ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με τις συστηματικές μαζικές δολοφονίες θρησκευτικών μειονοτήτων από το ISIS
27.1.2016 - (2016/2529(RSP))
σύμφωνα με το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού
Lars Adaktusson, Cristian Dan Preda, Elmar Brok, Andrej Plenković, Antonio Tajani, Michael Gahler, Mariya Gabriel, David McAllister, Michèle Alliot-Marie, Esther de Lange, Kinga Gál, Tunne Kelam, György Hölvényi, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Lorenzo Cesa, Roberta Metsola, Philippe Juvin, Adam Szejnfeld, Davor Ivo Stier, Therese Comodini Cachia, Barbara Matera εξ ονόματος της Ομάδας PPE
Βλ. επίσης την κοινή πρόταση ψηφίσματος RC-B8-0149/2016
B8-0161/2016
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τις συστηματικές μαζικές δολοφονίες θρησκευτικών μειονοτήτων από το ISIS
(2016/2529 (RSP))
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του της 27ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με την κατάσταση στο Ιράκ[1], της 18ης Σεπτεμβρίου 2015 σχετικά με την κατάσταση στο Ιράκ και στην Συρία και την επίθεση της οργάνωσης IS περιλαμβανομένης και της δίωξης των μειονοτήτων[2], ειδικότερα την παράγραφο 4 αυτού, και της 27ης Νοεμβρίου 2014 σχετικά με το Ιράκ: απαγωγές και κακομεταχείριση γυναικών[3], της 12ης Φεβρουαρίου 2015 σχετικά με την ανθρωπιστική κρίση στο Ιράκ και στη Συρία, ιδίως στο πλαίσιο του ισλαμικού κράτους[4], και ειδικότερα την παράγραφο 27 αυτού, της 12ης Μαρτίου 2015 σχετικά με τις πρόσφατες επιθέσεις και απαγωγές από το ISIS/Da’esh στη Μέση Ανατολή, ιδίως των Ασσυρίων[5], ειδικότερα την παράγραφο 2 αυτού, της 12ης Μαρτίου 2015 σχετικά με την Ετήσια Έκθεση του 2013 για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία στον Κόσμο και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτό τον τομέα [6], ειδικότερα τις παραγράφους 129 και 211 αυτού, της 12ης Μαρτίου 2015 σχετικά με τις προτεραιότητες της ΕΕ για το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ το 2015[7], ειδικότερα τις παραγράφους 66 και 67 αυτού, της 30ής Απριλίου 2015 σχετικά με τους διωγμούς εναντίον χριστιανών σε όλο τον κόσμο, σε συσχετισμό με τους φόνους των φοιτητών στην Κένυα από την τρομοκρατική ομάδα Al-Shabaab [8], ειδκότερα την παράγραφο 10 αυτού και της 30ής Απριλίου 2015 σχετικά με την καταστροφή τόπων πολιτισμικής σημασίας που διαπράττεται από το Ισλαμικό Κράτος (ISIS/Da’esh)[9],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 1ης Ιουνίου 2006 σχετικά με την κατάσταση των γυναικών στις ένοπλες συγκρούσεις και τον ρόλο τους στη διαδικασία ανασυγκρότησης και εκδημοκρατισμού στις χώρες που ευρίσκονται σε μεταπολεμικό στάδιο[10],
– έχοντας υπόψη τη σύστασή του προς το Συμβούλιο, της 18ης Απριλίου 2013, σχετικά με την αρχή της «Ευθύνης Προστασίας» των Ηνωμένων Εθνών («R2P»)[11],
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου: σχετικά με την περιφερειακή στρατηγική της ΕΕ για τη Συρία και το Ιράκ και για την απειλή που συνιστά το Ισλαμικό Κράτος· της 16ης Μαρτίου 2015, σχετικά με την κρίση στη Συρία και το Ιράκ με το ISIL/Daesh της 20ης Οκτωβρίου 2014· σχετικά με το Ιράκ και τη Συρία της 30ης Αυγούστου 2014· σχετικά με τη Συρία της 14ης Απριλίου 2014 και της 12ης Οκτωβρίου 2015 και σχετικά με το Ιράκ της 15ης Αυγούστου 2014,
– έχοντας υπόψη την απόφαση 2003/335/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 8ης Μαΐου 2003, σχετικά με τη διερεύνηση και τη δίωξη της γενοκτονίας, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και των εγκλημάτων πολέμου[12],
– έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για την προαγωγή και την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας των πεποιθήσεων και τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ σχετικά με την άσκηση βίας κατά των γυναικών και την καταπολέμηση κάθε μορφής διακρίσεων σε βάρος τους, τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την πολιτική της ΕΕ έναντι τρίτων χωρών όσον αφορά τα βασανιστήρια και άλλες μορφές σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ του 2008 για τα παιδιά και τις ένοπλες συγκρούσεις, τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ σχετικά με την προώθηση και την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού και τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την ελευθερία της έκφρασης εντός και εκτός διαδικτύου,
– έχοντας υπόψη την παρέμβαση της ΕΕ στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ της 25ης Μαρτίου 2015 (διαδραστικός διάλογος σχετικά με την έκθεση του Γραφείου του Ύπατου Αρμοστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα έκθεση σχετικά με το Ιράκ),
– έχοντας υπόψη τις δηλώσεις της Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής / Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΑΕ/ΥΕ) σχετικά με το Ιράκ και τη Συρία, καθώς και τις απαντήσεις της σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις σχετικά με: την «Γενοκτονία των Ελληνορθόδοξων της Συρίας» (E-004733/2015), δημοσιευθείσα την 1η Ιουνίου 2015· τους «Χριστιανούς του Ιράκ που υφίστανται βασανιστήρια και των οποίων λεηλατούνται οι περιουσίες» (E-004152-15), δημοσιευθείσα στις 30 Ιουνίου 2015· την «Δίωξη και την γενοκτονία Χριστιανών» (P-012721/2015), δημοσιευθείσα στις 30 Οκτωβρίου 2015· την «Απαγωγή χριστιανών στην Συρία» (E-004156-15) και την «Προστασία των χριστιανικών κοινοτήτων στην Μέση Ανατολή» (E-004001/15), που έλαβαν κοινή απάντηση στις 10 Νοεμβρίου 2015,
