Projekt rezolucji - B8-0852/2016Projekt rezolucji
B8-0852/2016

PROJEKT REZOLUCJI dotycząca synergii w innowacji między europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi, programem ramowym „Horyzont 2020” i innymi unijnymi programami w obszarze funduszy na innowacje

29.6.2016 - 2016/2695 (RSP)

złożony w następstwie oświadczenia Komisji
złożony zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Ruža Tomašić, Evžen Tošenovský, Angel Dzhambazki w imieniu grupy ECR

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0851/2016

Procedura : 2016/2695(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-0852/2016
Teksty złożone :
B8-0852/2016
Teksty przyjęte :

B8-0852/2016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego dotycząca synergii w innowacji między europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi, programem ramowym „Horyzont 2020” i innymi unijnymi programami w obszarze funduszy na innowacje

2016/2695 (RSP)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 4, 162 i 174 ust. 178,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (zwane dalej „rozporządzeniem w sprawie wspólnych przepisów”)[1],

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1301/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz w sprawie przepisów szczegółowych dotyczących realizacji celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1080/2006[2],

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1304/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1081/2006[3],

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przepisów szczegółowych dotyczących wsparcia z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna”[4],

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1302/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1082/2006 w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT) w celu doprecyzowania, uproszczenia i usprawnienia procesu tworzenia takich ugrupowań oraz ich funkcjonowania[5],

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1300/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1084/2006[6],

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005[7],

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 stycznia 2014 r. w sprawie inteligentnej specjalizacji: tworzenie sieci doskonałości na rzecz należycie prowadzonej polityki spójności[8],

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 września 2015 r. w sprawie inwestycji na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia: wspieranie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej w Unii[9],

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 26 listopada 2015 r. w sprawie dążenia do uproszczenia polityki spójności na lata 2014–2020 i ukierunkowania jej na wyniki[10],

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 czerwca 2014 r. zatytułowany „Badania naukowe i innowacje jako źródło ponownego wzrostu gospodarczego” (COM(2014)0339),

–  uwzględniając szóste sprawozdanie Komisji w sprawie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej z dnia 23 lipca 2014 r. zatytułowane „Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia”,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 26 listopada 2014 r. zatytułowany „Plan inwestycyjny dla Europy” (COM(2014)0903),

–  uwzględniając przewodnik opublikowany przez Komisję w 2014 r. zatytułowany „Enabling synergies between European Structural and Investment Funds, Horizon 2020 and other research, innovation and competitiveness-related Union programmes” („Tworzenie synergii między europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi, programem ramowym »Horyzont 2020« i innymi unijnymi programami w obszarze badań naukowych, innowacji i konkurencyjności”),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 6 października 2010 r. zatytułowany „Polityka regionalna jako czynnik przyczyniający się do inteligentnego rozwoju w ramach strategii Europa 2020” – (COM(2010)0553),

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 30 lipca 2013 r. zatytułowaną „Zlikwidować przepaść innowacyjną”,

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 20 listopada 2014 r. zatytułowaną „Środki wspierające tworzenie ekosystemów sprzyjających zakładaniu nowych przedsiębiorstw sektora zaawansowanych technologii”,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że polityka spójności w okresie programowania finansowego w latach 2014-2020 będąca głównym instrumentem UE obejmującym wszystkie regiony, służącym do inwestycji w prawdziwą gospodarkę, jest kluczowym filarem trójkąta politycznego konsolidacji fiskalnej UE , strukturalnych reform i inwestycji w rozwój i jednocześnie wyraża solidarność europejską rozszerzając wzrost i dobrobyt oraz redukując ekonomiczne, społeczne i terytorialne rozbieżności, które powiększyły się w wyniku kryzysu ekonomicznego i finansowego;

B.  mając na uwadze, że polityka spójności jest w pełni zintegrowana ze strategią Europa 2020 z zakresu inteligentnego, trwałego i niewyłącznego wzrostu, a także to, że została zbudowana wokół trzech instrumentów, czyli Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) i Funduszu Spójności (FS) oraz szerszej koordynacji w obrębie Wspólnych Ram Strategicznych (WRS) z funduszami na rozwój obszarów wiejskich, tzn. Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz (w przypadku sektorów morskiego i rybackiego), Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMiR);

C.  mając na uwadze wspólne postanowienia określone dla wszystkich pięciu funduszy Europejskich Funduszy Strukturalnych i Inwestycyjnych (Fundusze ESI), zgodnie z Rozporządzeniem w Sprawie Wspólnych Przepisów, gdy niektóre zasady obowiązujące każdy Fundusz ESI i cel Europejskiej współpracy terytorialnej podlegały innym rozporządzeniom;

