Projekt rezolucji - B8-1253/2016Projekt rezolucji
B8-1253/2016

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Syrii

21.11.2016 - (2016/2933(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Victor Boştinaru, Clara Eugenia Aguilera García, Nikos Androulakis, Maria Arena, Zigmantas Balčytis, Hugues Bayet, Brando Benifei, José Blanco López, Vilija Blinkevičiūtė, Biljana Borzan, Soledad Cabezón Ruiz, Nicola Caputo, Andrea Cozzolino, Andi Cristea, Viorica Dăncilă, Monika Flašíková Beňová, Doru-Claudian Frunzulică, Neena Gill, Michela Giuffrida, Sergio Gutiérrez Prieto, Eva Kaili, Miapetra Kumpula-Natri, Krystyna Łybacka, Alessia Maria Mosca, Victor Negrescu, Vincent Peillon, Pina Picierno, Kati Piri, Miroslav Poche, Liliana Rodrigues, Inmaculada Rodríguez-Piñero Fernández, Daciana Octavia Sârbu, Siôn Simon, Tibor Szanyi, Claudia Țapardel, Elena Valenciano, Julie Ward, Carlos Zorrinho, Knut Fleckenstein, Andrejs Mamikins w imieniu grupy S&D

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-1249/2016

Procedura : 2016/2933(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-1253/2016
Teksty złożone :
B8-1253/2016
Debaty :
Teksty przyjęte :

B8-1253/2016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Syrii

(2016/2933(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając zasady Karty Narodów Zjednoczonych,

–  uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie ISIS/Daisz i Frontu an-Nusra oraz rezolucje w sprawie konfliktu w Syryjskiej Republice Arabskiej, w szczególności rezolucje 2118 (2013), 2139 (2014), 2165 (2014), 2191 (2014), 2199 (2015), 2254 (2015), 2258 (2015) i 2268 (2016),

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Syrii, w szczególności rezolucję z dnia 6 października 2016 r.[1],

–  uwzględniając konkluzje Rady w sprawie Syrii z dnia 17 października 2016 r.,

–  uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej w sprawie stosunków zewnętrznych z dnia 20 października 2016 r.,

–  uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel Federiki Mogherini z dnia 17 listopada 2016 r. w sprawie Rosji i Międzynarodowego Trybunału Karnego,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że walki w Syrii wciąż trwają, a sytuacja humanitarna staje się coraz gorsza; mając na uwadze poważny niedobór podstawowej żywności i zaopatrzenia medycznego, jaki dotyka mieszkańców wschodniego Aleppo i innych oblężonych miast, takich jak będące w rękach rebeliantów Az-Zabadani czy kontrolowanych przez rząd miejscowości Kefraya i Fua w prowincji Idlib;

B.  mając na uwadze poważne naruszenia międzynarodowych praw człowieka i prawa humanitarnego popełniane przez wszystkie strony konfliktu, w tym masowe używanie broni, podpaleń, bomb beczkowych i bomb burzących na obszarach cywilnych, a także stosowanie substancji sklasyfikowanych jako broń chemiczna na mocy Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów; mając na uwadze, że nie są przestrzegane zasady ostrożności i proporcjonalności; mając na uwadze, że obszary cywilne, szkoły, szpitale, pracownicy humanitarni oraz obozy dla uchodźców były i są celowo atakowane; mając na uwadze, że zbrodnie wojenne oraz zbrodnie przeciwko ludzkości nie powinny pozostać bezkarne;

C.  mając na uwadze, że świat był wielokrotnie zbulwersowany okrucieństwami popełnianymi przez ISIS/Daisz i inne grupy dżihadystów, wykonywaniem brutalnych egzekucji i nieprawdopodobną przemocą seksualną, uprowadzaniem, wymuszonymi nawróceniami oraz niewolnictwem kobiet i dziewcząt; mając na uwadze rekrutację dzieci oraz ich wykorzystywanie w atakach terrorystycznych; mając na uwadze, że istnieją poważne obawy o poziom dobrobytu ludności przebywającej obecnie na terenach kontrolowanych przez ISIS/Daisz oraz ich ewentualne wykorzystanie jako ludzkich tarcz podczas kampanii wyzwoleńczej;

D.  mając na uwadze, że wszystkie uzbrojone podmioty – w tym Rosja i wszystkie siły zaangażowane w wojnę powietrzną – muszą w pełni przestrzegać międzynarodowego prawa humanitarnego oraz powstrzymać się od celowych ataków na ludność cywilną i kluczową infrastrukturę cywilną;

E.  mając na uwadze, że Syria podpisała, ale nie ratyfikowała Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK); mając na uwadze, że sekretarz generalny ONZ Ban Ki-moon wielokrotnie apelował do Rady Bezpieczeństwa ONZ, by skierowała sprawę sytuacji w Syrii do MTK; mając na uwadze, że z Rosja i Chiny blokują wszelkie postępy w zakresie odpowiedzialności w Syrii poprzez sprzeciwianie się jakiejkolwiek rezolucji Rady Bezpieczeństwa, która dałaby Trybunałowi uprawnienia do zbadania potwornych zbrodni popełnionych w czasie konfliktu w Syrii; mając na uwadze, że brak odpowiedzialności prowadzi do kolejnych okrucieństw oraz zwiększa cierpienie ofiar;

