność cywilna lub struktury cywilne;
3. apeluje o natychmiastowe zawieszenie broni ze względów humanitarnych w celu umożliwienia pracownikom organizacji humanitarnych nieograniczonego dostępu do organizacji humanitarnych, tak aby mogli oni świadczyć pomoc oraz dostarczać żywność, leki i paliwo osobom znajdującym się w potrzebie; apeluje do UE oraz jej państw członkowskich, a także do innych międzynarodowych darczyńców, aby zareagowali na apel ONZ o pomoc humanitarną dla Jemenu, który jak dotąd został tylko częściowo sfinansowany;
4. potępia ataki powietrzne przeprowadzane przez koalicję pod przywództwem Arabii Saudyjskiej i apeluje do koalicji o ich natychmiastowe wstrzymanie oraz zniesienie blokady; apeluje do buntowników Huti o zaprzestanie destabilizujących działań w celu umożliwienia udzielania pomocy humanitarnej osobom znajdującym się w potrzebie oraz zapewnienia warunków dla dialogu między stronami;
5. uważa, że jedynym możliwym rozwiązaniem jest rozwiązanie polityczne; apeluje do ONZ oraz jej specjalnego wysłannika o zrobienie wszystkiego, co w ich mocy w celu ułatwienia otwartego procesu negocjacyjnego zgodnego z inicjatywą RWPZ, który uwzględni stanowiska przywódców różnych zwalczających się wzajemnie frakcji, a także włączy przywódców klanów, jak i przedstawicieli ruchów separatystycznych;
6. wzywa koalicję pod przywództwem Arabii Saudyjskiej, by zagwarantowała, że konflikt w Jemenie przestanie być postrzegany jako starcie między sunnitami i szyitami oraz że negocjacje z Iranem w sprawie powstrzymania konfliktu będą kontynuowane;
7. wzywa państwa członkowskie UE do natychmiastowego zawieszenia wszelkich transferów broni oraz innych form wsparcia wojskowego udzielanych Arabii Saudyjskiej i jej partnerom koalicyjnym, które mogłyby zostać wykorzystane do popełnienia lub ułatwienia poważnych naruszeń międzynarodowych praw człowieka w Jemenie; wzywa do wiceprzewodniczącą Komisji/ wysoką przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do nałożenia embarga na Arabię Saudyjską na kolejnym posiedzeniu Rady do Spraw Zagranicznych w dniach 5–6 lutego 2016 r.;
8. apeluje o natychmiastowe przeprowadzenie pilnego, niezależnego i skutecznego międzynarodowego dochodzenia w sprawie rzekomych naruszeń międzynarodowych praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego, a także wzywa państwa członkowskie do wsparcia tego rodzaju dochodzenia w Radzie Praw Człowieka ONZ;
9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, parlamentom i rządom państw członkowskich, specjalnemu wysłannikowi Sekretarza Generalnego ONZ do Jemenu, rządom Jemenu i Królestwa Arabii Saudyjskiej, a także parlamentom i rządom państw należących do Rady Współpracy Państw Zatoki i Ligii Państw Arabskich.