PROJEKT REZOLUCJI w sprawie bezpieczeństwa jądrowego i nierozprzestrzeniania broni jądrowej
19.10.2016 - (2016/2936(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Geoffrey Van Orden, Charles Tannock, Angel Dzhambazki w imieniu grupy ECR
B8-1120/2016
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie bezpieczeństwa jądrowego i nierozprzestrzeniania broni jądrowej
Parlament Europejski,
– uwzględniając Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, który został otwarty do podpisu w 1968 r. i wszedł w życie w 1970 r.,
– uwzględniając Statut Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, który wszedł w życie dnia 29 lipca 1957 r.,
– uwzględniając Konwencję o ochronie fizycznej materiałów jądrowych, która weszła w życie dnia 8 lutego 1987 r., oraz późniejsze poprawki do niej,
– uwzględniając konferencję przeglądową stron Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej. która odbyła się w Nowym Jorku w dniach 27 kwietnia – 22 maja 2015 r.,
– uwzględniając konkluzje szczytu bezpieczeństwa nuklearnego, który odbył się w Waszyngtonie w dniach 31 marca – 1 kwietnia 2016 r.,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT) ratyfikowało na dzień dzisiejszy 191 państw, w tym pięć krajów uznawanych za państwa posiadające broń jądrową: Stany Zjednoczone, Wielką Brytanię, Rosję, Francję i Chiny;
B. mając na uwadze, że NPT jest przełomową umową międzynarodową mającą na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się broni jądrowej i technologii wytwarzania broni jądrowej, wspieranie współpracy przy wykorzystywaniu energii jądrowej w celach pokojowych, a także dążenie do ogólnoświatowego rozbrojenia nuklearnego;
C. mając na uwadze, że NPT stanowi jedyny wiążący traktat wielostronny, w którym państwa posiadające broń jądrową zobowiązały się do dążenia do celu, jakim jest rozbrojenie;
D. mając na uwadze, że Konwencja o ochronie fizycznej materiałów jądrowych jest prawnie wiążącym instrumentem międzynarodowym w obszarze fizycznej ochrony materiałów jądrowych, który ustanawia środki prewencyjne, a także środki wykrywania i karania przestępstw związanych z materiałami jądrowymi;
E. mając na uwadze, że zgodnie z poprawką do tej konwencji państwa-strony są prawnie zobowiązane do ochrony obiektów i materiałów jądrowych podczas ich wykorzystywania w celach pokojowych, ich przechowywania i transportu; mając na uwadze, że poprawka ta przewiduje również ściślejszą współpracę między państwami, jeżeli chodzi o środki szybkiego reagowania w celu lokalizacji i odzyskania kradzionych lub przemycanych materiałów jądrowych, łagodzenia wszelkich radiologicznych skutków sabotażu, a także zapobiegania przestępstwom w tym obszarze oraz ich zwalczania;
F. mając na uwadze, że globalna współpraca jest kluczowa dla zapobieżenia aktowi terroryzmu nuklearnego;
1. uważa, że w związku z tym, iż na całym świecie wciąż istnieją ogromne arsenały jądrowe, że możliwe jest dalsze rozprzestrzenianie broni jądrowej oraz że wciąż istnieje ryzyko wzrostu niestabilności i napięć międzynarodowych, kraje uznane za państwa nuklearne mają prawo do utrzymania nuklearnych środków odstraszających jako istotnego elementu ich bezpieczeństwa narodowego;
2. popiera cele Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, który stanowi podstawę globalnych działań na rzecz zapobiegania rozprzestrzenianiu się broni jądrowej, wspierania bezpiecznego cywilnego wykorzystania energii jądrowej oraz dążenia do całkowitej likwidacji broni jądrowej na świecie;
3. uważa, że warunki dla bezpieczeństwa i trwałego rozbrojenia nuklearnego można stworzyć jedynie w ramach wielostronnego procesu;
4. zwraca uwagę, że na konferencji przeglądowej NPT w 2015 r. nie udało się osiągnąć porozumienia w sprawie dokumentu końcowego na temat programu nierozprzestrzeniania broni jądrowej, wyraża jednak zadowolenie z trwającej współpracy międzynarodowej na rzecz propagowania bezpieczeństwa jądrowego;
5. ubolewa nad faktem, że Rosja, która posiada największy arsenał jądrowy na świecie, była nieobecna na szczycie bezpieczeństwa jądrowego w 2016 r., i zachęca do podjęcia nowych działań na rzecz współpracy z Moskwą w tym obszarze;
6. wyraża zaniepokojenie ostatnimi próbami nuklearnymi przeprowadzonymi przez Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną (KRLD), które niosą ze sobą zagrożenia dla stabilności regionalnej; wzywa KRLD do zaprzestania przeprowadzania takich prób w przyszłości;
7. popiera działania Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej na rzecz współpracy w obszarze technologii jądrowych w celu propagowania bezpiecznego i pokojowego wykorzystania technologii jądrowych;
8. zachęca do nieustannego propagowania i rygorystycznego wdrażania Konwencji o ochronie fizycznej materiałów jądrowych oraz wzywa do ratyfikacji tej konwencji wszystkie państwa, które jeszcze tego nie uczyniły;
9. apeluje o intensywniejszą współpracę i skuteczne działania na rzecz ochrony materiałów jądrowych, aby zminimalizować ryzyko przedostania się takich materiałów w ręce grup terrorystycznych;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, parlamentom i rządom państw członkowskich oraz Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.