PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Wenezueli
1.6.2016 - (2016/2699(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Esteban González Pons, Luis de Grandes Pascual, Antonio Tajani, Cristian Dan Preda, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Gabriel Mato, Davor Ivo Stier, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Carlos Iturgaiz, Francisco José Millán Mon, Milan Zver w imieniu grupy PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0700/2016
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje liczne wcześniejsze i najnowsze rezolucje w sprawie sytuacji w Wenezueli, w szczególności rezolucję z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie sytuacji w Wenezueli[1], rezolucję z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie prześladowań demokratycznej opozycji w Wenezueli[2] oraz rezolucję z dnia 12 marca 2015 r. w sprawie sytuacji w Wenezueli[3],
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając oświadczenie Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka z dnia 20 października 2014 r. w sprawie zatrzymań protestujących i polityków w Wenezueli,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że zarówno rząd jak i nielegalnie ustanowiony Sąd Najwyższy od grudnia 2015 r., czyli od inauguracji Zgromadzenia Narodowego w nowym składzie, utrudniają temu organowi wykonywanie uprawnień ustawodawczych;
B. mając na uwadze, że w ciągu pięciu miesięcy działań ustawodawczych nowego Zgromadzenia Narodowego, w którym większość stanowi demokratyczna opozycja, Sąd Najwyższy z powodów politycznych wydał 13 korzystnych dla rządu wyroków, które wszystkie zagrażają równowadze sił, jaka powinna istnieć w praworządnym państwie;
C. mając na uwadze, że decyzje takie jak m.in. decyzja o wydaniu dekretu w sprawie ogłoszenia stanu nadzwyczajnego w gospodarce, o pozbawieniu Zgromadzenia Narodowego uprawnień do sprawowania politycznej kontroli, o odmowie uznania uprawnień do odwołania mianowań sędziów Sądu Najwyższego, przyznanych Zgromadzeniu Narodowemu w konstytucji, o ogłoszeniu niekonstytucyjności reformy ustawy o Banku Centralnym Wenezueli, o zawieszeniu stosowania przepisów dotyczących zasad debat prowadzonych w Zgromadzeniu Narodowym oraz o potwierdzeniu dekretu w sprawie stanu nadzwyczajnego w gospodarce zostały podjęte z naruszeniem uprawnień ustawodawczych Zgromadzenia Narodowego i bez najmniejszego poszanowania dla równowagi sił, która jest zasadniczym elementem praworządnego państwa;
D. mając na uwadze, że w dniu 29 marca 2016 r. Zgromadzenie Narodowe przyjęło ustawę o amnestii i pojednaniu narodowym w celu uwolnienia więźniów politycznych, którzy są przetrzymywani w różnych więzieniach w tym kraju i których większość została osadzona bez procesu sądowego i wyroku skazującego, oraz mając na uwadze, że w dniu 11 kwietnia 2016 r. Sąd Najwyższy po raz kolejny ogłosił, że ustawa ta jest niezgodna z konstytucją;
E. mając na uwadze, że w ciągu ostatnich 10 lat ponad 5000 obywateli zostało aresztowanych w trakcie demonstracji publicznych lub wykonywania przysługujących im praw obywatelskich i uwięzionych z przyczyn ideologiczno-politycznych oraz mając na uwadze, że 84 więźniów politycznych nadal jest przetrzymywanych w więzieniu, w większości przypadków bez przeprowadzenia niezbędnego postępowania i bez wyroku skazującego;
F. mając na uwadze, że w dniu 4 marca 2016 r. w miejscowości Tumeremo, w stanie Boliwar, doszło do masakry, w wyniku której zaginęło 28 górników, którzy zostali zamordowani, a władze regionalne i krajowe nie udzieliły jeszcze żadnej odpowiedzi rodzinom, które domagają się sprawiedliwości, oraz mając na uwadze, że dziennikarka Lucia Suárez, która ostatnio zajmowało się tą sprawą, w dniu 28 kwietnia 2016 r. została zastrzelona w swoim domu w Tumeremo;
