PROJEKT REZOLUCJI w sprawie priorytetów Parlamentu w odniesieniu do programu prac Komisji na 2017 r.
4.7.2016 - (2016/2773(RSP))
zgodnie z art. 37 ust. 3 Regulaminu i z porozumieniem ramowym w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską
Sophia in ‘t Veld w imieniu grupy ALDE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0885/2016
B8-0885/2016
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie priorytetów Parlamentu w odniesieniu do programu prac Komisji na 2017 r.
Parlament Europejski,
– uwzględniając porozumienie ramowe w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską[1], zwłaszcza załącznik IV do tego porozumienia,
– uwzględniając porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.,
– uwzględniając sprawozdanie podsumowujące Konferencji Przewodniczących Komisji, które wnosi do niniejszej rezolucji dodatkowy wkład z punktu widzenia komisji parlamentarnych i które Komisja powinna należycie wziąć pod uwagę przy przygotowywaniu i przyjmowaniu swojego programu prac na 2017 r.,
– uwzględniając art. 37 ust. 3 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że rolą Komisji jest wspieranie ogólnych interesów Unii, podejmowanie właściwych inicjatyw w tym celu, czuwanie nad stosowaniem traktatów, nadzorowanie wdrażania i egzekwowania prawa UE, zaangażowanie na rzecz przestrzegania zasad praworządności, które opierają się na podstawowych europejskich wartościach i stanowią fundament pokojowego współżycia Europejczyków, pełnienie funkcji koordynacyjnych, wykonawczych i zarządczych oraz występowanie z inicjatywą ustawodawczą;
B. mając na uwadze, że w UE utrzymuje się długotrwały kryzys gospodarczy, który charakteryzuje się niskim wzrostem gospodarczym, brakiem nowych miejsc pracy i inwestycji, a którego nie da się przezwyciężyć bez dalszego znacznego pogłębiania integracji europejskiej wszędzie tam, gdzie jest to uzasadnione, zwłaszcza na rynku wewnętrznym i w obszarze unii gospodarczej i walutowej, przy jednoczesnym wzmacnianiu kontroli demokratycznej i rozliczalności;
C. mając na uwadze, że zasada zrównoważoności i wzrost gospodarczy są kompatybilne i mogą wzajemnie się wzmacniać oraz że zrównoważoność powinna stać się podstawą programu Komisji na rzecz zatrudnienia i wzrostu gospodarczego;
CZĘŚĆ 1: Horyzontalnie
1. z zadowoleniem przyjmuje wynegocjowane porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie lepszego stanowienia prawa, w szczególności zobowiązanie instytucji na rzecz poprawy ocen skutków, częstsze stosowanie rozporządzeń zamiast dyrektyw i włączanie klauzul wygaśnięcia w celu zapewnienia okresowych przeglądów unijnego prawodawstwa; w związku z tym oczekuje z niecierpliwością na sprawozdanie Komisji ze stosowania przepisów unijnych, a dokładniej jej ocenę transpozycji dyrektyw do prawa krajowego, w tym spoczywającego na państwach członkowskich obowiązku wyraźnego wskazywania wszelkich dodatkowych elementów (nadmiernie rygorystyczne wdrażanie) w tablicach wyników UE, aktywniejszego podejścia do przypadków niewłaściwej transpozycji dyrektyw i uważnego monitorowania egzekwowania i wdrażania istniejących przepisów;
2. apeluje o zastosowanie programu REFIT do obowiązujących przepisów i podkreśla, że przepisy muszą spełniać swój cel z cyfrowego punktu widzenia;
CZĘŚĆ 2: Według sektorów
Europejska polityka w dziedzinie azylu i migracji oraz zarządzania granicami
3. występuje o przedstawienie oddzielnego wniosku w sprawie wiz humanitarnych do strefy Schengen;
4. wzywa do opracowania prawdziwej unijnej polityki migracji ekonomicznej, która będzie bazować na istniejących instrumentach przeznaczonych dla studentów i badaczy naukowych oraz wysoko wykwalifikowanych pracowników i wprowadzi zezwolenie na pobyt i pracę w strefie Schengen dla nisko wykwalifikowanych i niewykwalifikowanych pracowników z państw trzecich;
5. występuje o wdrożenie i monitorowanie sprawozdań z funkcjonowania Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz strefy Schengen;
Przestrzeń sprawiedliwości, bezpieczeństwa i praw podstawowych
Wymiar sprawiedliwości
6. ponownie wzywa Komisję do przedstawienia wniosku ustawodawczego dotyczącego prawa administracyjnego UE i gwarantującego otwartą, efektywną i niezależną administrację europejską oraz do należytego uwzględnienia wniosku Parlamentu o rozporządzenie unijne w tej sprawie;
7. z zadowoleniem przyjmuje planowany wniosek w sprawie przeglądu rozporządzenia Bruksela II bis i apeluje do Komisji, by dotrzymała ustalonych terminów; podkreśla ogromne znaczenie tego ustawodawstwa w przypadkach kolizji przepisów prawa rodzinnego występującej między państwami członkowskimi, zwłaszcza w odniesieniu do opieki nad dzieckiem oraz uprowadzenia dziecka za granicę;
8. zwraca się do Komisji o zaproponowanie europejskich ram prawnych dla ochrony osób dorosłych szczególnej troski celem dokonania harmonizacji różnych środków krajowych obejmujących osoby fizyczne, które nie są w stanie decydować o swoim życiu czy własności; ubolewa w związku z tym, że zalecenie Parlamentu z 2008 r.[2] dotyczące transgranicznej ochrony prawnej dla osób dorosłych szczególnej troski nie przełożyło się na żadne konkretne działania;
9. wzywa Komisję, by rozważyła możliwość harmonizacji ochrony demaskatorów na szczeblu UE;
Bezpieczeństwo
