Projekt rezolucji - B8-1249/2016Projekt rezolucji
B8-1249/2016

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Syrii

21.11.2016 - (2016/2933(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Charles Tannock, Geoffrey Van Orden, Angel Dzhambazki, Branislav Škripek, Ryszard Antoni Legutko, Ryszard Czarnecki, Tomasz Piotr Poręba, Karol Karski, Anna Elżbieta Fotyga, Ruža Tomašić, Raffaele Fitto, Jana Žitňanská, Valdemar Tomaševski, Zdzisław Krasnodębski w imieniu grupy ECR

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-1249/2016

Procedura : 2016/2933(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-1249/2016
Teksty złożone :
B8-1249/2016
Debaty :
Teksty przyjęte :

B8-1249/2016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Syrii

(2016/2933(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji w Syrii, w szczególności rezolucję z dnia 6 października 2016 r.[1],

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,

–  uwzględniając konwencje genewskie z 1949 r. i towarzyszące im protokoły dodatkowe,

–  uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r.,

–  uwzględniając Konwencję Narodów Zjednoczonych (ONZ) o prawach dziecka z 1989 r. oraz protokół fakultatywny do tej konwencji w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne z 2000 r.,

–  uwzględniając deklarację ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form nietolerancji i dyskryminacji ze względu na wyznanie lub przekonania z 1981 r.,

–  uwzględniając Konwencję ONZ w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa z dnia 9 grudnia 1948 r.,

–  uwzględniając konkluzje londyńskiej konferencji w sprawie Syrii, która odbyła się w lutym 2016 r.,

–  uwzględniając Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego,

–  uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Syrii, w szczególności rezolucję nr 2254 (2015),

–  uwzględniając wspólne oświadczenie w sprawie sytuacji w Aleppo wydane przez wiceprzewodniczącą Komisji/ wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federikę Mogherini i komisarza ds. pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego Christosa Stylianidesa w dniu 2 października 2016 r.,

–  uwzględniając spotkanie ministrów spraw zagranicznych, które odbyło się w Londynie w dniu 16 października 2016 r.,

–  uwzględniając decyzje Rady w sprawie unijnych sankcji wobec osób i podmiotów odpowiedzialnych za brutalne represje w Syrii, w szczególności decyzję z dnia 14 listopada 2016 r.,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że sześć lat konfliktu, skrajnej przemocy i brutalności w Syrii pociągnęło za sobą śmierć ponad 400 000 osób i sprawiło, że ponad 13 mln ludzi potrzebuje pomocy humanitarnej;

B.  mając na uwadze, że wojna w Syrii stopniowo wciągnęła w swoje tryby główne regionalne i światowe mocarstwa, obnażyła głębokie podziały i stworzyła zagrożenie dla szerzej pojętego bezpieczeństwa regionalnego i międzynarodowego;

C.  mając na uwadze, że krwawy konflikt doprowadził do zapaści systemu edukacji, opieki zdrowotnej i ochrony socjalnej w Syrii;

D.  mając na uwadze, że od początku konfliktu średnia długość życia w Syrii zmniejszyła się o około 15 lat, prawie połowa wszystkich dzieci nie chodzi do szkoły, połowa wszystkich szpitali została częściowo lub kompletnie zniszczona, łączna wartość strat gospodarczych stanowi równowartość 468 % PKB tego kraju w 2010 r. i że czterech na pięciu Syryjczyków żyje obecnie w ubóstwie, a 30% z nich w skrajnym ubóstwie;

E.  mając na uwadze, że według sprawozdania ONZ z marca 2015 r. straty gospodarcze od początku konfliktu wyniosły ogółem 202 mld USD;

F.  mając na uwadze, że Rosja jest jednym z najważniejszych międzynarodowych stronników syryjskiego prezydenta Baszara al-Assada i że utrzymanie reżimu ma kluczowe znaczenie dla zachowania rosyjskich interesów w tym kraju; mając na uwadze, że Rosja zawetowała w Radzie Bezpieczeństwa ONZ rezolucje krytykujące działania prezydenta al-Assada i mimo międzynarodowej krytyki nadal wspiera wojskowo reżim syryjski;

G.  mając na uwadze, że prawdopodobnie również Iran udziela istotnej pomocy wojskowej i finansowej, aby wesprzeć reżim Assada i chronić własne regionalne interesy;

H.  mając na uwadze, że międzynarodowe prawo humanitarne i dotyczące praw człowieka zakazuje ataków na osoby i grupy ze względu na ich przynależność religijną lub etniczną, a także ataków na ludność cywilną niebiorącą udziału w walkach i osoby dostarczające pomoc humanitarną osobom, które znalazły się w potrzasku konfliktu; mając na uwadze, że takie czyny mogą stanowić zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości;

I.  mając na uwadze, że w dniu 19 września 2016 r. co najmniej 18 z 31 ciężarówek wchodzących w skład konwoju przewożącego pomocą humanitarną dla 78 000 osób na zajętych przez rebeliantów obszarach Aleppo zostało trafionych podczas ataku lotniczego, w którym zginęło co najmniej 12 osób; mając na uwadze, że takie ataki zagrażają bezpiecznym dostawom pomocy humanitarnej w inne miejsca w Syrii;

J.  mając na uwadze, że statut rzymski Międzynarodowego Trybunału Karnego, podpisany i ratyfikowany przez wszystkie państwa członkowskie UE, stanowi, iż najpoważniejsze przestępstwa, wzbudzające zaniepokojenie całej wspólnoty międzynarodowej, w szczególności ludobójstwo, zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne, nie mogą pozostać niekarane;

K.  mając na uwadze, że gwałtownie nasiliły się tortury, masowe aresztowania i powszechne niszczenie zaludnionych obszarów, prowadząc do przesiedleń dużej liczby Syryjczyków i wymuszając oddalenie się wielu osób od bardzo potrzebnej pomocy humanitarnej;