1.  ponownie wyraża swoje najgłębsze zaniepokojenie kontynuacją walk oraz pogarszającą się sytuacją humanitarną w Syrii; potępia utrudnianie dostarczania pomocy humanitarnej; podkreśla, że międzynarodowe prawo humanitarne zakazuje umyślnego głodzenia ludności; apeluje do wszystkich stron o zadbanie o to, by pomoc humanitarna docierała do wszystkich potrzebujących w całej Syrii oraz o bezzwłoczne umożliwienie ewakuacji chorych ze wschodniego Aleppo i wszystkich innych oblężonych obszarów;

2.  potępia w najostrzejszych słowach okrucieństwa i powszechne przypadki łamania praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego popełniane przez siły Assada przy wsparciu Rosji i popieranych przez Iran bojówek, a także naruszanie praw człowieka i łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego przez uzbrojone podmioty niepaństwowe, w szczególności ISIS/Daisz, Front al-Nusra oraz inne grupy dżihadystyczne;

3.  ponownie wyrażając troskę o sytuację we wschodnim Aleppo oraz potępiając ciężkie bombardowania z powietrza prowadzone przez reżim Assada i Rosję w ciągu ostatnich tygodni, jest zaniepokojony dużą liczbą rakiet masowo wystrzelonych w ostatnich dniach przez zbrojne grupy opozycyjne na zachodnie Aleppo oraz spowodowanymi tym atakiem ofiarami wśród ludności cywilnej; podkreśla, że wszystkie strony muszą zwracać maksymalną uwagę i podejmować wszelkie odpowiednie środki w celu ochrony cywilów, niezależnie od ich tożsamości etnicznej, religii lub wyznania;

4.  wzywa UE i jej państwa członkowskie do aktywnego wsparcia specjalnego śledztwa w sprawie wydarzeń w Aleppo, do którego upoważnienie wydała Rada Praw Człowieka w październiku 2016 r. i które jest prowadzone przez międzynarodową komisję śledczą ONZ w sprawie Syrii, w celu zidentyfikowania wszystkich osób odpowiedzialnych za łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego w Aleppo, zwłaszcza za haniebne ataki skierowane przeciwko infrastrukturze cywilnej, szkołom i szpitalom;

5.  jest głęboko przekonany, że żadne zbrojne rozwiązanie tego konfliktu nie wchodzi w grę; apeluje o natychmiastowe zaprzestanie wrogich działań i stabilne zawieszenie broni, co utoruje drogę wznowieniu negocjacji w sprawie przemian politycznych w kraju; jest zaniepokojony tym, że Rosja wyraźnie wzmacnia obecność swojej marynarki wojennej we wschodniej części Morza Śródziemnego, jak i odnowieniem nalotów na dużą skalę, co może prowadzić do dalszego nasilenia ataków na wschodnie Aleppo; apeluje do wszystkich największych światowych i regionalnych potęg o wywarcie wpływu na rząd Syrii i syryjską opozycję w celu zakończenia wojny domowej, stworzenia warunków dla wznowienia procesu pokojowego, opracowania środków budowy zaufania, a także zagwarantowania szybkiego, niezakłóconego i bezpiecznego dostępu z pomocą humanitarną;

6.  z zadowoleniem przyjmuje i w pełni popiera niedawne inicjatywy dyplomatyczne wysokiej przedstawiciel / wiceprzewodniczącej Federiki Mogherini, zmierzające do nakłonienia stron konfliktu do powrotu do stołu negocjacyjnego oraz ożywienia procesu politycznego w Genewie; z zainteresowaniem przyjmuje regionalne rozmowy, jakie F. Mogherini przeprowadziła z Iranem i Arabią Saudyjską, oraz uważa, że jej działalność stanowi wartość dodaną i użyteczny wkład w wysiłki specjalnego wysłannika ONZ Staffana de Mistury; podkreśla rolę, jaką UE może odegrać w odbudowie pokonfliktowej i pojednaniu; ponownie wyraża pełne poparcie dla prowadzonej przez UE inicjatywy humanitarnej dla Aleppo i wzywa wszystkie strony do ułatwienia jej wdrożenia;

7.  wzywa wszystkie strony do podejmowania wszelkich odpowiednich działań w celu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony wszystkich osób zaangażowanych w działalność humanitarną w Syrii; przypomina, że umyślne ataki na pracowników organizacji humanitarnych są zbrodnią wojenną; wzywa do przeprowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie wszystkich incydentów oraz oczekuje rozliczenia odpowiedzialnych za te czyny;

8.  przyłącza się do dramatycznego apelu przedstawiciela UNICEF w Syrii w następstwie licznych ataków na szkoły i inne placówki edukacyjne, apelując do wszystkich stron konfliktu, a także osób, które mają na nie wpływ, o uznanie ochrony dzieci za sprawę nadrzędną oraz do wywiązania się z zobowiązań wynikających z międzynarodowego prawa humanitarnego;