G. mając na uwadze, że jest oczywiste, iż rząd Wenezueli sprawuje całkowitą kontrolę nad sądownictwem i Narodową Rada Wyborczą w państwie, naruszając jawnie zasadę niezależności i rozdziału władz, która charakteryzuje demokratyczne praworządne państwa;
H. mając na uwadze, że bardzo wysokie wskaźniki przestępczości i całkowita bezkarność w Wenezueli sprawiają, że jest to jedno z najbardziej niebezpiecznych państw na świecie, a Caracas, gdzie dochodzi do 119,87 zabójstw na 100 00 osób, ma najwyższy wskaźnik przestępstw z użyciem przemocy na świecie;
I. mając na uwadze, że niezwykle wysoki poziom korupcji i złe zarządzanie funduszami publicznymi, brak planowania podstawowej infrastruktury oraz całkowicie nieskuteczne zarządzanie doprowadziły do potężnego kryzysu gospodarczo-społecznego, który przejawia się długotrwałym brakiem zasobów, surowców, środków, głównych produktów spożywczych oraz podstawowych leków, a także zerową produkcją oraz mając na uwadze, że państwu temu grożą wstrząsy społeczne, które mogą doprowadzić do kryzysu humanitarnego o nieprzewidywalnych skutkach;
J. mając na uwadze, że zdaniem Komitetu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych ONZ dekret nr 2294 z dnia 6 kwietnia 2016 r. ogłoszony przez Nicolasa Maduro, ustanawiający środę, czwartek i piątek dniami wolnymi od pracy w sektorze publicznym dopóki „El Niño” będzie wywierał skutki na elektrownię wodną im. Simona Bolivara, stanowi rażące naruszenie Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych, którego Wenezuela jest sygnatariuszem, oraz mając na uwadze, że każde państwo, które tymczasowo lub całkowicie zamyka uniwersytet lub inną placówkę oświatową z przyczyn takich jak bezpieczeństwo narodowe lub ochrona porządku publicznego, napięcia polityczne lub z wszelkich innych przyczyn sprzecznych z ww. paktem, musi uzasadnić tak drastyczny środek w odniesieniu do każdego elementu określonego w standardach dotyczących praw człowieka;
K. mając na uwadze, że państwo, które postanowi tymczasowo lub całkowicie zawiesić nauczanie na uniwersytecie lub w jakiejkolwiek innej placówce kształcenia ze względu na bezpieczeństwo narodowe lub porządek publiczny, napięcia polityczne lub z każdej innej przyczyny nieprzewidzianej w Międzynarodowym pakcie praw obywatelskich i politycznych, musi należycie uzasadnić takie środki;
L. mając na uwadze, że rząd Wenezueli jest szczególnie zobowiązany do przestrzegania praworządności, ponieważ od dnia 16 października 2014 r. jest niestałym członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ;
M. mając na uwadze, że demokratyczna opozycja wszczęła przewidzianą w konstytucji procedurę, który pozwala usunąć ze stanowiska urzędników państwowych po odbyciu przez nich 50% kadencji, oraz że zebrała i przekazała Narodowej Radzie Wyborczej 1,8 mln podpisów, czyli znacznie więcej niż 198 000 podpisów wymaganych do tego, aby uznać procedurę za zgodną z prawem i konstytucją;
1. wyraża duże zaniepokojenie głębokim pogorszeniem się sytuacji w zakresie demokracji i praw człowieka w Wenezueli;
2. stanowczo potępia wykorzystywanie władz państwowych, a mianowicie Narodowej Rady Wyborczej i władzy sądowniczej, do przeinaczania i ignorowania decyzji przyjętych zgodnie z prawem przez władzę ustawodawczą, jaką jest Zgromadzenie Narodowe, co jest lekceważeniem woli wyrażonej przez ludność Wenezueli w dniu 6 grudnia 2015 r.;
3. wzywa rząd Wenezueli do poszanowania praworządności i zasady rozdziału władz, które charakteryzują demokracje, gdzie zgodność z zasadą rozdziału władz i jej nadrzędność ma decydujące znaczenie dla ich właściwego funkcjonowania;