10. zwraca się do Komisji o zapewnienie skutecznego i skoordynowanego wdrożenia Europejskiej agendy bezpieczeństwa na lata 2015–2020 i jej priorytetów w dziedzinie zwalczania terroryzmu, transgranicznej przestępczości zorganizowanej i cyberprzestępczości, ze zwróceniem szczególnej uwagi na efektywne wyniki w zakresie bezpieczeństwa; ponawia apel o przeprowadzenie dogłębnej oceny, która skupi się na skuteczności operacyjnej odpowiednich obowiązujących instrumentów UE i na pozostałych w tym obszarze lukach, zanim zostaną przedstawione nowe wnioski ustawodawcze w ramach Europejskiej agendy bezpieczeństwa; ubolewa przy tym nad konsekwentnym brakiem ocen skutków w przypadku szeregu wniosków przedstawionych jako część agendy;
11. wzywa Komisję do zaproponowania horyzontalnego instrumentu prawnego służącego poprawie wymiany informacji na temat egzekwowania prawa i wzmocnieniu współpracy operacyjnej między państwami członkowskimi i z agencjami UE, w oparciu o jej komunikat pt. „Silniejsze i inteligentniejsze systemy informacyjne dla ochrony granic i bezpieczeństwa” i w dążeniu do zapewnienia obowiązkowej wymiany informacji do celów walki z poważną przestępczością transgraniczną; zwraca się w związku z tym do Komisji o przedstawienie wniosku ustawodawczego w celu zmiany rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II), tak aby zharmonizować kryteria wpisu i wprowadzić obowiązek dokonywania wpisów dotyczących osób, które zostały skazane za terroryzm lub inne formy poważnej przestępczości transgranicznej, lub są o nie podejrzane;
12. wzywa Komisję do przedstawienia bez zbędnej zwłoki zmiany nowego rozporządzenia ustanawiającego Europol, by rozwinąć prawdziwy europejski potencjał dochodzeniowy, przyznać agencji zdolność prawną umożliwiającą wnioskowanie o wszczęcie postępowania przygotowawczego oraz wspierać wymianę informacji i dzielenie się nimi na szczeblu UE;
13. wzywa Komisję do wykorzystania specjalistycznej wiedzy oraz zasobów technicznych i finansowych do zapewnienia na szczeblu UE koordynacji i wymiany najlepszych praktyk w dziedzinie zwalczania brutalnego ekstremizmu i propagandy terrorystycznej, radykalnych sieci i werbowania przez organizacje terrorystyczne za pomocą internetu i innymi sposobami, ze zwróceniem szczególnej uwagi na strategie zapobiegania, integracji i reintegracji oraz należytym uwzględnieniem aspektu płci;
14. podkreśla, że wszelkie proponowane środki egzekwowania prawa, która ograniczają przekazywanie za pośrednictwem internetu lub inną drogą informacji do wiadomości publicznej, lub mają na celu przechwytywanie prywatnej komunikacji muszą ograniczać się do zakresu, jaki jest konieczny i proporcjonalny oraz stosować się po uprzednim uzyskaniu zgody sądu; wzywa Komisję do kontynuacji i wzmożenia wysiłków na rzecz ulepszenia procedur wykrywania cybernapastników oraz ochrony dzieci przed takimi osobami;
15. wyraża zadowolenie w związku z przyjęciem unijnego pakietu dotyczącego ochrony danych i wzywa Komisję do zapewnienia sprawnego i zharmonizowanego wdrożenia tych nowych unijnych ram prawnych dla ochrony danych osobowych; z zadowoleniem przyjmuje opracowanie umowy parasolowej UE-USA o ochronie danych, ale obawia się, że jest ona niezgodna z prawem pierwotnym i wtórnym UE, i występuje o opinię Trybunału Sprawiedliwości przed zawarciem umowy; z zadowoleniem przyjmuje propozycje dotyczące Tarczy Prywatności, zastępującej „bezpieczną przystań”, uważa jednak, że Tarcza Prywatności nie uwzględnia jeszcze w pełni wyroku w sprawie Schremsa i że konieczne są dalsze kroki w celu zapewnienia całkowitej zgodności z prawem i orzecznictwem UE;
Prawa podstawowe
16. zwraca się do Komisji o przedstawienie wniosków w sprawie paktu na rzecz demokracji, praworządności i praw podstawowych, zgodnie z wytycznymi, jakie zostaną określone przez Parlament w przyszłym sprawozdaniu z własnej inicjatywy w kwestiach ustawodawczych;
17. ponawia apel do Komisji, by dołożyła wszelkich starań w celu odblokowania wniosku w sprawie horyzontalnej dyrektywy antydyskryminacyjnej; zwraca się do Komisji o rozszerzenie jej wykazu działań na rzecz równouprawnienia osób LGBTI, tak by stał się on kompletną odpowiedzią Europy na problemy osób LGBTI dotyczące praw podstawowych i by przyjął postać planu działania UE przeciwko homofobii i dyskryminacji ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową;
18. zachęca Komisję do dalszych postępów na drodze do przystąpienia UE do europejskiej konwencji praw człowieka, przy uwzględnieniu opinii na ten temat wydanej przez Trybunał Sprawiedliwości i rozwiązaniu pozostałych problemów prawnych; apeluje do Komisji, by bezzwłocznie zaczęła szukać rozwiązań dwóch najbardziej problematycznych kwestii dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB), a mianowicie wzajemnego zaufania i kontroli sądowej;
19. wzywa do opracowania zdecydowanej, samodzielnej strategii na rzecz praw kobiet i równości płci, która zastąpi strategię na rzecz równości mężczyzn i kobiet na lata 2010–2015; z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący ratyfikacji przez UE Konwencji Rady Europy w sprawie zapobiegania i zwalczania przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (konwencji stambulskiej) i mający na celu zapewnienie właściwego i rzeczywistego stosowania konwencji i zobowiązanie państw członkowskich do gromadzenia i wymiany danych potrzebnych do przygotowywania skutecznych strategii politycznych i kampanii uświadamiających;
Unia gospodarcza i walutowa, wzrost gospodarczy i inwestycje
20. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji na rzecz zacieśnienia współpracy z Parlamentem w dziedzinie konkurencji; apeluje do Komisji o kontynuację i wzmocnienie tej praktyki oraz rozważenie uprawnień współdecyzyjnych dla Parlamentu w zakresie polityki konkurencji, zwłaszcza gdy w grę wchodzą podstawowe zasady i wiążące wytyczne;
21. wzywa Komisję do bardzo szybkiego przedstawienia konkretnych wniosków w dziedzinie detalicznych usług finansowych, zważywszy że finanse detaliczne w UE powinny działać w interesie obywateli oraz zapewniać lepsze produkty i większy wybór na rynku;
22. wzywa Komisję do podjęcia skutecznych środków w ramach europejskiego semestru, by zapewnić wdrożenie przez państwa członkowskie zaleceń dla poszczególnych krajów i reform strukturalnych w celu zmodernizowania ich gospodarek, zwiększenia konkurencyjności i przeciwdziałania nierównościom i różnicom;
23. apeluje o ustanowienie obwarowanego warunkami europejskiego funduszu amortyzacji zadłużenia;
24. wzywa Komisję, by zgodnie z rezolucją Parlamentu z dnia 12 kwietnia 2016 r. w sprawie roli UE w ramach międzynarodowych instytucji i organów finansowych, walutowych i regulacyjnych[3] zracjonalizowała i skodyfikowała reprezentację UE w organizacjach i organach wielostronnych w celu zwiększenia przejrzystości, rzetelności i rozliczalności udziału Unii w tych organach, jak również jej wpływu i propagowania prawodawstwa, które przyjęła w wyniku procesu demokratycznego;
Przegląd WRF
25. mając na uwadze, że zaledwie dwa lata po wdrożeniu wieloletnie ramy finansowe (WPR) osiągnęły swój limit; mając na uwadze, że bez kompleksowej śródokresowej rewizji WRF budżet Unii nie będzie w stanie dalej zaspokajać dodatkowych potrzeb finansowych, realizować nowych priorytetów politycznych ani zapobiec kolejnemu kryzysowi płatności;
26. wzywa Komisję do przedstawienia, zgodnie z jej zobowiązaniem prawnym, przeglądu funkcjonowania WRF do końca 2016 r.; zwraca się do niej o dołączenie do tego przeglądu budżetowego wniosku ustawodawczego w sprawie przeglądu rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1311/2013 ustanawiającego WRF na lata 2014–2020, tak aby zapobiec kolejnemu kryzysowi płatności i uruchomić dodatkowe środki finansowe pozwalające Unii podjąć nowe wyzwania, zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne;
27. uważa, że Inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych ma zasadnicze znaczenie w przeciwdziałaniu bezrobociu młodzieży w UE, które utrzymuje się na rekordowo wysokim poziomie; przypomina, że w budżecie UE na 2016 r. nie zaciągnięto żadnych nowych zobowiązań na ten program, osiągnięto natomiast pełną zdolność absorpcyjną; apeluje do Komisji o włączenie do budżetu na 2017 r. przedłużenia tego programu;
28. zauważa wyraźny długofalowy wpływ Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) na budżet UE, w tym znaczące cięcia finansowania programu „Horyzont 2020” i instrumentu „Łącząc Europę”; wzywa Komisję do dopilnowania, by projekty finansowane z EFIS koncentrowały się w większym stopniu na MŚP, łączyły z większym ryzykiem i miały większe znaczenie strategiczne; jest zaniepokojony niskim poziomem skuteczności realizacji projektów w ramach programu „Horyzont 2020” i instrumentu „Łącząc Europę”, co wynika z niedostatecznego finansowania, i wzywa Komisję do przywrócenia pierwotnego poziomu ich środków;
29. podkreśla, że dodatkowe potrzeby finansowe związane z migracją i kryzysem uchodźczym (działy 3 i 4) nie powinny być finansowane kosztem istniejących programów, a ponadto wzywa do utrzymania nowego instrumentu wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych na szczeblu UE w formie nowego mechanizmu elastyczności WRF; oczekuje, że Komisja przedłoży konkretne wnioski w tej sprawie;
Polityka spójności
30. wzywa Komisję do utrzymania przydziału środków w ramach polityki spójności i europejskich funduszów strukturalnych i inwestycyjnych na poziomie ustanowionym w WRF w 2013 r.; w związku z tym uważa, że dostosowanie techniczne powinno unikać jakiegokolwiek zmniejszenia budżetu polityki spójności, zważywszy na jej znaczenie dla wzrostu i tworzenia miejsc pracy, zapewniania spójności w UE, a w szczególności dla wspierania MŚP oraz innowacji i badań, jak również gospodarki niskoemisyjnej i polityki miejskiej;
31. wzywa Komisję do koordynacji programu UE dla miast i tym samym do zapewnienia spójnych i zintegrowanych rozwiązań politycznych, których miasta potrzebują na szczeblu europejskim, jak również do zagwarantowania powiązania z Programem lepszego stanowienia prawa; wzywa Komisję do wzmocnienia wewnętrznej koordynacji kwestii istotnych dla obszarów miejskich i na przykład do takiego rozszerzenia ocen skutków, aby uwzględniały wymiar miejski w bardziej usystematyzowany sposób;
32. wzywa Komisję do opracowania i wdrożenia działań, które rzeczywiście usuną wąskie gardła uniemożliwiające postęp w rozwiązywaniu kluczowych wyzwań miejskich; uważa, że konieczne jest, by faktyczne horyzontalne zakorzenienie wymiaru miejskiego w procesie decyzyjnym UE (włączenie wymiaru miejskiego w główny nurt działań) było stosowane we wszystkich odnośnych europejskich strategiach politycznych i przepisach za pośrednictwem podejścia oddolnego;
Tworzenie miejsc pracy oraz bezpieczne i zdrowe środowisko pracy