D.  mając na uwadze, że najnowsza reforma polityki spójności wprowadziła ograniczoną liczbę celów i priorytetów, tworząc skupienie tematyczne / koncentrację tematyczną, a w tym samym czasie umożliwiła pewny stopień elastyczności i adaptacji do pewnych charakterystyk; mając na uwadze, że zasada partnerstwa i pewne zarządzanie na wielu poziomach zostały wzmocnione i zwiększone, dobrze zdefiniowane podejście rozwoju terytorialnego, zwiększoną synergię między pięcioma funduszami, ale również i innych istotnych funduszy (np. Horyzont 2020, PSCI, COSME, LIFE), dalsze uproszczenia zasad wdrażania, skutecznego systemu monitoringu i oceny, transparentna rama wyników i jasne zasady dotyczące korzystania z instrumentów finansowych oraz należyte systemy zarządzania i kontroli oraz skuteczny system zarządzania finansowego;

E.  mając na uwadze, że w celu skupienia się na wynikach i osiąganiu celów strategii Europa 2020, każde państwo członkowskie otrzymało rezerwę na wykonanie składającą się z 6% zasobów przydzielonych do EFRR (bez Europejskiej współpracy terytorialnej), EFS, FS, EFRROW i EFMiR i (na podstawie oceny wyników w 2019) planuje się przydzielić rezerwę wyłącznie do tych programów i priorytetów, w przypadku których udało się osiągnąć kamienie milowe; mając na uwadze wprowadzenie bliższego powiązania polityki spójności i zarządzania gospodarczego Unii oraz możliwość gwarantowania skuteczności wydatków w obrębie Funduszy ESI, surowy monitoring i oceny gwarantują, że polityka spójności w latach 2014-2020 to najbardziej oceniana polityka w budżecie UE;

F.  mając na uwadze, że 14 grudnia 2014 Komisja przyjęła komunikat dotyczący składki na Fundusz ESI na strategię wzrostu UE, Plan inwestycyjny i priorytety Komisji na następną dekadę, która została objęta w raporcie, opisane w Art. 16 Rozporządzeniem w Sprawie Wspólnych Przepisów dotyczącym Funduszy ESI, dotyczący stopnia ich wdrożenia do tej pory, który również obejmuje wyniki negocjacji ze wszystkimi państwami członkowskimi dotyczącymi umów i programów partnerskich oraz kluczowych wyzwań stojących przed każdym państwem;

1.  Podkreśla, że połączenia pomiędzy polityką spójności i innymi politykami i inicjatywami UE (Horyzont 2020, Instrument „Łącząc Europę”, rozwój obszarów wiejskich, cyfrowy wspólny rynek, unia energetyczna) zostały umocnione w obrębie Wspólnych Ram Strategicznych przedstawionych przez Rozporządzeniem w Sprawie Wspólnych Przepisów i poprzez wszystkie instrumenty i cele, włącznie z celami urbanistycznymi, terytorialnymi, inwestycjami w SME, inteligentnym wzrostem i strategiami inteligentnej specjalizacji, co zdecydowanie umocniło wspólny rynek i przybliżyło nas do osiągnięcia celów strategicznych Europa 2020;

2.  Podkreśla fakt, że powyższe synergie są zbudowane od etapu strategicznego planowania i wymagają, od samego początku, strategicznych wyborów i strategicznego planowania według regionu i państwa członkowskiego, aby określić i generować możliwości, np. pielęgnowania doskonałości w obszarach inteligentnej specjalizacji; podkreśla, że w przypadku inicjatywy Horyzont 2020, składa się to z wdrażania programów w sposób sprzyjający synergii w kontekście rozszerzania świadomości, dostarczania informacji, angażowania w kampanie komunikacyjne i łączenie Krajowych Punktów Kontaktowych (KPK) w największym możliwym stopniu z ustawodawcami ESIF na szczeblach krajowym i regionalnym oraz instytucjami zarządzającymi;

3.  Podkreśla fakt, że rozwój strategii inteligentnej specjalizacji za pośrednictwem zaangażowania narodowych i regionalnych instytucji zarządzających oraz interesariuszy, takich jak uniwersytety i inne instytucje z branży edukacji wyższej, przemysłu oraz partnerów społecznych w odkrywaniu potencjału innowacyjności przedsiębiorstw jest obowiązkowy w przypadku regionów i państw członkowskich, które chcą zainwestować zasoby EFRR w badania i innowacje jako strategie inteligentnej specjalizacji i muszą obejmować działania wyższego szczebla (budowanie zdolności, narodowe/regionalne systemy R&I) oraz niższego szczebla (innowacje/rynek) inicjatywy Horyzont 2020, która stymuluje kooperacje na poziomie UE, buduje połączenia pomiędzy podmiotami wiodącymi i podążającymi, a metodologia inteligentnej specjalizacji musi stać się modelem wyrażania polityki spójności po 2020 roku;

4.  Wraża satysfakcję z tego, że okres programowania polityki spójności 2014-2020 umożliwia instrumentom finansowym odgrywanie silniejszej roli i nadmienia, że instrumenty finansowe, jeśli zostaną skutecznie wdrożone, mogą istotnie zwiększyć wpływ finansowania słabiej rozwiniętych regionów;

5.  Podkreśla to, ponieważ polityka Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) i Europejskich Funduszy Strukturalnych i Inwestycyjnych (spójność, ale i rozwój obszarów wiejskich i rybackich) zajmują się innymi politykami i poziomami instytucji, ale muszą umocnić się nawzajem, nie tylko w kwestiach zasobów;

