Projekt rezolucji - B8-0253/2016Projekt rezolucji
B8-0253/2016

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie wprowadzenia kompatybilnych systemów rejestracji zwierząt domowych we wszystkich państwach członkowskich

17.2.2016 - (2016/2540(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia Komisji
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Stefan Eck, Anja Hazekamp, Patrick Le Hyaric, Kostadinka Kuneva, Kateřina Konečná, Marisa Matias w imieniu grupy GUE/NGL

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0251/2016

Procedura : 2016/2540(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-0253/2016
Teksty złożone :
B8-0253/2016
Debaty :
Teksty przyjęte :

B8-0253/2016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wprowadzenia kompatybilnych systemów rejestracji zwierząt domowych we wszystkich państwach członkowskich

(2016/2540(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 43 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) dotyczący funkcjonowania wspólnej polityki rolnej (WPR),

–  uwzględniając art. 114 TFUE dotyczący ustanowienia i funkcjonowania jednolitego rynku,

–  uwzględniając art. 168 ust. 4 lit. b) TFUE dotyczący środków w dziedzinach weterynaryjnej i fitosanitarnej,

–  uwzględniając art. 169 TFUE dotyczący środków ochrony konsumentów,

–  uwzględniając art. 13 TFUE, który stanowi, że przy formułowaniu i wykonywaniu unijnych strategii politycznych Unia i jej państwa członkowskie w pełni uwzględniają wymagania w zakresie dobrostanu zwierząt jako istot zdolnych do odczuwania,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie przemieszczania o charakterze niehandlowym zwierząt domowych[1] oraz rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 577/2013 z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie wzorów dokumentów identyfikacyjnych dla przemieszczania o charakterze niehandlowym psów, kotów i fretek, ustanowienia wykazów terytoriów i państw trzecich oraz formatu, szaty graficznej i wymogów językowych dotyczących oświadczeń potwierdzających spełnienie określonych warunków przewidzianych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013[2],

–  uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG[3],

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 kwietnia 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zdrowia zwierząt[4],

–  uwzględniając konkluzje z 3050. posiedzenia Rady ds. Rolnictwa i Rybołówstwa w dniu 29 listopada 2010 r. w sprawie dobrostanu psów i kotów,

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi[5],

–  uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 792/2012 z dnia 23 sierpnia 2012 r. ustanawiające reguły dotyczące wzorów zezwoleń, świadectw i innych dokumentów przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 865/2006[6],

–  uwzględniając orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-301/14 z dnia 3 grudnia 2015 r., w którym dokonano szerokiej wykładni zarówno pojęcia „działalności gospodarczej” w rozumieniu art. 1 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005, jak i pojęcia „pośrednicy zaangażowani w handel wewnątrzwspólnotowy” w rozumieniu art. 12 dyrektywy Rady 90/425/EWG,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań zapobiegawczych i zaradczych w odniesieniu do wprowadzania i rozprzestrzeniania inwazyjnych gatunków obcych[7],

–  uwzględniając wspólną deklarację na rzecz dobrostanu zwierząt, podpisaną przez Danię, Niemcy i Holandię w dniu 14 grudnia 2014 r.,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 maja 2015 r. w sprawie bezpieczniejszej opieki zdrowotnej w Europie: zwiększenie bezpieczeństwa pacjenta i przeciwdziałanie oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe[8],

–  uwzględniając konkluzje badania wielosektorowego, międzybranżowego i interdyscyplinarnego strategicznego ośrodka analitycznego ds. chorób odzwierzęcych przenoszonych przez zwierzęta domowe (projekt CALLISTO),

–  uwzględniając pierwsze wyniki unijnego badania na temat psów i kotów będących przedmiotem praktyki handlowej, które przeprowadzono w 12 państwach członkowskich, zgodnie z oświadczeniem Komisji załączonym do rozporządzenia (UE) nr 576/2013,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że pierwsze wyniki finansowanego przez Komisję badania dotyczącego dobrostanu psów i kotów będących przedmiotem praktyki handlowej wykazały, że o ile handel psami i kotami przynosi roczny dochód szacowany na 1,3 mld EUR, to tylko 13% zakupionych zwierząt domowych pochodzi od profesjonalnych hodowców;

B.  mając na uwadze, że organizacje pozarządowe, organy ścigania, właściwe organy i weterynarze przedstawili dowody na rosnący nielegalny handel zwierzętami domowymi, któremu towarzyszy powszechne łamanie zasad przemieszczania zwierząt domowych, unikanie kontroli i podrabianie dokumentów;

C.  mając na uwadze, że coraz więcej ludzi nadużywa niekomercyjnego systemu do czysto komercyjnego handlu zwierzętami domowymi;

D.  mając na uwadze, że łamanie zasad przemieszczania zwierząt domowych uznaje się za trzecią najbardziej opłacalną nielegalną działalność handlową w UE, po handlu narkotykami i bronią;