33. wzywa Komisję do monitorowania, jak państwa członkowskie wydatkują fundusze na rzecz wspierania zatrudnienia młodzieży i tworzenia miejsc pracy, aby zapewnić skuteczność, szczególnie w regionach o wysokiej stopie bezrobocia za pośrednictwem inwestycji w ramach Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych i EFIS oraz stosowania programów finansowanych ze środków EBI; domaga się specjalnych środków na rzecz wspierania podstawowych szkoleń dla młodzieży niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się (młodzieży NEET); ponadto wzywa Komisję do przeznaczenia wystarczających środków na wspieranie mobilności uczniów zawodu i osób objętych kształceniem i szkoleniem zawodowym oraz do przedłożenia wniosków dotyczących ułatwienia zatrudniania osób w wieku powyżej 50 lat;
34. wzywa Komisję do przedstawienia zielonej księgi w sprawie nierówności oraz tego, jak hamuje ona ożywienie gospodarcze; zachęca do przeanalizowania i oceny tej kwestii, co powinno być pierwszym krokiem w kierunku zaproponowania rozwiązań politycznych, a także do podjęcia natychmiastowych działań, aby odwrócić tę tendencję;
35. wzywa Komisję do skorzystania z dotychczasowych osiągnięć państw członkowskich oraz do kontynuowania prac na rzecz stworzenia ewentualnego europejskiego modelu partycypacji finansowej pracowników jako środka zapobiegania bezrobociu i wspierania przedsiębiorczości;
36. wzywa Komisję do kontynuowania procesu włączenia społecznego uchodźców i ich integracji na rynku pracy, w szczególności za pośrednictwem nauki języków i mechanizmu uznawania równoważności kwalifikacji i umiejętności; uważa, że tymi środkami należy też objąć migrantów o uregulowanym statusie w państwach członkowskich;
37. wzywa Komisję do podjęcia dalszych działań w ramach Nowego europejskiego programu na rzecz umiejętności takich jak uczenie się oparte na pracy i skoordynowany dialog między państwami członkowskimi a podmiotami rynku pracy, szczególnie sektorem biznesu i edukacji, w celu dopilnowania, by kładziono nacisk na przewidywanie przyszłych potrzeb w zakresie umiejętności i ich dostosowywanie do miejsc pracy na unijnym rynku pracy;
38. wzywa Komisję do wprowadzenia wszelkich odpowiednich mechanizmów służących większej mobilności młodzieży, w tym uczniów zawodu, będącej sposobem na rozwiązanie problemu niedopasowania umiejętności na rynku pracy i na poprawę dostępu do możliwości zatrudnienia;
39. wzywa Komisję do monitorowania pierwszych postępów poczynionych przez państwa członkowskie we wdrażaniu dyrektywy w sprawie egzekwowania przepisów dotyczących delegowania pracowników;
Strategia dotycząca skutków zmian demograficznych
40. apeluje o uporządkowaną długoterminową strategię UE w odpowiedzi na wyzwania związane ze zmianami demograficznymi, ponieważ wszystkie państwa członkowskie borykają się z problemem postępującego starzenia się społeczeństwa; w związku z tym wzywa Komisję, by uważnie przyglądała się przyszłym brakom i niedopasowaniom na unijnym rynku pracy oraz żeby gruntownie analizowała, w jaki sposób można te problemy rozwiązywać w całej UE, m.in. przez ukierunkowane przewidywanie zapotrzebowania na umiejętności w przyszłości, lepsze dostosowanie umiejętności do dostępnego zatrudnienia na rynku pracy i dalsze zwiększanie mobilności pracowników;
Połączony jednolity rynek cyfrowy
41. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie zapewnienia możliwości transgranicznego przenoszenia na rynku wewnętrznym usług online w zakresie treści jako pierwszy i ważny krok umożliwiający obywatelom dostęp do legalnie nabytych treści online z dowolnego miejsca w Europie;
42. z zadowoleniem przyjmuje działania na rzecz rozwoju i unowocześnienia przepisów UE w dziedzinie własności intelektualnej, zwłaszcza prawa autorskiego, aby dostosować je do warunków ery cyfrowej oraz ułatwić transgraniczny dostęp do treści twórczych, a przez to poprawić pewność prawa, jednocześnie chroniąc prawa twórców i wykonawców; wzywa Komisję, by wszelkie inicjatywy ustawodawcze mające na celu zmodernizowanie prawa autorskiego opierała na niezależnych dowodach w zakresie wpływu na wzrost i miejsca pracy, zwłaszcza w MŚP z tego sektora, a także wpływu na dostęp do wiedzy i kultury oraz potencjalne koszty i korzyści, a ponadto wzywa do zapewnienia odpowiednich wynagrodzeń oraz zwalczania piractwa cyfrowego związanego z wartością i zatrudnieniem w branży twórczej i branży kultury; uważa, że prawo autorskie powinno zachować swoją podstawową funkcję, jaką jest umożliwienie twórcom uzyskania wynagrodzenia za ich starania przez wykorzystywanie ich pracy przez innych ludzi; podkreśla, że unowocześnianie wniosków dotyczących reform nie powinno szkodzić istotnemu wkładowi tradycyjnych sposobów promowania kultury regionalnej i europejskiej;
43. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie umów o dostarczanie treści cyfrowych oraz umów sprzedaży towarów zawieranych przez internet lub w inny sposób na odległość; oczekuje na wyniki realizacji programu REFIT, szczególnie w odniesieniu do dyrektywy w sprawie sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji, i podkreśla swój zamiar powiązania przepisów dotyczących sprzedaży przez internet i poza nim;