6.  Nadmienia to, że synergie z innymi politykami i instrumentami muszą być bardziej zwiększane, aby zmaksymalizować wpływ inwestycji; przywołuje (w tym kontekście) budżetowy projekt pilotażowy Schody ku doskonałości (S2E) UE, który nadal wspiera regiony 13 państw członkowskich w rozwoju i wykorzystywaniu synergii pomiędzy funduszami ESI; podkreśla istotność powiązanych obszarów specjalizacji w innych regionach i państwach członkowskich z perspektywą utworzenia z nimi zespołu i lepsze przygotowanie na okoliczności projektu wielonarodowego oraz międzynarodowe połączenie wszystkich podmiotów;

7.  Przyjmuje wdrożenie istotnych części budżetu inicjatywy Horyzont 2020 przydzielonej do partnerstwa państwowo-państwowego i państwowo-prywatnego, które stworzą okoliczności do wykorzystywania mechanizmów zarządzania partnerstw państwowo-państwowych w celu optymalizacji synergii z RIS3 i programami poprzez kształtowanie rocznych planów działania;

8.  Podkreśla, że EFIS musi być uzupełniający i dodatkowy w stosunku do Funduszy ESI i innych programów UE, takich jak Horyzont 2020 i tradycyjnych działań Europejskiego Banku Inwestycyjnego; podkreśla konieczność zapewnienia pełnej spójności i synergii między wszystkimi instrumentami UE, aby uniknąć pokrywania się lub sprzeczności między nimi lub między poszczególnymi szczeblami realizacji polityki; przywołuje, że ocena strategii Europa 2020 musi odnosić się do wyzwań z perspektywą na wykorzystywanie wszystkich dostępnych zasobów w skuteczny sposób i osiąganie oczekiwanych rezultatów w kontekście ogólnych celów strategicznych, pod warunkiem, że ilość, jakość i wpływ inwestycji R&I zostanie zwiększony za pośrednictwem skoordynowanego wykorzystania instrumentów polityki spójności i inicjatywy Horyzont 2020;

9.  Rozważa nad „Paktem na rzecz innowacji” zainicjowanym podczas siódmym Europejskim Szczytem ds. Innowacji (grudzień 2015) w Parlamencie Europejskim, wzywającym do horyzontalnego podejścia w innowacyjnym ustawodawstwie UE, maksymalizacji synergii między polityką przemysłową, cyfrową i regionalną oraz wspólnego wysiłku w celu stworzenia kreatywnych, sprzyjających innowacjom warunków w celu pokonania znanych słabości w przekształcaniu wiedzy zgromadzonej w trakcie badań i wynalazków w innowacje, tzn. dostarczaniu wartości dodanej europejskiej gospodarce i europejskim obywatelom;

10.  Rozważa nad przygotowaniami komisarz do spraw badań, nauki i innowacji do możliwego założenia Europejskiej Rady ds. Innowacji w celu lepszej koordynacji inicjatyw związanych z innowacjami w Unii Europejskiej (grudzień 2015); nadmienia, że głównym celem Europejskiej Rady ds. Innowacji (EIC) musi być pomoc w ograniczaniu barier komercjalizacji w Europie i zamykanie podziału innowacji; podkreśla, że CEI musi obejmować wszystkich istotnych interesariuszy, musi zachować transparentność, błyskawiczne konsultacje i błyskawiczny proces decyzyjny oraz uzupełniać pozostałe ciała UE oraz unikać wchodzenia w ich kompetencje; podkreśla, że nie należy bardziej ograniczać środków budżetowych dostarczanych obecnie w obrębie budżetu Horyzont 2020, pod warunkiem, że zostały już ograniczone jako część EFIS;

11.  Wnosi o system monitorowania śledzący sukcesy synergii z perspektywą na rozpowszechnianie najlepszych praktyk i wyciąganie wniosków z oceny strategii Europa 2020;

12.  Zwraca uwagę na problem połączenia między Horyzont 2020 i Funduszami ESI w kontekście bezpieczeństwa (potrzeba posiadania infrastruktury TIK o tym samym poziomie w całej UE) i wymiaru produkcji niniejszego połączenia; stanie się harmonizacją struktur bezpieczeństwa TIK, aby Rozporządzenia dotyczące Funduszy ESI dotyczące kolejnego okresu programowania również odnosiły się do tych aspektów i podkreśla, że na ten cel należy przeznaczyć odpowiednie środki finansowe;

13.  Żąda, aby Komisja wydała komunikat o wdrożeniu synergii, o ile (z wyłączeniem referencji do ich potencjalnego wykorzystania w przypadku ograniczonych zasobów na inwestycje i ogólne perspektywy podejmowania wyzwań w przyszłości) problem nie jest objęty w raporcie sporządzonym w obrębie Art. 16 Rozporządzenia w Sprawie Wspólnych Przepisów, gdy rekomendacje dla danych krajów (CSR) stanowią część powyższych synergii;

14.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.