E.  mając na uwadze, ze nielegalny handel zwierzętami domowymi jest coraz częściej łączony przez organizacje pozarządowe, organy ścigania i właściwe organy z poważną przestępczością i przestępczością zorganizowaną;

F.  mając na uwadze, że pomimo niedawnej poprawy sytuacji, nadal istnieją poważne obawy, jeśli chodzi o informacje dostarczane na potrzeby paszportów dla zwierząt domowych, w szczególności dotyczące sposobu, w jaki można potwierdzić prawdziwość informacji o wieku danego zwierzęcia;

G.  mając na uwadze, że strefa Schengen umożliwiająca obywatelom bezpaszportowe poruszanie się między państwami członkowskimi, ułatwia również wewnątrzunijne przewożenie zwierząt domowych bez kontroli;

H.  mając na uwadze, że zwierzęta domowe będące przedmiotem nielegalnego handlu prowadzonego przez hodowców są często niewłaściwie hodowane, słabo socjalizowane oraz bardziej narażone na choroby;

I.  mając na uwadze, że 70 % nowych chorób, które dotknęły ludzi w ciągu ostatnich dziesięcioleci pochodzi od zwierząt, a zwierzęta domowe są nosicielami ponad 100 chorób odzwierzęcych, w tym wścieklizny;

J.  mając na uwadze, że zakup zwierząt domowych, które są niewłaściwie hodowane lub bardzo często w wieku nieprzekraczającym 15 tygodni, przez co mają słabo rozwinięte systemy immunologiczne i nie są objęte wymogami szczepień przeciw chorobom takim jak parwowirus, może spowodować nieoczekiwanie wysokie koszty finansowe i emocjonalne po stronie nabywcy;

K.  mając na uwadze, że większość państw członkowskich stawia już w pewnej formie wymogi dotyczące rejestracji i/lub normalizacji metod identyfikacji zwierząt domowych; mając na uwadze, że większość z tych baz danych nie jest wzajemnie połączona, co uniemożliwia pełną identyfikowalność w przypadku przewożenia zwierząt przez granice państw członkowskich;

L.  mając na uwadze, że obowiązkowe, ogólnoeuropejskie, jednolite wymogi w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt domowych stanowiłyby znaczny postęp w ochronie dobrostanu zwierząt oraz zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, a także zapewniłyby skuteczną wewnątrzunijną identyfikowalność zwierząt domowych;

M.  mając na uwadze, że nielegalny handel dzikimi zwierzętami należy do prowadzonej na najszerszą skalę, ponadnarodowej zorganizowanej działalności przestępczej na świecie; mając na uwadze, że coraz więcej egzotycznych lub dzikich zwierząt w końcu powszechnie trafia do europejskich domów jako zwierzęta domowe;

N.  mając na uwadze, że ucieczka egzotycznych lub dzikich zwierząt może prowadzić do ich niekontrolowanego rozprzestrzenienia się, wpływającego na środowisko, zdrowie publiczne i gospodarkę; mając na uwadze, że większość egzotycznych i dzikich zwierząt nie nadaje się do życia w niewoli, co powoduje problemy z dobrostanem zwierząt na masową skalę;

O.  mając na uwadze, że niektóre państwa członkowskie (takie jak Holandia i Belgia) mają już pozytywne wykazy dotyczące posiadania i/lub sprzedaży zwierząt domowych, co ogranicza liczbę egzotycznych i dzikich zwierząt trzymanych jako zwierzęta domowe;

1.  podkreśla pozytywny wkład, jaki zwierzęta domowe wnoszą w życie milionów pojedynczych właścicieli i rodzin w całej UE, oraz potwierdza, że właściciele powinni mieć możliwość podróżowania ze swoimi zwierzętami po całym terytorium UE w bezpieczny, kontrolowany sposób;

2.  z zadowoleniem przyjmuje poprawione zasady przemieszczania zwierząt domowych wprowadzone rozporządzeniem (UE) nr 576/2013, w tym dodatkowe zabezpieczenia w paszporcie zwierzęcia domowego;

3.  z zaniepokojeniem odnotowuje przedstawione przez organizacje pozarządowe, organy ścigania, właściwe organy i weterynarzy dowody wyraźnie wskazujące na coraz częstsze naruszanie zasad przemieszczania zwierząt domowych, przy czym zasady te są wykorzystywane do celów handlowych;

4.  zauważa, że brak szczepień, odpowiedniego leczenia antywirusowego oraz opieki weterynaryjnej i sanitarnej w nielegalnym obrocie zwierzętami domowymi, co w większości przypadków wynika z pozbawionych skrupułów metod hodowlanych, często na błędnej zasadzie sprawia, że konieczne jest ich leczenie antybiotykami; podkreśla, że zwiększa to oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe wśród zwierząt; jest zaniepokojony tym, że jest to dodatkowy czynnik ryzyka rozwoju i przenoszenia oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe na ludzi;