– έχοντας υπόψη τη δήλωση εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του κ. Σταύρου Λαμπρινίδη, Ειδικού Εντεταλμένου της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, στην ανοικτή συζήτηση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με θέμα "Τα θύματα επιθέσεων και διώξεων για εθνοτικούς ή θρησκευτικούς λόγους στη Μέση Ανατολή", στις 27 Μαρτίου 2015,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα 60/1 της 24 Οκτωβρίου 2005 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τα αποτελέσματα της Παγκόσμιας Διάσκεψης Κορυφής (και ιδιαίτερα τις παραγράφους 138 έως 140), καθώς και την έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ της 12ης Ιανουαρίου 2009 με τίτλο "Implementing the Responsibility to Protect" (Εφαρμογή της ευθύνης προστασίας των πληθυσμών),
– έχοντας υπόψη τις δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Ban Ki-moon, σχετικά με το Ιράκ και την ευθύνη προστασίας των πληθυσμών,
– έχοντας υπόψη την ενημερωτική δήλωση του Ειδικού απεσταλμένου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το Ιράκ, Ján Kubiš, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 11 Νοεμβρίου 2015,
– έχοντας υπόψη την δήλωση του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Navi Pillay, της 25ης Αυγούστου 2014, σχετικά με τους «Ιρακινούς αμάχους που πλήττονται από «φρικτή» διαδεδομένη και συστηματική δίωξη»,
– έχοντας υπόψη τη δήλωση της Ειδικής Αποσταλμένης του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τη σεξουαλική βία στις ένοπλες συγκρούσεις, Zainab Hawa Bangura, της 15ης Ιουλίου 2014, σχετικά με το Ιράκ: «Οι μαχητές δεν πρέπει να χρησιμοποιούν την σεξουαλική βία για στρατιωτικό ή πολιτικό κέρδος», και της 3ης Αυγούστου 2015, σχετικά με την πρώτη επέτειο της τραγωδίας του Sinjar,
– έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της Ειδικής Αποσταλμένης του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τη σεξουαλική βία στις ένοπλες συγκρούσεις, Zainab Hawa Bangura, και του Ειδικού απεσταλμένου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το Ιράκ, Nickolay Mladenov, της 13ης Αυγούστου 2014, με τίτλο «Ιράκ: Έκκληση αξιωματούχων του ΟΗΕ για άμεσο τερματισμό της σεξουαλικής βίας εναντίον των ιρακινών μειονοτήτων»,
– έχοντας υπόψη τα πρόσφατα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με το Ιράκ και την Συρία, ειδικότερα δε το ψήφισμα 2249 (2015), το οποίο καταδικάζει τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις του ISIS,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα S-22/1 που ενέκρινε το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ με θέμα « Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράκ μετά τις βιαιότητες στις οποίες επιδόθηκαν το επιλεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Ανατολής και άλλες προσκείμενες σε αυτό ομάδες», στις 3 Σεπτεμβρίου 2014,
– έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948,
– έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα του 1966,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, του 1989 και το προαιρετικό της πρωτόκολλο του 2000 για την συμμετοχή των παιδιών στις ένοπλες συρράξεις,
– έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη του ΟΗΕ, του 1981, για την εξάλειψη κάθε μορφής μισαλλοδοξίας λόγω θρησκεύματος ή πεποιθήσεων,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1984 κατά των βασανιστηρίων και άλλων μορφών σκληρής, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την πρόληψη και καταπολέμηση του εγκλήματος της γενοκτονίας, της 9ης Δεκεμβρίου 1948,
– έχοντας υπόψη την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της 26 Φεβρουαρίου 2007 στην υπόθεση που αφορά την εφαρμογή της σύμβασης για την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της γενοκτονίας (Βοσνία-Ερζεγοβίνη κατά της Σερβίας και του Μαυροβουνίου), την απόφαση της 2ας Αυγούστου 2001, που εκδόθηκε από το Τμήμα Πρώτου Βαθμού του Διεθνούς Δικαστηρίου για τη δίωξη κατά των υπευθύνων για σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που διαπράχθηκαν στο έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας από το 1991 (εισαγγελέας κατά radislav krstic), και την απόφαση της 19ης Απριλίου 2004, που εκδόθηκε από το Τμήμα Εφέσεων στην ίδια υπόθεση,
– έχοντας υπόψη το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, και ειδικότερα τα άρθρα 5 έως 8,
– έχοντας υπόψη το πλαίσιο ανάλυσης του Γραφείου του Ειδικού Συμβούλου του ΟΗΕ για την πρόληψη της γενοκτονίας (OSAPG),
– έχοντας υπόψη την δήλωση της 12ης Αυγούστου 2014 σχετικά με την κατάσταση το Ιράκ, του Ειδικού Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την πρόληψη της γενοκτονίας και του Ειδικού Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ σχετικά με την ευθύνη προστασίας,
– έχοντας υπόψη τις εκθέσεις της Αποστολής Βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών για το Ιράκ (UNAMI) σχετικά με την προστασία των αμάχων κατά τις ένοπλες συγκρούσεις στο Ιράκ, που καλύπτει την περίοδο από τις 11 Σεπτεμβρίου έως τις 10 Δεκεμβρίου 2014 και την περίοδο από τις 11 Δεκεμβρίου 2014 έως τις 30 Απριλίου 2015, αντιστοίχως,
– έχοντας υπόψη την έκθεση του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράκ μετά τις βιαιότητες στις οποίες επιδόθηκαν το επιλεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Ανατολής και άλλες προσκείμενες σε αυτό ομάδες, της 27ης Μαρτίου 2015, και ειδικότερα την παράγραφο 16 αυτής σχετικά με τις «παραβιάσεις που διαπράττονται από το ISIL — επιθέσεις εναντίον θρησκευτικών και εθνοτικών ομάδων»,
– έχοντας υπόψη την έκθεση του Ειδικού Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την προώθηση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών κατά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, της 16ης Ιουνίου 2015, και ειδικότερα την παράγραφο 11 αυτής,