44. ponawia apel o przedstawienie wniosków w sprawie rozwijania potencjału sektora kultury i sektora kreatywnego jako źródeł zatrudnienia i wzrostu gospodarczego; podkreśla w związku z tym znaczenie egzekwowania praw własności intelektualnej i wzywa Komisję do przeprowadzenia działań następczych w związku z planem działania na rzecz zwalczania naruszeń tego prawa, w tym do przeglądu dyrektywy w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej, która nie nadąża za erą cyfrową i nie jest odpowiednim środkiem zwalczania naruszeń w środowisku online; ponadto wzywa Komisję do przeprowadzenia działań następczych w związku z zieloną księgą w sprawie systemów zwrotu i systemów pokrewnych w kontekście potencjalnego ogólnounijnego prawa do odzyskania pieniędzy wydanych bezwiednie na zakup podrabianych towarów; wzywa Komisję do dalszego wzmocnienia zakresu uprawnień europejskiego obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej oraz z zadowoleniem przyjmuje utworzenie przez nią grupy ekspertów ds. egzekwowania praw własności intelektualnej;
45. wzywa Komisję do zapewnienia utrzymania internetu jako otwartej, neutralnej, bezpiecznej i integracyjnej platformy umożliwiającej komunikację, produkcję, uczestnictwo i tworzenie treści oraz jako narzędzia zapewniającego różnorodność kulturową i innowacyjność; przypomina, że leży to w interesie wszystkich obywateli i konsumentów UE oraz przyczyni się do sukcesu europejskich przedsiębiorstw w skali globalnej; podkreśla potrzebę zapewnienia rygorystycznego stosowania zasady neutralności sieci przyjętej w ramach pakietu dotyczącego łączności na całym kontynencie;
46. wzywa Komisję, by unikała niepotrzebnego regulowania gospodarki dzielenia się; przypomina, że w kontekście tej gospodarki środki ex post są często skuteczniejsze niż regulacje ex ante; w związku z tym zwraca się do Komisji o ochronę otwartości internetu, praw podstawowych, pewności prawa i innowacyjności, utrzymanie istniejącego systemu prawnego ograniczonej odpowiedzialności pośredników oraz o wspieranie współpracy publiczno-prywatnej w celu usunięcia istniejących barier dla gospodarki dzielenia się;
47. przypomina o podjętych w planie działania na rzecz administracji elektronicznej zobowiązaniach do stosowania w jego własnej pracy zasad domyślnej cyfrowości i jednorazowości; apeluje, w uzupełnieniu projektu pilotażowego dotyczącego zasady jednorazowości dla przedsiębiorstw, o opracowanie skierowanej do obywateli odnośnej inicjatywy w kontekście transgranicznym;
48. wzywa Komisję do dopilnowania, by podstawą wniosku dotyczącego jednolitego portalu cyfrowego (spodziewany w 2017 r.) oraz proponowanej inicjatywy na rzecz ułatwienia stosowania rozwiązań cyfrowych w całym okresie istnienia firmy było wykorzystanie identyfikacji elektronicznej i podpisów elektronicznych w formie, która będzie domyślnie interoperacyjna i transgraniczna;
Jednolity rynek
49. wzywa Komisję do opublikowania w ramach europejskiego semestru rocznego sprawozdania w sprawie integracji jednolitego rynku i konkurencyjności oraz do wydania w ramach zaleceń dla poszczególnych krajów zaleceń koncentrujących się na usunięciu barier na jednolitym rynku;
50. apeluje do Komisji o ułatwienie transgranicznego dostępu do treści cyfrowych, o przegląd rozporządzenia w sprawie wzajemnego uznawania oraz o aktualizację Small Business Act;
51. podkreśla potrzebę zmniejszenia liczby zawodów regulowanych na rynku wewnętrznym przez usunięcie niepotrzebnych wymogów dotyczących kwalifikacji zawodowych; wzywa Komisję do przedstawienia wniosku w sprawie paszportu dotyczącego świadczenia usług;
52. wzywa Komisję do poprawy procedury notyfikacyjnej w ramach dyrektywy usługowej, a także do usprawnienia istniejących punktów kontaktowych ds. produktów i pojedynczych punktów kontaktowych oraz do ich zintegrowania z proponowanym jednolitym portalem cyfrowym;
53. wzywa Komisję do zapewnienia pełnego i szybkiego wdrożenia dyrektywy usługowej, dyrektywy w sprawie zamówień publicznych i dyrektywy dotyczącej opóźnień w płatnościach;
Program „Horyzont 2020”
54. wzywa Komisję do przeprowadzania wnikliwej oceny śródokresowej programu w zakresie badań naukowych „Horyzont 2020”; uważa, że w ocenie tej należy uwzględnić zalecenia i priorytety polityczne Parlamentu oraz sprawozdanie na temat szerszego wpływu badań finansowanych ze środków UE i zastanowić się nad synergiami z innymi unijnymi instrumentami finansowania takimi jak fundusze polityki spójności, Program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME), jak również program „Horyzont 2020”; jest zdania, że długoterminowe inwestowanie w duże projekty infrastrukturalne powinno obejmować tworzenie miejsc pracy;
Unia energetyczna, polityka w dziedzinie zmiany klimatu a środowisko
55. ponownie podkreśla znaczenie pełnego wdrożenia prawnie wiążącego siódmego programu działań w zakresie środowiska na lata 2014–2020 i oczekuje od Komisji dopilnowania, by program prac na rok 2017 odzwierciedlał cele tego programu przez priorytetowe potraktowanie zrównoważoności w polityce gospodarczej oraz włączenie do niego odrębnej pozycji dotyczącej wdrażania programu działań w zakresie środowiska; wzywa Komisję do przedłożenia wniosków dotyczących włączenia celów zrównoważonego rozwoju do strategii politycznych UE;
56. uważa, że prawnie wiążące porozumienie paryskie zawarte w grudniu 2015 r. określa uzgodniony na szczeblu międzynarodowym długoterminowy cel ograniczenia globalnego ocieplenia, dzięki czemu globalne inwestycje będą ukierunkowane na transformację w kierunku czystej energii, a jeżeli będą im towarzyszyły skuteczne środki, zapewnią znaczące możliwości pod względem zatrudnienia i zrównoważonego wzrostu w Europie;