L.  mając na uwadze, że w dniu 14 listopada 2016 r. Rada postanowiła dodać nazwiska 17 ministrów i prezesa Centralnego Banku Syrii do listy osób objętych unijnymi sankcjami przeciwko reżimowi syryjskiemu;

1.  potępia masowe cierpienia zadawane niewinnym cywilom w wyniku bombardowań, ostrzałów i innych działań zbrojnych oraz w wyniku pozbawiania ich pomocy humanitarnej i uważa, że używanie pocisków zapalających i innych rodzajów amunicji przeciwko celom i obiektom cywilnym stanowi zbrodnię wojenną;

2.  domaga się natychmiastowego zaprzestania bombardowań i masowych ataków na ludność cywilną, pracowników organizacji pomocowych i placówki medyczne, aby umożliwić ewakuację osób wymagających najpilniejszej pomocy medycznej z Aleppo i innych oblężonych obszarów oraz ułatwić podjęcie pilnych i konkretnych rozmów w sprawie zapewnienia pokoju w Syrii;

3.  pochwala wysiłki pracowników pomocy humanitarnej starających się dostarczyć osobom, które znalazły się w potrzasku konfliktu, bardzo potrzebną pomoc, żywność, wodę i leki oraz wzywa wszystkie strony zaangażowane w konflikt do zapewnienia organizacjom humanitarnym bezpiecznego i swobodnego dostępu do ludności cywilnej dotkniętej skutkami wojny;

4.  bezwarunkowo potępia atak lotniczy na konwój z pomocą humanitarną w pobliżu Aleppo w dniu 19 września 2016 r. i boleje nad śmiercią wszystkich zabitych osób; domaga się też przeprowadzenia gruntownego dochodzenia w sprawie tego ataku, uważając, że tego rodzaju działania niweczą wysiłki podejmowane w celu doprowadzenia do pokojowego rozwiązania konfliktu;

5.  zwraca uwagę na pilną potrzebę skoncentrowania wysiłków międzynarodowych i regionalnych w celu rozwiązania kryzysu syryjskiego; nadal nalega na wszystkich członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, aby wypełnili swoje obowiązki związane z kryzysem; wzywa wszystkie państwa zaangażowane w poszukiwanie rozwiązania kryzysu do wspierania tych wysiłków; ponadto potępia Rosję za zawetowanie wielu rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie konfliktu w Syrii;

6.  wyraża głębokie zaniepokojenie doniesieniami, z których wynika, że mimo zniszczenia zadeklarowanych zapasów syryjskiej broni chemicznej najprawdopodobniej wznowione zostały ataki z użyciem chloru w Idlib i Aleppo;

7.  popiera postawienie przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym osób oskarżonych o dokonywanie masowych ataków na ludność cywilną, umyślne wstrzymywanie pomocy humanitarnej dla osób umierających z głodu, używanie broni chemicznej przeciw niewinnym ludziom i organizowanie tortur i przemocy seksualnej oraz nawołuje do kontynuowania prac zmierzających do rozliczenia winnych w Syrii;

8.  stanowczo wzywa UE i jej państwa członkowskie do poszerzenia zakresu systemu sankcji, aby objąć nimi więcej osób i podmiotów odpowiedzialnych za łamanie praw człowieka w Syrii;

9.  wzywa Rosję do wykorzystania swojego wpływu na reżim Assada w celu zaprzestania wszelkich ataków na cywilów w Syrii;

10.  domaga się możliwie najszybszego wznowienia negocjacji politycznych pod auspicjami ONZ w Genewie w celu zakończenia konfliktu i ulżenia cierpieniom narodu syryjskiego; wyraża w związku z tym głębokie ubolewanie z powodu załamania się rozmów między Stanami Zjednoczonymi i Rosją mającymi położyć kres temu konfliktowi i zachęca obie strony do jak najszybszego wznowienia negocjacji;

11.  pochwala hojność państw sąsiadujących z Syrią, które zapewniają schronienie osobom uciekającym przed konfliktem; ponadto z zadowoleniem przyjmuje wsparcie ze strony UE, jej państw członkowskich i państw trzecich przy uruchamianiu środków na pilnie potrzebną pomoc humanitarną;

12.  przyznaje, że wojna stanowi znaczne obciążenie dla ludności i finansów krajów sąsiadujących z Syrią i apeluje do społeczności międzynarodowej o wywiązanie się ze zobowiązań podjętych w lutym 2016 r. na konferencji londyńskiej poświęconej wsparciu Syrii poprzez zapewnienie pomocy osobom dotkniętym skutkami wojny;

13.  pochwala pracę specjalnego wysłannika ONZ ds. Syrii Staffana de Mistury oraz wszystkich osób, które zobowiązały się do zapewnienia trwałego pokojowego rozwiązania bieżącego kryzysu;

14.  zdecydowanie zachęca Radę i szerzej pojętą społeczność międzynarodową do dalszego stosowania możliwie najostrzejszych sankcji przeciwko osobom odpowiedzialnym za brutalne represje wobec ludności cywilnej w Syrii i osobom czerpiącym korzyści dzięki reżimowi lub go wspierającym albo będącym z takimi osobami powiązanymi; ponadto odnotowuje, że na mocy decyzji Rady z dnia 14 listopada 2016 r. zakazem podróżowania i zamrożeniem aktywów za brutalne represje wobec ludności cywilnej w Syrii zostały objęte w sumie 234 osoby;

15.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, sekretarzowi generalnemu Ligi Państw Arabskich, rządowi i parlamentowi Syryjskiej Republiki Arabskiej oraz rządom i parlamentom państw graniczących z Syrią.