– έχοντας υπόψη την έκθεση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κατά την 28η σύνοδό του στις 8 Ιουλίου 2015, καθώς και τις απόψεις που διατύπωσε η ιρακινή αντιπροσωπεία, ειδικότερα στην παράγραφο 746 της εν λόγω έκθεσης,
– έχοντας υπόψη την δήλωση της 13ης Οκτωβρίου 2015 σχετικά με την κλιμάκωση της υποκίνησης βίας στη Συρία για θρησκευτικούς λόγους, του Ειδικού Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την πρόληψη της γενοκτονίας και του Ειδικού Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ σχετικά με την ευθύνη προστασίας,
– έχοντας υπόψη την έκθεση του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, της 27ης Ιουλίου 2015, σχετικά με την παρασχεθείσα τεχνική βοήθεια για τη συμβολή στην προαγωγή και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράκ, και συγκεκριμένα το σημείο 18 αυτής,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ της 13ης Μαρτίου 2015, η οποία εκπονήθηκε κατόπιν αίτησης της ιρακινής κυβέρνησης,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Ανεξάρτητης Διεθνούς Επιτροπής Έρευνας για την Συριακή Αραβική Δημοκρατία, η οποία παρουσιάστηκε στο Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 13 Αυγούστου 2015, και ιδίως τις παραγράφους 165 έως 173 αυτής,
– έχοντας υπόψη την ομιλία του Πάπα Φραγκίσκου στο Santa Cruz de la Sierra, Βολιβία, στις 9 Ιουλίου 2015,
– έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης του Παρισιού της 8ης Σεπτεμβρίου 2015,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως αναγνωρίστηκε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ στις παρατηρήσεις του στο πλαίσιο του άτυπου διαδραστικού διαλόγου της Γενικής Συνέλευσης, σχετικά με «Μια ουσιαστική και διαρκή δέσμευση: εφαρμογή της ευθύνης προστασίας των πληθυσμών», της 8ης Σεπτεμβρίου 2015, η δράση της διεθνούς κοινότητας αποδείχθηκε ανεπαρκής έναντι πολλών ευάλωτων πληθυσμών αφότου εγκρίθηκε η ευθύνη προστασίας των πληθυσμών (R2P)·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η γενοκτονία, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τα εγκλήματα πολέμου δεν πρέπει να παραμένουν ατιμώρητα και ότι η αποτελεσματική δίωξή τους πρέπει να εξασφαλίζεται με τη λήψη μέτρων σε εθνικό επίπεδο και με την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η γενοκτονία, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τα εγκλήματα πολέμου είναι μέλημα όλων των κρατών μελών της ΕΕ τα οποία είναι αποφασισμένα να συνεργάζονται για την πρόληψη των εγκλημάτων αυτών και προκειμένου να τεθεί τέρμα στην ατιμωρησία των δραστών τους σύμφωνα με την Κοινή Θέση του Συμβουλίου 2003/444/ΚΕΠΠΑ της 16ης Ιουνίου 2003·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου, η υποχρέωση ενός κράτους να προλάβει μια γενοκτονία και η αντίστοιχη υποχρέωση δράσης γεννάται τη στιγμή που το εν λόγω κράτος λαμβάνει γνώση ή όφειλε κανονικά να έχει λάβει γνώση της ύπαρξης σοβαρού κινδύνου επικείμενης γενοκτονίας[13]·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως αναγνωρίζεται από την απόφαση 2249 (2015) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, η βίαιη εξτρεμιστική ιδεολογία του λεγόμενου "ISIS/Daesh", οι τρομοκρατικές του πράξεις, οι συνεχιζόμενες κατάφωρες συστηματικές και εκτεταμένες επιθέσεις εναντίον αμάχων, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν θρησκευτικά ή εθνοτικά κίνητρα και η εκ μέρους του εξάλειψη της πολιτιστικής κληρονομιάς και η παράνομη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών, συνιστούν παγκόσμια και χωρίς προηγούμενο απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια·
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Χριστιανοί είναι η πιο ευάλωτη ομάδα στο Ιράκ και τη Συρία, και αποτελούν μόνιμο και συστηματικό στόχο του "ISIS/Daesh", το οποίο εκ προθέσεως την καταστροφή και πολιτιστική εξαφάνισή τους εντός των εδαφών που έχει υπό τον έλεγχό του· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Χριστιανοί έχουν υποπέσει θύματα δολοφονιών, σφαγών και ξυλοδαρμών και έχουν υποστεί εκβιασμούς, απαγωγές και βασανιστήρια· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Χριστιανοί έχουν υποβληθεί σε δουλεία (ιδίως οι γυναίκες και τα κορίτσια, που έχουν επίσης υποβληθεί σε άλλες μορφές σεξουαλικής βίας), αναγκάσθηκαν να ασπασθούν τον ισλαμισμό και υπήρξαν θύματα αναγκαστικών γάμων και εμπορίας ανθρώπων· λαμβάνοντας υπόψη ότι παρατηρήθηκε επίσης αναγκαστική στράτευση παιδιών· λαμβάνοντας υπόψη ότι έχουν υποστεί βανδαλισμούς οι χριστιανικές εκκλησίες, καθώς και οι θρησκευτικοί και πολιτιστικοί χώροι·
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Χριστιανοί είναι η θρησκευτική ομάδα που υφίσταται τις περισσότερες διώξεις ανά τον κόσμο, και λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία ο αριθμός των χριστιανών που σκοτώνονται κάθε χρόνο υπερβαίνει τους 150 000, όπως αναγνωρίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο από 30ής Απριλίου 2015 ψήφισμά του σχετικά με τους διωγμούς εναντίον χριστιανών σε όλο τον κόσμο· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Αντιπρόεδρος του Κοινοβουλίου Antonio Tajani, ο οποίος είναι αρμόδιος για τον διάλογο με τις εκκλησίες και τις θρησκευτικές κοινότητες, σύμφωνα με το άρθρο 17 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δήλωσε κατά την ad hoc συνεδρίαση υψηλού επιπέδου, της 1ης Δεκεμβρίου 2015, με θέμα «Οι διώξεις Χριστιανών στον κόσμο: έκκληση για δράση» ότι: «Καμία θρησκευτική κοινότητα δεν αποτελεί αντικείμενο μίσους, βίας και συστηματικών επιθέσεων όσο οι Χριστιανοί»· λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά την ίδια αυτή συνεδρίαση, ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Martin Schulz,, δήλωσε ότι οι διώξεις Χριστιανών «υποτιμώνται» και δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενιο κατάλληλης αντιμετώπισης·
