złożony w odpowiedzi na pytania wymagające odpowiedzi ustnej B8-0109/2016, B8-0110-2016, B8-0111/2016, B8-0112/2016, B8-0113/2016, B8-0114/2016 i B8-0115/2016
zgodnie z art. 128 ust. 5 Regulaminu
dotyczącej umowy z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie zwalczania przemytu i podrabiania papierosów oraz zwolnienia ogólnego, zawartej między firmą Philip Morris International (PMI) i jej podmiotami zależnymi a Unią i jej państwami członkowskimi (2016/2555(RSP))
Inés Ayala Sender, Gilles Pargneaux
w imieniu grupy S&D
Rezolucja Parlamentu Europejskiego dotycząca umowy z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie zwalczania przemytu i podrabiania papierosów oraz zwolnienia ogólnego, zawartej między firmą Philip Morris International (PMI) i jej podmiotami zależnymi a Unią i jej państwami członkowskimi(2016/2555(RSP))
B8-0317/2016
Parlament Europejski,
– uwzględniając umowę z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie zwalczania przemytu i podrabiania papierosów oraz zwolnienia ogólnego, zawartą między firmą Philip Morris International (PMI) i jej podmiotami zależnymi a Unią i jej państwami członkowskimi,
– uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich w sprawie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylającej dyrektywę 2001/37/WE(1),
– uwzględniając Protokół w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi przyjęty podczas piątej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu na mocy decyzji FCTC/COP5 (1) z dnia 12 listopada 2012 r.,
– uwzględniając dokument roboczy Komisji z dnia 24 lutego 2016 r. pt. „Technical assessment of the experience made with the Anti-Contraband and Anti-Counterfeit Agreement and General Release of 9 July 2004 among Philip Morris International and affiliates, the Union and its Member States” [Ocena techniczna doświadczeń w związku z umową z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie zwalczania przemytu i podrabiania papierosów oraz zwolnienia ogólnego, zawartą między firmą Philip Morris International (PMI) i jej podmiotami zależnymi a Unią i jej państwami członkowskimi] (SWD(2016)0044),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 11 października 2007 r. w sprawie konsekwencji porozumienia pomiędzy Wspólnotą, państwami członkowskimi i firmą Philip Morris w sprawie intensyfikacji walki z nadużyciami i przemytem papierosów oraz postępów poczynionych w zakresie wdrażania zaleceń parlamentarnej komisji śledczej ds. wspólnotowego systemu tranzytowego(2),
– uwzględniając pytania do Komisji dotyczące umowy z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie zwalczania przemytu i podrabiania papierosów oraz zwolnienia ogólnego, zawartej między firmą Philip Morris International (PMI) i jej podmiotami zależnymi a Unią i jej państwami członkowskimi (O-000010/2016 – B8-0109/2016, O-000014/2016 – B8-0110-2016, O-000015/2016 – B8-0111/2016, O-000016/2016 – B8-0112/2016, O-000017/2016 – B8-0113/2016, O-000018/2016 – B8-0114/2016 and O-000019 – B8-0115/2016),
A. mając na uwadze, że podstawowym celem umowy z PMI jest zmniejszenie powszechnej obecności przemycanych wyrobów PMI na nielegalnym rynku tytoniowym w UE;
B. mając na uwadze, że w dokonanej przez Komisję ocenie technicznej umowy z PMI stwierdzono, iż ten podstawowy cel został faktycznie osiągnięty, jednak ograniczenie przemycanych wyrobów PMI nie spowodowało zmniejszenia ogólnej liczby nielegalnych wyrobów na rynku UE;
C. mając na uwadze, że umowa z PMI przyniosła korzyści finansowe dla dochodów publicznych w wysokości około 1 mld USD z tytułu corocznych płatności i 68,2 mln EUR z tytułu zajęcia towaru, do podziału między Komisję (ok. 10%) i państwa członkowskie (ok. 90%);
D. mając na uwadze, że umowa z PMI wygaśnie w dniu 9 lipca 2016 r.;
E. mając na uwadze, że od czasu podpisania obecnej umowy z PMI w otoczeniu rynkowym nastąpiły znaczne zmiany, w szczególności zwiększyła się obecność papierosów niemarkowych, często określanych jako „tanie białe” (ang. „cheap whites”), a ponadto rośnie sprzedaż wkładów z płynną nikotyną do e-papierosów;
F. mając na uwadze, że od czasu podpisania obecnej umowy z PMI w otoczeniu regulacyjnym nastąpiły znaczne zmiany, w szczególności przyjęto dyrektywę 2014/40/UE dotyczącą produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz protokół do Ramowej konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu (ramowa konwencja antytytoniowa);