57. wzywa Komisję, by zaproponowała ogólnounijne środki będące uzupełnieniem zobowiązania UE do 40 % ograniczenia krajowych emisji gazów cieplarnianych w związku z zaplanowanym na 2018 r. globalnym bilansem w ramach porozumienia paryskiego; ponadto wzywa Komisję do przygotowania strategii na rzecz neutralności emisyjnej do połowy stulecia, która będzie spójna z celami określonymi w porozumieniu paryskim i obejmie etapy pośrednie w celu zapewnienia opłacalnej realizacji ambicji UE w dziedzinie klimatu; ponadto wzywa Komisję do oceny spójności obecnej polityki UE z celami porozumienia paryskiego, łącznie z budżetem UE i wycofywaniem dopłat do paliw kopalnych; wzywa Komisję do zaproponowania środków na rzecz zorganizowanego przejścia na gospodarkę niskoemisyjną w celu złagodzenia gospodarczego ryzyka systematycznego związanego z wysokoemisyjnymi aktywami finansowymi;
58. wyraża stanowcze poparcie dla programu na rzecz gospodarki o obiegu zamkniętym i wzywa Komisję do niezwłocznego podjęcia inicjatyw wymienionych w planie działania z uwzględnieniem istotnych korzyści ekonomicznych i środowiskowych, które można uzyskać dzięki zdecydowanym i skoordynowanym działaniom w tym obszarze; wzywa Komisję do stworzenia solidnych ram monitorowania i przeglądu postępów w realizacji planu działania oraz przechodzenia na gospodarkę o obiegu zamkniętym w państwach członkowskich, szczególnie w ramach europejskiego semestru;
59. wzywa Komisję do pilnego podjęcia działań w reakcji na wnioski ze śródokresowego przeglądu strategii UE w dziedzinie ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r. oraz do usunięcia określonych w przeglądzie braków w obecnych strategiach politycznych, aby uniknąć niepowodzenia strategii, biorąc przy tym pod uwagę odmienne sytuacje w państwach członkowskich oraz potrzebę wspierania lepszego i bardziej kompleksowego wdrażania na szczeblu państw członkowskich;
60. w następstwie przyjęcia szeregu wniosków ustawodawczych i komunikatów dotyczących unii energetycznej, wydajności energetycznej, kształtowania rynku, energii ze źródeł odnawialnych i innych powiązanych tematycznie dokumentów wzywa Komisję do skoncentrowania się na zapewnieniu pełnego wdrożenia tych aktów przez państwa członkowskie; uważa, że w przypadkach gdy zobowiązania prawne wyraźnie nie są wypełniane, Komisja powinna wszczynać postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, tak aby zbudować prawdziwą unię energetyczną;
61. wzywa Komisję do przeprowadzenia kompleksowej oceny śródokresowej programu badawczego „Horyzont 2020”, biorąc pod uwagę zalecenia i priorytety polityczne Parlamentu, tak aby przygotować sprawozdanie na temat szerszego wpływu badań finansowanych ze środków UE i zastanowić się nad synergiami z innymi unijnymi instrumentami finansowania;
62. wzywa Komisję do bezzwłocznego zastosowania się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie T-521/14 dotyczącej substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, zgodnie z przyjętym prawem UE;
Zintegrowany i wydajny sektor transportu
Lotnictwo
63. wzywa Komisję do aktywnego zaangażowania i szybkiego zamknięcia toczących się negocjacji dotyczących nowych umów o transporcie lotniczym z krajami trzecimi, tak aby nie doprowadzić do blokady europejskiego sektora lotnictwa oraz zapewnić sprawiedliwe warunki prowadzenia działalności; wzywa Komisję do ścisłej współpracy z Radą w celu poczynienia postępów w sprawie licznych dossier, które pozostają zablokowane w Radzie (prawa pasażerów, jednolita europejska przestrzeń powietrzna, przydział czasu na start lub lądowanie w portach lotniczych);
Transport kolejowy
64. wzywa Komisję do podjęcia dalszych działań w celu zapewnienia lepszego, prawidłowego wdrożenia obowiązujących i nowych przepisów UE w zakresie transportu kolejowego, tak aby przezwyciężyć utrzymującą się fragmentację rynku, która poważnie opóźnia osiągnięcie postępu w zakresie osiągnięcia rzeczywistego i wydajnego jednolitego europejskiego obszaru kolejowego;
Transport drogowy
65. domaga się zapewnienia prawidłowo funkcjonującego rynku wewnętrznego w obszarze transportu drogowego za pośrednictwem przeglądu dyrektywy w sprawie eurowiniety i powiązanych uregulowań ramowych, żeby wspierać europejskie usługi opłaty elektronicznej oraz uczciwe i efektywne ustalanie cen; nalega również na przegląd rozporządzenia (WE) 561/2006 w odniesieniu do czasu pracy i odpoczynku kierowców ciężarówek, żeby dostosować obecne przepisy i zharmonizować egzekwowanie tego rozporządzenia w różnych państwach członkowskich;
Transport multimodalny
66. wzywa Komisję do dalszego wspierania rozwoju cyfryzacji i automatyzacji we wszystkich rodzajach transportu w celu bardziej efektywnego wykorzystania istniejącej infrastruktury, zwiększenia bezpieczeństwa operacji, zmniejszenia obciążenia administracyjnego (np. „Niebieski pas”, e-CMR) oraz przyczynienia się do dekarbonizacji transportu, w tym poprzez rozwój alternatywnych układów napędowych, w oparciu o wyższe normy efektywności paliwowej oraz promowanie pojazdów elektrycznych i zrównoważonych zaawansowanych biopaliw, biorąc pod uwagę rzeczywiste oszczędności pod względem emisji gazów cieplarnianych;
Finansowanie środków transportu