5.  zauważa, że słaba socjalizacja i przyzwyczajenia należą do głównych czynników powodujących zaburzenia zachowania zwierząt domowych, takich jak problemy z odosobnieniem lub strach przed przedmiotami codziennego użytku, oraz stanowią długookresowe zagrożenie dla dobrostanu zwierząt;

6.  uznaje, że chociaż wiele państw członkowskich ma obowiązkowe systemy identyfikacji i rejestracji zwierząt domowych, występują rozbieżności jeśli chodzi o rodzaj przechowywanych informacji, zwierzęta objęte wymogami identyfikacji i rejestracji oraz szczebel administracyjny, na którym przechowywane są informacje;

7.  wzywa Komisję do ułatwienia stworzenia systemu obowiązkowej identyfikacji i rejestracji zwierząt domowych, który umożliwi dostęp do danych dotyczących zwierząt domowych zarejestrowanych na szczeblu krajowym w celu stworzenia ogólnounijnego mechanizmu identyfikowalności; podkreśla, że należy szanować dane osobowe właścicieli zwierząt domowych i ich sprzedawców zgodnie ze stosownymi unijnymi normami prawnymi dotyczącymi ochrony danych osobowych;

8.  stwierdza, że harmonizacja wymogów dotyczących identyfikacji i rejestracji psów (Canis lupus familiaris) i kotów (Felis silvestris catus) zmniejszyłaby poziom fałszowania dokumentów i nielegalnego handlu, a tym samym poprawiła dobrostan zwierząt i chroniła zdrowie ludzi i zwierząt oraz przyczyniała się do skutecznej wewnątrzunijnej identyfikowalności;

9.  z niepokojem zauważa wzrost nielegalnego handlu egzotycznymi i dzikimi zwierzętami powszechnie trzymanymi jako zwierzęta domowe;

10.  uznaje, że harmonizacja wymogów dotyczących identyfikacji i rejestracji egzotycznych i dzikich zwierząt obecnie trzymanych jako zwierzęta domowe zmniejszyłaby zakres nielegalnego handlu, zapobiegła ciężkim cierpieniom zwierząt, wpłynęła na lepszą ochronę zdrowia i dobrostanu ludzi i zwierząt i bioróżnorodności, a także przyczyniła się do skutecznej wewnątrzunijnej identyfikowalności;

11.  zauważa, że w tym względzie konieczny jest pozytywny wykaz dzikich i egzotycznych zwierząt, które nie mają szczególnie złożonych potrzeb (np. potrzeby behawioralne, dieta, obchodzenie się, opieka specjalistyczna) i mogą być trzymane jako zwierzęta domowe przez przeciętnego właściciela bez narażania zdrowia zwierząt;

12.  wzywa Komisję, aby w momencie wejścia w życie rozporządzenia w sprawie chorób zakaźnych zwierząt niezwłocznie przyjęła akt delegowany ustanawiający zasady zgodnie z art. 108, 109 i 118 tego rozporządzenia dotyczące szczegółowych, zharmonizowanych wymogów w zakresie środków i metod identyfikacji i rejestracji psów (Canis lupus familiaris) i kotów (Felis silvestris catus);

13.  wzywa Komisję, aby w momencie wejścia w życie rozporządzenia w sprawie chorób zakaźnych zwierząt rozważyła przyjęcie aktów delegowanych ustanawiających zasady zgodnie z art. 108, 109 i 118 tego rozporządzenia dotyczące szczegółowych, zharmonizowanych wymogów w zakresie środków i metod identyfikacji i rejestracji następujących zwierząt domowych, zgodnie z załącznikiem 1 do tego rozporządzenia: gadów, ptaków (przedstawicieli gatunków ptaków innych niż ptactwo domowe, indyki, perlice, kaczki, gęsi, przepiórki, gołębie, bażanty, kuropatwy i bezgrzebieniowce), gryzoni i królików innych niż te przeznaczone na produkcję żywności;

14.  wzywa Komisję, aby dopilnowała, by wymogi w ust. 12 i 13 gwarantowały, że środki zapobiegania chorobom i ich kontroli, o których mowa w rozporządzeniu w sprawie chorób zakaźnych zwierząt, będą skutecznie stosowane oraz że ułatwią one identyfikowalność tych zwierząt domowych, ich przemieszczania w obrębie państwa członkowskiego i między państwami członkowskimi oraz ich wwozu do Unii;

15.  wzywa Komisję, by zbadała dodatkowe środki zwalczania nielegalnego handlu zwierzętami domowymi zawarte we wnioskach z badania dotyczącego dobrostanu psów i kotów będących przedmiotem działalności handlowej oraz by bezzwłocznie opublikowała te wnioski;

16.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.