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο εξτρεμισμός και η συνεχιζόμενη δίωξη των Χριστιανών συμβάλλουν τα μέγιστα στο ανερχόμενο φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης και των εσωτερικών εκτοπίσεων· λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως αποτέλεσμα της δίωξης των Χριστιανών στην στο Ιράκ, ο αριθμός τους έχει μειωθεί δραματικά: στο Ιράκ, από 1.400.000 το 2003 σε περίπου 300.000 και στην Συρία, από 1.250.000 το 2011 σε κάτω των 500.000 σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία που χορήγησε η καθολική οργάνωση «Βοήθεια στην Εκκλησία που έχει Ανάγκη» (ACN) στην έκθεσή της «Διωκόμενοι και ξεχασμένοι; Μια έκθεση σχετικά με τους Χριστιανούς που διώκονται λόγω της πίστης τους 2013-2015» και άλλες αξιόπιστες δημόσιες πηγές·
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο διεθνής νομικός ορισμός της γενοκτονίας, σύμφωνα με το άρθρο ΙΙ της σύμβασης του ΟΗΕ για την πρόληψη και την τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας, στην οποία προσδιορίζεται ο όρος της γενοκτονίας, του 1948 περιλαμβάνει «οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις που διεπράχθησαν με την πρόθεση να εξοντωθεί, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, εθνική, εθνοτική, φυλετική ή θρησκευτική ομάδα, όπως: (α) τον φόνο μελών της ομάδας· (β) την πρόκληση σοβαρών σωματικών και πνευματικών βλαβών στα μέλη της ομάδας· (γ) την εσκεμμένη επιβολή στην ομάδα συνθηκών διαβίωσης με στόχο τη ολική ή μερική φυσική της εξόντωση· (δ) την επιβολή μέτρων με στόχο την παρεμπόδιση των γεννήσεων στο πλαίσιο της ομάδας· και (ε) την βίαιη μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα»· λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο III της σύμβασης θεωρεί αξιόποινη όχι μόνο τη γενοκτονία, αλλά επίσης και τη συνωμοσία για διάπραξη γενοκτονίας, την άμεση και δημόσια προτροπή για την διάπραξη γενοκτονίας, και της συνέργειας σε γενοκτονία·
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι στην απόφαση που εξέδωσε στις 2 Αυγούστου 2001 το Τμήμα Πρώτου Βαθμού του Διεθνούς Δικαστηρίου για τη Δίωξη των υπευθύνων για σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που τελέστηκαν στην επικράτεια της Πρώην Γιουγκοσλαβίας, από το 1991, στην υπόθεση Εισαγγελέας κατά Radislav Krstic για τη γενοκτονία της Srebrenica, ορίζεται στην οικεία παράγραφο 580 ότι «ταυτόχρονες επιθέσεις κατά πολιτιστικών και θρησκευτικών αγαθών και συμβόλων της ομάδας που αποτελεί στόχο, καθώς και (...) μπορούν εύλογα να θεωρηθούν ως απόδειξη ότι υφίσταται πρόθεση φυσικής καταστροφής της ομάδας·
ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι στην απόφαση που εξέδωσε στις Δευτέρα, 19 Απριλίου 2004 το Τμήμα Πρώτου Βαθμού του Διεθνούς Δικαστηρίου για τη Δίωξη των υπευθύνων για σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που τελέστηκαν στην επικράτεια της Πρώην Γιουγκοσλαβίας, από το 1991, στην υπόθεση Εισαγγελέας κατά Radislav Krstic για τη γενοκτονία της Srebrenica, ορίζεται ότι «το αριθμητικό μέγεθος του τμήματος της ομάδας που αποτελεί στόχο συνιστά το απαραίτητο και σημαντικό σημείο αφετηρίας, όχι όμως σε όλες τις περιπτώσεις και το καταληκτικό σημείο της έρευνας. Ο αριθμός των ατόμων που αποτελούν στόχο πρέπει να αξιολογείται όχι μόνο σε απόλυτους όρους αλλά και σε συνάρτηση με το συνολικό μέγεθος ολόκληρης της ομάδας. Εκτός από το αριθμητικό μέγεθος του τμήματος της ομάδας που αποτελεί στόχο, κρίσιμο κριτήριο μπορεί να αποτελεί η σημασία της εντός της ομάδας. Εάν ένα συγκεκριμένο τμήμα της ομάδας έχει εμβληματικό χαρακτήρα για το σύνολο της ομάδας ή είναι ζωτικό για την επιβίωσή της, αυτό μπορεί να στοιχειοθετήσει τη διαπίστωση ότι το τμήμα αυτό θεωρείται σημαντικό κατά την έννοια του άρθρου 4»·
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύνολο του μουσουλμανικού πληθυσμού της Srebrenica πριν από την κατάληψη της πόλης το 1995 ανερχόταν σε περίπου 40.000 άτομα, εκ των οποίων φονεύθηκαν 7.000 έως 8.000 άνδρες μουσουλμάνοι, μια πράξη η οποία έχει αναγνωρισθεί ως γενοκτονία από το Διεθνές Δικαστήριο για την δίωξη υπευθύνων για σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που διαπράχθηκαν στο έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας από το 1991·
ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότερες από τις οκτώ κατηγορίες μη σωρευτικών παραγόντων που περιλαμβάνονται στην ανάλυση-πλαίσιο για την γενοκτονία που εκπονήθηκε από το γραφείο του Ειδικού Συμβούλου του ΟΗΕ για την πρόληψη της γενοκτονίας (OSAPG) είναι ήδη παρούσες στην περίπτωση των διωγμών χριστιανών στη Συρία και το Ιράκ (διακρίσεις και παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων· περιστάσεις που επηρεάζουν την ικανότητα πρόληψης της γενοκτονίας· παρουσία παράνομων όπλων και οπλισμένων στοιχείων· τα κίνητρα των ηγετικών φορέων στην χώρα/περιοχή· πράξεις που ενθαρρύνουν τις διαφορές μεταξύ των εθνικών, φυλετικών, εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων· περιστάσεις που διευκολύνουν την διάπραξη γενοκτονίας· πράξεις που συνιστούν γενοκτονία· σαφής πρόθεση «ολικής ή μερικής καταστροφής»· και αφορμές)·
ΙΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνεχιζόμενη γενοκτονία, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τα εγκλήματα πολέμου σε βάρος των χριστιανών στο Ιράκ άρχισαν ουσιαστικά με δολοφονίες χριστιανών το 2003, και λαμβάνοντας υπόψη ότι έκτοτε έχουν αυξηθεί σε αριθμό και οι στόχοι έχουν επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνουν κάθε χριστιανό, λόγω των θρησκευτικών του/της πεποιθήσεων· λαμβάνοντας υπόψη ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι υπεύθυνοι για τα εν λόγω εγκλήματα έχουν δηλώσει ότι επιθυμούν να διώξουν τους χριστιανούς από το Ιράκ·
ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 31 Οκτωβρίου 2010, σκοτώθηκαν κατόπιν επίθεσης στον συριακό καθολικό ναό της Θεοτόκου στην Βαγδάτη 58 άτομα, μεταξύ των οποίων 51 όμηροι και 2 ιερείς· λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με δήλωση της προσκείμενης στην «Αλ Κάιντα, ισλαμικό κράτος για το Ιράκ» ομάδας, οι χριστιανοί είναι ένας «νόμιμος στόχος»· λαμβάνοντας υπόψη ότι μερικές εβδομάδες μετά, σημειώθηκε μια σειρά βομβιστικών και θανατηφόρων επιθέσεων με στόχο τους κατά πλειοψηφία χριστιανικούς τομείς της Βαγδάτης·
ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι 66 εκκλησίες δέχθηκαν επιθέσεις ή βομβαρδίσθηκαν στο πλαίσιο της συστηματικής εκστρατείας εναντίον των χριστιανικών εκκλησιών στο Ιράκ τα τελευταία έτη (41 στη Βαγδάτη, 19 στη Μοσούλη, 5 στο Κιρκούκ και σε 1 στο Ramadi)· λαμβάνοντας υπόψη ότι δύο μοναστήρια, η Μονή και η εκκλησία ορφανοτροφείου έχουν επίσης υποστεί βομβαρδισμούς·
ΙΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι την νύχτα της 6ης Αυγούστου 2014 πάνω από 150.000 χριστιανοί εγκατέλειψαν την Μοσούλη, το Qaraqosh και άλλα χωριά στις πεδιάδες της Νινευή λόγω της προέλασης του "ISIS/Daesh", χάνοντας όλα τα υπάρχοντά τους, και λαμβάνοντας υπόψη ότι μέχρι στιγμής οι άνθρωποι αυτοί παραμένουν εκτοπισμένοι και σε επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης στο βόρειο τμήμα του Ιράκ·
ΙΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 15 Ιουλίου 2014, της Ειδικής Αποσταλμένης του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τη σεξουαλική βία στις ένοπλες συγκρούσεις, Zainab Hawa Bangura,awa Bangura, δήλωσε ότι στο Ιράκ, «υπάρχουν επίσης εκθέσεις στις οποίες αναφέρεται ότι οι εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες έχουν στοχοθετηθεί για σωματική κακοποίηση, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας»· λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 3 Αυγούστου 2015, πρώτη επέτειο της τραγωδίας του Sinjar, η ιδία δήλωσε: «Τις ημέρες που ακολούθησαν, εν μέσω αποτρόπαιων σφαγών, το ISIL απήγαγε εκατοντάδες γυναίκες και κορίτσια που ανήκουν σε εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες, εισάγοντας ένα πρότυπο σεξουαλικής βίας, δουλείας, της σεξουαλικής βίας, απαγωγών και εμπορίας ανθρώπων που συνεχίζεται μέχρι σήμερα· […] τα φρικτά αυτά εγκλήματα σεξουαλικής βίας στο πλαίσιο συγκρούσεων, τα οποία θα πρέπει να ισοδυναμούν με εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και/ή πράξεις γενοκτονίας δεν θα λησμονηθούν»·
ΙΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 13 Αυγούστου 2014 η Ειδική Εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τη Σεξουαλική Βία σε Εμπόλεμες Ζώνες, Zainab Hawa Bangura, και ο Ειδικός Εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για το Ιράκ, ickolay Mladenov, εξέδωσαν μια κοινή δήλωση, με την οποία επιβεβαιώνεται ότι 1 500 περίπου Χριστιανές και Γιατζίντι γυναίκες ενδέχεται να έχουν απαχθεί από το ISIL και στη συνέχεια να έχουν εξαναγκαστεί σε σεξουαλική δουλεία· λαμβάνοντας υπόψη ότι, στη δήλωση αυτή, αμφότεροι οι ειδικοί αντιπρόσωποι αναγνώρισαν ότι το Daesh στοχοποιεί γυναίκες και παιδιά και προβαίνει σε πράξεις πρωτοφανούς αγριότητας εις βάρος μειονοτήτων στις περιοχές που ελέγχει·
Κ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με δήλωση του Ειδικού Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ σχετικά με την πρόληψη της γενοκτονίας, του Ειδικού Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ σχετικά με την ευθύνη προστασίας, της 12ης Αυγούστου 2014, σχετικά με το Ιράκ, αναφέρουν ότι σύμφωνα με σχετικές εκθέσεις οι πράξεις που διαπράττονται από το Daesh/ISIS ενδέχεται να επισημαίνουν τον κίνδυνο γενοκτονίας·
ΚΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, της 13ης Μαρτίου 2015, η οποία εκπονήθηκε κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης του Ιράκ, στις εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες που στοχεύει το ISIL περιλαμβάνονται οι Γιατζίντι, οι χριστιανοί, οι τουρκομάνοι, οι sabea-mandeans, οι Γιαρσάν, οι Κούρδοι και οι Σιίτες» και ότι «είναι εύλογο να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ορισμένα από τα περιστατικά [στο Ιράκ το 2014-2015...] ενδέχεται να συνιστούν γενοκτονία»·
ΚΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την «έκθεση σχετικά με την προστασία των αμάχων κατά τις ένοπλες συγκρούσεις στο Ιράκ: 1η Μαΐου - 31 Οκτωβρίου 2015 σχετικά με την κατάσταση στο Ιράκ» που δημοσίευσαν το γραφείο του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και η Υπηρεσία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Αποστολής Βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών για το Ιράκ, στις 19 Ιανουαρίου 2016: «Η βία κατά του άμαχου πληθυσμού στο Ιράκ παραμένει εξαιρετικά υψηλή. Το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Ανατολής» (ISIL) εξακολουθεί να διαπράττει συστηματικές και εκτεταμένες πράξεις βίας και παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Οι πράξεις αυτές δύνανται, σε ορισμένες περιπτώσεις, να αναχθούν σε εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και, ενδεχομένως, γενοκτονία»·
ΚΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το ISIS/Daesh συνέλαβε τα άτομα που δεν είχαν την δυνατότητα να διαφύγει από τη Μοσούλη και την πεδιάδα της Νινευή, και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μη μουσουλμάνες γυναικών και παιδιά αιχμαλωτίσθηκαν, ορισμένα εκ των οποίων πωλήθηκαν και άλλα φονεύθηκαν με βάναυσο τρόπο και βιντεοσκοπήθηκαν από τους δράστες·
ΚΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το λεγόμενο ISIS/Daesh και οι εξτρεμιστικές ομάδες στην Συρία έχουν εσκεμμένα και συστηματικά λάβει ως στόχο τις χριστιανικές εκκλησίες και άλλα κτίρια όπως η εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου στο Χαλέπι, Συρία, όπου πετάχτηκαν χειροβομβίδες κατά την ώρα της λειτουργίας στις 25 Οκτωβρίου 2015·
ΚΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, μετά την απαγωγή των ιερέων τον Μάιο 2015, η αναγόμενη στον πέμπτο αιώνα μονή του Αγίου Ηλία στο Qaryatain, Συρία, ισοπεδώθηκε, και αυτό είναι ένα από τα πολλά χριστιανικά κτίσματα μεγάλης πολιτιστικής σημασία που έχουν καταστραφεί από το λεγόμενο ISIS/Daesh·
ΚΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, μετά την κατάληψη του Qaryatain (Συρία), το λεγόμενο ISIS/Daesh απήγαγε 230 κατοίκους, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήσαν Χριστιανοί·
ΚΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, τον Φεβρουάριο του 2015, το Daesh/ISIS απήγαγε περισσότερους από 220 Ασσυρίους Χριστιανούς, αφού κατέλαβε αρκετές αγροτικές κοινότητες στη νότια όχθη του ποταμού Khabur στη βορειοανατολική επαρχία Hassakeh, και ότι μέχρι σήμερα λίγοι μόνο έχουν απελευθερωθεί, ενώ η τύχη των άλλων παραμένει άγνωστη·
ΚΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 2 Απριλίου 2015 οι δράστες της επίθεσης στη Garissa είχαν σκόπιμα στόχο τους μη Μουσουλμάνους και ξεχώρισαν τους Χριστιανούς για να τους εκτελέσουν ωμά· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Al-Shabaab διακηρύσσει ανοιχτά και δημόσια ότι διεξάγει πόλεμο εναντίον των Χριστιανών στην περιοχή·
ΚΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την έκθεση του Γραφείου του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράκ μετά τις βιαιότητες στις οποίες επιδόθηκε το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Ανατολής και άλλες προσκείμενες σε αυτό ομάδες, της 27ης Μαρτίου 2015, (στην παράγραφο 16 σχετικά με τις παραβιάσεις που διαπράττονται από το ISIL — επιθέσεις εναντίον θρησκευτικών και εθνοτικών ομάδων) «οι πράξεις βίας κατά αμάχων επειδή ανήκουν ή εικάζεται ότι ανήκουν σε κάποια εθνοτική ή θρησκευτική ομάδα [...] βάσει των πληροφοριών που συγκεντρώνονται συνολικά [...] ενδέχεται να συνιστούν γενοκτονία.»·
Λ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την έκθεση σχετικά με την προστασία των αμάχων κατά τις ένοπλες συγκρούσεις στο Ιράκ (11 Δεκεμβρίου 2014 - 30 Απριλίου 2015) της Αποστολής Βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών για το Ιράκ, «το ισλαμικό κράτος εξακολουθεί να διαπράττει συστηματικές και εκτεταμένες παραβιάσεις και παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Οι πράξεις αυτές δύνανται, σε ορισμένες περιπτώσεις, να αναχθούν σε εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και, ενδεχομένως, γενοκτονία»·
ΛΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την έκθεση του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα σχετικά με την «τεχνική βοήθεια που παρέχεται για την προαγωγή και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράκ», της 27ης Ιουλίου 2015, «η UNAMI/ΥΑ συνέχισε να λαμβάνει πολυάριθμες αξιόπιστες εκθέσεις για σοβαρές παραβιάσεις και καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που διαπράττει το ισλαμικό κράτος κατά αμάχων σε εμφανώς ευρεία και συστηματική βάση. Οι πράξεις αυτές δύνανται, σε ορισμένες περιπτώσεις, να αναχθούν σε εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και, ενδεχομένως, γενοκτονία» (παράγραφος 18)·
ΛΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκθεση της 16ης Ιουνίου 2015 του ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ σχετικά με την προώθηση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών παράλληλα με την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας δηλώνει ότι «υπάρχουν στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι το Ισλαμικό Κράτος έχει διαπράξει σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, περιλαμβανομένης της γενοκτονίας, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, των εγκλημάτων πολέμου και σοβαρών παραβιάσεων του δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» (παράγραφος 11)·
ΛΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι στην έκθεση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά την 28η σύνοδό του, της 8ης Ιουλίου 2015, η ιρακινή αντιπροσωπεία επιβεβαιώνει ότι «το ισλαμικό κράτος διέπραξε βάρβαρα εγκλήματα που θα μπορούσαν να ισοδυναμούν με γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου με τη μορφή σφαγών και μαζικών εκτελέσεων φυλακισμένων και άοπλων κρατούμενων, ιερέων, παιδιών και γυναικών που απέρριψαν την ιδεολογία τους»·
ΛΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις αρχές της ευθύνης προστασίας των πληθυσμών (R 2P), όταν ένα κράτος (ή μη κρατικός φορέας) αρνείται προδήλως να προστατέψει τον πληθυσμό του ή ταυτίζεται είναι στην πράξη με τον δράστη αυτών των εγκλημάτων, η διεθνής κοινότητα έχει την ευθύνη ανάληψης συλλογικής δράσης για την προστασία των πληθυσμών, σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·
ΛΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με το ψήφισμα της 12ης Μαρτίου 2015 σχετικά με τις πρόσφατες επιθέσεις και απαγωγές από τo ISIS/Da’esh στη Μέση Ανατολή, ιδίως των Ασσυρίων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: «καταδικάζει απερίφραστα το Ισλαμικό Κράτος και τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ισοδυναμούν με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, σύμφωνα με το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ), και οι οποίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν γενοκτονία» (παράγραφος 2)·
1. καταδικάζει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο το ISIS/Daesh και τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που διαπράχθηκαν στο πλαίσιο του στόχου της εκ προθέσεως εξολόθρευσης Χριστιανών και άλλων θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων και αυτοχθόνων πληθυσμών στις τις περιοχές που τελούν υπό τον έλεγχό του·
2. εκφράζει την άποψη ότι όσοι συνωμοτούν, σχεδιάζουν, υποκινούν, διαπράττουν ή αποπειρώνται να διαπράξουν, είναι συνένοχοι σε, ή στηρίζουν βιαιότητες και διεθνή εγκλήματα κατά των χριστιανών (Ασσυρίων /Χαλδαίων, πιστών της Συριακής Εκκλησίας/μελχιτών, Αρμενίων) και άλλων εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των Γιαζίντι, των Τουρκομάνων, των Σαμπάκ, των Γιαρσάν, των sabea-mandeans και των Κούρδων, και οι οποίος εκ προθέσεως τους λαμβάνουν ως στόχο ειδικά για εθνοτικούς ή θρησκευτικούς λόγους, διαπράττουν, και ως εκ τούτου θα πρέπει να θεωρηθούν ένοχοι και υπεύθυνοι για «εγκλήματα πολέμου», «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και «γενοκτονία»·
3. παροτρύνει όλα τα συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την πρόληψη και την τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας, η οποία υπογράφτηκε στο Παρίσι στις 9 Δεκεμβρίου 1948, και άλλων σχετικών διεθνών συμφωνιών, να προλαμβάνουν εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία στην επικράτειά τους· παροτρύνει τη Συρία και το Ιράκ να δεχθούν τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου·
4. καλεί τα συμβαλλόμενα μέρη στην Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την πρόληψη και καταπολέμηση του εγκλήματος της γενοκτονίας, του 1948, και σε άλλες διεθνείς συμφωνίες για την πρόληψη και τιμωρία των εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και του εγκλήματος της γενοκτονίας, και ειδικότερα τις αρμόδιες αρχές των χωρών — και τους υπηκόους τους — οι οποίες υποστηρίζουν με οποιονδήποτε τρόπο, μέσω συνεργασίας ή χρηματοδότησης, ή είναι συνένοχοι αυτών των εγκλημάτων, να τηρήσουν πλήρως τις νομικές υποχρεώσεις τους δυνάμει της σύμβασης και άλλων διεθνών συμφωνιών·
5. καλεί τις αρμόδιες αρχές των χωρών οι οποίες καθ’ οιονδήποτε τρόπο, άμεσα ή έμμεσα, στηρίζουν, παρέχουν συνεργασία ή χρηματοδοτούν, ή είναι συνένοχοι αυτών των εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονίας, να τηρήσουν πλήρως τις νομικές υποχρεώσεις τους βάσει του διεθνούς δικαίου και να θέσουν τέρμα στις εν λόγω απαράδεκτες συμπεριφορές, οι οποίες προκαλούν τεράστια ζημιά στις κοινωνίες του Ιράκ και της Συρίας, και ιδίως στους Χριστιανούς και άλλες θρησκευτικές μειονότητες, και αποσταθεροποιούν σοβαρά τις γειτονικές χώρες και τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια·
6. προτρέπει όλες τις χώρες της διεθνούς κοινότητας αφενός να βελτιώσουν τα νομικά και δικαιοδοτικά συστήματά τους προκειμένου να αποτρέπουν τους υπηκόους και τους πολίτες τους από το προσχωρούν στο ισλαμικό κράτος και να συμμετέχουν σε εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία εις βάρος χριστιανών και άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων στο Ιράκ και τη Συρία, αφετέρου δε να διασφαλίσουν ότι, σε περίπτωση που διαπράττουν τέτοια εγκλήματα, θα διωχθούν ποινικά το ταχύτερο δυνατόν, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρονικής υποκίνησης στην διάπραξη και υποστήριξη των εγκλημάτων αυτών·
7. ζητεί από κάθε κυβέρνηση ή δημόσια αρχή, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ (ιδίως της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης) και των κρατών μελών της, καθώς και των διεθνών οργανισμών και ιδρυμάτων, και των αντιστοίχων ηγετών και εκπροσώπων τους, να χρησιμοποιήσουν για τις φρικαλεότητες που διαπράττονται από το ISIS/Daesh σε βάρος των χριστιανών και άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των αυτοχθόνων Γιαζίντι, την σωστή ορολογία, ήτοι: «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», «εγκλήματα πολέμου» και «γενοκτονία»·
8. καλεί τον ΟΗΕ και τον Γενικό Γραμματέα του, τους ειδικούς εντεταλμένους, τους ειδικούς εισηγητές και τον Ύπατο Αρμοστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα να ονομάσουν τις φρικαλεότητες που διαπράττονται στους εν λόγω χώρους κατά των χριστιανών και άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων στο Ιράκ και τη Συρία με την σωστή ορολογία, ήτοι: «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», «εγκλήματα πολέμου» και «γενοκτονία»·
9. αναγνωρίζει, υποστηρίζει και απαιτεί να σεβαστούν άπαντες το απαράγραπτο δικαίωμα όλων των θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων και άλλων που ζουν στο Ιράκ και τη Συρία να εξακολουθήσουν να ζουν στις ιστορικές και παραδοσιακές εστίες τους με αξιοπρέπεια, ισότητα και ασφάλεια και να ασκούν τη θρησκεία τους πλήρως και ελεύθερα χωρίς οποιοδήποτε καταναγκασμό, βία ή διάκριση· πιστεύει ότι προκειμένου να αναχαιτιστούν τα δεινά και η μαζική έξοδος των Χριστιανών και άλλων γηγενών πληθυσμών της περιοχής, είναι απαραίτητη μια σαφής και αδιαμφισβήτητη δήλωση από όλους τους περιφερειακούς, πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, υπέρ της συνεχούς παρουσίας τους και των πλήρων και ίσων δικαιωμάτων τους ως πολιτών των χωρών τους·