67. w kontekście przeglądu WRF wzywa do refleksji na temat finansowania infrastruktury transportowej oraz przyszłego instrumentu „Łącząc Europę” w związku z innymi źródłami finansowania takimi jak EFIS i europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne; podkreśla, że kluczowe znaczenie ma zapewnienie, by środki przeznaczone na różne europejskie agencje transportowe w ramach corocznej procedury budżetowej były spójne z kompetencjami przyznanymi przez ustawodawcę;
Polityka w dziedzinie rolnictwa i rybołówstwa
68. podkreśla ważną rolę, jaką zrównoważone rolnictwo, rybołówstwo i leśnictwo mogą odegrać w zapewnianiu bezpieczeństwa żywności w UE, tworzeniu miejsc pracy i poprawie standardów ochrony środowiska, a także podkreśla możliwości rolnictwa europejskiego, jeżeli chodzi o wkład w politykę przeciwdziałania zmianie klimatu; wzywa Komisję do uproszczenia wdrażania WPR oraz ograniczenia biurokracji w celu zwiększenia jej efektywności, zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorców w sektorze rolnym i zachęcania do innowacji, które są niezbędne dla modelu zorientowanego na przyszłość, konkurencyjnego rolnictwa europejskiego; apeluje do Komisji o przedstawienie konkretnych propozycji dotyczących sposobu, w jaki WPR mogłaby zapewnić większą liczbę zachęt regulacyjnych i finansowych do wprowadzania innowacji w rolnictwie zgodnie z zasadami lepszego stanowienia prawa, aby zapewnić terminowe, wydajne i skuteczne procedury podejmowania decyzji, które mogłyby przyczynić się do rozwoju technologicznego w UE;
69. podkreśla znaczenie otwarcia nowych rynków dla rolnictwa europejskiego i zwraca się w związku z tym do Komisji o dalsze podejmowanie wysiłków mających ograniczyć kryzys w sektorze rolnictwa, zapewniając europejskim rolnikom większe możliwości eksportowe;
70. podkreśla, że pilnie potrzebne i ważne jest przeciwdziałanie rosnącemu zagrożeniu odporności na środki przeciwdrobnoustrojowe, ponieważ mogłoby to w olbrzymim stopniu wpłynąć na zdrowie obywateli oraz produktywność, jak również na budżety zdrowotne państw członkowskich;
71. wzywa Komisję, by przedstawiła wniosek dotyczący planu działań UE, który wskaże w jaki sposób realizować w Unii światowy plan działania Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczący odporności na środki przeciwdrobnoustrojowe;
72. ponownie podkreśla, że dla zapewnienia terminowego i właściwego wdrożenia nowej wspólnej polityki rybołówstwa przyjętej w 2013 r. Komisja musi stale pracować nad wnioskami ustawodawczymi dotyczącymi przyjęcia odnowionych planów wieloletniego zarządzania zasobami rybnymi;
73. podkreśla znaczenie silnego systemu kontroli ustanowionego w rozporządzeniu dotyczącym systemu kontroli (rozporządzenie Rady (WE) 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r.), który zmodernizował unijne podejście do kontroli rybołówstwa zgodnie ze środkami przyjętymi w celu walki z nielegalnymi połowami; przypomina Komisji o jej zobowiązaniu prawnym do przedstawienia oceny tego rozporządzenia, aby można było ocenić jego wdrożenie i stwierdzić, czy środki kontroli są skuteczne i odpowiednie do osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa; wzywa Komisję do przedsięwzięcia kompleksowych działań następczych i zaproponowania – w razie potrzeby – przeglądu tych środków w celu zaradzenia brakom i zapewnienia prawidłowego wdrożenia;
74. jest zdania, że nielegalne, nieuregulowane i nieraportowane (NNN) połowy są formą przestępczości zorganizowanej na morzu, przynosząc katastrofalne skutki środowiskowe i społeczno-gospodarcze na całym świecie; zwraca się do Komisji, aby podjęła wszelkie niezbędne działania wobec niewspółpracujących państw trzecich i wszelkich organizacji przyczyniających się do połowów NNN;
Wolny handel
75. podkreśla swe poparcie dla ambitnego i opartego na wartościach planu w dziedzinie handlu, który wzmocni światowy system oparty na zasadach i przyczyni się do tworzenia miejsc pracy i wzrostu w Europie; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Komisji zmierzające do przyspieszenia toczących się negocjacji, jak również plany rozpoczęcia nowych negocjacji na przykład z Australią i Nową Zelandią, a także próby wyjścia z impasu, jak w przypadku negocjacji z Mercosurem i Indiami;
76. wzywa Komisję do ponownego zainicjowania dyskusji w ramach WTO będącej wynikiem konferencji w Nairobi, ponieważ wielostronne negocjacje handlowe muszą pozostać priorytetem dla UE, nawet jeżeli są trudne; uważa, że warto również przyjrzeć się innym obszarom i kwestiom w ramach WTO, takim jak handel cyfrowy i inwestycje cyfrowe;
77. podkreśla ogromne znaczenie modernizacji i wzmocnienia w trybie pilnym unijnych instrumentów ochrony handlu;
78. ponownie zwraca uwagę na pilną potrzebę aktualizacji przepisów UE o wywozie produktów i technologii podwójnego zastosowania i apeluje do Komisji o unikanie kolejnych opóźnień w procedurze przyjęcia takiego wniosku;
79. wzywa Komisję do szukania rozwiązań, które pozwoliłyby obywatelom Europy na bliższe zaangażowanie w politykę handlową UE, w tym przez zwiększenie przejrzystości we współpracy z partnerami negocjacyjnymi i z państwami członkowskimi, które opracowują wytyczne negocjacyjne dla Komisji i mogę odegrać rolę we wspieraniu zaangażowania własnych społeczeństw;
80. wzywa Komisję do dalszego koncentrowania się na małych i średnich przedsiębiorstwach w ramach wszystkich toczących się, a także przyszłych negocjacji, ponieważ MŚP często nie dysponują środkami pozwalającymi im na wejście na rynek krajów trzecich;