9.  jest zatrwożony doniesieniami, według których strony konfliktu nadal wykorzystują substancje sklasyfikowane jako broń chemiczna w Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów; zdecydowanie podkreśla, że wszystkie osoby odpowiedzialne za użycie broni chemicznej muszą zostać pociągnięte do odpowiedzialności; popiera przedłużenie mandatu wspólnego mechanizmu śledczego Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej ONZ (OPCW) w celu ustalenia, kto jest odpowiedzialny za użycie broni chemicznej w Syrii;

10.  podkreśla potrzebę ustalenia odpowiedzialności za wszystkie przypadki łamania i nadużywania praw człowieka oraz naruszania międzynarodowego prawa humanitarnego; stoi na stanowisku, że kwestia odpowiedzialności za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości nie powinna być upolityczniana; obowiązek przestrzegania międzynarodowego prawa humanitarnego we wszelkich okolicznościach odnosi się do wszystkich stron konfliktu; ktokolwiek popełnia takie przestępstwa, musi wiedzieć, że prędzej czy później stanie przed wymiarem sprawiedliwości;

11.  podkreśla, że potrzeba ochrony ludności cywilnej w Syrii ma pierwszorzędne znaczenie w każdym procesie politycznym; wzywa UE i państwa członkowskie do dopilnowania, by wszystkie osoby odpowiedzialne za łamanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego postawiono przed sądem za pomocą właściwych, bezstronnych mechanizmów międzynarodowego wymiaru sprawiedliwości lub przed sądami krajowymi zgodnie z zasadą powszechnej jurysdykcji; z zadowoleniem przyjmuje pierwsze dochodzenia prowadzone w oparciu o tę zasadę w Niemczech, Francji i Szwecji, mające na celu ściganie zbrodniarzy wojennych mieszkających obecnie w Europie, i wzywa wysoką przedstawiciel / wiceprzewodniczącą oraz Komisję do opracowania wytycznych dotyczących stosowania tej zasady również przez inne państwa członkowskie; ponawia poparcie dla skierowania sprawy Syrii do MTK, niemniej z uwagi na niezdolność Rady Bezpieczeństwa do rozpatrzenia tej sprawy ponownie wzywa UE i jej państwa członkowskie do przewodniczenia działaniom na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ w celu powołania specjalnego sprawozdawcy ds. zbrodni wojennych w Syrii, a także rozważenia promowania idei powołania syryjskiego sądu ds. zbrodni wojennych, z udziałem i przy wsparciu wszystkich państw ONZ opowiadających się za międzynarodową sprawiedliwością; podkreśla znaczenie współodpowiedzialności strony syryjskiej za ten proces po ustaniu konfliktu, mając też na względzie wspieranie pojednania;

12.  wyraża ubolewanie z powodu decyzji prezydenta Rosji Władimira Putina o wystąpieniu z MTK oraz zauważa, że Federacja Rosyjska faktycznie nie ratyfikowała statutu rzymskiego, a także że moment podjęcia tej decyzji podważa wiarygodność tego kraju i nasuwa pewne wnioski dotyczące jego zaangażowania w międzynarodową sprawiedliwość;

13.  wyraża zaniepokojenie bezprawnym przetrzymywaniem, torturami, złym traktowaniem, wymuszonymi zaginięciami oraz egzekucjami więźniów w więzieniach reżimowych i tajnych ośrodkach zatrzymań prowadzonych przez bojówki wspierane przez siły zagraniczne; wzywa władze syryjskie zarządzające tymi ośrodkami zatrzymań do położenia kresu wszystkim egzekucjom i nieludzkiemu traktowaniu oraz do udzielenia Organizacji Narodów Zjednoczonych lub dowolnemu innemu neutralnemu podmiotowi – takiemu jak np. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża (MKCK) – bezzwłocznego dostępu do wszystkich tych ośrodków, aby można było monitorować sytuację oraz przekazywać informacje i wsparcie rodzinom więźniów;

14.  z zadowoleniem przyjmuje przegląd unijnych sankcji wobec Syrii oraz osób współodpowiedzialnych za represjonowanie ludności cywilnej w tym kraju; podkreśla, że UE powinna rozważyć wszelkie dostępne możliwości zdefiniowania konsekwencji wynikających z najbardziej rażących naruszeń praw człowieka i nadużyć ze strony wszystkich sprawców, jeżeli nadal dochodzić będzie do okrucieństw i otwartego ignorowania prawa humanitarnego;

15.  podkreśla znaczenie skutecznego ograniczenia dostępu do finansowania działań ISIS/Daisz, powstrzymania zagranicznych bojowników oraz zatrzymania transferu broni do grup dżihadystów; wzywa opozycję syryjską do wyraźnego zdystansowania się od takich ekstremistycznych elementów i ideologii; przypomina, że należy skoncentrować wysiłki na zwalczaniu ISIS/Daisz i pozostałych wskazanych przez ONZ ugrupowań terrorystycznych;

16.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Organizacji Narodów Zjednoczonych, członkom Międzynarodowej Grupy Wsparcia Syrii oraz wszystkim stronom zaangażowanym w ten konflikt.