10. καλεί τη διεθνή κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ και των κρατών μελών της, να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες συνθήκες και προοπτικές ασφαλείας για τους Χριστιανούς και τα μέλη εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων που έχουν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους ή να εκτοπιστούν δια της βίας, να καταστήσουν ουσιαστικό το ταχύτερο δυνατό το δικαίωμά τους σε επιστροφή στις πατρίδες τους, να διαφυλάξουν τις κατοικίες τους, τα κτήματά τους, την περιουσία τους και τα υπάρχοντά τους, καθώς και τις εκκλησίες και τους θρησκευτικούς και πολιτιστικούς χώρους τους και να έχουν τη δυνατότητα να ζουν αξιοπρεπή ζωή και να έχουν μέλλον·
11. καταδικάζει και απορρίπτει οποιαδήποτε ερμηνεία του μηνύματος του Ισλάμ που στρώνει τον δρόμο για την δημιουργία μιας βίαιης, ωμής, ολοκληρωτικής, καταπιεστικής και επεκτατικής ιδεολογίας που νομιμοποιεί την εξάλειψη χριστιανικών μειονοτήτων· καλεί τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC) και τα όργανά του, το Συμβούλιο Συνεργασίας των Αραβικών Κρατών του Κόλπου (Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου ή ΣΣΚ) και τους μουσουλμάνους ιθύνοντες να καταδικάσουν ανεπιφύλακτα τις φρικαλεότητες που διαπράττονται από το ISIS/Daesh σε βάρος των χριστιανών και άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων και αυτοχθόνων και να κάνουν χρήση της νόμιμης ορολογίας: «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», «εγκλήματα πολέμου» και «γενοκτονία»·
12. ζητεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στις περιπτώσεις όπου άλλοι εθνικοί ή διεθνείς μηχανισμοί έχουν ήδη αποτύχει, να εξετάσουν το ενδεχόμενο προσφυγής στο κεφάλαιο VII του καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών για τη δημιουργία ασφαλών καταφυγίων όπου οι βίαια εκτοπισθέντες Χριστιανοί και άλλες θρησκευτικές μειονότητες θα μπορέσουν να τεθούν υπό την προστασία των εξουσιοδοτημένων δυνάμεων του ΟΗΕ·
13. ζητεί από τις μονάδες ανθρωπιστικής βοήθειας και συνεργασίας της ΕΕ να συνεργάζονται επίσης πλήρως κατά την άσκηση του έργου τους με τους αναγνωρισμένους ηγέτες των χριστιανικών εκκλησιών και κοινοτήτων ή άλλων πληττόμενων θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων και να τους συμπεριλαμβάνουν στα σχέδιά τους και στην πρακτική εφαρμογή και διανομή της ενίσχυσης, έτσι ώστε να ικανοποιηθούν καλύτερα οι ανάγκες τους και οι ανάγκες του πληθυσμού γενικά· θεωρεί ότι ένα παράδειγμα ορθής πρακτικής μπορεί να παρατηρηθεί στο Αρμπίλ (Ιράκ), όπου, υπό την καθοδήγηση του Χαλδαίου καθολικού αρχιεπισκόπου Bashar Matti warda, οι εκτοπισθέντες στο εσωτερικό της χώρας (EEX) έχουν συστήσει μια κοινότητα που προσφέρει σχολικές εγκαταστάσεις (από την προσχολική εκπαίδευση έως την πανεπιστημιακή εκπαίδευση) και, μετά την πάροδο ενός έτους, άνοιξε μικρά καταστήματα και επιχειρήσεις συντήρησης της κοινότητας υποδοχής·
14. τονίζει ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις των προαναφερόμενων συμβάσεων και συμφωνιών των Ηνωμένων Εθνών, δεν πρέπει να υπάρξει ατιμωρησία για τους δράστες, συμπεριλαμβανομένων όσων έχουν συνωμοτήσει, σχεδιάσει, υποκινήσει, διαπράξει ή αποπειραθεί να διαπράξουν οιαδήποτε από αυτές τις πράξεις, και ότι οι υπεύθυνοι πρέπει να παραπέμπονται στα αρμόδια εθνικά ή διεθνή δικαστήρια, τόσο στα ήδη υπάρχοντα όσο και σε εκείνα που ενδέχεται να δημιουργηθούν ειδικά για το σκοπό αυτό·
15. απορρίπτει ανεπιφύλακτα και θεωρεί παράνομη την ανακοίνωση της ηγεσίας του ISIS/Daesh ότι έχει ιδρύσει χαλιφάτο στις περιοχές που βρίσκονται σήμερα υπό τον έλεγχό του· υπογραμμίζει ότι η δημιουργία και επέκταση του "Ισλαμικού χαλιφάτου" και οι δραστηριότητες άλλων βίαιων εξτρεμιστικών ομάδων στη Μέση Ανατολή είναι άμεση απειλή για την ασφάλεια της περιοχής και των ευρωπαϊκών χωρών και σαφής παραβίαση του διεθνούς δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου·
16. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, τον Ειδικό Εντεταλμένο της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο της Συρίας, την κυβέρνηση και το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων του Ιράκ, της περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν, τα όργανα του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, το Συμβούλιο Συνεργασίας των Αραβικών Κρατών του Κόλπου (Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου), στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών.
- [1] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2014)0011.
- [2] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2014)0027.
- [3] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2014)0066.
- [4] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0040.
- [5] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0071.
- [6] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0076.
- [7] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0079.
- [8] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0178.
- [9] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0179.
- [10] ΕΕ C 298 Ε της 8.12.2006, σ. 287.
- [11] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0180.
- [12] ΕΕ L 118 της 14.5.2003, σ. 12
- [13] Απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της 26 Φεβρουαρίου 2007 στην υπόθεση που αφορά την εφαρμογή της σύμβασης για την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της γενοκτονίας (Βοσνία-Ερζεγοβίνη κατά της Σερβίας και του Μαυροβουνίου), παράγραφος 431.