4. wzywa rząd Wenezueli do działania w granicach demokracji, uwolnienia arbitralnie aresztowanych więźniów politycznych i rozpoczęcia procesu pojednania narodowego opartego na dialogu, którego pierwszym krokiem będzie zastosowanie ustawy o amnestii i pojednaniu narodowym;
5. domaga się, aby władze przestrzegały konstytucyjnego prawa do pokojowych demonstracji i aby zagwarantowały to prawo; potępia represje, zbytnie stosowanie siły i arbitralnych zatrzymań przez funkcjonariuszy sił bezpieczeństwa do tłumienia uprawnionych żądań demokratycznej opozycji;
6. uważa, że bezwzględne pierwszeństwo ma zmniejszenie ogromnej panującej obecnie bezkarności, która rośnie i sprzyja nasilaniu się przemocy i braku bezpieczeństwa w kraju, a także zapewnienie przestrzegania obecnego porządku prawnego, który wymaga zadośćuczynienia ofiarom i rodzinom ofiar porwań, zabójstw i innych popełnianych codziennie przestępstw;
7. zwraca się do władz Wenezueli o przeprowadzenie dochodzenia w sprawie masakry w Tumeremo, gdzie nikczemnie zamordowano 28 górników, oraz postawienie sprawców i podżegaczy przed sądem; wzywa ponadto do powołania międzynarodowej komisji śledczej do zbadania okoliczności tych zabójstw, w tym zabójstwa dziennikarki Lucii Suárez, które miało miejsce niedawno w tej samej miejscowości i istnieją podejrzenia, że zabójstwa te są ze sobą powiązane;
8. wzywa władze Wenezueli do zagwarantowania bezpieczeństwa i swoby wykonywania praw wszystkim obywatelom, w szczególności obrońcom praw człowieka, dziennikarzom, działaczom politycznym i członkom niezależnych organizacji pozarządowych;
9. wzywa rząd Wenezueli i władze publiczne do przestrzegania konstytucji i ułatwienia, a nie utrudniania, prawnie uznanych mechanizmów i procedur przewidzianych w konstytucji w celu odsunięcia prezydenta od władzy przed końcem 2016 r.;
10. wzywa rząd Wenezueli do uregulowania godzin pracy i godzin szkolnych, aby doprowadzić kraj do sytuacji normalności, w której przestrzegane są prawa socjalne, pracownicze i powszechne prawo do edukacji;
11. wyraża ogromne zaniepokojenie rosnącymi napięciami społecznymi wywołanymi brakiem podstawowych produktów, takich jak żywność i leki, co powoduje akty przemocy i niepokoje społeczne, oraz wzywa wszystkie warstwy społeczeństwa wenezuelskiego do zachowania umiaru, aby obecną krytyczną sytuację, w jakiej znajduje się kraj, można było przezwyciężyć dzięki konstytucyjnemu, pokojowemu i demokratycznemu rozwiązaniu opartemu na dialogu;
12. wzywa wiceprzewodniczącą Komisji / wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do zainterweniowania u państw Ameryki Łacińskiej i organizacji regionalnych, aby zapewnić mediację mechanizmów dialogu i pojednania narodowego w Wenezueli oraz aby wspierać pokojowe, demokratyczne i konstytucyjne rozwiązanie kryzysu, w jakim pogrążone jest obecnie to państwo; wzywa ponadto UE do przygotowania pomocy humanitarnej, aby nieść pomoc ludności Wenezueli, jeżeli zajdzie taka potrzeba;
13. przypomina, że zatwierdzono już wizytę delegacji parlamentarnej, która jeszcze się nie odbyła; dlatego też domaga się, aby delegacja ta udała się z tą wizytą i wypełniła swój mandat delegacji polegający na ocenie sytuacji politycznej i społecznej w Wenezueli;
14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, rządowi i Zgromadzeniu Narodowemu Boliwariańskiej Republiki Wenezueli, Europejsko-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu oraz sekretarzowi generalnemu Organizacji Państw Amerykańskich.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0176
- [2] Teksty przyjęte, P8_TA(2014)0106
- [3] Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0080