G. mając na uwadze, że Trybunał Sprawiedliwości UE rozpatruje obecnie sprawy: C-358/14 Polska przeciwko Parlamentowi i Radzie, C-477/14 Pillbox 38 (UK) Limited oraz C-547/14 Philip Morris Brands SARL i inni, w których zaskarżono dyrektywę 2014/40/UE, a wymienieni producenci wyrobów tytoniowych powinni je przy najbliższej okazji wycofać;
1. z zadowoleniem przyjmuje Protokół w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi („protokół do ramowej konwencji antytytoniowej”) przyjęty przez strony Ramowej konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu oraz wzywa do terminowego zakończenia procesu ratyfikacji od 2022 lub 2023 r.;
2. wyraża zadowolenie z przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich w sprawie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylającej dyrektywę 2001/37/WE(3) (dyrektywa w sprawie wyrobów tytoniowych);
3. podkreśla, że protokół do ramowej konwencji antytytoniowej oraz dyrektywa w sprawie wyrobów tytoniowych to podstawowe instrumenty UE w walce z nielegalnym handlem wyrobami tytoniowymi;
4. ubolewa jednak, że dokonaną przez Komisję techniczną ocenę doświadczeń w związku z umową z PMI opublikowano dopiero w dniu 24 lutego 2016 r., chociaż zapowiedziano ją w maju 2015 r., w związku z czym ograniczono Parlamentowi możliwość wyrażenia na czas opinii w tej złożonej i delikatnej sprawie;
5. z zadowoleniem przyjmuje postawiony w ww. ocenie wniosek, że rzeczywiście udało się osiągnąć cel umowy z PMI, tj. zmniejszenie powszechnej obecności przemycanych wyrobów PMI na nielegalnym rynku tytoniowym w UE;
6. zauważa jednak, że to ograniczenie przemycanych wyrobów PMI nie spowodowało zmniejszenia ogólnej liczby nielegalnych wyrobów na rynku UE;
7. zwraca uwagę na znaczne zmiany, jakie nastąpiły w otoczeniu rynkowym od czasu podpisania obecnej umowy z PMI, w szczególności zwiększenie obecności „tanich białych”;
8. zauważa, że system identyfikacji i śledzenia przewidziany w dyrektywie w sprawie wyrobów tytoniowych powinien wejść w życie w maju 2019 r.;
9. podkreśla, że Komisja musi podjąć natychmiastowe kroki w celu zapewnienia pełnej transpozycji dyrektywy w sprawie wyrobów tytoniowych we wszystkich państwach członkowskich;
10. odnotowuje, że kilka państw członkowskich poinformowało Komisję nieoficjalnie o zakończeniu transpozycji ww. dyrektywy; wzywa Komisję do przekazywania pełnych informacji na temat stanu tego procesu po upływie przewidzianego terminu wdrożenia dyrektywy, tj. 20 maja 2016 r.;
11. przypomina, że protokół do ramowej konwencji antytytoniowej wejdzie w życie najwcześniej w 2022 lub 2023 r.;
12. zauważa, że kluczowe przepisy protokołu do ramowej konwencji antytytoniowej dotyczące śledzenia i identyfikacji zaczną obowiązywać pięć lat po jego wejściu w życie;
13. zauważa, że dotychczas 15 krajów ratyfikowało protokół do ramowej konwencji antytytoniowej, w tym pięć państw członkowskich UE, i że obecnie Unia przygotowuje się do jego zatwierdzenia;
14. wzywa Komisję do zapewnienia terminowej ratyfikacji protokołu do ramowej konwencji antytytoniowej przez UE i jej państwa członkowskie, jak również przez najważniejsze państwa trzecie;
15. wyraża zaniepokojenie, że przedłużenie umowy z PMI mogłoby podważyć wysiłki UE na rzecz terminowej ratyfikacji protokołu;
16. jest przekonany, że odnowienie umowy z PMI może być niezgodne z zobowiązaniami UE wynikającymi z art. 5 ust. 3 protokołu do ramowej konwencji antytytoniowej, co z kolei może zaszkodzić unijnej reputacji światowego lidera w ograniczaniu użycia tytoniu;
17. podkreśla, że w momencie zawarcia w 2004 r. umowa z PMI była innowacyjnym i skutecznym instrumentem walki z nielegalnym handlem wyrobami tytoniowymi, jednak od tego czasu na rynku i w otoczeniu regulacyjnym doszło do znaczących zmian;
18. w związku z tym uważa, że umowa z PMI nie ma już wartości dodanej dla UE w jej walce z nielegalnym handlem wyrobami tytoniowymi;
19. zwraca się zatem do Komisji, by zrezygnowała z przedłużenia lub renegocjowania umowy z PMI poza obecny termin jej obowiązywania;
20. zauważa, że trzy inne umowy z producentami wyrobów tytoniowych będą obowiązywać: do 2022 r. w przypadku Japan Tobacco International, 2030 r. w przypadku British American Tobacco i do 2030 r. w przypadku Imperial Tobacco Limited;
21. wyraża zaniepokojenie, że w czterech umowach zawartych z producentami wyrobów tytoniowych nie uwzględniono kwestii produkcji „tanich białych”; wzywa zatem Komisję, aby w trybie pilnym przedstawiła plan działania określający nowe środki, które umożliwią szybkie rozwiązanie tego problemu;
22. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.