Silniejsza pozycja na świecie
81. apeluje do Komisji o ambitną realizację nowej globalnej strategii UE i poprawę pozycji UE w szybko zmieniającym się świecie; zwraca się również o przedstawienie sposobu wdrożenia, monitorowania, działań następczych i włączenia planu na okres do roku 2030 do polityki wewnętrznej i zewnętrznej UE;
82. wzywa Komisję do zapewnienia silnego i skutecznego impulsu dla polityki zewnętrznej UE; podkreśla, że UE powinna być głównym podmiotem oferującym skuteczne rozwiązania w odniesieniu do wyzwań stojących przed Europą;
83. przypomina o potrzebie przeglądu rozporządzenia w sprawie pomocy humanitarnej (rozporządzenie Rady (WE) 1257/96 z dnia 20 czerwca 1996 r.) w celu poprawy skuteczności pomocy humanitarnej i zapewnienia stabilnej przyszłości milionom osób z terenów dotkniętych konfliktami oraz katastrofami naturalnymi lub tymi spowodowanymi przez człowieka;
84. wzywa Komisję do zwiększenia swojego zaangażowania w krajach Bałkanów Zachodnich oraz w krajach sąsiedztwa wschodniego i południowego w celu zapewnienia długoterminowej stabilności politycznej i wyeliminowania przyczyn obecnych konfliktów;
85. wyraża uznanie z powodu położenia przez Komisję nacisku na politykę sąsiedztwa, ale podkreśla, że polityka ta musi objąć kwestie bardziej polityczne, w szczególności przez połączenie większej pomocy finansowej, większego wsparcia demokracji, dostępu do rynku i zwiększonej mobilności;
86. podkreśla, że propagowanie i poszanowanie praw człowieka, prawa międzynarodowego i podstawowych wolności musi być centralnym wspólnym mianownikiem wszystkich polityk UE; apeluje do Komisji o nielekceważenie znaczenia ochrony praw człowieka w kontekście środków zwalczania terroryzmu; domaga się, aby Komisja aktywnie zmierzała w kierunku skutecznego włączenia kwestii praw człowieka do wszystkich umów, w szczególności dotyczących handlu, dialogu politycznego i współpracy oraz umów o stowarzyszeniu, do których przystępuje Unia, w szczególności tak zwanej klauzuli dotyczącej demokracji oraz art. 8 umowy z Kotonu;
87. podkreśla, że powtarzającym się i coraz większym zagrożeniom dla bezpieczeństwa na granicach Unii może z powodzeniem zaradzić jedynie wzmocniona współpraca państw członkowskich w obszarze bezpieczeństwa, w tym współpraca w ramach NATO;
88. wzywa Komisję do wprowadzenia koniecznych środków pozwalających na ustanowienie rzeczywistego, silnego i nieskomplikowanego europejskiego rynku sprzętu obronnego, tak aby państwa członkowskie mogły w sposób optymalny wykorzystać budżety na obronę i bezpieczeństwo i rozpocząć wysiłki w kierunku stworzenia europejskiej unii obrony;
89. wzywa Komisję do przedstawienia komunikatu na temat sposobu wdrożenia, monitorowania, działań następczych i włączenia planu na okres do roku 2030 do polityki wewnętrznej i zewnętrznej UE;
90. zwraca się do Komisji o przedstawienie ambitnych wniosków dotyczących przeglądu Konsensusu europejskiego w sprawie rozwoju;
91. wzywa Komisję, by zainicjowała program działania na rzecz zdrowia na świecie, uwzględniający epidemie takie jak epidemia wirusa Ebola; zwraca się ponadto do Komisji, by podjęła inicjatywy dotyczące poprawy dostępu do leków w krajach najsłabiej rozwiniętych;
Unia obywatelstwa, demokratycznego zaangażowania i włączenia
92. podkreśla, że wielu obywateli Unii Europejskiej nie czuje się wysłuchanych przez instytucje; apeluje do Komisji, by poważnie traktowała uczestnictwo obywatelskie, należycie odpowiadając na składane petycje;
93. zwraca uwagę na rosnący poziom aktywności obywatelskiej w postaci petycji, europejskich inicjatyw obywatelskich i referendów w sprawach europejskich; sugeruje, by Komisja oceniła skutki i potrzebę aktywności obywatelskiej;
94. podkreśla, że w dniu 30 kwietnia 2014 r. UE podpisała Traktat z Marrakeszu, który umożliwia osobom słabowidzącym dostęp do utworów chronionych prawem autorskim; zauważa, że mimo to UE jeszcze go nie ratyfikowała; zwraca się do Komisji o zmotywowanie państw członkowskich do podpisania tego traktatu;
Kultura i lepsza komunikacja
95. wzywa Komisję do całkowitego wdrożenia i sfinansowania programów Kreatywna Europa i Europa dla Obywateli, które pozostają w tyle w stosunku do zobowiązań określonych w WRF;
96. apeluje do Komisji, aby doprowadziła dyrektywę o audiowizualnych usługach medialnych do poziomu, na którym zatwierdzone zostaną rozwiązania cyfrowe, jakie będzie można wprowadzić w życie w celu wypełnienia luk technologicznych w tym obszarze;
97. wzywa Komisję do ułatwienia współpracy między państwami członkowskimi w dziedzinie kształcenia i szkoleń, by lepiej sprostać potrzebom edukacyjnym, jakie pojawiły się w związku z obecnym kryzysem uchodźczym i humanitarnym; zauważa, że wymaga to opracowania, wraz z zainteresowanymi stronami, mechanizmu uznawania kwalifikacji uchodźców, który pozwoliłby im jak najwcześniej po przybyciu do UE stać się częścią rynku pracy i społeczeństwa, jak również programów doskonalenia zawodowego nauczycieli, które umożliwiłyby zapewnienie dostępu do wielokulturowych, niedyskryminacyjnych i włączających systemów edukacji;
_____________________
98. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.
- [1] Dz.U. L 304 z 20.11.2010, s. 47.
- [2] 2008/2123(INI).
- [3] Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0108.